A brief history of melancholy - Courtney Stephens

Η ιστορία της μελαγχολίας εν συντομία - Κόρτνεϊ Στίβενς

Μετάφραση: Anastasia Georgantiri Επιμέλεια: Mary Keramida

Η θλίψη είναι κομμάτι της ανθρώπινης εμπειρίας,

Sadness is part of the human experience,

but for centuries there has been vast disagreement

όμως εδώ και αιώνες υπάρχει τεράστια διαφωνία

over what exactly it is and what, if anything, to do about it.

ως προς το τι ακριβώς είναι και πώς μπορεί κανείς να τη χειριστεί.

In its simplest terms,

Με απλούστερα λόγια,

sadness is often thought of

η θλίψη συχνά θεωρείται

as the natural reaction to a difficult situation.

ως η φυσιολογική αντίδραση σε μια δύσκολη κατάσταση.

You feel sad when a friend moves away or when a pet dies.

Αισθανόμαστε θλιμμένοι όταν ένας φίλος μετακομίσει ή ένα κατοικίδιο πεθάνει.

When a friend says, "I'm sad,"

Όταν ένας φίλος πει: «Είμαι θλιμμένος»,

you often respond by asking, "What happened?"

συχνά αντιδρούμε ρωτώντας: «Τι συνέβη;»

But your assumption that sadness has an external cause outside the self

Όμως η πεποίθησή μας ότι η θλίψη έχει εξωτερική αιτία εκτός του εαυτού

is a relatively new idea.

είναι μια σχετικά πρόσφατη ιδέα.

Ancient Greek doctors didn't view sadness that way.

Οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί δεν αντιλαμβάνονταν έτσι τη θλίψη.

They believed it was a dark fluid inside the body.

Πίστευαν ότι ήταν ένα σκουρόχρωμο υγρό μέσα στο σώμα μας.

According to their humoral system,

Σύμφωνα με το χυμικό σύστημα στο οποίο πίστευαν,

the human body and soul were controlled by four fluids, known as humors,

το σώμα και η ψυχή ελέγχονταν από τέσσερα υγρά, γνωστά ως χυμοί,

and their balance directly influenced a person's health and temperament.

και η ισορροπία τους επηρέαζε άμεσα την ιδιοσυγκρασία και την υγεία κάποιου.

Ο όρος «μελαγχολία» βγαίνει από τη φράση «melaina kole»,

Melancholia comes from melaina kole,

the word for black bile, the humor believed to cause sadness.

που σημαίνει μαύρη χολή, ο χυμός που εκτιμάται ότι προκαλεί τη θλίψη.

By changing your diet and through medical practices,

Αλλάζοντας τη διατροφή του και με τη βοήθεια της ιατρικής,

you could bring your humors into balance.

μπορούσε κανείς να ισορροπήσει τους χυμούς του.

Even though we now know much more about the systems

Αν και σήμερα γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για τα συστήματα

that govern the human body,

που διέπουν το ανθρώπινο σώμα,

these Greek ideas about sadness

οι ελληνικές αυτές ιδέες σχετικά με τη θλίψη

resonate with current views,

μοιάζουν με τις σύγχρονες απόψεις,

not on the sadness we all occasionally feel,

όχι για τη θλίψη που όλοι αισθανόμαστε ενίοτε,

but on clinical depression.

αλλά για την κλινική κατάθλιψη.

Doctors believe that certain kinds of long-term,

Οι γιατροί θεωρούν ότι συγκεκριμένα είδη μακροχρόνιων,

unexplained emotional states are at least partially related to brain chemistry,

ανεξήγητων συναισθηματικών καταστάσεων

σχετίζονται μερικώς με τη χημεία του εγκεφάλου,

the balance of various chemicals present inside the brain.

την ισορροπία ποικίλων χημικών που βρίσκονται μέσα στον εγκέφαλο.

Like the Greek system,

Όπως και στο ελληνικό σύστημα,

changing the balance of these chemicals can deeply alter

η αλλαγή στην ισορροπία αυτών των χημικών επηρεάζει

how we respond to even extremely difficult circumstances.

το πώς αντιδρούμε ακόμη και στις άκρως δύσκολες καταστάσεις.

Υπάρχει επίσης μακρά παράδοση στην προσπάθεια να διακρίνουμε

There's also a long tradition of attempting to discern

the value of sadness,

την αξία της θλίψης,

and in that discussion,

και σε αυτό το πλαίσιο συζήτησης,

you'll find a strong argument that sadness is not only

υπάρχει ένα δυνατό επιχείρημα ότι η θλίψη δεν είναι μόνο

an inevitable part of life but an essential one.

αναπόφευκτο αλλά και σημαντικό κομμάτι της ζωής.

If you've never felt melancholy,

Εάν δεν έχετε νιώσει ποτέ μελαγχολία,

you've missed out on part of what it means to be human.

χάνετε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ανθρώπινης υπόστασης.

Many thinkers contend that melancholy is necessary in gaining wisdom.

Πολλοί στοχαστές λένε ότι η μελαγχολία είναι απαραίτητη στην απόκτηση της σοφίας.

Ο Ρόμπερτ Μπάρτον, γεννηθείς το 1577,

Robert Burton, born in 1577,

spent his life studying the causes and experience of sadness.

αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της αιτίας και του βιώματος της θλίψης.

In his masterpiece "The Anatomy of Melancholy,"

Στο αριστούργημά του «Η Ανατομία της Μελαγχολίας»,

ο Μπάρτον γράφει: «Όποιος προσθέτει σε γνώση προσθέτει σε θλίψη».

Burton wrote, "He that increaseth wisdom increaseth sorrow."

The Romantic poets of the early 19th century

Οι Ρομαντικοί ποιητές στις αρχές του 19ου αιώνα

believed melancholy allows us to more deeply understand other profound emotions,

πίστευαν ότι λόγω της μελαγχολίας κατανοούμε άλλα σημαντικά συναισθήματα,

like beauty and joy.

όπως την ομορφιά και την απόλαυση.

To understand the sadness of the trees losing their leaves in the fall

Η κατανόηση της θλίψης των δένδρων όταν χάνουν τα φύλλα τους το φθινόπωρο

is to more fully understand the cycle of life that brings flowers in the spring.

είναι η κατανόηση του κύκλου της ζωής που φέρνει τα λουλούδια την άνοιξη.

Μα η σοφία και η συναισθηματική νοημοσύνη βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία των αναγκών.

But wisdom and emotional intelligence seem pretty high on the hierarchy of needs.

Does sadness have value on a more basic, tangible,

Έχει η θλίψη αξία σε ένα πιο βασικό, απτό,

maybe even evolutionary level?

ίσως και εξελικτικό επίπεδο;

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι το κλάμα και το αίσθημα της απομόνωσης

Scientists think that crying and feeling withdrawn

is what originally helped our ancestors secure social bonds

είναι αυτό που αρχικά βοήθησε τους προγόνους μας να δεθούν κοινωνικά

and helped them get the support they needed.

και να βρουν την υποστήριξη που χρειάζονταν.

Η θλίψη, σε αντίθεση με τον θυμό ή τη βία, ήταν έκφραση πόνου

Sadness, as opposed to anger or violence, was an expression of suffering

that could immediately bring people closer to the suffering person,

που μπορούσε αμέσως να φέρει κόσμο κοντά στον παθόντα,

and this helped both the person and the larger community to thrive.

κι αυτό βοηθούσε τόσο το άτομο όσο και την ευρύτερη κοινότητα να ακμάσει.

Perhaps sadness helped generate the unity we needed to survive,

Ίσως η θλίψη βοήθησε στη δημιουργία ενότητας που ήταν αναγκαία για επιβίωση,

but many have wondered whether the suffering felt by others

μα πολλοί αναρωτιούνται αν ο πόνος που νιώθουν οι άλλοι

is anything like the suffering we experience ourselves.

μπορεί να συγκριθεί με τον πόνο που βιώνουμε εμείς οι ίδιοι.

Η ποιήτρια Έμιλυ Ντίκινσον έγραψε:

The poet Emily Dickinson wrote,

"I measure every Grief I meet With narrow, probing Eyes -

«Μετρώ την κάθε θλίψη που απαντάω, Με οξεία κι αναλυτική ματιά-

I wonder if it weighs like MIne - Or has an Easier size."

Διερωτώμαι αν βαραίνει όσο η δική μου Ή είναι ίσως λίγο πιο ελαφριά».

And in the 20th century,

Τον εικοστό αιώνα,

medical anthropologists, like Arthur Kleinman,

ιατρικοί ανθρωπολόγοι, όπως ο Άρθουρ Κλάινμαν,

gathered evidence from the way people talk about pain

σύλλεξαν αποδείξεις από τον τρόπο που οι άνθρωποι μιλούν για τον πόνο

to suggest that emotions aren't universal at all,

και υποστήριξαν ότι τα συναισθήματα δεν είναι καθόλου παγκόσμια,

κι ότι η κουλτούρα, ιδίως ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τη γλώσσα,

and that culture, particularly the way we use language,

can influence how we feel.

επηρεάζει το πώς νιώθουμε.

When we talk about heartbreak,

Όταν μιλάμε για ερωτική απογοήτευση,

the feeling of brokenness becomes part of our experience,

το αίσθημα της απογοήτευσης γίνεται κομμάτι της εμπειρίας μας,

ενώ σε μια κουλτούρα που μιλά για σπαραγμό καρδιάς,

where as in a culture that talks about a bruised heart,

there actually seems to be a different subjective experience.

φαίνεται ότι υπάρχει μια διαφορετική υποκειμενική εμπειρία.

Κάποιοι σύγχρονοι στοχαστές δεν ενδιαφέρονται

Some contemporary thinkers aren't interested

in sadness' subjectivity versus universality,

για το αν η θλίψη είναι υποκειμενική ή παγκόσμια,

and would rather use technology to eliminate suffering in all its forms.

αλλά προτιμούν με τη χρήση της τεχνολογίας να εξαλείψουν όλες τις μορφές πόνου.

David Pearce has suggested that genetic engineering

Ο Ντέιβιντ Πιρς υποστηρίζει ότι η γενετική μηχανική

and other contemporary processes

κι άλλες σύγχρονες διαδικασίες

cannot only alter the way humans experience emotional and physical pain,

αλλάζουν όχι μόνο το πώς εμείς βιώνουμε τον συναισθηματικό και σωματικό πόνο,

but that world ecosystems ought to be redesigned

αλλά κι ότι τα παγκόσμια οικοσυστήματα θα έπρεπε να ανασχεδιαστούν

so that animals don't suffer in the wild.

έτσι ώστε τα ζώα να μην υποφέρουν στη φύση.

He calls his project "paradise engineering."

Ονομάζει το έργο του «Μηχανική του παραδείσου».

Όμως μήπως υπάρχει κάτι θλιβερό στην ιδέα ενός κόσμου χωρίς θλίψη;

But is there something sad about a world without sadness?

Our cavemen ancestors and favorite poets

Οι άνθρωποι των σπηλαίων και οι αγαπημένοι μας ποιητές

might not want any part of such a paradise.

ίσως να μην ήθελαν να ζήσουν σε έναν τέτοιο παράδεισο.

In fact, the only things about sadness that seem universally agreed upon

Όντως, αυτά που μοιάζουν να ισχύουν παγκοσμίως για τη θλίψη

are that it has been felt by most people throughout time,

είναι ότι πολλοί την έχουν νιώσει στο πέρασμα του χρόνου,

and that for thousands of years,

κι ότι για χιλιάδες χρόνια

one of the best ways we have to deal with this difficult emotion

ένας από τους καλύτερους χειρισμούς αυτού του δύσκολου συναισθήματος

is to articulate it, to try to express what feels inexpressable.

είναι να το αρθρώσουμε, να εκφράσουμε αυτό που δεν μπορεί να εκφραστεί.

In the words of Emily Dickinson,

Όπως λέει και η Έμιλυ Ντίκινσον:

"'Hope' is the thing with feathers - That perches in the soul -

«Είναι η ελπίδα ένα πουλί που στην ψυχή έχω κλείσει

"And sings the tune without the words - And never stops - at all -"

και δίχως λόγια τραγουδά χωρίς να σταματήσει».