Be humble -- and other lessons from the philosophy of water | Raymond Tang

Translator: Rasoul Htm Reviewer: soheila Jafari

You may know this feeling:

احتمالا شما با این حس آشنا هستید

you wake up to multiple unread notifications on your mobile phone.

با صدای چندین اخطار ایمل های خوانده نشده موبایلتون از خواب بیدار میشید

Your calendar is already packed with meetings,

تقویمتون پر از قرار ملاقاته

sometimes double- or triple-booked.

قرارهایی که گاهی دوبار یا سه باره گذاشته شدند

You feel engaged, you feel busy.

حس می کنید حسابی سرتون شلوغه

In fact, you feel productive.

در واقع حس می کنید خیلی مولد هستید.

But at the end of it all, something still feels missing.

اما در انتهای همه اینها، حس می کنید یه چیزی رو گم کردید

You try to figure out what it is.

تلاش می کنید که بفمهید چیه

But before you do,

اما قبل از اینکه بفهمید

the next day starts all over again.

روز بعدی شروع شده

That was how I felt two years ago.

این حسیه که من دو سال پیش داشتم

I felt stressed; I felt anxious.

حس دلواپسی و استرس داشتم،

I felt a bit trapped.

حس می کردم یه جورایی زندانی شدم

دنیای اطرافم خیلی سریع در حال حرکت بود

The world around me was moving very quickly.

And I didn't know what to do.

و نمیدونستم چکار کنم

شروع کردم به سوال کردن از خودم

I started wondering to myself:

How do I keep up with all this?

چطور با زندگی با این همه مسائل ادامه بدم؟

How do we find fulfillment

در دنیایی که با سرعتی به اندازه فکر کردن ما یا حتی سریعتر، در حال تغییره

in a world that's literally changing as fast as we can think,

or maybe even faster?

ما چطور به حس رضایت از خود میرسیم؟

I started looking for answers.

شروع کردم به جستجوی جواب

I spoke to many people, I spoke to my friends,

با آدم های زیادی صحبت کردم، با دوستانم صحبت کردم

I spoke to my family.

با خانوادم صحبت کردم

I even read many self-help books.

حتی کتاب های زیادی خوندم

But I couldn't find anything satisfactory.

اما هیچ جواب قانع کننده ای پیدا نکردم

In fact, the more self-help books I read,

در واقع هرچه بیشتر کتاب می خوندم

the more stressed and anxious I became.

بیشتر حس ترس و استرس به سراغم می اومد

(Laughter)

(خنده حضار)

It was like I was feeding my mind with junk food,

انگار داشتم ذهنم رو با غذاهای بی ارزش آماده تغذیه می کردم

and I was becoming mentally obese.

و ذهنم در حال چاق شدن بود

(Laughter)

(خنده حضار)

I was about to give up,

کم کم داشتم بیخیال جستجو کردن می شدم.

until one day, I found this.

تا اینکه یه روز این رو پیدا کردم.

"The Tao Te Ching: The Book of the Way and Its Virtue."

تائو چینگ : کتاب راه و روش زندگی و پرهیزگاری

This is an ancient Chinese philosophy classic

این یک کتاب فلسفی باستانی چینیه

that was written more than 2,600 years ago.

بیشتر از ۲۵۰۰ سال پیش نوشته شده

And it was by far the thinnest and the smallest book on the bookshelf.

و این کتاب با اختلاف زیاد، چینی ترین و کوچکترین کتاب توی قفسه هام بود

فقط ۸۱ صفحه بود

It only had 81 pages.

And each page had a short poem.

توی هر صفحه یک شعر کوتاه بود

I remember I flipped to one particular poem.

یادم میاد یکی از شعرها به من تلنگر زد

و اون شعر این بود

Here it is.

It's beautiful, isn't it?

قشنگه؟ نه؟

(Laughter)

(خنده حضار)

Let me read it out to you.

اجازه بدید براتون بخونم

"The supreme goodness is like water.

خداوند خوبی ها همچون آب است

It benefits all things without contention.

بی هیچ مخالفتی به همه نیکی می کند

In dwelling, it stays grounded.

در منزلت، در پایین ترین نقطه خانه دارد

In being, it flows to depths.

در هستی، به عمق وجود نفوذ می کند

In expression, it is honest.

در بیان، صادق ترین است

In confrontation, it stays gentle.

در برخورد با مسائل، آرام می ماند

In governance, it does not control.

درحاکمیت، چیزی را کنترل نمی کند

In action, it aligns to timing.

در عمل، ,وقت شناس است

It is content with its nature

از ذات خود خوشنود است

and therefore cannot be faulted."

و بنابراین هرگز مقصر شناخته نمی شود

Wow! I remember when I first read this passage.

وای ! یادم میاد اولین باری که این متن رو می خوندم

I felt the biggest chills down my spine.

بزرگترین لرزش رو در ستون فقراتم حس کردم

I still feel that today, reading it to you guys.

هنوز هم اون لرزش رو زمانیکه شعر رو برای شما می خوندم، حس کردم

My anxiety and stress just suddenly disappeared.

ترس و استرس من ناگهان از بین رفت

و از اون روز تا حالا

Ever since that day,

I've been trying to apply the concepts in this passage to my day-to-day life.

سعی کردم که مفاهیم این شعر رو در زندگی روزمره ام بکار ببرم

And today, I'd like to share with you three lessons I learned so far

و امروز می خوام سه درسی رو که از این فلسفه آب تا حالا یاد گرفتم

from this philosophy of water --

با شما در میان بزارم

three lessons that I believe have helped me find greater fulfillment

سه درسی که به اعتقاد من کمک زیادی کرد تا به تکامل بیشتری برسم

in almost everything that I do.

تغریباً در همه کارهام

اولین درس درباره فروتنی

The first lesson is about humility.

If we think about water flowing in a river,

اگر به آبی که در رودخانه جاری هست فکر کنیم

it is always staying low.

می فهمیم که اون همیشه پایین می مونه

It helps all the plants grow and keeps all the animals alive.

اون به رشد همه گیاهان کمک می کنه و همه جانوران رو زنده نگه می داره

It doesn't actually draw any attention to itself,

در واقع هیچ توجهی رو به خودش جلب نمی کنه

nor does it need any reward or recognition.

و همچنین هیچ نیازی به پاداش و توجه ندارد

It is humble.

آب فروتن است

But without water's humble contribution,

اما بدون این ویژگی فروتنی آب

life as we know it may not exist.

زندگی اونطور که ما می دانیم وجود نداشت

Water's humility taught me a few important things.

فروتنی آب چند درس مهم به من آموخت

It taught me that instead of acting like I know what I'm doing

به من یاد داد که بجای عمل کردن بصورتی که انگار همه چیز را می دانم

or I have all the answers,

یا جواب همه سوالات را بلدم

it's perfectly OK to say,

بهتراست که بگم

"I don't know.

"نمی دونم

I want to learn more,

می خوام بیشتر یاد بگیرم

and I need your help."

و من به کمکتون نیاز دارم"

It also taught me that, instead of promoting my glory and success,

همچنین به من یاد داد که حس رضایت بیشتری خواهم داشت، ا

گر بجای تلاش برای گسترش موفقیت ها و پیروزی های خودم

it is so much more satisfying to promote the success and glory of others.

بدنبال موفقیت و پیروزی دیگران باشم

به من یاد داد که حس رضایت بیشتری خواهم داشت، اگر در جاییکه می توانم پیشرفت کنم،

It taught me that, instead of doing things where I can get ahead,

it so much more fulfilling and meaningful

بجای انجام دادن کارهای خودم، به دیگران کمک کنم

to help other people overcome their challenges so they can succeed.

تا در برابر چالش های زندگی پیروز شوند.

With a humble mindset,

با این روش فروتنی

I was able to form a lot richer connections with the people around me.

توانستم ارتباطات قوی تری با اطرافیانم برقرار کنم

I became genuinely interested in the stories and experiences

من واقعا به داستان ها و تجربیات دیگران علاقمند شدم

that make them unique and magical.

داستان های که آدم ها رو خاص و سحرآمیز می کرد

Life became a lot more fun,

زندگی من خیلی سرگرم کننده تر شد

because every day I'd discover new quirks, new ideas

چون هر روز با ایده ها و عادت های عجیب و غریب آشنا می شدم

and new solutions to problems I didn't know before,

و راه حل های جدیدی برای حل مشکلات یاد می گرفتم راه حل هایی که قبلا نمی دانستم

all thanks to the ideas and help from others.

و همه این ها بخاطر ایده ها و کمک دیگران بود

All streams eventually flow to the ocean

تمام رودها در نهایت به اقیانوس سرازیر می شوند

because it is lower than them.

چون اقیانوس در سطح پایین تری از اونها قرار دارد

Humility gives water its power.

فروتنی قدرتش رو به آب میده

But I think it gives us the capacity to remain grounded,

اما من فکر میکنم فروتنی به ما این ظرفیت رو میده که در پایین تری سطح بمونیم

to be present,

تا همیشه حاضر باشیم

to learn from and be transformed by the stories of the people around us.

تا از داستان های زندگی مردم اطرافمون یاد بگیریم و تغییر کنیم

The second lesson I learned is about harmony.

دومین درسی که یاد گرفتم هماهنگی بود

If we think about water flowing towards a rock,

اگر به آبی فکر کنیم که به سنگی سر راهش برخورد می کنه

it will just flow around it.

می فهمیم که آب دور سنگ می چرخه

It doesn't get upset, it doesn't get angry,

و ناراحت یا عصبانی نمیشه

it doesn't get agitated.

مظطرب نمیشه

In fact, it doesn't feel much at all.

در حقیقت خیلی ناراحت نمیشه

When faced with an obstacle, somehow water finds a solution,

وقتی آب به مانعی برخورد می کنه، راه حلی پیدا می کنه

without force, without conflict.

بدون زور یا درگیری

When I was thinking through this, I began to understand

وقتی به این قضیه فکر کردم فهمیدم

why I was feeling stressed out in the first place.

که چرا در جایگاه اولم احساس استرس داشتم

Instead of working in harmony with my environment,

چون من بجای اینکه هماهنگ با فضای اطرافم عمل کنم

I was working against it.

در تضاد با اون عمل می کردم

I was forcing things to change

من به زور اطرافم رو تغییر می دادم

because I was consumed by the need to succeed or to prove myself.

چون حس می کردم که برای اثبات خودم به موفقیت نیاز دارم

In the end, nothing did.

و در پایان به هیپچ چیز نمی رسیدم

And I got more frustrated.

و بیش تر مأیوس می شدم

By simply shifting my focus from trying to achieve more success

با انتقال تمرکزم از تلاش برای موفقیت

to trying to achieve more harmony,

به تلاش برای هماهنگ شدن با اطرافم

I was immediately able to feel calm and focused again.

من به سرعت احساس آرامش و تمرکز پیدا کردم

I started asking questions like:

و شروع کردم به پرسیدن سوالاتی مثل :

Will this action bring me greater harmony

آیا این کار من رو به هماهنگی بیشتری می رسونه

and bring more harmony to my environment?

و هماهنگی بیشتری به محیط اطرافم میده

Does this align with my nature?

آیا این کار با ذات من هماهنگه؟

I became more comfortable simply being who I am,

من با وجود واقعی خودم حس راحتی بیشتری پیدا کردم

rather than who I'm supposed to be or expected to be.

در مقایسه با انسانی که قرار بود باشم، یا انتظار داشتم که باشم.

Work actually became easier,

در واقع کارها آسان تر شدند

because I stopped focusing on things that I cannot control

چون من بجای تمرکز بر روی چیزهایی که نمی تونستم کنترل کنم

and only on the things that I can.

بر چیزهای قابل کنترل تمرکز کردم

I stopped fighting with myself,

از جنگیدم با خودم دست کشیدم

and I learned to work with my environment to solve its problems.

و یاد گرفتم که برای حل مشکلاتم با دنیای اطرافم همکاری کنم

Nature does not hurry.

طبیعت هیچوقت عجله نمی کنه

Yet, everything is accomplished.

و همه کارها هم به درستی به پایان می رسند.

That's Tao Te Ching's way of describing the power of harmony.

این توصیف "تائو تی چینک" از هماهنگیه

Just as water is able to find a solution without force or conflict,

دقیقاً همونطور که آب بدون درگیری و زور راه حلی پیدا می کنه

من معتقدم که آگر تمرکز را از دستیابی به موفقیت ها

I believe we can find a greater sense of fulfillment in our endeavors

به هماهنگ شدن با محیط اطراف تغییر بدیم

by shifting focus from achieving more success

to achieving more harmony.

حس رضایت بیشتری در کارهایمان خواهیم داشت

The third lesson I learned from the philosophy of water

سومین درسی که از فلسفه آب یاد گرفتم

is about openness.

درباره پذیرشه

Water is open to change.

آب تغییرات رو می پذیره

Depending on the temperature, it can be a liquid, solid or gas.

بسته به دما، می تونه مایع، جامد یا گاز باشه

Depending on the medium it's in,

بسته به ظرفش

it can be a teapot, a cup or a flower vase.

به شکل قوری، استکان یا گلدان در میاد

In fact, it's water's ability to adapt and change and remain flexible

در واقع این توانایی آب برای انطباق، تغییر و انعطاف پذیریست

that made it so enduring through the ages,

که باعث میشه که علیرغم تغییرات محیط اطراف

despite all the changes in the environment.

آب در طول سال های طولانی، پایدار باشه

ما هم در دنیای پر از تغییرات زندگی می کنیم

We also live in a world today of constant change.

We can no longer expect to work to a static job description

دیگه نمی تونیم انتظار داشته باشیم که در شغلی با وظایف و شرایط ثابت کار کنیم

or follow a single career path.

یا اینکه فقط یک شیوه زندگی رو پیش بگیریم

We, too, are expected to constantly reinvent and refresh our skills

انتظار میره که ما هم مهارت های جدیدی پیدا کنیم

to stay relevant.

تا با جهان اطرافمون مرتبط باشیم

In our organization, we host a lot of hackathons,

در محل سازمان ما گروه های زیادی دور هم جمع می شوند

where small groups or individuals come together

گروه های کوچک یا افراد مختلف دور هم جمع می شوند

to solve a business problem in a compressed time frame.

تا مشکلی شغلی را در زمان معینی حل کنند.

And what's interesting to me is that the teams that usually win

و چیزی که برای من جالبه اینه که تیم برنده و پیروز

are not the ones with the most experienced team members,

تیمی نیست که اعضای با تجربه تری داره

but the ones with members who are open to learn,

بلکه تیمی است که اعضاش تمایل به یاد گرفتن مسائل جدیدی داره

تیمی که اعضاش آمادگی فراموش کردن مسائل قدیمی رو داره

who are open to unlearn

and who are open to helping each other

و تیمی که اعضاش به همدیگه کمک می کنند

navigate through the changing circumstances.

با توجه به شرایط محیط اطرافمون که دائم در حال تغییر است

Life is like a hackathon in some way.

زندگی هم یجورایی به گروه های کاری شبیه

It's calling to each and every one of us to step up, to open up

زندگی تک تک ما رو به قدم جلو گذاشتن و پذیرش مسائل جدید فرا می خواند

and cause a ripple effect.

و باعث میشه که حرکتی موج مانند داشته باشیم

Now, we can stay behind closed doors and continue to be paralyzed

حالا ما می تونیم پشت درهای بسته و همچنان بی حرکت

by our self-limiting beliefs, such as:

در حصار عقاید محدود کننده خودمون بنشینیم

"I will never be able to talk about Chinese philosophy

و مثلاً باور داشته باشیم که : من هرگز نمی تونم در برابرتعداد زیادی از حضار،

درباره فلسفه چینی صحبت کنم

in front of a huge audience."

(Laughter)

Or we can just open up and enjoy the ride.

خنده تماشاگران

یا می تونیم پذیرای تغییرات جدید باشیم و از زندگی لذت ببریم.

It can only be an amazing experience.

و این تجربه حیرت آوری خواهد بود.

بنابراین فروتنی، هماهنگی و پذیرش

So humility, harmony and openness.

Those are the three lessons I learned from the philosophy of water so far.

سه درسی هستند که من از فلسفه آب تا حالا یاد گرفتم

They nicely abbreviate to H-H-O,

ماده ای که بصورت مخفف H H O می نامند

or H2O.

یا H2O

(Laughter)

(خنده حضار)

And they have become my guiding principles in life.

و این سه درس راهنمای زندگی من شدند

So nowadays, whenever I feel stressed,

و امروزه هر وقت احساس استرس می کنم

unfulfilled, anxious or just not sure what to do,

یا هروقت در مورد کارهام مردد هستم و احساس ترس می کنم،

I simply ask the question:

از خودم می پرسم:

What would water do?

آب چکار می کنه؟

(Laughter)

(خنده حضار)

This simple and powerful question inspired by a book

این سوال ساده ای که از یک کتاب گرفتم

written long before the days of bitcoin, fintech and digital technology

کتابی که خیلی پیش از دوران تکنولوژی و بیت کوین (نوعی پول مجازی) نوشته شده

has changed my life for the better.

زندگی رو به بهترین شکل تغییر داد

Try it, and let me know how it works for you.

این سوال رو در زندگیتون امتحان کنید بهم بگید که چه تاثیری بر روی شما داشت.

I would love to hear from you.

خوشحال میشم دربارتون بشنوم

Thank you.

ممنونم

(Applause)

(تشویق حضار)

(تشویق حضار)