The myth of Narcissus and Echo - Iseult Gillespie

Çeviri: Gizem Nur Denizer Gözden geçirme: Ebrar Batmaz

Hera, queen of the gods, was on the edge of her throne.

Tanrıların kraliçesi Hera tahtındaydı.

A mountain nymph named Echo, renowned for her charm and chatter,

Cazibesi ve gevezeliği ile tanınan Echo adında bir dağ perisi,

was regaling her with a sensational story.

onu heyecan uyandıran bir hikayeyle eğlendiriyordu.

But what Hera didn’t know was that Echo was merely distracting her

Ancak Hera’nın bilmediği şey,

while her husband, Zeus,

kocası Zeus diğer perilerle oynaşırken

was frolicking about with the other nymphs.

Echo’nun yalnızca onun dikkatini dağıttığıydı.

Unfortunately for Echo, Zeus got sloppy, and Hera realized what was going on.

Echo’nun şanssızlığına, Zeus dikkatsiz davrandı ve Hera neler olduğunu fark etti.

Enraged by Echo’s duplicity—

Echo’nun ikiyüzlülüğüne öfkelenen

and powerless to stop her husband’s adultery—

ve kocasının zinasını durdurmaktan aciz olan Hera,

Hera decided to silence the nymph for good.

periyi sonsuza kadar susturmaya karar verdi.

From then on, Echo could no longer enrapture listeners with her stories;

O andan itibaren Echo, dinleyicileri hikayeleriyle mest edemezdi,

she could only repeat the last words another said.

sadece bir başkasının söylediği son sözleri tekrar edebilirdi.

As her conversations became dull and her company undesirable,

Konuşmaları sönükleştikçe ve arkadaşlığı istenmeyen bir hal aldıkça

Echo grew dispirited.

Echo keyifsizleşti.

One day, while Echo was drifting through the woods,

Bir gün Echo ormanda amaçsızca dolanırken

she spotted a young man hunting deer.

geyik avlayan genç bir adam fark etti.

It was Narcissus, the stunningly beautiful son of a river god and water nymph.

Nehir tanrısı ve su perisinin şaşırtıcı derecede güzel olan oğlu Narcissus’du.

After his birth, a seer had given his mother a cryptic prophecy:

Doğumundan sonra bir kahin annesine gizemli bir kehanet vermişti:

Narcissus would live a long life— but only if he never really knew himself.

Narcissus uzun bir hayat yaşayacaktı ama sadece kendini gerçekten hiç tanımamışsa.

No one was sure exactly what to make of this.

Kimse bundan tam olarak ne anlam çıkaracağından emin değildi.

And, in the meantime, Narcissus grew into a proud youth.

Bu arada, Narcissus görkemli bir gence dönüştü.

His good looks attracted many admirers.

Yakışıklılığı birçok hayran topladı.

But he preferred to amble through life on his own

Fakat hayatı tek başına yaşamayı tercih etti

and left a trail of broken hearts in his wake.

ve arkasında kırık kalpler bıraktı.

Seeing Narcissus there, Echo was filled with longing.

Narcissus’u orada gören Echo, istekle doldu.

Unable to initiate a conversation, she walked after him.

Bir konuşma başlatamadı, onun peşinden yürüdü.

Soon, Narcissus heard a rustle, and called out,

Kısa süre sonra Narcissus bir hışırtı duydu ve seslendi,

“Who goes there? Who are you?”

“Kim var orada? Kimsin sen?”

Echo revealed herself, but only repeated the word “you,”

Echo kendini gösterdi ama sadece “sen” kelimesini tekrarladı,

making her tone as endearing as possible as she went to hold him.

Narcissus’u tutmak için uzanırken ses tonunu olabildiğince sevimli hale getirdi.

Agitated, Narcissus said, “Let me go, I can’t stay.”

Sinirlenen Narcissus, “Bırak gideyim, kalamam.” dedi.

Echo could only counter with a plea for him to do so.

Echo, kalması için yalnızca bir ricada bulunabilirdi.

Freeing himself from her embrace, Narcissus snapped,

Kendini onun kucağından kurtaran Narcissus,

“Beni sevmendense ölmeyi tercih ederim!” diye çıkıştı.

“I’d rather die than have you love me!”

To which Echo could only cry, “Love me... love me.”

Echo sadece “Beni sev... beni sev” diye haykırabilirdi.

Narcissus told Echo once more to leave him alone,

Narcissus, Echo’ya bir kez daha onu rahat bırakmasını söyledi,

then faded from her gaze.

sonra yavaş yavaş gözden kayboldu.

Echo wandered to a cave.

Echo bir mağaraya gitti.

And gradually, her heart grew heavy and her body frail

Yavaş yavaş, kalbi ağırlaştı ve vücudundan geriye sadece

until all that was left of her was her voice,

rüzgarın uçsuz bucaksız, boş yerlere taşıdığı

which the wind carried to vast, empty places.

sesi kalıncaya kadar çelimsizleşti.

Forever after, it could be heard reverberating through hollow caves

Bundan sonra hep, sesinin içi boş mağaralarda ve tenha açık alanlarda

and rebounding across lonely clearings.

yankılandığı duyulabilirdi.

But this wasn’t even the first time heartbreak over Narcissus

Ancak bu, Narcissus’a karşı duyulan kalp kırıklığının

had proven fatal.

ölümcül olduğunun ilk ispatı değildi.

A young man named Ameinias had also been cruelly rejected by Narcissus.

Ameinias adlı genç bir adam da Narcissus tarafından acımasızca reddedilmişti.

Before his death, he prayed to Nemesis, the goddess of revenge,

Ölümünden önce intikam tanrıçası Nemesis’e

that Narcissus would also one day know the pain of love.

Narcissus’un da bir gün aşk acısını öğrenmesi için dua etti.

She heard Ameinias’ pleas and, upon witnessing Echo’s fate,

Ameinias’ın yalvarışlarını duydu ve Echo’nun kaderine tanık olduktan sonra

decided that it would be the final affront.

bunun son hakaret olacağına karar verdi.

It was time for retribution.

İntikam zamanıydı.

So, Nemesis set Narcissus towards a clear, glassy pool.

Böylece Nemesis, Narcissus’u berrak, şeffaf bir havuza doğru yönlendirdi.

As he bent towards the water to drink,

Su içmek için eğilirken,

he caught sight of a hauntingly beautiful young man.

akıl almaz derecede güzel bir genç adam gözüne ilişti.

Never before had Narcissus seen himself with such clarity.

Narcissus kendini daha önce hiç bu kadar net görmemişti.

He spent the day acquainting himself with every glinting angle and glowing curl

Gününü, her ışıltılı açıda ve parlak dalgada kendine bakarak geçirdi,

then passed the evening gazing at his reflection by moonlight

sonrasında ise akşam ay ışığındaki yansımasına bakarak

and sleeping with his fingers grazing the water.

ve parmaklarıyla suya dokunarak uyuya kaldı.

Days wore on, and Narcissus never parted from his one true love.

Günler geçti ve Narcissus tek gerçek aşkından asla ayrılmadı.

When he reached out, his double reached for him;

Uzandığında, ikizi ona uzandı

and when he leaned in to bestow a kiss, he also tilted his face.

ve bir öpücük vermek için eğildiğinde, o da karşı hamle yaptı.

But when he tried to hold the bewitching figure, it disappeared.

Ancak büyüleyici sureti tutmaya çalıştığında ortadan kayboldu.

At last, Narcissus knew the agony of unrequited love.

Sonunda Narcissus, karşılıksız aşkın acısını anladı.

Eating and drinking nothing, Narcissus too wasted away.

Hiçbir şey yiyip içmeden, Narcissus iğne ipliğe döndü.

His neck ached from bending over the lake, and his legs became rooted to the grass.

Gölün üzerine eğilmekten boynu ağrımıştı ve bacakları çimenlerde kök tutmuştu.

Orman perileri nihayet yanından geçtiğinde,

When the wood nymphs finally passed by,

all that was left of him was a white and yellow flower

ondan geriye sadece yansımasına doğru eğilen

bending towards its reflection.

beyaz ve sarı bir çiçek kalmıştı.

From then on, it was known as narcissus.

O zamandan itibaren nergis olarak bilindi.