Eve Ensler: Embrace your inner girl

ایو اِنسلِر: دختر درونتان را بپذیرید

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: narsis sh

Namaste. Good morning.

سلام. صبح به خیر.

I'm very happy to be here in India.

خیلی خوشحالم که این‌جا در هند هستم.

And I've been thinking a lot about what I have learned

خیلی در مورد چیزی که به خصوص در طی این ۱۱ سال اخیر

over these last particularly 11 years

در طی مراسم های V-Day (چهاردهم فوریه، روزی که توسط خود سخنران برای اعتراض به خشونت علیه زنان اختصاص داده شده)

with V-Day and "The Vagina Monologues,"

و نمایشنامه‌ی "دلگفته های زنانگی" (نمایشنامه‌ی خود سخنران)

traveling the world,

و سفر در سراسر جهان، برای ملاقات با زنان و دختران سراسر جهان،

essentially meeting with women and girls across the planet

و توقف خشونت علیه زنان و دختران در سراسر جهان، یاد گرفتم،

to stop violence against women.

فکر کردم.

What I want to talk about today

موضوع سخنرانی امروزم

is this particular cell,

یک سلول، یا یک مجموعه سلول به خصوص است،

or grouping of cells, that is in each and every one of us.

که در همه‌ی ما وجود دارد.

And I want to call it the girl cell.

و می‌خواهم به آن بگویم "سلول دختری".

And it's in men as well as in women.

این سلول در مرد‌ها هم به اندازه‌ی زن‌ها وجود دارد.

I want you to imagine that this particular grouping of cells

می‌خواهم تصور کنید که این مجموعه سلول به خصوص

is central to the evolution of our species

در مرکزیت تکامل نوع بشر،

and the continuation of the human race.

و تداوم نژاد انسان قرار دارد.

And I want you imagine that at some point in history

و می‌خواهم تصور کنید که در نقطه‌ای از تاریخ

a group of powerful people invested in owning and controlling the world

گروهی از افراد قدرتمند، بر روی تصاحب جهان و کنترل آن سرمایه‌گذاری کردند،

understood that the suppression of this particular cell,

و با سرکوب کردن این سلول به خصوص،

the oppression of these cells,

ظلم کردن به این مجموعه سلول،

the reinterpretation of these cells,

تغییر فعالیت این سلول‌ها،

the undermining of these cells,

تحلیل بردن این سلول‌ها،

getting us to believe in the weakness of these cells

و وادار کردن ما به باور ضعف این سلول‌ها

and the crushing, eradicating, destroying,

و مغلوب کردن، ریشه کن کردن، نابود کردن

reducing these cells,

و محدود کردن این سلول‌ها،

basically began the process of killing off the girl cell,

روند نابود سازی سلول دختری را شروع کردند،

which was, by the way, patriarchy.

که این روند، همان پدرسالاری است.

I want you to imagine that the girl is a chip

من می‌خواهم تصور کنید که دختر قطعه‌ای الکترونیکی

in the huge macrocosm of collective consciousness.

در سیستم عظیم هوش جمعی است.

And it is essential to balance, to wisdom

دختر برای تعادل، فرزانگی

and to actually the future of all of us.

و در حقیقت برای آینده‌ی همه‌ی ما ضروری است.

And then I want you to imagine that this girl cell

می‌خواهم تصور کنید که این سلول دختری

is compassion,

خودِ دلسوزی،

and it's empathy, and it's passion itself,

خودِ همدلی، و خودِ اشتیاق،

and it's vulnerability,

و آسیب‌پذیری،

and it's openness, and it's intensity,

و پنهان نکردنِ احساسات، و هیجان،

and it's association, and it's relationship,

و وابستگی، و ارتباط،

and it is intuitive.

و احساسات است.

And then let's think how compassion informs wisdom,

و بگذارید تصور کنیم که این دلسوزی، فرزانگی را هشیار می‌کند،

and that vulnerability is our greatest strength,

و این آسیب‌پذیری بزرگ‌ترین قدرت ماست،

and that emotions have inherent logic,

و این احساسات منطقی ذاتی دارند،

which lead to radical, appropriate, saving action.

که فعالیت‌های اصلاح‌طلبانه، شایسته و نجات‌بخش در پی خواهند داشت.

And then let's remember that we've been taught

اجازه بدهید چیزی که دقیقاً برعکس اراده‌ی آن قدرت‌ها

the exact opposite by the powers that be,

به ما آموزش داده شده است را به یاد بیاوریم،

that compassion clouds your thinking,

یعنی این فکر که دلسوزی افکار ما را احاطه می‌کند،

that it gets in the way,

و آن‌را مشغول می‌کند،

that vulnerability is weakness,

و آسیب پذیری ضعف است،

that emotions are not to be trusted,

و احساسات غیر قابل اعتماد هستند،

and you're not supposed to take things personally,

و شما نباید بر حسب تصور شخصی خودتان قضاوت کنید، که این کار مورد علاقه ی من است.

which is one of my favorites.

و شما نباید بر حسب تصور شخصی خودتان قضاوت کنید، که این کار مورد علاقه ی من است.

I think the whole world has essentially

به نظر من تمامی جهان الزاماً

been brought up not to be a girl.

در مسیری پیش رفته که دیگر دختر نباشد.

How do we bring up boys? What does it mean to be a boy?

پسرها چطور به وجود می‌آیند؟ پسر بودن یعنی چه؟

To be a boy really means not to be a girl.

پسر بودن در واقع یعنی دختر نبودن.

To be a man means not to be a girl.

مرد بودن یعنی دختر نبودن.

To be a woman means not to be a girl.

زن بودن یعنی دختر نبودن.

To be strong means not to be a girl.

قوی بودن یعنی دختر نبودن.

To be a leader means not to be a girl.

فرمانده بودن یعنی دختر نبودن.

I actually think that

به نظر من

being a girl is so powerful

دختر بودن آن قدر قدرتمند است

that we've had to train everyone not to be that.

که باید به همه آموزش بدهیم چطور دختر نباشند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

And I'd also like to say that the irony

و می‌خواهم بگویم که نکته‌ی عجیب این‌جاست،

of course, is that denying girl,

که این دختر انکار شده،

suppressing girl, suppressing emotion,

دختر سرکوب شده، احساس سرکوب شده،

refusing feeling has lead thus here.

احساس انکار شده ما را به این‌جا رسانده است.

Where we have now come to live in a world where

حالا ما در جهانی زندگی می‌کنیم

the most extreme forms of violence,

که بی‌رحمانه‌ترین خشونت‌ها،

the most horrific poverty,

و ترسناک‌ترین فقر‌ها،

genocide, mass rapes,

قتل‌ها، تجاوز‌های گروهی،

the destruction of the Earth, is completely out of control.

نابودی‌های زمین، به طور کامل از کنترل خارج شده‌اند.

And because we have suppressed our girl cells

و چون ما سلول‌های دختری خودمان را،

and suppressed our girl-ship,

و دختری خودمان را سرکوب کردیم،

we do not feel what is going on.

احساس نمی‌کنیم که چه اتفاقی دارد می‌افتد.

So, we are not being charged with

بنابراین، به اندازه‌ی کافی به چیزی که دارد اتفاق می‌افتد

the adequate response to what is happening.

واکنش نشان نمی‌دهیم.

I want to talk a little bit about

می‌خواهم کمی درباره‌ی جمهوری دموکراتیک کونگو

the Democratic Republic of Congo.

صحبت کنم.

For me, it was the turning point of my life.

این نهاد، نقطه‌ی عطف زندگی من بود.

I have spent a lot of time there in the last three years.

من زمان زیادی را در سه سال گذشته در آن‌جا گذراندم.

I feel up to that point I had seen a lot in the world,

تا آن زمان احساس می‌کردم جهان را دیده‌ام،

a lot of violence.

خشونت زیادی را دیدم.

I essentially lived in the rape mines of the world for the last 12 years.

من در ۱۲ سال گذشته در کشور‌های پر از سابقه‌ی تجاوز جهان زندگی می کردم.

But the Democratic Republic of Congo

اما جمهوری دموکراتیک کونگو

really was the turning point in my soul.

واقعاً نقطه‌ی عطفی در روح من بود.

I went and I spent time

من به محلی به نام "بوکاوو"

in a place called Bukavu

و به بیمارستانی به نام "بیمارستان پانزی" رفتم

in a hospital called the Panzi Hospital,

و مدتی با دکتری که بیشتر از هر کس دیگری که دیده بودم،

with a doctor who was as close to a saint as any person I've ever met.

شبیه به قدیس‌ها بود، وقت گذراندم.

His name is Dr. Denis Mukwege.

نام آن مرد دکتر "دنیس موکوِج" است.

In the Congo, for those of you who don't know,

در کونگو، اگر نمی‌دانستید،

there has been a war raging for the last 12 years,

به مدت بیش از 12 سال است که جنگی به راه افتاده،

a war that has killed nearly six million people.

که تا به حال نزدیک به شش میلیون نفر را قتل عام کرده است.

It is estimated that somewhere between 300,000 and 500,000 women

تخمین زده شده است که تا به حال بین ۳۰۰٫۰۰۰ تا ۵۰۰٫۰۰۰ زن

have been raped there.

در آن‌جا مورد تجاوز قرار گرفته‌اند.

When I spent my first weeks at Panzi hospital

در اولین هفته‌هایی که در بیمارستان پانزی گذراندم،

I sat with women

با زن‌هایی که در آن‌جا بودند،

who sat and lined up every day to tell me their stories.

و هر روز صف درست می‌کردند تا سرگذشتشان را برایم تعریف کنند، وقت می‌گذراندم.

Their stories were so horrific,

سرگذشت آن‌ها آن‌قدر ترسناک،

and so mind-blowing and so on the other side of human existence,

و متعجب کننده و غیر انسانی بود،

that to be perfectly honest with you, I was shattered.

که باید اعتراف کنم، بدنم می‌لرزید.

And I will tell you that what happened

و به شما می‌گویم چه چیزی باعث می‌شد

is through that shattering,

آن طور بلرزم،

listening to the stories of eight-year-old girls who had their insides eviscerated,

داستان‌های دختر‌های ۸ ساله ای که شکمشان را دریده بودند،

who had guns and bayonets and things shoved inside them

و اسلحه و سرنیزه داخلشان فرو کرده بودند،

so they had holes, literally, inside them

و در نتیجه‌ی این کار سوراخ‌هایی در بدنشان درست شده بود

where their pee and poop came out of them.

که ادرار و مدفوعشان از آن خارج می‌شد.

Listening to the story of 80-year-old women

داستان زن‌های ۸۰ ساله‌ای

who were tied to chains and circled,

که به زنجیر بسته شده بودند و می‌چرخیدند،

and where groups of men would come and rape them periodically,

و چند مرد می‌آمدند و مرتب به آن‌ها تجاوز می‌کردند،

all in the name of economic exploitation

و تمام این کارها تحت عنوان استعمار اقتصادی بود

to steal the minerals so the West can have it and profit from them.

تا بتوانند مواد معدنی باارزش آن‌ها را بدزدند تا کشور‌های غربی بتوانند آن‌ها را تصاحب کنند و از آن‌ها سود ببرند.

My mind was so shattered.

تمام وجودم می‌لرزید.

But what happened for me is that that shattering

اما اتفاقی که برایم افتاد این بود که آن لرزیدن

actually emboldened me

مرا بیش از هر زمان دیگری

in a way I have never been emboldened.

جسورتر کرد.

That shattering, that opening of my girl cell,

آن لرزیدن، فعال شدن سلول دختری من،

that kind of massive breakthrough of my heart

و آن شکاف عظیمی که در قلبم به وجود آمد،

allowed me to become more courageous, and braver,

به من اجازه داد تا باشهامت‌تر، و شجاع‌تر،

and actually more clever

و باهوش‌تر از چیزی بشوم

than I had been in the past in my life.

که در زندگی گذشته‌ام بودم.

I want to say that I think the powers that be

من می‌خواهم بگویم که به نظر من قدرت‌هایی که

know that empire-building

جزء کشورگشاهای جهان محسوب می‌شوند --

is actually -- that feelings get in the way of empire-building.

تمامی این اتفاقات متوجه کشورگشایی‌هاست.

Feelings get in the way of the mass acquisition of the Earth,

تمام این اتفاقات متوجه تملک جهان،

and excavating the Earth, and destroying things.

و حفاری و کاویدن آن، و نابود کردن همه چیز است.

I remember, for example, when my father,

به طور مثال، یادم می‌آید، پدرم،

who was very, very violent, used to beat me.

که خیلی خیلی وحشی بود، مرا کتک می‌زد.

And he would actually say, while he was beating me,

و وقتی مرا می‌زد، می‌گفت،

"Don't you cry. Don't you dare cry."

"گریه نکن. جرأت نداری گریه کنی."

Because my crying somehow exposed his brutality to him.

چون اشک‌های من وحشی‌گری غیر انسانی او را به خودش نشان می‌داد.

And even in the moment he didn't want to be reminded

و حتی در همان لحظه‌ای که مرا می‌زد،

of what he was doing.

نمی‌خواست کاری که انجام می‌دهد به رویش آورده شود.

I know that we have systematically annihilated the girl cell.

من می‌دانم که همگی ما طی برنامه‌ی مشخصی سلول دختری را نابود کرده‌ایم.

And I want to say we've annihilated it in men as well as in women.

و چیزی که می‌خواهم بگویم این است که ما این سلول را در مردان به اندازه‌ی زنان نابود کرده‌ایم.

And I think in some ways

به نظرم به نحوی

we've been much harsher to men

ما زنان نسبت به مردان

in the annihilation of their girl cell.

در نابود کردن سلول دختریشان خشن‌تر بودیم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

I see how boys have been brought up, and I see this across the planet:

من در سراسر جهان دیدم که پسرها چطور بار می‌آیند:

to be tough, to be hardened,

خشن باشند، سخت‌دل باشند،

to distance themselves from their tenderness, to not cry.

از حساسیت‌ها و ضعف‌هایشان فاصله بگیرند، و گریه نکنند.

I actually realized once in Kosovo,

یک بار که در "کوزوُو"،

when I watched a man break down,

شکستن یک مرد را می‌دیدم،

that bullets are actually hardened tears,

فهمیدم که گلوله‌ها اشک ریختن را سخت کرده‌اند،

that when we don't allow men to have their girl self

و وقتی ما به مردها اجازه نمی‌دهیم که دختر درونشان را نشان بدهند

and have their vulnerability, and have their compassion,

و آسیب پذیر باشند، و دلسوز باشند،

and have their hearts, that they become hardened and hurtful

و احساسات داشته باشند، آن‌ها سخت‌دل و پر از تنفر

and violent.

و خشن می‌شوند.

And I think we have taught men to be secure

به نظر من ما به مردان یاد داده‌ایم

when they are insecure,

که وقتی ایمن نیستند، احساس امنیت کنند،

to pretend they know things when they don't know things,

که وقتی چیزی را نمی‌دانند، مثلاً این که چرا باید بخواهیم جایی باشیم که هستیم،

or why would we be where we are?

وانمود کنند که می‌دانند،

To pretend they're not a mess when they are a mess.

که وقتی که آشفته هستند، وانمود کنند که نیستند.

And I will tell you a very funny story.

بگذارید قضیه‌ی خنده‌داری را تعریف کنم.

On my way here on the airplane, I was walking up and down the aisle of the plane.

وقتی در راه رسیدن به این‌جا (هند) در هواپیما بودم، در راهروی هواپیما بالا و پایین می‌رفتم.

And all these men, literally at least 10 men,

و همه‌ی مرد‌ها، که حداقل ۱۲ نفر می‌شدند،

were in their little seats watching chick flicks.

در صندلی‌های کوچکشان فیلم‌های عاشقانه‌ی مسخره می‌دیدند.

And they were all alone, and I thought, "This is the secret life of men."

و همه‌ی آن‌ها در خلوت خودشان فیلم می‌دیدند، و من با خودم گفتم، "پس این زندگی مخفیانه‌ی مردها است."

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

I've traveled, as I said,

همان طور که گفتم،

to many, many countries,

به کشورهای خیلی خیلی زیادی سفر کردم،

and I've seen, if we do what we do to the girl inside us

و با خودم فکر کردم، اگر ما با دختر درونمان این طور رفتار می‌کنیم،

then obviously it's horrific to think

حتی فکر کردن درباره‌ی کاری که با دخترهای جهان می‌کنیم،

what we do to girls in the world.

واقعاً وحشتناک است.

And we heard from Sunitha yesterday,

ما دیروز از "سونیتا کریشنان" (سخنرانِ TED-بنیان‌گذار گروهی در حیدرآباد برای مبارزه با بردگی جنسی زنان)

and Kavita about what we do to girls.

و "کاویتا رامداس" (سخنرانِ TED-رئیس بزرگ‌ترین مؤسسه‌ی دفاع از حقوق زنان) درباره‌ی کاری که با دختران می‌کنیم شنیدیم.

But I just want to say that

اما تنها می‌خواستم بگویم

I've met girls with knife wounds and cigarette burns,

که با دخترانی ملاقات داشته‌ام که بر روی بدنشان جای زخم چاقو و سوختگی سیگار بود،

who are literally being treated like ashtrays.

و مثل جاسیگاری با آن‌ها رفتار شده بود.

I've seen girls be treated like garbage cans.

من دخترانی را دیدم که با آن‌ها مثل سطل زباله رفتار شده بود.

I've seen girls who were beaten by their mothers

من دخترانی را دیدم که مادرانشان و برادرانشان

and brothers and fathers and uncles.

و پدرانشان و عموهایشان آن‌ها را کتک می‌زدند.

I've seen girls starving themselves to death in America

من دخترهایی را در آمریکا دیدم که در مؤسسه‌های لاغری

in institutions to look like some idealized version of themselves.

تا سرحد مرگ به خودشان گرسنگی می‌دادند تا به هیکل ایده‌آل مَدِ نظر خودشان برسند.

I've seen that we cut girls and we control them

من دیدم که ما از پیشرفت دخترها جلوگیری می‌کنیم و آن‌ها را کنترل می‌کنیم

and we keep them illiterate,

و آن‌ها را بی‌سواد نگه می‌داریم،

or we make them feel bad about being too smart.

یا کاری می‌کنیم که از بابت هوش زیادشان حس بدی داشته باشند.

We silence them. We make them feel guilty

ما آن‌ها را ساکت می‌کنیم. ما کاری می‌کنیم که آن‌ها به خاطر باهوش بودنشان

for being smart. We get them to behave,

حس گناه کنند. ما آن‌ها را مجبور می‌کنیم که طوری رفتار کنند،

to tone it down, not to be too intense.

تا رفتارشان را کنترل کنند، و هیجان خودشان را سرکوب کنند.

We sell them, we kill them as embryos,

ما آن‌ها را می‌فروشیم، ما آن‌ها را در نطفه خفه می‌کنیم،

we enslave them, we rape them.

ما آن‌ها را به بردگی می‌کشیم، ما به آن‌ها تجاوز می‌کنیم.

We are so accustomed to robbing girls

ما به قدری عادت کرده‌ایم

of the subject of being the subjects of their lives

که کنترل زندگی دخترها را از آن‌ها بگیریم

that we have now actually objectified them

که حتی همین الآن هم داریم به آن‌ها نگاه ابزاری داریم،

and turned them into commodities.

و از آن‌ها مثل محصولات تجاری حرف می‌زنیم.

The selling of girls is rampant across the planet.

فروش دخترها در سراسر جهان رایج شده‌است.

And in many places they are worth less than goats and cows.

و در نقاط زیادی از جهان بهای آن‌ها کمتر از بزها و گاوها است.

But I also want to talk about the fact that

اما من می‌خواهم درباره‌ی این حقیقت صحبت کنم

if one in eight people on the planet

که اگر از هر هشت نفر در جهان

are girls between the ages of 10 to 24,

یکی از آن‌ها دختری در بازه‌ی سنی ۱۰ تا ۲۴ سال باشد،

they are they key, really, in the developing world,

آن‌ها در کشورهای در حال توسعه،

as well as in the whole world, to the future of humanity.

به اندازه‌ی سایر کشورهای جهان، نقشی کلیدی دارند.

And if girls are in trouble because they face systematic disadvantages

و اگر دخترها دچار مشکلاتی می‌شوند به دلیل مواجه شدن با مشکلاتی در جامعه است

that keep them where society wants them to be,

که مانع از این می‌شود که به فردی تبدیل بشوند که جامعه از آن‌ها انتظار دارد،

including lack of access to healthcare,

از جمله دسترسی ناکافی به بهداشت،

education, healthy foods,

تحصیلات، غذای سالم،

labor force participation.

نیروی کافی در جامعه.

The burden of all the household tasks

بار سنگین تمامی کارهای خانه

usually falls on girls and younger siblings,

معمولاً بر روی دوش دخترها و برادر و خواهرهای کوچک‌تر می‌افتد،

which ensures that they will never overcome these barriers.

که این بار رد کردن این موانع را غیر ممکن خواهند کرد.

The state of girls, the condition of girls,

موقعیت دخترها، شرایط دخترها،

will, in my belief -- and that's the girl inside us

-- هم دختر درون ما و هم دختر در جهان واقعی --

and the girl in the world -- determine whether

به اعتقاد من، تعیین می‌کند

the species survives.

که آیا جامعه می‌تواند به حیات خود ادامه بدهد یا نه.

And what I want to suggest is that,

و پیشنهاد من این است که،

having talked to girls, because I just finished a new book called

با دخترها صحبت کنید، چون من اخیراً کتابی نوشتم، تحت عنوان:

"I Am an Emotional Creature: The Secret Life of Girls Around the World,"

"من موجودی احساساتی هستم: زندگی مخفیانه‌ی دخترها در سراسر جهان"،

I've been talking to girls for five years,

و ۵ سال است که با دخترها صحبت می‌کنم،

and one of the things that I've seen is true everywhere

و یکی از چیزهایی که در همه‌ی موارد دیدم

is that the verb that's been enforced on girl

این بود که چیزی که به دخترها تحمیل می‌شود،

is the verb "to please."

"لذت بخشیدن" است.

Girls are trained to please.

دخترها یاد می‌گیرند که لذت ببخشند.

I want to change the verb.

من می‌خواهم این نحوه‌ی تفکر را تغییر دهم.

I want us all to change the verb.

من می‌خواهم همگی ما این نحوه‌ی تفکر را تغییر دهیم.

I want the verb to be "educate,"

من می خواهم آن‌ها "تحصیل کنند"،

or "activate," or "engage,"

یا "فعالیت کنند"، یا "شرکت کنند"،

or "confront," or "defy," or "create."

یا "برخورد کنند"، یا "به چالش بکشند"، یا "بسازند".

If we teach girls to change the verb

اگر ما به دخترها بیاموزیم که این نحوه‌ی تفکر را عوض کنند

we will actually enforce the girl inside us

دختر درونمان و دختر درون آن‌ها را

and the girl inside them.

به دنبال نحوه‌ی تفکر جدید خواهند رفت.

And I have to now share a few stories

و من می‌خواهم در مورد چند تا از دخترانی

of girls I've seen across the planet

که در سراسر جهان آن‌ها را ملاقات کردم

who have engaged their girl,

و با دختران درونشان عجین شده بودند،

who have taken on their girl in spite of

و بر خلاف شرایط محیط اطرافشان،

all the circumstances around them.

به دختر درونشان وفادار ماندند.

I know a 14-year-old girl in the Netherlands,

به طور مثال، من دختر ۱۴ ساله‌ای از هلند را می‌شناسم،

for example, who is demanding that she take a boat

که اصرار دارد قایقی بردارد

and go around the entire world by herself.

و به تنهایی سراسر جهان را بگردد.

There is a teenage girl who just recently

دختر نوجوانی را می‌شناسم که اخیراً

went out and knew that she needed 56 stars

خود واقعیش را نشان داد و احساس کرد که

tattooed on the right side of her face.

باید ۵۶ تا ستاره بر سمت راست صورتش خالکوبی کند.

There is a girl, Julia Butterfly Hill,

دختری را می‌شناسم، به نام "جولیا باتِرفلای هیل"،

who lived for a year in a tree

که به مدت یک سال بالای یک درخت زندگی کرد

because she wanted to protect the wild oaks.

چون می‌خواست از درخت‌های بلوط وحشی مراقبت کند.

There is a girl who I met 14 years ago in Afghanistan

چهارده سال پیش با دختری در افغانستان ملاقات کردم،

who I have adopted as my daughter

که او را به فرزندی قبول کردم

because her mother was killed. Her mother was a revolutionary.

چون مادرش کشته شده بود. مادرش یک انقلابی بود.

And this girl, when she was 17 years old,

و این دختر، وقتی تنها ۱۷ سال داشت،

wore a burqa in Afghanistan,

در افغانستان برقع پوشید (چادر و نقاب آبی رنگ رایج در افغانستان)

and went into the stadiums

و به استادیوم رفت

and documented the atrocities that were going on towards women,

و از وحشی‌گری اعمال شده به زنان،

underneath her burqa, with a video.

با دوربینی زیر برقع‌اش فیلم گرفت.

And that video became the video that went out all over the world

آن فیلم همان فیلمی بود که بعد از حادثه‌ی ۱۱ سپتامبر (عملیات تروریستی برج‌های دوقلو)

after 9/11 to show what was going on in Afghanistan.

در سراسر جهان پخش شد، تا نشان بدهد در افغانستان چه اتفاقاتی می‌افتد.

I want to talk about Rachel Corrie

من می‌خواهم از "راشِل کوری" بگویم،

who was in her teens when she stood in front of an Israeli tank

کسی که وقتی جلوی یک تانک اسرائیلی ایستاد

to say, "End the occupation."

تا بگوید "اشغال بس است"، تنها یک نوجوان بود.

And she knew she risked death and she was literally gunned down

و او می‌دانست که خودش را در خطر مرگ قرار می‌دهد و به او شلیک می‌شود،

and rolled over by that tank.

و آن تانک از روی او رد خواهد شد.

And I want to talk about a girl that I just met recently

و می‌خواهم از دختری بگویم که اخیراً او را در "بوکاوو" (ایالتی در کونگو) ملاقات کردم،

in Bukavu, who was impregnated by her rapist.

و آن دختر توسط یک نفر مورد تجاوز قرار گرفته‌بود و حامله شده‌بود.

And she was holding her baby.

ولی او بچه‌اش را سقط نکرد.

And I asked her if she loved her baby.

من از او پرسیدم که آیا بچه‌اش را دوست دارد؟

And she looked into her baby's eyes and she said,

او به چشم‌های بچه‌اش نگاه کرد و گفت،

"Of course I love my baby. How could I not love my baby?

"البته که بچه‌ام را دوست دارم. چطور می‌توانم دوستش نداشته باشم؟

It's my baby and it's full of love."

او بچه‌ی من است و سرشار از عشق است."

The capacity for girls to overcome situations

به نظر من توانایی دخترها برای غلبه بر شرایط دشوار

and to move on levels, to me, is mind-blowing.

و گذراندن آن مراحل، شگفت‌انگیز است.

There is a girl named Dorcas, and I just met her in Kenya.

من با دختری به نام "دورکاس" در "کنیا" آشنا شدم.

Dorcas is 15 years old,

دورکاس ۱۵ سال داشت،

and she was trained in self-defense.

و در دفاع شخصی مهارت زیادی داشت.

A few months ago she was picked up on the street

چند ماه پیش سه مرد بزرگ‌تر از او،

by three older men.

او را در خیابان دزدیده بودند.

They kidnapped her, they put her in a car.

آن‌ها او را ربودند، و سوار یک ماشین کردند.

And through her self-defense, she grabbed their Adam's apples,

و در حالی که او از خودش دفاع می‌کرد، به سیب گلویشان چنگ می‌زد،

she punched them in the eyes

در چشم‍هایشان انگشت می‌زد

and she got herself free and out of the car.

و خودش را از آن ماشین آزاد کرد.

In Kenya, in August,

در کنیا، در ماه آگوست،

I went to visit one of the V-Day safe houses for girls,

به بازدید یکی از خانه‌های امن V-Day برای دخترها رفتم،

a house we opened seven years ago

خانه‌ای که هفت سال پیش افتتاح کردیم

with an amazing woman named Agnes Pareyio.

و مسئولیت آن را به زن بی‌نظیری به نام "آگنِس پاریو" سپردیم.

Agnes was a woman who was cut when she was a little girl,

آگنِس زنی بود که وقتی یک دختربچه بود،

she was female genitally mutilated.

آلت زنانه‌اش را ختنه کرده بودند و قسمتی از آن را بریده بودند.

And she made a decision as many women do across this planet,

و او تصمیمی گرفت که خیلی از زنان در سراسر جهان گرفتند،

that what was done to her would not be enforced and done

و آن تصمیم این بود که نمی‌خواست کاری را که با او انجام دادند،

to other women and girls.

به زنان با دختران دیگر تحمیل شود.

So, for years Agnes walked through the Rift valley.

آگنِس به مدت چند سال در "ریفت وَلی" (یکی از هشت ایالت کنیا) رفت و آمد داشت.

She taught girls what a healthy vagina looked like,

او به دخترها یاد می‌داد که یک آلت زنانه‌ی سالم،

and what a mutilated vagina looked like.

و یک آلت زنانه‌ی ختنه شده چه شکلی هستند.

And in that time she saved many girls. And when we met her

و در آن زمان خیلی از دخترها را از این اتفاق نجات داد. و وقتی او را ملاقات کردیم

we asked her what we could do for her,

از او پرسیدیم چه کاری از دستمان برمی‌آید تا برای او انجام بدهیم،

and she said, "Well, if you got me a Jeep I could get around a lot faster."

و او گفت، "راستش، اگر شما برای من یک ماشین جیپ صحرایی بخرید، می‌توانم خیلی سریع‌تر به اطراف بروم."

So, we got her a Jeep. And then she saved 4,500 girls.

ما هم برای او یک جیپ خریدیم. و او هم ۴٫۵۰۰ دختر را از این اتفاق نجات داد.

And then we asked her, "Okay, what else do you need?"

و بعد ما از او پرسیدیم، "دیگر چه چیزی نیاز داری؟"

And she said, "Well, now, I need a house."

و او جواب داد، "راستش، یک خانه می‌خواهم."

So, seven years ago Agnes built the first V-Day safe house

و این طور بود که هفت سال پیش، آگنِس اولین خانه‌ی امنِ V-Day را

in Narok, Kenya, in the Masai land.

در ناروک، کِنیا، در منطقه‌ی ماسای ساخت.

And it was a house where girls could run away,

و این خانه‌ای بود که دختران می‌توانستند به آن‌جا فرار کنند،

they could save their clitoris, they wouldn't be cut,

آن‌ها توانستند آلت تناسلیشان را از ناقص شدن نجات بدهند، و دیگر ختنه نمی‌شدند،

they could go to school.

و می‌توانستند به مدرسه بروند.

And in the years that Agnes has had the house,

از وقتی که آگنِس آن خانه را راه‌اندازی کرده‌است،

she has changed the situation there.

شرایط آن‌جا را تغییر داده‌است.

She has literally become deputy mayor.

می‌توان او را به نحوی معاون شهردار دانست.

She's changed the rules.

او قوانین را عوض کرده‌است.

The whole community has bought in to what she's doing.

تمامی جامعه روی کارهای او حساب می‌کنند و آن را می‌پذیرند.

When we were there she was doing a ritual

وقتی که ما در آن‌جا بودیم او ترتیب مراسمی را می‌داد

where she reconciles girls, who have run away, with their families.

که در آن دخترانی که فرار کرده‌بودند را، با خانواده‌هایشان آشتی می‌داد.

And there was a young girl named Jaclyn.

در آن مراسم دختری به اسم ژاکلین بود.

Jaclyn was 14 years old and she was in her Masai family

ژاکلین ۱۴ سال داشت و با خانواده‌اش در منطقه‌ی "ماسای" زندگی می‌کردند

and there's a drought in Kenya.

و در کِنیا قحطی آمده بود.

So cows are dying, and cows are the most

گاوها داشتند می‌مردند، و گاوها

valued possession.

باارزش‌ترین دارایی یک فرد هستند.

And Jaclyn overheard her father

و ژاکلین به طور مخفیانه شنیده بود

talking to an old man about

که پدرش با مرد مسنی درباره‌ی این که

how he was about to sell her for the cows.

او را در ازای چند گاو بفروشد صحبت می‌کرد.

And she knew that meant she would be cut.

و او می‌دانست این به معنای ختنه شدن است.

She knew that meant she wouldn't go to school.

او می‌دانست که این به معنای محرومیت از مدرسه رفتن است.

She knew that meant she wouldn't have a future.

او می‌دانست که این یعنی او آینده‌ی جالبی نخواهد داشت.

She knew she would have to marry that old man, and she was 14.

او می‌دانست که باید با آن پیرمرد صحبت کند، در حالی که خودش ۱۴ سال داشت.

So, one afternoon, she'd heard about the safe house,

پس یک روز بعد از ظهر، در حالی که از وجود خانه‌ی امن خبر داشت،

Jaclyn left her father's house

خانه‌ی پدریش را ترک کرد

and she walked for two days, two days

و به مدت دو روز، دو روز تمام

through Masai land.

در منطقه‌ی ماسای پیاده‌روی کرد.

She slept with the hyenas. She hid at night.

او در کنار کفتارها خوابید. شب‌ها مخفی می‌شد.

She imagined her father killing her on one hand,

او با خودش تصور می کرد که اگر برگردد پدرش او را خواهد کشت،

and Mama Agnes greeting her,

و اگر موفق شود مادر آگنِس از او استقبال خواهد کرد،

with the hope that she would greet her when she got to the house.

و امیدوار بود که وقتی به خانه‌ی امن رسید مادر آگنِس از او استقبال خواهد کرد.

And when she got to the house she was greeted.

و البته وقتی رسید از او استقبال شد.

Agnes took her in, and Agnes loved her,

آگنِس او را به خانه برد، و به او عشق ورزید،

and Agnes supported her for the year.

و به مدت یک سال از او حمایت کرد.

She went to school and she found her voice,

او به مدرسه رفت و اعتماد به نفس پیدا کرد،

and she found her identity, and she found her heart.

و هویت خودش را پیدا کرد، و احساسات خودش را پیدا کرد.

Then, her time was ready

بعد از یک سال او آماده شد،

when she had to go back to talk to her father

و باید برمی‌گشت تا با پدرش

about the reconciliation, after a year.

درباره‌ی آشتی کردن صحبت کند.

I had the privilege of being in the hut

من افتخار این را داشتم که وقتی او به پیش پدر و خانواده‌اش برمی‌گشت

when she was reunited with her father and reconciled.

و با آن‌ها آشتی می‌کرد، در آن کلبه باشم.

In that hut, we walked in,

ما به درون آن کلبه رفتیم،

and her father and his four wives were sitting there,

پدرش و چهار همسر او آن‌جا نشسته بودند،

and her sisters who had just returned because

و همین طور خواهرانش که تازه به خانه برگشته بودند،

they had all fled when she had fled,

چون همان زمان که او فرار کرده‌بود، فرار کرده‌بودند،

and her primary mother, who had been beaten

و مادر تَنی‌اش به خاطر دفاع از کردن از او

in standing up for her with the elders.

و دیگر خواهرهایش کتک خورده‌بود.

When her father saw her and saw who she had become,

وقتی پدرش او را دید، و دید که چه شخصیتی پیدا کرده‌است،

in her full girl self,

و چه شکوهی در آن دخترانگی دارد،

he threw his arms around her and broke down crying.

دستانش را دور او حلقه کرد و به گریه افتاد.

He said, "You are beautiful. You have grown into a gorgeous woman.

او گفت، "تو زیبایی. تو به یک زن خیره‌کننده تبدیل شده‌ای.

We will not cut you.

ما تو را ختنه نخواهیم کرد.

And I give you my word, here and now,

و الآن، در همین جا به تو قول می‌دهم،

that we will not cut your sisters either."

که خواهرانت را هم ختنه نخواهیم کرد."

And what she said to him was,

و او هم به پدرش گفت،

"You were willing to sell me for four cows,

"تو می‌خواستی مرا به ازای چهار گاو،

and a calf and some blankets.

یک گوساله و چند زیرانداز بفروشی.

But I promise you, now that I will be educated

اما من به تو قول می‌دهم، وقتی تحصیلم را تمام کردم

I will always take care of you,

برای همیشه از تو مراقبت کنم،

and I will come back and I will build you a house.

و برگردم و برای تو یک خانه بسازم.

And I will be in your corner for the rest of your life."

و برای همیشه در کنارت بمانم."

For me, that is the power of girls.

به نظر من، این قدرت دخترهاست.

And that is the power of transformation.

این قدر تغییر پیدا کردن است.

I want to close today

می‌خواهم مراسم امروز را

with a new piece from my book.

با قطعه‌ای از کتاب جدیدم به پایان برسانم.

And I want to do it tonight

این کار را به خاطر دختر درون تمامی افراد حاضر در این‌جا

for the girl in everybody here.

انجام می‌دهم.

And I want to do it for Sunitha.

این کار را به خاطر سونیتا انجام می‌دهم.

And I want to do it for the girls that Sunitha talked about yesterday,

این کار را به خاطر دخترانی که سونیتا دیروز درباره‌ی آن‌ها صحبت کرد،

the girls who survive, the girls who can become somebody else.

دخترانی که نجات پیدا کردند، دخترانی که می‌توانند به افراد دیگری تبدیل شوند، انجام می‌دهم.

But I really want to do it for each and every person here,

اما می‌خواهم این کار را برای تک تک افراد حاضر در این‌جا انجام دهم،

to value the girl in us,

تا برای دختر درونمان ارزش قائل شویم،

to value the part that cries,

تا برای بخشی از خودمان که می‌گرید ارزش قائل شویم،

to value the part that's emotional,

بخشی از خودمان که احساساتی است ارزش قائل شویم،

to value the part that's vulnerable,

بخشی از خودمان که آسیب پذیر است ارزش قائل شویم،

to understand that's where the future lies.

تا بفهمیم آینده‌ی جهان چطور رقم خواهد خورد.

This is called "I'm An Emotional Creature."

نام این قطعه "من یک موجود احساساتی هستم" است.

And it happened because I met a girl in Watts, L.A.

داستان این قطعه مربوط می‌شود به ملاقات دختری در محله‌ی "واتس"، در شهر "لُس‌آنجِلس".

I was asking girls if they like being a girl,

من از دخترها پرسیدم آیا از دختر بودنشان خوششان می‌آید،

and all the girls were like, "No, I hate it. I can't stand it.

و تمامی دخترها می‌گفتند، "نه، ازش متنفرم. نمی‌تونم تحملش کنم.

It's all bad. My brothers get everything."

افتضاحه. برادرام همه چی رو برای خودشون تصاحب می‌کنن."

And this girl just sat up and went, "I love being a girl.

ناگهان یکی از دخترها گفت، "من عاشق دختر بودنم هستم.

I'm an emotional creature!"

من یک موجود احساساتیم!"

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

This is for her:

این قطعه برای او است:

I love being a girl.

من عاشق دختر بودنم هستم.

I can feel what you're feeling

من می‌تونم چیزی را که دارید احساس می‌کنید

as you're feeling inside the feeling before.

در همون لحظه که در درون شما اتفاق می‌افته، احساس کنم.

I am an emotional creature.

من یه موجود احساساتی هستم.

Things do not come to me as intellectual theories

چیزهایی که در ذهن من می‌گذرن نظریات عقلانی

or hard-pressed ideas.

یا افکار خلاصه شده نیستن.

They pulse through my organs and legs and burn up my ears.

اونا در اعضاء و جوارحم جریان دارن و گوش‌هام رو می‌سوزونن.

Oh, I know when your girlfriend's really pissed off,

آه، من می‌دونم کِی دوست‌دخترت واقعاً به هم ریخته‌س،

even though she appears to give you what you want.

حتی اگر وانمود کنه چیزی که ازش می‌خوای رو بهت می‌ده.

I know when a storm is coming.

من می‌دونم کی طوفان نزدیکه.

I can feel the invisible stirrings in the air.

من می‌تونم جرقه‌های احساسات رو توی هوا احساس کنم.

I can tell you he won't call back. It's a vibe I share.

من می‌تونم بگم که اون دیگه برنمی‌گرده. این رو با حالم به همه می‌فهمونم.

I am an emotional creature.

من یه موجود احساساتیم.

I love that I do not take things lightly.

من عاشق اینم که از هیچ چیز به سادگی نمی گذرم.

Everything is intense to me,

همه چیز برام جدیه،

the way I walk in the street, the way my momma wakes me up,

راه رفتنم تو خیابون، بیدار شدنم توسط مامانم،

the way it's unbearable when I lose, the way I hear bad news.

غیر قابل تحمل بودن باختنم، شنیدن خبرای بد.

I am an emotional creature.

من یه موجود احساساتیم.

I am connected to everything and everyone. I was born like that.

من با همه چیز و همه کس مرتبطم. این تو ذات منه.

Don't you say all negative

این طور بدبینانه نگید که همه‌ی این‌ها

that it's only only a teenage thing,

فقط احساسات زودگذر نوجوونیه،

or it's only because I'm a girl.

یا به این خاطره که من یه دخترم.

These feelings make me better.

این احساسات من رو به آدم بهتری تبدیل می‌کنن.

They make me present. They make me ready. They make me strong.

این‌ها باعث میشن که من وجود داشته باشم. این‌ها منو آماده می‌کنن. این‌ها بهم قدرت می‌دن.

I am an emotional creature.

من یه موجود احساساتیم.

There is a particular way of knowing.

احساسات، راه به خصوصی برای فهمیدنه.

It's like the older women somehow forgot.

انگار هر چی سن زن‌ها بالاتر میره یادشون میره.

I rejoice that it's still in my body.

من از این که هنوز تو وجود منه تو پوست خودم نمی‌گنجم.

Oh, I know when the coconut's about to fall.

آه، من می‌دونم یه نارگیل چه موقعی داره می‌افته.

I know we have pushed the Earth too far.

من می‌دونم که ما جهان رو چقدر تغییر دادیم.

I know my father isn't coming back,

من می‌دونم که پدرم دیگه برنمی‌گرده،

and that no one's prepared for the fire.

و هیچکس برای آتیش گرفتن آماده نشده.

I know that lipstick means more than show,

من می‌دونم که رژِ لب فقط واسه خودنمایی نیست،

and boys are super insecure,

و پسرها خیلی در معرض خطرن،

and so-called terrorists are made, not born.

و معروف‌ترین تروریستا از بچگی این طور به دنیا نیومدن، بلکه این طور بار اومدن.

I know that one kiss

من می‌دونم که یه بوسه،

could take away all my decision-making ability.

می‌تونه تمام تصمیماتمو زیر و رو کنه.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

And you know what? Sometimes it should.

می‌دونید چیه؟ بعضی وقتا هم باید زیر و رو کنه.

This is not extreme. It's a girl thing,

تصمیما که مطلق نیستن.

what we would all be if the big door inside us flew open.

اگر در بزرگ دلمونو باز کنیم، داخل همه‌مون یه دختره.

Don't tell me not to cry, to calm it down,

بهم نگین داد نزنم، نگین آروم باشم،

not to be so extreme, to be reasonable.

نگین زیاده‌روی نکنم، نگین منطقی باشم.

I am an emotional creature.

من یه موجود احساساتیم.

It's how the earth got made, how the wind continues to pollinate.

جهان این طوری ساخته شده، باد این طوری گرده‌افشانی می‌کنه.

You don't tell the Atlantic Ocean to behave.

شما به اقیانوس اطلس نمی‌گین چطور رفتار کنه.

I am an emotional creature.

من یه موجود احساساتیم.

Why would you want to shut me down or turn me off?

چرا باید ساکتم کنین یا صدامو ببرین؟

I am your remaining memory.

من خاطره‌ی باقی مونده‌تونم.

I can take you back.

من می‌تونم دوباره شما رو به خودتون بیارم.

Nothing's been diluted.

هیچ چیزی از بین نرفته.

Nothing's leaked out.

هیچ چیزی کم نشده.

I love, hear me, I love

من عاشق، گوش کنین، من عاشق اینم که

that I can feel the feelings inside you,

می‌تونم احساسات درون شما رو احساس کنم،

even if they stop my life,

حتی اگر زندگیمو ازم بگیرن،

even if they break my heart,

حتی اگر قلبمو بشکنن،

even if they take me off track,

حتی اگر نذارن تکون بخورم،

they make me responsible.

من مسئولیت دارم.

I am an emotional, I am an emotional,

من یه موجود احساساتی، احساساتی،

incondotional, devotional creature.

کله‌شق و جون بر کفم.

And I love, hear me,

و من عاشق، گوش کنین،

I love, love, love being a girl.

عاشق، عاشق،عاشق دختر بودنمم.

Can you say it with me?

می‌تونید باهام تکرار کنید؟

I love, I love, love, love

من عاشق، عاشق، عاشق، عاشق

being a girl!

دختر بودنمم!

Thank you very much.

خیلی ممنونم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)