How can we solve the antibiotic resistance crisis? - Gerry Wright

Translator: Ali Khaki Reviewer: Masoud Motamedifar

Antibiotics: behind the scenes, they enable much of modern medicine.

آنتی‌بیوتیک‌ها: در پشت صحنه، بسیاری از داروهای مدرن را توانمند می‌کنند.

We use them to cure infectious diseases,

ما از آن‌ها برای درمان بیماری‌های عفونی استفاده می‌کنیم،

but also to safely facilitate everything from surgery to chemotherapy

همچنین برای تسهیل ایمنی همه چیز از جراحی تا شیمی درمانی

to organ transplants.

تا پیوند اعضا.

Without antibiotics,

بدون آنتی‌بیوتیک‌ها

even routine medical procedures can lead to life-threatening infections.

حتّی اقدامات پزشکی معمول هم می تواند منجر به عفونت‌های تهدید کننده زندگی شود.

And we’re at risk of losing them.

و ما در معرض از دست دادن آن‌ها هستیم.

Antibiotics are chemicals that prevent the growth of bacteria.

آنتی‌بیوتیک‌ها مواد شیمیایی هستند که از رشد باکتری جلوگیری می‌کنند.

Unfortunately, some bacteria have become resistant

متأسفانه، برخی از باکتری‌ها نسبت به

to all currently available antibiotics.

تمام آنتی‌بیوتیک‌های موجود مقاوم می‌شوند‌.

At the same time, we’ve stopped discovering new ones.

در همین زمان، ما کشف موارد جدید را متوقف کرده‌ایم.

Still, there’s hope that we can get ahead of the problem.

هنوز هم امیدواریم که بتوانیم از مشکل پیشگیری کنیم.

But first, how did we get into this situation?

امّا اول، چگونه وارد این وضعیت شدیم؟

The first widely used antibiotic was penicillin,

اولین آنتی‌بیوتیک پرکاربرد پنی‌سیلین بود،

discovered in 1928 by Alexander Fleming.

که در سال ۱۹۲۸ توسط الكساندر فلمینگ كشف شد.

In his 1945 Nobel Prize acceptance speech,

در سخنرانی پذیرش جایزه نوبلش در سال ۱۹۴۵،

Fleming warned that bacterial resistance had the potential to ruin

فلمینگ هشدار داد که مقاومت باکتریایی باعث از بین رفتن

the miracle of antibiotics.

معجزه آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شود.

He was right: in the 1940s and 50s,

او درست می‌گفت: در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۵۰ بود،

resistant bacteria already began to appear.

که باکتری‌های مقاوم‌ امروزه شروع به ظهور کردند.

From then until the 1980s,

از آن زمان تا دهه ۱۹۸۰،

pharmaceutical companies countered the problem of resistance

شرکت‌های دارویی با کشف تعداد زیادی از آنتی‌بیوتیک‌های جدید

by discovering many new antibiotics.

با مشکل مقاومت مواجه شدند.

At first this was a highly successful— and highly profitable— enterprise.

در ابتدا این یک شرکت بسیار موفق و بسیار سودآور بود.

Over time, a couple things changed.

با گذشت زمان، چند مورد تغییر کرد.

Newly discovered antibiotics were often only effective

اغلب آنتی بیوتیک‌های تازه کشف شده

for a narrow spectrum of infections,

فقط برای طیف کوچکی از عفونت‌ها، موثر بودند

whereas the first ones had been broadly applicable.

در حالی‌که اولین مورد کاملاً کاربردی بوده است.

This isn’t a problem in itself,

این به خودی خود مشکلی نیست،

but it does mean that fewer doses of these drugs could be sold—

امّا این بدان معنی است که دوزهای کمتری از این داروها قابل فروش است

making them less profitable.

و باعث سود‌‌دهی کمتر آن‌‌ها می شود.

In the early days, antibiotics were heavily overprescribed,

در روزهای اولیه، تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها بسیار زیاد بود،

including for viral infections they had no effect on.

از جمله برای عفونت‌های ویروسی که هیچ تاثیری در آن نداشتند.

Scrutiny around prescriptions increased, which is good, but also lowered sales.

نظارت در مورد نسخه‌ها بیشتر شده، که خوبه، امّا همچنان باعث کاهش فروش می‌شود.

At the same time, companies began to develop more drugs

اینجا بود که شرکت‌ها شروع به تولید داروهای بیشتری کردند

that are taken over a patient’s lifetime,

که در طول زندگی بیمار مورد استفاده قرار گرفته می‌شوند

like blood pressure and cholesterol medications,

مانند فشار خون و داروهای کلسترول،

and later anti-depressants and anti-anxiety medications.

و بعداً داروهای ضد‌افسردگی و ضد‌اضطراب.

Because they are taken indefinitely, these drugs more profitable.

از آنجا که این داروها به طور نامحدود مصرف می‌شوند، سود بیشتری دارند.

By the mid-1980s, no new chemical classes of antibiotics were discovered.

در اواسط دهه ۱۹۸۰، هیچ گروه شیمیایی جدیدی از آنتی‌بیوتیک‌ها کشف نشد.

But bacteria continued to acquire resistance and pass it along

اما باکتری‌ها همچنان مقاومت می‌کنند و با به اشتراک گذاشتن

by sharing genetic information between individual bacteria

اطلاعات ژنتیکی بین باکتری‌های منفرد و

and even across species.

حتی در بین گونه‌ها از آن‌ها عبور می‌کنند.

Now bacteria that are resistant to many antibiotics are common,

اکنون باکتری‌ها به بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌های رایج مقاوم هستند،

and increasingly some strains are resistant to all our current drugs.

و به طور فزاینده برخی از گونه‌ها نسبت به داروهای فعلی ما مقاوم می‌شوند.

So, what can we do about this?

خب، درباره این موضوع چه می‌توانیم انجام دهیم؟

We need to control the use of existing antibiotics, create new ones,

ما باید استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های موجود را کنترل کنیم، داروهای جدید ایجاد کنیم،

combat resistance to new and existing drugs,

و با مقاومتِ باکتریایی در برابر داروهای جدید و موجود مبارزه کنیم،

and find new ways to fight bacterial infections.

و روش‌های‌ جدیدی را برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی پیدا کنیم.

The largest consumer of antibiotics is agriculture,

کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آنتی‌بیوتیک‌ها است،

which uses antibiotics not only to treat infections

که از آنتی‌بیوتیک‌ها نه تنها برای درمان عفونت‌ها بلکه از آن‌ها

but to promote the growth of food animals.

برای رشد حیوانات غذایی استفاده می‌کند.

Using large volumes of antibiotics

استفاده حجم زیادی از آنتی‌بیوتیک‌ها

increases the bacteria’s exposure to the antibiotics

قرار گرفتن آنتی‌بیوتیک‌ها در معرض باکتری را افزایش می‌دهد

and therefore their opportunity to develop resistance.

و بنابراین فرصت آن‌ها برای ایجاد مقاومت است.

Many bacteria that are common in animals, like salmonella, can also infect humans,

بسیاری از باکتری‌های شایع در حیوانات مثل سالمونلا می‌توانند انسان را نیز آلوده کنند

and drug-resistant versions can pass to us through the food chain

و نسخه‌های مقاوم در برابر دارو می‌توانند از طریق زنجیره غذایی ما را تحریک کنند

and spread through international trade and travel networks.

و از طریق تجارت بین‌المللی و شبکه‌های مسافرتی گسترش یابند.

In terms of finding new antibiotics,

طبیعت امیدوارکننده‌ترین ترکیبات جدید را

nature offers the most promising new compounds.

از نظر یافتن آنتی‌بیوتیک‌های جدید ارائه می‌دهد.

Organisms like other microbes and fungi have evolved over millions of years

جاندارانی مانند سایر میکروب‌ها و گیاهان قارچی که در محیط‌های رقابتی

to live in competitive environments—

زندگی می‌کنند، طی میلیون‌ها سال تکامل یافته‌اند

meaning they often contain antibiotic compounds

به این معنی که آن‌ها اغلب حاوی ترکیبات آنتی‌بیوتیکی هستند

to give them a survival advantage over certain bacteria.

تا به آن‌ها مزیّت زنده ماندن بیشتر نسبت به باکتری‌های معمول را بدهد.

We can also package antibiotics with molecules that inhibit resistance.

ما همچنین می‌توانیم آنتی‌بیوتیک‌ها را با مولکول‌هایِ مانع مقاومت بسته‌بندی کنیم.

One way bacteria develop resistance is through proteins of their own

یک راه باکتری‌ها برای ایجاد مقاومت از طریق پروتئین‌های خاص خودشان است

that degrade the drug.

که باعث تخریب دارو می‌شوند.

By packaging the antibiotic with molecules that block the degraders,

با بسته‌بندی آنتی‌بیوتیک با مولکولی که تجزیه کننده‌ها را مسدود کند،

the antibiotic can do its job.

آنتی‌بیوتیک می‌تواند کار خود را انجام دهد.

Phages, viruses that attack bacteria but don’t affect humans,

فاژها، ویروس‌هایی که به باکتری حمله کرده امّا بر انسان تأثیر نمی‌گذارند،

are one promising new avenue to combat bacterial infections.

یک آینده امیدوار کننده برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی هستند.

Developing vaccines for common infections, meanwhile,

در همین حال، تولید واکسن برای عفونت‌های شایع

can help prevent disease in the first place.

در وهله اوّل می‌تواند به جلوگیری از بیماری کمک کند.

The biggest challenge to all these approaches is funding,

بزرگترین چالش برای همه این روش‌ها تامین بودجه است،

which is woefully inadequate across the globe.

که به طرز ناخوشایندی در سراسر جهان نامساعد است.

Antibiotics are so unprofitable that many large pharmaceutical companies

آنتی‌بیوتیک‌ها برای تعداد زیادی از شرکت‌های بزرگ دارویی بسیار بی‌سود هستند

have stopped trying to develop them.

و آن‌ها تلاش برای توسعه آن را متوقف کرده‌اند.

Meanwhile, smaller companies that successfully bring new antibiotics

ضمناً،شرکت‌های کوچک‌تر که آنتی‌بیوتیک‌های جدیدی را با موفقیت روانه بازار می‌کنند

to market often still go bankrupt, like the American start up Achaogen.

اغلب‌ ورشکسته می‌شوند، مانند شرکت آمریکایی «آکیجن».

New therapeutic techniques like phages and vaccines

روش‌های درمانی جدید مانند فاژها و واکسن‌ها

face the same fundamental problem as traditional antibiotics:

همانند آنتی‌بیوتیک‌های قدیمی با همان مشکلات اساسی روبرو می‌شوند:

if they’re working well, they’re used just once,

آن‌ها خوب کار می‌کنند، امّا فقط یک مرتبه قابل مصرف هستند،

which makes it difficult to make money.

که این کسب درآمد را دشوار می‌کند.

And to successfully counteract resistance in the long term,

و در گذر مدت زمان زیاد برای مقابله موفقیت‌آمیز در برابر مقاومت

we’ll need to use new antibiotics sparingly—

ما باید از آنتی‌بیوتیک‌های جدید با کم‌ترین میزان کاهش سود

lowering the profits for their creators even further.

برای سازندگان آن‌ها و یا حتی فراتر استفاده کنیم‌‌.

One possible solution is to shift profits away from the volume of antibiotics sold.

یک راه حل ممکن، تغییر سود از حجم آنتی‌بیوتیک‌های فروخته شده است.

For example, the United Kingdom is testing a model

به عنوان مثال، انگلستان در حال آزمایش یک نمونه است

where healthcare providers purchase antibiotic subscriptions.

جایی که ارائه دهندگان خدمات بهداشتی اشتراک آنتی‌بیوتیک را خریداری می‌کنند.

While governments are looking for ways to incentivize antibiotic development,

با اینکه دولت‌ها به دنبال راهی برای ایجاد انگیزه در تولید آنتی‌بیوتیک هستند،

these programs are still in the early stages.

این برنامه‌ها هنوز در مراحل اوّلیه هستند.

Countries around the world will need to do much more—

کشورهای جهان نیازمند انجام فعالیت‌های بیشتری هستند

but with enough investment in antibiotic development

امّا با سرمایه‌گذاری کافی در تولید آنتی‌بیوتیک

and controlled use of our current drugs,

و استفاده کنترل‌ شده از دارو‌های فعلی

we can still get ahead of resistance.

ما هنوز هم می‌توانیم از مقاومت جلو بیفتیم.