Why is yawning contagious? - Claudia Aguirre

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

Oh, excuse me!

อุ้ย ขอโทษที

Have you ever yawned because somebody else yawned?

เคยไหม ที่คุณหาว

เพราะคนอื่นเริ่มหาวก่อน

You aren't especially tired,

คุณไม่ได้เพลียนัก

yet suddenly your mouth opens wide

แต่ทันใดนั้นคุณก็อ้าปากกว้าง

and a big yawn

แล้วหาว

comes out.

ออกมา

ปรากฏการณ์นี้รู้จักกันในชื่อ การหาวติดต่อกัน

This phenomenon is known as contagious yawning.

And while scientists still don't fully understand

ในขณะที่เหล่านักวิทยาศาสตร์ยังไม่เข้าใจดีนัก

why it happens,

ว่าทำไมมันจึงเกิดขึ้น

there are many hypotheses currently being researched.

มีสมมติฐานหลายอย่างกำลังถูกทดสอบ

Let's take a look at a few of the most prevalent ones,

ลองมาดูสมมติฐานสองสามข้อ

ที่โดดเด่นที่สุดกัน

beginning with two physiological hypotheses

เริ่มด้วยสมมติฐานด้านสรีระวิทยาสองข้อ

before moving to a psychological one.

ก่อนจะเป็นด้านจิตวิทยา

สมมติฐานแรก ด้านสรีระวิทยา

Our first physiological hypothesis

states that contagious yawning is triggered by a specific stimulus,

กล่าวว่า การหาวติดต่อนั้น

ถูกกระตุ้นโดยตัวกระตุ้นตัวหนึ่ง

an initial yawn.

นั่นคือการหาวเริ่มต้น

This is called fixed action pattern.

นี่เรียกว่า การกระทำที่ตายตัว (fixed action pattern)

ลองนึกถึงรูปแบบที่ตายตัว ว่าเหมือนกับการตอบสนองแบบอัตโนมัติ

Think of fixed action pattern like a reflex.

Your yawn makes me yawn.

การหาวของคุณทำให้ฉันหาว

Similar to a domino effect, one person's yawn triggers a yawn

คล้ายกับการล้มต่อๆ กัน ของโดนิโน

การหาวของคนหนึ่ง ทำให้เกิดการหาว

in a person nearby that has observed the act.

โดยอีกคนที่อยู่ใกล้ๆ ที่เห็นคนแรกหาว

Once this reflex is triggered, it must run its course.

เมื่อการกระตุ้นนี้เกิดขึ้น

มันจะต้องดำเนินไปตามรูปแบบของมัน

Have you ever tried to stop a yawn once it has begun?

คุณเคยลองหยุดหาว

ตอนที่คุณเริ่มหาวไปแล้วหรือเปล่า

Basically impossible!

โดยปกติแล้วเป็นไปไม่ได้หรอก

Another physiological hypothesis

อีกสมมติฐานด้านสรีรวิทยา

is known as non-conscious mimicry,

เป็นที่รู้จักกันในชื่อ การเลียนแบบโดยไม่รู้ตัว (non-conscious mimicry)

or the chameleon effect.

หรือ พฤติกรรมแบบเปลี่ยนแปลงได้

This occurs when you imitate someone's behavior

มันเกิดขึ้นเมื่อคุณเลียนแบบพฤติกรรมใครสักคน

without knowing it,

โดยไม่รู้ตัว

a subtle and unintentional copycat maneuver.

กลยุทธการลอกเลียนแบบที่ลึกลับและไม่ได้จงใจ

คนเรามักจะเลียนแบบท่าทางคนอื่น

People tend to mimic each other's postures.

If you are seated across from someone that has their legs crossed,

ถ้าคุณนั่งตรงข้ามใครสักคน

ที่นั่งไขว่ห้าง

you might cross your own legs.

คุณอาจจะนั่งไขว่ห้างบ้าง

สมมติฐานนี้อ้างว่า

This hypothesis suggests

that we yawn when we see someone else yawn

เราหาวเมื่อเห็นคนอื่นหาว

because we are unconsciously copying his or her behavior.

เพราะว่าเราเลียนแบบการกระทำของเขา

โดยไม่ได้ผ่านกระบวนการคิด

นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าพฤติกรรมที่เลียนแบบได้นี้

Scientists believe that this chameleon effect is possible

เกิดขึ้นได้เพราะเส้นประสาทกลุ่มพิเศษ

because of a special set of neurons known as mirror neurons.

ที่เรียกว่า เซลล์กระจกเงา (mirror neurons)

Mirror neurons are a type of brain cell

เซลล์กระจกเงานเป็นเซลล์สมองชนิดหนึ่ง

that responds equally when we perform an action

ที่ตอบสนองเท่าๆ กันเมื่อเรามีอากัปกิริยาต่างๆ

as when we see someone else perform the same action.

เมื่อเราเห็นใครบางคน

ทำอากัปกิริยานั้นๆ

These neurons are important for learning and self-awareness.

เซลล์ประสาทเหล่านี้มีความสำคัญ

ต่อการเรียนรู้และการรู้สึกตัว

For example, watching someone do something physical,

ยกตัวอย่างเช่น เรากำลังมองใครสักคนทำอะไรบางอย่าง

like knitting or putting on lipstick,

เช่นถักไหมพรม

หรือทาลิปสติก

can help you do those same actions more accurately.

สามารถช่วยให้คุณทำสิ่งเดียวกันนั้นได้อย่างถูกต้อง

Neuroimaging studies using fMRI, functional magnetic resonance imaging,

การศึกษาภาพถ่ายเซลล์ประสาทโดยใช้ fMRI

ซึ่งย่อมาจาก functional magnetic resonance imaging

show us that when we seem someone yawn or even hear their yawn,

แสดงว่า เมื่อเราเห็นใครสักคนหาว

หรือแม้แต่ได้ยินพวกเขาหาว

a specific area of the brain housing these mirror neurons

พื้นที่จำเพาะส่วนหนึ่งในสมอง

ที่เป็นที่อยู่ของเซลล์กระจกเงา

tends to light up,

มักจะสว่างขึ้น

which, in turn, causes us to respond with the same action:

ซึ่งทำให้เราตอบสนอง

ด้วยอากัปกิริยาเดียวกัน ซึ่งก็คือการหาว

a yawn!

สมมติฐานด้านจิตวิทยาของเราเข้ามาเกี่ยวข้อง

Our psychological hypothesis also involves the work of these mirror neurons.

กับการทำงานของเซลล์กระจกเงาเหล่านี้ด้วย

We will call it the empathy yawn.

เราจะเรียกมันว่า การร่วมหาว

การเกิดอารมณ์ร่วมเป็นความสามารถในการเข้าใจ

Empathy is the ability to understand what someone else is feeling

ว่าใครสักคนรู้สึกอะไร

and partake in their emotion,

และมีอารมณ์ร่วมไปกับอารมณ์ของเขา

a crucial ability for social animals like us.

ซึ่งเป็นความสามารถที่สำคัญยิ่ง สำหรับสัตว์สังคมอย่างเรา

ไม่นานมานี้ นักประสาทวิทยาได้พบว่า

Recently, neuroscientists have found that a subset of mirror neurons

หน่วยย่อยของเซลล์กระจกเงานี้

allows us to empathize with others' feelings

ทำให้เราสามารถเข้าใจอารมณ์ของคนอื่น

at a deeper level.

ในขั้นที่ลึกซึ้งกว่า

(Yawn)

Scientists discovered this empathetic response to yawning

นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบ

การตอบสนองแบบอารมณ์ร่วมต่อการหาว

while testing the first hypothesis we mentioned,

ระหว่างการทดสอบสมมติฐานแรกที่เราได้พูดถึง

fixed action pattern.

ที่เรียกว่า พฤติกรรมแบบตายตัว

การศึกษานี้ถูกออกแบบขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นว่า

This study was set up to show that dogs would enact a yawn reflex

สุนัขจะแสดงการตอบสนองโดยการหาว

at the mere sound of a human yawn.

เพียงแค่ได้ยินเสียงมนุษย์หาว

ในขณะที่การศึกษาของพวกเขาแสดงให้เห็น ว่านี่เป็นความจริง

While their study showed this to be true, they found something else interesting.

พวกเขาพบอีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจ

Dogs yawned more frequently at familiar yawns,

สุนัขหาวเมื่อได้ยินเสียงหาวที่คุ้นเคย

such as from their owners,

เช่นเสียงหาวของนายของมัน

than at unfamiliar yawns from strangers.

ถี่กว่าเสียงหาวที่ไม่คุ้นเคยจากคนแปลกหน้า

Following this research, other studies on humans and primates

จากการศึกษานี้

การศึกษาอื่นๆ บนมนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

have also shown that contagious yawning

ได้แสดงให้เห็นว่าการหาวติดต่อกันนั้น

occurs more frequently among friends than strangers.

เกิดขึ้นบ่อยๆ ในกลุ่มเพื่อนๆ มากกว่าในกลุ่มคนแปลกหน้า

ที่จริงแล้ว การหาวติดต่อกันเริ่มจะเกิดขึ้น

In fact, contagious yawning starts occurring

when we are about four or five years old,

เมื่อเราอายุได้สี่หรือห้าขวบ

at the point when children

ในจุดที่เด็กๆ

develop the ability to identify others' emotions properly.

กำลังพัฒนาความสามารถ ที่จะบ่งบอกอารมณ์ของคนอื่นได้เป็นอย่างดี

Still, while newer scientific studies aim to prove that contagious yawning

ถึงอย่างนั้น ในขณะที่การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ใหม่ๆ

พุ่งเป้าไปที่การพิสูจน์ว่าการหาวติดต่อ

is based on this capacity for empathy,

ขึ้นอยู่กับความสามารถของการมีอารมณ์ร่วม

more research is needed to shed light on what exactly is going on.

เรายังต้องการงานวิจัยอีกเป็นจำนวนมาก

ที่จะเป็นแสงนำทาง ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ

มันเป็นไปได้ที่คำตอบนั้น

It's possible that the answer lies in another hypothesis altogether.

อยู่ในสมมติฐานอื่นๆ

ในครั้งหน้าที่คุณโดนจับได้ว่าหาว

The next time you get caught in a yawn,

take a second to think about what just happened.

ลองใช้เวลาสักหน่อยคิดถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น

Were you thinking about a yawn?

คุณกำลังคิดถึงการหาวอยู่หรือเปล่า

Did someone near you yawn?

หรือใครสักคนใกล้ๆ กำลังหาวอยู่

Was that person a stranger or someone close?

คนคนนั้นเป็นคนแปลกหน้า หรือเป็นคนสนิท

And are you yawning right now?

และตอนนี้คุณกำลังหาวอยู่หรือเปล่า

(Yawn)

(Lip smacking)