Why is yawning contagious? - Claudia Aguirre

Translator: soheila Jafari Reviewer: Farnaz Saghafi

Oh, excuse me!

آه ، ببخشید!

Have you ever yawned because somebody else yawned?

ایا تاکنون هرگز خمیازه کشیدی

چونکه یک نفر دیگه خمیازه کشیده؟

You aren't especially tired,

تو واقعا خسته نیستی،

yet suddenly your mouth opens wide

اما ناگهان دهانت باز میشود

and a big yawn

و یک خمیازه بزرگ

comes out.

می‌کشی.

این پدیده به عنوان خمیازه کشیدن مسری شناخته شده.

This phenomenon is known as contagious yawning.

And while scientists still don't fully understand

و درحالی که دانشمندان هنوز کاملا نفهمیده‌اند

why it happens,

چرا این اتفاق می‌افتد،

there are many hypotheses currently being researched.

فرضیه های زیادی در حال بررسی و تحقیق هستند.

Let's take a look at a few of the most prevalent ones,

بیاید به چندتا از آنها که بیشتر

از همه رایج هستند یه نگاهی بی اندازیم،

beginning with two physiological hypotheses

با دو فرضیه فیزیولوژیکی شروع می کنیم

before moving to a psychological one.

قبل از اینکه به یک فرضیه رواشناسی برسیم.

اولین فرضیه فیزیولوژیکی

Our first physiological hypothesis

states that contagious yawning is triggered by a specific stimulus,

می‌گوید عامل خمیازه کشیدن مُسری‌‌،

یک محرک خاص است،

an initial yawn.

که همان اولین خمیازه است.

This is called fixed action pattern.

به این الگوی عمل ثابت گفته می شود.

فرض کنید الگوی عمل ثابت، یک عکس العمل است .

Think of fixed action pattern like a reflex.

Your yawn makes me yawn.

خمیازه تو باعث خمیازه من می‌شود.

Similar to a domino effect, one person's yawn triggers a yawn

شبیه پدیدۀ اثرات زنجیره ای،

خمیازه یک فرد عامل خمیازه

in a person nearby that has observed the act.

فرد مشاهده کننده در نزدیکی او می‌شود.

Once this reflex is triggered, it must run its course.

هنگامی که این واکنش غیر ارادی انجام شد،

باید دوره خود را طی کند.

Have you ever tried to stop a yawn once it has begun?

آیا هرگز سعی کردید که خمیازه کشیدن‌تان را متوقف کنید

وقتی که شروع شد؟

Basically impossible!

اساسا غیر ممکن است!

Another physiological hypothesis

فرضیه دیگر فیزیولوژیکی

is known as non-conscious mimicry,

به عنوان تقلید غیر آگاهانه

or the chameleon effect.

و یا همرنگ جماعت شدن شناخته شده است.

This occurs when you imitate someone's behavior

این زمانی اتفاق می افتد که رفتار کسی را

without knowing it,

ناخودآگاه تقلید می‌کنید،

a subtle and unintentional copycat maneuver.

یک مانور تقلیدی نامحسوس و غیر عمدی.

افراد تمایل به تقلید حالات یکدیگر دارند.

People tend to mimic each other's postures.

If you are seated across from someone that has their legs crossed,

اگر شما روبروی کسی نشسته باشید

که پاهایش را روی هم انداخته باشد

you might cross your own legs.

احتمالا شما هم پاهایتان را روی هم میاندازید.

این فرضیه نشان می‌دهد

This hypothesis suggests

that we yawn when we see someone else yawn

که وقتی خمیازه کشیدن یک نفر دیگر را می بینیم، خمیازه می‌کشیم

because we are unconsciously copying his or her behavior.

زیرا ما بطور ناخودآگاه

رفتار او را تقلید می‌کنیم.

دانشمندان باور دارند که امکان وقوع این همرنگ جماعت شدن

Scientists believe that this chameleon effect is possible

به دلیل وجود یک مجموعه‌ عصبهایی است که به عنوان

because of a special set of neurons known as mirror neurons.

اعصاب آینه‌ای شناخته شده اند.

Mirror neurons are a type of brain cell

عصبهای آینه‌ای نوعی از سلول‌های مغزی هستند

that responds equally when we perform an action

که واکنشی یکسانی بروز می دهند، چه زمانی که خودِ ما رفتاری را انجام می‌دهیم

as when we see someone else perform the same action.

وچه در هنگامی که فرد دیگری را در حین انجام همان رفتار، مشاهده می کنیم.

وچه در هنگامی که فرد دیگری را در حین انجام همان رفتار، مشاهده می کنیم.

These neurons are important for learning and self-awareness.

این سلولهای عصبی برای یادگیری

و خود آگاهی بسیار با اهمیت هستند.

For example, watching someone do something physical,

برای مثال، نگاه کردن یک نفر هنگام انجام یک فعالیت فیزیکی،

like knitting or putting on lipstick,

مثال بافتنی

و یا ماتیک زدن،

can help you do those same actions more accurately.

میتواند به شما کمک کند که همان عمل را با دقت بیشتری انجام دهید.

Neuroimaging studies using fMRI, functional magnetic resonance imaging,

مطالعات تصویر برداری عصبی با استفاده از fMRI،

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی (functional MRI)،

show us that when we seem someone yawn or even hear their yawn,

نشان می‌دهد هنگامی که ما خمیازه کشیدن یک نفر را می‌بینیم

و یا حتی صدای خمیازه‌شان را می شنویم،

a specific area of the brain housing these mirror neurons

منطقه خاصی از مغز

که مکان این سلولهای عصبی آینه ای است

tends to light up,

فعال می‌شود،

which, in turn, causes us to respond with the same action:

که به نوبه خود باعث می‌شوند که ما هم واکنش

مشابهی را انجام دهیم: خمیازه.

a yawn!

فرضیه روانشناسی ما نیز در ارتباط با

Our psychological hypothesis also involves the work of these mirror neurons.

کار این سلولهای عصبی آینه‌ای است.

We will call it the empathy yawn.

ما آنرا خمیازه همدلی می‌گویم.

همدلی، توانایی درک

Empathy is the ability to understand what someone else is feeling

احساسات شخص دیگر

and partake in their emotion,

و شریک شدن در احساسات اوست،

a crucial ability for social animals like us.

قابلیت بسیار مهمی برای حیوانات اجتماعی مثل ما .

به تازگی، دانشمندان علوم اعصاب فهمیده اند

Recently, neuroscientists have found that a subset of mirror neurons

که یک زیر مجموعه از اعصاب آینه‌ای

allows us to empathize with others' feelings

به ما این امکان را می دهد تا در سطح عمیق تری

at a deeper level.

با احساسات دیگران همدلی کنیم.

(Yawn)

Scientists discovered this empathetic response to yawning

دانشمندان زمانی این واکنش همدلانه

به خمیازه کشیدن را کشف کرده‌اند

while testing the first hypothesis we mentioned,

که در حال آزمایش اولین فرضیه

fixed action pattern.

الگوی رفتار ثابت که مطرح کردیم، بودند.

این مطالعات به اثبات این امر کمک کرد

This study was set up to show that dogs would enact a yawn reflex

که سگها، تنها با شنیدن صدای خمیازه انسانها ،

at the mere sound of a human yawn.

واکنشی با یک خمیازه نشان میدهند.

در همان هنگام که مطالعات آنها، نشانگر صدق این امربود،

While their study showed this to be true, they found something else interesting.

آنها چیز جالب دیگری را یافته‌اند.

Dogs yawned more frequently at familiar yawns,

سگ ها در برابر صدای خمیازه های آشنا، مثل صاحبانشان،

such as from their owners,

بیشتر خمیازه می‌کشند،

than at unfamiliar yawns from strangers.

تا خمیازه‌ای ناآشنا از افراد غریبه.

Following this research, other studies on humans and primates

به دنبال این پژوهش،

همچنین مطالعات دیگر بر روی انسان و پستاندارن

have also shown that contagious yawning

همچنین نشان داده که خمیازه مسری

occurs more frequently among friends than strangers.

بیشتر در میان دوستان اتفاق می‌افتد تا با غریبه‌ها.

در حقیقت، خمیازه مُسری وقتی در ما شروع می‌شود

In fact, contagious yawning starts occurring

when we are about four or five years old,

که حدود ۴ تا ۵ ساله هستیم،

at the point when children

در زمانی که کودکان بطور مناسبی

develop the ability to identify others' emotions properly.

توانایی شناسایی احساسات دیگران را پیدا می‌کنند.

Still, while newer scientific studies aim to prove that contagious yawning

با این حال، در حالی که هدف مطالعات جدیدتر علمی

برای اثبات اینکه خمیازه مسری

is based on this capacity for empathy,

بر پایه توانایی همدردی است بنا شده،

more research is needed to shed light on what exactly is going on.

پژوهشهای زیادی برای روشن کردن

اینکه دقیقا چه اتفاقی می‌افتد نیاز است.

این امکان وجود دارد که پاسخ

It's possible that the answer lies in another hypothesis altogether.

کلا" در فرضیۀ دیگری نهفته باشد.

دفعه بعد که دچار خمیازه شدی،

The next time you get caught in a yawn,

take a second to think about what just happened.

یک لحظه درباره اینکه چه اتفاقی افتاد فکر کن.

Were you thinking about a yawn?

آیا به خمیازه کشیدن فکر می کردی؟

Did someone near you yawn?

آیا کسی در نزدیکی تو خمیازه کشید؟

Was that person a stranger or someone close?

آیا غریبه بود و یا یکی از نزدیکان؟

And are you yawning right now?

و اینکه آیا الان خمیازه می کشی؟

(Yawn)

(Lip smacking)