The Atlantic slave trade: What too few textbooks told you - Anthony Hazard

Translator: Pongsakorn Puavaranukroh Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

Slavery, the treatment of human beings as property, deprived of personal rights,

การค้าทาส ซึ่งปฏิบัติต่อมนุษย์เหมือนเป็นทรัพย์สิน พรากสิทธิส่วนบุคคล

has occurred in many forms throughout the world.

ได้เกิดขึ้นหลากหลายรูปแบบทั่วโลก

But one institution stands out for both its global scale and its lasting legacy.

แต่ขบวนการหนึ่งที่โดดเด่นทั้งเรื่อง เครือข่ายระดับโลกและเป็นตำนานเล่าขาน

The Atlantic slave trade,

ขบวนการค้าทาสข้ามแอตแลนติค (Atlantic Slave Trade)

occurring from the late 15th to the mid 19th century

ซึ่งเกิดขึ้นระหว่างปลายศตวรรษที่ 15 จนถึงกลางศตวรรษที่ 19

and spanning three continents,

ขยายครอบคลุมไป 3 ทวีป

forcibly brought more than 10 million Africans to the Americas.

ได้บังคับชาวอัฟริกันมากกว่า 10 ล้านคน มายังทวีปอเมริกา

The impact it would leave affected not only these slaves

ผลกระทบที่เกิดขึ้นไม่เพียงเฉพาะแต่พวกทาส

and their descendants,

และลูกหลานของพวกเขาเท่านั้น

but the economies and histories of large parts of the world.

แต่ยังส่งผลต่อเศรษฐกิจ และประวัติศาสตร์หลายส่วนของโลก

There had been centuries of contact between Europe and Africa

เป็นเวลาหลายศตวรรษมาแล้ว ที่ยุโรปและอัฟริกาได้ติดต่อกัน

via the Mediterranean.

ผ่านทางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

But the Atlantic slave trade began in the late 1400s

แต่การค้าทาสข้ามแอตแลนติค เพิ่งเริ่มขึ้นไปช่วงปลายทศวรรษที่ 1400

with Portuguese colonies in West Africa,

ณ อาณานิคมโปรตุเกสในอัฟริกาตะวันตก

and Spanish settlement of the Americas shortly after.

และการที่สเปนได้ไปตั้งรกราก ที่ทวีปอเมริกาหลังจากนั้นไม่นาน

The crops grown in the new colonies, sugar cane, tobacco, and cotton,

พืชไร่ที่ทำการปลูกที่อาณานิคมใหม่ เช่น อ้อย ยาสูบ และฝ้าย

were labor intensive,

น้้นต้องใช้แรงงานอย่างเข้มข้น

and there were not enough settlers or indentured servants

และมันก็ไม่มีผู้ตั้งรกรากใหม่ หรือแรงงานอพยพที่เพียงพอ

to cultivate all the new land.

ที่จะเก็บเกี่ยวผลผลิตเหล่านั้น

American Natives were enslaved, but many died from new diseases,

ชาวอเมริกันพื้นเมืองถูกจับเป็นทาส แต่ส่วนใหญ่ตายเพราะโรคใหม่

while others effectively resisted.

พวกที่ยังแข็งแรงก็ทำการต่อต้านขัดขืน

And so to meet the massive demand for labor,

ดังนั้นเพื่อที่จะสนองความต้องการ แรงงานจำนวนมหาศาล

the Europeans looked to Africa.

ชาวยุโรปจึงเบนเข็มไปยังอัฟริกา

African slavery had existed for centuries in various forms.

ทาสอัฟริกามีมานานแล้วหลายศตวรรษ ในหลายรูปแบบ

Some slaves were indentured servants,

เช่น ทาสจากการเป็นลูกหนึ้

with a limited term and the chance to buy one's freedom.

ซึ่งจำกัดระยะเวลาการเป็นทาส และมีโอกาสไถ่ตัวเอง

Others were more like European serfs.

ทาสบางประเภทก็คล้ายกับทาสติดที่ดินในยุโรป

In some societies, slaves could be part of a master's family,

ในบางสังคม ทาสอาจเป็นส่วนหนึ่ง ของครอบครัวนายทาส

own land, and even rise to positions of power.

สามารถถือครองที่ดิน หรือแม้แต่การก้าวสู่ ตำแหน่งที่มีอำนาจ

But when white captains came offering manufactured goods,

แต่เมื่อกัปตันเรือชาวยุโรปได้เสนอสินค้าต่าง ๆ

weapons, and rum for slaves,

อาวุธ และ เหล้ารัม เพื่อแลกกับทาส

African kings and merchants had little reason to hesitate.

กษัตริย์ชาวอัฟริกาและเหล่าพ่อค้า ก็เริ่มเกิดความลังเล

They viewed the people they sold not as fellow Africans

พวกเขาไม่ได้มองผู้คนที่ถูกขาย ว่าเป็นชาวอัฟริกันเหมือนๆ กัน

but criminals, debtors, or prisoners of war from rival tribes.

แต่เป็น อาชญากร ลูกหนี้ หรือเชลยศึกจากเผ่าคู่อริ

By selling them, kings enriched their own realms,

การขายพวกเขา สร้างความมั่งคั่งแก่กษัตริย์

and strengthened them against neighboring enemies.

และทำให้อาณาจักรเข้มแข็งขึ้น ในการต่อสู้กับชนเผ่าคู่อริ

African kingdoms prospered from the slave trade,

หลายประเทศในอัฟริการุ่งเรืองจากการค้าทาส

but meeting the European's massive demand created intense competition.

แต่การสนองความต้องการของชาวยุโรป ทำให้เกิดการแข่งขันรุนแรง

Slavery replaced other criminal sentences,

การเป็นทาสได้เข้ามาแทนที่ การลงโทษคดีอาญาอื่น ๆ

and capturing slaves became a motivation for war,

และการล่าทาสนั้น เป็นแรงจูงใจสำคัญในการทำสงคราม

rather than its result.

จากเดิมที่เป็นเพียงผลพลอยได้

To defend themselves from slave raids,

เพื่อปกป้องประเทศจากสงครามแย่งชิงทาส

neighboring kingdoms needed European firearms,

ประเทศเหล่านั้นต้องการปืนไฟจากยุโรป

which they also bought with slaves.

ซึ่งก็ใช้ทาสไปแลกมาเช่นเดิม

The slave trade had become an arms race,

การค้าทาสได้กลายมาเป็น การแข่งขันทางแสนยานุภาพ

altering societies and economies across the continent.

เปลี่ยนโฉมหน้าสังคมและ เศรษฐกิจไปทั้งทวีปอัฟริกา

As for the slaves themselves, they faced unimaginable brutality.

สำหรับพวกทาสเอง ก็ต้องเผชิญกับ ความทารุนโหดร้าย

After being marched to slave forts on the coast,

หลังจากถูกต้อนมายังสถานีค้าทาสริมชายฝั่ง

shaved to prevent lice, and branded,

ถูกโกนผมเพื่อป้องกันเหา และถูกตีตรา

they were loaded onto ships bound for the Americas.

พวกเขาถูกยัดเข้าไปในเรือ ที่มุ่งหน้าไปทวีปอเมริกา

About 20% of them would never see land again.

ประมาณ 20% ของพวกเขา จะไม่มีโอกาสได้เห็นแผ่นดินอีก

Most captains of the day were tight packers,

กัปตันเรือส่วนใหญ่ในสมัยนั้น มักบรรทุกทาสแบบเต็มพิกัด

cramming as many men as possible below deck.

บรรทุกทาสไปให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ใต้ท้องเรือ

While the lack of sanitation caused many to die of disease,

ขณะที่สุขอนามัยที่เลวร้าย ทำให้ทาสหลายคนต้องล้มป่วยเสียชีวิต

and others were thrown overboard for being sick,

บางส่วนถูกจับโยนลงทะเล เพียงเพราะล้มป่วย

or as discipline,

หรือจากการถูกลงโทษ

the captain's ensured their profits by cutting off slave's ears

เพื่อรักษาผลประโยชน์ของกัปตันเรือ พวกเขาจะตัดหูของทาสออก

as proof of purchase.

ใช้เป็นหลักฐานในการซื้อขาย

Some captives took matters into their own hands.

ทาสบางส่วนรับมือกับปัญหาด้วยตัวเอง

Many inland Africans had never seen whites before,

ชาวอัฟริกันส่วนใหญ่ ไม่เคยเห็นคนผิวขาวมาก่อน

and thought them to be cannibals,

และคิดไปว่าเป็นมนุษย์กินคน

constantly taking people away and returning for more.

จากการที่มาซื้อทาสอยู่เรื่อยๆ อย่างไม่รู้จักพอ

Afraid of being eaten, or just to avoid further suffering,

การกลัวว่าจะถูกกิน หรืออาจจะแค่ต้องการหนีปัญหา

they committed suicide or starved themselves,

พวกเขาฆ่าตัวตาย หรืออดอาหารตาย

believing that in death, their souls would return home.

ด้วยเชื่อว่าเมื่อตาย วิญญาณพวกเขาจะได้กลับบ้านเกิด

Those who survived were completley dehumanized,

ส่วนทาสที่ยังเหลือรอด ถูกปฏิบัติอย่างไร้มนุษยธรรม

treated as mere cargo.

เสมือนเป็นแค่สินค้า

Women and children were kept above deck and abused by the crew,

ทาสผู้หญิงและเด็กถูกแยกไว้อยู่บนดาดฟ้าเรือ และถูกข่มเหงโดยลูกเรือ

while the men were made to perform dances

ขณะที่ทาสผู้ชายถูกจับให้มาเต้นรำ

in order to keep them exercised and curb rebellion.

เพื่อให้ได้ออกกำลังกาย และป้องกันการก่อกบฎ

What happened to those Africans who reached the New World

ชะตากรรมของชาวอัฟริกันที่มาถึงโลกใหม่

and how the legacy of slavery still affects their descendants today

และผลกระทบจากการค้าทาส ที่ตกทอดมาถึงลูกหลานทาสเหล่านั้น

is fairly well known.

เป็นที่รู้กันดี

But what is not often discussed

แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยรู้กันก็คือ

is the effect that the Atlantic slave trade had on Africa's future.

ผลกระทบจากขบวนการค้าทาสข้ามแอตแลนติค ที่มีต่ออนาคตของอัฟริกา

Not only did the continent lose tens of millions of its able-bodied population,

ไม่เพียงแค่อัฟริกาได้สูญเสีย ทรัพยากรมนุษย์ไปกว่า 10 ล้านคน

but because most of the slaves taken were men,

แต่เนื่องว่าทาสส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย

the long-term demographic effect was even greater.

ผลกระทบระยะยาวในเชิงโครงสร้างประชากร จึงยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก

When the slave trade was finally outlawed in the Americas and Europe,

เมื่อการค้าทาสได้กลายเป็นสิ่งผิดกฎหมาย ในอเมริกาและยุโรป

the African kingdoms whose economies it had come to dominate collapsed,

อาณาจักรต่าง ๆ ในอัฟริกา ที่เศรษฐกิจ ต้องพึ่งพิงชาติตะวันตก ก็ถึงคราวล่มสลาย

leaving them open to conquest and colonization.

เปิดช่องให้ถูกยึดครองตกเป็นอาณานิคม

And the increased competition and influx of European weapons

การแข่งขันที่สูงขึ้นและ การทะลักเข้ามาของอาวุธจากยุโรป

fueled warfare and instability that continues to this day.

เพิ่มเชื้อไฟสงครามและ ความไม่มั่นคงในทวีปจนถึงทุกวันนี้

The Atlantic slave trade also contributed to the development of racist ideology.

ขบวนการค้าทาสข้ามแอตแลนติค ยังทำให้เกิดแนวคิดเรื่องการเหยียดผิว

Most African slavery had no deeper reason than legal punishment

ทาสชาวอัฟริกันส่วนใหญ่เป็นทาส จากการถูกลงโทษตามกฏหมาย

or intertribal warfare,

หรือเป็นเชลยสงคราม

but the Europeans who preached a universal religion,

แต่ชาวยุโรป ผู้ซึ่งยึดหลักศาสนาสากล

and who had long ago outlawed enslaving fellow Christians,

และผู้เคยทำให้การจับชาวคริสเตียนด้วยกัน มาเป็นทาสนั้นผิดกฎหมาย

needed justification for a practice

กลับต้องการความชอบธรรมในการมีทาส

so obviously at odds with their ideals of equality.

ซึ่งขัดอย่างชัดเจนต่อหลักความเชื่อ เรื่องความเสมอภาค

So they claimed that Africans were biologically inferior

ดังนั้นพวกเขาจึงอ้างว่าชาวอัฟริกัน มีความด้อยกว่าทางชีวภาพ

and destined to be slaves,

และถูกลิขิตมาให้เป็นทาส

making great efforts to justify this theory.

พวกเขาพยายามอย่างมาก เพื่ออ้างทฤษฎีนี้

Thus, slavery in Europe and the Americas acquired a racial basis,

ดังนั้น การค้าทาสในยุโรปและอเมริกา จึงมีฐานแนวคิดเรื่องเหยียดเชื้อชาติ

making it impossible for slaves and their future descendants

ทำให้ทาสและลูกหลานของพวกเขานั้น

to attain equal status in society.

ไม่ได้รับความเท่าเทียมทางสังคม

In all of these ways,

ด้วยเหตุเหล่านี้

the Atlantic slave trade was an injustice on a massive scale

ขบวนการค้าทาสข้ามแอตแลนติค จึงเป็นความอยุติธรรมอย่างใหญ่หลวง

whose impact has continued long after its abolition.

ซึ่งผลกระทบนั้นก็ยังคงอยู่ แม้จะเลิกทาสไปแล้ว