Paul Romer: The world's first charter city?

یپ رومر:اولین شهر چارتر دنیا؟

Translator: soheila Jafari Reviewer: Saeed Salehi

In 2007,

درسال ٢۰۰٧،

I decided that we needed to reconceptualize

من تصمیم گرفتم که تصوری دوباره

how we thought about economic development.

از چگونگی تفکرمان به توسعه اقتصادی داشته باشم.

Our new goal should be

هدف جدید ما می باید این باشد

that when every family thinks about where they want to live and work,

که وقتی هر خانواده در باره اینکه کجا دوست دارند زندگی و یا کار کنند، فکر می کنند،

they should be able to choose between

آنها باید قادر باشند که

at least a handful

حد اقل بین مشتی از

of different cities

شهرهای مختلف

that were all competing to attract new residents.

که رقابت در جذب شهروندان جدید را دارند یکی را انتخاب کنند.

Now we're a long way away from that goal right now.

برای رسیدن به این هدف، ما مسیر طولانی باید طی کنیم

There are billions of people in developing countries

میلیونها نفر در کشورهای در حال توسعه هستند

who don't have even a single city that would be willing to welcome them.

که حتی یک شهر هم ندارند که به آنها خوش آمد بگوید.

But the amazing thing about cities

اما چیزی شگف انگیز در مورد این شهرها

is they're worth so much more

این است که آنها ارزشمتد تر

than it costs to build them.

از بهایی که برای احداث آنها داده شده هستند.

So we could easily supply the world

خوب این خیلی آسان است که

with dozens, maybe hundreds,

ده ها و شاید صدها

of new cities.

شهر جدید برای جهان تدارک ببینیم.

Now this might sound preposterous to you

ممکن است این به نظر مضحک بیاید

if you've never thought about new cities.

اگر تاکنون هرگز راجع به شهر جدید فکر نکرده باشید.

But just substitute apartment building for cities.

ولی تنها جایگزینی ساختمانهای آپارتمانی در شهرها است.

Imagine half the people who wanted to be in apartments already had them;

تصور کنید که نیمی از مردم که خواهان زندگی در آپارتمان هستند، آن را دارند؛

the other half aren't there yet.

و نیمه دیگر هنوز آن ( آپارتمان) را ندارند.

You could try and expand the capacity

می توانید گنجایش همه آپارتمانهای موجود

by doing additions on all the existing apartments.

را با اضافه کردن بر آنها گسترش دهید.

But you know what you'd run into

اما می دانید چیزی که برای شما اتفاق می افتد

is those apartments and the surrounding areas

این است که این آپارتمانها و محوطه اطراف آنها

have rules to avoid discomfort

قوانینی برای جلو گیری از سلب آسایش

and the distractions of construction.

و مشکلات حاصل از ساخت وساز دارند.

So it's extremely hard to do all of those additions.

خوب افزودن به این (ساختمانها) بسیار مشکل خواهد بود.

But you could go out someplace brand new,

اما شما میتوانید در مناطق جدید بروید،

build a brand new apartment building,

و ساختمانهای آپارتمانی جدید بسازید،

as long as the rules there

تا جایی که قوانین

were ones that facilitated construction

برای تسهیل ساخت وساز وجود داشته باشد

rather than getting in the way.

به جای این رفتن به این مسیر( اضافه کردن به آپارتمانها)

So I proposed

بنابر این من پیشنهاد کردم

that governments create new reform zones

که دولتها مناطق جدید متفاوتی

big enough to hold cities

که به اندازه کافی بزرگ باشند برای ایجاد شهرها،

and gave them a name: charter cities.

و به نام شهرهای چارتر ایجاد کنند

Later I learned that at about this same time,

بعدا" دانستم که تقریبا" همزمان

Javier and Octavio

خاویار (Javier) و اوکتاویو (Octavio)

were thinking about the challenge of reform

درباره چالش اصلاحات

in Honduras.

در هندراس فکر می کردند.

They knew that about 75,000 Hondurans every year

آنها می دانستند سالیانه حدود ٧٥۰ هزار نفر از مردم هندراس

would leave to go to the United States,

به قصد رفتن به ایالات متحده آنجا را ترک می کنند،

and they wanted to ask, what could they do

و آنها می خواستند بپرسند که آنها چه کاری می توانند انجام دهند

to make sure that those people could stay

تا مطمئن شوند که این افراد بماند

and do the same things in Honduras.

و همان کارها را در هندراس انجام دهند .

At one point, Javier said to Octavio,

از یک نظر، خاویار به اوکتاویو گفت :

"What if we took some of our empty land --

" اگر ما سرزمینهای خالیمان را--

what if we just gave it to an embassy --

به سفارت بدهیم--

give some to the U.S. embassy; give some to the Canadian embassy --

بخشی را به سفارت ایالات متحده و بخشی را به سفارت کانادا--

and then if people want to go work

و مردمی که می خواهند

under the rules of Canada or under the rules of the United States,

تحت قوانین کانادا یا ایالات متحده، کار کنند

they can go get jobs,

بروند آنجا و شغل بگیرند،

do everything they do on those embassy grounds

و در زمینهای سفارت کار کنند

that they would otherwise have to go to Canada or the U.S. to do?"

در غیر اینصورت آنها مجبور به رفتن به کانادا یا ایالات متحده برای انجام همان کارها نمیشوند؟"

In the summer of 2009,

در تابستان سال ٢۰۰٩،

Honduras went through a wrenching constitutional crisis.

هندراس وارد بحران پیچیده ای قانون اساسی شد.

At the next regularly scheduled election,

در انتخابات برنامه ریزی شده بعدی،

Pepe Lobo won in a landslide

په په لوبو (Pepe Lobo) برد چشمگیری داشت

on a platform that promised reform,

بر پایه وعده اصلاحات،

but reconciliation as well.

همرا با آشتی ملی.

He asked Octavio to be his chief of staff.

او از اوکتاویو خواست که رئیس کارکنان او شود.

Meanwhile, I was getting ready

همزمان ، من آماده می شدم

to give a talk at TEDGlobal.

تا سخنرانی در تد داشته باشم.

Through a process of refinement,

از میان فرآیند پالایش

trial and error, a lot of user testing,

آزمون و خطا، بسیاری از تستهای کاربردی،

I tried to boil this complicated concept of charter city

من در تلاش برای پائین آوردن جوشش این مفهوم پیچیده شهر چارتر

down to the bare essentials.

به اساس اولیه بودم.

The first point was the importance of rules,

اولین نکته اهمیت قوانین بود،

like those rules that say

مثل قوانینی که می گویند

you can't come in and disturb all the existing apartment holders.

شما نمی توانید مخل آپارتمانهای موجود باشید.

We pay a lot of attention to new technologies,

ما توجه زیادی به فن آوریهای نو می کنیم ،

but it takes technologies and rules to get progress,

اما فن آوری و قانون با هم یک فرآیند را ایجاد می کنند.

and it's usually the rules that hold us back.

و این در واقع قوانینی هستند که مارا عقب نگه میدارند.

In the fall of 2010, a friend from Guatemala

در پائیز سال ٢۰١۰، یک دوست از گواتمالا

sent Octavio a link to the TEDTalk.

لینک سخنرانی ( من را) را برای اوکتاویو فرستاد.

He showed it to Javier.

او این را به خاویار نشان داد.

They called me.

آنها به من تلفن زدند.

They said, "Let's present this to the leaders of our country."

گفتند، " اجازه بدهید این را به رهبران کشورمان نشان دهیم."

So in December we met in Miami,

در دسامبر ما به میامی رفتیم،

in a hotel conference room.

در سالن کنفرانس یک هتل.

I tried to explain this point

من تلاش کردم این نکته

about how valuable cities are,

که چه میزان این شهرها ارزشمند هستند را توضبح دهم ،

how much more valuable they are than they cost.

و ارزش آنها در مقابل هزینه آنها چقدر است.

And I used this slide

من از این اسلاید

showing how valuable the raw land is

برای نشان دادن ارزش زمینهای بکر

in a place like New York City:

در یک منطقه مثل نیویورک ، استفاده کردم.

notice, land that's worth thousands of dollars, in some cases,

توجه کنید، زمینی که در برخی موارد هزاران دلارهر فوت مربع آن

per square meter.

ارزش دارد.

But it was a fairly abstract discussion,

اما این یک بحث نسبتا انتزاعی بود،

and at some point when there was a pause,

هنگامی که یک وقفه بوجود آمد،

Octavio said,

اوکتاویو گفت،

"Paul, maybe we could watch the TEDTalk."

" پل شاید ما بتوانیم سخنرانی تد را ببیتیم."

(Laughing)

( تشویق تماشاگران)

So the TEDTalk laid out in very simple terms,

خوب در سخنرانی تد در شرایط خیلی ساده پی ریزی شده بود،

a charter city is a place

یک شهر چارتر

where you start with uninhabited land,

وقتی که شما با زمین غیر مسکونی شروع می کنی،

a charter that specifies the rules that will apply there

یک چارتر با قوانین مشخص که برای آن برقرار می کنید

and then a chance for people to opt in,

و سپس یک فرصت انتخاب برای مردم ،

to go live under those rules or not.

که تحت این قوانین به آنجا بروند و زندگی کنند و یا نروند .

So I was asked by the president of Honduras

خوب، رئیس جمهور هندراس از من خواست

who said that we need to do this project,

اوگفت که ما به این پروژه نیاز داریم،

this is important,

این مهم است،

this could be the way forward for our country.

این میتواند راهی برای به جلو بردن کشور ما باشد.

I was asked to come to Tegucigalpa

از من خواسته شده که به تگوسیگالپا (Tegucigalpa) بروم

and talk again on January fourth and fifth.

دوباره در مورد آن در چهارم و پنجم ژانویه صحبت کنم.

So I presented

من سخنرانی پر از واقعیت دیگری را

another fact-filled lecture

ارائه دادم

that included a slide like this,

که شامل اسلایدهای مانند اینها بود،

which tried to make the point that, if you want to create a lot of value in a city,

که تلاش می کرد که این نکته را برساند که اگر شما می خواهید ارزشهای زیادی را در یک شهر ایجاد کنید،

it has to be very big.

باید (این شهر) خیلی بزرگ باشد.

This is a picture of Denver,

این تصویری از دنور است،

and the outline is the new airport that was built in Denver.

طرح کلی از فرودگاه جدیدی که در دنور ساخته شده بود.

This airport alone

این فرودگاه به تنهایی

covers more than 100 square kilometers.

پوششی برابر صد کیلومتر مربع را می دهد.

So I was trying to persuade the Hondurans,

من در تلاش بودم که هندوراسی ها را متقاعد کنم،

if you build a new city,

که اگر می خواند شهر جدیدی احداث کنند،

you've got to start with a site that's at least 1,000 square kilometers.

باید با زمینی به مساحت حداقل ١۰۰۰ کیلومتر مربع شروع کنند.

That's more than 250 hundred-thousand acres.

و این بیش از ۲۵ میلیون هکتار است.

Everybody applauded politely.

همه موادبانه تشویق کردند.

The faces in the audience

در چهره مخاطبان

were very serious and attentive.

توجه و جدیت زیادی بود.

The leader of the congress came up on stage and said,

رهبر کنگره آمد بر روی صحنه و گفت،

"Professor Romer, thank you very much for your lecture,

" پرفسورخیلی سپاسگزارم برای سخنرانیتان،

but maybe we could watch the TEDTalk.

اما شاید بهتر باشد که ما سخنرانی تد را ببینیم.

I've got it here on my laptop."

من آن را در لپ تاپ خودم دارم."

So I sat down, and they played the TEDTalk.

خوب من نشستم و سخنرانی نمایش داده شد.

And it got to the essence,

عصاره ی کلام این بود که

which is that a new city could offer new choices for people.

یک شهر جدید میتواند انتخابهای جدیدی را به مردم ارائه کند.

There would be a choice of a city which you could go to

اینجا یک گزینه برای شهر وجود دارد که شما می توانید به آن مهاجرت کنید

which could be in Honduras,

در هندراس

instead of hundreds of miles away in the North.

به جای اینکه صدها مایل دورتر به شمال (ایالات متحد) بروید.

And it also involved new choices for leaders.

و همچنین شامل گزینه های جدید برای رهبران.

Because the leaders in the government there in Honduras

زیرا رهبران دولت در هندراس

would need help from partner countries,

به کمک کشورهای همکار نیاز دارند

who could benefit from partner countries

که می توانند منافعی برای کشورهای همکار داشته باشند

who help them set up the rules in this charter and the enforcement,

که کمک به برقراری قوانینی برای اجرای این چارتر می کنند.

so everybody can trust

که همه بتوانند اطمینان حاصل کنند

that the charter really will be enforced.

که چارتر واقعا" اجرا شود.

And the insight of President Lobo

بصیرت رئیس جمهورر لوبو

was that that assurance of enforcement

اطمینان از اجرای آن میداد

that I was thinking about

که من در مورد

as a way to get the foreign investors to come in and build the city

راهی برای یافتن سرمایه گذارهای خارجی برای ساختن این شهر، می اندیشیدم

could be equally important for all the different parties in Honduras

و این می توانست به طور یکسان برای همه احزاب در هندراس مهم باشد

who had suffered for so many years

کسانی که سالها

from fear and distrust.

ترس و بدگمانی را متحمل شده بودند.

We went and looked at a site.

ما محل را بازدید کردیم.

This picture's from there.

این تصویری از آنجاست.

It easily could hold a thousand square kilometers.

این به آسانی میتواند هزار کیلومتر مربع را در بر گیرد.

And shortly thereafter, on January 19th,

در مدت کوتاهی پس از آن ، در روز ۱۹ ژانویه

they voted in the congress to amend their constitution

کنگره به ترمیم قانون اساسی رای داد

to have a constitutional provision

که ماده ای در قانون اساسی داشته باشند

that allows for special development regions.

که به آنها اجازه ایجاد منطقه ویژه توسعه را می دهد.

In a country which had just gone through this wrenching crisis,

در کشوری که از این بحران پیجیده به تازگی عبور کرده بود،

the vote in the congress in favor of this constitutional amendment

آرا کنگره برای این متمم قانون اساسی

was 124 to one.

١٢٤را موافق به یک مخالف بود.

All parties, all factions in society, backed this.

همه احزاب، همه جناح ها در جامعه، این را حمایت کردند.

To be part of the constitution, you actually have to pass it twice in the congress.

برای اینکه بخشی از قانون اساسی باشد بایستی این دوباره به تصویب مجلس می رسید .

On February 17th they passed it again

در ١٧ فوریه این دوباره به تصویب رسید

with another vote of 114 to one.

با یک رای گری دیگر با ۱۱۴ رای موافق به یک رای مخالف.

Immediately after that vote,

بلافاصله بعد از رای گیری،

on February 21st to the 24th,

بین ٢١ تا ٢٤ فوریه،

a delegation of about 30 Hondurans

یک هیات حدود ٣۰ هندوراسی

went to the two places in the world

به دو مکان در جهان

that are most interested in getting into the city building business.

که بیشترین علاقه را به احداث این شهر داشتند رفتند.

One is South Korea.

یکی کره جنوبی.

This is a picture of a big, new city center

این یک تصویری از مرکز شهر جدید بزرگی است

that's being built in South Korea --

که در حال ساخت در کره جنوبی است--

bigger than downtown Boston.

بزرگتر از مرکز شهر بوستون است.

Everything you see there was built in four years,

همه این که شما می بینید طی دو سال ساخته شده است،

after they spent four years getting the permits.

بعد از صرف چهار سال برای گرفتن مجوز.

The other place that's very interested in city building is Singapore.

مکان دیگری که خیلی علاقمند بودند برای ساختن این شهر سنگاپور بود.

They've actually built two cities already in China

در واقع آنها دو شهر در چین ساخته بودند

and are preparing the third.

و سومی هم در حال آماده سازیست.

So if you think about this practically,

خوب اگر ما در این باره عملی فکر کنیم،

here's where we are.

ما اینجا هستیم.

They've got a site; they're already thinking about this site for the second city.

ما محل را دریافت کردیم؛ آنها درباره محل دومین شهر فکر می کنند.

They're putting in place a legal system

یک سیستم قانونی ایجاد کردند

that could allow for managers to come in,

که به مدیران اجازه می دهد وارد آن شوند،

and also an external legal system.

و همچنین یک سیستم قانون خارجی.

One country has already volunteered to let its supreme court

یک کشور در حال حاضر داوطلبانه شده که به دادگاه عالی شان اجازه داده که

be the court of final appeal for the new judicial system there.

سیستم قضایی جدیدی برای دادگاه تجدید نظر در آنجا ایجاد کند.

There's designers and builders of cities

طراحان و سازنده گان

who are very interested.

که علاقه بسیار به این شهر دارند در آنجا حضور دارند.

They even can bring with them some financing.

حتی آنها میتوانند برایشان منابع مالی تامین کنند.

But the one thing you know they've already solved

اما یکی مشکلاتی که قبلا حل شده

is that there's lots of tenants.

این است که آنها تعداد زیادی مستاجر دارد.

There's lots of businesses that would like to locate in the Americas,

تعداد زیادی از موسسات تمایل دارند در آمریکا مستقر شوند.

especially in a place with a free trade zone,

بخصوص در مناطق آزاد تجاری،

and there's lots of people who'd like to go there.

و مردم زیادی که تمایل دارند به آنجا بروند.

Around the world, there's 700 million people

در سراسر جهان، ٧۰۰ میلیون نفر

who say they'd like to move permanently someplace else right now.

می گویند آنها علاقمند هستند که هم اکنون به طور دائمی به منطقه دیگری بروند.

There's a million a year

یک میلون نفر سالیانه

who leave Latin America to go to the United States.

آمریکای لاتین را به قصد آمریکا ترک می کنند.

Many of these are a father

خیلی از آنها پدرانی هستند

who has to leave his family behind to go get a job --

که باید خانواده خود را برای گرفتن کار، ترک کنند--

sometimes a single mother

برخی مادران مجردی هستند

who has to get enough money to even pay for food or clothing.

که باید پول کافی برای پرداخت هزینه غذا و لباس فرزندانشان بدست آورند.

Sadly, sometimes there are even children

متاسفانه، گاهی حتی کودکانی

who are trying to get reunited with their parents

که تلاش می کنند که به والدینشان

that they haven't seen, in some cases, for a decade.

که در بیشتر اوقات آنها را برای یک دهه ندیده اند ملحق شوند.

So what kind of an idea is it

خوب فکر

to think about building a brand new city in Honduras?

ساخت یک شهر در هندوراس چه ایده ای است؟

Or to build a dozen of these,

و یا ساخن دوجین از آنها،

or a hundred of these, around the world?

و یا صد تا از آنها در سراسر جهان؟

What kind of an idea is it

این چه نوع ایده ای است

to think about insisting

که مصممانه فکر می کند

that every family have a choice of several cities

که هر خانواده حق انتخاب ازبین چندین شهر

that are competing to attract new residents?

که رقابت در جذب ساکنان جدید دارند ، را دارا باشد

This is an idea worth spreading.

این ایده ایست که ارزش پراکنه شدن را داراست.

And my friends from Honduras

دوستان من در هندوراس

asked me to say thank you, TED.

از من خواستند که بگویم ، سپاسگزاریم تد.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)