The myth of Zeus' test - Iseult Gillespie

Çeviri: Gul Karlidag Gözden geçirme: Yiğit Yıldırım

It was dark when two mysterious, shrouded figures

İki belirsiz, gizemli figür köyün yamacında belirdiğinde karanlıktı.

appeared in the hillside village.

The strangers knocked on every door in town, asking for food and shelter.

Yabancılar her kapıyı çalıp yemek ve kalacak yer istiyorlardı.

But, again and again, they were turned away.

Ama tekrar, tekrar geri çevriliyorlardı.

Soon, there was just one door left:

Sonunda, çalınmadık tek bir kapı kalmıştı

that of a small, thatched shack.

o da küçük sazdan bir kulübeydi.

An elderly couple, Baucis and Philemon, answered the thunderous knock.

Baukis ve Philemon adındaki yaşlı çift gümbürdeyen kapıya cevap verdi.

Although there was something off about these visitors,

Bu ziyaretçilerde yolunda olmayan bir şey olmasına rağmen

it was in the pair’s nature to care for those in need.

çiftin doğasında yardıma muhtaçlara el uzatmak vardı.

Philemon invited them to rest,

Philemon dinlenmeleri için onları içeriye davet etti

and the cottage flooded with warmth as Baucis teased the fire back to life.

ve kulübe Baukis’in alevi yeniden alevlendirmesi ile sıcaklık ile doldu.

When they were young, Baucis and Philemon had fallen in love,

Gençken, Baukis ve Philemon aşık olup evlenmiş

married, and settled in the humble cottage.

ve bu mütevazı kulübeye yerleşmişlerdi.

Decades later, their home was still standing—

on yıllar sonra evleri hala ayaktaydı

and they were more devoted to each other than ever.

ve birbirlerine eskisinden daha da bağlıydılar.

The strangers watched intently as Baucis nestled twigs under a battered pot

Yabancılar dikkatle, Baukis’in

sebzelerle dolu yıpranmış tencerenin altına dalları yerleştirmesini izlediler.

filled with vegetables.

The couple could rarely afford meat, but in honor of their guests,

Çift nadiren et alabiliyorlardı ama misafirlerinin onuruna

Philemon cut strips from an aging shank for the stew.

Philemon güveç için yıllanmış incikten şeritler kesti.

They made cheerful conversation and offered their visitors hot baths.

Neşeyle sohbet ettiler ve misafirlerine sıcak banyo sundular.

Baucis used a chip of broken clay to balance the wobbly table’s legs

Baukis küçük bir kil parçası ile oynak masanın bacaklarını dengeledi

and rubbed its surface with mint until it smelled sweet and fresh.

ve tatlı ve taze kokana kadar yüzeyini nane ile çitiledi.

Weaving around each other with care,

Özenle birbirine dolanan çift sahip olduklarını bir şölene dönüştürdü.

the couple transformed what they had into a feast.

Soon, the tabletop overflowed with food and the last of their sweet wine.

Sonunda, masanın üstü yiyecek ve son kalan tatlı şarap ile dolup taşmıştı.

Privately, Baucis and Philemon worried that their provisions would run out.

Baukis ve Philemon baş başa erzaklarının tükeneceğinden endişeleniyordu.

Yet, as the night wore on,

Ama, gece ilerledikçe ve garip misafirler şaraptan dolu yudumlar almasına rağmen

and their strange guests took hearty gulps of wine,

the clay vessel never ran dry.

kilden tas asla suyunu çekmiyordu.

The couple, at first relieved, grew terrified.

Başta çift rahatlamıştı sonra dehşete düştü.

Their guests weren’t humble peasants traveling the countryside.

Misafirleri kırsalda seyahat eden basit köylüler değildiler.

They were almost certainly gods in disguise—

Kesinlikle kılık değiştirmiş tanrıydılar

but which gods, they didn’t know.

ama hangi tanrı, bilmiyorlardı.

Panicked that their preparations were inadequate,

Hazırlıklarının yeterli olmadığından endişelendiler

Baucis and Philemon searched for another offering.

Baukis ve Philemon takdim edecek başka şeyler aramaya koyuldular.

The only precious thing left was the goose that guarded their home.

Geriye kalan tek değerli şeyleri evlerini koruyan kazları idi.

The couple repeatedly lunged after the bird,

Çift sürekli kuşun ardından hamle yaptı

but they were too worn out for the chase.

ama kovalamacadan çok yorgundular.

So, they prepared to receive the wrath of the gods.

Bu yüzden, Tanrıların gazabına hazırdılar.

Their guests rose up, shedding their rags and mortal masks.

Misafirleri ayağa kalktı paçavralarını ve ölümlü maskelerini attılar.

Looming before them was Zeus, the storm-brewing ruler of the gods,

İlk beliren tanrı, fırtına çağıran hükümdar Zeus’tu

and his son, Hermes,

ve oğlu Hermes,

the fleet-footed messenger who shepherded mortals to the underworld.

ölümleri yer altı dünyasına götüren ayağı çabuk haberci.

The gods told the old couple that, unlike the other townspeople,

Tanrılar yaşlı çifte, kasaba halkının aksine

they had shown true xenia, or loving hospitality to strangers.

asıl ksenia ya da yabancılara sevgi dolu misafirperverlik gösterdiklerini söyledi.

They alone had passed the test.

Sadece onlar testi geçmişti.

The gods commanded the couple to follow them,

Tanrılar çifte onları takip etmelerini emretti

and the group ascended the nearest mountain.

ve grup en yakın dağa tırmandı.

Nearing the summit, Baucis and Philemon looked back—

Zirveye yakın, Baukis ve Philemon geri dönüp baktı

but were shocked to see a murky swamp where their village stood

ama demin köylerinin yerinde bulanık bataklığı görünce şok oldular.

just moments before.

As punishment for refusing to shelter the gods,

Tanrılara barınak sağlamayı reddetmenin cezası olarak

Zeus and Hermes had cast the townspeople underwater,

Zeus ve Hermes sadece onları konuk eden ev sahiplerinin evine dokunmamış

leaving only their hosts’ home intact,

köy halkını sular altında bırakmışlardı.

Recalling their friends and neighbors,

Baukis ve Philemon evleri dönüşmüş olsa bile

Baucis and Philemon couldn’t hide their terror and mournful tears,

arkadaşlarını ve komşularını hatırlayarak

even as their house transformed below.

dehşetlerini ve kederli gözyaşlarını saklayamadılar.

It grew larger and sprouted marble pillars and steps.

Gittikçe büyüdü, mermer sütunlar merdivenler hızla gelişti.

Legends etched themselves onto its grand doors.

Büyük kapılarına efsaneler kazındı.

Their rickety cottage had metamorphosed into a gleaming temple for the gods.

Köhne kulübeleri başkalaşım geçirdi

ve tanrılar için ışıltılı bir tapınağa dönüştü.

Hermes commended the couple and gently asked if there was anything they desired.

Hermes çifti övdü ve nazikçe istedikleri bir şey olup olmadığını sordu.

After a brief discussion, Philemon requested that he and Baucis

Kısa bir görüşmeden sonra,

Philemon, Baukis ile yeni tapınağa bakmak için izin istedi.

be permitted to care for the new temple.

And he asked if, when their time came, they could die together,

Ve zamanları geldiğinde birlikte ölüp ölemeyeceklerini sordu böylece ikisi de

so neither would have to face life without the other.

bir diğeri olmadan hayatla yüzleşmek zorunda kalmayacaklardı.

Tending to the temple and one another, they lived many more years.

Tapınağa ve birbirlerine bakarak daha uzun yıllar yaşadılar.

Until, one day, Baucis noticed leaves fluttering from her husband’s hands

Ta ki bir gün,Baukis kocasının ellerinden yaprakların uçuştuğunu fark edene

and looked down to find her own skin hardening.

ve kendi derisinin sertleştiğini görene kadar.

They embraced, becoming rooted in place.

Sarıldılar ve orada birlikte köklendiler.

Vines wound around their legs and canopies flourished overhead.

Sarmaşıklar bacaklarının etrafına dolandı ve tepelerinde kanopiler gelişti.

They bid each other a loving, last farewell as humans.

İnsan olarak birbirlerine sevgi dolu son bir veda ettiler.

And where Baucis and Philemon had just stood, bent with age,

Ve Baukis ve Philemon’un yaşla eğilip durdukları yerde,

there towered a linden and an oak tree,

bir ıhlamur ve meşe ağacı olarak yükseldiler

their branches intertwined for eternity.

ve dalları sonsuza kadar iç içe geçti.