The myth of Zeus' test - Iseult Gillespie

Translator: Ashida Athinatsathian Reviewer: Varintorn Tacha

It was dark when two mysterious, shrouded figures

ในค่ำคืนเดือนมืด ร่างลึกลับสองร่าง

appeared in the hillside village.

ได้ปรากฎตัวขึ้นในหมู่บ้านริมเขา

The strangers knocked on every door in town, asking for food and shelter.

สองบุคคลแปลกหน้าได้เคาะประตูทุกบ้าน ขอแบ่งปันหาอาหารและที่พักพิง

But, again and again, they were turned away.

แต่พวกเขาก็ยังถูกปฎิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า

Soon, there was just one door left:

ไม่นานนัก ก็เหลือแต่เพียงบานเดียว

that of a small, thatched shack.

ที่เป็นของกระท่อมฟางเล็ก ๆ

An elderly couple, Baucis and Philemon, answered the thunderous knock.

สองสามีภรรยาผู้ชรา เบาซิส และ ฟิเลมอน ได้ตอบรับเสียงเคาะดังสนั่นนั้น

Although there was something off about these visitors,

ถึงแม้ว่า พวกแขกที่มาเยือนนี้ จะดูไม่ชอบมาพากล

it was in the pair’s nature to care for those in need.

มันก็ยังคงเป็นสัญชาตญาณ ของสองสามีภรรยา

ที่จะคอยช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อน

ฟิเลมอน ได้ชวนให้พวกเขาได้พักผ่อน

Philemon invited them to rest,

and the cottage flooded with warmth as Baucis teased the fire back to life.

นอกจากนี้ ตัวกระท่อม ยังเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น

เนื่องจาก การก่อไฟขึ้นอีกครั้ง ด้วยฝีมือของ เบาซิส

When they were young, Baucis and Philemon had fallen in love,

เมื่อตอนพวกเขายังเป็นวัยรุ่น เบาซิส และฟิเลมอน ได้ตกหลุมรักกัน

married, and settled in the humble cottage.

แต่งงานกัน และได้อาศัยร่วมกันในกระท่อมเล็ก ๆ

Decades later, their home was still standing—

หลายสิบปีผ่านไป บ้านของสองสามีภรรยาก็ยังคงอยู่

and they were more devoted to each other than ever.

และพวกเขาก็ได้ อุทิศใจให้กันและกันมากขึ้นเสมอมา

The strangers watched intently as Baucis nestled twigs under a battered pot

สองบุคคลนิรนาม ต่างมองเบาซิส อย่างตั้งใจ

ในขณะที่เขากำลัง เอากิ่งไม้ไปวางไว้ใต้หม้อแตก ๆ ใบหนึ่ง

filled with vegetables.

ที่ข้างในเต็มไปด้วยผักนานาชนิด

The couple could rarely afford meat, but in honor of their guests,

สองสามีภรรยา แทบจะไม่มีเงินซื้อเนื้อสัตว์

แต่เพื่อเป็นการให้เกียรติ กับแขกของพวกเขา

Philemon cut strips from an aging shank for the stew.

ฟิเลมอน ได้แล่เนื้อเปื่อยส่วนขาออกมา เพื่อเอามาทำสตูว์

ทั้งสองได้คุยอย่างสนุกสนาน และเสนอให้แขกของพวกเขาได้อาบน้ำอุ่น ๆ

They made cheerful conversation and offered their visitors hot baths.

Baucis used a chip of broken clay to balance the wobbly table’s legs

เบาซิส ได้ใช้เศษดินเหนียวแตกๆ มารองขาโต๊ะที่โยกไปมา

and rubbed its surface with mint until it smelled sweet and fresh.

และได้ขัดผิวโต๊ะด้วยใบมินต์ จนกระทั่งมันหอมชื่นใจ

ทำนู่นทำนี่ด้วยตัวพวกเขาเองอย่างพิถีพิถัน

Weaving around each other with care,

the couple transformed what they had into a feast.

พวกเขาได้เปลี่ยนสิ่งที่เขามี ให้กลายเป็นงานฉลองรื่นเริง

Soon, the tabletop overflowed with food and the last of their sweet wine.

ไม่นานนัก บนโต๊ะก็เต็มไปด้วยอาหาร และไวน์หวาน ๆ ล็อตสุดท้ายของทั้งสอง

Privately, Baucis and Philemon worried that their provisions would run out.

ลึก ๆ แล้ว ทั้งเบาซิส และฟิเลมอน กังวลว่า เสบียงของพวกเขา จะหมดในที่สุด

Yet, as the night wore on,

แต่แล้ว ในขณะที่เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ

and their strange guests took hearty gulps of wine,

และแขกพิสดารทั้งสองของพวกเขา ก็ได้ดื่มไวน์กรึบใหญ่ ๆ ไปตั้งเยอะ

the clay vessel never ran dry.

แต่เหยือกดินเผานั้น กลับไม่เคยแห้งเหือดเลย

The couple, at first relieved, grew terrified.

ในตอนแรกนั้น ทั้งสองรู้สึกสบายใจ แต่กลับรู็สึกกลัวขึ้นมาว่า

Their guests weren’t humble peasants traveling the countryside.

แขกของพวกเขา ไม่ใช่ชาวบ้านธรรมดา ที่เดินทางไปมาระหว่างชนบท

They were almost certainly gods in disguise—

พวกเขาต้องเป็นเหล่าทวยเทพ ที่จำแลงกายมาเป็นแน่

but which gods, they didn’t know.

แต่เป็นเทพองค์ใดนั้น พวกเขาไม่อาจรู้ได้

Panicked that their preparations were inadequate,

พวกเขาตกใจที่ การเตรียมการของพวกเขาไม่เพียงพอ

Baucis and Philemon searched for another offering.

เบาซิสและฟิเลมอนต่างก็ค้นหา ของบูชาชิ้นต่อไป

The only precious thing left was the goose that guarded their home.

สิ่งที่เหลืออยู่ มีเพียงเจ้าห่าน ที่เลี้ยงไว้เฝ้าบ้านพวกเขาเท่านั้น

The couple repeatedly lunged after the bird,

สองสามีภรรยา ไล่จับเจ้าห่านแบบไม่บันยะบันยัง

but they were too worn out for the chase.

แต่พวกเขานั้นแก่เกิน ที่จะมาไล่จับอะไรต่อมิอะไรแล้ว

So, they prepared to receive the wrath of the gods.

ดังนั้น พวกเขาจึงเตรียมตัวเตรียมใจ รับความพิโรธของเหล่าทวยเทพ

Their guests rose up, shedding their rags and mortal masks.

แขกของพวกเขา ลุกขึ้นมา สลัดผ้าคลุมและหน้ากากในคราบมนุษย์ออก

Looming before them was Zeus, the storm-brewing ruler of the gods,

ข้างหน้าพวกเขานั้น คือซูส เทพเจ้าสายฟ้า ราชาแห่งเหล่าทวยเทพ

and his son, Hermes,

กับลูกชายของเขา เฮอร์มีส

the fleet-footed messenger who shepherded mortals to the underworld.

ผู้ส่งสารลมกรด ที่จะคอยนำพาเหล่ามนุษย์ ไปยังยมโลก

The gods told the old couple that, unlike the other townspeople,

เทพทั้งสองได้บอกกับสองชราว่า พวกเขาต่างกับชาวเมืองคนอื่น ๆ

they had shown true xenia, or loving hospitality to strangers.

พวกเขาแสดงให้เห็นถึง “ซีเนีย” ที่แท้จริง

หรือที่เรียกกันว่า ความรักใคร่ต่อคนแปลกหน้า

They alone had passed the test.

พวกเขาทั้งสองได้ผ่านการทดสอบ

The gods commanded the couple to follow them,

เทพทั้งสองได้สั่งให้สองสามีภรรยา ติดตามพวกเขาไป

and the group ascended the nearest mountain.

และเมื่อพวกเขาได้ขึ้นไปบนภูเขาใกล้ ๆ

Nearing the summit, Baucis and Philemon looked back—

ใกล้ ๆ จุดสูงสุดนั้น เบาซิสและฟิเลมอน มองกลับมา

but were shocked to see a murky swamp where their village stood

แต่พวกเขาก็ตกใจ ที่เห็นบึงโคลน เข้ามาแทนที่ที่เคยเป็นหมู่บ้านพวกเขา

just moments before.

เมื่อชั่วครู่นี้เอง

As punishment for refusing to shelter the gods,

เพื่อเป็นการลงโทษ สำหรับการ ไม่ดูแลเหล่าเทพเจ้า

Zeus and Hermes had cast the townspeople underwater,

ซุสและเฮอร์เมส ได้สาปให้ชาวเมืองจมน้ำไป

leaving only their hosts’ home intact,

เหลือแต่เพียงบ้านของผู้ที่ดูแลเขาเท่านั้น ที่ยังคงอยู่

Recalling their friends and neighbors,

เมื่อระลึกถึง เพื่อน ๆ และเพื่อนบ้านนั้น

Baucis and Philemon couldn’t hide their terror and mournful tears,

ทั้งเบาซิสและฟิเลมอนก็มิอาจจะซ่อน น้ำตาที่เต็มไปด้วยความกลัวและความเศร้าโศก

even as their house transformed below.

โดยที่ไม่รู้เลยว่า บ้านของพวกเขา กำลังมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เบื้องล่าง

It grew larger and sprouted marble pillars and steps.

มันขยายใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ และแตกออกเป็นเสาและขั้นบันไดหินอ่อน

Legends etched themselves onto its grand doors.

ตำนานเล่าขาน ถูกสร้างขึ้นมา ถึงประตูบ้านของสองสามีภรรยาเอง

Their rickety cottage had metamorphosed into a gleaming temple for the gods.

กระท่อมที่จะพังแหล่มิพังแหล่ ได้แปรสภาพมาเป็น

วิหารสง่างามของเหล่าทวยเทพ

เฮอร์มีสกล่าวชื่นชมทั้งสอง และได้ ถามอย่างนุ่มนวลว่า

Hermes commended the couple and gently asked if there was anything they desired.

มีสิ่งใดที่พวกเขาปรารถนาบ้างหรือไม่

After a brief discussion, Philemon requested that he and Baucis

หลังจากที่พวกเขาได้ปรึกษากัน ฟิเลมอน ขอให้ตัวเขาและเบาซิส

be permitted to care for the new temple.

ได้เป็นคนดูแลวิหารใหม่แห่งนี้

And he asked if, when their time came, they could die together,

และพวกเขาได้ขออีกว่า หากวันใด ที่วาระของเขามาถึง

ขอให้เขาทั้งสอง ได้จากไปพร้อม ๆ กัน

so neither would have to face life without the other.

เพราะนั่นจะทำให้พวกเขา ไม่ต้องเผชิญชีวิตโดยไม่มีกันและกัน

Tending to the temple and one another, they lived many more years.

ทั้งดูแลวิหาร ทั้งดูแลกันและกัน พวกเขาได้อยู่ด้วยกันไปอีกหลายปี

Until, one day, Baucis noticed leaves fluttering from her husband’s hands

จนกระทั่งวันหนึ่ง เบาซิสพบเห็น ใบไม้กระพือออกจากมือของสามีของเธอ

and looked down to find her own skin hardening.

และก็ได้เห็นว่า มือของเธอนั้น ค่อย ๆ หยาบกระด้างขึ้นเรื่อย ๆ

They embraced, becoming rooted in place.

พวกเขากอดกัน และได้ฝังรากไว้ ณ ที่นั้น

Vines wound around their legs and canopies flourished overhead.

เถาวัลย์เลื้อยพันรอบขาของพวกเขา และหมู่ดอกไม้ได้บานขึ้นทั่วศีรษะ

They bid each other a loving, last farewell as humans.

พวกเขาทั้งสองได้มอบคำลาสุดท้ายให้แก่กัน อย่างรักใคร่ ในฐานะมนุษย์เดินดิน

And where Baucis and Philemon had just stood, bent with age,

และในที่ที่เบาซิสและฟิเลมอนได้ยืนอยู่นั้น หล่อหลอมด้วยกาลเวลา

there towered a linden and an oak tree,

กลายสภาพเป็นต้นลิเดน และต้นโอ๊ก

ก้านกิ่งของพวกเขา ได้พันเกี่ยวกัน ไปชั่วนิรันดร์

their branches intertwined for eternity.