What if there were 1 trillion more trees? - Jean-François Bastin

Translator: Hari Ranganadhan Reviewer: Young Translators

ஏறக்குறைய 84 மீட்டர் உயரத்தில் நிற்கும் இது,

Standing at almost 84 meters tall,

this is the largest known living tree on the planet.

கிரகத்தில் வாழும் மிகப்பெரிய மரமாகும்.

Nicknamed General Sherman,

ஜெனரல் ஷெர்மன் என்ற புனைப்பெயர்

this giant sequoia has sequestered roughly 1,400 tons of atmospheric carbon

கொண்ட இந்த மாபெரும் செகோயா, பூமியில் அதன் மதிப்பிடப்பட்ட 2,500 ஆண்டுகளில்

over its estimated 2,500 years on earth.

சுமார் 1,400 டன் வளிமண்டல கார்பனைப் பிரித்தெடுத்துள்ளது.

Very few trees can compete with this carbon impact,

மிக சில மரங்கள் இந்த கார்பன் தாக்கத்துடன் போட்டியிட முடியும், ஆனால் இன்று,

but today, humanity produces more than 1,400 tons of carbon every minute.

மனிதகுலம் ஒவ்வொரு நிமிடமும் 1,400 டன் கார்பனை உற்பத்தி செய்கிறது.

காலநிலை மாற்றத்தை எதிர்த்துப் போராட,

To combat climate change,

we need to steeply reduce fossil fuel emissions,

புதைபடிவ எரிபொருள் உமிழ்வைக் குறைக்க வேண்டும்,

and draw down excess CO2 to restore our atmosphere’s balance

மேலும் நமது வளிமண்டலத்தின் பசுமை இல்ல வாயுக்களின் சமநிலையை மீட்டெடுக்க

of greenhouse gases.

அதிகப்படியான CO2 ஐக் குறைக்க வேண்டும்.

But what can trees do to help in this fight?

ஆனால் இந்த போராட்டத்தில் மரங்கள் என்ன செய்ய முடியும்?

And how do they sequester carbon in the first place?

மற்றும் எப்படி அவை கார்பனை முதலில் தனிமைப்படுத்தியது?

Like all plants, trees consume atmospheric carbon

அனைத்து தாவரங்களைப் போலவே, மரங்களும் ஒளிச்சேர்க்கை எனப்படும் இரசாயன

through a chemical reaction called photosynthesis.

எதிர்வினை மூலம் வளிமண்டல கார்பனை உட்கொள்கின்றன.

This process uses energy from sunlight

இந்த செயல்முறை சூரிய ஒளியில் இருந்து ஆற்றலைப்

to convert water and carbon dioxide into oxygen

பயன்படுத்தி நீர் மற்றும் கார்பன் டை ஆக்சைடை ஆக்ஸிஜன் மற்றும்

and energy-storing carbohydrates.

ஆற்றலைச் சேமிக்கும் கார்போஹைட்ரேட்டுகளாக மாற்றுகிறது.

Plants then consume these carbohydrates in a reverse process

தாவரங்கள் இந்த கார்போஹைட்ரேட்டுகளை சுவாசம் எனப்படும் தலைகீழ் செயல்பாட்டில்

called respiration, converting them to energy

உட்கொள்கின்றன, அவற்றை ஆற்றலாக மாற்றி

and releasing carbon back into the atmosphere.

கார்பனை மீண்டும் வளிமண்டலத்தில் வெளியிடுகின்றன.

In trees, however, a large portion of that carbon isn’t released,

இருப்பினும், மரங்களில், அந்த கார்பனின் பெரும்பகுதி வெளியிடப்படுவதில்லை,

and instead, is stored as newly formed wood tissue.

அதற்கு பதிலாக, புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட மர திசுக்களாக சேமிக்கப்படுகிறது.

During their lifetimes, trees act as carbon vaults,

அவற்றின் வாழ்நாளில், மரங்கள் கார்பன் பெட்டகங்களாக செயல்படுகின்றன,

and they continue to draw down carbon for as long as they grow.

மேலும் அவை வளரும் வரை கார்பனை குறைத்துக்கொண்டே இருக்கும்.

However, when a tree dies and decays,

இருப்பினும், ஒரு மரம் இறந்து அழுகும்போது,

some of its carbon will be released back into the air.

அதன் சில கார்பன் மீண்டும் காற்றில் வெளியிடப்படும்.

A significant amount of CO2 is stored in the soil,

கணிசமான அளவு CO2 மண்ணில் சேமிக்கப்படுகிறது,

where it can remain for thousands of years.

அங்கு அது ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக இருக்கும்.

But eventually, that carbon also seeps back into the atmosphere.

ஆனால் இறுதியில், அந்த கார்பனும் மீண்டும் வளிமண்டலத்தில் ஊடுருவுகிறது.

So if trees are going to help fight a long-term problem

எனவே, காலநிலை மாற்றம் போன்ற நீண்ட கால சிக்கலை எதிர்த்துப் போராட மரங்கள்

like climate change,

they need to survive to sequester their carbon

உதவப் போகிறது என்றால்,

அவற்றின் கார்பனை மிக நீண்ட காலத்திற்கு தனிமைப்படுத்துவதற்கு

for the longest period possible, while also reproducing quickly.

அவை உயிர்வாழ வேண்டும், அதே நேரத்தில் விரைவாக இனப்பெருக்கம் செய்ய வேண்டும்.

Is there one type of tree we could plant that meets these criteria?

இந்த அளவுகோல்களை பூர்த்தி செய்யும் ஒரு வகை மரத்தை நாம் நட முடியுமா?

Some fast growing, long-lived, super sequestering species

வேகமாக வளர்ந்து வரும், நீண்ட காலம் வாழும், மிகவும் தனிமைப்படுத்தும் இனங்களை நாம்

we could scatter worldwide?

உலகம் முழுவதும் சிதறடிக்க முடியுமா?

Not that we know of.

நாம் அறிந்தது அல்ல.

But even if such a tree existed,

ஆனால் அத்தகைய மரம் இருந்தாலும்,

it wouldn’t be a good long-term solution.

அது ஒரு நல்ல நீண்ட கால தீர்வாக இருக்காது.

Forests are complex networks of living organisms,

காடுகள் என்பது உயிரினங்களின் சிக்கலான வலைப்பின்னல்,

and there’s no one species that can thrive in every ecosystem.

மேலும் ஒவ்வொரு சுற்றுச்சூழலிலும் வளரக்கூடிய எந்த இனமும் இல்லை.

The most sustainable trees to plant are always native ones;

நடுவதற்கு மிகவும் நிலையான மரங்கள் எப்போதும் பூர்வீக மரங்கள் ஆகும்;

species that already play a role in their local environment.

அவை ஏற்கனவே உள்ளூர் சூழலில் பங்கு வகிக்கும் இனங்கள்.

Preliminary research shows that ecosystems

இயற்கையாக நிகழும் மரங்களின் பன்முகத்தன்மை கொண்ட

with a naturally occurring diversity of trees have less competition

சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகள் வளங்களுக்கு குறைவான போட்டியைக் கொண்டுள்ளன மற்றும்

for resources and better resist climate change.

காலநிலை மாற்றத்தை சிறப்பாக எதிர்க்கின்றன என்று ஆரம்ப ஆராய்ச்சி காட்டுகிறது.

This means we can’t just plant trees to draw down carbon;

அப்படி என்றால் கார்பனைக் குறைக்க மரங்களை மட்டும் நட முடியாது;

we need to restore depleted ecosystems.

சிதைந்த சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளை நாம் மீட்டெடுக்க வேண்டும்.

There are numerous regions that have been clear cut

பல பகுதிகள் முழுமையாக வெட்டப்பட்டுள்ளன அல்லது

or developed that are ripe for restoring.

வளர்ச்சியடைந்து மீட்டமைக்க சரியான நிலையில் உள்ளன.

In 2019, a study led by Zurich’s Crowtherlab

2019 ஆம் ஆண்டில், சூரிச்சின் க்ரோதெர்லேப் தலைமையிலான ஒரு ஆய்வு,

analyzed satellite imagery of the world’s existing tree cover.

உலகில் தற்போதுள்ள மரங்களின் செயற்கைக்கோள் படங்களை பகுப்பாய்வு செய்தது.

By combining it with climate and soil data

காலநிலை மற்றும் மண் தரவுகளுடன் அதை இணைத்து,

and excluding areas necessary for human use,

மனித பயன்பாட்டிற்குத் தேவையான பகுதிகளைத் தவிர்த்து,

பூமி கிட்டத்தட்ட ஒரு பில்லியன் ஹெக்டேர்

they determined Earth could support

nearly one billion hectares of additional forest.

கூடுதல் காடுகளை ஆதரிக்க முடியும் என்று அவர்கள் தீர்மானித்தனர்.

That’s roughly 1.2 trillion trees.

இது சுமார் 1.2 டிரில்லியன் மரங்கள்.

This staggering number surprised the scientific community,

இந்த அதிர்ச்சியூட்டும் எண் விஞ்ஞான சமூகத்தை ஆச்சரியப்படுத்தி,

prompting additional research.

கூடுதல் ஆராய்ச்சியைத் தூண்டியது.

Scientists now cite a more conservative but still remarkable figure.

விஞ்ஞானிகள் இப்போது மிகவும் குறைந்த ஆனால் குறிப்பிடத்தக்க எண்ணை காட்டுகின்றனர்.

By their revised estimates, these restored ecosystems

அவர்களின் திருத்தப்பட்ட மதிப்பீடுகளின்படி, இந்த மீட்டெடுக்கப்பட்ட

could capture anywhere from 100 to 200 billion tons of carbon,

சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகள் 100 முதல் 200 பில்லியன் டன் கார்பனை கைப்பற்ற முடியும்,

accounting for over one-sixth of humanity’s carbon emissions.

இது மனிதகுலத்தின் கார்பன் வெளியேற்றத்தில் ஆறில் ஒரு பங்காகும்.

More than half of the potential forest canopy

புதிய மறுசீரமைப்பு முயற்சிகளுக்கான சாத்தியமான

for new restoration efforts can be found in just six countries.

வனப்பகுதிகளில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவை ஆறு நாடுகளில் மட்டுமே காணப்படுகின்றன.

And the study can also provide insight into existing restoration projects,

2030ஆம் ஆண்டிற்குள் 350 மில்லியன் ஹெக்டேர் காடுகளை மீட்டெடுப்பதை நோக்கமாகக் கொண்ட

like The Bonn Challenge,

தி பான் சேலஞ்ச் போன்ற

which aims to restore 350 million hectares of forest by 2030.

தற்போதைய மறுசீரமைப்புத் திட்டங்கள் பற்றிய நுண்ணறிவை இந்த ஆய்வு வழங்க முடியும்.

But this is where it gets complicated.

ஆனால் இங்குதான் சிக்கலானது.

Ecosystems are incredibly complex,

சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகள் நம்பமுடியாத அளவிற்கு சிக்கலானவை,

and it’s unclear whether they’re best restored by human intervention.

மேலும் அவை மனித தலையீட்டால் சிறப்பாக மீட்கப்படுகின்றனவா என்பது தெளிவாக இல்லை.

It’s possible the right thing to do for certain areas

சில பகுதிகளுக்குச் செய்ய வேண்டிய சரியான விஷயம்,

is to simply leave them alone.

அவற்றைத் அப்படியே விட்டுவிடுவதுதான்.

Additionally, some researchers worry that restoring forests

கூடுதலாக, சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் இந்த அளவில் காடுகளை மீட்டெடுப்பது

on this scale may have unintended consequences,

எதிர்பாராத விளைவுகளை ஏற்படுத்தலாம் என்று கவலைப்படுகிறார்கள்,

like producing natural bio-chemicals

அதாவது இயற்கை உயிர்-இரசாயனங்களை

at a pace that could actually accelerate climate change.

வேகமாக உற்பத்தி செய்வது காலநிலை மாற்றத்தை துரிதப்படுத்தலாம்.

And even if we succeed in restoring these areas,

இந்த பகுதிகளை மீட்டெடுப்பதில் நாம் வெற்றி பெற்றாலும்,

future generations would need to protect them

எதிர்கால சந்ததியினர் அவற்றை முன்னர் அழிக்கப்பட்ட

from the natural and economic forces that previously depleted them.

இயற்கை மற்றும் பொருளாதார சக்திகளிடமிருந்து பாதுகாக்க வேண்டும்.

Taken together, these challenges have damaged confidence

ஒன்றாக எடுத்துக்கொண்டால், இந்த சவால்கள் உலகளாவிய மறுசீரமைப்பு

in restoration projects worldwide.

திட்டங்களில் நம்பிக்கையை சேதப்படுத்தியுள்ளன.

And the complexity of rebuilding ecosystems

சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளை மறுகட்டமைப்பதில் உள்ள சிக்கலானது,

demonstrates how important it is to protect our existing forests.

தற்போதுள்ள நமது காடுகளைப் பாதுகாப்பது எவ்வளவு முக்கியம் என்பதை நிரூபிக்கிறது.

But hopefully, restoring some of these depleted regions

ஆனால், இந்த அழிக்கப்பட்ட பகுதிகளில் சிலவற்றை மீட்டெடுப்பது,

will give us the data and conviction necessary to combat climate change

காலநிலை மாற்றத்தை பெரிய அளவில் எதிர்த்துப் போராடுவதற்குத் தேவையான தரவுகளையும்

on a larger scale.

நம்பிக்கையையும் நமக்குத் தரும்.

If we get it right, maybe these modern trees will have time to grow

நாம் அதை சரியாகப் புரிந்து கொண்டால், இந்த நவீன மரங்கள் கார்பன்

into carbon carrying titans.

சுமந்து செல்லும் அசுரர்களாக வளர நேரம் கிடைக்கும்.