Why should you read “The Master and Margarita”? - Alex Gendler

Translator: Sarah Saadatirad Reviewer: ‌Behdad Khazaeli

The Devil has come to town.

شیطان به شهر آمده است.

But don’t worry – all he wants to do is stage a magic show.

اما نگران نباشید-تنها کاری که اومی‌خواهد بکند این است که یک تردستی اجرا کند.

This absurd premise forms the central plot

این مقدمه نامعقول طرح اصلی شاهکار

of Mikhail Bulgakov’s masterpiece, "The Master and Margarita."

میخاییل بولگاکف را شکل می‌دهد، « مرشد و مارگاریتا.»

Written in Moscow during the 1930s,

نوشته شده در مسکو در دهه ۱۹۳۰،

this surreal blend of political satire, historical fiction,

این آمیزه سورئال طنز سیاسی ، داستان‌های تاریخی ،

and occult mysticism

و عرفان نهفته‌اش

has earned a legacy as one of the 20th century’s greatest novels–

به عنوان یکی از بزرگترین داستان‌های قرن ۲۰ام شناخته می‌شود--

and one of its strangest.

و یکی از عجیب‌ترین آن‌ها.

داستان وقتی شروع می‌شود که ملاقات بین دو عضو

The story begins when a meeting between two members

of Moscow’s literary elite

از جامعه فرهیختگان مسکو

is interrupted by a strange gentleman named Woland,

از سوی مردی غریبه‌ به نام ولند دچار وقفه می‌شود،

who presents himself as a foreign scholar

که خود را به عنوان یک محقق خارجی معرفی می‌کند

invited to give a presentation on black magic.

که برای ارائه جادوی سیاه به اینجا دعوت شده است.

As the stranger engages the two companions in a philosophical debate

در حالیکه غریبه این دو دوست را وارد بحثی فلسفی کرده

and makes ominous predictions about their fates,

و درباره سرنوشت هر کدامشان پیشگویی‌های شومی می‌کند،

the reader is suddenly transported to 1st century Jerusalem.

خواننده ناگهان به اورشلیم قرن یکم پرتاب می‌شود.

There a tormented Pontius Pilate

آنجا که پونتیوس پیلاطس عذاب کشیده

reluctantly sentences Jesus of Nazareth to death.

خلاف میل خود عیسی ناصریه را به مرگ محکوم می‌کند.

With the narrative shifting between the two settings,

با روایتی که بین دو صحنه تغییر می‌کند،

Woland and his entourage– Azazello, Koroviev, Hella,

ولند و ملازمان او- آزازلو، کوروویف، هلا،

and a giant cat named Behemoth–

و یک گربه غول پیکر به اسم بهیموث--

are seen to have uncanny magical powers,

با داشتن نیروهای جادویی مرموز دیده می‌شوند

which they use to stage their performance

که در اجراهای خود از آن استفاده می‌کنند

while leaving a trail of havoc and confusion in their wake.

در حالیکه ردی از آشفتگی و سردرگمی در پی داشته‌اند.

Much of the novel’s dark humor comes not only from this demonic mischief,

بخش اعظم طنز تاریک رمان نه تنها از این بدسگالی ناشی می‌شود،

but also the backdrop against which it occurs.

بلکه پشت صحنه بر ضد آن رخ می‌دهد.

Bulgakov’s story takes place in the same setting where it was written–

داستان بولگاکف در همان موقعیتی که بود نوشته شده است -

the USSR at the height of the Stalinist period.

اتحاد جماهیر شوروی در اوج دوره استالینیستی

There, artists and authors worked under strict censorship,

در آنجا، هنرمندان و نویسندگان تحت سانسور سخت کار کرده ،

subject to imprisonment, exile, or execution

در معرض حبس ، تبعید یا اعدام

if they were seen as undermining state ideology.

اگر دیده می‌شدند که ایدئولوژی دولت را تضعیف می‌کنند.

Even when approved, their work–

حتی در صورت تایید شدن، کار آنها -

along with housing, travel, and everything else–

همراه با مسکن ، مسافرت ، و دیگر موارد-

was governed by a convoluted bureaucracy.

توسط بوروکراسی پیچیده اداره می‌شد.

در رمان ،

In the novel,

Woland manipulates this system along with the fabric of reality,

ولند این سیستم را دستکاری می‌کند بر اساس واقعیت ،

to hilarious results.

با نتایجی خنده دار.

همانطور که سرها از بدن جدا می‌شوند و از آسمان پول می‌بارد،

As heads are separated from bodies and money rains from the sky,

the citizens of Moscow react with petty-self interest,

شهروندان مسکو با کم خردی اشتیاق خود را نشان می‌دهند ،

illustrating how Soviet society bred greed and cynicism

نشانگر این است که چگونگی جامعه شوروی حرص و آز و بدبینی را پرورش داد

despite its ideals.

بر خلاف آرما‌‌ن‌هایش.

And the matter-of-fact narration

و موضوع حقیقی داستان

تعمدا آمیزه‌ای از عجیب بودن وقایع غیر طبیعی است

deliberately blends the strangeness of the supernatural events

with the everyday absurdity of Soviet life.

با پوچی روزمره زندگی در شوروی.

So how did Bulgakov manage to publish such a subversive novel

پس چگونه بولگاکف موفق به انتشار چنین رمان خرابکارانه‌ای شد

under an oppressive regime?

تحت رژیمی ستمگر؟

Well… he didn’t.

خوب ... او این کار را نکرد.

He worked on "The Master and Margarita" for over ten years.

او روی "مرشد و مارگاریتا" کار کرد بیش از ده سال

But while Stalin’s personal favor

اما در حالیکه به نفع شخص استالین است

may have kept Bulgakov safe from severe persecution,

ممکن است بولگاکف از آزار و اذیت شدید در امان را نگه داشته باشد،

many of his plays and writings were kept from production,

بسیاری از نمایشنامه‌ها و نوشته‌های او ساخته نشد ،

leaving him safe but effectively silenced.

سکوت موثرش او را در امان نگه داشت.

پس از مرگ نویسنده در سال ۱۹۴۰،

Upon the author’s death in 1940,

the manuscript remained unpublished.

نسخه خطی به جا مانده منتشر نشده.

A censored version was eventually printed in the 1960s,

نسخه سانسور شده سرانجام در دهه ۱۹۶۰ چاپ شد،

while copies of the unabridged manuscript

در حالیکه مشروحی از نسخه خطی بدون حاشیه

continued to circulate among underground literary circles.

در میان محافل ادبی زیرزمینی به گردش افتاد.

The full text was only published in 1973,

متن کامل فقط در سال ۱۹۷۳منتشر شد ،

over 30 years after its completion.

بیش از ۳۰سال پس از اتمام آن.

Bulgakov’s experiences with censorship and artistic frustration

تجارب بولگاکف با سانسور و سرخوردگی هنری

lend an autobiographical air to the second part of the novel,

در قسمت دوم رمان جریان شرح حال زندگی خود را می‌گوید،

when we are finally introduced to its namesake.

وقتی بالاخره ما را با نام دیگر خود آشنا کرد

"The Master" is a nameless author who’s worked for years on a novel

"مرشد" نویسنده بی‌نام است که سال‌ها روی رمان کار کرده

but burned the manuscript after it was rejected by publishers–

اما نسخه را سوزاند پیش از آن که توسط ناشران رد شود -

just as Bulgakov had done with his own work.

درست مثل بولگاکوف که با کار خودش انجام داده بود

Yet the true protagonist is the Master’s mistress Margarita.

با این حال شخصیت اصلی معشوقه استاد مارگاریتا است.

فداکاری او برای رویای فراموش شده معشوقش

Her devotion to her lover’s abandoned dream

bears a strange connection to the diabolical company’s escapades–

ارتباط عجیبی با فرارهای شرکت‌های اهریمنی دارد -

و داستان به اوج سورئال آن می‌رساند.

and carries the story to its surreal climax.

Despite its dark humor and complex structure,

با وجود طنز تاریک و ساختار پیچیده،

"مرشد و مارگاریتا" در قلبش است ،

"The Master and Margarita" is, at its heart,

a meditation on art, love, and redemption,

تعمقی در مورد هنر، عشق و رستگاری،

that never loses itself in cynicism.

که هرگز خود را در بدبینی گم نمی کند.

و انتشار کتاب پس از مدت طولانی و زنده ماندنش در برابر احتمالات

And the book’s long overdue publication and survival against the odds

is a testament to what Woland tells the Master:

یک وصیتنامه است به آنچه ولند به مرشد می‌گوید:

“Manuscripts don’t burn.”

"دست نوشته‌ها نمی سوزند."