Elon Musk: The future we're building -- and boring | TED

Translator: Mobin Hatam Reviewer: sadegh zabihi

Chris Anderson: Elon, hey, welcome back to TED.

کریس اندرسون: ایلان سلام، دوباره به TED خوش آمدی.

It's great to have you here.

خوشحالیم که مهمان ما هستی.

Elon Musk: Thanks for having me.

ایلان ماسک: ممنون از دعوت من.

CA: So, in the next half hour or so,

کریس: خوب، در نیم ساعت آینده یا در این حدود،

we're going to spend some time

قرار است زمانی را صرف کنیم

exploring your vision for what an exciting future might look like,

تا دیدگاه تو را در مورد آینده‌ای هیجان‌انگیز بررسی کنیم.

which I guess makes the first question a little ironic:

حدس می‌زنم سوال اول کمی عجیب به‌نظر برسد:

Why are you boring?

چرا این‌قدر کسل‌کننده‌ای؟

EM: Yeah.

ایلان: بله.

I ask myself that frequently.

معمولا از خودم این سوال را می‌پرسم.

We're trying to dig a hole under LA,

ما در تلاش هستیم که در زیر شهر لس‌آنجلس، حفاری انجام دهیم

and this is to create the beginning

و این ابتدای ساخت چیزی است

of what will hopefully be a 3D network of tunnels

که امیدواریم شبکه‌ای سه‌بُعدی از تونل‌ها

to alleviate congestion.

برای کم‌کردن ترافیک باشد.

So right now, one of the most soul-destroying things is traffic.

خوب در حال حاضر، ترافیک یک چیز اعصاب‌خُردکن است.

It affects people in every part of the world.

ترافیک مردم را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار می‌دهد.

It takes away so much of your life.

بخش بزرگی از زندگی شما را هدر می‌دهد.

It's horrible.

این وحشتناک است.

It's particularly horrible in LA.

به‌ویژه در لس‌آنجلس.

(Laughter)

CA: I think you've brought with you

کریس: فکر می‌کنم همراه خودت

the first visualization that's been shown of this.

اولین تصاویری که از این تونل‌ها نشان داده شده را آورده‌ای.

Can I show this?

می‌توانم آن را نمایش دهم؟

EM: Yeah, absolutely. So this is the first time --

ایلان: بله، حتما. خوب این اولین بار است

Just to show what we're talking about.

تا فقط نشان دهیم در مورد چه حرف می‌زنیم.

So a couple of key things that are important

چند نکته‌ی کلیدی وجود دارد که در

in having a 3D tunnel network.

داشتن شبکه‌ی سه‌بعدی از تونل‌ها مهم هستند.

First of all, you have to be able

اول از همه، باید بتوانید

to integrate the entrance and exit of the tunnel

ورودی و خروجی تونل را

seamlessly into the fabric of the city.

به طور یکپارچه در بافت شهر بسازید.

So by having an elevator,

پس با داشتن یک آسانسور،

sort of a car skate, that's on an elevator,

نوعی اسکیت برای ماشین، که بر روی یک آسانسور قرار دارد،

you can integrate the entrance and exits to the tunnel network

می‌توانید ورودی‌ها و خروجی‌های شبکه‌ی تونل را

just by using two parking spaces.

تنها با استفاده از دو جای پارک بسازید.

And then the car gets on a skate.

سپس ماشین روی اسکیت قرار می‌گیرد.

There's no speed limit here,

اینجا هیچ محدودیت سرعتی وجود ندارد،

so we're designing this to be able to operate at 200 kilometers an hour.

خوب ما داریم آن را طوری طراحی می‌کنیم

که بتواند با سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت کار کند.

CA: How much?

کریس: چقدر؟

EM: 200 kilometers an hour, or about 130 miles per hour.

ایلان: ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت، یا حدود ۱۳۰ مایل بر ساعت.

So you should be able to get from, say, Westwood to LAX

پس مثلا شما می‌توانید از وست‌وود تا فرودگاه لس‌آنجلس

in six minutes -- five, six minutes.

در شش دقیقه - پنج، شش دقیقه - بروید.

(Applause)

(تشویق حضار)

CA: So possibly, initially done,

کریس: پس احتمالا در مراحل اولیه،

it's like on a sort of toll road-type basis.

مانند یک راه عوارضی است.

EM: Yeah.

ایلان: بله.

CA: Which, I guess, alleviates some traffic

کریس: که حدس می‌زنم ترافیک را تا حدی

from the surface streets as well.

از سطح خیابان‌ها هم کم می‌کند.

EM: So, I don't know if people noticed it in the video,

ایلان: نمی‌دانم مردم در ویدیو توجه کردند یا نه،

but there's no real limit to how many levels of tunnel you can have.

ولی هیچ محدودیتی در تعداد سطوح تونلی که می‌توانید داشته باشید وجود ندارد.

You can go much further deep than you can go up.

می‌توانید بیشتر از آن چیزی که به بالا می‌روید، در عمق بروید.

The deepest mines are much deeper than the tallest buildings are tall,

عمیق‌ترین معادن، خیلی عمیق‌تر از ارتفاع بلندترین ساختمان‌ها هستند،

so you can alleviate any arbitrary level of urban congestion

پس می‌توانید تراکم شهری در هر سطحی را

with a 3D tunnel network.

با شبکه‌ی تونل‌های سه‌بعدی کم کنید.

This is a very important point.

این نکته خیلی مهم است.

So a key rebuttal to the tunnels is that if you add one layer of tunnels,

یک ادعای اصلی برای رد این تونل‌ها، این است که یک لایه از تونل‌ها

که به سادگی تراکم یک سطح را کم می‌کند، خودش شلوغ خواهد شد،

that will simply alleviate congestion, it will get used up,

and then you'll be back where you started, back with congestion.

و دوباره به همان نقطه‌ی شروع و همان ازدحام برمی‌گردید.

But you can go to any arbitrary number of tunnels,

ولی شما می‌توانید هر تعداد دلخواهی از تونل‌ها را داشته باشید،

any number of levels.

در هر تعدادی از سطوح.

CA: But people -- seen traditionally, it's incredibly expensive to dig,

کریس: ولی از نظر مردم -- یا از دید سنتی، حفاری خیلی پرهزینه است،

and that would block this idea.

و جلوی این ایده را می‌گیرد.

EM: Yeah.

ایلان: بله.

Well, they're right.

خوب حق با آن‌ها‌ست.

To give you an example, the LA subway extension,

به‌عنوان مثال، توسعه‌ی متروی لس‌آنجلس،

which is -- I think it's a two-and-a-half mile extension

که فکر می‌کنم ۴ کیلومتر باشد

that was just completed for two billion dollars.

با حدود دو میلیارد دلار تمام شده.

So it's roughly a billion dollars a mile to do the subway extension in LA.

پس، هزینه‌ی توسعه متروی لس‌آنجلس تقریباً یک میلیون دلار به ازای هر مایل است.

And this is not the highest utility subway in the world.

و البته این مجهزترین متروی دنیا نیست.

So yeah, it's quite difficult to dig tunnels normally.

پس بله، معمولا حفر تونل‌ها خیلی سخت است.

I think we need to have at least a tenfold improvement

فکر می‌کنم باید هزینه‌ی تونل سازی به‌ازای

in the cost per mile of tunneling.

هر مایل را حداقل ده برابر بهبود ببخشیم.

CA: And how could you achieve that?

کریس: و چطور می‌توانید به آن برسید؟

ایلان: در واقع به‌نظرم اگر فقط دو‌تا کار انجام دهید،

EM: Actually, if you just do two things,

you can get to approximately an order of magnitude improvement,

می‌توانید تقریبا تا اندازه‌ی زیادی به بهبود برسید،

and I think you can go beyond that.

و فکر می‌کنم می‌توانید از آن هم فراتر بروید.

So the first thing to do is to cut the tunnel diameter

اولین کار این است که قطر تونل را

by a factor of two or more.

دو یا سه برابر کاهش دهید.

So a single road lane tunnel according to regulations

با توجه به مقررات، تونلی یک‌طرفه

has to be 26 feet, maybe 28 feet in diameter

باید در حدود ۷ یا ۸ متر قطر داشته باشد

to allow for crashes and emergency vehicles

تا اجازه عبور خودروهای سوانح و وسایل نقلیه اورژانس

and sufficient ventilation for combustion engine cars.

و تهویه کافی برای ماشین‌های دارای موتور احتراق را بدهد.

But if you shrink that diameter to what we're attempting,

ولی اگر قطر تونل را به اندازه‌ای که ما در حال انجامش هستیم کاهش دهید،

which is 12 feet, which is plenty to get an electric skate through,

یعنی ۳/۵ متر، که برای عبور یک اسکیت الکتریکی زیاد هم هست،

you drop the diameter by a factor of two

قطر تونل را به نصف کاهش دهید

and the cross-sectional area by a factor of four,

و سطح مقطع تونل را یک‌چهارم کنید،

and the tunneling cost scales with the cross-sectional area.

هزینه‌ی ساخت تونل متناسب با مساحت سطح مقطع آن کاهش می‌یابد.

So that's roughly a half-order of magnitude improvement right there.

پس تا این‌جا یک بهبود تقریبا پنجاه درصدی خواهیم داشت.

Then tunneling machines currently tunnel for half the time, then they stop,

در حال حاضر ماشین‌آلات حفر تونل نیمی از زمان کار می‌کنند و سپس متوقف می‌شوند،

and then the rest of the time is putting in reinforcements

و زمان باقی‌مانده،

for the tunnel wall.

به تقویت دیواره‌ی تونل می‌گذرد.

So if you design the machine instead

پس اگر به جای آن، ماشین حفر تونل را طوری طراحی کنید

to do continuous tunneling and reinforcing,

که به طور مداوم تونل‌سازی و مقاوم‌سازی کند،

that will give you a factor of two improvement.

بهبودی دو برابری بدست می‌آورید.

Combine that and that's a factor of eight.

آن‌ها را در کنار هم بگذارید، به ضریب هشت می‌رسید.

Also these machines are far from being at their power or thermal limits,

همچنین این ماشین‌آلات از حد توان و محدوده‌ گرمایی خود فاصله دارند،

so you can jack up the power to the machine substantially.

پس اساساً می‌توانید توان آنها را افزایش دهید.

I think you can get at least a factor of two,

فکر می‌کنم می‌توانید حداقل به ضریب دو برسید.

maybe a factor of four or five improvement on top of that.

شاید روی هم رفته، چهار یا پنج برابر بهبود.

So I think there's a fairly straightforward series of steps

بنابراین من فکر می‌کنم یک سری مراحل نسبتاً ساده وجود دارد

to get somewhere in excess of an order of magnitude improvement

که بهره‌وری ساخت تونل به‌ازای هر مایل را

in the cost per mile,

تا حد زیادی افزایش دهید.

and our target actually is --

و در واقع هدف ما این است --

we've got a pet snail called Gary,

ما یک ماشین حلزونی [دستگاه حفر مارپیچ تونل] به اسم «گری» داریم،

this is from Gary the snail from "South Park,"

گری، همان حلزون در انیمیشن «پارک جنوبی» است،

I mean, sorry, "SpongeBob SquarePants."

ببخشید، منظورم «باب اسفنجی» بود.

(Laughter)

(خنده)

So Gary is capable of --

خوب، گری در حال حاضر می‌تواند --

currently he's capable of going 14 times faster

در مقایسه با یک ماشین حفر تونل،

than a tunnel-boring machine.

۱۴ برابر سریع‌تر حرکت کند.

(Laughter)

(خنده حضار)

CA: You want to beat Gary.

کریس: شما می‌خواهید گری را شکست دهید.

EM: We want to beat Gary.

ایلان: ما می‌خواهیم گری را شکست دهیم.

(Laughter)

(خنده حضار)

He's not a patient little fellow,

بله، او یک همکار کوچک پُر‌حوصله نیست،

and that will be victory.

و این یک پیروزی خواهد بود.

Victory is beating the snail.

پیروزی، شکست‌دادن حلزون است.

کریس: ولی خیلی از مردم، وقتی در مورد شهرهای آینده رویاپردازی می‌کنند،

CA: But a lot of people imagining, dreaming about future cities,

they imagine that actually the solution is flying cars, drones, etc.

تصور می‌کنند که راه‌حل واقعی، ماشین‌های پرنده، پهپاد‌ها و غیره هستند.

You go aboveground.

بالای سطح زمین در حرکت بودن.

Why isn't that a better solution?

چرا این راه‌حل بهتری نیست؟

You save all that tunneling cost.

در تمام آن هزینه‌های حفاری نیز صرفه‌جویی می‌کنید.

EM: Right. I'm in favor of flying things.

ایلان: درست است. من طرفدار وسایل پرنده هستم.

Obviously, I do rockets, so I like things that fly.

واضح است که چون موشک می‌سازم، پس چیزهایی که پرواز می‌کنند را دوست دارم.

This is not some inherent bias against flying things,

این یک جهت‌گیری در برابر وسایل پرنده نیست

but there is a challenge with flying cars

ولی چالشی پیش روی ماشین‌های پرنده است

in that they'll be quite noisy,

آن‌ها بسیار پر‌سر‌و‌صدا هستند،

the wind force generated will be very high.

نیروی باد تولید شده، بسیار زیاد خواهد بود.

بیایید تصور کنیم که چیزی بالای سر شما در حال پرواز باشد،

Let's just say that if something's flying over your head,

a whole bunch of flying cars going all over the place,

دسته‌ای از ماشین‌های پرنده‌، از این‌سو به آن‌سو در حرکت هستند.

that is not an anxiety-reducing situation.

این موقعیتی نیست که استرس شما را کم کند،

(Laughter)

(خنده حضار)

You don't think to yourself, "Well, I feel better about today."

با خودتان فکر نمی‌کنید که، «خوب، امروز حس بهتری دارم.»

You're thinking, "Did they service their hubcap,

به این فکر می‌کنید که، «آیا آن قالپاق را سرویس کرده‌اند،

or is it going to come off and guillotine me?"

یا قرار است بیفتد و مانند گیوتین سرم را قطع کند؟»

Things like that.

چیزهایی شبیه به این.

کریس: پس تو این تصور را از شهرهای آینده داری

CA: So you've got this vision

of future cities with these rich, 3D networks of tunnels underneath.

که زیر آن‌ها مملو از شبکه‌های سه‌بعدی از تونل‌ها است.

Is there a tie-in here with Hyperloop?

آیا ربطی به هایپرلوپ دارد؟

Could you apply these tunnels to use for this Hyperloop idea

آیا می‌توانی این تونل‌ها را برای ایده‌ی هایپرلوپ

you released a few years ago.

که چند سال پیش مطرح کردی، استفاده کنی؟

EM: Yeah, so we've been sort of puttering around

ایلان: بله، ما برای مدتی

with the Hyperloop stuff for a while.

روی مسائل هایپرلوپ کار کرده‌ایم.

We built a Hyperloop test track adjacent to SpaceX,

صرفا برای یک مسابقه دانشجویی،

just for a student competition,

یک مسیر تست هایپرلوپ در مجاورت اسپیس‌اکس ساختیم

to encourage innovative ideas in transport.

تا ایده‌های نوآورانه در زمینه‌ی حمل‌و‌نقل را تشویق کنیم.

And it actually ends up being the biggest vacuum chamber in the world

و وقتی تمام شود، بزرگ‌ترین اتاق خلاء در جهان

after the Large Hadron Collider,

بعد از برخورد‌دهنده‌ی بزرگ هِیدرون خواهد بود. (Large Hadron Collider)

by volume.

از نظر بزرگی.

So it was quite fun to do that, but it was kind of a hobby thing,

انجام‌دادن آن کار واقعا جالب بود، مانند یک جور سرگرمی بود.

and then we think we might --

ما فکر می‌کنیم می‌توانیم --

so we've built a little pusher car to push the student pods,

ما یک ماشین جلوبرنده‌ی کوچک ساخته‌ایم تا ماشین‌های ساخت دانشجویان را هُل دهد،

but we're going to try seeing how fast we can make the pusher go

و قصد داریم ببینیم که جلو‌برنده را چقدر سریع می‌توانیم بسازیم.

if it's not pushing something.

در حالتی که چیزی را به جلو هُل نمی‌دهد

So we're cautiously optimistic

پس ما محتاط و خوش‌بین هستیم

we'll be able to be faster than the world's fastest bullet train

که بتوانیم از سریع‌ترین قطار جهان

even in a .8-mile stretch.

حتی در یک مسیر۱٫۳۰۰ متری، سریع‌تر باشیم.

CA: Whoa. Good brakes.

کریس: چه ترمزهای خوبی [باید داشته باشد.]

EM: Yeah, I mean, it's -- yeah.

ایلان: بله، همین‌طور است.

It's either going to smash into tiny pieces or go quite fast.

یا به تکه‌های کوچکی خُرد می‌شود، یا واقعا سریع حرکت می‌کند.

CA: But you can picture, then, a Hyperloop in a tunnel

کریس: ولی می‌توانی یک هایپرلوپ را در یک تونل تصور کنی

running quite long distances.

که مسافت‌هایی طولانی را طی می‌کند.

EM: Exactly.

ایلان: دقیقا.

And looking at tunneling technology,

و با نگاه‌کردن به فن‌آوری تونل‌سازی،

it turns out that in order to make a tunnel,

معلوم می‌شود که به منظور ساخت یک تونل،

you have to --

شما باید --

In order to seal against the water table,

برای مقابله با نفوذ سفره‌های آب زیرزمینی،

you've got to typically design a tunnel wall to be good

معمولا باید دیواره‌ی تونل را طوری طراحی کنید

to about five or six atmospheres.

که در مقابل فشار پنج یا شش اتمسفر مقاوم باشد.

So to go to vacuum is only one atmosphere,

فشار خلاء یا نزدیک به خلاء،

or near-vacuum.

فقط یک اتمسفر است.

So actually, it sort of turns out that automatically,

پس در واقع مشخص می‌شود

if you build a tunnel that is good enough to resist the water table,

که اگر تونلی بسازید که به‌خوبی در برابر سفره‌های آب مقاوم باشد،

it is automatically capable of holding vacuum.

به‌طور خودکار قادر است خلاء را حفظ کند.

CA: Huh.

EM: So, yeah.

ایلان: بله.

CA: And so you could actually picture,

کریس: پس عملا می‌توانی نشان دهی

what kind of length tunnel is in Elon's future to running Hyperloop?

طول تونلی که برای اجرای هایپرلوپ مد‌نظرت است، تقریبا چقدر است؟

EM: I think there's no real length limit.

ایلان: من فکر می‌کنم هیچ محدودیتی از نظر طول وجود ندارد.

You could dig as much as you want.

می‌توانید هر چقدر که بخواهید حفاری کنید.

I think if you were to do something

فکر می‌کنم اگر قرار باشد

like a DC-to-New York Hyperloop,

یک هایپرلوپ مثلا از واشنگتن تا نیویورک اجرا کنید،

احتمالا بخواهید تمام مسیر را به زیر زمین بروید،

I think you'd probably want to go underground the entire way

because it's a high-density area.

چون آن‌جا منطقه‌ای با تراکم بالاست.

You're going under a lot of buildings and houses,

شما از زیر ساختمان‌ها و خانه‌های زیادی می‌گذرید،

and if you go deep enough,

و اگر به اندازه‌ی کافی به عمق بروید،

you cannot detect the tunnel.

نمی‌توانید تونل را احساس کنید.

Sometimes people think, well, it's going to be pretty annoying

گاهی مردم فکر می‌کنند که نسبتاً آزاردهنده خواهد بود

to have a tunnel dug under my house.

که یک تونل زیر خانه‌ی من حفر شود.

Like, if that tunnel is dug

مثلا اگر آن تونل، به فاصله‌ی

more than about three or four tunnel diameters beneath your house,

بیشتر از سه یا چهار برابر قطر تونل‌ها در زیر خانه‌ی شما حفر شود،

you will not be able to detect it being dug at all.

شما به هیچ وجه نمی‌توانید آن را احساس کنید.

In fact, if you're able to detect the tunnel being dug,

در حقیقت اگر شما با استفاده از هر دستگاهی،

قادر باشید حفاری تونل را احساس کنید،

whatever device you are using,

you can get a lot of money for that device from the Israeli military,

می‌توانید بابت آن دستگاه از ارتش اسرائیل پول زیادی بگیرید،

who is trying to detect tunnels from Hamas,

که تلاش می‌کند تونل‌های حماس را کشف کند.

and from the US Customs and Border patrol that try and detect drug tunnels.

یا از اداره گمرک و گشت مرزهای ایالات متحده

که سعی می‌کند شبکه‌های زیرزمینی مواد مخدر را پیدا کند،

So the reality is

خوب واقعیت این است

that earth is incredibly good at absorbing vibrations,

که زمین به‌طرز خارق‌العاده‌ای در دفع لرزش خوب عمل می‌کند،

and once the tunnel depth is below a certain level,

و زمانی که عمق تونل از سطح معینی پایین‌تر باشد،

it is undetectable.

لرزش، غیرقابل احساس خواهد بود.

Maybe if you have a very sensitive seismic instrument,

شاید اگر یک دستگاه بسیار حساسِ لرزه‌نگاری داشته باشید،

you might be able to detect it.

بتوانید آن را احساس کنید.

CA: So you've started a new company to do this

کریس: پس به این منظور، شرکت جدیدی را

called The Boring Company.

به نام بُرینگ کمپانی راه‌اندازی کردی. (The Boring Company)

Very nice. Very funny.

خیلی خوب و جالب است.

(Laughter)

(خنده حضار)

EM: What's funny about that?

ایلان: کجای این خنده‌دار است؟

(Laughter)

(خنده حضار)

CA: How much of your time is this?

کریس: چقدر از وقتت را به آن اختصاص می‌دهی؟

EM: It's maybe ...

ایلان: شاید --

two or three percent.

دو یا سه درصد.

CA: You've called it a hobby.

کریس: برای خودت یک سرگرمی خریدی.

This is what an Elon Musk hobby looks like.

سرگرمی یک نفر مثل ایلان ماسک این شکلی است.

(Laughter)

(خنده حضار)

EM: I mean, it really is, like --

ایلان: در واقع این‌طور است

This is basically interns and people doing it part time.

که این‌ها کارآموزان و افرادی هستند که آن را بصورت نیمه‌وقت انجام می‌دهند.

We bought some second-hand machinery.

ما تعدادی ماشین‌آلات دست دوم خریدیم.

It's kind of puttering along, but it's making good progress, so --

مشغول کار بر روی آن هستیم ولی پیشرفت خوبی داشته است.

CA: So an even bigger part of your time

کریس: حتی زمان بیشتری از وقت تو،

is being spent on electrifying cars and transport through Tesla.

صرف الکتریکی‌کردن خودروها و حمل‌ونقل از طریق تسلا می‌شود.

Is one of the motivations for the tunneling project

آیا یکی از انگیزه‌ها برای پروژه‌ی تونل‌ها

the realization that actually,

درک این است که در واقع

in a world where cars are electric and where they're self-driving,

در دنیایی که ماشین‌ها الکتریکی و خودران هستند

there may end up being more cars on the roads

ممکن است در نهایت ماشین‌های بیشتری

on any given hour than there are now?

نسبت به زمان فعلی در جاده‌ها وجود داشته باشد؟

EM: Yeah, exactly.

ایلان: بله، دقیقا.

A lot of people think that when you make cars autonomous,

خیلی از مردم فکر می‌کنند که وقتی شما ماشین‌ها را خودران می‌سازید،

they'll be able to go faster and that will alleviate congestion.

آن‌ها قادر هستند سریع‌تر حرکت کنند و این ترافیک را کم می‌کند.

And to some degree that will be true,

این تا حدی درست خواهد بود،

but once you have shared autonomy where it's much cheaper to go by car

ولی به محض این‌که ماشین‌های خودران را

که رفت‌و‌آمد با آن‌ها به مراتب ارزان‌تر است، توسعه دهید

and you can go point to point,

و بتوانید از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر بروید،

the affordability of going in a car will be better than that of a bus.

رفتن با یک ماشین، مقرون‌‌به‌‌صرفه‌‌تر از رفتن با اتوبوس خواهد بود.

Like, it will cost less than a bus ticket.

مثلا از قیمت بلیط یک اتوبوس کمتر خواهد شد.

So the amount of driving that will occur will be much greater with shared autonomy,

بنابراین به‌دلیل توسعه‌‌ ماشین‌های خودران، میزان رانندگی بسیار بیشتر می‌شود

and actually traffic will get far worse.

و در واقع وضعیت ترافیک خیلی بدتر خواهد شد.

CA: You started Tesla with the goal of persuading the world

کریس: تو تسلا را با این هدف شروع کردی تا جهان را متقاعد کنی

that electrification was the future of cars,

که آینده متعلق به ماشین‌های الکتریکی است.

and a few years ago, people were laughing at you.

و چند سال قبل، مردم به تو می‌خندیدند.

Now, not so much.

ولی حالا زیاد نمی‌خندند.

EM: OK.

ایلان: خوب ...

(Laughter)

(خنده حضار)

I don't know. I don't know.

نمی‌دانم.

CA: But isn't it true that pretty much every auto manufacturer

کریس: درست است که تعداد بسیاری از خودروسازها

has announced serious electrification plans

برنامه‌هایی جدی برای الکتریکی‌کردن ماشین‌ها را

for the short- to medium-term future?

برای آینده‌ی کوتاه‌مدت تا میان‌مدت اعلام کرده‌اند؟

EM: Yeah. Yeah.

ایلان: بله، بله.

I think almost every automaker has some electric vehicle program.

من فکر می‌کنم تقریبا هر خودروسازی، برنامه‌ای برای وسیله نقلیه الکتریکی دارد.

They vary in seriousness.

تفاوت آنها در جدیت آن‌هاست.

Some are very serious about transitioning entirely to electric,

بعضی‌ها در مورد انتقال کامل به خودروهای الکتریکی خیلی جدی هستند،

and some are just dabbling in it.

و بعضی دیگر فقط سرسری کار می‌کنند.

برخی هم به‌طرز عجیبی هنوز در حال پیگیری خودروهای سوختی هستند.

And some, amazingly, are still pursuing fuel cells,

but I think that won't last much longer.

ولی من فکر می‌کنم خیلی دوام نخواهد داشت.

CA: But isn't there a sense, though, Elon,

کریس: اما ایلان، آیا احساس نمی‌کنی

where you can now just declare victory and say, you know, "We did it."

الان می‌توانی پیروزی‌ات را اعلام کنی و بگویی: «ما انجامش دادیم.»

Let the world electrify, and you go on and focus on other stuff?

بگذاری دنیا به الکتریکی‌کردن بپردازد،

و تو ادامه دهی و بر روی چیزهای دیگری تمرکز کنی؟

EM: Yeah.

ایلان: بله.

I intend to stay with Tesla as far into the future as I can imagine,

تا دورترین آینده‌ی ممکن که بتوانم تصور کنم، قصد دارم همراه با تسلا بمانم.

and there are a lot of exciting things that we have coming.

و چیزهای جذاب زیادی وجود دارد که ما برای عرضه‌کردن داریم.

Obviously the Model 3 is coming soon.

به‌طور مشخص، Model 3 به‌زودی عرضه می‌شود.

We'll be unveiling the Tesla Semi truck.

از کامیون Tesla Semi پرده‌برداری خواهیم کرد.

CA: OK, we're going to come to this.

کریس: بسیار خوب، قصد داریم به آن هم بپردازیم.

So Model 3, it's supposed to be coming in July-ish.

پس Model 3 قرار است در حدود ماه جولای عرضه شود.

EM: Yeah, it's looking quite good for starting production in July.

ایلان: بله، شروع تولید در جولای بسیار خوب به‌نظر می‌رسد.

CA: Wow.

One of the things that people are so excited about

یکی از چیزهایی که مردم در موردش خیلی هیجان‌زده هستند

is the fact that it's got autopilot.

این است که مجهز به هدایت خودکار است.

And you put out this video a while back

و مدتی قبل شما این ویدیو را منتشر کردید

showing what that technology would look like.

تا نشان دهید که این فن‌آوری چگونه است.

EM: Yeah.

ایلان: بله.

CA: There's obviously autopilot in Model S right now.

کریس: مشخصا همین حالا در مدل S هم هدایت خودکار وجود دارد.

What are we seeing here?

این‌جا چه می‌بینیم؟

EM: Yeah, so this is using only cameras and GPS.

ایلان: بله، خوب این فقط از دوربین‌ها و جی‌پی‌اس استفاده می‌کند.

هیچ LIDAR (سنجش فاصله با حس‌گر نوری) یا راداری اینجا استفاده نشده است.

So there's no LIDAR or radar being used here.

This is just using passive optical, which is essentially what a person uses.

فقط از دید غیرفعال (کنش‌پذیر) استفاده می‌کند

که اساسا همان چیزی است که یک انسان به‌کار می‌برد.

The whole road system is meant to be navigated

انتظار می‌رود ناوبری در کل سیستم جاده‌ای

with passive optical, or cameras,

به‌وسیله‌ی دید غیرفعال، و یا دوربین‌ها انجام شود.

and so once you solve cameras

بنابراین وقتی‌که برای دوربین‌ها

or vision,

یا دید، راه‌حلی پیدا کنید

then autonomy is solved.

مسئله‌ی خودران‌بودن هم حل می‌شود.

If you don't solve vision, it's not solved.

اگر مشکل دید را برطرف نکنید، این مسئله حل نمی‌شود.

So that's why our focus is so heavily on having a vision neural net

پس به‌همین دلیل تمرکز ما به‌شدت روی داشتن شبکه‌ی عصبیِ دید است.

that's very effective for road conditions.

که برای شرایط جاده بسیار کارآمد می‌باشد.

CA: Right. Many other people are going the LIDAR route.

کریس: درست است. بسیاری دیگر، روی لایدار کار می‌کنند.

You want cameras plus radar is most of it.

هدف شما بیشتر دوربین‌ها و رادار است.

EM: You can absolutely be superhuman with just cameras.

ایلان: شما قطعا می‌توانید فقط با دوربین‌ها یک ابَرانسان باشید.

مثلا شاید بتوانید ده برابر بهتر از چیزی که انسان می‌تواند، انجامش دهید.

Like, you can probably do it ten times better than humans would,

just cameras.

فقط با دوربین‌ها.

CA: So the new cars being sold right now have eight cameras in them.

کریس: ماشین‌های جدیدی که همین حالا فروخته شده‌اند، هفت‌تا دوربین در خودشان دارند.

They can't yet do what that showed.

آنها هنوز نمی‌توانند چیزی که نشان داده شد را انجام دهند.

When will they be able to?

چه زمانی می‌توانند؟

EM: I think we're still on track for being able to go cross-country

ایلان: فکر می‌کنم بتوانیم تا پایان سال، سرتاسر کشور را

from LA to New York by the end of the year, fully autonomous.

از لس‌آنجلس تا نیویورک به‌طور کاملا خودکار برویم.

CA: OK, so by the end of the year, you're saying,

کریس: بسیار خوب، پس می‌گویی در پایان سال

someone's going to sit in a Tesla without touching the steering wheel,

یک نفر می‌تواند در ماشین تسلا بنشیند و بدون این‌که به فرمان دست بزند،

tap in "New York," off it goes.

نیویورک را انتخاب کند، و ماشین خودش می‌رود.

EM: Yeah.

ایلان: بله.

CA: Won't ever have to touch the wheel -- by the end of 2017.

کریس: به هیچ وجه نیاز نیست که فرمان را لمس کند -- تا آخر سال ۲۰۱۷.

EM: Yeah. Essentially, November or December of this year,

ایلان: بله، اساسا تا ماه نوامبر یا دسامبر امسال،

we should be able to go all the way from a parking lot in California

می‌توانیم همه‌ی مسیر را از یک پارکینگ در کالیفرنیا

to a parking lot in New York,

تا یک پارکینگ در نیویورک برویم،

no controls touched at any point during the entire journey.

بدون این‌که در کل سفر به هیچ‌کدام از تنظیمات دست بزنیم.

(Applause)

(تشویق حضار)

CA: Amazing.

کریس: چه جالب.

ولی بخشی از آن به این دلیل امکان‌پذیر است که شما

But part of that is possible

because you've already got a fleet of Teslas driving all these roads.

در حال حاضر ناوگانی از ماشین‌های تسلا دارید که تمام این جاده‌ها را رفته‌اند.

You're accumulating a huge amount of data of that national road system.

شما در حال جمع‌آوری داده‌های بسیار زیادی از سیستم جاده‌ای کشور هستید.

EM: Yes, but the thing that will be interesting

ایلان: بله، ولی چیزی که جالب خواهد بود این است

is that I'm actually fairly confident it will be able to do that route

که من تقریبا مطمئنم که حتی اگر در زمان حرکت ماشین، مسیر را تغییر دهید

even if you change the route dynamically.

خواهد توانست آن مسیر را برود.

So, it's fairly easy --

خوب تقریبا راحت است --

If you say I'm going to be really good at one specific route, that's one thing,

اگر بگویید می‌خواهم در یک مسیر مشخص واقعا خوب باشد، این یک بحث است.

but it should be able to go, really be very good,

ولی به‌ویژه وقتی وارد یک بزرگ‌راه شوید

certainly once you enter a highway,

باید بتواند به شکل واقعا خوبی حرکت کند،

to go anywhere on the highway system

تا به هر جایی در سیستم بزرگ‌راه

in a given country.

در یک کشور موردنظر برود.

So it's not sort of limited to LA to New York.

پس محدود به مسیر لس‌آنجلس به نیویورک نیست.

We could change it and make it Seattle-Florida,

می‌توانیم تغییرش دهیم و تبدلیش کنیم به سیاتل - فلوریدا،

that day, in real time.

در همان روز و در همان موقع.

So you were going from LA to New York.

شما داشتید از لس‌آنجلس به نیویورک می‌رفتید.

Now go from LA to Toronto.

حالا از لس‌آنجلس به تورنتو بروید.

CA: So leaving aside regulation for a second,

کریس: اگر چند لحظه مقررات را کنار بگذاریم،

in terms of the technology alone,

فقط از نظر فن‌آوری،

the time when someone will be able to buy one of your cars

زمانی که یک نفر بتواند یکی از ماشین‌های شما را بخرد

and literally just take the hands off the wheel and go to sleep

و به معنای واقعی کلمه، دستش را از روی فرمان بردارد و بخوابد

and wake up and find that they've arrived,

و وقتی بیدار شود ببیند که به مقصد رسیده‌اند.

how far away is that, to do that safely?

چقدر تا رسیدن به آن فاصله داریم، که به‌طور ایمن انجام شود؟

EM: I think that's about two years.

ایلان: فکر می‌کنم حدود دو سال.

So the real trick of it is not how do you make it work

در ۹۹/۹ درصد مواقع، هنر واقعی این نیست که چه‌طور کار می‌کند،

say 99.9 percent of the time,

because, like, if a car crashes one in a thousand times,

چون مثلا اگر یک ماشین، یک در هر هزار بار تصادف کند،

then you're probably still not going to be comfortable falling asleep.

احتمالا هنوز راحت نخواهید بود که بخوابید.

You shouldn't be, certainly.

قطعا نباید باشید.

(Laughter)

It's never going to be perfect.

این سیستم هرگز قرار نیست کامل باشد.

No system is going to be perfect,

هیچ سیستمی کامل نخواهد بود.

but if you say it's perhaps --

ولی اگر بگویید شاید --

the car is unlikely to crash

بعید به‌نظر می‌رسد که یک ماشین

in a hundred lifetimes, or a thousand lifetimes,

در صد‌ برابر یا هزار برابر عمر انسان دچار حادثه شود،

then people are like, OK, wow, if I were to live a thousand lives,

پس مردم می‌گویند: بسیار خوب، اگر هزار بار هم زندگی کنم

I would still most likely never experience a crash,

به احتمال زیاد، هرگز تصادفی را تجربه نخواهم کرد،

then that's probably OK.

آن موقع شاید قابل قبول باشد.

CA: To sleep.

کریس: که بخوابند.

I guess the big concern of yours is that people may actually

حدس می‌زنم نگرانی اصلی تو این است که ممکن است مردم

get seduced too early to think that this is safe,

خیلی زود گمراه شوند که این سیستم ایمن است،

and that you'll have some horrible incident happen that puts things back.

و حوادث ناگواری داشته باشیم که باعث می‌شود به سر جای اول برگردیم.

EM: Well, I think that the autonomy system is likely to at least mitigate the crash,

ایلان: خوب، من فکر می‌کنم سیستم هدایت خودکار حداقل قرار است تصادف را کم کند.

except in rare circumstances.

به جز در شرایط خاص.

The thing to appreciate about vehicle safety

موضوع قابل‌توجه در مورد ایمنی وسیله نقلیه

is this is probabilistic.

این است که مبتنی بر احتمالات است.

I mean, there's some chance that any time a human driver gets in a car,

یعنی این شانس وجود دارد که هر وقت که یک راننده سوار ماشین می‌شود،

that they will have an accident that is their fault.

به‌دلیل اشتباه خودش تصادف کند.

It's never zero.

این احتمال هرگز صفر نیست.

So really the key threshold for autonomy

پس در واقع، آستانه‌ اصلی برای هدایت خودکار

is how much better does autonomy need to be than a person

این است که قبل از آن‌که بتوانید به آن اتکا کنید،

چقدر باید بهتر از یک انسان باشد؟

before you can rely on it?

CA: But once you get literally safe hands-off driving,

کریس: ولی به‌محض این‌که به رانندگی خودکارِ واقعا ایمن دست پیدا کنید،

the power to disrupt the whole industry seems massive,

اختلال در کل صنعت خودروسازی، گسترده به‌نظر می‌رسد،

because at that point you've spoken of people being able to buy a car,

چون تو در مورد مردمی حرف زدی که می‌توانند یک ماشین بخرند،

drops you off at work, and then you let it go

که جلوی محل کار پیاده‌ات کند و سپس بگذاری خودش برود.

and provide a sort of Uber-like service to other people,

و برای مردم یک سرویس مثل Uber فراهم می‌کنی

earn you money,

که برایت درآمد هم داشته باشد،

maybe even cover the cost of your lease of that car,

شاید حتی هزینه اقساط ماشین را هم پوشش دهد.

so you can kind of get a car for free.

پس یک جورایی می‌توانی یک ماشین به رایگان بگیری.

Is that really likely?

آیا این واقعا شدنی است؟

EM: Yeah. Absolutely this is what will happen.

ایلان: بله، حتما. این چیزی است که اتفاق خواهد افتاد.

یک ناوگان از ماشین‌های خودران به اشتراک گذاشته خواهند شد

So there will be a shared autonomy fleet

where you buy your car

که شما یک ماشین می‌خرید

and you can choose to use that car exclusively,

و می‌توانید انتخاب کنید که آن را اختصاصی استفاده کنید،

you could choose to have it be used only by friends and family,

یا فقط با دوستان و افراد فامیل استفاده شود،

only by other drivers who are rated five star,

یا فقط با راننده‌های درجه یک (پنج‌ستاره.)

you can choose to share it sometimes but not other times.

می‌توانید انتخاب کنید که گاهی آن را به اشتراک بگذارید و گاهی نه.

That's 100 percent what will occur.

این اتفاق ۱۰۰ درصد رخ خواهد داد.

It's just a question of when.

سوال فقط این است که چه زمانی؟

CA: Wow.

So you mentioned the Semi

خوب از کامیون Semi نام بردی.

and I think you're planning to announce this in September,

و فکر می‌کنم برنامه داری که در سپتامبر امسال اعلام عمومی کنی.

but I'm curious whether there's anything you could show us today?

ولی کنجکاوم بدانم آیا چیزی هست که بتوانی امروز به ما نشان دهی؟

EM: I will show you a teaser shot of the truck.

ایلان: به شما یک عکس تبلیغاتی از کامیون را نشان خواهم داد.

(Laughter)

(خنده حضار)

It's alive.

واقعی است. (it's alive اشاره به فیلم فرانکنشتاین)

CA: OK.

کریس: بسیار خوب.

EM: That's definitely a case where we want to be cautious

ایلان: قطعا این یکی از مواردی است که ما می‌خواهیم

about the autonomy features.

در مورد ویژگی‌های هدایت خودکار، محتاط باشیم.

Yeah.

بله.

(Laughter)

(خنده حضار)

کریس: نمی‌توانیم چیز بیشتری از آن ببینیم.

CA: We can't see that much of it,

but it doesn't look like just a little friendly neighborhood truck.

ولی شبیه یک کامیون کوچکِ خودمانی و شهری نیست.

It looks kind of badass.

یک جورایی گردن‌کلفت به‌نظر می‌رسد.

What sort of semi is this?

این چه نوع کامیونی است؟

EM: So this is a heavy duty, long-range semitruck.

ایلان: این یک کامیونت با وظایف سنگین و برای مسافت‌های طولانی است.

So it's the highest weight capability

بنابراین توانایی حمل حداکثر بار

and with long range.

در یک بُرد طولانی را دارد.

So essentially it's meant to alleviate the heavy-duty trucking loads.

که اساسا به‌منظور تسهیل وظایف سنگین کامیون‌ها طراحی شده است.

And this is something which people do not today think is possible.

و امروزه مردم فکر می‌کنند که این امکان‌پذیر نیست.

They think the truck doesn't have enough power or it doesn't have enough range,

آن‌ها فکر می‌کنند که کامیون‌ها قدرت و یا بُرد کافی ندارند

and then with the Tesla Semi

و حالا با این کامیون تسلا

we want to show that no, an electric truck

می‌خواهیم نشان دهیم که این‌گونه نیست. در واقع یک کامیون الکتریکی

actually can out-torque any diesel semi.

می‌تواند بر گشتاور هر کامیونت دیزلی چیره شود.

And if you had a tug-of-war competition,

و اگر یک مسابقه‌ی طناب‌کشی با کامیون‌ها داشته باشیم،

the Tesla Semi will tug the diesel semi uphill.

کامیون تسلا، تریلی دیزلی را به سمت خودش خواهد کشید.

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

(تشویق حضار)

کریس: خیلی خوب است. در کوتاه‌مدت، این کامیون‌ها بدون‌سرنشین هستند.

CA: That's pretty cool. And short term, these aren't driverless.

These are going to be trucks that truck drivers want to drive.

این‌ها کامیون‌هایی هستند که راننده‌ها مایلند آن را برانند.

EM: Yes. So what will be really fun about this

ایلان: بله، نکته‌ی واقعا جالب در این‌جا این است

is you have a flat torque RPM curve with an electric motor,

که منحنی گشتاور دور موتور در یک ماشین الکتریکی، صاف و هموار است.

whereas with a diesel motor or any kind of internal combustion engine car,

در حالی‌که در یک موتور دیزل یا هر نوع ماشین با موتور احتراق داخلی،

you've got a torque RPM curve that looks like a hill.

منحنی گشتاوری دارید که شبیه یک تپه است.

So this will be a very spry truck.

بنابراین، این یک کامیون خیلی چالاک خواهد بود.

You can drive this around like a sports car.

می‌توانید مانند یک ماشین اسپورت با آن رانندگی کنید.

There's no gears. It's, like, single speed.

هیچ دنده‌ای وجود ندارد. تک‌دنده است.

CA: There's a great movie to be made here somewhere.

کریس: می‌توان فیلم بسیار خوبی از روی این ساخت.

I don't know what it is and I don't know that it ends well,

نمی‌دانم چه فیلمی و نمی‌دانم آیا پایان خوبی خواهد داشت یا نه،

but it's a great movie.

ولی فیلم فوق‌العاده‌ای خواهد شد.

(Laughter)

ایلان: این یک تست رانندگی عجیب و غریب بود.

EM: It's quite bizarre test-driving.

When I was driving the test prototype for the first truck.

وقتی داشتم با نمونه اولیه‌ی اولین کامیون رانندگی می‌کردم.

It's really weird, because you're driving around

واقعا حس عجیبی بود، چون دارید رانندگی می‌کنید

and you're just so nimble, and you're in this giant truck.

و درون این کامیون بزرگ، خیلی فرز و چابک هستید.

CA: Wait, you've already driven a prototype?

کریس: صبر کن، تو سوار یک نمونه اولیه شده‌ای؟

ایلان: بله، من با آن در محوطه پارکینگ رانندگی کرده‌ام،

EM: Yeah, I drove it around the parking lot,

and I was like, this is crazy.

و به خودم گفتم: خیلی باحاله.

CA: Wow. This is no vaporware.

کریس: پس این فقط یک مدل مفهومی نیست.

EM: It's just like, driving this giant truck

ایلان: رانندگی با این کامیون بزرگ

and making these mad maneuvers.

و انجام این حرکات دیوانه‌وار.

CA: This is cool. OK, from a really badass picture

کریس: جالب است. خوب از یک تصویر واقعا زمخت

to a kind of less badass picture.

برویم به یک تصویر لطیف‌تر.

This is just a cute house from "Desperate Housewives" or something.

این یک خانه‌ی زیبا از سریال «زنان سرسخت» است یا چیزی دیگر؟

What on earth is going on here?

این‌جا چه خبر است؟

EM: Well, this illustrates the picture of the future

ایلان: خوب، این تصویری از آینده را ترسیم می‌کند

that I think is how things will evolve.

که به‌نظرم نشان می‌دهد چیزها چطور تکامل پیدا خواهند کرد.

You've got an electric car in the driveway.

یک ماشین الکتریکی در پارکینگ خانه وجود دارد.

If you look in between the electric car and the house,

اگر به بین ماشین و خانه نگاه کنید،

there are actually three Powerwalls stacked up against the side of the house,

در واقع سه‌تا Powerwall (باتری خانگی تسلا) در کنار خانه قرار داده شده‌اند.

and then that house roof is a solar roof.

و سقف خانه هم خورشیدی است.

So that's an actual solar glass roof.

این یک سقف شیشه‌ای خورشیدیِ واقعی است.

CA: OK.

کریس: بسیار خوب.

EM: That's a picture of a real -- well, admittedly, it's a real fake house.

ایلان: این تصویری از واقعیت است -- در حقیقت یک خانه‌ی ساختگی ولی واقعی است.

That's a real fake house.

این یک خانه‌ی ساختگیِ واقعی است.

(Laughter)

(خنده حضار)

CA: So these roof tiles,

کریس: بعضی از این سقف‌های سفالی

some of them have in them basically solar power, the ability to --

اساسا در خودشان انرژی خورشیدی دارند. قابلیت این را که --

EM: Yeah. Solar glass tiles

ایلان: بله، سفال‌های شیشه‌ای خورشیدی،

where you can adjust the texture and the color

که می‌توانید ساختار و نمای آن‌ها را

to a very fine-grained level,

تا یک سطح بسیار صاف بتراشید.

and then there's sort of microlouvers in the glass,

همچنین روزنه‌های ریزی در شیشه‌ها است،

such that when you're looking at the roof from street level

به‌طوری که اگر از سطح خیابان یا نزدیک به آن،

or close to street level,

به سقف نگاه کنید،

all the tiles look the same

تمام سفال‌ها شبیه به هم به‌نظر می‌رسند؛

whether there is a solar cell behind it or not.

چه یک سلول خورشیدی پشت آن باشد، چه نباشد.

So you have an even color

پس با نگاه‌کردن از سطح زمین، یک نمای کاملا صاف می‌بینید.

from the ground level.

If you were to look at it from a helicopter,

اگر از یک هلیکوپتر به آن نگاه کنید،

می‌توانید داخل آن را ببینید

you would be actually able to look through and see

که بعضی از سفال‌های شیشه‌ای در پشت‌شان یک سلول خورشیدی دارند و بعضی ندارند.

that some of the glass tiles have a solar cell behind them and some do not.

ولی از سطح خیابان نمی‌توانید ببینید.

You can't tell from street level.

کریس: این سلول‌ها را در سقف‌هایی قرار می‌دهید که در معرض نور زیاد خورشید باشند.

CA: You put them in the ones that are likely to see a lot of sun,

and that makes these roofs super affordable, right?

و این، سقف‌ها را بسیار ارزان می‌سازد. درست است؟

They're not that much more expensive than just tiling the roof.

این سقف‌ها خیلی هم از سقف‌سازی با سفال معمولی گران‌تر نیستند.

EM: Yeah.

ایلان: بله.

We're very confident that the cost of the roof

بسیار مطمئن هستیم که هزینه‌ی سقف

plus the cost of electricity --

به‌اضافه‌ی بهای برق --

A solar glass roof will be less than the cost of a normal roof

یک سقف با پنل خورشیدی ارزان‌تر از یک سقف معمولی

plus the cost of electricity.

به‌اضافه‌ی پول برق خواهد بود.

So in other words,

به عبارتی دیگر،

this will be economically a no-brainer,

این از لحاظ صرفه‌ی اقتصادی، مسلّم و قطعی خواهد بود.

we think it will look great,

ما فکر می‌کنیم عالی خواهد شد،

and it will last --

و همین‌طور خواهد ماند.

We thought about having the warranty be infinity,

به این فکر کردیم که ضمانت نامحدود داشته باشیم.

but then people thought,

ولی بعد مردم فکر می‌کنند،

well, that might sound like were just talking rubbish,

خوب، انگار که در مورد یک چیز بی‌ارزش صحبت می‌کنند.

but actually this is toughened glass.

ولی در واقع این یک شیشه‌ی سخت است.

Well after the house has collapsed

بعد از این‌که خانه، خراب شود

and there's nothing there,

و چیزی آن‌جا باقی نماند،

the glass tiles will still be there.

سفال‌های شیشه‌ای هنوز سالم خواهند ماند.

(Applause)

(تشویق حضار)

CA: I mean, this is cool.

کریس: جالب است.

So you're rolling this out in a couple week's time, I think,

شما این را تا چند هفته دیگر بیرون خواهید داد.

with four different roofing types.

فکر کنم با چهار نوع سقف مختلف.

EM: Yeah, we're starting off with two, two initially,

ایلان: بله، داریم با دو‌تا شروع می‌کنیم.

and the second two will be introduced early next year.

و و دوتای دیگر، اوایل سال آینده معرفی خواهند شد.

CA: And what's the scale of ambition here?

کریس: هدف شما چندتا است؟

How many houses do you believe could end up having this type of roofing?

به اعتقاد تو چه تعدادی از خانه‌ها از این نوع سقف‌ها خواهند داشت؟

EM: I think eventually

ایلان: فکر می‌کنم در نهایت

almost all houses will have a solar roof.

تقریبا همه‌ی خانه‌ها یک سقف خورشیدی خواهند داشت.

The thing is to consider the time scale here

موضوع این است که یک بازه‌ی زمانی

to be probably on the order

حدودا ۴۰ یا ۵۰ سال را در نظر بگیریم.

of 40 or 50 years.

So on average, a roof is replaced every 20 to 25 years.

به‌طور متوسط، یک سقف در هر ۲۰ الی ۲۵ سال تعویض می‌شود.

But you don't start replacing all roofs immediately.

و شما بلافاصله شروع به جایگزینی همه‌ی سقف‌ها نمی‌کنید.

But eventually, if you say were to fast-forward

ولی در نهایت، اگر قرار است به آینده بروید،

to say 15 years from now,

مثلا به ۱۵ سال بعد،

it will be unusual to have a roof that does not have solar.

داشتن سقفی که خورشیدی نباشد، غیرمعمول خواهد بود.

CA: Is there a mental model thing that people don't get here

کریس: آیا مدلی ذهنی وجود دارد که مردم، این‌جا متوجه نشوند؟

that because of the shift in the cost, the economics of solar power,

به‌دلیل تغییر در قیمت و مقرون‌به‌صرفه‌شدنِ استفاده از انرژی خورشیدی،

most houses actually have enough sunlight on their roof

در واقع بیشتر خانه‌ها نور خورشید کافی روی سقف‌شان دارند،

pretty much to power all of their needs.

آن‌قدر که همه‌ی انرژی مورد نیاز آن‌ها را تامین می‌کند.

If you could capture the power,

اگر بتوانی برق به‌دست بیاوری،

it could pretty much power all their needs.

می‌تواند تقریبا تمام انرژی لازم برای آن‌ها را فراهم کند.

You could go off-grid, kind of.

می‌توانی از اشتراک شبکه‌ی برق خارج شوی.

EM: It depends on where you are

ایلان: بله، بستگی به جایی که هستید

and what the house size is relative to the roof area,

و نسبت اندازه‌ی خانه به مساحت سقف آن، دارد.

but it's a fair statement to say

ولی این تا حدی درست است که بگوییم

that most houses in the US have enough roof area

مساحت سقف اکثر خانه‌ها در ایالات متحده آن‌قدر کافی هست

to power all the needs of the house.

که همه‌ی انرژی مورد نیاز خانه را تامین کند.

CA: So the key to the economics

کریس: بنابراین نکته‌ی کلیدی در اقتصادی بودنِ

of the cars, the Semi, of these houses

ماشین‌ها، کامیون Semi، و این خانه‌ها،

is the falling price of lithium-ion batteries,

پایین آمدن قیمت باتری‌های لیتیوم - یون است

which you've made a huge bet on as Tesla.

که تو تحت عنوان تسلا ریسک بزرگی روی آن کردی.

In many ways, that's almost the core competency.

از جهات مختلف، این تقریبا صلاحیت اصلی است.

And you've decided

و تو تصمیم گرفته‌ای

that to really, like, own that competency,

که واقعا شایستگی آن را داشته باشی.

you just have to build the world's largest manufacturing plant

فقط باید بزرگ‌ترین کارخانه‌ی تولیدی در جهان را می‌ساختی

to double the world's supply of lithium-ion batteries,

تا منبع باتری‌های لیتیوم - یون دنیا را دو‌ برابر کنی.

with this guy. What is this?

به‌وسیله‌ی این. این چیست؟

EM: Yeah, so that's the Gigafactory,

ایلان: بله، این گیگا‌فکتوری است. (GigaFactory)

progress so far on the Gigafactory.

پیشرفت‌های گیگا‌فکتوری تاکنون.

Eventually, you can sort of roughly see

نهایتا می‌توانید ببینید که

that there's sort of a diamond shape overall,

تقریبا به شکل یک الماس است،

and when it's fully done, it'll look like a giant diamond,

و وقتی که تکمیل شود شبیه یک الماس بسیار بزرگ خواهد بود.

or that's the idea behind it,

این ایده‌ای است که در پشت آن است،

and it's aligned on true north.

و در راستای جهت شمال جغرافیایی می‌باشد.

It's a small detail.

این جزییات کوچکی از کارخانه است.

CA: And capable of producing, eventually,

کریس: و ظرفیت نهایی تولید

like a hundred gigawatt hours of batteries a year.

مثلا صد گیگاوات ساعت باتری در سال را دارد.

EM: A hundred gigawatt hours. We think probably more, but yeah.

ایلان: صد گیگاوات ساعت. ما فکر می‌کنیم کمی بیشتر، ولی بله.

CA: And they're actually being produced right now.

کریس: و این باتری‌ها در حال حاضر تولید شده‌اند.

ایلان: باتری‌ها الان در حال تولید هستند.

EM: They're in production already. CA: You guys put out this video.

کریس: شما این ویدیو را تهیه کردید.

منظورم این است که سرعت فیلم زیاد شده؟

I mean, is that speeded up?

ایلان : این ورژنِ کُند‌شده است.

EM: That's the slowed down version.

(Laughter)

(خنده حضار)

CA: How fast does it actually go?

کریس: در واقعیت چقدر سریع کار می‌کند؟

EM: Well, when it's running at full speed,

ایلان: خوب، وقتی با حداکثر سرعتش کار کند،

you can't actually see the cells without a strobe light.

شما نمی‌توانید سلول‌ها را بدون پرتو نور ببینید.

It's just blur.

کاملا محو است.

(Laughter)

کریس: ایلان، یکی از ایده‌های اصلی تو درباره‌ی ساختن آینده‌ای هیجان‌انگیز

CA: One of your core ideas, Elon, about what makes an exciting future

is a future where we no longer feel guilty about energy.

این است که دیگر درباره‌ انرژی احساس گناه نمی‌کنیم.

Help us picture this.

کمک کن که آن را مجسم کنیم.

How many Gigafactories, if you like, does it take to get us there?

اگر دوست داری بگو که چند گیگافکتوری لازم است که به آن‌جا برسیم؟

EM: It's about a hundred, roughly.

ایلان: در حدود صد تا، تقریبا.

It's not 10, it's not a thousand.

ده‌ تا نیست، ده هزار تا هم نیست.

Most likely a hundred.

احتمالا حدود صد‌تا.

CA: See, I find this amazing.

کریس: به‌نظرم جالب است.

You can picture what it would take

تو می‌توانی تصور کنی که چه‌چیزی لازم است

to move the world off this vast fossil fuel thing.

تا جهان را از استفاده‌ی گسترده از سوخت فسیلی دور کنی.

It's like you're building one,

مانند این که در حال ساخت یک گیگافکتوری هستید،

it costs five billion dollars,

که حدود پنج میلیارد دلار هزینه دارد.

یا شاید بعدی، هر چیزی، مثلا پنج تا ده میلیارد دلار.

or whatever, five to 10 billion dollars.

Like, it's kind of cool that you can picture that project.

یعنی جالب است که می‌توانی آن پروژه را از قبل مجسم کنی.

And you're planning to do, at Tesla -- announce another two this year.

و در تسلا در حال برنامه‌ریزی هستی که احداث دو کارخانه‌ی دیگر را اعلام کنی.

EM: I think we'll announce locations

ایلان: فکر کنم محل احداث

for somewhere between two and four Gigafactories later this year.

دو تا چهار گیگافکتوری را تا آخر امسال اعلام خواهیم کرد.

Yeah, probably four.

بله، احتمالا چهارتا.

CA: Whoa.

(Applause)

(تشویق حضار)

No more teasing from you for here?

کریس: این‌جا اطلاعات بیشتری به ما نمی‌دهی؟

Like -- where, continent?

مثلا کجا؟ کدام قاره؟

You can say no.

می‌توانی جواب ندهی.

EM: We need to address a global market.

ایلان: ما باید یک بازار جهانی را هدف قرار دهیم.

CA: OK.

کریس: بسیار خوب.

(Laughter)

(خنده حضار)

This is cool.

جالب است.

I think we should talk for --

فکر می‌کنم باید در مورد موضوع دیگری صحبت کنیم --

Actually, global market.

در واقع، موضوع بسیار مهمی است.

I'm going to ask you one question about politics, only one.

می‌خواهم از تو یک سوال در مورد سیاست بپرسم، فقط یکی.

I'm kind of sick of politics, but I do want to ask you this.

من تقریبا با سیاست رابطه خوبی ندارم ولی می‌خواهم این را از تو بپرسم.

You're on a body now giving advice to a guy --

تو عضو گروهی هستی برای مشاوره به کسی که

EM: Who?

ایلان: کی؟

کریس: کسی که گفته است واقعا به تغییرات آب‌و‌هوایی اعتقادی ندارد،

CA: Who has said he doesn't really believe in climate change,

and there's a lot of people out there who think you shouldn't be doing that.

و مردم زیادی هستند که فکر می‌کنند تو نباید آن کار را انجام دهی

They'd like you to walk away from that.

آن‌ها می‌خواهند تو از آن‌جا بیرون بیایی.

What would you say to them?

به آن‌ها چه خواهی گفت؟

EM: Well, I think that first of all,

ایلان: خوب اول از همه، من فکر می‌کنم

I'm just on two advisory councils

که فقط عضو دو شورای مشورتی هستم

where the format consists of going around the room

که شکل آن‌ها به این‌صورت است که وارد اتاقی می‌شوید

and asking people's opinion on things,

و نظر دیگران را در مورد مسائل مختلف می‌پرسید،

and so there's like a meeting every month or two.

پس مانند یک جلسه است که هر یک ماه یا دو ماه برگزار می‌شود.

That's the sum total of my contribution.

این تمام مشارکت من است.

But I think to the degree that there are people in the room

ولی من به این فکر می‌کنم که افرادی در آن جلسه‌ها هستند

who are arguing in favor of doing something about climate change,

که دارند برای انجام کاری که به نفع تغییرات آب‌و‌هوایی

or social issues,

یا مسائل اجتماعی باشد، بحث می‌کنند.

I've used the meetings I've had thus far

من تاکنون از این جلسه‌ها استفاده کردم

to argue in favor of immigration and in favor of climate change.

تا به نفع مهاجرت و تغییرات آب‌و‌هوایی گفت‌و‌گو کنم.

(Applause)

(تشویق حضار)

And if I hadn't done that,

و اگر من این کار را نمی‌کردم،

that wasn't on the agenda before.

این‌ها موضوعاتی نبودند که قبلا در دستور کار جلسه‌ها قرار داشته باشند.

So maybe nothing will happen, but at least the words were said.

خوب شاید هیچ اتفاقی نیفتد، ولی حداقل حرف‌هایی زده شد.

CA: OK.

کریس: بسیار خوب.

(Applause)

(تشویق حضار)

So let's talk SpaceX and Mars.

بیا در مورد اسپیس‌اکس و مریخ صحبت کنیم.

Last time you were here,

آخرین باری که تو اینجا بودی،

you spoke about what seemed like a kind of incredibly ambitious dream

در مورد چیزی حرف زدی که مانند یک رویای فوق‌العاده بلندپروازانه بود

to develop rockets that were actually reusable.

تا موشک‌هایی را توسعه دهی که واقعا دوباره قابل‌ استفاده باشند.

And you've only gone and done it.

و تو رفتی و انجامش دادی.

ایلان: بالاخره، خیلی طول کشید.

EM: Finally. It took a long time.

CA: Talk us through this. What are we looking at here?

کریس: در مورد این برای ما صحبت کن. این که این‌جا می‌بینیم چه هست؟

EM: So this is one of our rocket boosters

ایلان: خوب این یکی از تقویت کننده‌های موشک ماست.

coming back from very high and fast in space.

که به سرعت، از ارتفاعی بالا در فضا برمی‌گردد.

So just delivered the upper stage

اندکی پیش، محموله (قسمت فوقانی موشک) را در سرعتی بالا

at high velocity.

تحویل داده است.

I think this might have been at sort of Mach 7 or so,

فکر می‌کنم حدودا هفتم ماه مارس،

delivery of the upper stage.

زمان تحویل محموله بود.

(Applause)

(تشویق حضار)

CA: So that was a sped-up --

کریس: سرعت فیلم زیاد شده --

EM: That was the slowed down version.

ایلان : این ورژنِ کند‌شده است.

(Laughter)

(خنده حضار)

CA: I thought that was the sped-up version.

کریس: فکر کردم این ورژنِ سریع‌شده است.

But I mean, that's amazing,

ولی شگفت‌آور است،

and several of these failed

و قبل از این‌که بفهمید چطور باید انجامش دهید،

before you finally figured out how to do it,

تعدادی از این موشک‌ها با شکست روبرو شدند

but now you've done this, what, five or six times?

و شما الان انجامش دادید. بعد از پنج بار یا شش بار؟

EM: We're at eight or nine.

ایلان: الان روی موشک هشتم یا نهم هستیم.

CA: And for the first time,

کریس: و برای اولین بار،

you've actually reflown one of the rockets that landed.

یکی از موشک‌هایی که فرود آمده بود را پرتاب کردید.

EM: Yeah, so we landed the rocket booster

ایلان: بله، ما تقویت‌کننده‌ی موشک را فرود آوردیم

and then prepped it for flight again and flew it again,

و سپس برای پرواز آماده‌اش کردیم و دوباره آن را پرتاب کردیم،

so it's the first reflight of an orbital booster

بنابراین، این اولین پرواز مجدد یک تقویت‌کننده‌ی موشکِ مداری است

where that reflight is relevant.

که پروازی مناسب است.

So it's important to appreciate that reusability is only relevant

مهم است درک کنیم که قابلیت استفاده‌ی مجدد فقط زمانی مناسب است

if it is rapid and complete.

که سریع و کامل باشد.

So like an aircraft or a car,

مثل یک هواپیما یا ماشین

the reusability is rapid and complete.

که قابلیت استفاده‌ی مجدد آن‌ها سریع و کامل است.

You do not send your aircraft to Boeing in-between flights.

شما هواپیمایتان را بین پروازها به کارخانه‌ی بوئینگ نمی‌فرستید.

CA: Right. So this is allowing you to dream of this really ambitious idea

کریس: درست است. پس این به شما اجازه می‌دهد

در رویای این ایده‌ی واقعا بلندپروازانه باشید

of sending many, many, many people to Mars

که انسان‌های بسیار بسیار زیادی را به مریخ بفرستید،

in, what, 10 or 20 years time, I guess.

حدس می‌زنم در مدت ۱۰ یا ۲۰ سال.

EM: Yeah.

ایلان: بله.

CA: And you've designed this outrageous rocket to do it.

کریس: و این موشک فوق‌العاده را برای این کار طراحی کرده‌اید.

Help us understand the scale of this thing.

به ما کمک کن اندازه‌ی آن را بهتر درک کنیم.

EM: Well, visually you can see that's a person.

ایلان: خوب، در تصویر می‌توانید ببینید که این یک آدم است.

Yeah, and that's the vehicle.

و آن، موشک است.

(Laughter)

CA: So if that was a skyscraper,

کریس: اگر یک آسمان‌خراش بود،

that's like, did I read that, a 40-story skyscraper?

مانند یک آسمان‌خراش ۴۰ طبقه می‌بود، درست خواندم؟

EM: Probably a little more, yeah.

ایلان: احتمالا کمی بیشتر، بله.

The thrust level of this is really --

در واقع، سطح نیروی رانش این موشک --

This configuration is about four times the thrust of the Saturn V moon rocket.

چهار برابر نیروی رانش موشک «ساترن ۵» است که به ماه پرتاب شد.

CA: Four times the thrust of the biggest rocket humanity ever created before.

کریس: چهار برابر نیروی رانش بزرگ‌ترین موشکی که بشر قبلا ساخته است.

EM: Yeah. Yeah.

ایلان: بله، بله.

CA: As one does. EM: Yeah.

کریس: به همین راحتی! ایلان: بله.

(Laughter)

(خنده حضار)

In units of 747, a 747 is only about a quarter of a million pounds of thrust,

در مقیاس هواپیمای بوئینگ ۷۴۷، این هواپیما تقریبا نیروی رانش ۲۵۰٫۰۰۰ پوند دارد،

so for every 10 million pounds of thrust,

پس برای هر ۱۰ میلیون پوند نیروی رانش،

there's 40 747s.

۴۰ فروند هواپیمای ۷۴۷ لازم است.

So this would be the thrust equivalent of 120 747s, with all engines blazing.

نیروی رانش این موشک، معادل ۱۲۰ فروند ۷۴۷ است،

در صورتی که همه‌ی موتورها روشن باشند.

CA: And so even with a machine designed to escape Earth's gravity,

کریس: با این‌که این وسیله طراحی شده است تا از جاذبه‌ی زمین فرار کند،

I think you told me last time

فکر کنم دفعه‌ قبل به من گفتی که

this thing could actually take a fully loaded 747,

می‌تواند یک فروند ۷۴۷ کاملا بارگیری شده

people, cargo, everything,

شامل آدم‌ها، بار و همه‌چیز را

into orbit.

به مدار ببرد.

EM: Exactly. This can take a fully loaded 747 with maximum fuel,

ایلان: دقیقا. می‌تواند یک ۷۴۷ کاملا پُر، با حداکثر سوخت،

maximum passengers, maximum cargo on the 747 --

حداکثر مسافر و حداکثر بار را

this can take it as cargo.

به‌عنوان بار با خود حمل کند.

CA: So based on this,

کریس: پس بر همین اساس،

you presented recently this Interplanetary Transport System

تو اخیرا این سیستم حمل‌و‌نقل بین سیاره‌ای را ارائه کردی

which is visualized this way.

که به این‌صورت نشان داده می‌شود.

This is a scene you picture in, what, 30 years time? 20 years time?

این تصویری است که نشان داده‌اید. در مدت ۲۰ سال؟ ۳۰ سال؟

People walking into this rocket.

آدم‌ها وارد این موشک می‌شوند.

EM: I'm hopeful it's sort of an eight- to 10-year time frame.

ایلان: امیدوارم یک برنامه‌ی زمانی تقریبا ۸ تا ۱۰ ساله باشد.

Aspirationally, that's our target.

امیدوار هستیم، هدف ما این است.

Our internal targets are more aggressive, but I think --

اهداف داخلی ما فشرده‌تر هستند، ولی فکر می‌کنم --

(Laughter)

(خنده حضار)

CA: OK.

کریس: بسیار خوب.

EM: While vehicle seems quite large

ایلان: با این‌که این وسیله واقعا بزرگ به‌نظر می‌رسد

and is large by comparison with other rockets,

و در مقایسه با موشک‌های دیگر بزرگ است،

I think the future spacecraft

فکر می‌کنم فضاپیماهای آینده

will make this look like a rowboat.

باعث می‌شوند این موشک مثل یک قایق پارویی به‌نظر برسد.

The future spaceships will be truly enormous.

فضاپیماهای آینده بسیار بزرگ خواهند بود.

CA: Why, Elon?

کریس: چرا ایلان؟

Why do we need to build a city on Mars

چرا باید یک شهر روی مریخ بسازیم

with a million people on it in your lifetime,

که فکر می‌کنم تا زمان حیات تو یک میلیون نفر ساکن آن باشند.

which I think is kind of what you've said you'd love to do?

که به‌نظرم طبق چیزی که گفتی، آیا آن کاری است که دوست داری انجام دهی؟

EM: I think it's important to have

ایلان: فکر می‌کنم مهم است

a future that is inspiring and appealing.

که آیند‌ه‌ای الهام‌بخش و جذاب داشته باشیم.

I just think there have to be reasons

من فقط معتقدم باید چیزی وجود داشته باشد

that you get up in the morning and you want to live.

که وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوید، بخواهید به آن دلیل زندگی کنید.

Like, why do you want to live?

مثلا، دلیل زندگی‌کردن شما چیست؟ هدف چیست؟

What's the point? What inspires you?

چه‌چیزی به شما الهام می‌بخشد؟

What do you love about the future?

چه‌چیزی را در مورد آینده دوست دارید؟

And if we're not out there,

و اگر ما آن بالا نباشیم،

if the future does not include being out there among the stars

اگر آینده شامل این نباشد که آن بالا در میان ستارگان

and being a multiplanet species,

و گونه‌ای چند‌‌سیاره‌ای باشیم

I find that it's incredibly depressing

به نظرم واقعا افسرده‌کننده خواهد بود

if that's not the future that we're going to have.

اگر این آینده‌ای نیست که قرار است داشته باشیم.

(Applause)

(تشویق حضار)

کریس: مردم می‌خواهند به این به عنوان یک گزینه نگاه کنند.

CA: People want to position this as an either or,

that there are so many desperate things happening on the planet now

که در حال حاضر اتفاق‌های بسیار بدی بر روی زمین در حال افتادن است،

from climate to poverty to, you know, you pick your issue.

از تغییرات جوی گرفته تا فقر. می‌دانی، هر کسی مسئله‌ی خودش را دارد.

And this feels like a distraction.

و این نوعی انحراف به‌نظر می‌رسد.

You shouldn't be thinking about this.

تو نباید به این موضوع فکر کنی.

You should be solving what's here and now.

باید به دنبال حل مشکلات این‌جا و زمان فعلی باشی.

And to be fair, you've done a fair old bit to actually do that

و برای این‌که منصف باشیم، واقعا کارهایی هم برایش انجام داده‌ای.

with your work on sustainable energy.

با کار خودت در مورد انرژی پایدار.

But why not just do that?

ولی چرا فقط همین کار را نمی‌کنی؟

EM: I think there's --

ایلان: فکر می‌کنم --

I look at the future from the standpoint of probabilities.

من به آینده از نقطه‌نظر احتمالات نگاه می‌کنم.

It's like a branching stream of probabilities,

مانند یک جریان منشعب از احتمالات،

and there are actions that we can take that affect those probabilities

و کارهایی هستند که ما می‌توانیم انجام دهیم تا روی آن احتمالات تاثیر بگذاریم.

or that accelerate one thing or slow down another thing.

یا به سرعتِ یک چیز اضافه کنیم، یا سرعت دیگری را کم کنیم.

I may introduce something new to the probability stream.

ممکن است من چیز جدیدی را در مورد جریان احتمالات معرفی کنم.

Sustainable energy will happen no matter what.

انرژی پایدار در هر صورت اتفاق خواهد افتاد.

If there was no Tesla, if Tesla never existed,

اگر شرکت تسلا هم نبود، اگر تسلا هرگز وجود نداشت،

it would have to happen out of necessity.

ضروری بود که اتفاق بیفتد.

It's tautological.

این یک نیاز مفرط است.

If you don't have sustainable energy, it means you have unsustainable energy.

اگر انرژی پایدار ندارید، به این معنی است که انرژی ناپایدار دارید،

Eventually you will run out,

و این انرژی بالاخره تمام خواهد شد،

and the laws of economics will drive civilization

و قوانین اقتصاد، به‌ناچار انسان را

towards sustainable energy,

به‌سمت انرژی پایدار خواهد بُرد.

inevitably.

The fundamental value of a company like Tesla

ارزش اصلی یک شرکت مثل تسلا

is the degree to which it accelerates the advent of sustainable energy,

میزان شتابی است که به پیشرفت انرژی پایدار می‌دهد،

faster than it would otherwise occur.

یعنی سریع‌تر از آن که از طریقی دیگر اتفاق بیفتد.

بنابراین وقتی فکر می‌کنم که مثلا

So when I think, like,

what is the fundamental good of a company like Tesla,

مزیت اساسی شرکتی مانند تسلا چیست،

I would say, hopefully,

خوشبختانه خواهم گفت:

if it accelerated that by a decade, potentially more than a decade,

اگر به پیشرفت انرژی پایدار، یک دهه یا بیش از دو دهه شتاب بخشیده،

that would be quite a good thing to occur.

اتفاق واقعا خوبی رخ داده است.

That's what I consider to be

این چیزی است که من به‌عنوان

the fundamental aspirational good of Tesla.

مزیت اساسی و امیدوارکننده‌ی تسلا در نظر می‌گیرم

Then there's becoming a multiplanet species and space-faring civilization.

سپس بحث تبدیل‌شدن به موجودی چند‌سیاره‌ای و تمدنی فرازمینی است.

This is not inevitable.

این گریزناپذیر نیست.

It's very important to appreciate this is not inevitable.

بسیار مهم است که درک کنیم این موضوع گریزناپذیر نیست.

The sustainable energy future I think is largely inevitable,

من فکر می‌کنم آینده‌ی انرژی پایدار تا حد زیادی اجتناب‌ناپذیر است

but being a space-faring civilization is definitely not inevitable.

ولی تمدنی فرازمینی بودن قطعا اجتناب‌ناپذیر نیست.

If you look at the progress in space,

اگر به پیشرفت‌ها در زمینه‌ی فضا نگاه کنید،

in 1969 you were able to send somebody to the moon.

در سال ۱۹۶۹ توانستید یک نفر را به ماه بفرستید.

1969.

۱۹۶۹

Then we had the Space Shuttle.

سپس ما شاتل فضایی را داشتیم.

The Space Shuttle could only take people to low Earth orbit.

شاتل فضایی فقط توانست افراد را به مدار پایینی زمین ببرد.

Then the Space Shuttle retired,

بعد شاتل فضایی از دور خارج شد،

and the United States could take no one to orbit.

و ایالات متحده نتوانست کسی را به مدار بفرستد.

So that's the trend.

روند پیشرفت به این شکل است.

The trend is like down to nothing.

از پایین به سمت هیچ.

People are mistaken when they think

مردم در اشتباه هستند وقتی فکر می‌کنند

that technology just automatically improves.

که تکنولوژی خود‌به‌خود پیشرفت می‌کند.

It does not automatically improve.

تکنولوژی خود‌به‌خود پیشرفت نمی‌کند.

It only improves if a lot of people work very hard to make it better,

تنها زمانی پیشرفت می‌کند که افراد زیادی سخت کار کنند تا آن را بهتر کنند.

and actually it will, I think, by itself degrade, actually.

و در واقع به نظرم اگر به حال خودش رها شود، پسرفت هم می‌کند.

You look at great civilizations like Ancient Egypt,

به تمدن‌های بزرگی مانند مصر باستان نگاه کنید،

and they were able to make the pyramids,

آنها توانستند اهرام را بسازند،

and they forgot how to do that.

و فراموش کردند چطور انجامش دادند.

And then the Romans, they built these incredible aqueducts.

و بعد رومی‌ها، آن‌ها کانال‌های شگفت‌آور آب را ساختند.

They forgot how to do it.

یادشان رفته چطور انجامش دهند.

CA: Elon, it almost seems, listening to you

کریس: ایلان، با گوش دادن به تو

و نگاه‌کردن به کارهای مختلفی که انجام داده‌ای، تقریبا به‌نظر می‌رسد

and looking at the different things you've done,

that you've got this unique double motivation on everything

که انگیزه‌ای منحصر‌به‌فرد و مضاعف در مورد همه‌چیز داری

that I find so interesting.

که به‌نظر من خیلی جالب است.

One is this desire to work for humanity's long-term good.

یکی، تمایل به انجام کاری که در بلند‌مدت به نفع بشر است.

The other is the desire to do something exciting.

و دیگری، علاقه به انجام چیزی هیجان‌انگیز است.

And often it feels like you feel like you need the one to drive the other.

و اغلب به‌نظر می‌رسد تو این‌طور فکر می‌کنی که یکی باید محرک دیگری باشد.

With Tesla, you want to have sustainable energy,

با تسلا، به دنبال انرژی پایدار هستی،

so you made these super sexy, exciting cars to do it.

پس به این منظور، این ماشین‌های خیلی جذاب را ساختی.

انرژی خورشیدی که باید به آن دست پیدا کنیم،

Solar energy, we need to get there,

so we need to make these beautiful roofs.

پس نیاز است این سقف‌های زیبا را بسازیم.

We haven't even spoken about your newest thing,

ما هنوز در مورد جدیدترین کار تو صحبت نکردیم

which we don't have time to do,

که البته وقتش را نداریم،

but you want to save humanity from bad AI,

ولی تو می‌خواهی انسان را از دست هوش مصنوعیِ بد نجات دهی،

and so you're going to create this really cool brain-machine interface

و قصد داری آن رابطِ بسیار جالب مغز - ماشین را تولید کنی

to give us all infinite memory and telepathy and so forth.

که به همه‌ی ما حافظه نامحدود، قدرت تله‌پاتی و چیزهایی مثل این می‌دهد.

And on Mars, it feels like what you're saying is,

و در مورد مریخ، چیزی که به نظر می‌رسد می‌گویی این است که

yeah, we need to save humanity

بله، لازم است انسان را نجات دهیم

and have a backup plan,

و یک نقشه‌ی پشتیبان داشته باشیم.

but also we need to inspire humanity,

ولی همچنین نیاز داریم که الهام‌بخش بشریت هم باشیم

and this is a way to inspire.

و این راهی برای این کار است.

EM: I think the value of beauty and inspiration

ایلان: فکر می‌کنم ارزش زیبایی و الهام،

is very much underrated,

خیلی دست‌کم گرفته شده است.

no question.

بدون شک.

ولی من می‌خواهم شفاف باشم.

But I want to be clear.

I'm not trying to be anyone's savior.

من سعی نمی‌کنم که نجات‌دهنده‌‌ی کسی باشم.

That is not the --

این‌طور نیست --

I'm just trying to think about the future

من فقط سعی می‌کنم به آینده فکر کنم

and not be sad.

و ناراحت نباشم.

(Applause)

(تشویق حضار)

CA: Beautiful statement.

کریس: جمله‌‌ی زیبایی بود.

I think everyone here would agree

فکر کنم همه این‌جا موافق باشند که

that it is not --

این‌طور نیست که --

None of this is going to happen inevitably.

هیچ‌کدام از این‌ها قرار نیست که حتما اتفاق بیفتد.

The fact that in your mind, you dream this stuff,

این حقیقت که تو در ذهنت این رویاها را داری،

you dream stuff that no one else would dare dream,

به چیزهایی فکر می‌کنی که هیچ‌کس دیگری جرات نمی‌کند فکر کند،

or no one else would be capable of dreaming

یا هیچ‌کسی قادر نیست در این سطح از پیچیدگی

at the level of complexity that you do.

که تو می‌توانی، فکر کند.

The fact that you do that, Elon Musk, is a really remarkable thing.

ایلان ماسک، این حقیقت که تو واقعا انجامش می‌دهی، چیز بسیار قابل‌توجه‌ای است.

Thank you for helping us all to dream a bit bigger.

ممنون که به همه‌ی ما کمک کردی تا رویای بزرگتری داشته باشیم.

EM: But you'll tell me if it ever starts getting genuinely insane, right?

ایلان: ولی اگر روزی واقعاً داشت به دیوانگی تبدیل می‌شد به من می‌گویی، نه؟

(Laughter)

(خنده حضار)

CA: Thank you, Elon Musk. That was really, really fantastic.

کریس: متشکرم، ایلان ماسک. بسیار بسیار فوق‌العاده بود.

That was really fantastic.

واقعاً فوق‌العاده بود.

(Applause)

(تشویق حضار)