One of the most banned books of all time - Mollie Godfrey

Çeviri: Zeynep Begüm Arslan Gözden geçirme: esra kurul

In 1998, a Maryland school district removed one of American literature’s

1998′de bir Maryland okul bölgesi, müfredatından Amerikan edebiyatının

most acclaimed works from its curriculum.

en beğenilen eserlerinden birini kaldırdı.

Parents pushing for the ban said the book

Yasağı zorlayan ebeveynler kitabın

was both “sexually explicit” and “anti-white.”

hem “müstehcen” hem de “beyaz karşıtı” olduğunu söyledi.

Following an outcry from other parents and teachers,

Başka ebeveyn ve öğretmenlerden gelen tepkiler sonrasında

the decision was eventually reversed.

karar sonunda tersine çevrildi.

But this was neither the first nor the last attack

Ama bu Maya Angelou’nun ″Kafesteki Kuş Neden Şakır, Bilirim’’e

on Maya Angelou’s “I Know Why The Caged Bird Sings.”

yapılan ne ilk ne de son saldırıydı.

Few books have been challenged more often than Angelou's memoir.

Çok az kitaba Angelou’nun anılarından daha sık karşı çıkılmıştır.

And while book banning decisions typically aren’t made

Genelde kitap yasaklamaları eyalet ya da ulusal düzeyde yapılmasa da,

at the state or national level,

most of the schools and libraries that have banned Angelou’s book

çoğu okul ve kütüphane de Angelou’nun kitabını benzer sebeplerden yasakladı.

have given similar reasons.

Most commonly, they argue that the memoir’s account of sexual assault

Genel olarak, anıların cinsel istismar ve ABD ırkçılığının şiddeti anlatımının

and the violence of US racism are inappropriate for young readers.

genç okuyucular için uygun olmadığını iddia ettiler.

But these concerns miss the point of Angelou’s story,

Ama bu endişeler, tam da bu temaları kullanarak

which uses these very themes to explore the danger of censorship

genç insanların hayatındaki sansürün ve susmanın tehlikesinden

bahseden Angelou’nun hikayesinin asıl noktasını kaçırıyor.

and silence in the lives of young people.

Published in 1969, “I Know Why The Caged Bird Sings”

1969’da yayımlanan “Kafesteki Kuş Neden Şakır, Bilirim’’,

traces the author’s childhood growing up poor, Black and female in the southern US.

yazarın Güney Amerika’da fakir, siyahi ve kadın olarak geçen çocukluğuna dayanıyor.

Central to the narrative is Angelou’s experience of being sexually assaulted

Anlatının merkezinde Angelou’nun yedi buçuk yaşındayken

when she was seven and a half years old.

cinsel istismara uğraması olayı yatıyor.

Surrounded by adults who consider the subject too taboo to discuss,

Konunun tartışılamayacak kadar tabu olduğunu düşünen yetişkinlerle çevriliyken

Angelou decides that she is to blame.

Angelou suçun kendisinde olduğuna karar veriyor.

And when she finally identifies her abuser in court,

En sonunda istismarcısının kimliği mahkemede tespit edildiğinde,

he is killed by vigilantes.

o kanunsuzlar tarafından öldürülüyor.

Angelou believes her voice is responsible for his death,

Angelou sesinin onun ölümünden sorumlu olduğunu düşünüyor

and for six years, she stops speaking almost entirely.

ve altı yıl boyunca konuşmayı neredeyse tamamen bırakıyor.

The book chronicles Angelou’s journey to rediscover her voice,

Kitap, Angelou’nun sesini yeniden keşfetme yolculuğunu anlatırken,

all while exploring the pain and misplaced shame

aynı zamanda rahatsız edici gerçeklerden

that emerges from avoiding uncomfortable realities.

kaçınmanın getirdiği acıdan ve yersiz utançtan bahsediyor.

Anıların anlatısal sesi, Angelou’nun çocukluktaki kafa karışıklığını

The memoir’s narrative voice expertly blends her childhood confusion

with her adult understanding,

onun yetişkin anlayışıyla ustaca harmanlayarak

offering the reader insights Angelou was deprived of as a child.

okuyucuya Angelou’nun çocukken yoksun bırakıldığı içgörüler sunuyor.

She connects her early experiences of being silenced and shamed

Erken susturulma ve utandırılma deneyimlerini,

to the experience of being poor and Black in the segregated United States.

ayrımcı ABD’de fakir ve siyahi olma deneyimine bağlıyor.

“The Black female,” she writes,

“Siyah kadın,” diye yazıyor,

“is caught in the tripartite crossfire of masculine prejudice,

“eril önyargı, beyazların mantıksız nefreti ve siyahilerin güçsüzlüğünün

white illogical hate, and Black lack of power.”

üçlü çapraz ateşine yakalanmış durumda.”

Her autobiography was one of the first books

Otobiyografisi, çocukların cinsel istismarı hakkında açıkça konuşan

to speak openly about child sexual abuse,

ilk kitaplardan biriydi ve özellikle

and especially groundbreaking to do so from the perspective of the abused child.

bunu istismara uğramış çocuğun bakış açısıyla yaptığı için çığır açıcıydı.

For centuries, Black women writers had been limited by stereotypes

Yüzyıllar boyunca, siyahi kadın yazarlar

onları hiperseksüel olarak nitelendirilen klişelerle sınırlandırılmıştı.

characterizing them as hypersexual.

Afraid of reinforcing these stereotypes,

Bu klişeleri güçlendirmekten korkup,

few were willing to write about their sexuality at all.

çok azı cinsellikleri hakkında yazmaya istekliydi.

But Angelou refused to be constrained.

Ancak Angelou kısıtlanmayı reddetti.

She publicly explored her most personal experience,

En kişisel deneyimini özür dilemeden

without apology or shame.

veya utanmadan herkesin önünde keşfetti.

This spirit of defiance charges her writing with a sense of hope

Bu başkaldırı ruhu, yazısını anı kitabının genellikle travmatik konusuyla

that combats the memoir’s often traumatic subject matter.

mücadele eden bir umut duygusuyla dolduruyor.

When recalling how a fellow student defied instructions not to sing

Bir öğrenci arkadaşının beyaz konukların yanında Siyahi Milli Marşı’nı

the Black National Anthem in the presence of white guests,

söylememe talimatına nasıl meydan okuduğunu hatırlarken,

she writes, “The tears that slipped down many faces were not wiped away in shame.

“Pek çok yüzden akan gözyaşları utançtan silinmedi.

We were on top again... We survived.”

Yine zirvedeydik... Kurtulduk.”

Angelou’s memoir was published amidst the Civil Rights and Black Power movements,

Angelou’nun anıları, aktivistler ABD’deki deneyimlerin çeşitliliğini yansıtan

when activists were calling for school curricula

okul müfredatı için çağrıda bulunduklarında,

that reflected the diversity of experiences in the US.

Afroamerikan Sivil Haklar Hareketi esnasında yayımlandı.

But almost as soon as the book appeared in schools, it was challenged.

Ancak kitap neredeyse okullarda yayımlanır yayınlanmaz ona karşı çıkıldı.

Campaigns to control lesson plans surged across America in the 1970s and 80s.

1970′lerde ve 80′lerde Amerika’da

ders planlarını kontrol etmeye yönelik kampanyalar arttı.

On the American Library Association’s list

Amerikan Kütüphane Derneğinin

of most frequently banned or challenged books,

en sık yasaklanan veya karşı çıkılan kitaplar listesinde,

“I Know Why The Caged Bird Sings” remained near the top for two decades.

“Kafesteki Kuş Neden Şakır, Bilirim” yirmi yıl boyunca zirvede kaldı.

But parents, students, and educators have consistently fought back

Ancak veliler, öğrenciler ve eğitimciler

kitabı desteklemek için sürekli olarak mücadele ettiler.

in support of the memoir.

And by 2013, it had become the second most taught non-fiction text

Ve 2013 yılına gelindiğinde, ABD lise İngilizce derslerinde

en çok öğretilen ikinci kurgu olmayan metin haline geldi.

in US high school English classes.

When asked how she felt about writing one of the most banned books, Angelou said,

En çok yasaklanan kitaplardan birini

yazmak konusunda ne hissettiği sorulduğunda,

“I find that people who want my book banned have never read

“Kitabımın yasaklanmasını isteyenlerin

a paragraph of my writing,

yazdığım hiçbir paragrafı okumadıklarını

but have heard that I write about a rape.

ama bir tecavüz hakkında yazdığımı duyduklarını görüyorum.

They act as if their children are not faced with the same threats.

Çocukları aynı tehditlerle karşı karşıya kalmıyormuş gibi davranıyorlar.

And that’s terrible.”

Ve bu korkunç.” dedi Angelou.

She believed that children who are old enough to be the victims

Cinsel istismar ve ırkçılık mağduru olacak yaştaki çocukların

of sexual abuse and racism are old enough to read about these subjects.

bu konuları okuyacak yaşta olduğuna inanıyordu.

Because listening and learning are essential to overcoming,

Çünkü dinlemek ve öğrenmek, üstesinden gelmek için gereklidir

and the unspeakable is far more dangerous when left unspoken.

ve konuşulmayan, dile getirilmediğinde çok daha tehlikelidir.