The myth of Narcissus and Echo - Iseult Gillespie

Translator: Yada Sattarujawong Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Hera, queen of the gods, was on the edge of her throne.

เฮร่า ราชินีแห่งเหล่าเทพ กังวลขณะที่อยู่บนบัลลังก์

A mountain nymph named Echo, renowned for her charm and chatter,

นางไม้ชื่อ เอคโค่ (เสียงสะท้อน) ซึ่งเป็นคนมีเสน่ห์และคุยเก่ง

was regaling her with a sensational story.

กำลังเล่าเรื่องน่าสนใจให้พระนางฟัง

But what Hera didn’t know was that Echo was merely distracting her

โดยที่เฮร่าไม่รู้ว่า เอคโค่ทำเพื่อ ดึงความสนใจ

while her husband, Zeus,

ในตอนที่ซุส สามีของนาง

was frolicking about with the other nymphs.

กำลังสนุกอยู่กับเหล่านางไม้

Unfortunately for Echo, Zeus got sloppy, and Hera realized what was going on.

โชคร้ายสำหรับเอคโค่ เมื่อซุส ทำให้เฮร่าทราบว่ากำลังนอกใจ

Enraged by Echo’s duplicity—

พระนางโกรธที่เอคโค่ล่อลวง

and powerless to stop her husband’s adultery—

และไม่มีความสามารถจะไป ห้ามความเจ้าชู้ของสามีได้

Hera decided to silence the nymph for good.

จึงลงโทษเอคโค่ ด้วยการทำให้ นางไม้นั้นพูดไม่ได้

From then on, Echo could no longer enrapture listeners with her stories;

หลังจากนั้น เอคโค่ไม่สามารถ เล่าเรื่องสนุกสนานให้ใครฟังได้อีก

she could only repeat the last words another said.

นางทำได้เพียงพูดย้ำคำสุดท้าย ที่คนอื่นพูด

As her conversations became dull and her company undesirable,

เพราะอย่างนี้ ทุกคนจึงเลิกสนใจ และไม่สนุกกับการคุยกับเอคโค่

Echo grew dispirited.

ทำให้นางเศร้าซึม

One day, while Echo was drifting through the woods,

วันหนึ่ง ขณะที่เอคโค่กำลัง เดินผ่านป่า

she spotted a young man hunting deer.

นางมองเห็น ชายหนุ่มคนหนึ่ง กำลังล่ากวาง

It was Narcissus, the stunningly beautiful son of a river god and water nymph.

ชายคนนั้นคือนาซิซัส หนุ่มรูปงาม บุตรชายของเทพแม่น้ำกับพรายน้ำ

After his birth, a seer had given his mother a cryptic prophecy:

หลังจากถือกำเนิด แม่ของเขา ได้รับคำทำนายแปลกๆว่า

Narcissus would live a long life— but only if he never really knew himself.

นาซิซัสจะมีชีวิตยืนยาว ตราบเท่าที่เขาไม่รู้จักตนเอง

No one was sure exactly what to make of this.

ไม่มีใครแน่ใจว่า จะตีความคำทำนายนี้อย่างไร

And, in the meantime, Narcissus grew into a proud youth.

และในระหว่างนั้น นาซิซัสก็โตขึ้นเป็นชายหนุ่ม

His good looks attracted many admirers.

ความงามของเขาทำให้มีผู้คนชื่นชมมายมาย

But he preferred to amble through life on his own

แต่เขายังคงชอบที่จะใช้ชีวิตเพียงลำพัง

and left a trail of broken hearts in his wake.

จึงมีคนถูกเขาหักอกเป็นจำนวนมาก

Seeing Narcissus there, Echo was filled with longing.

หลังจากที่มองเห็นนาซิซัส เอคโค่ต้องการที่จะพูดคุยกับเขา

Unable to initiate a conversation, she walked after him.

แต่เพราะนางไม่สามารถจะพูดได้ จึงได้แต่เดินตามเขาไป

Soon, Narcissus heard a rustle, and called out,

ไม่นานนัก นาซิซัสได้ยินเสียง ใบไม้ขยับจึงร้องเรียก

“Who goes there? Who are you?”

ใครอยู่ตรงนั้น? นายเป็นใคร

Echo revealed herself, but only repeated the word “you,”

เอคโค่ เปิดเผยตัว แต่ทำได้เพียงพูดคำว่า “นาย”

making her tone as endearing as possible as she went to hold him.

พยายามทำให้เสียงอ่อนหวาน พร้อมกับวิ่งเข้าไปกอดเขา

Agitated, Narcissus said, “Let me go, I can’t stay.”

นาซิซัสที่รู้สึกขัดใจบอก “ปล่อย ข้าอยู่ที่นี่ไม่ได้”

Echo could only counter with a plea for him to do so.

เอคโค่ ทำได้เพียงขอร้องให้เขาอยู่

Freeing himself from her embrace, Narcissus snapped,

เมื่อเป็นอิสระจากอ้อมกอดของเอคโค่ นาซิซัสกล่าวว่า

“I’d rather die than have you love me!”

“ให้ตายยังดีซะกว่า รักกับเธอ”

To which Echo could only cry, “Love me... love me.”

ซึ่งเอคโค่ตอบได้เพียง “รักเธอ รักเธอ”

Narcissus told Echo once more to leave him alone,

นาซิซัสบอกกับเอคโค่อีกครั้งว่าให้ ปล่อยเขาไป

then faded from her gaze.

หลังจากที่เขาจากไป

Echo wandered to a cave.

เอคโค่ก็เดินเข้าไปในถ้ำ

And gradually, her heart grew heavy and her body frail

และค่อยๆสลายร่างเหลือเพียงหัวใจที่หนักอึ้ง

until all that was left of her was her voice,

จนกระทั่งเหลือเพียงเสียงของเธอ

which the wind carried to vast, empty places.

ซึ่งมักลอยไปตามลม ในที่ว่างเปล่า

Forever after, it could be heard reverberating through hollow caves

เราจึงได้ยินเสียงสะท้อน ในถ้ำว่างเปล่า

and rebounding across lonely clearings.

หรือในที่กว้างที่สะท้อนกลับมาหาเรา

But this wasn’t even the first time heartbreak over Narcissus

แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นาซิซัสหักอกคนอื่น

had proven fatal.

และทำให้คนอกหักถึงตาย

A young man named Ameinias had also been cruelly rejected by Narcissus.

ชายหนุ่มชื่อ อเมนิแอด ก็ถูกนาซิซัส ปฏิเสธอย่างโหดร้าย

Before his death, he prayed to Nemesis, the goddess of revenge,

ก่อนที่เขาจะตาย ได้อ้อนวอนต่อเทพี เนเมซิส เทพีแห่งการแก้แค้น

that Narcissus would also one day know the pain of love.

ขอให้วันหนึ่งนาซิซัสได้รู้จักกับ ความเจ็บปวดจากความรัก

She heard Ameinias’ pleas and, upon witnessing Echo’s fate,

เทพีได้ยินคำขอของอเมนิแอด และเมื่อเห็นการตายของเอคโค่

decided that it would be the final affront.

ก็ตัดสินใจว่านี่ควรจะเป็นครั้งสุดท้าย

It was time for retribution.

และได้เวลาของการรับผลของการกระทำแล้ว

So, Nemesis set Narcissus towards a clear, glassy pool.

เนเมซิส ดลใจให้นาซิซัส เดินไปยัง สระน้ำใสสะอาด มีเงาสะท้อน

As he bent towards the water to drink,

ในขณะที่เขาก้มลงดื่มน้ำ

he caught sight of a hauntingly beautiful young man.

นาซิซัสได้เห็น เงาสะท้อนของชายหนุ่มรูปงาม

Never before had Narcissus seen himself with such clarity.

นาซิซัสไม่เคยเห็นเงาของตัวเอง ชัดเจนขนาดนี้มาก่อน

He spent the day acquainting himself with every glinting angle and glowing curl

เขาใช้เวลาทั้งวันทำความรู้จัก กับเงาสะท้อนนั้นจากทุกมุมมอง

then passed the evening gazing at his reflection by moonlight

และใช้เวลาทั้งคืน มองหาเงาสะท้อนที่เกิดจากแสงจันทร์

and sleeping with his fingers grazing the water.

รวมทั้งนอนหลับโดยที่นิ้วของเขา ยังไม่ห่างจากผิวน้ำ

Days wore on, and Narcissus never parted from his one true love.

วันคืนล่วงเลยไป นาซิซัสไม่เคยห่าง จากรักแท้เพียงหนึ่งเดียวของเขา

When he reached out, his double reached for him;

เมื่อเขาเอื้อมมือออกไป เงาของเขาก็ยื่นมือออกมาเช่นกัน

and when he leaned in to bestow a kiss, he also tilted his face.

และเมื่อเขายื่นหน้าไปมอบจุมพิต ใบหน้านั้นก็เอียงเข้าหาเขา

But when he tried to hold the bewitching figure, it disappeared.

แต่เมื่อเขาพยายามที่จะจับต้อง ร่างที่มีมนต์นั้นก็หายไป

At last, Narcissus knew the agony of unrequited love.

ในที่สุด นาซิซัสก็รู้ถึงความทุกข์ ของรักข้างเดียว

Eating and drinking nothing, Narcissus too wasted away.

เขาไม่กินไม่ดื่ม และใช้ชีวิตหมดไปกับการจ้องมองเงานั้น

His neck ached from bending over the lake, and his legs became rooted to the grass.

คอของเขาเมื่อยล้าจากการก้มหน้าลงเหนือน้ำ ขาของเขาออกรากเหมือนกับหญ้า

When the wood nymphs finally passed by,

สุดท้ายเมื่อนางไม้ในป่าผ่านมา

all that was left of him was a white and yellow flower

นาซิซัสกลายเป็นดอกไม้สีขาวเหลือง

bending towards its reflection.

โน้มตัวลงหาเงาสะท้อน

From then on, it was known as narcissus.

และตั้งแต่นั้นมา ดอกไม้นั้นก็ถูกเรียกว่า ดอกนาซิซัส