One of the most banned books of all time - Mollie Godfrey

Vertaald door: Laura Broersen Nagekeken door: Annick Knops

In 1998, a Maryland school district removed one of American literature’s

In 1998 schrapte een scholengemeenschap in Maryland

een van Amerika’s meest geprezen literaire werken uit hun leerplan.

most acclaimed works from its curriculum.

Parents pushing for the ban said the book

Ouders die aandrongen op het verbod

noemden het boek zowel ‘seksueel expliciet’ als ‘anti-wit’.

was both “sexually explicit” and “anti-white.”

Following an outcry from other parents and teachers,

Na de verontwaardiging van andere ouders en leraren

the decision was eventually reversed.

werd de beslissing teruggedraaid.

But this was neither the first nor the last attack

Maar dit was niet de eerste, evenmin de laatste aanval

on Maya Angelou’s “I Know Why The Caged Bird Sings.”

op Maya Angelou’s ‘Ik weet waarom gekooide vogels zingen’.

Few books have been challenged more often than Angelou's memoir.

Weinig boeken zijn vaker aangevochten dan de memoires van Angelou.

And while book banning decisions typically aren’t made

Hoewel het verbieden van boeken

gewoonlijk niet op regionaal of staatsniveau plaatsvindt,

at the state or national level,

most of the schools and libraries that have banned Angelou’s book

gaven de meeste scholen en bibliotheken die Angelou’s boek verboden

have given similar reasons.

hier vergelijkbare redenen voor.

Most commonly, they argue that the memoir’s account of sexual assault

Meestal was het argument dat het verslag in de memoires

over seksueel geweld en de agressie door racisme in de VS

and the violence of US racism are inappropriate for young readers.

ongepast zou zijn voor jonge lezers.

Maar deze punten missen de essentie van Angelou’s verhaal,

But these concerns miss the point of Angelou’s story,

which uses these very themes to explore the danger of censorship

dat net deze thema’s aanhaalt om de gevaren van censuur en geheimhouding

and silence in the lives of young people.

te onderzoeken in het leven van jongeren.

Published in 1969, “I Know Why The Caged Bird Sings”

De uitgave in 1969, ‘Ik weet waarom gekooide vogels zingen’,

traces the author’s childhood growing up poor, Black and female in the southern US.

schetst de achtergrond van de schrijfster

als arm én zwart meisje in het Zuiden van de VS.

Central to the narrative is Angelou’s experience of being sexually assaulted

Centraal in het verhaal staat Angelou’s beleving van seksueel misbruik

when she was seven and a half years old.

toen ze zeven en een half was.

Surrounded by adults who consider the subject too taboo to discuss,

Omringd door volwassenen die dit onderwerp als een taboe beschouwden,

Angelou decides that she is to blame.

meende Angelou dat het haar eigen schuld was.

And when she finally identifies her abuser in court,

En toen ze haar misbruiker eindelijk identificeerde in de rechtzaal,

he is killed by vigilantes.

werd hij vermoord door burgerwachten.

Angelou believes her voice is responsible for his death,

Angelou gelooft dat haar stem verantwoordelijk is voor zijn dood,

and for six years, she stops speaking almost entirely.

en zes jaar lang stopt ze bijna geheel met praten.

The book chronicles Angelou’s journey to rediscover her voice,

Het boek vertelt over de zoektocht van Angelou om haar stem te herontdekken,

all while exploring the pain and misplaced shame

terwijl ze ook de pijn en de misplaatste schaamte verkent,

that emerges from avoiding uncomfortable realities.

die voortkomt uit het ontwijken van de onprettige waarheid.

The memoir’s narrative voice expertly blends her childhood confusion

Het relaas van de memoires brengt op virtuoze wijze

haar kinderlijke verwarring en volwassen inzichten samen,

with her adult understanding,

offering the reader insights Angelou was deprived of as a child.

om zo de lezer een kijk te bieden op wat haar als kind ontnomen werd.

She connects her early experiences of being silenced and shamed

Ze verbindt haar vroege ervaringen van moeten verzwijgen en schaamte

to the experience of being poor and Black in the segregated United States.

met de ervaring van arm en zwart zijn tijdens de rassenscheiding in de VS.

“The Black female,” she writes,

‘De zwarte vrouw,’ schrijft ze,

“is caught in the tripartite crossfire of masculine prejudice,

’zit gevangen in het drieledige kruisvuur van mannelijke vooroordelen,

white illogical hate, and Black lack of power.”

onlogische witte haat, en een zwart gebrek aan macht’.

Her autobiography was one of the first books

Haar autobiografie was een van de eerste boeken

to speak openly about child sexual abuse,

waarin seksueel kindermisbruik openlijk besproken werd,

and especially groundbreaking to do so from the perspective of the abused child.

en is vooral baanbrekend met de invalshoek van het misbruikte kind.

For centuries, Black women writers had been limited by stereotypes

Eeuwenlang werden zwarte schrijfsters beperkt door stereotypen

characterizing them as hypersexual.

die hen neerzetten als nymfomanen.

Afraid of reinforcing these stereotypes,

Uit angst om dit stigma te bekrachtigen,

few were willing to write about their sexuality at all.

schreven weinigen over hun seksualiteit.

But Angelou refused to be constrained.

Maar Angelou liet zich niet beteugelen.

She publicly explored her most personal experience,

Ze openbaarde haar meest persoonlijke ervaring,

without apology or shame.

zonder pardon of schaamte.

This spirit of defiance charges her writing with a sense of hope

Deze daad van verzet verleent haar werk een vleugje hoop

that combats the memoir’s often traumatic subject matter.

dat het veelal traumatische thema overstijgt.

When recalling how a fellow student defied instructions not to sing

Terugdenkend aan een studiegenoot die het verbod trotseerde

en toch het Zwarte Volkslied zong in de aanwezigheid van witte gasten,

the Black National Anthem in the presence of white guests,

she writes, “The tears that slipped down many faces were not wiped away in shame.

schrijft ze: ’De tranen op veel gezichten werden niet in schaamte weggeveegd.

We were on top again... We survived.”

We stonden weer aan de top, we hebben het overleefd’.

Angelou’s memoir was published amidst the Civil Rights and Black Power movements,

Angelou’s memoires verschenen

gelijktijdig met de burgerrechten- en Black Power-bewegingen,

when activists were calling for school curricula

toen activisten leerplannen eisten

that reflected the diversity of experiences in the US.

die de diversiteit aan levenservaringen in de VS weerspiegelden.

But almost as soon as the book appeared in schools, it was challenged.

Maar het boek lag nog maar net in de scholen,

toen de klachten volgden.

Campaigns to control lesson plans surged across America in the 1970s and 80s.

Acties om leerplannen te bewaken namen toe in het Amerika van de jaren 70 en 80

On the American Library Association’s list

Op de lijst van de Amerikaanse Bibliotheek Associatie

of most frequently banned or challenged books,

met de meest verboden of betwiste boeken:

“I Know Why The Caged Bird Sings” remained near the top for two decades.

‘Ik weet waarom gekooide vogels zingen’, dat twintig jaar hoog gerangschikt bleef.

But parents, students, and educators have consistently fought back

Maar ouders, studenten en docenten hebben onophoudelijk gestreden

in support of the memoir.

voor het behoud van de memoires.

And by 2013, it had become the second most taught non-fiction text

In 2013 werd het de tweede meest onderwezen non-fictie tekst

in US high school English classes.

in de Engelse les aan middelbare scholen in de VS.

When asked how she felt about writing one of the most banned books, Angelou said,

Gevraagd hoe ze zich voelde als auteur van een van de meest gehekelde boeken,

zegt Angelou: “Ik stel vast dat mensen die mijn boek willen verbieden,

“I find that people who want my book banned have never read

nooit een alinea van mijn werk hebben gelezen,

a paragraph of my writing,

but have heard that I write about a rape.

maar ze hebben gehoord dat ik over een verkrachting schrijf.

They act as if their children are not faced with the same threats.

Ze doen alsof het hun kinderen nooit kan overkomen.

And that’s terrible.”

En dat is vreselijk.”

She believed that children who are old enough to be the victims

Ze meende dat kinderen die oud genoeg zijn

om de slachtoffers te zijn van seksueel misbruik en racisme

of sexual abuse and racism are old enough to read about these subjects.

ook oud genoeg zijn om hierover te lezen.

Because listening and learning are essential to overcoming,

Want luisteren en leren zijn essentieel om het te boven te komen,

and the unspeakable is far more dangerous when left unspoken.

en het onzegbare is veel gevaarlijker wanneer het verzwegen wordt.