Could we actually live on Mars? - Mari Foroutan

Translator: Amin Rasoulof Reviewer: soheila Jafari

So, you're thinking of moving to Mars.

خب! به اسباب‌کشی به مریخ فکر می‌کنید!

Have you picked out a spot for your new home?

محل خونه جدیدتون رو انتخاب کردید؟

No? Well, I'm here to help.

نه!؟ خب! من برای کمک اینجام.

First things first,

اول چیزهای مهم:

here are some of the things you'll need to bring to The Red Planet:

اینها تعدادی از چیزهایی هستند که باید با خودتون به سیاره سرخ بیارید:

a high tolerance for cold, loneliness, and radiation;

تحملِ زیاد سرما، تنهایی و تشعشع،

a lifetime supply of breathable air and food;

ذخیره‌ی هوای قابل تنفس و غذا برای یک عمر،

a multibillion dollar spaceship;

یک سفینه فضایی چند میلیارد دلاری،

a desire to just get away from it all;

قصد فرار از همه چیز،

and water.

و آب.

You're definitely going to need water.

حتما به آب نیاز خواهید داشت.

So what sort of real estate are you looking for?

دنبال چه جور خونه‌ای هستید؟

How about a mansion in the maze-like Noctis Labyrinthus?

نظرتون در مورد یک ویلای مجلل در پیچ‌های لابیرنتِ شبانه(Noctis Labyrinthus) چیه؟

A hideaway in the Happy Face Crater?

یا مخفی گاهی در دهانه‌ی صورت-خندان (Happy face crater)؟

A fortress on the Face Mesa?

یا قلعه‌ای بر روی تپه‌ی صورت‌-شکل (Face Mesa)؟

An oceanview?

چشم انداز اقیانوس؟

Uh, bad news on the last one.

اَه! در مورد این آخری متاسفم.

You're about 4 billion years late.

یه چهار میلیارد سالی دیر اومدید!

We're pretty sure that Mars used to have oceans, lakes, rivers,

کاملا مطمئن هستیم که مریخ اقیانوس داشته، دریاچه داشته، رودخونه داشته،

the whole package.

همه رو با هم!

But over time, almost all of it froze beneath the surface,

ولی با گذشت زمان تقریبا همه‌اش زیر سطح یخ زده یا

or evaporated off into space.

بخار شده رفته هوا.

There's probably still some trapped beneath

احتمالا هنوز یه مقداری زیر

the seasonally expanding and contracting carbon dioxide ice caps, though.

پوشش‌های دی اکسید کربنِ یخ زده که به صورت فصلی منبسط و منقبض می‌شوند گیر افتادن.

So what might Mars look like today if it had surface water?

خب حالا اگه مریخ الان آب‌های سطحی داشت چه شکلی بود؟

That, of course, depends on how much we're talking about,

این البته به میزان (آبی) که در موردش حرف می‌زنیم بستگی داره

but maybe something like this.

ولی شاید چیزی شبیه به این

The relatively flat northern hemisphere is below the average elevation,

ارتفاع نیمکره شمالی که نسبتا مسطح هست زیر ارتفاع متوسط قرار داره

so it would become one giant ocean,

پس یک اقیانوس عظیم می‌شد،

while the crater-ridden southern hemisphere

در حالیکه نمیکره جنوبیِ پوشیده از دهانه‌های آتشفشان،

would stay mostly high and dry.

بالای آب قرار می‌گرفت و خشک بود.

That difference between hemispheres is a bit bizarre,

این تفاوت بین دو نیمکره کمی عجیبه

and we don't know why it's like that.

و نمی‌دونیم چرا اینطوریه.

The southern half is probably much older,

نیمه‌ی جنوبی احتمالا قدیمی تره.

judging by features like the number of craters,

از روی خصوصیاتش مثل تعداد دهانه‌ها،

and the evidence of increased volcanic activity in the north.

و شواهد فعالیت گسترده آتشفشانی در شمال.

Okay, so who knows?

خب، کی می‌دونه؟

Maybe one day Mars will have oceans again,

شاید یه روزی مریخ دوباره اقیانوس داشته باشه،

but for now, what we've got is essentially one giant dusty desert.

ولی فعلا چیزی که داریم یه صحرای خاکی عظیمه.

In fact, it's similar enough to deserts on Earth,

در واقع همچین شبیه صحراهای روی زمین هست که

that we've been able to learn a great deal about Mars on our home planet.

ما تونستیم کلی چیز در مورد مریخ روی سیاره خودمون یاد بگیریم.

For instance, Martian sand dunes form and behave

برای مثال تپه‌های شنی مریخ مثل

similarly to our sand dunes,

تپه‌های شنی خودمون شکل می‌گیرند و رفتار می‌کنند،

though the Martian versions often grow twice as large

ولی مدل مریخی‌اش به لطف کشش گرانشی که یک سوم زمین قدرت داره

thanks to a gravitational pull that's about a third as strong as ours.

معمولا دو برابر بزرگتر می‌شوند.

And Mars has some features you won't see on Earth,

و مریخ خصوصیاتی داره که روی زمین نمی‌بینید

like tars, which are crestless sand dunes up to fifteen meters tall,

مثل تارز (TARS) که تپه‌های شنی بسیار بلندی هستند با ارتفاعی نزدیک به ۱۵ متر

whose formations we have yet to understand.

که نحوه شکل گیری‌شون را هنوز نفهمیده‌ایم.

You're probably wondering,

احتمالا براتون سواله که

"What do you get when you combine a planet-wide desert

"وقتی صحرایی به وسعت یک سیاره را با

with an atmosphere that, like ours,

جَوی ترکیب کنیم که مثل جَوِ خودمون تحت تاثیر

is subject to wind-generating pressure differentials, dust storms?"

اختلاف فشارهایی هست که باد تولید می‌کنند، نتیجه چیه؟" ===> توفان‌های شن

These will be your main weather hazards on the Red Planet.

اونها خطر آب و هوایی اصلی‌تون بر روی سیاره سرخ هستن.

They play a large part in making the planet red

اونها نقش بزرگی در قرمز کردن سیاره دارن، از طریق

by distributing rusted iron particles across the surface and into the air.

پخش کردن ذرات قرمزرنگ آهن بر روی سطح و در هوا.

Thanks to the low gravity and lack of moisture,

به لطف جاذبه کم و نبودِ رطوبت،

these dust storms can last for months and cover the planet.

این توفان‌های شن می‌تونن ماه‌ها ادامه داشته باشن و سیاره را بپوشانند.

So, you might want to build your home as high as possible.

پس احتمالا می‌خواهید که خونه‌تون را تا حد امکان بالا بسازید.

Well, look no further.

خب! دیگه دنبال جایی نگردید!

This is Olympus Mons, the largest volcano in the Solar System.

این الیمپس مانس (Olympus Mons) هست، بزرگترین آتشفشان در منظومه خورشیدی.

Even if Mars had a breathable atmosphere,

حتی اگر مریخ جَوِ قابل تنفس هم داشت

you'd find the views from the 25 kilometer summit breathtaking.

چشم‌اندازِ ارتفاع ۲۵ کیلومتری براتون نفس‌گیر بود.

Or are volcanos not your thing?

میونه‌تون با آتشفشان خوب نیست؟

Then how about Valles Marineris, the largest canyon in the Solar System?

خب نظرتون در مورد والِس مارینِرِس، بزرگترین دره‌ی منظومه خورشیدی چیه؟

It's so wide that from one side,

آنقدر پهن هست که از یک سَمتش که نگاه کنید

the opposite rim would be below the curve of the horizon.

لبه‌ی اون طرفش زیر خط افق قرار داره.

Still, you'll catch some spectacular blue sunsets in the normally red sky,

با این وجود غروب‌های آبی فوق العاده‌ای در آسمانی که معمولا قرمزه می‌بینید،

which gets its color from the dust absorbing most of the blue light,

که رنگش رو از خاکی که نور آبی را جذب می‌کنه، می‌گیره و

and the way sunlight is scattered by the atmosphere.

همینطور به دلیل نحوه پراکنده شدن نور خورشید توسط جَو.

Have you got spirit, curiosity, or are you just looking for opportunity?

حالشو دارین؟ کنجکاو هستین؟ یا فقط منتظر فرصت هستین؟

Then stop stalling and make the move to Mars today.

پس معطلش نکنین و همین امروز برید مریخ!

Mars: Redder than Ever.

مریخ: قرمزتر از همیشه.