What if there were 1 trillion more trees? - Jean-François Bastin

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Kanhaiya Verma

၈၄ မီတာ နီးပါး အမြင့်မှာ ရပ်နေတဲ့

Standing at almost 84 meters tall,

this is the largest known living tree on the planet.

ဒီအပင်ဟာ ဂြိုဟ်ကမ္ဘာပေါ်မှာ လူသိအများဆုံး ရှင်သန်နေတဲ့ သစ်ပင်ပါ။

Nicknamed General Sherman,

General Sherman လို့ ချစ်စနိုးခေါ်တဲ့

this giant sequoia has sequestered roughly 1,400 tons of atmospheric carbon

ဆေကွာယာ အပင်ကြီးက၊ ကမ္ဘာပေါ်က ခန့်မှန်းခြေ နှစ်ပေါင်း ၂,၅၀၀ ကျော်ရှိတဲ့

over its estimated 2,500 years on earth.

လေထု ကာဗွန် တန်ချိန်၁,၄၀၀ လောက်ကို ထုတ်ပေးပါတယ်။

Very few trees can compete with this carbon impact,

ဒီကာဗွန် အောင်းတာနဲ့ ယှဉ်နိုင်တဲ့ သစ်ပင် မရှိသလောက်ဆိုပေမဲ့၊

but today, humanity produces more than 1,400 tons of carbon every minute.

ဒီနေ့ လူသားတွေဟာ မိနစ်တိုင်း ကာဗွန် တန်ချိန် ၁,၄၀၀ ကျော်ကို ထုတ်လုပ်ပါတယ်။

ရာသီဥတု ပြောင်းလဲမှုကို တိုက်ဖျက်ဖို့

To combat climate change,

we need to steeply reduce fossil fuel emissions,

ရုပ်ကြွင်းလောင်စာ ထုတ်လွှတ်မှုတွေကို လျှော့ပြီး

and draw down excess CO2 to restore our atmosphere’s balance

ဖန်လုံအိမ်ဓာတ်ငွေ့တွေရဲ့ ဟန်ချက်နဂိုအတိုင်းပြန်ဖြစ်ဖို့

of greenhouse gases.

CO2 လွန်ကဲမှုကို လျှော့ချဖို့ လိုအပ်တယ်။

But what can trees do to help in this fight?

ဒါပေမဲ့၊ ဒီတိုက်ပွဲမှာ သစ်ပင်တွေက ဘာတွေ ကူညီပေးနိုင်လဲ။

And how do they sequester carbon in the first place?

ပထမဆုံး သစ်ပင်တွေက ကာဗွန်ကို ဘယ်လို ထုတ်ပေးလဲ။

Like all plants, trees consume atmospheric carbon

အပင်အားလုံးလိုပဲ၊ သစ်ပင်တွေက အလင်းမှီစုဖွဲ့မှုလို့ခေါ်တဲ့

through a chemical reaction called photosynthesis.

ဓာတုဆိုင်ရာ ဓာတ်ပြုမှုကနေ လေထု ကာဗွန်ကို သုံးစွဲကြတယ်။

This process uses energy from sunlight

ဒီဖြစ်စဉ်က ရေနဲ့ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို

to convert water and carbon dioxide into oxygen

အောက်ဆီဂျင်နဲ့ စွမ်းအင်သိုလှောင်ထားတဲ့ ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်အဖြစ် ပြောင်းလဲဖို့

and energy-storing carbohydrates.

နေရောင်ခြည်က စွမ်းအင်ကို သုံးတယ်။

Plants then consume these carbohydrates in a reverse process

ဒီနောက် သစ်ပင်တွေက ဒီကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်တွေကို

called respiration, converting them to energy

အသက်ရှူခြင်းလို့ ခေါ်တဲ့ ပြောင်းပြန် ဖြစ်စဉ်မှာ စားသုံးပြီး

and releasing carbon back into the atmosphere.

ဒါတွေကို စွမ်းအင်အဖြစ် ပြောင်းလဲကာ ကာဗွန်ကို လေထုထဲ ပြန်ထုတ်ပေးတယ်။

In trees, however, a large portion of that carbon isn’t released,

ဒါပေမဲ့ သစ်ပင်တွေမှာ ဒီကာဗွန်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ အပိုင်းကို မထုတ်ပေးဘူး။

and instead, is stored as newly formed wood tissue.

ဒါအစား အသစ် ဖွဲ့စည်းတဲ့ သစ်သားတစ်ရှူးအဖြစ် သိမ်းထားတယ်။

During their lifetimes, trees act as carbon vaults,

သူတို့ရဲ့ သက်တမ်းအတွင်း သစ်ပင်တွေက ကာဗွန် ပေါင်းမိုးတွေလို လုပ်ဆောင်ကြပြီး

and they continue to draw down carbon for as long as they grow.

ကြီးထွားနေသရွေ့ ကာဗွန်ကို ဆက်လက် ဆွဲယူကြတယ်။

However, when a tree dies and decays,

ဒါပေမဲ့ သစ်ပင်တစ်ပင် သေပြီး ဆွေးမြေ့သွားတဲ့အခါ၊

some of its carbon will be released back into the air.

ကာဗွန်အချို့ကို လေထဲကို ပြန်ထုတ်ပေးမှာပါ။

A significant amount of CO2 is stored in the soil,

သိသာတဲ့ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် ပမာဏကို နှစ်ပေါင်းထောင်ချီ

where it can remain for thousands of years.

ဆက်ရှိနေနိုင်တဲ့ မြေဆီလွှာမှာ သိုလှောင်ထားတယ်။

But eventually, that carbon also seeps back into the atmosphere.

ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံးတော့ ဒီကာဗွန်ဟာ လေထုထဲ ပြန်စိမ့်ဝင်သွားတယ်။

So if trees are going to help fight a long-term problem

ဒီတော့ ရာသီဥတုအပြောင်းအလဲလို ရေရှည်ပြဿနာကို တိုက်ဖျက်ဖို့

like climate change,

အပင်တွေက ကူညီမယ်ဆို၊

they need to survive to sequester their carbon

လျင်အမြန်လည်း မျိုးပွားနေရင်း ၎င်းတို့ရဲ့ ကာဗွန်ကို

for the longest period possible, while also reproducing quickly.

အရှည်ဆုံးကာလအထိ ထုတ်လွတ်ဖို့၊ အသက်ရှင်ဖို့လိုတယ်။

Is there one type of tree we could plant that meets these criteria?

ဒီစံနှုန်းတွေနဲ့ ကိုက်ညီတဲ့ အပင်တစ်မျိုး ရှိလား။

Some fast growing, long-lived, super sequestering species

ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ ဖြန်ကြဲနိုင်တဲ့ အမြန် ကြီးထွားတဲ့၊ အသက်ရှည်တဲ့

we could scatter worldwide?

အလွန် ထုတ်လွှတ်ပေးတဲ့ မျိုးစိတ်လား။

Not that we know of.

ကျွန်တော်တို့ မသိပါဘူး။

But even if such a tree existed,

ဒါပေမဲ့ ဒီလိုအပင်မျိုးရှိရင်တောင်၊

it wouldn’t be a good long-term solution.

ဒါက ရေရှည် ကောင်းတဲ့ ဖြေရှင်းနည်းတစ်ခုဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။

Forests are complex networks of living organisms,

သစ်တောတွေက သက်ရှိ ဇီဝရုပ်တွေရဲ့ ရှုပ်ထွေးတဲ့ ကွန်ရက်တွေဖြစ်ပြီး

and there’s no one species that can thrive in every ecosystem.

ဂေဟစနစ်တိုင်းမှာ ရှင်သန်နိုင်တဲ့ မျိုးစိတ် တစ်ခုဆိုတာမရှိဘူး။

The most sustainable trees to plant are always native ones;

စိုက်ပျိုးဖို့ ခံနိုင်စွမ်’အရှိဆုံးတွေက အမြဲတမ်း ဒေသရင်းအပင်တွေပါ။

species that already play a role in their local environment.

ဒေသတွင်း ဝန်းကျင်မှာ ကဏ္ဍတစ်ခုကနေ ပါဝင်ပြီးသား မျိုးစိတ်တွေပါ။

Preliminary research shows that ecosystems

သဘာဝအလျောက် ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ သစ်ပင်အမျိုးစုံရှိတဲ့

with a naturally occurring diversity of trees have less competition

ဂေဟစနစ်တွေကရင်းမြစ်တွေအတွက် ယှဉ်ပြိုင်မှု ပိုနည်းပြီး ရာသီဥတုအပြောင်းအလဲကို

for resources and better resist climate change.

ပိုခံနိုင်စွမ်းရှိတယ်လို့ ပဏာမ သုတေသနပြုချက်က ဖော်ပြတယ်။

This means we can’t just plant trees to draw down carbon;

ဆိုလိုတာက ကာဗွန်ကို ဆွဲယူဖို့သက်သက်ပဲ သစ်ပင်တွေကို စိုက်လို့မရတာပါ၊

we need to restore depleted ecosystems.

ကျွန်တော်တို့ဟာ ကုန်ခမ်းနေတဲ့ ဂေဟစနစ်တွေကို ပြန်ထူထောင်ဖို့ လိုတယ်။

There are numerous regions that have been clear cut

ပြန်လည်ထူထောင်ရေးအတွက် အသင့်ဖြစ်နေတဲ့ ပြတ်သား

or developed that are ripe for restoring.

ဒါမဟုတ် ဖွံ့ဖြိုးလာတဲ့ ဒေသများစွာရှိပါတယ်။

In 2019, a study led by Zurich’s Crowtherlab

၂၀၁၉ ခုနှစ်မှာ Zurich’s Crowtherlab ဦးဆောင်တဲ့ လေ့လာမှုတစ်ခုက

analyzed satellite imagery of the world’s existing tree cover.

ကမ္ဘာ့လက်ရှိ အပင် အဖုံးရဲ့ ဂြိုဟ်တုပုံရိပ်ကို ဆန်းစစ်ခဲ့တယ်။

By combining it with climate and soil data

ဒါကို ရာသီဥတု၊ မြေဆီလွှာ အချက်အလက်တွေနဲ့ပေါင်းစပ်ပြီး

and excluding areas necessary for human use,

လူသား အသုံးပြုမှုအတွက် လိုအပ်တဲ့ နယ်မြေတွေကို ထည့်သွင်းရင်း၊

ကမ္ဘာမြေက နောက်ထပ် သစ်တောရဲ့ ဟက်တာ

they determined Earth could support

nearly one billion hectares of additional forest.

တစ်ဘီလီယံ နီးပါးကို ထောက်ပံ့နိုင်တယ်လို့ သူတို့က ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

That’s roughly 1.2 trillion trees.

ဒါက အကြမ်းဖျင်း သစ်ပင် ၁.၂ ထရီလီယံပါ။

This staggering number surprised the scientific community,

ဒီအံ့ဖွယ် အရေအတွက်က သိပ္ပံအသိုင်းအဝိုင်းကို အံ့အားသင့်စေပြီး

prompting additional research.

နောက်ထပ်သုတေသနပြုမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်စေတယ်။

Scientists now cite a more conservative but still remarkable figure.

အခု သိပ္ပံပညာရှင်တွေဟာ ပိုမယုတ်မလွန်ပေမဲ့ မှတ်သားဖွယ် ကိန်းဂဏန်းတစခုကို ကိုးကားတယ်။

By their revised estimates, these restored ecosystems

ပြန်စိစစ်ထားတဲ့ ခန့်မှန်း ချက်တွေအရ၊ ပြန်လည်ထူထောင်ထားတဲ့ ဂေဟစနစ်တွေက

could capture anywhere from 100 to 200 billion tons of carbon,

လူသား ကာဗွန်ထုတ်လွှတ်တွေမှုရဲ့ ၆ ပုံ ၁ ပုံ ကျော်ဖြစ်တဲ့၊

accounting for over one-sixth of humanity’s carbon emissions.

ကာဗွန် တန်ပေါင်း ၁၀၀ ကနေ ၂၀၀ ဘီလီယံ အတွင်းမှာ ဖမ်းယူနိုင်တယ်။

More than half of the potential forest canopy

ပြန်လည်ထူထောင်ရေး ကြိုးပမ်းမှု အသစ်တွေအတွက်

for new restoration efforts can be found in just six countries.

အလားအလာရှိတဲ့ သစ်တော ပေါင်းမိုး ထက်ဝက် ကျော်ကို နိုင်ငံ ၆ ခုမှာသာတွေ့ရှိနိုင်တယ်။

And the study can also provide insight into existing restoration projects,

ဒီလေ့လာမှုက ၂၀၃၀ ခုနှစ်မှာ ဟက်တာ သန်း ၃၅၀ ကို ပြန်လည်ထူထောင်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားတဲ့

like The Bonn Challenge,

The Bonn Challenge လို

which aims to restore 350 million hectares of forest by 2030.

လက်ရှိ ပြန်လည်ထူထောင်ရေး စီမံချက်တွေမှာ ထိုးထွင်းအမြင်ကိုလည်း ထောက်ပံ့နိုင်တယ်။

But this is where it gets complicated.

ဒါပေမဲ့ ဒါက ရှုပ်ထွေးလာတဲ့ နေရာပါ။

Ecosystems are incredibly complex,

ဂေဟစနစ်တွေဟာ မယုံနိုင်အောင် ရှုပ်ထွေးပြီး

and it’s unclear whether they’re best restored by human intervention.

လူသာ ကြားဝင်ဆောင်ရွက်မှုက အကောင်းဆုံး ပြန်လည်ထူထောင်နိုင်မလားဆိုတာက မရှင်းဘူး။

It’s possible the right thing to do for certain areas

တချို့ဒေသတွေအတွက် လုပ်သင့်လုပ်သင့်တာက

is to simply leave them alone.

ဒီဒေသတွေကိုချည်း ထားခဲ့ဖို့ ဖြစ်နိုင်တယ်။

Additionally, some researchers worry that restoring forests

ဒါ့အပြင် ရာသီဥတုအပြောင်းအလဲကို တကယ် အရှိန်မြှင့်ပေးနိုင်တဲ့ အဟုန်မှာ

on this scale may have unintended consequences,

သဘာဝ ဇီဝဓာတုပစ္စည်းတွေ ထုတ်လုပ်တာလို၊ ဒီအတိုင်းအတာမှာရှိတဲ့

like producing natural bio-chemicals

သစ်တောတွေကို ပြန်လည်ထူထောင်တာက

at a pace that could actually accelerate climate change.

မရည်ရွယ်တဲ့ အကျိုးဆက်တွေ ဖြစ်ပေါ် နိုင်တာကို သုတေသီအချို့က စိုးရိမ်ကြတယ်။

And even if we succeed in restoring these areas,

ဒီဒေသတွေကို ပြန်လည်ထူထောင်ရာမှာ အောင်မြင်ရင်တောင်၊

future generations would need to protect them

အနာဂတ် လူသားမျိုးဆက်တွေက အရင်က ဒါတွေကို

from the natural and economic forces that previously depleted them.

ကုန်ခမ်းစေခဲ့တဲ့ သဘာဝနဲ့ စီးပွားရေး အင်အားစုတွေကနေ ကာကွယ်ပေးဖို့လိုအပ်မှာပါ။

Taken together, these challenges have damaged confidence

ယျေဘုယျအနေနဲ့၊ ဒီစိန်ခေါ်မှုတွေက ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက ပြန်လည်ထူထောင်ရေး

in restoration projects worldwide.

စီမံချက်တွေကို ယုံကြည်မှု ပျက်ပြားစေခဲ့တယ်။

And the complexity of rebuilding ecosystems

ဂေဟစနစ်တွေကို ပြန်လည်ထူထောင်တာရဲ့ ရှုပ်ထွေးမှုက

demonstrates how important it is to protect our existing forests.

လက်ရှိသစ်တောတွေကို ကာကွယ်ဖို့ ဘယ်လောက်အရေးကြီးတာကို ဖော်ပြနေတယ်။

But hopefully, restoring some of these depleted regions

ဒါပေမဲ့ ဒီကုန်ခမ်းနေတဲ့ ဒေသတချို့ကို ပြန်လည်ထူထောင်တာက

will give us the data and conviction necessary to combat climate change

ရာသီဥတု အပြောင်းအလဲကို တိုက်ဖျက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ အချက်အလက်တွေနဲ့ ယုံကြည်ချက်ကို

on a larger scale.

ပေးမယ်လို့ မျှော်လင့်ရပါတယ်။

If we get it right, maybe these modern trees will have time to grow

ကျွန်တော်တို့ မှန်တယ်ဆိုရင်၊ ဒီခေတ်သစ် သစ်ပင်တွေက ကာဗွန် သယ်ဆောင်လာတဲ့

into carbon carrying titans.

အပင်ကြီးအဖြစ် ကြီးထွားဖို့ အချိန်ရနိုင်လောက်တယ်။