Seth Priebatsch: Building the game layer on top of the world

Translator: Parissa Kalaee Reviewer: soheila Jafari

اسم من ست پریباچ است. رئیس نینجاهای SCVNGR  هستم،

My name's Seth Priebatsch. I'm the chief ninja of SCVNGR.

مفتخرم که دانشگاه پرینستون را رها کردم.

I'm a proud Princeton dropout.

Also proud to have relocated here to Boston,

و مفتخرم که به بوستون برگشتم،

where I actually grew up.

جایی که آن بزرگ شدم.

(Applause) Yeah, Boston.

بله، به افتخار بوستون.

Easy wins, I should just name the counties that we've got around here.

خیلی آسونه، ففط باید برم و محله هایی رو که چرخ می‌زدیم رو بشمارم.

I'm also fairly determined to try and build

خب، من تقریباً مصمم هستم که تلاش کنم و یه

a game layer on top of the world.

لایه بازی در بالای دنیا بسازم.

This is sort of a new concept and it's really important,

و این یه نوع مفهوم جدیده، و خیلی مهمه.

because while the last decade was the decade of social,

چون در حالیکه دهه قبل

دهه شبکه های اجتماعی بود

the decade where the framework in which we connect with other people was built,

و دهه ای که چارچوبی که به کمکش با بقیه

آدما ارتباط می گیریم، در اون ساخته شد،

this next decade will be the decade where the game framework is built,

این دهه، دهه ای خواهد بود که در اون

چارچوب بازی ساخته میشه،

where the motivations we use to actually influence behavior

جایی که انگیزه های مورد استفاده ما برای تاثیر واقعی بر رفتار،

and the framework in which that is constructed,

و چارچوبی که در اون ساخته میشه،

is decided upon, and that's really important.

انتخاب میشن، و این واقعاً مهمه.

I say I want to build a game layer on top of the world,

پس وقتی میگم میخوام یه لایه بازی بالای دنیا بسازم،

but that's not quite true,

کاملاً درست نیست

because it's already under construction; it's already happening.

چون در دست ساخته، از قبل داره اتفاق میافته

And it looks like this right now.

و الان این شکلیه.

It looks like the Web did back in 1997, right?

شکلیه که وب سال ۱۹۹۷ داشت، درسته؟

It's not very good. It's cluttered.

خیلی خوب نیست، به هم ریخته است.

It's filled with lots of different things that, in short, aren't that fun.

پر از یه عالمه چیز جور وا جوره

که، در نهایت، خیلی هم باحال نیستند.

There are credit card schemes and airline mile programs,

ایده کارت اعتباری و برنامه تشویقی پروازهای متعدد با خطوط هوایی

coupon cards and all these loyalty schemes

و کارت خرید و همه این برنامه های وفاداریند

that actually do use game dynamics and are building the game layer --

که در واقع از محرک بازی استفاده میکنن

و در واقع لایه بازی رو میسازن: ولی به درد نمی خورن.

they just suck.

They're not very well-designed.

خوب طراحی نشده اند، مگه نه؟

(Laughter)

So that's unfortunate.

خب، این مایه تاسف است.

But luckily, as my favorite action hero, Bob the Builder, says,

ولی خوشبختانه، همون طور که قهرمان محبوب من

باب سازنده، میگه،

"We can do better. We can build this better."

"میشه بهتر بود، میشه بهتر ساختش."

And the tools, the resources that we use to build a game layer,

و ابزارها، منابعی که ما

استفاده می کنیم برای ساخت لایه بازی

are game dynamics themselves.

خودشون محرک بازی هستن.

And so the crux of this presentation is going to go through

و خب، به نوعی، نکته اصلی این ارائه درباره

four really important game dynamics,

چهار محرک بسیار مهم بازیه، چیزهای واقعا جالب

really interesting things, that, if you use consciously,

که، اگه آگاهانه استفاده کنین،

you can use to influence behavior,

می تونین ازشون برای تاثیر بر رفتار بهره بگیرین،

both for good, for bad, for in-between.

هم تاثیر خوب، هم بد، هم متوسط.

Hopefully for good.

امیدوارانه ش میشه برای تاثیر خوب.

But this is the important stage in which that framework will get built,

ولی این به نوعی مراحل مهمیه

که در اون، چارچوب بازی ساخته میشه،

and so we want to all be thinking about it consciously now.

پس الان می خواهیم درباره اش آگاهانه فکر کنیم.

Before we jump into that, there's a question of:

قبل از اینکه وارد بحث بشیم، یه سئوالی مطرح میشه: اصلاً چرا مهمه؟

Why is this important?

I'm making this claim

میخواهم یه جورایی ادعا کنم که یه لایه بازی در بالای دنیا هست،

that there's a game layer on top of the world,

and it's very important that we build it properly.

و خیلی مهمه که درست بسازیمش.

The reason it's so important is that, in the last decade,

علت مهم بودنش اینه که، در دهه گذشته،

what we've seen has been building the social layer,

اونچه که شاهدش بودیم، ساخت لایه شبکه اجتماعی بوده

has been this framework for connections,

چارجوبی برای ارتباطات،

and construction on that layer is over, it's finished.

و ساخت اون لایه به اتمام رسیده، تمام شده.

There's still a lot to explore,

هنوز چیزهای زیادی برای تحقیق مونده.

هنوز افراد زیادی در تلاشند شبکه های اجتماعی رو بسنجند

still a lot of people trying to figure out social

and how we leverage this and how we use this,

که چطور نفوذ کنیم و چطور استفاده کنیم.

but the framework itself is done,

ولی خود این چارچوب تموم شده،

and it's called Facebook.

و اسمش فیس بوک است.

And that's OK, right? A lot of people are very happy with Facebook.

و خوبه، درسته؟ خیلی ها از فیس بوک راضی اند.

I like it quite a lot.

من هم خیلی دوستش دارم.

They've created this thing called the Open Graph,

اونا این "گراف باز" رو خلق کردن،

and they own all of our connections.

و همه ارتباطات ما رو در اختیار دارن.

They own half a billion people.

اونا ۵۰۰ میلیون آدم در اختیار دارن.

So when you want to build on the social layer,

پس وقتی میخواهی در لایه اجتماعی چیزی بسازی

the framework has been decided; it is the Open Graph API.

اون چارچوبه که تصمیم می گیره؛ API گراف باز است.

And if you're happy with that, fantastic.

و اگه ازش راضی هستی، عالیه.

If you're not, too bad. There's nothing you can do.

اگه نیستی، خیلی بده، چون کاریش نمیشه کرد.

And that's a real thing.

ولی دهه بعد-- یه چیز واقعیه.

I mean, we want to build frameworks in a way that makes it acceptable

منظورم اینه که می خواهیم چارچوب ها رو طوری

بسازیم که قابل قبول باشن

and makes it productive down the road.

و می دونید، بعداً دستاورد داشته باشن.

So, the social layer is all about these connections.

پس، لایه اجتماعی، همه اش درباره ارتباطات است.

The game layer is all about influence.

لایه بازی همه اش درباره تاثیره.

It's not about adding a social fabric to the web

درباره افزودن یه بافت اجتماعی به وب

و متصل کردن شما با بقیه آدما نیست

and connecting you to other people

everywhere you are and everywhere you go,

هر جایی که هستین و هر جایی که میرین.

it's actually about using dynamics, using forces,

در واقع درباره استفاده از محرکها، استفاده از نیروها،

to influence the behavior of where you are, what you do there,

برای تاثیر بر رفتار است

که کجا باشین، چکار بکنین و چطور بکیند.

how you do it.

That's really, really powerful.

خیلی خیلی قدرتمنده، و قراره خیلی مهمتر از لایه اجتماعی بشه.

And it's going to be more important than the social layer,

قراره عمیق تر روی زندگی هامون اثر بذاره

and affect our lives more deeply and perhaps more invisibly.

و شاید ناملموس تر.

So it's incredibly critical that at this moment,

و خیلی ضروریه که

در این لحظه، موقعی که داره ساخته میشه،

while it's just getting constructed,

وقتی که چارچوب هایی مثل فیس بوک، مثل گراف باز،

while the frameworks like Facebook or Open Graph

are being created for the game-layer equivalent,

دارن برای معادل لایه بازی ساخته میشن،

that we think about it very consciously,

خیلی آگاهانه درباره اش فکر کنیم،

and that we do it in a way that is open, available,

و یه طوری انجامش بدهیم که باز باشه،

و فراهم باشه، و تاثیر خوب داشته باشه.

and can be leveraged for good.

So that's what I want to talk about for game dynamics,

و این چیزیه که میخواهم درباره محرک بازی بگم

چون ساختش شروع شده،

because construction has just begun,

و هر چه آگاهانه تر درباره اش فکر کنیم،

and the more consciously we can think about this,

بهتر می تونیم ازش استفاده کنیم

the better we'll be able to use it for anything we want.

برای هر چیزی که می خواهیم.

So like I said, the way you go through and build on the game layer

پس همونطور که گفتم، روشی که انتخاب میکنید برای ساخت لایه بازی

is not with glass and steel and cement.

با شیشه و فولاد و سیمان نیست.

And the resources we use are not this two-dimensional swath of land

و منابعی که استفاده می کنیم این

نوار دو بعدی زمین نیست که داریم.

that we have.

The resources are mindshare,

منابع سهم مشتری است و ابزار یا مواد خام همین محرکهای بازی هستن.

and the tools, the raw materials, are these game dynamics.

و با اون، می دونید، چند محرک بازی هست که درباره اش حرف بزنیم؟

With that, a couple game dynamics to talk about.

چهارتا، در SCVNGR ما شوخی می کنیم که

Back at SCVNGR, we like to joke

that with seven game dynamics, you can get anyone to do anything.

با ۷ محرک بازی، می تونین هر کسی رو وادار کنین هر کاری بکنه.

Today, I'm going to show you four,

و امروز، میخواهم اون چهارتا رو نشونتون بدم

because I hope to have a competitive advantage at the end of this, still.

چون امیدوارم که آخرش یک امتیاز رقابتی بگیرم، هنوز.

(Laughter)

(خنده حضار)

So the first one, it's a very simple game dynamic.

خب اولی اش، یک محرک بازی ساده است.

It's called the appointment dynamic.

بهش میگن محرک قرار.

It's a dynamic in which to succeed,

و محرکی هست که برای موفقیت در اون،

players have to do something at a predefined time,

بازیکن ها باید کاری رو در زمان مشخصی انجام بدن،

generally at a predefined place.

معمولاًً درمکان مشخص.

And these dynamics are a little scary sometimes,

و این محرکها گاهی کمی ترسناک هستن،

because you think, "Other people can be using forces

چون فکر می کنید که، می دونید،

بقیه آدما می تونن ازاین نیروها برای دستکاری

that will manipulate how I interact:

چگونگی واکنش من استفاده کنن: چی کار کنم، کجا؟ چه وقت؟

what I do, where I do it, when I do it."

This sort of "loss of free will" that occurs in games

این فقدان آزادی که در بازی اتفاق می افته

can be frightening.

می تونه ترسناک باشه.

So with each dynamic, I'm going to give three examples:

پس با هر محرکی، سه تا مثال می زنم:

one that shows how it's already being used in the real world,

یکی این که چطور قبلاً در دنیای واقعی ازش استفاده شده،

so you can rationalize it a bit;

که به نوعی بتونین یه کمی منطقی اش کنید؛

one that shows it in what we consider a conventional game --

یکی این که نشون بده در بازی سنتی چطور باهاش رو به رو میشیم--

I think everything is a game,

به نظر من همه چی بازیه، ولی این یه جورایی

but this is more what you'd think of as a game played on a board

بیشتر شبیه اون چیزی که فکر میکنید بازیه، رو تخته یا کامپیوتر

or on a computer screen;

and one of how it can be used for good,

و بالاخره اینکه چطور ازش استفاده خوب کنیم،

so you can see that these forces can be very powerful.

پس خواهیم دید که این نیروها چقدر قدرتمندند

خب اولی اش-- معروف ترین محرک قرار در دنیا--

So the first one, the most famous appointment dynamic in the world,

چیزیه به اسم ساعت خوشی.

is something called, "Happy Hour."

So I had just recently dropped out of Princeton

خب من اخیراً از پرینستون ترک تحصیل کردم

and actually ended up for the first time in a bar,

و درواقع برای اولین بار سر از بار درآوردم

and I saw these happy hour things all over the place.

و این چیزهای ساعت خوشی رو همه جا می بینم، درسته.

And this is simply an appointment dynamic: come here at a certain time,

و این به سادگی یه محرک قراره.

سر ساعت مشخصی بیا، نصف نوشیدنی مال تو.

get your drinks half off.

برای برنده شدن، تنها کاری که باید بکنین اینه که موقع مناسب در جای درست باشین.

To win, all you have to do is show up at the right place at the right time.

This game dynamic is so powerful,

این محرک بازی خیلی قدرتمنده

it doesn't just influence our behavior; it's influenced our entire culture.

که نه تنها روی رفتار ما تاثیر میذاره، بلکه روی همه فرهنگ ما تاثیرگذاره

That's a really scary thought,

واقعاً فکر ترسناکیه،

that one game dynamic can change things so powerfully.

که یه محرک بازی بتونه چیزها رو این قدر قوی تغییر بده.

It also exists in more conventional game forms.

در فرم بازی های سنتی هم وجود داره.

I'm sure you've all heard of Farmville by now.

مطمئنم تا حالا درباره Farmville شنیدین.

If you haven't, I recommend playing it.

اگه نه، پیشنهاد می کنم حتماً بازی کنید.

You won't do anything else for the rest of your day.

دیگه کار دیگه ای اون روز نمی کنید.

Farmville has more active users than Twitter.

کاربرهای فعال Farmville از توییتر هم بیشترن.

It's incredibly powerful,

به شدت قویه، و این محرک رو داره که

and it has this dynamic where you have to return at a certain time

باید سر ساعت مشخصی برگردید

to water your fake crops, or they wilt.

برای آب دادن به محصولات -محصولات الکی- یا پلاسیده میشن.

And this is so powerful that when they tweak their stats,

و اونقدر قدرتمنده که وقتی آمارشون رو اعلام می کنن،

when they say your crops wilt

وقتی میگن که محصولاتتون پژمرده میشن

after eight hours, or after six hours, or after 24 hours,

بعد از ۸ ساعت، یا ۶ ساعت یا ۲۴ ساعت،

it changes the life cycle of some 70 million people during the day.

چرخه زندگی رو تغییر میده،

زندگی ۷۰ میلیون آدم در روز.

They will return, like clockwork, at different times.

اونا مثل ساعت در زمانهای مختلف بر می گردند.

So if they wanted the world to end, if they wanted productivity to stop,

پس اگه اونا بخوان که دنیا تموم شه، تولید متوقف شه،

they could make it a 30-minute cycle,

می تونن چرخه رو ۳۰ دقیقه ای بذارن،

and no one could do anything else, right?

و هیچکس نمی تونه کار دیگه ای بکنه، درسته؟

(Laughter)

(خنده حضار)

That's a little scary.

یه کمی ترسناکه.

But this could also be used for good.

ولی میشه ازش استفاده های خوب کرد.

این یه شرکت محلی به اسم Vitalityه، یه محصول دارن

This local company called Vitality

has created a product to help people take their medicine on time.

برای کمک به مردم که داروشون رو سروقت بخورن

That's an appointment.

اون یه قراره.

It's something that people don't do very well.

کاریه که مردم معمولاً درست انجامش نمیدن.

They have these GlowCaps which flash and email you

و اونا این GlowGapها رو دارن که، میدونین،چشمک میزنن، ایمیل میزنن

and do cool things to remind you to take your medicine.

و یه عالمه کار بامزه برای یادآوری زمان قرص

This isn't a game yet, but really should be.

این یکی هنوز بازی نیست، ولی باید باشه.

You should get points for doing it on time

باید برای سروقت انجام دادنش، امتیاز بگیرین

and lose points for not doing it on time.

باید برای سر وقت انجام ندادنش، امتیاز از دست بدین

They should recognize they've built an appointment dynamic,

اونا باید آگاهانه بفهمن که

دارن از محرک قرار استفاده میکنن و بازیها رو بهبود میدن

and leverage the games.

Then you can really achieve good in some interesting ways.

و اونوقت از راههای جالبی به چیزهای خوبی می رسید.

We're going to jump onto the next one.

می خواهیم بریم سر بعدی، شاید. بله.

Influence and status.

تاثیر و موقعیت.

This is one of the most famous game dynamics, used all over the place.

این یکی از معروف ترین محرک های بازیه.

همه جا به کار میره.

It's used in your wallets, right now.

در کیف پول شما استفاده شده، همین الان.

We all want that credit card on the far left, because it's black.

می خواهیم کارت اعتباری سمت چپ باشه

چون سیاه است.

And you see someone at CVS or --

و یه نفر رو می بینین در CVS یا--

not CVS -- like, Christian Dior --

CVS نه، در کریستین دیور یا یه جایی، و بعد...

(Laughter)

I don't know. I don't have a black card; I've got a debit card.

نمی دونم، من اون کارت سیاهه رو ندارم، من کارت نقدی دارم.

(خنده حضار)

(Laughter)

So they whip it out and you see that black card, and:

و میکشن بیرون و شما همه رو می بینید که کارت سیاه دارن.

"I want that because it means they're cooler than I am,

میخوامش چون یعنی اونا باحال تر از من هستن،

و من بهش نیاز دارم.

and I need that."

And this is used in games as well.

و این در بازیها به کار میره.

"Modern Warfare," one of the most successful selling games of all time.

بازی "Modern Warfare" یکی از پرفروش ترین بازیها در همه زمانها

I'm only a level four, but I desperately want to be a level 10,

من فقط یک سطح چهاری هستم، ولی می خواهم سطح ۱۰ باشم.

because they've got that cool red badge,

چون اونا یه مدال قرمز باحال دارن،

and that means that I am somehow better than everyone else.

و یه جورایی معنی اش اینه که من از بقیه بهترم.

And that's very powerful to me.

و این برای من خیلی قویه. موقعیت واقعاً انگیزاننده ی خوبیه.

Status is really good motivator.

It's also used in more conventional settings,

در چیزهای قدیمی تر هم به کار میره

و باید آگاهانه تر در موارد قدیمی به کار گرفته بشه.

and can be used more consciously there.

School -- and remember, I made it through one year,

مدرسه-- و یادتون باشه ک منه یه ساله از پسش براومدم برا همین

so I think I'm qualified to talk on school --

پس شایستگی اش رو دارم که درباره مدرسه حرف بزنم--

is a game; it's just not a terribly well-designed game.

یه بازیه، یه بازی با طراحی عالی نیست، درسته.

There are levels. There are C. There are B. There's A.

اینها سطح بندی هستن، Cها، Bها و Aها.

There are statuses. I mean, what is valedictorian, but a status?

اونا موقعیت هستن، دانشجوی ممتاز چه چیزی غیر از یه موقعیت است؟

If we called valedictorian a "White Knight Paladin level 20,"

اگه به دانشجوی ممتاز بگیم "شوالیه سفید افسانه ای سطح ۲۰"

I think people would probably work a lot harder.

فکر کنم مردم کمی بیشتر تلاش کنن.

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

So school is a game,

پس مدرسه یه بازیه، و تحقیقات زیادی انجام شده

and there has been lots of experimentation on how we do this properly.

که چطور درست پیاده اش کنیم.

But let's use it consciously.

بیایید ازش آگاهانه استفاده کنیم. مثلاً چرا یه بازی که باخت داره؟

Why have games you can lose? Why go from an A to an F or a B to a C?

چرا از A بریم به F یا از B بریم به C؟

That sucks. Why not level-up?

باحال نیست، چرا فقط نریم بالا؟

At Princeton, they've actually experimented with this,

در پرینستون، اونا این رو آزمایش کردن،

with quizzes where you gain experience points,

که کوئیزهایی با امتیاز تجربه گرفته بشه،

and you level up from B to an A.

و از سطح B میرین به سطح A.

And it's very powerful.

و این خیلی قدرتمنده.

It can be used in interesting ways.

میشه با روش های جالبی استفاده بشه.

The third one I'll talk about is the progression dynamic,

سومین موردی که اشاره میکنم محرک پیشرفته،

where you have to make progress, move through different steps

جایی که یه جورایی پیشرفت دارین،

باید از مراحل مختلف با سبک گام به گام عبور کنید.

in a very granular fashion.

This is used all over the place, including LinkedIn,

این همه جا به کار میره، شامل لینکدین،

where I am an unwhole individual.

که من یه فرد غیر کامل هستم.

I am only 85 percent complete on LinkedIn,

من فقط ۸۵ درصد در لینکدین کامل هستم،

and that bothers me.

و اون آزارم میده.

And this is so deep-seated in our psyche

و این در روح و روان ما به خوبی جا افتاده

that when we're presented with a progress bar

که اگه با یک نوار پیشرفت نشون داده بشیم

and presented with easy, granular steps to take

و گام ها ساده، و دانه دانه نشون داده بشن

برای برداشتن، تلاش و کامل کردن نوار پیشرفت، ما انجامش میدیم.

to try and complete that progress bar, we will do it.

We will find a way to move that blue line

یه راهی برای حرکت اون خط آبی پیدا می کنیم

all the way to the right edge of the screen.

که همه راه را تا لبه راست صفحه طی کنه.

This is used in conventional games as well.

این در بازیهای قدیمی هم به کار میره.

I mean, this is a Paladin level 10,

مثلاً شما این سطح افسانه ای ۲۰ رو دیدین،

and that's a Paladin level 20.

و این سطح افسانه ای ۲۰،

And if you were going to fight Orcs on the fields of Mordor

و اگه بخواهین مبارزه کنید، می دونین، Orcها در زمین های Mordor

against the Ra's Al Ghul,

در برابر Raz al Ghul

you'd probably want to be the bigger one, right?

احتمالاً میخواین که بزرگتره باشید، درسته؟

I would.

من میخواهم.

And so people work very hard to level-up.

پس مردم خیلی سخت کار میکنند که بالا برن.

"World of Warcraft" is one of the most successful games of all time.

بازی "World of Warcraft" یکی از موفقترین بازیهای همه دورانه.

یه بازیکن متوسط تقریباً چیزی در حدود

The average player spends some six, six-and-a-half hours a day on it,

۶ تا ۶:۳۰ ساعت در روز برایش وقت صرف میکنه.

their most dedicated players -- it's like a full-time job, it's insane.

برای بازیکن های حرفه ای، مثل یه کار تمام وقت می مونه.

دیوانگیه. و اونا این سیستم های سطح بندی رو دارن.

And they have these systems where you can level-up.

And that's a very powerful thing. Progression is powerful.

و خیلی چیز قدرتمندیه. پیشرفت قدرتمنده.

It can also be used in very compelling ways for good.

میشه ازشون در راه های زیادی برای تاثیر خوب استفاده کرد.

One of the things we work on at SCVNGR is:

یکی از اونا که در SCVNGR رویش کار میکنیم

How do you use games to drive traffic and business to local businesses,

اینه که چطور از بازی برا ترافیک یا رونق کسب و کار در یک موسسه محلی استفاده کنیم.

to something that is very key to the economy?

چیزی که به نوعی یه کلید مهم در اقتصاده.

And here, we have a game that people play.

و این بازی ماست که مردم بازی می کنن.

اونا جاهای مختلف میرن، با چالش ها رو در رو میشن، امتیاز میگیرن.

They go places, do challenges, earn points.

And we've introduced a progression dynamic into it,

و ما یه محرک پیشرفت به اش اضافه کردیم،

where, by going to the same place over and over, doing challenges,

که، با رفتن به همون جا برای چندین بار،

با حل چالش ها، با درگیر شدن در کسب وکار،

engaging with the business,

شما یه نوار سبز را از سمت چپ صفحه به سمت راست حرکت میدین.

you move a green bar from the left edge of the screen to the right,

و در نهایت جایزه را آزاد میکنید.

and unlock rewards.

This is powerful enough that we can see it hooks people into these dynamics,

و این اونقدر قوی هست که می بینیم

که مردم به دام این محرک ها می افتن،

pulls them back to the same local businesses,

برشون میگردونه به همون موسسه محلی،

creates loyalty, creates engagement,

وفاداری زیادی به همراه داره، درگیری ایجاد میکنه،

and is able to drive meaningful revenue and fun and engagement to businesses.

و قادره که سود قابل توجهی تولید کنه

و سرگرمی و درگیر شدن در یک کسب و کار.

These progression dynamics are powerful and can be used in the real world.

این محرک های پیشرفت قدرتمندند و

میشه در دنیای واقعی ازشون استفاده کرد.

The final one I want to talk about -- and it's a great one to end on --

آخرین موردی که میخواهم درباره ش حرف بزنم و برای خاتمه مورد خوبیه

is this concept of communal discovery,

مفهوم اکتشاف همگانیه،

a dynamic in which everyone has to work together to achieve something.

یه محرکی که هر کسی باید رویش کار کنه

تا به چیزی برسه.

Communal discovery is powerful

و اکتشاف همگانی قدرتمنده چون نفوذ میکنه

because it leverages the network that is society

در شبکه ای که جامعه است

to solve problems.

برای حل مشکلات.

This is used in some famous consumer web stories like Digg,

این در چند داستان معروف مصرف کننده در وب به کار رفته

which I'm sure you've all heard of.

مثل Digg که مطمئنم درباره اش شنیدین.

Digg is a communal dynamic

Digg یه محرک همگانی است

to try to find and source the best news, the most interesting stories.

برای تلاش برای یافتن بهترین اخبار،

جالب ترین داستان ها.

And they made this into a game, initially.

و اونا تبدیلش کردن به یه بازی، در اصل.

They had a leader board where, if you recommended the best stories,

اونا یه تابلونمایش امتیاز دارن که، اگه بهترین اخبار رو بگین،

you would get points.

امتیاز میگیرین.

And that really motivated people to find the best stories.

و واقعاً مردم رو برمی انگیزه که بهترین اخبار رو بیابن

But it became so powerful, there was actually a cabal,

ولی اون قدر قدرتمنده که واقعاً یه گروه بودن،

a group of people, the top seven on the leader board,

یه گروه از مردم، ۷ نفر اول تابلو امتیازات،

who would work together to make sure they maintained that position,

که با هم کار میکردن که مطمئن باشن اون موقعیت رو حفظ میکنن.

recommending people's stories.

و داستان های بقیه رو پیشنهاد کنن.

The game became more powerful than the goal.

و بازی خیلی قوی تر از هدف شد.

They ended up shutting down the leader board because, while it was effective,

و بعد مجبور شدن تابلو امتیازات رو ببندن،

چون اگرچه موثر بود،

ولی اون قدر قوی بود که مانع انتشار بهترین اخبار میشد

it was so powerful that it stopped sourcing the best stories,

و فقط باعث شده بود مردم کاری کنن که امتیازشون بره بالا.

and started having people work to maintain leadership.

So we have to use this one carefully.

پس باید از این محتاطانه استفاده کنیم.

It's also used in things like McDonald's Monopoly,

از اون در مواردی مثل بازی Monopoly مک دونالد هم استفاده شده،

where the game is not the Monopoly you're playing,

که بازیه، اون بازی Monopoly نیست که بازی میکنید،

بلکه به نوعی صنعت خانوادگیه که شکل میگیره.

but the cottage industries that form to try and find Boardwalk.

تا سعی کنه Boardwalk رو پیدا کنه، درسته.

There, they're just looking for a sticker that says "Boardwalk,"

و حالا همه اونا دنبال یافتن یه استیکر کوچیکن به اسم Boardwalk.

but it can also be used to find real things.

میشه برای یافتن چیزای واقعی به کار بره.

این چالش بادکنک DARPA است،

This is the DARPA balloon challenge,

where they hid a couple balloons all across the United States and said,

که چندتا بادکنک در کل آمریکا مخفی شدن

و میگن "از شبکه ها استفاده کن،

"Use networks. Try and find these balloons fastest,

سعی کن این بادکنکها رو زودتر از بقیه پیدا کنی و برنده ۴۰ هزار دلار بشی."

and the winner will get $40,000."

The winner was a group out of MIT,

و برنده درواقع یه گروه از بچه های MIT بودن

where they created sort of a pyramid scheme, a network,

که یه نوعی طرح هرمی، یه شبکه ایجاد کردن

where the first person to recommend the location of a balloon got $2,000,

که اولین نفری که محل یه بادکنک رو بگه

۲٫۰۰۰ دلار بگیره و هر کسی از حلقه اون یه پیشنهاد دیگه بده

and anyone else to push that recommendation up also got a cut.

یه بخش از اون سهم را بگیره.

And in 12 hours, they were able to find all these balloons,

و در عرض ۱۲ ساعت، تونستن همه بادکنکها

رو در کل کشور پیدا کنن، درسته.

all across the country.

Really powerful dynamic.

یک محرک بسیار قوی.

And so, I've got about 20 seconds left,

و پس، من ۲۰ ثانیه دیگه دارم،

so if I'm going to leave you with anything,

و اگه بخواهم شما رو با چیزی ترک کنم،

last decade was the decade of social.

اینه که دهه گذشته دهه شبکه های اجتماعی بود

This next decade is the decade of games.

این دهه بعد، دهه بازیهاست.

ما از محرکهای بازی برای ساختش استفاده میکنیم، ما با سهم مشتری می سازیم.

We use game dynamics to build on it. We build with mindshare.

می تونیم روی رفتار تاثیر بگذاریم.

We can influence behavior.

It's very powerful. It's very exciting.

خیلی قدرتمنده، خیلی هیجان انگیزه.

Let's all build it together, let's do it well and have fun playing.

بیایید با هم بسازیمش، خوب انجامش بدیم و از بازی لذت ببریم.

(Applause)