How to use a semicolon - Emma Bryce

Translator: Sirapol Kwangtongpanich Reviewer: Rawee Ma

It may seem like the semicolon is struggling with an identity crisis.

ดูเหมือนว่าเครื่องหมายอัฒภาค กำลังดิ้นรนกับวิกฤติทางเอกลักษณ์

It looks like a comma crossed with a period.

มันดูเหมือนจุลภาคผสมกับมหัพภาค

Maybe that's why we toss these punctuation marks around like grammatical confetti.

นั่นอาจเป็นสาเหตุที่ เราใช้เครื่องหมายวรรคตอนนี้อย่างพร่ำเพรื่อ

We're confused about how to use them properly.

เพราะเราต่างสับสนในการใช้งานให้ถูกต้อง

In fact, it's the semicolon's half-half status that makes it useful.

อันที่จริง เป็นเพราะสถานะก้ำกึ่งของอัฒภาค ที่ทำให้มันมีประโยชน์

It's stronger than a comma, and less final than a period.

อัฒภาคนั้นหนักแน่นกว่าจุลภาค และจบเบากว่ามหัพภาค

It fills the spaces in between, and for that reason,

มันเติมเต็มช่องว่างระหว่างกัน และด้วยเหตุนั้น

it has some specific and important tasks.

มันจึงมีหน้าที่อันสำคัญและเฉพาะตัว

For one, it can clarify ideas in a sentence

อย่างแรกคือ มันสามารถชี้แจงแนวคิดในประโยค

that's already festooned with commas.

ที่ถูกห้อยด้วยจุลภาคหลายอัน

"Semicolons: At first, they may seem frightening,

"อัฒภาคอาจดูน่ากลัวในครั้งแรก

then, they become enlightening,

แต่หลังจากนั้น พวกมันจะกระจ่างแจ้ง

finally, you'll find yourself falling for these delightful punctuation marks."

ท้ายที่สุด คุณจะพบว่าตัวเอง หลงใหลไปกับเครื่องหมายอันน่าอภิรมย์นี้"

Even though the commas separate different parts of the sentence,

แม้ว่าจุลภาค จะแยกส่วนที่ต่างกันของประโยคออกจากกัน

it's easy to lose track of what belongs where.

มันก็ง่ายที่จะหลงลืมว่าอะไรเป็นของที่ไหน

But then the semicolon edges in to the rescue.

ต่อมา อัฒภาคจึงตามมาเพื่อช่วยเหลือ

In list-like sentences, it can exert more force than commas do,

ในประโยคที่แบ่งเป็นรายการ อัฒภาคสามารถส่งแรงมากกว่าที่จุลภาคทำได้

cutting sentences into compartments and grouping items that belong together.

โดยตัดประโยคเป็นส่วน ๆ และจัดหมวดสิ่งที่อยู่ด้วยกัน

The semicolon breaks things up, but it also builds connections.

อัฒภาคทำให้ของแตกออกจากกัน แต่ก็สร้างความเชื่อมโยงด้วย

Another of its tasks is to link together independent clauses.

หน้าที่อีกอย่างของอัฒภาค คือเชื่อมข้อความที่เดิมแยกจากกัน

These are sentences that can stand on their own,

พวกนี้คือประโยคที่ต่างอยู่ได้ด้วยตัวเอง

but when connected by semicolons,

แต่พอเชื่อมด้วยอัฒภาค

look and sound better because they're related in some way.

ดูดีและไพเราะขึ้น เพราะต่างก็เชื่อมโยงกันในทางใดทางหนึ่ง

"Semicolons were once a great mystery to me.

"ครั้งหนึ่งอัฒภาคเคยเป็น สิ่งลึกลับอันยิ่งใหญ่สำหรับฉัน

I had no idea where to put them."

ฉันไม่รู้เลยว่าจะวางมันไว้ตรงไหน"

Technically, there's nothing wrong with that.

ในทางเทคนิคแล้ว ไม่มีข้อผิดใด ๆ ณ ที่นี้

These two sentences can stand alone.

สองประโยคนี้สามารถอยู่ด้วยตัวเองได้

But imagine they appeared in a long list of other sentences,

แต่ถ้าคิดภาพว่าสองประโยคนั้น ปรากฏท่ามกลางประโยคอื่นจำนวนมาก

all of the same length, each separated by periods.

ในความยาวเท่า ๆ กัน แต่ละอันถูกแยกโดยมหัพภาค

Things would get monotonous very fast.

คงจะจืดจางลงอย่างเร็ว

In that situation,

ในสถานการณ์เช่นนั้น

semicolons bring fluidity and variation to writing

อัฒภาคนำมาซึ่งความลื่นไหล และความหลากหลายในการเขียน

by connecting related clauses.

จากการเชื่อมโยงข้อความที่เกี่ยวเนื่องกัน

But as beneficial as they are, semicolons don't belong just anywhere.

แต่แม้จะมีประโยชน์ อัฒภาคจะไม่ได้อยู่ได้ทุกที่

There are two main rules that govern their use.

มีกฎหลักอยู่สองข้อที่ควบคุมการใช้งาน

Firstly, unless they're being used in lists,

อย่างแรกคือ นอกจากว่าจะถูกใช้ในรายการ

semicolons should only connect clauses that are related in some way.

อัฒภาคควรจะเชื่อมเฉพาะ วลีที่เกี่ยวข้องกันในทางใดทางหนึ่ง

You wouldn't use one here, for instance:

ไม่ควรจะถูกใช้ที่แบบนี้ ตัวอย่างเช่น

"Semicolons were once a great mystery to me;

"ครั้งหนึ่งอัฒภาคเคยเป็น ความลึกลับอันยิ่งใหญ่สำหรับฉัน

I'd really like a sandwich."

ฉันชอบทานแซนวิชจริง ๆ"

Periods work best here because these are two totally different ideas.

มหัพภาคทำหน้าที่ตรงนี้ได้ดีที่สุด เพราะนี่คือสองใจความที่แตกต่างกัน

A semicolon's job is to reunite two independent clauses

หน้าที่ของอัฒภาคคือการทำให้สองวลีที่แยกกัน มาเชื่อมกันอีกครั้ง

that will benefit from one another's company

ซึ่งจะส่งผลดีต่อการมีอยู่ระหว่างกันและกัน

because they refer to the same thing.

เพราะต่างก็อ้างอิงกับสิ่งเดียวกัน

Secondly, you'll almost never find a semicolon willingly stationed

อย่างที่สอง คุณจะแทบไม่เห็นอัฒภาคที่เต็มใจจะถูกใช้งาน

before coordinating conjunctions:

หน้าคำสันธานเชื่อมประโยค

the words, "and," "but," "for," "nor," "or," "so," and "yet."

คำว่า and, but, for, nor, or, so และ yet

That's a comma's place, in fact.

อันที่จริง ที่ตรงนี้เป็นของจุลภาค

But a semicolon can replace a conjunction to shorten a sentence

แต่อัฒภาคสามารถแทนที่คำสันธาน เพื่อตัดทอนประโยคให้สั้นลง

or to give it some variety.

หรือเพื่อให้ประโยคมีความหลากหลาย

Ultimately, this underappreciated punctuation mark

ท้ายที่สุดแล้ว เครื่องหมายวรรคตอนนี้

can give writing clarity, force, and style,

สามารถมอบความกระจ่าง พลัง และรูปแบบงานเขียน

all encompassed in one tiny dot and squiggle

ทั้งหมดภายในหนึ่งจุดและรอยเส้นขนาดจิ๋ว

that's just waiting to be put in the right place.

ซึ่งเพียงแค่กำลังรอคอย ที่จะถูกวางลงในตำแหน่งที่ถูกต้อง