The art of the metaphor - Jane Hirshfield

ศิลปะของการเปรียบเทียบ - เจน เฮริตช์ฟิลด์

Translator: tom carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Yada Sattarujawong Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

When we talk, sometimes we say things directly.

เมื่อเราพูดกัน เรามักจะพูดกันอย่างตรงไปตรงมา

"I'm going to the store, I'll be back in five minutes."

"ฉันจะไปซื้อของนะ อีกห้านาทีจะกลับ"

Other times though, we talk in a way that conjures up a small scene.

หลายๆครั้ง เราพูด

เพื่อสร้างภาพพจน์ให้เห็น

"It's raining cats and dogs out," we say,

"ฝนตกอย่างกับแมว กับหมาหล่น" (ฝนตกหนัก)

or "I was waiting for the other shoe to drop."

"ฉันกำลังรอให้รองเท้าอีกข้างหนึ่งหล่น" (รอให้ผลเกิด)

Metaphors are a way to talk about one thing

การอุปมา (metaphor) เป็นวิธีที่เราพูดถึงสิ่งหนึ่ง

by describing something else.

ด้วยการอธิบายสิ่งอื่น

That may seem roundabout, but it's not.

ฟังดูอ้อมค้อมแต่เปล่าเลย

Seeing and hearing and tasting are how we know anything first.

การมองเห็น การได้ยินเสียง และการได้ลิ้มรสสัมผัสต่างหาก ที่ทำให้เราได้สัมผัสสิ่งต่างๆเป็นครั้งแรก

The philosopher William James described the world of newborn infants

นักปรัชญา วิลเลี่ยม เจมส์ อธิบายโลกในมุมมองของเด็กทารกว่า

as a "buzzing and blooming confusion."

"เป็นลมที่พัดส่งเสียงดังกระหึ่ม และเบ่งบานไปด้วยความสับสน"

Abstract ideas are pale things

ความคิดที่ยังไม่เป็นรูปร่างของเด็กทารก ถูกเปรียบกับลม และสีที่อ่อนหวานของดอกไม้

compared to those first bees and blossoms.

Metaphors think with the imagination and the senses.

การอุปมา เป็นการจินตนาการอย่างเป็นเหตุเป็นผล

The hot chili peppers in them explode in the mouth and the mind.

เหมือนกับพริกที่ระเบิดความเผ็ดในช่องปาก และในจิตใจ

They're also precise.

และมันยังถูกต้องมากเสียด้วย

We don't really stop to think about a raindrop

เราไม่เคยหยุดคิดว่า เม็ดฝนจะมีขนาดเท่ากับแมว หรือ สุนัขจริงๆ

the size of an actual cat or dog,

but as soon as I do,

แต่ทันทีที่เริ่มคิด ก็มั่นใจว่า ต้องเป็นสุนัขขนาดเล็ก

I realize that I'm quite certain the dog has to be a small one --

a cocker spaniel, or a dachshund --

สุนัขพันธุ์ คอร์กเกอร์ สแปเนี่ยล หรือ ดัชชุน แต่ไม่น่าจะใช่ โกลเด้น

and not a golden Lab or Newfoundland.

หรือ สุนัขพันธุ์ นิวฟาวด์แลนด์ ฉันว่าขนาดเท่าสุนัขบีเกิ้ลน่าจะดี

I think a beagle might be about right.

คำอุปมา จะไม่ถูกตัดสิน ว่าเป็นจริงหรือไม่เหมือนกับเรื่องทั่วๆไป

A metaphor isn't true or untrue in any ordinary sense.

Metaphors are art, not science,

เพราะการอุปมาเป็นศิลปะ ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ แต่มันก็อาจจะฟังดูแย่ หรือฟังดูดี

but they can still feel right or wrong.

A metaphor that isn't good leaves you confused.

การอุปมาที่ไม่ดีจะยิ่งทำให้คุณสับสน

You know what it means to feel like a square wheel,

เรารู้ว่า การเป็นล้อเหลี่ยมๆ หมายความว่าอย่างไร (การไม่ปรับตัวไม่โอนอ่อนผ่อนตาม)

but not what it's like to be tired as a whale.

แต่เราคงไม่เข้าใจว่า เหนื่อยเหมือนปลาวาฬนั้นรู้สึกอย่างไร

There's a paradox to metaphors.

ความจริงที่ขัดแย้งประการหนึ่งเกี่ยวกับการอุปมาก็คือ

They almost always say things that aren't true.

สิ่งที่ถูกเปรียบนั้นมักจะไม่เป็นจริงเสมอ

If you say, "there's an elephant in the room,"

เช่น ถ้าเราบอกว่า "อย่างกับมีช้างอยู่ในห้อง"

there isn't an actual one,

ความจริงไม่มีช้างยืนหาถั่วบนโต๊ะในห้องนั้น

looking for the peanut dish on the table.

Metaphors get under your skin by ghosting right past the logical mind.

การเปรียบเทียบทำให้เราเข้าใจได้ดี เพราะมันทำงานนอกเหนือส่วนของความเป็นเหตุเป็นผล

Plus, we're used to thinking in images.

ยิ่งไปกว่านั้น เรามักจะคิดเป็นภาพอยู่ทุกๆคืน

Every night we dream impossible things.

ทุกๆคืนเราฝันเห็นภาพต่างๆที่เป็นไปไม่ได้

And when we wake up, that way of thinking's still in us.

และเมื่อเราตื่นขึ้น วิธีคิดเช่นนั้นก็ยังอยู่

We take off our dream shoes,

เหมือนเราถอดรองเท้าแห่งความฝัน

and button ourselves into our lives.

แล้วมาติดกระดุมสวมเสื้อแห่งชีวิตจริง

Some metaphors include the words "like" or "as."

การเปรียบเทียบที่มีคำว่า like (เหมือน) หรือ as (อย่างกับ)

"Sweet as honey," "strong as a tree."

เช่น Sweet as honey (หวานปานน้ำผึ้ง) หรือ Strong as a tree (แกร่งอย่างกับต้นไม้)

Those are called similes.

แบบนี้เรียกว่า การเปรียบเทียบ (similes)

A simile is a metaphor that admits it's making a comparison.

การเปรียบเช่นนี้ เป็นการอุปมาที่ ยอมรับตัวเองว่า กำลังเปรียบเทียบของสองสิ่งอยู่

Similes tend to make you think.

การเปรียบเทียบ (similes มักทำให้คุณใช้ความคิด

Metaphors let you feel things directly.

ส่วน การอุปมา (metaphors) มักทำให้ผู้ฟังรู้สึก

Take Shakespeare's famous metaphor,

ลองดูตัวอย่างจากประโยคอมตะของ เชคสเปียร์

"All the world's a stage."

"โลกทั้งหมดคือละคร" การพูดเช่นนี้ทำให้ ประโยค "โลกเป็นเหมือนละคร" ดูเปราะบาง

"The world is like a stage" just seems thinner, and more boring.

น่าเบื่อมากขึ้น

Metaphors can also live in verbs.

คำกริยาก็สามารถนำมาอุปมาได้

Emily Dickinson begins a poem,

เอมิลี่ ดิกคินสัน ขึ้นต้นกลอนของเธอว่า ฉันมองไม่เห็นวิธีที่สวรรค์ถูกเย็บเข้าด้วยกัน

"I saw no way -- the heavens were stitched --"

and we know instantly

ทำให้เรารู้ทันทีว่า ท้องฟ้าเปรียบเหมือน ผ้าผืนหนึ่งที่ถูกเย็บเข้าด้วยกัน

what it would feel like if the sky were a fabric sewn shut.

คำเปรียบเทียบอาจเป็นคำวิเศษณ์ก็ได้

They can live in adjectives, too.

"น้ำนิ่งไหลลึก" เป็นวิธีที่เราบอกว่าใครบางคน

"Still waters run deep," we say of someone quiet and thoughtful.

เป็นคนเงียบและช่างคิด และความลึกนั้นสำคัญมาก

And the deep matters as much as the stillness and the water do.

เท่าๆกับความนิ่งของน้ำ

One of the clearest places to find good metaphors is in poems.

เรามักพบการอุปมาอุปไมยที่สวยงามในบทกลอน

Take this haiku by the 18th-century Japanese poet Issa.

ลองดูตัวอย่าง กลอนไฮกุ ซึ่งแต่งโดย อิสะ กวีชาวญี่ปุ่นในช่วงศตวรรษที่ 18

"On a branch floating downriver, a cricket singing."

"บนกิ่งไม้ที่ไหลตามน้ำ จิ้งหรีดตัวหนึ่งกำลังร้องเพลง"

The first way to meet a metaphor is just to see the world through its eyes:

วิธีทำความเข้าใจการเปรียบเทียบ ประการแรกคือ จินตนาการตามภาพนั้น

an insect sings from a branch passing by in the middle of the river.

แมลงตัวหนึ่งกำลังร้องเพลงบนกิ่งไม้ที่ไหลไปตามน้ำ

Even as you see that though,

เมื่อเรานึกตามภาพนั้น บางส่วนของเรา รู้สึกถึงความคล้ายคลึงกันบางอย่าง

some part of you recognizes in the image

ระหว่างภาพนั้นกับการใช้ชีวิตของเราบนโลกใบนี้ ซึ่งเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง และไหลไปตามกระแสของเวลา

a small portrait of what it's like to live in this world of change and time,

our human fate is to vanish, as surely as that small cricket will,

ชีวิตของมนุษย์เราก็จะต้องตายจากไปในวันหนึ่ง เช่นเดียวกับเจ้าจิ้งหรีดตัวนั้น

and still, we do what it does.

แต่เราก็ยังทำเช่นเดียวกับมัน เราเล่น เราร้องเพลง เราใช้ชีวิต

We live, we sing.

Sometimes a poem takes a metaphor and extends it,

บางครั้งกวีก็อุปมาสิ่งหนึ่ง แล้วเชื่อมโยงสิ่งที่ถูกเปรียบเทียบ

building on one idea in many ways.

ออกไปในหลายๆแง่มุม

Here's the beginning of Langston Hughes' famous poem

เช่นในตอนต้นของกลอนชื่อดังบทนี้ "จากแม่ถึงลูก" โดย แลงก์ตัน ฮิวจ์

"Mother to Son."

"Well, son, I'll tell you.

"ลูกชาย แม่จะบอกลูก ชีวิตแม่ไม่เคยเป็นบันไดแก้วเจียระไน

Life for me ain't been no crystal stair.

It's had tacks in it, and splinters,

มันเต็มไปด้วยตะปู เสี้ยนไม้

and boards torn up,

แผ่นกระดานปรุ และพื้นว่างที่ปราศจากพรมวางปู"

and places with no carpet on the floor."

Langston Hughes is making a metaphor that compares

แลงตัน ฮูส กำลังอุปมา เปรียบเทียบ

a hard life to a wrecked house you still have to live in.

ชีวิตที่ยากลำบาก กับบ้านทรุดโทรมที่คุณยังต้องอาศัยอยู่

Those splinters and tacks feel real,

เสี้ยนและตะปู ที่ทิ่มตำ และทำให้คุณรู้สึกเจ็บจริงๆ

they hurt your own feet and your own heart,

มันตำเท้าคุณ และทำร้ายจิตใจคุณ

but the mother is describing her life here,

แต่คุณแม่กำลังอธิบายชีวิตของเธอ

not her actual house.

ไม่ใช่บ้านที่เธออาศัยอยู่จริง

And hunger, and cold, exhausting work and poverty

ความหิวโหย ความหนาวเย็น งานที่เหน็ดเหนื่อย และความยากจนก็เป็นอุปสรรค หรือเสี้ยนหนามของชีวิต

are what's also inside those splinters.

Metaphors aren't always about our human lives and feelings.

แต่การอุปมาก็ไม่จำเป็นจะต้องเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์ หรือความรู้สึกเสมอไป

The Chicago poet Carl Sandburg wrote,

กวีจากเมืองชิคาโก คาร์ล แซนด์เบิร์ก เขียนไว้

"The fog comes on little cat feet.

"สายหมอกมา เยื้องย่างอย่างตีนแมว นั่งจ้องดู เหนือเมืองและอ่าว อย่างเงียบเชียบ แล้วจากไป"

It sits looking over harbor and city on silent haunches,

and then moves on."

The comparison here is simple.

การเปรียบเทียบนี้เรียบง่าย

Fog is being described as a cat.

สายหมอก ถูกบรรยายเปรียบเป็นแมวตัวหนึ่ง

But a good metaphor isn't a puzzle,

การอุปมาไม่ใช่เกมปริศนา

or a way to convey hidden meanings,

หรือวิธีซ่อนความหมาย แต่อย่างใด

it's a way to let you feel and know something differently.

มันเป็นวิธีที่จะทำให้คุณรู้สึก และเข้าใจบางสิ่ง

No one who's heard this poem forgets it.

ทุกคนที่ได้ยินกลอนบทนี้คงไม่ลืมมันเสียทีเดียว

You see fog,

เมื่อคุณมองเห็นสายหมอกและแมวสีเทาตัวหนึ่ง

and there's a small grey cat nearby.

Metaphors give words a way to go beyond their own meaning.

การเปรียบเทียบทำให้เราสามารถสื่อความหมาย ที่นอกเหนือไปจากที่กล่าว

เปรียบเสมือนมือจับประตู ที่จะเปิดพาเราไปรู้และไปเข้าใจสิ่งต่างๆ

They're handles on the door of what we can know,

and of what we can imagine.

และพาเราไปสู่สิ่งที่เราจินตนาการ

Each door leads to some new house,

ประตูแต่ละบานเปิดไปสู่บ้านหลังใหม่ๆ

and some new world that only that one handle can open.

และโลกใบใหม่ๆ ที่มีเพียงมือจับนั้นเท่านั้น ที่จะเปิดประตูได้

What's amazing is this:

สิ่งที่เยี่ยมมากก็คือ

by making a handle,

ด้วยการสร้างมือจับประตู คุณสามารถสร้างโลกใบใหม่ได้

you can make a world.