How we see color - Colm Kelleher

ما چگونه رنگ ها می بینیم - کولم کلهِر

Translator: Andrea McDonough Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: soheila Jafari Reviewer: Pedram Pourasgari

You might have heard that light is a kind of wave

ممکن است که شنیده باشید که نور یک نوع موج است

and that the color of an object

و رنگ یک شیء

is related to the frequency of light waves it reflects.

که بستگی به طول موج ( فرکانس) نوری که از آن منعکس می‌شود دارد.

High-frequency light waves look violet,

نور با طول موج بالا بنفش رنگ است

low-frequency light waves look red,

و نور با طول موج کوتاه رنگ قرمز،

and in-between frequencies look yellow,

و بین این دو طول موج - فرکانس زرد رنگ،

green,

سبز،

orange,

نارنجی،

and so on.

و تا آخر را نشان می‌دهند.

You might call this idea physical color

شاید شما این را ایده فیزیکی رنگ بگوید

because it says that color is a physical property of light itself.

زیرا این می گوید که رنگ یک ویژگی فیزیکی ازخود نور است

It's not dependent on human perception.

این بستگی به درک انسان ندارد.

And, while this isn't wrong,

در حالی که این ایده اشتباه نیست،

it isn't quite the whole story either.

ولی تمام داستان هم نیست.

For instance, you might have seen this picture before.

برای مثال، شاید قبلا این تصویر را دیده باشید.

As you can see, the region where the red and green lights overlap is yellow.

همانطور که می‌توانید ببینید، جایی که نور سبز و قرمز همپوشانی دارند رنگ زرد است.

When you think about it, this is pretty weird.

وقتی راجع به این فکر می‌کنید، خیلی عجیب به نظر می‌رسد.

Because light is a wave, two different frequencies

زیرا نور یک موج است ، و دو طول موج مختلف

shouldn't interact with each other at all,

نمی‌بایستی با یکدیگر تعاملی داشته باشند،

they should just co-exist

آنها تنها می‌بایستی با هم وجود داشته باشند

like singers singing in harmony.

مانند خوانندگان یک گروه با هم هماهنگی داشته باشند.

So, in this yellow looking region,

بنابراین، در این منطقه زرد رنگ،

two different kinds of light waves are present:

دو نوع مختلف موج نور حضور دارند:

one with a red frequency,

یکی فرکانس قرمز است،

and one with a green frequency.

و دیگری یک فرکانس سبز.

There is no yellow light present at all.

نور زرد رنگ اصلا حضور ندارد.

So, how come this region,

خُب پس چگونه در این منطقه ایجاد می‌شود،

where the red and green lights mix,

جایی که نور قرمز و سبز رنگ با هم ترکیب می شوند،

looks yellow to us?

و ما آن را زرد رنگ می‌بینیم؟

To understand this, you have to understand a little bit about biology,

برای درک این موضوع، باید کمی در مورد بیولوژی( چشم و مغز) بدانید،

in particular, about how humans see color.

وبه ویژه درباره اینکه چشم چگونه رنگ ها را می بینید.

Light perception happens in a paper-thin layer of cells,

ادراک نور توسط یک لایه ورقه ای کوچک سلولی

called the retina,

که شبکیه نامیده می‌شود صورت می‌پذیرد،

that covers the back of your eyeball.

که در پشت چشم شما قرار دارد.

In the retina, there are two different types of light-detecting cells:

در شبکیه چشم، دو نوع مختلف سلول برای شناسایی نور وجود دارد:

rods and cones.

سلول های میله ای و مخروطی.

The rods are used for seeing in low-light conditions,

سلول‌های میله‌ای برای دیدن امواج کوتاه بکار گرفته میشوند،

and there is only one kind of those.

و در اینجا فقط یکی از این دو نوع سلول وجود دارد.

The cones, however, are a different story.

سلول های مخروطی داستان متفاوتی دارند.

There three kinds of cone cells that roughly correspond

سه نوع سلول مخروطی در آنجاست که

to the colors red,

برای رنگهای قرمز،

green,

and blue.

سبز٬

و آبی تقریبا با هم مرتبط هستند.

When you see a color,

هنگامی که شما یک رنگ را می‌بینید،

each cone sends its own distinct signal to your brain.

هرسلول مخروطی سیگنال مجزای خودش را به مغز شما می فرستد.

For example, suppose that yellow light,

برای مثال، فرض کنید که نور زرد تابیده شده،

that is real yellow light, with a yellow frequency,

که رنگ واقعی زرد است با فرکانس رنگ زرد،

is shining on your eye.

که به چشم شما تابیده می‌شود.

You don't have a cone specifically for detecting yellow,

شما برای سلول مخروطی ویژه برای شناسایی رنگ زرد را ندارید،

but yellow is kind of close to green

اما زرد و سبز بسیار به هم نزدیک هستند

and also kind of close to red,

و همچنین به رنگ قرمز هم نزدیک هستند،

so both the red and green cones get activated,

بنابراین هر دو سلولهای مخروطی رنگهای قرمز و سبزفعال می‌شوند

and each sends a signal to your brain saying so.

و هر یک سیگنالی به مغز شما می‌فرستتند تا این را بگویند.

Of course, there is another way to activate

البته، راه دیگری وجود دارد تا همزمان سلول های مخروطی قرمز و سبز را فعال کرد:

the red cones and the green cones simultaneously:

البته، راه دیگری وجود دارد تا همزمان سلول های مخروطی قرمز و سبز را فعال کرد:

if both red light and green light are present at the same time.

و این زمانی‌ست که هر دو نور قرمز و سبز در یک با هم حضور داشته باشند.

The point is, your brain receives the same signal,

نکته این است که مغز شما سیگنال یکسانی را دریافت خواهد کرد،

regardless of whether you see light that has the yellow frequency

صرف نظر از اینکه شما نوری را که می‌بینید فرکانس زرد رنگ داشته باشد

or light that is a mixture of the green and red frequencies.

و یا نور که می‌بینید ترکیبی از فرکانس‌های رنگ سبز و قرمز باشد.

That's why, for light, red plus green equals yellow.

و به همین دلیل است که برای نور، رنگ قرمز با اضافه سبز مساوی نور زرد است.

And, how come you can't detect colors when it's dark?

و چرا وقتی که تاریک است شما نمی توانید نور را شناسایی کنید؟

Well, the rod cells in your retina take over

خُب، سلول‌های میله ای در شبکیه چشم شما شرایط کم نوری را پوشش می‌دهند.

in low-light conditions.

خُب، سلول‌های میله ای در شبکیه چشم شما شرایط کم نوری را پوشش می‌دهند.

You only have one kind of rod cell,

واز آنجا که فقط یک نوع سلول میله‌ای در شبکیه وجود دارد،

and so there is one type of signal

پس تنها یک نوع سیگنال است

that can get sent to your brain:

که می‌تواند به مغز شما وارد شود:

light or no light.

روشنی و یا تاریکی ( نور و یا بی‌نوری)

Having only one kind of light detector

داشتن تنها یک نوع آشکارگر و یا شناساینده نور

doesn't leave any room for seeing color.

جایی برای دیدن و تشخیص رنگ را نمی دهد.

There are infinitely many different physical colors,

رنگ های فیزیکی بی‌نهایت زیادی وجود دارد،

but, because we only have three kinds of cones,

اما به دلیل اینکه ما فقط سه نوع سلول مخروطی داریم،

the brain can be tricked into thinking it's seeing any color

مغز می‌تواند با جمع کردن با دقت فرکانس‌ها با هم ،

by carefully adding together the right combination

تنها ترکیبی از سه رنگ را درست کند و ما را فریب دهد

of just three colors:

تا فکر کنیم همه رنگها را دیده‌ایم:

red, green, and blue.

رنگ های قرمز، سبز و آبی.

This property of human vision is really useful in the real world.

در دنیای واقعی این ویژگی چشم انسان واقعا مفید است.

For example, TV manufacturing.

برای مثال، درساخت تلویزیون.

Instead of having to put infinitely many colors in your TV set

به جای داشتن رنگهای بی‌نهایت زیاد در یک تلویزیون

to simulate the real world,

برای همانند سازی دنیای واقعی،

TV manufacturers only have to put three:

تولیدکنندگان تلویزیون باید فقط سه رنگ

red, green, and blue,

قرمز، سبز و ابی را در آن قرار دهند،

which is lucky for them, really.

و این واقعا برای آنها خوش شانسی‌ست.