Creativity is a remix | Kirby Ferguson

Kirby Ferguson: Remiksi benimseyin

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Bengisu Pay Gözden geçirme: Meric Aydonat

We're going to begin in 1964.

1964 yılıyla başlayacağız.

Bob Dylan is 23 years old, and his career

Bob Dylan 23 yaşında ve kariyeri

is just reaching its pinnacle.

daha yeni yeni zirvesine ulaşıyor.

He's been christened the voice of a generation,

Bir jenerasyonun sesi olarak adını duyurdu

and he's churning out classic songs

ve imkansız gözüken bir oranda,

at a seemingly impossible rate,

seri bir şekilde klasik şarkı üretiyor,

but there's a small minority of dissenters, and they claim

ama muhaliflerden oluşan küçük bir azınlık grubu var ve iddia ediyorlar ki

that Bob Dylan is stealing other people's songs.

Bob Dylan diğer insanların şarkılarını çalıyor.

2004. Brian Burton, aka Danger Mouse,

2004. Brian Burton, bir diğer adıyla "Danger Mouse"

takes the Beatles' "White Album,"

Beatles'ın "White(Beyaz) Albüm"ünü alıp

combines it with Jay-Z's "The Black Album"

Jay-Y'nin "The Black(Siyah) Albüm"üyle birleştirip

to create "The Grey Album."

"The Grey(Gri) Album"ü yaratıyor.

"The Grey Album" becomes an immediate sensation online,

"The Grey Album" online ortamda ani bir sansasyon haline geliyor

and the Beatles' record company sends out countless

ve Beatles'ın plak şirketi "haksız rekabet ve değerli

cease-and-desist letters for "unfair competition

varlığımızın etkisinin zayıflatılması"nı sebep göstererek

and dilution of our valuable property."

durdurma ve vazgeçmelerini talep eden sayısız mektuplar gönderiyor.

Now, "The Grey Album" is a remix.

Şimdi, "The Grey Album" bir remiks.

It is new media created from old media.

Eski medyayı kullanarak yaratılmış yeni bir medya.

It was made using these three techniques:

Bu teknikleri kullanarak yapıldı:

copy, transform and combine.

kopyalamak, biçim değiştirmek ve birleştirmek.

It's how you remix. You take existing songs,

Bu remiksin yöntemi. Var olan şarkıları alıyorsunuz,

you chop them up, you transform the pieces,

onları doğruyorsunuz, bazı parçalarını değiştiriyorsunuz,

you combine them back together again,

tekrar birleştiriyorsunuz

and you've got a new song, but that new song

ve yeni bir şarkı elde ediyorsunuz, ama bu yeni şarkı

is clearly comprised of old songs.

açıkça eski şarkılardan oluşmuş durumda.

But I think these aren't just the components of remixing.

Ama ben remiksin bileşenlerin sadece bunlardan ibaret olmadığını düşünüyorum.

I think these are the basic elements of all creativity.

Bence bunlar yaratıcılığın baş elementleri.

I think everything is a remix,

Bence her şey bir remiks

and I think this is a better way to conceive of creativity.

ve yaratıcılığı ortaya çıkarmanın daha iyi bir yolu.

All right, let's head back to 1964, and let's hear

Peki, 1964 yılına geri dönelim ve Dylan'ın erken dönem

where some of Dylan's early songs came from.

şarkılarının nereden geldiğini görelim.

We'll do some side-by-side comparisons here.

Baz yan yana karşılaştırmalar yapacağız.

All right, this first song you're going to hear

"Nottamun Town" duyacağınız ilk şarkı.

is "Nottamun Town." It's a traditional folk tune.

Bu bir geleneksel halk melodisi.

After that, you'll hear Dylan's "Masters of War."

Bundan sonra , Dylan'dan "Masters of War" şarkısını dinleyeceksiniz.

Jean Ritchie: ♫ In Nottamun Town, not a soul would look out, ♫

Jean Ritchie: ♫Nottamun Town'da, hiçbir ruh dışarı bakmaz,♫

♫ not a soul would look up, not a soul would look down. ♫

♫hiçbir ruh aşağı bakmaz, hiçbir ruh aşağı bakmaz.♫

Bob Dylan: ♫ Come you masters of war, ♫

Bob Dylan: ♫Savaşın ustaları gelin,♫

♫ you that build the big guns, you that build the death planes, ♫

♫büyük silahlar inşa eden, ölüm uçaklarını inşa eden,♫

♫ You that build all the bombs. ♫

♫bütün binaları inşa eden♫

Kirby Ferguson: Okay, so that's the same basic melody

Kirby Fergusan: Bu aynı esas ezgi ve

and overall structure. This next one is "The Patriot Game,"

genel yapı. Sıradaki şarkı Dominic Behan'dan

by Dominic Behan. Alongside that,

"The Patriot Game". Bunun yanında,

you're going to hear "With God on Our Side," by Dylan.

Dylan'dan "With God on Our Side"ı dinleyeceksiniz.

Dominic Behan: ♫ Come all ye young rebels, ♫

Dominic Behan: ♫Bütün genç isyancılar gelin♫

♫ and list while I sing, ♫

♫ve ben söylerken listeleyin,♫

♫ for the love of one's land is a terrible thing. ♫

♫birinin toprağı için aşkı korkunç bir şey.♫

BD: ♫ Oh my name it is nothin', ♫

BD: ♫Benim adım bir hiç,♫

♫ my age it means less, ♫

♫yaşım daha az anlam ifade ediyor,♫

♫ the country I come from is called the Midwest. ♫

♫geldiğim ülke Ortabatı diye adlandırılıyor.♫

KF: Okay, so in this case, Dylan admits

KF: Tamam, bu durumda Dylan "The Patriot Game"

he must have heard "The Patriot Game," he forgot about it,

hakkında duymuş olabiliceğini ama unuttuğunu ve

then when the song kind of bubbled back up

şarkı aklına geri geldiğinde bunun

in his brain, he just thought it was his song.

kendi şarkısı olduğunu düşündüğünü kabul ediyor.

Last one, this is "Who's Going To Buy You Ribbons,"

Son olarak, bu şarkı "Who's Going To Buy You Ribbons",

another traditional folk tune.

bir başka geleneksel halk ezgisi.

Alongside that is "Don't Think Twice, It's All Right."

Bunun yanındaki şarkı ise "Don't Think Twice, It's All Right."

This one's more about the lyric.

Bu seferki daha çok şarkı sözleri hakkında.

Paul Clayton: ♫ It ain't no use to sit and sigh now, ♫

Paul Clayton: ♫Şu an oturmak ve iç çekmenin hiçbir faydası yok♫

♫ darlin', and it ain't no use to sit and cry now. ♫

♫canım, şu an oturmak ve ağlamanın hiçbir faydası yok.♫

BD: ♫ It ain’t no use to sit and wonder why, babe, ♫

BD: ♫Oturmak ve nedenini merak etmenin hiçbir faydası yok, bebeğim.♫

♫ if you don't know by now, ♫

♫Eğer şimdiye kadar bilmiyorsan,♫

♫ and it ain't no use to sit and wonder why, babe, ♫

♫oturmanın ve nedenini merak etmenin hiçbir faydası yok, bebeğim.♫

♫ it'll never do somehow. ♫

♫Bir şekilde asla yapmayacak.♫

KF: Okay, now, there's a lot of these.

KF: Tamam, bunu gibi bir çok örnek var.

It's been estimated that two thirds of the melodies

Dylan'ın erken dönem şarkılarında kullandığı melodilerin

Dylan used in his early songs were borrowed.

ikide üçünün ödünç alınmış olduğu tahmin ediliyor.

This is pretty typical among folk singers.

Bu halk şarkıcıları arasında tipik sayılabilir.

Here's the advice of Dylan's idol, Woody Guthrie.

İşte Dylan'ın idolü, Woody GUthrie'den bir tavsiye.

"The worlds are the important thing.

"Önemli olan şey kelimeler.

Don't worry about tunes. Take a tune,

Ezgi hakkında endişelenmeyin. Bir ezgiyi alın,

sing high when they sing low,

onlardan kalından söylediğinde siz inceden söyleyin.

sing fast when they sing slow, and you've got a new tune."

yavaş söylediklerinde hızlı söyleyin ve yeni bir ezgi elde edin."

(Laughter) (Applause)

(Kahkahalar) (Alkış)

And that's, that's what Guthrie did right here,

Ve bu, Guthrie'nin söylediği şey doğru,

and I'm sure you all recognize the results.

ve eminim ki hepiniz sonuçların farkındasınızdır.

(Music)

(Müzik)

We know this tune, right? We know it?

Bu ezgiyi biliyoruz değil mi? Biliyor muyuz?

Actually you don't.

Aslında bilmiyorsunuz.

That is "When the World's on Fire," a very old melody,

Bu "When the World's on Fire", oldukça eski bir ezgi,

in this case performed by the Carter Family.

bu durumda Carter Ailesi tarafından canlandırılmış.

Guthrie adapted it into "This Land Is Your Land."

Guthrie bunu "This Land Is Your Land." olarak adete etti.

So, Bob Dylan, like all folk singers, he copied melodies,

Yani, Bob Dylan, diğer bütün halk şarkıcıları gibi, melodileri kopyaladı,

he transformed them, he combined them with new lyrics

onları değiştirdi, onları yeni sözlerle birleştirdi

which were frequently their own concoction

ve bunlar genelde önceki şeylerden oluşan

of previous stuff.

kendi karışımlarıydı.

Now, American copyright and patent laws run counter

Şimdi, Amerikan telif hakkı ve patent kanunları başkalarının

to this notion that we build on the work of others.

yaptıkları üzerine inşa edilmiş kavramlara karşı çıkıyor.

Instead, these laws and laws around the world

Onun yerine, dünyadaki yasalar bu "mülk"

use the rather awkward analogy of property.

kavramının garip bir benzerini kullanıyor.

Now, creative works may indeed be kind of like property,

Şimdi, yaratıcı işler bir mülk gibi olabilir,

but it's property that we're all building on,

ama bu hepimizin üzerini temellendirdiği bir mülk

and creations can only take root and grow

ve yaratıcılıklar sadece eğer zemin hazırlanmışsa

once that ground has been prepared.

kök salabilir ve büyüyebilir.

Henry Ford once said, "I invented nothing new.

Henry Ford bir keresinde "Yeni hiçbir şey icat etmedim.

I simply assembled the discoveries of other men

Basit bir şekilde diğer adamların arkasında yüzyıllık iş

behind whom were centuries of work.

olan keşiflerini topladım

Progress happens when all the factors that make for it

Gelişme onu oluşturan bütün faktörler tam olarak hazır olduğu

are ready and then it is inevitable."

zaman gerçekleşir ve kaçınılmazdır.

2007. The iPhone makes it debut.

2007. iPhone toplum önüne ilk çıkışını yapıyor.

Apple undoubtedly brings this innovation to us early,

Şüphesiz ki Apple bu yeniliği bize erkenden getiriyor,

but its time was approaching because its core technology

ama zamanı yaklaşıyordu çünkü ana teknolojisi

had been evolving for decades.

on yıllardır gelişmekteydi.

That's multi-touch, controlling a device

Bu çoklu-dokunmatik yani ekranına dokunarak

by touching its display.

cihazı kontrol edebiliyorsunuz.

Here is Steve Jobs introducing multi-touch

İşte burada Steve Jobs, çoklu-dokunmatik ekranı

and making a rather foreboding joke.

tanıtıyor ve içine doğmuş gibi bir şaka yapıyor.

Steve Jobs: And we have invented a new technology

Steve Jobs: Ve biz çoklu-dokunmatik diye adlandırılan

called multi-touch.

yeni bir teknoloji icat ettik.

You can do multi-fingered gestures on it,

Bunun üstüne çok-parmaklı jestler yapabilirsiniz

and boy have we patented it. (Laughter)

ve biz bunu patentini aldık. (Kahkahalar)

KF: Yes. And yet, here is multi-touch in action.

KF: Evet. Ve daha çok olmadan, çoklu-dokunmatik eylemde.

This is at TED, actually, about a year earlier.

Bu aslında TED yaklaşık bir yıl önce.

This is Jeff Han, and, I mean, that's multi-touch.

Bu Jeff Han ve demek istediğim, bu çoklu-dokunmatik.

It's the same animal, at least.

En azından, ikisi de aynı hayvan.

Let's hear what Jeff Han has to say about this

Jeff Han'ın bu yeni model teknoloji konusunda

newfangled technology.

ne söylediğini duyalım.

Jeff Han: Multi-touch sensing isn't anything --

Jeff Han: Çoklu-dokunmatiğin hissi hiçbir şey değil-

isn't completely new. I mean, people like Bill Buxton

tamamen yeni değil. Demek istediğım, Bill Buxton gibi insanlar

have been playing around with it in the '80s.

bununla 80'lerden beri oynuyorlar.

The technology, you know, isn't the most exciting thing here

Teknolojisi, bildiğiniz gibi, yeni bulunmuş ulaşılabilirliği dışında

right now other than probably its newfound accessibility.

buradaki en heyecan verici şey değil.

KF: So he's pretty frank about it not being new.

Yani bunun yeni olmadığı hakkında oldukça dürüst.

So it's not multi-touch as a whole that's patented.

Yani çoklu-dokunmatik bir bütün olarak patentlenmedi.

It's the small parts of it that are,

Bazı küçük detaylarında,

and it's in these small details where

açık bir şekilde görebiliriz ki

we can clearly see patent law contradicting its intent:

patent yasaları kendi maksadıyla çelişiyor

to promote the progress of useful arts.

yararlı sanatların ilerlemesini teşvik etmek.

Here is the first ever slide-to-unlock.

İşte burada kilidi açmak için ilk slayt.

That is all there is to it. Apple has patented this.

Bunun için hepsi bu kadar. Apple bunu patentledi.

It's a 28-page software patent, but I will summarize

Bu 28 sayfalık bir yazılım patenti, ama ben içeriğini

what it covers. Spoiler alert: Unlocking your phone

özetleyeceğim. Spoiler uyarısı: Telefonunu parmağınızla

by sliding an icon with your finger. (Laughter)

ikonu kayırtarak kilidini açmak.

I'm only exaggerating a little bit. It's a broad patent.

Ben sadece birazcık abartıyorüm. Ama bu geniş bir patent.

Now, can someone own this idea?

Şimdi, birisi böyle bir fikri sahiplenebilir mi?

Now, back in the '80s, there were no software patents,

80'lere geri baktığımızda, hiçbir yazılım patenti yoktu,

and it was Xerox that pioneered the graphical user interface.

ve Xerox grafiksel kullanıcı arayüzüne öncelik etti.

What if they had patented pop-up menus,

Eğer pop-up menüleri, kaydırma çubuklarını(scrollbar),

scrollbars, the desktop with icons that look like folders

dosyaya ve kağıt yaprağına benzeyen ikonlara dolu masaüstünü

and sheets of paper?

patentlemiş olsa ne olurdu?

Would a young and inexperienced Apple

Genç ve deneyimsiz Apple, Xerox gibi çok daha olgun

have survived the legal assault from a much larger

ve büyük bir şirketin yasal suçlamasından

and more mature company like Xerox?

sağ çıkabilir miydi?

Now, this idea that everything is a remix might sound

Her şeyin bir remix olduğü fikri, siz remixi yapan kişi

like common sense until you're the one getting remixed.

haline gelene kadar sağduyu gibi duyulabilir.

For example ...

Örneğin...

SJ: I mean, Picasso had a saying.

SJ: Demek istediğim, Picasso'nun bir sözü vardı.

He said, "Good artists copy. Great artists steal."

Derdi ki: "İyi artistler kopyalar. Harika artistler çalar."

And we have, you know,

Ve biz, bildiğiniz gibi,

always been shameless about stealing great ideas.

her zaman harika fikirleri çalmak konusunda arsız olduk.

KF: Okay, so that's in '96. Here's in 2010.

KF: Tamam, bu 96 yılındaydı. Şimdiyse 2010 yılındaki,

"I'm going to destroy Android because it's a stolen product."

"Android'i imha edeceğim çünkü çalınmış bir ürün."

(Laughter)

(Kahkahalar)

"I'm willing to go thermonuclear war on this." (Laughter)

"Bunun için termonükleer savaşına girmeye hazırım."

Okay, so in other words, great artists steal, but not from me.

Yani, bir başka sözle, harika artistler çalabilir, ama benden değil.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Now, behavioral economists might refer to this sort of thing as loss aversion

Davranışsal finansçılar bunu insanların kayıplardan kaçmayı kazanç elde etmeye tercih etmesi olarak adlandırır.

We have a strong predisposition towards protecting

Kendimizin olduğunu hissettiğimiz şeyi korumaya karşı

what we feel is ours.

güçlü bir eğilimimiz var.

We have no such aversion towards copying

Başka insanların sahip olduğunu kopyalamaya karşı

what other people have, because we do that nonstop.

bir hoşnutsuzluğumuz yok, çünkü bunu durmadan yapıyoruz.

So here's the sort of equation we're looking at.

İşte burada baktığımız denklem.

We've got laws that fundamentally treat creative works as property,

Yaratıcı işlere esasında bir mülk gibi davranan yasalarımız var.

plus massive rewards or settlements

artı olarak büyuk oranda ödüller ya da patent ihlali durumunda

in infringement cases, plus huge legal fees

uzlaşma anlaşmaları, artı kendinizi mahkemede

to protect yourself in court,

korumak için yasal aidatlar,

plus cognitive biases against perceived loss.

artı hissedilen kayba karşı kavramsal önyargılar.

And the sum looks like this.

Ve toplam işte böyle gözüküyor.

That is the last four years of lawsuits

Bu akılı telefonların alanındaki

in the realm of smartphones.

davanın son dört yılı.

Is this promoting the progress of useful arts?

Bu kullanışlı sanatları yükselten bir şey mi?

1983. Bob Dylan is 42 years old, and his time

1983. Bob Dylan 42 yaşında ve onun kültürsel alanda

in the cultural spotlight is long since past.

spotunun parladığı zamanlar geçeli çok oldu.

He records a song called "Blind Willie McTell,"

"Blind Willie McTell" adında bir şarkı kaydediyor.

named after the blues singer, and the song

Blues şarkıcısının ardından adlandırıyor ve şarkı

is a voyage through the past, through a much darker time,

geçmiş boyunca bir yolculuk, daha karanlık zamanlar boyunca

but a simpler one, a time when musicians like Willie McTell

ama basit bir hali, Willie McTell gibi müzisyenlerin ne yaptıkları

had few illusions about what they did.

konusunda birkaç illüzyona sahip oldukları zamanlar.

"I jump 'em from other writers

"Bunları başka yazarlardan alıyorum,

but I arrange 'em my own way."

ama kendi şeklimde düzenliyorum."

I think this is mostly what we do.

Bence bu çoğunlukla yaptığımız şey.

Our creativity comes from without, not from within.

Bizim yaratıcılığımız dışarıdan gelir, içeriden değil.

We are not self-made. We are dependent on one another,

Kendi kendimize yaratılmış değiliz. Bir diğeri üzerine bağımlıyız

and admitting this to ourselves isn't an embrace

ve bunu kendi içimizde kabul etmek sıradanlığın

of mediocrity and derivativeness.

ve türetilmişliğın bir kucaklaşması değil,

It's a liberation from our misconceptions,

Bu yanlış kavramlarızdan kurtulup, özgürleşmek

and it's an incentive to not expect so much from ourselves

ve kendimizden çok fazla beklememek için ve basitçe başlamak

and to simply begin.

için teşvik edici bir dürtü.

Thank you so much. It was an honor to be here.

Çok teşekkürler. Burada olmak bir onurdu.

Thank you. (Applause)

Teşekkürler. (Alkış)

Thank you. Thank you. (Applause)

Teşekkürler. Teşekkürler. (Alkış)

Thank you. (Applause)

Teşekkürler. (Alkış)