The true cost of gold - Lyla Latif

Translator: Worawut Weerawan Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Gold is one of Earth’s most valuable resources,

ทองถือเป็นหนึ่งในทรัพยากรที่ล้ำค่าที่สุด บนโลกใบนี้

with one kilogram regularly valued at over 55,000 US dollars.

โดยทองหนึ่งกิโลกรัมจะมีมูลค่า สูงถึง 55,000 ดอลลาร์สหรัฐ

In 2020, Mali produced an estimated 71.2 tons of gold.

ในปี 2020 ประเทศมาลีสามารถผลิตทอง ได้มากถึง 71.2 ตัน

But Mali only saw $850 million from gold in 2020,

แต่กลับมีรายได้จากทองเพียง 850 ล้านดอลลาร์สหรัฐเท่านั้น

when that amount is worth billions,

ทั้งที่ควรมีมูลค่าหลายพันล้าน

not to mention that the country likely produced much more

และเป็นไปได้ว่าอาจจะผลิตทอง

than the reported 71.2 tons.

ได้มากกว่า 71.2 ตันที่ระบุไว้

The situation isn’t unique:

สถานการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่ที่มาลี

a number of other gold-rich countries in Africa,

ประเทศอื่นๆ ที่มีทองจำนวนมาก ในทวีปแอฟริกา

including Mauritania, Senegal, Guinea, Cote d’Ivoire,

รวมถึงมอริเตเนีย เซเนกัล กีนี โกตติวัวร์

Ghana, Burkina Faso, and Niger

กาน่า บูร์กินาฟาร์โซ และไนเจอร์ก็ไม่เว้น

also aren’t seeing the income they should, given the price of gold.

กลับไม่ได้รับรายได้ที่สมควรได้รับ จากราคาของทอง

The force behind this is greed

อำนาจที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ คือความโลภ

on an individual, corporate, and national scale,

ในระดับบุคคล องค์กร และระดับชาติ

and a corrupt system that perpetuates itself.

และระบบทุจริตที่ฝังรากลึก มาอย่างยาวนาน

Although Mali has abundant gold,

แม้ประเทศมาลีจะมีทองมากพอ

the country lacks the infrastructure to mine and export it.

แต่ก็ไม่ได้มีโครงสร้างพื้นฐาน ในการขุดและส่งออกทอง

So the government allows multinational corporations to apply for licenses

ดังนั้นรัฐบาลจึงอนุญาตให้บริษัทข้ามชาติ เข้ามาขอใบอนุญาติ

to mine gold in exchange for taxes paid to Mali’s government.

เพื่อขุดทองแลกกับการจ่ายภาษี ให้รัฐบาลของมาลี

These taxes should, theoretically, finance development,

โดยหลักการแล้ว ภาษีพวกนี้จะต้อง นำไปพัฒนาประเทศในด้านต่างๆ

like building the infrastructure to mine gold, improve the economy,

อย่างเช่นการทำโครงสร้างพื้นฐานสำหรับขุดทอง พัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ

and provide citizens with public goods like healthcare and education.

และสวัสดิการดีๆ แก่ประชาชน เช่นการรักษาพยาบาลและการศึกษา

Tax money alone isn’t enough to do these things, of course:

แน่นอนว่าแค่เงินภาษีอย่างเดียว คงไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้

a government also has to be invested in its people’s well-being,

รัฐบาลจำเป็นที่จะต้องลงทุนกับ คุณภาพชีวิตของประชาชนด้วย

and government corruption can prevent progress.

และการทุจริตของรัฐบาลนั้นสามารถ ยับยั้งไม้ให้เกิดการพัฒนาได้

But without adequate funds,

แต่ด้วยเงินทุนที่ไม่เพียงพอ

even the best intentioned government doesn’t stand a chance

แม้แต่รัฐบาลที่มีความตั้งใจดี ก็อาจทำอะไรได้ไม่มาก

of improving circumstances for its citizens.

ในการปรับปรุงคุณภาพชีวิต ของประชาชน

Foreign corporations exploit Mali’s need for tax revenue

บริษัทข้ามชาติใช้ช่องโหว่นี้ เอาเปรียบความต้องการเงินภาษีของมาลี

to get the government to sign on to very unfavorable yet perfectly legal contracts.

เพื่อให้รัฐบาลเซ็นอนุมัติสัญญาที่ตัวเอง เป็นฝ่ายเสียเปรียบแถมยังถูกกฎหมายอีกด้วย

For example, one such contract stated that no corporate taxes would be owed

เช่น สัญญาฉบับหนึ่งระบุว่า ไม่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลห้าปีแรก

for the first five years, costing Mali millions in tax revenue.

ทำให้มาลีขาดเงินภาษีหลายล้านดอลลาร์

Meanwhile, mining licenses sometimes allow these corporations to take samples of gold

ขณะเดียวกัน สัญญาการทำเหมืองบางสัญญา ก็อนุญาตให้บริษัทเหล่านี้นำตัวอย่างทอง

out of the country without registering them

ออกนอกประเทศโดยไม่ต้องจดทะเบียน

or paying taxes on them.

หรือแม้แต่จ่ายภาษีสักนิดเดียว

These should be small amounts of gold used to test for quality,

ซึ่งควรเป็นทองปริมาณน้อย ที่ใช้ในการทดสอบคุณภาพ

but the license doesn’t limit the size of samples,

แต่ในสัญญากลับไม่ระบุขนาดของตัวอย่างทอง

so this creates a loophole

ซึ่งนี่เองทำให้เกิดช่องโหว่

where corporations export large amounts of gold without paying any tax.

ให้บริษัทส่งออกทองจำนวนมหาศาล โดยไม่ต้องจ่ายภาษี

The multinational corporations are also evading taxes

บริษัทข้ามชาติพวกนี้ยังเลี่ยงภาษี

they are legally required to pay.

ในส่วนที่ต้องจ่ายตามกฎหมายอีกด้วย

They filter profits through a labyrinth of tax havens that’s difficult to trace.

พวกเขานำกำไรไปผ่านสถานที่ภาษีต่ำ ที่ซับซ้อนและยากในการติดตาม

Or they exaggerate their expenses so they end up owing very little in taxes.

หรือไม่พวกเขาก็ระบุว่ามีรายจ่ายเกินจริง เพื่อทำให้ตัวเองจ่ายภาษีน้อยลง

For instance, a corporation in Mali uses a subsidiary in Ireland

ตัวอย่างเช่น บริษัทหนึ่งในมาลีใช้ บริษัทย่อยในไอร์แลนด์

to manage its operations and another subsidiary in the Netherlands

เพื่อจัดการการดำเนินงาน และอีกบริษัทหนึ่งในเนเธอร์แลนด์

to license its brand name.

เพื่อจดทะเบียนใช้ชื่อบริษัท

The corporation in Mali pays management fees to the Irish subsidiary

บริษัทนั้นจ่ายค่าธรรมเนียมการบริหาร ให้กับบริษัทย่อยที่ไอร์แลนด์

and pays intellectual property license fees to the Dutch company,

และจ่ายค่าอนุญาตทรัพย์สินทางปัญญา ให้แก่บริษัทในเนเธอร์แลนด์

all for enormous sums.

เป็นจำนวนเงินมหาศาล

These costs are deducted from overall profits,

รายจ่ายเหล่านี้จะนำไปหักออก กับผลกำไรรวม

leaving the amount subject to taxes at a bare minimum.

เหลือเป็นเงินเพียงเล็กน้อยเพื่อจ่ายภาษี

These companies also buy gold on the black market.

บริษัทเหล่านี้ยังซื้อทองจากตลาดมืดอีกด้วย

Local, small-scale miners often operate without a license,

นักขุดเหมืองรายย่อยในประเทศมักดำเนินกิจการ โดยไม่มีใบอนุญาต

so the government is unaware of how much gold they mine.

ดังนั้นรัฐบาลจึงไม่ทราบว่ามีการ ขุดทองในประเทศไปเท่าไหร่

Corporations buy gold from these miners,

บริษัทก็จะซื้อทองจากคนงานเหมืองเหล่านี้

avoiding the cost of mining the gold themselves,

เพื่อหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่าย ในการขุดทองด้วยตัวเอง

and pay the miners far below market value.

แล้วจ่ายเงินให้คนงานต่ำกว่า มูลค่าในตลาดเกินไปมาก

Then they turn around and tell the government

จากนั้นพวกเขาจึงหันไปบอกรัฐบาล

they incurred huge expenses mining gold they didn’t mine at all.

ว่าพวกเขามีค่าใช้จ่ายมหาศาลในการขุดทอง ที่พวกเขาไม่ได้ขุดเลย

There’s no way for Mali’s revenue authority to verify this information,

ไม่มีทางใดที่หน่วยงานตรวจสอบรายได้ของมาลี จะสามารถตรวจสอบข้อมูลนี้ได้

causing the country to lose even more tax money.

ทำให้ประเทศสูญเสียเงินภาษีมากกว่าเดิม

Similarly, corporations pay corrupt government officials

ขณะเดียวกัน บริษัทก็มีการจ่ายใต้โต๊ะ เจ้าหน้าที่รัฐที่ทุจริต

to help them smuggle gold across borders, primarily to the United Arab Emirates,

เพื่อให้สามารถลักลอบนำทองข้ามชายแดนได้ โดยหลักๆ มักไปที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

rather than operating through legal channels.

แทนที่จะดำเนินการทุกอย่าง ให้ถูกต้องตามกฎหมาย

In 2016, Mali reported around $200 million of exported gold,

ในปี 2016 ประเทศมาลีรายงานว่ามีทองมูลค่า 200 ล้านดอลลาร์สหรัฐที่ถูกส่งออก

but the UAE reported receiving slightly over $1.5 billion of imported gold

แต่ทางยูเออีรายงานว่าพวกเขามีรายได้จาก ทองนำเข้ามากกว่า 1.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ

from Mali that same year.

ซึงเป็นทองที่นำเข้ามาจากมาลีในปีเดียวกัน

The gold is then sold to European, American, and Asian markets from the UAE,

ทองดังกล่าวก็จะถูกส่งขายให้กับยุโรป อเมริกาและเอเชียโดยทางยูเออี

with no questions asked about its origins.

โดยไม่มีใครแม้แต่จะถามเลยว่าทองมาจากไหน

Similar patterns can be seen with gold-rich countries across Africa,

เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับประเทศอื่นๆ ที่มีทองจำนวนมากในแอฟริกา

indicating that gold smuggling is happening on a massive scale,

เป็นข้อบ่งชี้ว่ามีการลักลอบนำทองออกมา อย่างมหาศาล

without ever being subject to taxes.

โดยไม่มีการจ่ายภาษีแม้แต่นิดเดียว

All of this creates a vicious cycle,

สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดวงจรอุบาทว์

forcing a continued reliance

ที่ทำให้ประเทศต้องพึ่งพา

on the corporations that helped create the situation in the first place.

บริษัทที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ตั้งแต่แรก

More than half of Mali’s citizens live below the international poverty line,

ประชาชนชาวมาลีเกินครึ่งใช้ชีวิต ต่ำกว่าเส้นแบ่งความยากจนระดับนานาชาติ

while their nation’s wealth lines the pockets of foreign corporations

ในขณะที่ความมั่งคั่งของประเทศกลับ อยู่ในกระเป๋าเงินของบริษัทข้ามชาติ

and corrupt officials.

และเจ้าหน้าที่รัฐที่ทุจริต