Don't fear intelligent machines. Work with them | Garry Kasparov

Translator: Maryam Manzoori Reviewer: soheila Jafari

This story begins in 1985,

این داستان در سال ۱۹۸۵ آغاز می شود،

when at age 22,

وقتی که در ۲۲ سالگی،

I became the World Chess Champion

قهرمان شطرنج جهان شدم،

after beating Anatoly Karpov.

بعد از این که آناتولی کارپوو را شکست دادم.

Earlier that year,

پیشتر در همان سال،

I played what is called simultaneous exhibition

یک تنه در مسابقه دسته جمعی همزمان

against 32 of the world's best chess-playing machines

در مقابل ۳۲ تا از پیچیده ترین کامپیوترهای شطرنج باز جهان بازی کردم

in Hamburg, Germany.

در هامبورگ، آلمان،

و همه آنها را بردم،

I won all the games,

and then it was not considered much of a surprise

ولی آن زمان کسی تعجب نکرد از این که

that I could beat 32 computers at the same time.

من توانستم همزمان ۳۲ کامپیوتر را ببرم.

To me, that was the golden age.

برای من، آن زمان عصر عطلایی بود.

(خنده حاضران)

(Laughter)

Machines were weak,

کامیپوترها ضعیف بودند،

and my hair was strong.

و موهای من پرپشت بود.

(خنده حاضران)

(Laughter)

Just 12 years later,

فقط ۱۲ سال بعد،

I was fighting for my life against just one computer

در مقابل تنها یک کامپیوتر برای زندگی ام مبارزه می کردم

in a match

در یک مسابقه

called by the cover of "Newsweek"

که مجله نیوزویک اسمش را گذاشت

"The Brain's Last Stand."

«آخرین مقاومت مغز.»

No pressure.

بدون هیچ فشاری.

(Laughter)

(خنده حاضران)

از اسطوره شناسی تا داستان های علمی تخیلی،

From mythology to science fiction,

human versus machine

انسان در مقابل ماشین

has been often portrayed as a matter of life and death.

اغلب به عنوان مسئله مرگ و زندگی تصویر شده است.

John Henry,

جان هنری،

called the steel-driving man

موسوم به مرد کوه کن

in the 19th century African American folk legend,

در افسانه فولک آفریقایی-آمریکایی قرن ۱۹

در یک مسابقه شرکت داده شد

was pitted in a race

against a steam-powered hammer

در مقابل یک چکش که با نیروی بخار کار می کرد

bashing a tunnel through mountain rock.

تا تونلی در یک کوه صخره ای بکنند.

John Henry's legend is a part of a long historical narrative

افسانه جان هنری بخشی از یک روایت تاریخی طولانی است

pitting humanity versus technology.

که بشریت و تکنولوژی را به مصاف می کشد.

And this competitive rhetoric is standard now.

و این اندیشه حریف طلب اکنون استاندارد است.

We are in a race against the machines,

ما در مسابقه در مقابل ماشین آلات به سر می بریم.

in a fight or even in a war.

در نبرد یا حتی در جنگ.

Jobs are being killed off.

مشاغل را از بین می برند.

People are being replaced as if they had vanished from the Earth.

افراد با ماشین جایگزین می شوند گویی که از روی کره زمین غیب شده اند.

It's enough to think that the movies like "The Terminator" or "The Matrix"

کافی است که فکر کنیم فیلم هایی چون «ترمیناتور» یا «متریکس»

are nonfiction.

تخیلی نیستند.

There are very few instances of an arena

در چندین مورد انگشت شمار

where the human body and mind can compete on equal terms

بدن انسان و مغز در موقعیتی برابر می تواند رقابت کند

with a computer or a robot.

با یک کامپیوتر یا ربات.

Actually, I wish there were a few more.

در واقع، ای کاش موارد بیشتری از این دست وجود داشت.

Instead,

در عوض،

it was my blessing and my curse

این از خوشبختی و یا بدشانسی من است

to literally become the proverbial man

که به معنای واقعی به ضرب المثلی تبدیل شوم

in the man versus machine competition

که مصداق رقابت انسان و ماشین است

that everybody is still talking about.

که هنوز که هنوز است همه درباره اش حرف می زنند.

در مشهورترین هماورد انسان-ماشین از زمان جان هنری به بعد،

In the most famous human-machine competition since John Henry,

من در دو مسابقه شرکت کردم

I played two matches

against the IBM supercomputer, Deep Blue.

در مقابل ابرکامپیوتر آی.بی.ام ، به نام دیپ بلو.

کسی یادش نیست که مسابقه اول را من بردم --

Nobody remembers that I won the first match --

(Laughter)

(خنده حاضران)

(Applause)

(تشویق حاضران)

In Philadelphia, before losing the rematch the following year in New York.

در فیلادلفیا، قبل از آن که سال بعد در بازی برگشت در نیویورک به کامپیوتر ببازم.

But I guess that's fair.

اما گمان می کنم منصفانه باشد.

There is no day in history, special calendar entry

در تاریخ هیچ روزی در تقویم به نام کسانی نشده که

for all the people who failed to climb Mt. Everest

تلاش کردند اورست را فتح کنند و نتوانستند

before Sir Edmund Hillary and Tenzing Norgay

تا این که سر ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای

made it to the top.

فتحش کردند.

And in 1997, I was still the world champion

و در ۱۹۹۷، من همچنان قهرمان بودم

when chess computers finally came of age.

تا وقتی که کامپیوترهای شطرنج بالاخره پیشرفته شدند.

I was Mt. Everest,

من کوه اورست بودم.

and Deep Blue reached the summit.

و دیپ بلو به آن قله رسید.

I should say of course, not that Deep Blue did it,

البته باید بگویم که این کار دیپ بلو نبود،

but its human creators --

بلکه کار خالقان آن بود --

Anantharaman, Campbell, Hoane, Hsu.

آنانتارامان، کمپبل، هوآن، سو.

Hats off to them.

به احترامشان کلاه از سر برمیدارم.

As always, machine's triumph was a human triumph,

مانند همیشه، پیروزی ماشین پیروزی انسان بود،

something we tend to forget when humans are surpassed by our own creations.

همان چیزی که وقتی انسان توسط مخلوقات خودش مغلوب می شوداغلب یادمان می رود.

Deep Blue was victorious,

دیپ بلو فاتح بود،

but was it intelligent?

اما آیا هوشمند هم بود؟

No, no it wasn't,

نه، نبود.

at least not in the way Alan Turing and other founders of computer science

دستکم نه به آن اندازه که الن تورینگ و دیگر خالقان علوم کامپیوتر

had hoped.

امیدش را داشتند.

It turned out that chess could be crunched by brute force,

معلوم شد که شطرنج می تواند توسط یک نیروی فاقد شعور درهم شکسته شود،

وقتی که سخت افزار به اندازه کافی سریع

once hardware got fast enough

and algorithms got smart enough.

و الگوریتم ها هوشمند شدند.

Although by the definition of the output,

هرچند از نظر تعریف محصول،

grandmaster-level chess,

شطرنج در سطح قهرمانی،

Deep Blue was intelligent.

دیپ بلو هوشمند بود.

But even at the incredible speed,

اما در آن سرعت مافوق تصور،

200 million positions per second,

۲۰۰ میلیون پوزیشن در ثانیه،

Deep Blue's method

روش دیپ بلو

provided little of the dreamed-of insight into the mysteries of human intelligence.

نقش اندکی در روشنگری مطلوب از اسرار هوش انسان ارائه داد.

Soon,

به زودی،

machines will be taxi drivers

ماشین ها تاکسی می رانند

and doctors and professors,

و دکتر و پرفسور خواهند شد،

but will they be "intelligent?"

اما آیا «هوشمند» هم خواهند بود؟

I would rather leave these definitions

ترجیح می دهم این تعاریف را واگذار کنم

to the philosophers and to the dictionary.

برعهده فیلسوف ها و فرهنگ لغات.

What really matters is how we humans

آنچه مهم است این است که ما انسان ها

feel about living and working with these machines.

چه احساسی داریم درباره زندگی و کار با این کامپیوترها.

اولین بار که در سال ۱۹۹۶ دیپ بلو را دیدم ،

When I first met Deep Blue in 1996 in February,

I had been the world champion for more than 10 years,

برای ده سال بود که قهرمان جهان بودم،

و در ۱۸۲ مسابقه قهرمانی جهان بازی کرده بودم

and I had played 182 world championship games

و در صدها مسابقه در مقابل دیگر شطرنج بازان در رقابت های دیگر داشتم.

and hundreds of games against other top players in other competitions.

I knew what to expect from my opponents

می دانستم که از حریفانم چه انتظاری باید داشته باشم

and what to expect from myself.

و از خودم چه انتظاری داشته باشم.

I was used to measure their moves

حرکات آنان را می سنجیدم

and to gauge their emotional state

و وضع روحی شان را محک می زدم

by watching their body language and looking into their eyes.

ااز طریق نگاه کردن به زبان بدن و زل زدن به چشمانشان.

And then I sat across the chessboard from Deep Blue.

بعد در مقابل صفحه شطرنج دیپ بلو نشستم.

I immediately sensed something new,

فورا چیزی جدید را حس کردم،

something unsettling.

چیزی که در جای خودش نبود.

You might experience a similar feeling

ممکن است همین حس به سراغتان بیاید

the first time you ride in a driverless car

در اولین باری که در یک اتومبیل بدون راننده هستید

or the first time your new computer manager issues an order at work.

یا اولین باری که مدیر کامپیوتری شما در سر کار به شما دستور می دهد.

But when I sat at that first game,

ولی وقتی که سر اولین مسابقه نشستم،

نمی دانستم

I couldn't be sure

what is this thing capable of.

که این ماشین چه قابلیتی دارد.

Technology can advance in leaps, and IBM had invested heavily.

تکنولوژی می تواند به سرعت پیشرفت کند، و آی.بی.ام در این راه سرمایه گذاری هنگفتی کرده بود.

I lost that game.

مسابقه را باختم.

And I couldn't help wondering,

و از این فکر در نمی آمدم که

که آیا این ماشین شکست ناپذیر است؟

might it be invincible?

Was my beloved game of chess over?

آیا بازی محبوب من شطرنج، به پایان رسیده است؟

These were human doubts, human fears,

اینها همه شک های انسانی و ترس های انسانی بود،

and the only thing I knew for sure

و تنها چیزی که درباره اش اطمینان داشتم

was that my opponent Deep Blue had no such worries at all.

این بود که حریفم دیپ بلو اصلا و ابدا چنین نگرانی هایی نداشت.

(Laughter)

(خنده حاضران)

I fought back

به مبارزه ادامه دادم

after this devastating blow

بعد از این شکست ویران کننده

و اولین دور مسابقه را ببرم،

to win the first match,

but the writing was on the wall.

اما تقدیر از قبل تعیین شده بود.

I eventually lost to the machine

نهایتا مسابقه را به کامپیوتر باختم

but I didn't suffer the fate of John Henry

اما از سرنوشتی مشابه آنچه که برای جان هنری رخ داد رنج نکشیدم

who won but died with his hammer in his hand.

که برد اما با چکشش در دست جان باخت.

[John Henry Died with a Hammer in His Hand Palmer C. Hayden]

[The Museum of African American Art, Los Angeles]

It turned out that the world of chess

اینطور از آب در آمد که جهان شطرنج

still wanted to have a human chess champion.

هنوز می خواست قهرمان انسانی داشته باشد.

And even today,

و حتی امروز،

که اپ مجانی شطرنج روی موبایل های مدل جدید

when a free chess app on the latest mobile phone

is stronger than Deep Blue,

از دیپ بلو قوی تر است،

people are still playing chess,

مردم کماکان شطرنج بازی می کنند،

even more than ever before.

حتی بیشتر از قبل.

Doomsayers predicted that nobody would touch the game

بدبین ها پیش بینی کرده بودند که دیگر هیچکس دست به شطرنج نخواهد زد

و این که کامپیوتر شطرنج را فتح خواهد کرد،

that could be conquered by the machine,

and they were wrong, proven wrong,

اشتباه می کردند، ثابت شد که اشتبا می کردند،

but doomsaying has always been a popular pastime

اما بدبینی همواره سرگرمی محبوبی بوده

وقتی که پای تکنولوژی در میان است.

when it comes to technology.

What I learned from my own experience

آنچه که از تجربه ام آموختم

این است که باید با ترس هایمان مواجه شویم

is that we must face our fears

if we want to get the most out of our technology,

اگر که می خواهیم بیشترین استفاده را از تکنولوژی ببریم،

and we must conquer those fears

و باید بر آن ترس ها غلبه کنیم

if we want to get the best out of our humanity.

اگر که می خواهیم از انسان بودنمان بیشترین استفاده را بکنیم.

همانطور که زخم هایم را التیام می دادم،

While licking my wounds,

I got a lot of inspiration

الهام های فراوانی به ذهنم خطور کرد

از مبارزه هایم در مقابل دیپ بلو.

from my battles against Deep Blue.

As the old Russian saying goes, if you can't beat them, join them.

یک ضرب المثل قدیمی روسی می گوید، اگر نمی توانی شکستشان دهی، به آنها بپیوند.

Then I thought,

بعد فکر کردم،

what if I could play with a computer --

چطور می شود که با یک کامپیوتر بازی کنم --

together with a computer at my side, combining our strengths,

و یک کامپیوتر هم بغل دست خودم باشد، تا زورمان را روی هم بگذاریم،

دریافت انسانی، به علاوه قدرت محاسبه کامپوتر،

human intuition plus machine's calculation,

human strategy, machine tactics,

استراتژی انسانی، تاکتیک کامپوتری،

human experience, machine's memory.

تجربه انسانی، حافظه کامپیوتری.

آیا این می تواند بهترین مسابقه ای باشد که تابه حال انجام شده؟

Could it be the perfect game ever played?

ایده من محقق شد

My idea came to life

in 1998 under the name of Advanced Chess

در ۱۹۹۸ تحت عنوان «شطرنج پیشرفته»

when I played this human-plus-machine competition against another elite player.

وقتی که در یک مسابقه انسان به علاوه کامپیوتر در مقابل یک شطرنج باز قهار بازی کردم.

But in this first experiment,

اما در این اولین تجربه،

we both failed to combine human and machine skills effectively.

هر دوی ما از مخلوط کردن موثر مهارت های انسانی و کامپیوتری درماندیم.

Advanced Chess found its home on the internet,

شطرنج پیشرفته جای خودش را روی اینترنت پیدا کرد،

و در ۲۰۰۵ یک تورنمنت شطرنج آزاد

and in 2005, a so-called freestyle chess tournament

پرده برداری کرد.

produced a revelation.

A team of grandmasters and top machines participated,

تیمی متشکل از قهرمان های شطرنج و کامپیوترهای پیشرفته در مسابقه شرکت کردند،

but the winners were not grandmasters,

اما برنده نه استادان شطرنج بودند،

not a supercomputer.

و نه ابرکامپیوترها.

The winners were a pair of amateur American chess players

برندگان یک جفت شطرنج باز آماتور آمریکایی بودند

که سه کامپیوتر عادی را توأمان اداره می کردند.

operating three ordinary PCs at the same time.

Their skill of coaching their machines

مهارت آنها در کار با ماشین ها

effectively counteracted the superior chess knowledge

به شکل موثری در تضاد با دانش برتر شطرنج

of their grandmaster opponents

در قهرمانان حریفشان بود

و بسیار بزرگتر بود از توان محاسبه دیگران.

and much greater computational power of others.

And I reached this formulation.

و به این فرمول رسیدم.

A weak human player plus a machine

یک شطرنج باز ضعیف به علاوه کامپیوتر

plus a better process is superior

به علاوه یک فرایند بهتر برتری دارد

to a very powerful machine alone,

به یک ماشین بسیار قوی به تنهایی،

but more remarkably, is superior to a strong human player

اما مهمتر این است که برتری دارد به یک شطرنج باز قوی

plus machine

به علاوه کامپیوتر

و فرایند ضعیف.

and an inferior process.

This convinced me that we would need

این من را متقاعد کرد که ما نیاز داریم

به حدفاصلی که به ما کمک کند کامپیوترهایمان را هدایت کنیم

better interfaces to help us coach our machines

towards more useful intelligence.

به سوی هوشمندی مفیدتر.

Human plus machine isn't the future,

انسان به علاوه کامپیوتر آینده نیست،

it's the present.

حال حاضر است.

Everybody that's used online translation

همه می دانند که با ترجمه آنلاین

می توانند لب کلام را از یک روزنامه خارجی دریابند،

to get the gist of a news article from a foreign newspaper,

knowing its far from perfect.

که زبانش را خوب بلد نیستند.

Then we use our human experience

بعد ما از تجربه انسانی خود بهره می بریم

to make sense out of that,

تا به ترجمه کامپیوتری منطق ببخشیم،

and then the machine learns from our corrections.

و بعد ماشین از اصلاحات ما یاد می گیرد.

This model is spreading and investing in medical diagnosis, security analysis.

این مدل در حال گسترش و سرمایه گذاری در بخش تشخیص پزشکی و همچنین تحلیل های امنیتی است.

The machine crunches data,

کامپیوتر داده های اطلاعاتی را بررسی میکند،

calculates probabilities,

احتمالات را محاسبه می کند،

۸۰ تا ۹۰ درصد راه را می رود،

gets 80 percent of the way, 90 percent,

making it easier for analysis

کار را برای تحلیلگران

و برای بخش تصمیم گیرنده انسانی، راحت تر می کند.

and decision-making of the human party.

But you are not going to send your kids

اما هیچکس بچه هایش را

با ماشین های خودرانی که ۹۰ درصد دقیق هستند، به مدرسه نمی فرستد.

to school in a self-driving car with 90 percent accuracy,

even with 99 percent.

حتی با دقت ۹۹ درصد.

So we need a leap forward

بنابراین ما به جهشی رو به جلو نیاز داریم

to add a few more crucial decimal places.

تا این چند درصد باقیمانده در دقت را نیز اضافه کنیم.

بیست سال بعد از مسابقه من با دیپ بلو،

Twenty years after my match with Deep Blue,

second match,

مسابقه دوم،

this sensational "The Brain's Last Stand" headline

این تیتر شورانگیز «آخرین سنگر مغز»

مبتذل و تکراری شده

has become commonplace

as intelligent machines

چرا که کامپیوترهای هوشمند

move

حرکت می کنند

in every sector, seemingly every day.

در هر ثانیه و هر روزه.

اما برخلاف گذشته،

But unlike in the past,

when machines replaced

حالا که ماشین آلات

farm animals, manual labor,

جای حیوانات مزرعه و نیروی کار را گرفته اند،

now they are coming after people with college degrees

حالا دنبال افراد دارای مدرک دانشگاهی

and political influence.

و دارای نفوذ سیاسی راه افتاده اند.

و به عنوان کسی که با کامپیوتر مبارزه کرد و باخت،

And as someone who fought machines and lost,

I am here to tell you this is excellent, excellent news.

اینجا هستم تا به شما بگویم این یک خبر فوق العاده عالی است.

در نهایت، هر حرفه ای

Eventually, every profession

will have to feel these pressures

این فشارها را حس خواهد کرد

or else it will mean humanity has ceased to make progress.

و در غیر این صورت به این معنی است که بشریت از پیشرفت بازماند.

We don't

با ما نیست

get to choose

تا انتخاب کنیم

when and where technological progress stops.

کی و کجا پیشرفت تکنولوژیک متوقف می شود.

نمی توانیم

We cannot

slow down.

سرعت را آهسته کنیم.

In fact,

در واقع ،

we have to speed up.

باید سرعت را بالا ببریم.

Our technology excels at removing

تکنولوژی ما عالی عمل می کند در از بین بردن

difficulties and uncertainties from our lives,

مشکلات و تردیدها از زندگی مان،

بنابراین باید

and so we must seek out

ever more difficult,

دنبال گرفتاری های بیشتر بگردیم،

ever more uncertain challenges.

و دنبال چالش های دشوارتر بگردیم.

Machines have

کامپیوتر

calculations.

قدرت محاسبه دارد.

We have understanding.

ما شعور داریم.

Machines have instructions.

کاپیوتر برنامه ریزی می شود.

We have purpose.

ما هدف داریم.

Machines have

کامپیوتر

بی طرف است.

objectivity.

We have passion.

ما شور و شوق داریم.

We should not worry about what our machines can do today.

نباید نگران توانایی های امروز کامپیوترها باشیم.

Instead, we should worry about what they still cannot do today,

در عوض، باید نگران این باشیم که هنوز از عهده چه کارهایی برنمی آیند،

because we will need the help of the new, intelligent machines

چرا که به کمک کامپیوترهای جدید و هوشمند نیاز خواهیم داشت

to turn our grandest dreams into reality.

تا بزرگترین آرزوهایمان را به واقعیت بدل کنیم.

و اگر شکست بخوریم،

And if we fail,

if we fail, it's not because our machines are too intelligent,

اگر شکست بخوریم، دلیلش این نیست که کامپیوترهایمان زیادی هوشمندند،

or not intelligent enough.

یا به اندازه کافی هوشمند نیستند.

If we fail, it's because we grew complacent

اگر شکست بخوریم، از این روست که به خودمان غره شده ایم

and limited our ambitions.

و جاه طلبی مان را محدود کرده ایم.

Our humanity is not defined by any skill,

انسانیت ما با هیچ مهارتی توضیح داده نمی شود،

like swinging a hammer or even playing chess.

مهارتی مثل پرتاب چکش یا حتی شطرنج بازی.

There's one thing only a human can do.

تنها یک چیز وجود دارد که بشر قادر به انجامش است.

That's dream.

و آن رویا و خیال است.

پس بیایید رویاهای بزرگ ببینیم.

So let us dream big.

Thank you.

تشکر می کنم.

(Applause)

(تشویق حاضران)