What makes a friendship last? | Am I Normal? with Mona Chalabi

Transcriber:

I've moved about 20 times in my life.

Translator: R&R . Reviewer: Masoud Motamedifar

من حدود ۲۰ بار در زندگی‌ام نقل مکان کرده‌ام.

And each time that I move to a new neighborhood, a new city, a new country,

و هر‌بار که به یک‌محله، یک‌شهر، یک‌کشور می‌رفتم؛

it seems to get harder and harder to sustain the friendships I left behind.

به نظر می‌رسید که حفظ روابط دوستانه‌ای که پشت سر گذاشته‌ام سخت‌تر می‌شد.

But right now,

اما در حال حاضر،

حفظ کردن آن روابط دوستانه خیلی مهم به نظر می‌رسد

sustaining those friendships seems especially important

and especially difficult.

و همین طور خیلی‌سخت.

So I'm wondering what is manageable?

پس فکر می‌کنم که چه چیزی قابل کنترل است؟

How can I keep those friendships afloat without getting overwhelmed?

چطور می‌توانم آن روابط دوستانه را همچنان بدون گیج شدن نگهدارم؟

[Am I Normal? with Mona Chalabi]

( آیا عادی هستم؟ با مونا چالابی)

To find out, I turned to my two most trusted sources:

برای فهمیدن، به دو تا از منابع مورد اعتمادم مراجعه کردم:

data and my mum.

آمار و مادرم.

Now, since she hates being on camera,

حالا، تا وقتی‌که دوست ندارد جلوی دوربین باشد،

this puppet is going to be as good as it gets.

این عروسک مثل او خواهد بود.

But before she weighs in,

اما قبل این‌که وارد قضیه شود،

می‌خواهم نگاهی به مطالعاتی که راجع به نحوه از بین رفتن دوستی‌هاست بیندازم

I wanted to look at the studies on how friendships fall apart

in the hopes that I might be able to avoid some of those pitfalls.

با امید به اینکه شاید بتوانم از برخی تله‌هایش دوری کنم.

According to one study,

بر اساس یک مطالعه،

friendships often dissolve because of a lack of opportunity

دوستی‌ها اغلب به‌دلیل کمبود فرصت

to meet, hang out and connect.

برای ملاقات،معاشرت و ارتباط از بین می‌روند.

Which may explain why, after a year of isolation,

که مشخص می‌کند چرا، بعد از یک سال جدایی،

some of my friendships feel like they're hanging on by a thread.

انگار که برخی از روابط دوستانه‌ام به یک نخ بند است.

The same researcher made headlines

همان محقق گزارش‌هایی داد

with the finding that we lose half of our friendships every seven years.

که ما نیمی از دوستی‌هایمان را هر هفت سال از دست می‌دهیم.

Now, before you start doomscrolling through your contact list,

حالا، قبل از بالا و پایین کردن لیست مخاطبینتان،

you should know that's not quite as severe as it sounds.

باید بدانید که آنقدر هم که شدید به نظر می‌آید نیست.

Over those seven years,

در طول آن هفت سال،

the size of our friendship group actually stays pretty stable.

اندازه گروه دوستی ما در حقیقت تقریبا پایدار مانده است.

So if you have 20 or 30 good friends now,

پس اگر الان ۲۰ یا ۳۰ دوست خوب دارید،

seven years later,

هفت سال بعد،

you still probably have 20 or 30 good friends.

احتمالا هنوز هم ۲۰ یا ۳۰ دوست خوب دارید.

The catch, though, is that 52 percent of those faces will be different.

با این‌حال، ۵۲ درصد از آن افراد متفاوت خواهند بود.

Over seven years,

بعد از هفت سال،

we will replace many of the people in our network with new ones.

خیلی از افراد مجازی خود را با فردی جدید‌ جایگزین می‌کنیم.

As someone who has had to work more and more from home,

به عنوان کسی که باید بیشتر و بیشتر در خانه کار کند،

the opportunity to go out and make new friends is pretty limited.

موقعیتی برای بیرون رفتن و پیدا کردن دوست‌های جدید بسیار محدود است.

It's a luxury I don't often have.

یک نعمت است که اکثر اوقات من ندارم.

And the research on the formation of new friends

و تحقیقی راجع به شکل گیری دوستی‌های جدید

suggest that this takes time.

می‌گوید که این کار زمان‌بر است.

A lot of time.

زمان خیلی زیادی.

A recent study found

یک تحقیق اخیر آشکار کرد

that you have to spend between 40 and 60 hours with someone

که باید زمانی بین ۴۰ تا ۶۰ ساعت را با کسی بگذرانید

before they can go from an acquaintance to a casual friend.

قبل از این که بتوانند از یک آشنایی به یک دوستی عادی برسند.

They get upgraded to a fully fledged friend

آنها به دوستی واقعی تبدیل می‌شوند

around 80 to 100 hours,

نزدیک به ۸۰ تا ۱۰۰ ساعت،

and get elevated to a best friend

و آنها به دوستی صمیمی ارتقا می‌یابند

after you spend at least 200 hours of quality time together.

بعد از گذراندن حداقل ۲۰۰ ساعت کنار هم بودن.

And the emphasis here is on quality time.

و این‌جا تاکید بر کیفیت زمان است.

You might say "hi" to a barista every morning

شاید شما هر روز صبح به مسئول بار «سلام» کنید

or be polite to a coworker,

یا با یک همکار مودب باشید،

but you wouldn't necessarily invite either one over for dinner.

ولی حتما یکی از آن‌هارا برای شام دعوت نمی‌کنید.

I was feeling a little bit daunted by all of these numbers

من کمی از این اعداد وحشت زده شدم

until I spoke to my mum,

تا وقتی که با مادرم صحبت کردم،

who has a more optimistic take on all of this.

کسی که نظرات مثبتی راجع به این‌ها داشت.

"A friendship is essential in your life.

« دوستی در زندگی شما ضروریست.

How does friendship start?

چطور یک دوستی شروع می‌شود؟

The first thing is to know that person.

اولین چیز این است که آن فرد را بشناسید.

If you don't want to know these people,

اگر دوست ندارید این افراد را بشناسید،

if you don't open a window of communication,

اگر یک پنجره‌ای برای ارتباط باز نکنید،

you will never become friends of them.

شما هیچ وقت دوست آن‌ها نخواهید شد.

You have to start.

باید شروع کنید.

If you want to be isolated,

اگر می‌خواهید تنها بمانید،

you just shut your windows and look at them,

فقط آن پنجره را ببندید و نگاهشان کنید،

and they don't look at you."

و آن‌ها به شما نگاه نمی‌کنند.»

OK, so yes, if I really, really want to make a new friendship,

باشه، پس بله، اگر واقعا، واقعا می‌خواهید که دوستی جدید بیابید،

I could go out and make the effort to make a new friend by, say,

من می‌توانم بیرون بروم و برای پیدا کردن دوست تلاش کنم،با،

knocking on my neighbor's door,

زدن درب خانه همسایه‌ام،

who plays really good music a bit too loudly.

که می‌تواند خیلی خوب کمی بلند بنوازد .

But what about my current group of friends?

ولی گروه دوستان فعلی‌ام چطور؟

Are we all doomed just because we don't get the chance

آیا همگی ما چون نتوانستیم مثل گذشته

to hang out like we used to?

ارتباط برقرار کنیم محکوم به فنا هستیم؟

"I think yes, with the friends,

« فکر می‌کنم بله، با دوستان،

the distance gets further and further if you are not meeting them.

اگر آن‌ها را ملاقات نکنید فاصله شما بیشتر و بیشتر می‌شود.

But it also shows you the ones

ولی همینطور نشان می‌دهد که شما همان کسی هستید

that don't disappear because of the time or the distance.

که بخاطر فاصله و یا زمان در دوستی ناپدید نمی‌شوید.

They will be there for you if you need them.

اگر نیازشان داشته باشید آن‌‌ها در کنارتان خواهند بود.

So the special friends.

دوستان خاص.

And this difficult time shows you who cares

و این زمان سخت نشانتان می‌دهد که چه کسی اهمیت می‌دهد

and who is a good person or a good friend."

و چه کسی انسان خوب یا یک دوست خوب است.»

I think she's right.

فکر می‌کنم درسته.

I don't think there's a magical formula

فکر نمی‌کنم فرمول جادویی وجود داشته باشد

or a mythical number of hours to chase.

یا تعداد جادویی ساعت برای دنبال کردن.

This just takes time and effort.

این فقط نیازمند زمان و تلاش است.

So if you'll excuse me,

پس اگر من را ببخشید،

I have a good friend that I need to call.

من یک دوست خوبی دارم که باید با او تماس بگیرم.