The biggest mistakes in mapmaking history - Kayla Wolf

Translator: Arifeen Sama Reviewer: Napakchanun P. Dutta

On a tiny copper globe created in the early 1500s,

บนลูกโลกทองแดงขนาดเล็กที่สร้างขึ้น ในช่วงต้นทศวรรษ 1500

the coast of Southeast Asia is marked with a message

ชายฝั่งของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ถูกทำเครื่องหมายด้วยข้อความ

that has since become iconic:

ซึ่งได้กลายเป็นสัญลักษณ์ที่โดงดัง

Here be dragons.

ที่นี่คือ มังกร

Though the words themselves were actually quite rare,

แม้ว่าคำเหล่านี้ อันที่จริงแล้ว จะพบค่อนข้างยาก

the sentiment was common among medieval European mapmakers,

แต่เป็นความรู้สึกทั่วไป ของนักทำแผนที่ในยุคกลางของยุโรป

who often scrawled dragons and sea monsters over terra incognita—

ที่มักจะขีดเขียนมังกรและสัตว์ประหลาด แห่งท้องทะเลในดินแดนที่ไม่รู้จัก

blank spots on the map.

บนจุดที่ว่างเปล่าของแผนที่

For thousands of years, people all over the world had made both functional maps—

กว่าหลายพันปี ผู้คนทั่วทุกสารทิศ ได้สร้างแผนที่ทั้งที่ใช้งานได้จริง

showing trade routes, settlements, topography, water sources,

ซึ่งแสดงเส้นทางการค้า การตั้งถิ่นฐาน ภูมิประเทศ แหล่งน้ำ

the shapes of coastlines, or written directions—

รูปทรงของเส้นแนวชายฝั่ง หรือเขียนทิศทาง

and what are known as cosmographies,

และแผนที่ที่รู้จักกันในชื่อ จักรวาลวิทยา

illustrating the Earth and its position in the cosmos,

ซึ่งแสดงให้เห็นโลก และตำแหน่งของโลกในจักรวาล

often including constellations, gods, and mythic locations.

ส่วนใหญ่มักประกอบไปด้วย กลุ่มดาว เทพและสถานที่ในตำนาน

From the Middle Ages through the mid-17th century,

ตั้งแต่ยุคกลางไปจนถึง ช่วงกลางศตวรรษที่ 17

cartographers in Eurasia and North Africa produced a slew of new world maps

นักทำแผนที่ในยูเรเซียและแอฟริกาเหนือ สร้างแผนที่โลกใหม่จำนวนมาก

with features from both these traditions.

ด้วยคุณสมบัติจากแผนที่ทั้งสองประเภทนี้

Often commissioned by rulers and other powerful people,

บ่อยครั้ง จากการมอบหมายของผู้นำกฏ และผู้มีอำนาจคนอื่น ๆ

these maps were meant to depict the world’s geography,

แผนที่เหล่านี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อแสดงภูมิศาสตร์โลกเท่านั้น

but not necessarily to be useful for navigation.

แต่ไม่ได้มีเพื่อประโยชน์ในการนำทางเลย

And given their maker’s incomplete knowledge of the world,

และเนื่องจากผู้สร้างแผนที่ ไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับโลก

they were really hypotheses—

ส่วนใหญ่จะเป็นสมมุติฐานที่คิดขึ้นมาเอง

some of which have been glaringly disproven.

บางส่วนพิสูจน์แล้วว่าผิดอย่างชัดเจน

In medieval Europe, the new vogue began with what were known as mappae mundi.

ในยุคกลางยุโรป แผนที่สมัยใหม่เริ่มมีขึ้น เรียกว่า มาปปะมุนดิ (mappae mundi)

Many of these veered closer to cosmographies,

หลาย ๆ อย่างในแผนที่มาปปะมุนดิ เปลี่ยนให้ใกล้เคียงกับจักรวาลวิทยามากขึ้น

featuring the Garden of Eden or mythical dragons.

อย่างเช่น เรื่องราวในสวนเอเดน หรือ มังกรในตำนาน

They all followed the same format,

แผนที่ทั้งหมดใช้รูปแบบเดียวกัน

showing the world's land as one mass divided roughly into the shape of a T

ซึ่งแสดงให้เห็นโลกเป็นแผ่นดินผืนเดียวกัน และแตกแขนงยึกยักเป็นรูปตัวที (T)

and surrounded by a ring of ocean.

และล้อมรอบด้วยวงแหวนมหาสมุทร

Islamic mapmakers also created world maps in this format,

ผู้สร้างแผนที่ชาวอิสลาม ก็สร้างแผนที่โลกในรูปแบบนี้เช่นกัน

emphasizing geographic details over fantastical elements.

โดยเน้นรายละเอียดทางภูมิศาสตร์ บนองค์ประกอบที่น่าอัศจรรย์

One of the earliest and most accurate such maps was created by Ibn Hawqal,

หนึ่งในแผนที่ที่เก่าแก่ที่สุด และแม่นยำที่สุดสร้างขึ้นโดย อีเบิล ฮาคาล

whose own travels informed his mapmaking.

เขาใช้การเดินทางของตัวเอง เพื่ออ้างอิงในการทำแผนที่

In 1154, the King of Sicily commissioned Islamic mapmaker Al-Idrisi

ในปี ค.ศ. 1154 กษัตริย์แห่งซิซิลีสั่งการ ให้ผู้ทำแผนที่ชาวอิสลามชื่อ อัล อิดริซี่

to create the “Tabula Rogeriana,”

ให้สร้าง “Tabula Rogeriana” (แผนที่ของโรเจอร์)

also known as “A Guide to Pleasant Journeys into Faraway Lands.”

หรือที่รู้จักกันในชื่อ “คู่มือการเดินทางที่รื่นรมย์สู่แดนไกล”

This book of maps included a world map based on Idrisi’s own travel

หนังสือแผนที่เล่มนี้มีแผนที่โลก ตามการเดินทางของ อิดริซี่ เอง

and interviews with other traders and travelers.

และมีการสัมภาษณ์พ่อค้า และนักเดินทางคนอื่น ๆ

He correctly depicted the world as a flattened sphere,

แม้เขาจะอธิบายถึงโลกได้อย่างถูกต้อง ว่าเป็นทรงกลมแบน

but thought Europe, Asia, and North Africa wrapped all the way around it.

แต่ยังคิดว่ายุโรป เอเชีย และแอฟริกาเหนือ อาศัยอยู่พื้นที่รอบ ๆ ข้างวงกลมนั้น

The “Da Ming Hunyi Tu” was created in China in 1389

“Da Ming Hunyi Tu” (แผนที่อาณาจักรหมิง) ถูกสร้างขึ้นในประเทศจีนปี ค.ศ. 1389

on a piece of silk big enough to fill an entire room.

บนผ้าไหมผืนใหญ่มากจนเต็มทั่วทั้งห้อง

Though the mapmakers had never been to Africa,

แม้ว่าผู้ทำแผนที่ไม่เคยไปแอฟริกา

they attempted to depict the continent

พวกเขาก็พยายามที่จะอธิบายถึงทวีป

based on the accounts of the traders who’d been there.

ตามเรื่องราวของพ่อค้าที่เคยไปที่นั่น

Surprisingly, this gave them enough information to create

น่าแปลกที่ข้อมูลนี้ทำให้พวกเขา มีข้อมูลเพียงพอที่จะวาด

a correctly shaped portrayal of sub-Saharan Africa.

รูปภาพที่ถูกต้อง ของทะเลทรายซาฮาราในแอฟริกา

Beginning in the 15th century, European cartographers began to expand

ในช่วงเริ่มต้นศตวรรษที่ 15 นักทำแผนที่ชาวยุโรปเริ่มขยาย

the scope of their world maps as their explorers traveled the world—

ขอบเขตของแผนที่โลก ตามที่นักสำรวจเดินทางไป

but not without missteps.

แต่ก็ยังมีข้อผิดพลาด

In 1507, the German cartographer Martin Waldseemuller mapped the Americas—

ในปี ค.ศ. 1507 มาร์ติน วาลซีมุลเลอร์ นักเขียนแผนที่ชาวเยอรมัน

ได้ทำแผนที่ทวีปอเมริกา

as a thin sliver of land where the east coast would be.

เป็นผืนดินเส้นสีเงินบาง ๆ ยาวไปจนสุดชายฝั่งตะวันออก

Spanish cartographers took a stab at the western side of the Americas

นักเขียนแผนที่ชาวสเปน พยายามจะวาดฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกา

based on accounts from an expedition to the Baja Peninsula.

จากบันทึกการสํารวจ ยาวไปจนถึงคาบสมุทรบาฮา

Unfortunately, the explorers’ impressions of the land led them astray:

แต่น่าเสียดายที่ความประทับใจของ นักสำรวจที่กล่าวตอนนั้นทำให้พวกเขาหลงทาง

for over 100 years after, Spanish maps depicted the “Island of California”

นานกว่า 100 ปีจากนั้น แผนที่ของสเปน ได้กล่าวถึง “เกาะแห่งแคลิฟอร์เนีย”

detached from the rest of the continent.

ว่าเป็นเกาะที่แยกตัวออกจากทวีปหลัก

The Flemish cartographer Gerardus Mercator,

เจอราดัส เมอร์เคทอร์ นักเขียนแผนที่ชาวเฟลมิช

best known for his world map,

ที่รู้จักกันดีสำหรับแผนที่โลกของเขา

also created a map of the never-before-seen North Pole

ยังได้สร้างแผนที่ขั้วโลกเหนือ ที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน

that was published in 1595.

ซึ่งเผยแพร่ออกไปเมื่อปี ค.ศ. 1595

Mercator speculated that the North Pole prominently featured

เมอร์เคทอร์คาดการณ์ว่า ขั้วโลกเหนือมีลักษณะที่โดดเด่น

the “Rupes Nigra,” a giant magnetic rock surrounded by a whirlpool

นั้นก็คือ “Rupes Nigra” (หินสีดำ) ซึ่งเป็น หินแม่เหล็กยักษ์ที่ล้อมรอบด้วยอ่างน้ำวน

that explained why all compasses point north.

นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมเข็มทิศทั้งหมด จึงชี้ไปที่ทิศเหนืออยู่เสมอ

Even as Europeans built towards a complete picture of the Earth,

แม้ว่าชาวยุโรป จะวาดภาพที่สมบูรณ์ของแผนที่โลก

they didn’t entirely let go of the idea of blank spots filled with mythic beasts.

พวกเขาไม่ละทิ้งความคิดเกี่ยวกับ พื้นที่ว่างที่เต็มไปด้วยสัตว์ในตำนาน

As late as 1657, English scholar Peter Heylin lumped Australia together

ในปี ค.ศ. 1657 ปีเตอร์ เฮย์ลิน นักวิชาการ ชาวอังกฤษได้รวมออสเตรเลียเข้าด้วยกัน

with Utopia and Fairyland.

กับยูโทเปียและแดนสววรค์

But with the exception of the North Pole,

แต่ยกเว้นขั้วโลกเหนือไว้

these so-called terra incognita weren’t really unknown—

ฉะนั้น พื้นที่ที่ยังไม่ถูกค้นพบเรียกว่า “ดินแดนที่ยังไม่รู้จัก” ยังมีอยู่จริง

at least not to the people who lived there.

อย่างน้อยก็สำหรับคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น

There weren’t really dragons anywhere on Earth,

มันไม่มีมังกรอยู่บนโลกจริง ๆ

but there were people and cultures—

มีแต่คนและวัฒนธรรมเท่านั้น

many of them eradicated by those who put their lands on world maps.

ซึ่งหลายคนถูกกำจัดโดยผู้ที่วาด พื้นที่ของตนบนแผนที่โลก