Andreas Raptopoulos: No roads? There's a drone for that

آندراس راپتوپولوس: جاده ای وجود ندارد؟ از پهپاد‌ها استفاده کنیم

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: narsis sh

One billion people in the world today

امروزه یک میلیارد نفر در جهان

do not have access to all-season roads.

به جاده‌های دائمی در طول سال دسترسی ندارند.

One billion people.

یک میلیارد نفر.

One seventh of the Earth's population

یک هفتم جمعیت زمین،

are totally cut off for some part of the year.

برای مدتی از سال به طور کامل از باقی جهان جدا می شوند.

We cannot get medicine to them reliably,

ما نمی توانیم به طور حتمی به آن‌ها دارو برسانیم،

they cannot get critical supplies,

و آن‌ها نیز نمی توانند به وسایل حیاتی دسترسی داشته باشند،

and they cannot get their goods to market

و همین طور نمی توانند محصولات تولیدیشان را به بازار‌های سایر شهر‌ها برسانند،

in order to create a sustainable income.

تا درآمد ثابتی داشته باشند.

In sub-Saharan Africa, for instance,

به طور مثال، در صاحارای آفریقای،

85 percent of roads are unusable in the wet season.

٪۸۵ جاده‎ها در فصل‌های بارانی غیر قابل استفاده هستند.

Investments are being made,

سرمایه گذاری‌هایی در این زمینه انجام شده است،

but at the current level,

اما در حال حاضر،

it's estimated it's going to take them

تخمین زده شده است که تا حدود ۵۰ سال دیگر

50 years to catch up.

این کار به نتیجه خواهد رسید.

In the U.S. alone, there's more than four million

تنها در ایالات متحده، بیش از شش و نیم میلیون کیلومتر جاده وجود دارد،

miles of roads, very expensive to build,

ساختن این جاده‌ها،

very expensive to maintain infrastructure,

و ایجاد زیرساختهای آن‌ها بسیار هزینه بردار است،

with a huge ecological footprint,

و عواقب زیست محیطی بسیاری دارد،

and yet, very often, congested.

و علاوه بر آن، غالباً کار پیچیده ای است.

So we saw this and we thought,

ما این قضیه را بررسی کردیم و با خودمان گفتیم،

can there be a better way?

آیا راه بهتری وجود دارد؟

Can we create a system using today's most advanced technologies

آیا می توانیم سیستمی را با استفاده از پیشرفته ترین تکنولوژی‌های امروزی به وجود آورد

that can allow this part of the world to leapfrog

که به این بخش از جهان اجازه دهد تا پیشرفت کنند،

in the same way they've done with mobile telephones

همان طور که در ۱۰ سال گذشته به کمک تلفن همراه این کار را کرده اند؟

in the last 10 years?

همان طور که در ۱۰ سال گذشته به کمک تلفن همراه این کار را کرده اند؟

Many of those nations have excellent telecommunications today

بسیاری از این اقوام، امروزه مسیر‌های مخابراتی بسیار خوبی دارند،

without ever putting copper lines in the ground.

بدون این که حتی سیم‌های مسی تلفن داشته باشند.

Could we do the same for transportation?

آیا ما می توانیم چنین کاری را در مورد حمل و نقل انجام دهیم؟

Imagine this scenario.

تصور کنید.

Imagine you are in a maternity ward in Mali,

تصور کنید شما در بخش زایمان در "مالی" هستید،

and have a newborn in need of urgent medication.

و یک نوزاد تازه به دنیا آمده فوراً به دارو‌هایی نیاز دارد.

What would you do today?

چه کار خواهید کرد؟

Well, you would place a request via mobile phone,

حتماً از طریق تلفن همراه درخواستی خواهید فرستاد،

and someone would get the request immediately.

و یک نفر آن درخواست را سریع دریافت می کند.

That's the part that works.

این قسمت از کار بدون مشکل انجام می شود.

The medication may take days to arrive, though,

اما رسیدن دارو به مقصد، به خاطر جاده‌های نامناسب،

because of bad roads.

چندین روز زمان خواهد برد،

That's the part that's broken.

این قسمتی است که مشکل ایجاد می کند.

We believe we can deliver it within hours

ما امیدواریم بتوانیم آن دارو را

with an electric autonomous flying vehicle

به کمک یک روبات پرنده ی هوشمند، مانند این،

such as this.

به مقصد برسانیم.

This can transport a small payload today, about two kilograms,

این وسیله می تواند محموله ی کوچکی را، به وزن تقریباً دو کیلوگرم،

over a short distance, about 10 kilometers,

در مسافت کوتاهی، در حدود ۱۰ کیلومتر، جابه جا کند،

but it's part of a wider network that may cover

اما این بخشی از شبکه ی بزرگتری است که شاید بتواند تمامی کشور را،

the entire country, maybe even the entire continent.

و شاید حتی تمامی قاره را پوشش دهد.

It's an ultra-flexible, automated logistics network.

این یک شبکه ی جا به جایی فوق العاده منعطف، و خودکار است.

It's a network for a transportation of matter.

این شبکه ای برای جا به جایی اشیاء است.

We call it Matternet.

ما به آن می گوییم "مَتِرنِت" (Matternet).

We use three key technologies.

ما از سه تکنولوژی کلیدی استفاده می کنیم.

The first is electric autonomous flying vehicles.

اولین آن‌ها روبات پرنده ی هوشمند است.

The second is automated ground stations

دومی ایستگاه‌های خودکار زمینی هستند

that the vehicles fly in and out of

که روبات‌ها از آن‌ها و به آن‌ها پرواز می کنند

to swap batteries and fly farther,

تا باتری‌هایشان را عوض کنند و مسافت بیشتری را پرواز کنند،

or pick up or deliver loads.

یا این که محموله ی خودشان را از آن جا بردارند یا در آن جا بگذارند.

And the third is the operating system

و سومین آن‌ها سیستم کنترل است

that manages the whole network.

که تمامی شبکه را مدیریت می کند.

Let's look at each one of those technologies in a bit more detail.

اجازه بدهید به تک تک آن تکنولوژی‌ها، کمی بیشتر به صورت جزئی بپردازیم.

First of all, the UAVs.

اول از همه، پهپاد‌های بدون سرنشین.

Eventually, we're going to be using all sorts of vehicles

در حقیقت، ما از انواع وسیله‌های جا به جایی

for different payload capacities and different ranges.

بسته به ظرفیت بار و مسافت‌های مختلف استفاده می کنیم.

Today, we're using small quads.

امروزه، ما از کواد‌های کوچک استفاده می کنیم.

These are able to transport two kilograms

این پهپاد‌ها می توانند محموله ای به وزن دو کیلوگرم را

over 10 kilometers in just about 15 minutes.

در بیشتر از ۱۰ کیلومتر، در حدود تنها ۱۵ دقیقه جا به جا کند.

Compare this with trying to trespass a bad road

این ایده را با تلاش برای عبور غیر قانونی از یک جاده ی آسیب دیده

in the developing world,

در یک کشور در حال توسعه،

or even being stuck in traffic

یا حتی با گیر کردن در ترافیک

in a developed world country.

در یک کشور توسعه یافته مقایسه کنید.

These fly autonomously.

این روبات‌ها به صورت هوشمند پرواز می کنند.

This is the key to the technology.

این کلید کار ما در زمینه ی تکنولوژی است.

So they use GPS and other sensors on board

پس آن‌ها از GPS و سنسور‌های دیگر استفاده می کنند

to navigate between ground stations.

تا مسیرشان را بین ایستگاه‌های زمینی پیدا کنند.

Every vehicle is equipped with an automatic

هر روباتی توسط یک سیستم خودکار برداشتن محموله،

payload and battery exchange mechanism,

و تعویض باتری مجهز شده است،

so these vehicles navigate to those ground stations,

و این روبات‌ها به سمت این ایستگاه‌ها می روند،

they dock, swap a battery automatically,

در آن مستقر می شوند، باتریشان را عوض می کنند،

and go out again.

و مجدداً پرواز می کنند.

The ground stations are located on safe locations

ایستگاه‌های زمینی در مکان های امنی بر روی زمین مستقر شده اند.

on the ground.

ایستگاه‌های زمینی در مکان های امنی بر روی زمین مستقر شده اند.

They secure the most vulnerable part of the mission,

آن‌ها آسیب پذیر ترین مرحله ی مأموریت را،

which is the landing.

که فرود آمدن است، کاملاً ایمن می کنند.

They are at known locations on the ground,

این ایستگاه‌ها در مناطق مشخصی بر روی زمین ساخته می شوند،

so the paths between them are also known,

پس بنابراین مسیر‌های میان آن‌ها نیز مشخص است،

which is very important from a reliability perspective

که این ویژگی بسیار مهمی برای قابل اطمینان کردن مأموریت،

from the whole network.

برای کل شبکه است.

Apart from fulfilling the energy requirements of the vehicles,

علاوه بر تأمین انرژی این روبات‌ها،

eventually they're going to be becoming

آن‌ها می توانند به عنوان سیستم پست جنبه‌ی اقتصادی داشته باشند،

commercial hubs where people can take out loads

تا مردم بتوانند محموله‌های خود را

or put loads into the network.

از طریق این شبکه جا به جا کنند.

The last component is the operating system

آخرین جزء سیستم کنترل است

that manages the whole network.

که کل سیستم را مدیریت می کند.

It monitors weather data from all the ground stations

این سیستم اطلاعات مربوط به شرایط آب و هوایی را از تمامی ایستگاه‌های زمینی دریافت می کند،

and optimizes the routes of the vehicles through the system

و بهترین مسیر‌ها را برای روبات‌ها به کمک این سیستم تعیین می کند،

to avoid adverse weather conditions,

تا روبات به شرایط نامطلوب هوایی،

avoid other risk factors,

یا سایر عوامل خطرناک برخورد نکند،

and optimize the use of the resources

و بهترین نحوه ی رساندن بار به مقصد

throughout the network.

از طریق شبکه را، تعیین می کند.

I want to show you what one of those flights

من می خواهم به شما نشان بدهم که،

looks like.

این روبات‌های پرنده چه شکلی هستند.

Here we are flying in Haiti last summer,

در این جا ما در تابستان گذشته در "هایتی" با این وسیله کار کردیم،

where we've done our first field trials.

جایی که اولین آزمایش‌های میدانی در این زمینه را انجام دادیم.

We're modeling here a medical delivery

ما در این جا یک سیستم انتقال تجهیزات درمانی را

in a camp we set up after the 2010 earthquake.

در کمپی که بعد از رخ دادن زلزله ی ۲۰۱۰ ساختیم، راه اندازی کردیم.

People there love this.

مردم آن جا عاشقش شدند.

And I want to show you

و من می خواهم یکی از این روبات‌ها را

what one of those vehicles looks like up close.

از نزدیک به شما نشان بدهم.

So this is a $3,000 vehicle.

این یک روبات ۳٫۰۰۰ دلاری است.

Costs are coming down very rapidly.

هزینه‌ها با سرعت پایین می آیند.

We use this in all sorts of weather conditions,

ما از آن در انواع شرایط هوایی استفاده می کنیم،

very hot and very cold climates,

آب و هوای خیلی گرم و خیلی سرد،

very strong winds. They're very sturdy vehicles.

و در باد‌های بسیار شدید. این روبات‌ها خیلی مقاوم هستند.

Imagine if your life depended on this package,

تصور کنید زندگی شما به این محموله بستگی داشته باشد،

somewhere in Africa

و شما جایی در آفریقا

or in New York City, after Sandy.

یا در نیویورک بودید، بعد از طوفان "سَندی".

The next big question is, what's the cost?

سؤال بزرگ بعدی این است که، هزینه ی این جا به جایی چقدر است؟

Well, it turns out that the cost to transport

خب، طبق برآورد ما هزینه ی جا به جا کردن محموله ای

two kilograms over 10 kilometers with this vehicle

به وزن ۲ کیلوگرم در مسافت ۱۰ کیلومتر با این وسیله

is just 24 cents.

تنها ۲۴ سنت می شود.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

And it's counterintuitive, but the cost of energy

و البته این هزینه متغیر است،

expended for the flight is only two cents

اما هزینه‌ی انرژی مصرف شده برای پرواز،

of a dollar today,

امروزه تنها ۲ سنت می شود،

and we're just at the beginning of this.

و این در حالی است که ما تازه در شروع این کار هستیم.

When we saw this, we felt that this is something

وقتی ما این نتایج را دیدیم، احساس کردیم این ایده چیزی است

that can have significant impact in the world.

که ما می توانیم به کمک آن تغییر بزرگی در جهان ایجاد کنیم.

So we said, okay, how much does it cost

ما با خودمان گفتیم، هزینه‌ی ایجاد یک شبکه

to set up a network somewhere in the world?

در یک نقطه از جهان چقدر می شود؟

And we looked at setting up a network in Lesotho

و ما هزینه ی ایجاد یک شبکه در لسوتو را

for transportation of HIV/AIDS samples.

برای جا به جا کردن نمونه‌های خون برای تست ایدز برآورد کردیم.

The problem there is how do you take them

مشکل این جا بود که چگونه باید آن نمونه‌ها را

from clinics where they're being collected

از کلینیک‌هایی که در آن گرفته شده اند

to hospitals where they're being analyzed?

به بیمارستان‌هایی برد که قرار است در آن‌ها آزمایش شوند برد؟

And we said, what if we wanted to cover an area

و ما با خودمان گفتیم، اگر بخواهیم منطقه ای را پوشش دهیم

spanning around 140 square kilometers?

که مساحتی در حدود ۱۴۰ کیلومتر مربع داشته باشد، باید چه کار کنیم؟

That's roughly one and a half times the size of Manhattan.

این مساحت تقریباً ۱٫۵ برابر مساحت شهر منهتن بود.

Well it turns out that the cost to do that there

طبق برآورد ما هزینه‌ی انجام چنین کاری در آن جا

would be less than a million dollars.

کمتر از یک میلیون دلار است.

Compare this to normal infrastructure investments.

این هزینه را با یک سرمایه گذاری معمولی بر روی زیرساخت های چنین پروژه ای مقایسه کنید.

We think this can be -- this is the power

به نظر ما این می تواند --

of a new paradigm.

این قدرت این ساختار جدید را نشان می دهد.

So here we are: a new idea

پس جمع بندی می کنیم: ایده ی جدیدی

about a network for transportation

درباره ی شبکه‌ی جدیدی برای حمل و نقل

that is based on the ideas of the Internet.

که بر پایه ی ایده‌هایی که در اینترنت ارائه شده اند، ارائه شده است.

It's decentralized, it's peer-to-peer,

این شبکه غیر متمرکز است، از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر می رود،

it's bidirectional, highly adaptable,

دوطرفه است، کاملاً قابل تطبیق و تغییر با شرایط است،

with very low infrastructure investment,

و سرمایه گذاری بسیار کمی برای زیرساخت‌هایش می خواهد،

very low ecological footprint.

و مضرات زیست محیطی بسیار کمی دارد.

If it is a new paradigm, though,

اما اگر این ساختار جدید است،

there must be other uses for it.

باید کاربرد‌های دیگری هم برای آن وجود داشته باشد.

It can be used perhaps in other places in the world.

شاید بتوان از آن در مناطق دیگری نیز استفاده کرد.

So let's look at the other end of the spectrum:

پس اجازه بدهید به کاربرد‌های دیگر آن نگاهی بیندازیم:

our cities and megacities.

در شهرها و ابرشهر‌ها.

Half of the Earth's population lives in cities today.

نیمی از جمعیت کره‌ی زمین امروزه در شهر‌ها زندگی می کنند.

Half a billion of us live in megacities.

و نیم میلیارد نفر از ما در ابرشهر‌ها زندگی می کنند.

We are living through an amazing urbanization trend.

ما در جهانی زندگی می کنیم که به صورت سرسام آوری به سمت شهرنشینی می رود.

China alone is adding a megacity

چین هر دو سال،

the size of New York City every two years.

ابرشهری به اندازه ی نیویورک می سازد.

These are places that do have road infrastructure,

در ابرشهر‌ها زیرساخت های جاده ای وجود دارند،

but it's very inefficient.

اما اصلاً جوابگو نیستند.

Congestion is a huge problem.

تراکم مشکل بزرگی است.

So we think it makes sense in those places

بنابراین ما با خودمان فکر کردیم

to set up a network of transportation

ایجاد یک شبکه ی حمل و نقل در چنین مکان هایی مورد نیاز است،

that is a new layer that sits between the road

و به منزله‌ی طیف جدیدی از ارتباط،

and the Internet,

بین جاده‌ها و اینترنت است،

initially for lightweight, urgent stuff,

که در ابتدا برای اشیاء سبک وزن، و ضروری استفاده می شود،

and over time, we would hope to develop this

و با گذشت زمان، امیدواریم این وسیله را

into a new mode of transportation

به واسطه ی جدیدی برای حمل و نقل تبدیل کنیم

that is truly a modern solution to a very old problem.

که به راه حل جدید مناسبی برای یک مشکل بسیار قدیمی تبدیل می شود.

It's ultimately scalable

این شبکه با توجه به مضرات زیست محیطی بسیار پایینی که دارد،

with a very small ecological footprint,

و عملکرد آن در تمام هفته و به صورت ۲۴ ساعته،

operating in the background 24/7,

کاملاً با اینترنت قابل مقایسه است.

just like the Internet.

کاملاً با اینترنت قابل مقایسه است.

So when we started this

چندین سال پیش، وقتی که ما

a couple of years ago now,

این پروژه را تازه شروع کرده بودیم،

we've had a lot of people come up to us who said,

افراد زیادی بودند که به ما می گفتند،

"This is a very interesting but crazy idea,

"این ایده‌ی جالب اما دیوانه واری است،

and certainly not something that you should

و قطعاً چیزی نیست که فعلاً عملی باشد."

engage with anytime soon."

و قطعاً چیزی نیست که فعلاً عملی باشد."

And of course, we're talking about drones, right,

و البته، وقتی در مورد پهپاد‌ها صحبت می کنیم، قبول دارم،

a technology that's not only unpopular in the West

این تکنولوژی در کشور های غربی چندان ناشناخته نیست

but one that has become a very, very unpleasant

اما به واقعیت بسیار بسیار تلخی

fact of life for many living in poor countries,

برای بسیاری از ساکنین کشور های فقیر تبدیل شده است،

especially those engaged in conflict.

مخصوصاً آن‌هایی که در حال حاضر در جنگ هستند.

So why are we doing this?

اما ما چرا این کار را انجام می دهیم؟

Well, we chose to do this one

خب، ما این کار را نه به این دلیل که ساده است،

not because it's easy,

بلکه به خاطر تأثیر عظیمی که خواهد داشت انجام می دهیم.

but because it can have amazing impact.

بلکه به خاطر تأثیر عظیمی که خواهد داشت انجام می دهیم.

Imagine one billion people being connected

تصور کنید یک میلیارد نفر از مردم

to physical goods in the same way

همان طور که از طریق تلفن همراه به اطلاعات دسترسی پیدا می کنند،

that mobile telecommunications connected them

همان طور که از طریق تلفن همراه به اطلاعات دسترسی پیدا می کنند،

to information.

به محصولات فیزیکی دسترسی پیدا کنند.

Imagine if the next big network we built in the world

تصور کنید شبکه‌ی بزرگ بعدی که در جهان ساخته می شود

was a network for the transportation of matter.

شبکه ای برای جا به جایی اجسام باشد.

In the developing world, we would hope

در کشور‌های در حال توسعه، ما امیدواریم

to reach millions of people with better vaccines,

تا به میلیون‌ها نفر از مردم واکسن‌های بهتر،

reach them with better medication.

و دارو‌های بهتری برسانیم.

It would give us an unfair advantage against battling

این تکنولوژی به ما برتری قابل توجهی در نبرد با

HIV/AIDS, tuberculosis and other epidemics.

ایدز، سِل و بیماری‌های شایع دیگر می دهد.

Over time, we would hope it would become

با گذشت زمان، ما امیدواریم این تکنولوژی

a new platform for economic transactions,

زمینه‌ی جدیدی را برای انجام معاملات اقتصادی فراهم کند،

lifting millions of people out of poverty.

که میلیون‌ها نفر از مردم را از فقر نجات دهد.

In the developed world and the emerging world,

در کشور‌های توسعه یافته و کشور‌های بسیار پرجمعیت،

we would hope it would become a new mode

امیدواریم این تکنولوژی سیستم جدیدی از حمل و نقل را ایجاد کند

of transportation that could help make our cities

که می تواند به ما کمک کند تا شهر‌هایمان،

more livable.

محیط بهتری برای زندگی باشند.

So for those that still believe that this is science fiction,

و به کسانی که هنوز فکر می کنند این ایده صرفاً تخیلی است،

I firmly say to you that it is not.

قاطعانه می گویم که این طور نیست.

We do need to engage, though,

ما باید این کار را شروع کنیم،

in social fiction to make it happen.

تا شاهد تبدیل این تخیل به واقعیت باشیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)