How to use a semicolon - Emma Bryce

Translator: sharmin ismail Reviewer: Daban Q. Jaff

It may seem like the semicolon is struggling with an identity crisis.

وەک فاریزەو خاڵ وایە تەنگەشەی لەیەک چوون دەکەن.

It looks like a comma crossed with a period.

وەک فاریزە وایە بە ماوەیێک لێک جیاکرابێتەوە.

Maybe that's why we toss these punctuation marks around like grammatical confetti.

لەوانەیە لەبەر ئەوە بێت ئەو خاڵبەندیانە لە بابەتە ڕێزمانییەکان باس دەکەین.

We're confused about how to use them properly.

دوو دڵین لەوەی چۆن بەشێوەیێکی گونجاوبەکاریان بێنن.

In fact, it's the semicolon's half-half status that makes it useful.

لە ڕاستیدا، نیوەی پلەی ئەو فاریزروخاڵەیە وای کردووە گرینگ بێت.

It's stronger than a comma, and less final than a period.

لە فاریزە بەھێزترە، لە ماوەش دیار ترە.

It fills the spaces in between, and for that reason,

نێوان بۆشایەکان پڕدەکاتەوە، لەبەر ئەو ھۆیە،

it has some specific and important tasks.

ھەندێک ئەرکی تایبەت و گرینگی ھەیە.

For one, it can clarify ideas in a sentence

یەکەم، بیرۆکە لە ڕستەدا دیاری دەکات

that's already festooned with commas.

لەگەڵ فاریزە بۆ ڕازاندنەوە بەکاردێت.

"Semicolons: At first, they may seem frightening,

“فاریزەو خاڵەکان: لە سەرەتادا، بێزارکەر دیارن.

then, they become enlightening,

پاشان، ڕوونتر دەبن،

finally, you'll find yourself falling for these delightful punctuation marks."

لە کۆتایدا، خۆشی لە خاڵبەندی دەبینیت،”

Even though the commas separate different parts of the sentence,

ھەرچەندە فاریزە بەشی جیاوازی ڕستە لێکجیادەکاتەوە،

it's easy to lose track of what belongs where.

ئاساییە نەزانی کام شتە ھی کام شوێنە.

But then the semicolon edges in to the rescue.

بەڵام دواتر فاریزە وخاڵەکە لە لێوارەکە ڕزگاریان دەبێت.

In list-like sentences, it can exert more force than commas do,

لە ڕستەدا، لە فاریزە زیاتر بەکاردێت،

cutting sentences into compartments and grouping items that belong together.

بەش بەش کردنی ڕستەکان و کۆکردنەوەی ئەو بەشانەی پەیوەندیان بەیەکەوە ھەیە.

The semicolon breaks things up, but it also builds connections.

فاریزروخاڵ شتەکان تێکدەدەن، بەڵام پەیوەندیش دروست دەکەن.

Another of its tasks is to link together independent clauses.

یەکێکی تر لە ئەرکەکانی بەیەکەوە بەستنی دوو نیمچە ڕستەی سەربەخۆیە.

These are sentences that can stand on their own,

ئەو ڕستانەن کە بەتەنیا دەتوانن مانا ببەخشن،

but when connected by semicolons,

بەڵام کاتێک بە فاریزەو خاڵ بەیەکەوە دەبەسترێن،

look and sound better because they're related in some way.

سەیرکە و ببینە باشترە چونکە بەجۆرێک پەیوەندیان بەیەکەوە ھەیە.

"Semicolons were once a great mystery to me.

فاریزەوخاڵەکان کێشەیێکی گەورە بوون بۆم.

I had no idea where to put them."

نەمدەزانی لەکوێ بەکاریان بێنم.”

Technically, there's nothing wrong with that.

بەتەواوی،ھیچ کێشەی نییە.

These two sentences can stand alone.

ئەو دوو ڕستەیە مانا دەبەخشن بە تەنیا.

But imagine they appeared in a long list of other sentences,

بەڵام بیھێنە بەرچاوت لە ڕستە درێژەکانی تردا بەکاربێنن،

all of the same length, each separated by periods.

ھەمان درێژی، ھەریەکەیان بەھۆی ماوە لێکجاکرابێتەوە.

Things would get monotonous very fast.

شتەکان زۆر بەخێرایی دووبارە دەبنەوە.

In that situation,

لەم حاڵەتەدا،

semicolons bring fluidity and variation to writing

ڕەوانی و جیاوازی بە نووسین دەبەخشن

by connecting related clauses.

بە بەیەکەوە بەستنی نیمچە ڕستە پەیوەندیدارەکان.

But as beneficial as they are, semicolons don't belong just anywhere.

بەڵام ئەوەندەی کە گرینگن، فاریزە وخاڵ تەنیا پەیوەست نییە بە یەک شوێن.

There are two main rules that govern their use.

دوو یاسایی سەرەکی ھەیە کە کۆنتڕۆڵی چۆنیەتی بەکارھێنانیان دەکات.

Firstly, unless they're being used in lists,

یەکەم، تەنیا ئەگەر لە لیستدا بەکاربێن،

semicolons should only connect clauses that are related in some way.

فاریزەوخاڵ تەنیا ئەو نیمچە ڕستانە بەیەکەوە دەبەستێت کە پەیوەندیان بەیەکەوە ھەیە.

You wouldn't use one here, for instance:

یەکێکیان لێرە بەکارناھێنیت، بۆ نموونە:

"Semicolons were once a great mystery to me;

“فاریزەوخاڵەکان بۆمن بەڵایێکی گەورە بوون؛

I'd really like a sandwich."

زۆر حەزم لە لەفەیە.”

Periods work best here because these are two totally different ideas.

ماوەکان لێرە باشترن چونکە ئەوانە دوو فکرەی تەواو جیاوازن.

A semicolon's job is to reunite two independent clauses

ئەرکی فاریزەو خاڵ بەیەکەوە بەستنی دوو نیمچە ڕستەی سەربەخۆیە

that will benefit from one another's company

کە سوود لەیەکتر دەبینن

because they refer to the same thing.

چونکە بۆ ھەمان شت دەگەڕێنەوە.

Secondly, you'll almost never find a semicolon willingly stationed

دووەم، ھەرگیز فاریزروخاڵ نابینی بە بێ سودی لە شوێنێک داندرابێت

before coordinating conjunctions:

لەپێش ئامرازە لێکدەرەکان:

the words, "and," "but," "for," "nor," "or," "so," and "yet."

وشەکانی وەک، ” و,” “بەڵام,” “بۆ،” “نا،” ” یان” “ھەروەھا،” و “تا ئێستا.”

That's a comma's place, in fact.

ئەوە شوێنی فاریزەیە لە ڕاستیدا.

But a semicolon can replace a conjunction to shorten a sentence

بەڵام فاریزەوخاڵ دەتوانن جێگای ئامرازی پەیوەندی بگرنەوە بۆ کورتکردنەوەی ڕستە

or to give it some variety.

یان بۆ ھەمەجۆرکردنی.

Ultimately, this underappreciated punctuation mark

لەئەنجامدا، ئەم نیشانە خاڵبەندیە

can give writing clarity, force, and style,

شێواز و ڕوونی بە نووسین دەبەخشێت،

all encompassed in one tiny dot and squiggle

ھەمووی بە نوقتەیێک و ھێڵێکی کورت دەورە دراوە

that's just waiting to be put in the right place.

تەنیا چاوەڕێی ئەوە دەکات لە شوێنێکی گونجاودا دابندرێت.