Zeresenay Alemseged: Finding the origins of humanity

زِرِسِنای اَلِمسگد در جستجوی ریشه‌های انسان

Translator: sa ra Reviewer: Bidel Akbari

I have 18 minutes to tell you what happened

من فقط ۱۸ دقیقه وقت دارم تا برای شما تعریف کنم که

over the past six million years.

از۶ میلیون سال پیش تا حالا چه اتفاقاتی افتاده است.

All right.

بسیار خوب.

We all have come from a long way,

همۀ ما پیشینۀ طولانی ای داریم

here in Africa, and converged in this region of Africa,

اینجا در آفریقا و این منطقۀ به خصوص از آفریقا،

which is a place where 90 percent of our evolutionary process took place.

مکانی است که ۹۰ درصد فرآیند فَرگشت(تکامل) اتفاق افتاده است.

And I say that not because I am African,

و این را فقط به این خاطر که یک آفریقایی هستم نمی گویم،

but it's in Africa that you find the earliest evidence

بلکه در آفریقا اولین مدارکی پیدا شد که مرتبط با

for human ancestors, upright walking traces,

اجداد نژاد انسان ها بود، آثار موجوداتی که روی دو پا راه می روند و یا

even the first technologies in the form of stone tools.

حتی اولین تکنولوژی های موجود که به فرم ابزار سنگی بودند.

So we all are Africans, and welcome home.

پس همه ما آفریقایی هستیم، به خانه خوش آمدید.

All right.

بسیار خوب.

I'm a paleoanthropologist, and my job is to define

من یک دیرین-مردم شناس هستم و شغلم مشخص کردن

man's place in nature and explore what makes us human.

جایگاه آدم در طبیعت و کشف کردن آن چیزی است که از ما انسان می سازد.

And today, I will use Selam, the earliest child ever discovered,

و امروز از 'سِلام' - قدیمی ترین بچۀ کشف شده تا به امروز - استفاده می کنم تا

to tell you a story of all of us.

برای شما داستان خودمان را تعریف کنم.

Selam is our most complete skeleton of a three-year-old girl

'سِلام' یک دختر بچۀ سه ساله و کامل ترین اسکلتی است که

who lived and died 3.3 million years ago.

که ۳/۳ میلیون سال پیش زندگی می کرد و مرد.

She belongs to the species known as Australopithecus afarensis.

او متعلق به گونه ای با نام "جنوبی‌کپی عفاری" یا " استرالوپیتکوس افرانسیس" است.

You don't need to remember that.

احتیاجی نیست این نام را حفظ کنید.

That's the Lucy species, and was found by my research team

این همان گونۀ "لوسی" است که توسط گروه محققین من در

in December of 2000 in an area called Dikika.

دسامبر ۲۰۰۰ در منطقه ای به نام دیکیکا کشف شد.

It's in the northeastern part of Ethiopia.

این منطقه در شمال شرق اتیوپی است.

And Selam means peace in many Ethiopian languages.

و 'سِلام' در زبان اتیوپیایی به معنای صلح است.

We use that name to celebrate peace in the region and in the planet.

ما این اسم را برای گرامیداشت صلح در منطقه و دنیا انتخاب کردیم.

And the fact that it was the cover story of all these famous magazines

و این واقعیت که تبدیل به خبر روی جلد مجله های معروف شد،

gives you already an idea of her significance, I think.

فکر کنم اهمیت او را به شما نشان می دهد.

After I was invited by TED, I did some digging,

بعد از اینکه دعوت نامه TED را دریافت کردم، کمی جستجو کردم،

because that's what we do, to know about my host.

زیرا این کاری است که معمولا همۀ ما برای بیشتر شناختن میزبان انجام می دهیم.

You don't just jump into an invitation.

هر دعوتی را نباید چشم بسته قبول کرد.

And I learned that the first technology appeared

و از این جستجو فهمیدم که اولین تکنولوژی به شکل

in the form of stone tools, 2.6 million years ago.

ابزارهای سنگی متعلق به ۲/۶ میلیون سال پیش است.

First entertainment comes evidence from flutes that are 35,000 years old.

اولین مدرک نشاندهندۀ تفریح و سرگرمی با کمک ابزار، یک فلوت ۳۵,۰۰۰ ساله است.

And evidence for first design comes 75,000 years old -- beads.

قدیمی ترین دلیل اثبات وجود طراحی، این دانه های ۷۵,۰۰۰ ساله است.

And you can do the same with your genes and track them back in time.

همین کار را می توان با ژن هایتان انجام بدهید و ریشۀ تاریخی آنها را پیدا کنید.

And DNA analysis of living humans and chimpanzees

در مرحله بعدی، تحلیل زندگی انسانها و شامپانزه ها به ما نشان می دهد

teaches us today that we diverged sometime around seven million years ago

که چیزی در حدود ۷ میلیون سال قبل، این دو شروع کردند به از هم جدا شدن.

and that these two species share over 98 percent of the same genetic material.

و اینکه بیشتر از ۹۸ درصد ساختار ژنتیک این دو گونه -انسان و شامپانزه- مشترک است.

I think knowing this is a very useful context

فکر کنم دانستن این واقعیت، بستر مناسبی را فراهم می آورد

within which we can think of our ancestry.

تا با کمک آن به اجدادمان [بهتر] بیاندیشیم.

However, DNA analysis informs us only about

با این وجود تمام آنالیز ها به ما دربارۀ شروع و

the beginning and the end, telling us nothing

پایان می گویند و هیچ چیزی راجع به اینکه

about what happened in the middle.

در این میان چه اتفاقی افتاد، نمی گوید.

So, for us, paleoanthropologists, our job is to find the hard evidence,

پس ما، دیرین-مردم شناسان، شغل ما این است که به دنبال دلایل محکم مثل

the fossil evidence, to fill in this gap

فسیل های مرتبط باشیم تا بتوانیم این جای خالی را پر کنیم و

and see the different stages of development.

مراحل مختلف تغییرات را ببینیم.

Because it's only when you do that, that you can talk about --

زیرا فقط در این صورت است که می توان دربارۀ

(Laughter) --

(خنده حضار)

it's only when you do that, [that] you can talk about

زیرا فقط در این صورت است که می توان دربارۀ اینکه

how we looked like and how we behaved at different times,

چه شکلی بوده ایم و چقدر رفتارمان متفاوت بوده است، صحبت کنیم و

and how those likes and looks and behaviors changed through time.

ببینیم که چگونه آن شباهت ها و رفتارها در طول زمان تغییر و تحول پیدا کرده اند.

That then gives you an access

و بعد از این است که می توان بررسی کرد چه

to explore the biological mechanisms

مکانیزم های بیولوژیکی و نیروهایی

and forces that are responsible for this gradual change

عامل ایجاد این تغییرات تدریجی بوده اند تا

that made us what we are today.

به آن چیزی که امروزه هستیم، رسیدیم.

But finding the hard evidence is a very complicated endeavor.

ولی پیدا کردن این دلایل محکم و قاطع، کار بسیار دشوار و سختی است.

It's a systematic and scientific approach,

پیدا کردنشان، یک روش سیستماتیک و علمی است که

which takes you to places that are remote, hot, hostile and often with no access.

در مناطق دورافتاده ، خیلی گرم، ناسازگار و غالبا با دسترسی سخت، رخ می دهد.

Just to give you an example, when I went to Dikika,

برای نشان دادن یک نمونه به شما، وقتی به دیکیکا رفتم،

where Selam was found, in '99 -- and it's about 500 kilometers

جایی که 'سِلام' را در سال ۱۹۹۹ پیدا کردیم -- جایی بود ۵۰۰ کیلومتر

from Addis Ababa, the capital of Ethiopia.

دورتر از آدیس آبابا پایتخت اتیوپی.

It took us only seven hours to do the first 470 kilometers of the 500,

۴۷۰ کیلومتر اول را در عرض ۷ ساعت طی کردیم ولی

but took four, solid hours to do the last only 30 kilometers.

۴ ساعت برای عبور از ۳۰ کیلومتر آخر وقت صرف شد.

With the help of the locals and using just shovels and picks, I made my way.

با کمک محلی ها و بیل و کلنگ، راه ماشین رو ساختیم.

I was the first person to actually drive a car to the spot.

من اولین نفری بودم که با ماشین به آن منطقه رفتم.

When you get there, this is what you see,

وقتی به آنجا می‌رسید، این آن چیزی است که می‌بینید،

and it's the vastness of the place which makes you feel helpless and vulnerable.

و وسعت این مکان باعث می شود شما احساس درماندگی و ناتوانی بکنید.

And once you make it there, the big question is where to start.

و وقتی به آنجا رسیدید، سوال اصلی این است که کار را از کجا باید شروع کرد؟

(Laughter)

(خنده حضار)

And you find nothing for years and years.

و برای سال ها و سال ها چیزی پیدا نمی کنید.

When I go to places like this, which are paleontological sites,

وقتی من مکان های مشابه این می روم، که محل کار دیرین-مردم شناسان است،

it's like going to a game park, an extinct game park.

مثل رفتن به زمین بازی است، یک زمین بازیِ متروکه.

But what you find are not the human remains,

ولی هر روز شما باقیمانده انسان ها،

such as Selam and Lucy, on a day-to-day basis.

مثل 'سِلام' و 'لوسی' را پیدا نمی کنید.

You find elephants, rhinos, monkeys, pigs, etc.

فیل، کرگردن، میمون، خوک و ... پیدا می کنید.

But you could ask, how could these large mammals

ولی از خودتان می پرسید چطور این پستانداران بزرگ

live in this desert environment?

در این محیط بیابانی زندگی می کرده اند؟

Of course, they cannot, but I'm telling you already

مطمئنا نمی‎توانستند، ولی دارم به شما می گویم

that the environment and the carrying capacity

که محیط و ظرفیت بالقوۀ این محیط با

of this region was drastically different from what we have today.

آن چیزی که امروز می بینید خیلی فرق داشته است.

A very important environmental lesson could be learned from this.

یک درس بسیار مهم محیط زیستی می توان از این واقعیت گرفت.

Anyway, once we made it there, then it's a game park, as I said, an extinct game park.

در هر صورت، وقتی ما به آنجا رسیدیم، یک زمین بازی است ولی همانطور که گفتم یک زمینِ بازیِ متروکه.

And our ancestors lived in that game park,

اجداد ما در آن زمینِ بازی زندگی می کرده اند ولی

but were just the minorities. They were not as successful

در اقلیت بوده اند. آنها به موفقی و

and as widespread as the Homo sapiens that we are.

گستردگی هوموساپینزها(انسان خردمند ایدالتو-همین خودِ ما) نبودند.

To tell you just an example, an anecdote about their rarity,

برای اینکه برای شما در رابطه با پراکندگی و کمیابی آنها، مثالی بیاورم،

I was going to this place every year and would do fieldwork here,

من هر سال به این مکان می‎رفتم و تحقیقات عملی اینجا انجام می دادم و

and the assistants, of course, helped me do the surveys.

دستیارانم هم به من برای بررسی کمک می کردند.

They would find a bone and tell me, "Here is what you're looking for."

آنها یک استخوان پیدا می کردند و به من می گفتند:" این همون چیزیه که دنبالش می گشتی"

I would say, "No, that's an elephant."

و من می‎گفتم " نه، اون یک فیله"

Again, another one, "That's a monkey." "That's a pig," etc.

و دوباره یکی دیگشون، " نه اون یک میمونه"، " نه اون یک خوکه"، ...

So one of my assistants, who never went to school, said to me, "Listen, Zeray.

بعد یکی از دستیارانم، که هیچ وقت به مدرسه نرفته نبود، به من گفت: " گوش کن زرای.

You either don't know what you're looking for,

یا تو خودت هم نمی دونی داری دنبال چی می گردی،

or you're looking in the wrong place," he said.

یا داری جای اشتباهی را دنبالش می گردی"

(Laughter)

(خنده حضار)

And I said, "Why?" "Because there were elephants and lions,

و گفتم "چرا؟" "شاید چون فیل و شیر اینجا بوده،

and the people were scared and went somewhere else.

آدم ها ترسیده اند و رفته اند یه قسمت دیگه.

Let's go somewhere else."

پس ما هم میریم همون 'یه قسمت دیگه' "

Well, he was very tired, and it's really tiring.

خوب او خیلی خسته بود و کار واقعا خسته کننده است.

It was then, after such hard work and many frustrating years that we found Selam,

و بعد از آن همه کار سخت و سال های ناامید کننده بود که 'سِلام' را پیدا کردیم و

and you see the face here covered by sandstone.

اینجا شما صورت پوشیده شده از سنگ ماسه اش را می بینید.

And here is actually the spinal column

و اینجا ستون فقرات و تمامِ -

and the whole torso encased in a sandstone block,

نیم تنه اش محصور در بلاکی از سنگ ماسه را می بینید،

because she was buried by a river.

زیرا او در کنار یک رودخانه دفن شده بوده است.

What you have here seems to be nothing,

آنچه که اینجا می بینید به نظر بی معنی است،

but contains an incredible amount of scientific information

ولی مقدار زیادی اطلاعات علمی درون آن نهفته است که

that helps us explore what makes us human.

به ما کمک می کند بفهمیم که چه چیزی از ما انسان ساخته است.

This is the earliest and most complete juvenile human ancestor

این قدیمی ترین و کامل ترین بچه از اجداد انسان است که

ever found in the history of paleoanthropology,

تا به حال در تاریخ دیرین-مردم شناسی پیدا شده است و

an amazing piece of our long, long history.

قسمتی شگفت انگیز از تاریخ واقعا طویل وطولانیِ ما.

There were these three people and me, and I am taking the pictures,

این سه نفر و من در آنجا بودیم که چون من دارم عکس می گیرم،

that's why I am not in.

در عکس نیستم.

How would you feel if you were me? You have something extraordinary in your hand,

اگر جای من بودید چه احساسی داشتید؟ یک چیز فوق العاده و بی همتا در دستانتان هست

but you are in the middle of nowhere?

ولی وسط ناکجا آباد هستید؟

The feeling I had was a deep and quiet happiness and excitement,

احساس من شادی و هیجان عمیقی بود که

of course accompanied by a huge sense of responsibility,

صد البته همراه با احساس مسئولیت سنگینی بود تا

of making sure everything is safe.

مطمئن بشوم همه چیز سالم و درست هست.

Here is a close-up of the fossil, after five years of cleaning,

این نمای نزدیک فسیل بعد از ۵ سال کار پاکسازی بر روی آن است.

preparation and description, which was very long,

آماده سازی و ثبت توصیفات اولیه خیلی وقت‎گیر بودند و

as I had to expose the bones from the sandstone block

باید استخوان ها را از بلاک سنگ ماسه جدا می کردم

I just showed you in the previous slide.

که در اسلاید قبلی نشانتان دادم.

It took five years.

این کار ۵ سال طول کشید.

In a way, this was like the second birth for the child, after 3.3 million years,

به نوعی این تولد دوبارۀ این بچه بعد از ۳/۳ میلیون سال بود،

but the labor was very long.

ولی دورۀ درد زایمان این بار خیلی طولانی بود.

And here is full scale -- it's a tiny bone.

و این تصویر او در مقیاس واقعی است - یک استخوان خیلی کوچک.

And in the middle is the minister of Ethiopian tourism,

در وسط تصویر، وزیر گردشگری اتیوپی است که

who came to visit the National Museum of Ethiopia while I was working there.

برای بازدید از موزه ملی اتیوپی در زمانی که من در آنجا کار می کردم، آمده بود.

And you see me worried and trying to protect my child,

و می بینید که من نگران هستم و دارم سعی می کنم از بچه ام مراقبت کنم،

because you don't leave anyone with this kind of child,

چون اینجور بچه ها را نباید پیش کسی گذاشت،

even a minister.

حتی یک وزیر.

So then, once you've done that, the next stage is to know what it is.

خوب بعد، که این کارها را انجام دادید، مرحلۀ بعدی این است که بفهمید این چی چی هست اصلا.

(Laughter)

(خنده حضار)

Once that was done, then it was possible to compare.

وقتی این کارها انجام شد، حالا می‎شد مقایسه انجام داد.

We were able to tell that she belonged

ما توانستیم مشخص کنیم که او

to the human family tree because the legs, the foot,

به خانوادۀ انسان ها تعلق دارد زیرا پاهای او و

and some features clearly showed that she walked upright,

برخی خصوصیات دیگرش به وضوح نشان می دهند که او بر روی دو پایش (ایستاده) راه می رفته است و

and upright walking is a hallmark in humanity.

روی دوپا، ایستاده راه رفتن نشانۀ تمام عیار انسانیت است.

But in addition, if you compare the skull

ولی علاوه بر آن، اگر اینجا جمجمۀ او را با

with a comparably aged chimpanzee and little George Bush here,

جمجمۀ شامپانزۀ هم‎سن و جورج بوشِ کوچولو مقاسیه کنید،

you see that you have vertical forehead.

می بینید که پیشانیِ شما افقی است.

And you see that in humans, because of the development

و می بینید که انسان ها به خاطر تغییرات دارای

of the pre-frontal cortex, it's called.

پری‌فرانتال کورتکس -قسمت جلوی مغز- هستند

You don't see that in chimpanzees,

ولی در شامپانزه ها چنین چیزی وجود ندارد و

and you don't see this very projecting canine.

دندانهای نیش هم خیلی تیز نیستند.

So she belongs to our family tree, but within that, of course,

بنابراین او متعلق به خانوادۀ انسان هاست و در آن خانواده

you do detailed analysis, and we know now

باید بیشتر وارد جزئیات بشویم، امروزه می‎دانیم که

that she belongs to the Lucy species,

او به گونۀ " لوسی" ها تعلق دارد یا

known as Australopithecus afarensis.

همان جنوبی‌کپی عفاری (استرالوپیتکوس افارنسیس).

The next exciting question is, girl or boy?

سوال جالب بعدی این است که او دختر است یا پسر؟

And how old was she when she died?

و در زمان مرگ چند ساله بوده است؟

You can determine the sex of the individual

شما میتوانید جنسیت هر فردی را بر اساس

based on the size of the teeth.

سایز دندان هایش تعیین کنید.

How?

چطوری؟

You know, in primates, there is this phenomenon

می‎دانید که در نخستی‎سانان، پدیده ای به نام

called sexual dimorphism, which simply means

دودیسی جنسی وجود دارد که به تعریف ساده یعنی

males are larger than females and males have larger teeth

مذکرها گُنده تر از مونث ها هستن و دندان هایشان از

than the females.

مونث ها بزرگتر است.

But to do that, you need the permanent dentition,

ولی برای انجام این مقایسه شما به دندان های اصلی نیاز دارید که

which you don't see here, because what you have here

در اینجا نمی بینید زیرا آن چیزی که اینجا هست

are the baby teeth.

دندان های شیری هستند.

But using the CT scanning technology,

ولی با کمک تکنولوژی سی تی اسکن که

which is normally used for medical purposes,

معمولا کاربردش در پزشکی است،

you can go deep into the mouth and come up with this beautiful image

می توانید به عمق دهان بروید و این تصویر زیبا را ببینید

showing you both the baby teeth here

که اینجا هم دندان های شیری

and the still-growing adult teeth here.

و اینجا هم دندان های اصلیِ در حال رشد را نشان می‎دهد.

So when you measure those teeth,

پس وقتی آن دندان ها را اندازه می‎گیرید،

it was clear that she turned out to be a girl

به وضوح مشخص شد که او دختری است که

with very small canine teeth.

دندان های نیش بسیار کوچکی دارد.

And to know how old she was when she died, what you do is

و برای پیدا کردن سنش در زمان مرگ، باید اینکار را بکنید که

you do an informed estimate, and you say, how much time would be required

حدسی از روی پیش-آگاهی و دانسته هایتان بزنید که چقدر زمان لازم هست تا

to form this amount of teeth, and the answer was three.

این تعداد از دندان ها شکل بگیرند و جواب سه بود.

So, this girl died when she was about three,

پس این دختر بچه وقتی سه ساله بوده، مرده،

3.3 million years ago.

۳/۳ میلیون سال پیش.

So, with all that information, the big question is --

خوب با همۀ این اطلاعات، سوال مهم این هست که

what do we actually -- what does she tell us?

در واقع او چه چیزی را به ما می گوید؟

To answer this question, we can phrase another question.

برای جواب دادن به این سوال، بهتره سوال را به نحوۀ دیگری پرسید.

What do we actually know about our ancestors?

در واقع ما از اجدادمان چه چیزهایی می دانیم؟

We want to know how they looked like, how they behaved,

ما دوست داریم بدانیم که آنها چه ریختی بوده اند، چطور رفتار می کرده اند،

how they walked around,

و چجوری راه می رفتند،

and how they lived and grew up.

و چگونه زندگی می کردند و رشد پیدا می کردند.

And among the answers that you can get from this skeleton

و در میان جواب هایی که شما می توانید از این اسکلت بگیرید،

are included: first, this skeleton documents,

می توان گفت: اول اینکه این اسکلت مستدلا،

for the first time, how infants looked over three million years ago.

برای اولین بار نشان می دهد که بچه های سه میلیون سال پیش چه ریختی بوده اند.

And second, she tells us that she walked upright,

و دوم اینکه او به ما نشان داد که صاف و ایستاده راه می رفته است ولی

but had some adaptation for tree climbing.

سازش و انطباق خاصی هم برای بالا رفتن از درخت داشته است.

And more interesting, however,

با وجود همۀ این ها، از همه جالب تر این این است که

is the brain in this child was still growing.

مغز این بچه هنوز در حال رشد بوده است.

At age three, if you have a still-growing brain,

در سه سالگی اگر مغز شما هنوز در حال رشد است، یعنی

it's a human behavior.

دارای یک خصیصۀ انسانی هستید.

In chimps, by age three, the brain is formed over 90 percent.

در شامپانزه ها، تا سه سالگی، ۹۰ درصد مغز شکل گرفته است.

That's why they can cope with their environment

و این همان دلیلی است که راحت و سریع با محیطشان بعد از تولد

very easily after birth -- faster than us, anyway.

تطبیق پیدا می کنند -- به هر حال راحت تر و سریع تر از ما.

But in humans, we continue to grow our brains.

ولی در انسان ها، ما به بزرگ کردن مغز خودمان ادامه می دهیم.

That's why we need care from our parents.

و به همین دلیل به مراقبتِ والدین نیاز داریم.

But that care means also you learn.

ولی آن مراقبت یعنی شما هم یاد می گیرید.

You spend more time with your parents.

شما وقت زیادی را با والدینتان می گذرانید.

And that's very characteristic of humans and it's called childhood,

و این یکی از خصوصیات اصلی انسان ها است و آن را بچگی می نامند،

which is this extended dependence of human children

که این همان وابستگیِ گستردۀ بچه های انسان

on their family or parents.

به خانواده یا والدین آنها است.

So, the still-growing brain in this individual

بنابراین مغزِ همچنان در حالِ رشد این فرد

tells us that childhood, which requires

به ما می گوید که دوران خردسالی که نیازمند

an incredible social organization,

سازمان دهی اجتماعی باورنکردنی ای هم هست،

a very complex social organization,

یک سازمان دهی اجتماعی بسیار پیچیده،

emerged over three million years ago.

که شروعش از سه میلیون سال پیش بوده است.

So, by being at the cusp of our evolutionary history,

پس با توجه به اینکه الان در اوج تاریخ فَرگشتی خودمان هستیم،

Selam unites us all and gives us a unique account

'سِلام' ما را متحد می کند و به ما دیدی بی همتا از آن

on what makes us human.

چیزی از که از ما انسان می سازد، می دهد.

But not everything was human, and I will give you

ولی همه چیز او انسانی نبود و برای شما

a very exciting example.

یک مثال می زنم.

This is called the hyoid bone. It's a bone which is right here.

این استخوان لامی (هایوئید) است. استخوانی در اینجاست.

It supports your tongue from behind.

زبان شما را از پشت ساپورت و پشتیبانی می کند.

It's, in a way, your voice box.

به نوعی جعبۀ صدای شما است.

It determines the type of voice you produce.

تعیین می کند که چه نوع صدایی شما می توانید تولید کنید.

It was not known in the fossil record,

تا مدت ها در مجموعه فسیل ها ناشناخته و ثبت نشده بود ولی

and we have it in this skeleton.

در این اسکلت آن را داریم.

When we did the analysis of this bone, it was clear

وقتی این استخوان را آنالیز کردیم، روشن شد که

that it looked very chimp-like, chimpanzee-like.

بسیار شبیه مشابه آن در شامپانزه است.

So if you were there 3.3 million years ago,

بنابراین اگر شما ۳/۳ میلیون سال پیش زندگی می کردید،

to hear when this girl was crying out for her mother,

که می توانستید صدای گریه این دختر برای مادرش را بشنوید،

she would have sounded more like a chimpanzee than a human.

صدایش بیشتر شبیه شامپانزه بوده است تا انسان.

Maybe you're wondering, "So, you see this ape feature, human feature, ape feature.

ممکن است شما فکر کنید " خوب این ویژگی میمون، ویژگی انسان، ویژگی میمون را می بینید.

What does that tell us?"

ولی به چه معناست؟"

You know, that is very exciting for us,

بدانید که این موضوع برای ما بسیار هیجان برانگیز است،

because it demonstrates that things were changing slowly and progressively,

زیرا نشان می دهد که تغییرات ما جز به جز، تدریجا به آهستگی انجام شده است و

and that evolution is in the making.

فَرگشت (تکامل) در این بوده است.

To summarize the significance of this fossil,

برای جمع بندی اهمیت این فسیل،

we can say the following.

می توانیم این موارد را بگوییم:

Up to now, the knowledge that we had about our ancestors

تا به حال دانش ما از اجدادمان

came essentially from adult individuals

برگرفته از بزرگسالان بوده است

because the fossils, the baby fossils, were missing.

زیرا فسیل ها، فسیل بچه ای وجود نداشت.

They don't preserve well, as you know.

همانطور که می دانید خوب باقی نمانده اند.

So the knowledge that we had about our ancestors,

پس دانش ما دربارۀ اجدادمان،

on how they looked like, how they behaved,

که چه شکلی بودند یا چطور رفتار می کردند

was kind of biased toward adults.

صرفاً بر مبنای بزرگسالان بود.

Imagine somebody coming from Mars

تصور کنید فردی از مریخ بیاید

and his job is to report on the type of people

و وظیفه اش جمع آوری گزارش از انواع انسان های موجود

occupying our planet Earth, and you hide all the babies,

بر روی کره خاکی باشد و شما همۀ نوزادان و بچه ها را پنهان کنید و

the children, and he goes back and reports.

او بدون دیدن آنها برگردد و گزارشش را ارائه بدهد.

Can you imagine how much biased his report would be?

آیا می توانید تصور کنید چقدر گزارشش یک جانبه و ناقص خواهد بود؟

That's what somehow we were doing so far

به نوعی تا الان ما هم داشتیم همین کار را درغیاب

in the absence of the fossil children,

فسیلی از بچه ها انجام می دادیم،

so I think the new fossil fixes this problem.

بنابراین فکر می کنم که فسیل جدید این مشکل را حل می کند.

So, I think the most important question at the end is,

پس مهم ترین سوال در پایان این است که

what do we actually learn from specimens like this

از نمونه های نظیر این و با توجه به پیشینۀ کلیِ تاریخی خودمان

and from our past in general?

چه چیزی را در حقیقت یاد می گیریم؟

Of course, in addition to extracting this huge amount

صد البته در کنار استخراج این حجم بالا از

of scientific information as to what makes us human,

اطلاعات علمی که نشان می دهد ما چگونه انسان شدیم،

you know, the many human ancestors that have existed

می دانید که چند نوع اجداد انسان در طی

over the past six million years -- and there are more than 10 --

۶ میلیون سال گذشته وجود داشته اند - بیش از ۱۰ تا-

they did not have the knowledge, the technology and sophistications

و آنها دانش، تکنولوژی و مهارت

that we, Homo sapiens, have today.

ما، هوموساپینز امروزی را نداشته اند.

But if this species, ancient species,

اما اگر این گونه ها، گونه های قدیمی،

would travel in time and see us today,

در زمان سفر کنند و ما را در دنیای امروز ببینند،

they would very much be very proud of their legacy,

به بازمانده های خودشان افتخار خواهند کرد،

because they became the ancestors of

زیرا آنها به اجداد موفق ترین

the most successful species in the universe.

گونۀ موجود در تمام هستی تبدیل شده اند.

And they were probably not aware of this future legacy,

و آنها به احتمال خیلی زیاد از این ارثیه ای که در آینده به جای می گذارند باخبر نبوده اند،

but they did great.

ولی کارشان عالی بوده است.

Now the question is, we Homo sapiens today

و حالا سوال این است که ما هومو ساپینزهای (انسان خردمند ایدالتوهای) امروزی

are in a position to decide about the future of our planet, possibly more.

در مسند قدرت و تصمیم گیری برای آیندۀ سیارۀ خودمان و چه بسا فراتر از آن هستیم.

So the question is, are we up to the challenge?

پس سوال این است که آیا آمادگی اینکار را داریم و از عهدۀ این کار بر می آییم؟

And can we really do better than these primitive,

و آیا واقعا می توانیم بهتر از این اجداد نخستین با مغزی کوچک عمل کنیم؟

small-brained ancestors?

و آیا واقعا می توانیم بهتر از این اجداد نخستین با مغزی کوچک عمل کنیم؟

Among the most pressing challenges that our species

در میان بزرگترین چالش های متداوم گونۀ ما

is faced with today are the chronic problems of Africa.

مشکل های قدیمی و مزمنی که در آفریقا با آن روبرو هستیم، وجود دارند.

Needless to list them here, and there are more competent people

نیازی نیست آنها را اینجا لیست کنم و آدم های با صلاحیت‌تر از من هستند که

to talk about this.

می توانند دربارۀ این مشکلات صحبت کنند.

Still, in my opinion, we have two choices.

هنوز به نظر من، ما دو تا انتخاب داریم.

One is to continue to see a poor, ill, crying Africa,

یکی اینکه به عادت دیدن آفریقایی فقیر، مریض و گریان ادامه بدهیم

carrying guns, that depends on other people forever,

که سلاح حمل می کنند و تا ابد وابستۀ دیگران هستند

or to promote an Africa which is confident,

و یا آفریقایی را توسعه بدهیم و بسازیم که دارای اعتماد به نفس بالا،

peaceful, independent, but cognizant of its huge problems

آرام و مستقل است ولی همزمان به مشکلات بزرگ

and great values at the same time.

و ارزش های بزرگ خودش واقف است.

I am for the second option, and I'm sure many of you are.

من طرفدار راه دوم هستم و مطمئنم خیلی از شما هم همینطور هستید.

And the key is to promote a positive African attitude towards Africa.

و راه حل، ترویج رفتار مثبت آفریقایی نسبت به آفریقا است.

That's because we Africans concentrate --

این به این دلیل است که ما آفریقایی های

I am from Ethiopia, by the way --

--باید بگم اتیوپیایی هستم--

we concentrate too much on how we are seen

ما زیادی بر روی تصویر ارائه شده از خودمان

from elsewhere, or from outside.

از جای دیگر یا از بیرون تمرکز کرده ایم.

I think it's important to promote in a more positive way

من فکر می کنم مهم است که در راهی مثبت تر ترویج ایجاد کنیم

on how we see ourselves.

که خودمان، خودمان را چگونه می بینیم و

That's what I call positive African attitude.

این همان چیزی است که من رفتار مثبت آفریقایی می نامم.

So finally, I would like to say,

و در نهایت دوست دارم بگویم

so let's help Africa walk upright and forward,

بیاید به آفریقا کمک کنیم تا ایستاده و رو به جلو قدم بردارد،

then we all can be proud of our future legacy as a species.

و در این صورت است که به ارثیه مان برای آیندگان به عنوان یک گونه می توانیم افتخار کنیم.

Thank you.

ممنون

(Applause)

(تشویق حضار)