Eve Ensler: Security and insecurity

Eve Ensler Güvenlik Hakkında

Çeviri: Sülün Aykurt Gözden geçirme: Ersan Gunes

I think it'll be a relief to some people and a disappointment to others

Sanırım bir kısmınız buna sevinecek, kimileriniz de hayal kırıklığına uğrayacak ama

that I'm not going to talk about vaginas today.

bugün vajinalardan bahsetmeyeceğim.

I began "The Vagina Monologues" because I was worried about vaginas.

Vajina Monologlarını yazmaya başlamamın nedeni, vajinalar için endişe duymamdı.

I'm very worried today about this notion, this world,

Bugün ise güvenlik olgusundan, içinde yaşadığımız güvenlik dünyasından,

this prevailing kind of force of security.

güvenliğin sahip olduğu hakim güçten endişe duyuyorum.

I see this word, hear this word, feel this word everywhere.

Bu kelimeyi heryerde görüyor ve okuyorum, heryerde hissediyorum.

Real security, security checks, security watch, security clearance.

Tam güvenlik, güvenlik kontrolü, güvenlik görevlisi, güvenlik soruşturması...

Why has all this focus on security made me feel so much more insecure?

Güvenliğe olan bu odaklanma neden benim daha da güvensiz hissetmeme yol açtı?

What does anyone mean when they talk about real security?

Gerçek güvenlikten bahsedenler aslında ne demek istiyorlar?

And why have we, as Americans particularly,

Ve özellikle biz Amerikalılar neden herşeyden önce

become a nation that strives for security above all else?

güvenlik elde etmek için uğraşan bir halk durumuna düştük?

In fact, I think that security is elusive. It's impossible.

Aslında bence güvenlik erişilemez, imkansız bir olgudur.

We all die. We all get old. We all get sick. People leave us.

Hepimiz öleceğiz. Yaşlanacağız. Hastalanacağız. İnsanlar bizi bırakıp gidecek.

People change us. Nothing is secure.

İnsanlar bizi değiştirecek. Hiçbirşey güvenli değildir.

And that's actually the good news.

Ve aslına bakarsınız bu iyi bir haber.

This is, of course, unless your whole life is about being secure.

Tabii hayatınız güvenli yaşamak üzerine kurulu değilse.

I think that when that is the focus of your life,

Güvenlik hayatınızın odak noktası olursa,

these are the things that happen.

başınıza gelecekler şunlardır.

You can't travel very far or venture too far outside a certain circle.

Pek uzak yerlere seyahat edemez veya belli bir çevrenin dışına çıkamazsınız.

You can't allow too many conflicting ideas into your mind at one time,

Birbiriyle çatışan fikirlere eş zamanlı olarak beyninizde yer veremezsiniz,

as they might confuse you or challenge you.

zira bunlar aklınızı karıştırır, zor gelir.

You can't open yourself to new experiences, new people,

Yeni tecrübelere, yeni insanlara, yeni yöntemlere

new ways of doing things -- they might take you off course.

kendinizi açamazsınız. Bunların sizi saptırabileceğini düşünürsünüz.

You can't not know who you are, so you cling to hard-matter identity.

Kim olduğunuzu bilemeyeceğinizden, somut bir kimliğe sarılırsınız.

You become a Christian, Muslim, Jew.

Hristiyan, Müslüman, Yahudi olursunuz...

You're an Indian, Egyptian, Italian, American.

Hintli, Mısırlı, İtalyan, Amerikalısınızdır.

You're a heterosexual or a homosexual, or you never have sex.

Ya heteroseksüel olursunuz ya eşcinsel, ya da hiç sevişmezsiniz.

Or at least, that's what you say when you identify yourself.

Yani hiç değilse kendi kimliğinizi ifade etmek için bunları söylersiniz.

You become part of an "us."

Bir "biz"e dahil edersiniz kendinizi.

In order to be secure, you defend against "them."

Güvende olmak için kendinizi "onlar"a karşı korursunuz.

You cling to your land because it is your secure place.

Kendi toprağınız güvenli bölgeniz olmuştur; ona sıkı sıkıya bağlanırsınız.

You must fight anyone who encroaches upon it.

Arazinize tecavüz edenlerle savaşmanız gerekir.

You become your nation. You become your religion.

Halkınızla bütünleşirsiniz. Dininizle bir olursunuz.

You become whatever it is that will freeze you, numb you

Sizi donduracak, uyuşturacak neyse,

and protect you from doubt or change.

sizi şüpheden ve değişimden koruyacak neyse, o olursunuz.

But all this does, actually, is shut down your mind.

Ancak bütün bunların tek yaptığı aslında zihninizi kapatmaktır.

In reality, it does not really make you safer.

Gerçekte sizi daha güvende kılmaz.

I was in Sri Lanka, for example, three days after the tsunami,

Mesela tsunamiden üç gün sonra Sri Lanka'daydım

and I was standing on the beaches

ve plajda dururken

and it was absolutely clear that, in a matter of five minutes,

gayet iyi biliyorduk ki beş dakika içinde

a 30-foot wave could rise up

10 metrelik bir dalga yükselip

and desecrate a people, a population and lives.

bütün bir halkı, nüfusun tamamını, insanların canlarını alıp götürebilirdi.

All this striving for security, in fact,

Aslında güvenliğin peşinde bunca koşmak

has made you much more insecure

sizi daha güvensiz hale getirdi

because now you have to watch out all the time.

çünkü artık daima tetikte olmalısınız.

There are people not like you -- people who you now call enemies.

Sizin gibi olmayan insanlar var. Artık düşman gözüyle baktığınız insanlar.

You have places you cannot go, thoughts you cannot think,

Gidemeyeceğiniz yerler, aklınıza alamayacağınız düşünceler var.

worlds that you can no longer inhabit.

Artık yaşayamayacağınız dünyalar.

And so you spend your days fighting things off, defending your territory

Ve bu yüzden birşeyleri uzaklaştırmak için mücadele edip, toprağınızı savunmakla,

and becoming more entrenched in your fundamental thinking.

aşırıya kaçan düşünce yapınıza daha da gömülmekle meşgulsünüz.

Your days become devoted to protecting yourself.

Zamanınızı kendinizi korumaya adıyorsunuz.

This becomes your mission. That is all you do.

Bu artık sizin göreviniz olmuş. Tek yaptığınız bu.

Ideas get shorter. They become sound bytes.

Fikirler küçülüyor. Sloganlar haline geliyor.

There are evildoers and saints, criminals and victims.

Kötüler ve azizler; suçlular ve mağdurlar var.

There are those who, if they're not with us, are against us.

Bizim tarafımızda değillerse bize karşı oldukları düşünülen gruplar var.

It gets easier to hurt people because you do not feel what's inside them.

İçlerinde ne olduğunu hissetmedikçe insanlara acı çektirmek kolaylaşır.

It gets easier to lock them up, force them to be naked, humiliate them,

Onları hapse atmak, zorla çırılçıplak soymak, alçaltmak,

occupy them, invade them and kill them,

onları istila etmek, işgal etmek ve öldürmek daha kolaydır,

because they are only obstacles now to your security.

çünkü onlar artık sizin güvenliğiniz karşısında bir engelden başka birşey değildir.

In six years, I've had the extraordinary privilege through V-Day,

Altı yıldır, "kadınlara karşı şiddet" ile savaşan küresel

a global movement against [violence against] women,

küresel bir hareket olan V-Day sayesinde,

to travel probably to 60 countries,

60 kadar ülke gezip

and spend a great deal of time in different portions.

farklı kesimlerle vakit geçirme şerefine sahip oldum.

I've met women and men all over this planet,

Bu dünyanın her köşesinde kadınlar ve erkeklerle tanıştım ki,

who through various circumstances --

çok farklı koşullarda

war, poverty, racism, multiple forms of violence --

savaşta, yoksullukta, ırkçılıkta, şiddetin her türü karşısında

have never known security,

güvenliği hiç tatmamışlar

or have had their illusion of security forever devastated.

veya güvenlik hayalleri sonsuza dek paramparça edilmiş.

I've spent time with women in Afghanistan under the Taliban,

Taliban rejimi sırasında Afganistan'da kadınlarla vakit geçirdim

who were essentially brutalized and censored.

en derinden şiddete maruz kalıyor ve bastırılıyorlardı.

I've been in Bosnian refugee camps.

Bosna'da mülteci kamplarını gezdim.

I was with women in Pakistan

Pakistan'da yüzlerine asit atılarak eritilmiş

who have had their faces melted off with acid.

kadınlarla tanıştım.

I've been with girls all across America who were date-raped,

ABD'nin her tarafında, ilk buluşmalarında tecavüze uğrayan

or raped by their best friends when they were drugged one night.

veya en iyi arkadaşlarınca bir gece uyuşturucu verilip ırzına geçilen kızlarla tanıştım.

One of the amazing things that I've discovered in my travels

Seyahatlerimde gördüğüm en inanılmaz şeylerden biri

is that there is this emerging species.

böyle yeni bir türün ortaya çıkışıydı.

I loved when he was talking about this other world that's right next to this world.

Kendi dünyasının hemen yanındaki diğer dünyadan sözetmesinden çok hoşlanıyordum.

I've discovered these people, who, in V-Day world,

Böyle insanları keşfettim. Onlara V-Day dünyasında

we call Vagina Warriors.

"Vajina Savaşçıları" diyoruz.

These particular people, rather than getting AK-47s,

Bu insanlar ellerine kalaşnikoflar,

or weapons of mass destruction, or machetes,

kitle imha silahları veya palalar alacaklarına,

in the spirit of the warrior, have gone into the center, the heart of pain, of loss.

gerçek savaşçı ruhuyla acının, kaybın merkezine, tam yüreğine kadar yürümüşler.

They have grieved it, they have died into it,

Yas tutmuş, acının içine dalmış,

and allowed and encouraged poison to turn into medicine.

zehrin ilaca dönüşmesine izin vermiş, bunu teşvik etmişler.

They have used the fuel of their pain to begin to redirect that energy

Acılarının enerjisini farklı bir göreve,

towards another mission and another trajectory.

farklı bir güzergaha yönlendirebilmişler.

These warriors now devote themselves and their lives

Bu savaşçılar bugün kendilerini ve hayatlarını, başlarından geçenlerin diğer insanların

to making sure what happened to them doesn't happen to anyone else.

başına gelmemesi için uğraşmaya adamışlar.

There are thousands if not millions of them on the planet.

Böyle insanlardan dünyada milyonlarca değilse de binlercesi var.

I venture there are many in this room.

Eminim bu odada da birçok savaşçı vardır.

They have a fierceness and a freedom

Şevk ve özgürlüğe sahipler

that I believe is the bedrock of a new paradigm.

ki bunlar inanıyorum ki yeni bir paradigmanın temelidir.

They have broken out of the existing frame of victim and perpetrator.

Mevcut olan mağdur-suçlu çerçevesinden sıyrılabilmişler.

Their own personal security is not their end goal,

Kişisel güvenliği başlı başına bir hedef olarak görmeyen

and because of that, because, rather than worrying about security,

ve bu sayede, güvenlik korkuları duymak yerine

because the transformation of suffering is their end goal,

çektikleri acıları dönüştürmeyi hedef olarak belirledikleri için,

I actually believe they are creating real safety

ben inanıyorum ki gerçek anlamda güvenlik sağlıyor,

and a whole new idea of security.

ve yepyeni bir güvenlik olgusu yaratıyorlar.

I want to talk about a few of these people that I've met.

Tanışma fırsatı bulduğum bu kişilerin bazılarından bahsetmek isterim.

Tomorrow, I am going to Cairo,

Yarın Kahire'ye gidiyorum.

and I'm so moved that I will be with women in Cairo

O kadar heyecanlıyım ki. Kahire'de birlikte olacağım kadınlar

who are V-Day women, who are opening the first safe house

V-Day kadınları. Ortadoğu'da dayak yiyen kadınlar için

for battered women in the Middle East.

ilk sığınağı açacaklar.

That will happen because women in Cairo made a decision to stand up

Bunu mümkün kılan, Kahire'deki kadınların ayağa kalkıp

and put themselves on the line,

kendilerini tehlikeye atmaları oldu.

and talk about the degree of violence that is happening in Egypt,

Mısır'daki şiddetin boyutları hakkında söz almaya karar vermeleri

and were willing to be attacked and criticized.

ve saldırılara ve eleştirilere maruz kalmayı göze almaları oldu.

And through their work over the last years,

Son yıllardaki çalışmaları sonucunda elde edilen

this is not only happening that this house is opening,

yalnızca bu sığınma evinin açılması değil,

but it's being supported by many factions of the society

aynı zamanda bu projenin toplumun pek çok kesimi tarafından

who never would have supported it.

önceleri bunu asla desteklemeyecek insanlar tarafından desteklenmesi oldu.

Women in Uganda this year,

Uganda'da bir grup kadın bu yıl

who put on "The Vagina Monologues" during V-Day,

V-Day kapsamında Vajina Monologlarını sahneye koydukları için

actually evoked the wrath of the government.

hükümetin gazabına uğradılar.

And, I love this story so much.

Bu hikayeyi o kadar çok seviyorum ki!

There was a cabinet meeting and a meeting of the presidents

Bakanlar Kurulu ve Cumhurbaşkanı toplanarak

to talk about whether "Vaginas" could come to Uganda.

Vajinalar Uganda'ya gelmeli mi diye tartışmışlar.

And in this meeting -- it went on for weeks in the press,

Ve bu toplantıda... bunlar haftalarca basında yeraldı...

two weeks where there was huge discussion.

iki hafta boyunca hararetli tartışmalar olmuş..

The government finally made a decision

Sonunda hükümet bir karara varmış.

that "The Vagina Monologues" could not be performed in Uganda.

Vajina Monolojlarının Uganda'da gösterilmesine izin verilmemiş.

But the amazing news was that because they had stood up, these women,

Fakat inanılmaz olan, bu kadınların seslerini duyurup

and because they had been willing to risk their security,

güvenliklerini riske atmayı göze almaları

it began a discussion that not only happened in Uganda,

yalnızca Uganda'da değil, Afrika'nın tamamında

but all of Africa.

tartışmalara yol açtı.

As a result, this production, which had already sold out,

Bunun sonucunda, bu oyun için bütün biletler satıldığından

every single person in that 800-seat audience, except for 10 people,

800 kişilik salonda 10 kişi hariç hiç kimse

made a decision to keep the money.

biletlerini iade etmemiş.

They raised 10,000 dollars on a production that never occurred.

Bu şekilde hiç gösterilmeyen bir prodüksiyon 10.000 dolar gelir sağlamış.

There's a young woman named Carrie Rethlefsen in Minnesota.

Minnesota'da yaşayan Kerry Ruffleson adlı bir genç kız var.

She's a high school student.

Lise öğrencisi.

She had seen "The Vagina Monologues" and she was really moved. And as a result,

Vajina Monologlarını seyretmiş ve çok etkilenmiş ve bunun sonucunda

she wore an "I heart my vagina" button to her high school in Minnesota.

Minnesota'da okulda "Vajinamı seviyorum" rozeti takmış.

(Laughter)

(Kahkahalar)

She was basically threatened to be expelled from school.

Okuldan atılmakla tehdit edilmiş.

They told her she couldn't love her vagina in high school,

Kendisine okuduğu lisede, vajinasını sevemeyeceğini,

that it was not a legal thing, that it was not a moral thing,

Bunun yasal olmadığı, ahlaki olmadığı,

that it was not a good thing.

Bunun iyi birşey olmadığını söylemişler.

So she really struggled with this, what to do,

O da ne yapacağı ile ilgili bayağı mücadele etmiş,

because she was a senior and she was doing well in her school

çünkü son sınıfa giden başarılı bir öğrenciymiş

and she was threatened expulsion. So what she did is she got all her friends together --

ve okuldan atılmakla tehdit edilince bütün arkadaşlarını toplamış,

I believe it was 100, 150 students

sanırım 100-150 öğrenci kadar

all wore "I love my vagina" T-shirts,

hepsi de "vajinamı seviyorum" tişörtleri giymiş

and the boys wore "I love her vagina" T-shirts to school.

erkekler bile okula "vajinasını seviyorum" yazan tişörtlerle gitmiş.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Now this seems like a fairly, you know, frivolous,

Bu tabii biraz hafif birşey gibi görünüyor ama

but what happened as a result of that, is that that school now

bunun sonucunda bu okulda artık

is forming a sex education class. It's beginning to talk about sex,

cinsellik eğitimi dersi veriliyor, seks hakkında konuşulabiliyor,

it's beginning to look at why it would be wrong

ve liseli bir genç kızın toplum içinde vajinasından bahsetmesinin

for a young high school girl to talk about her vagina publicly

veya vajinasını sevdiğini söylemesinin

or to say that she loved her vagina publicly.

sorun teşkil etmesi sorgulanabiliyor.

I know I've talked about Agnes here before,

Agnes'in hikayesini daha önce anlattım, biliyorum,

but I want to give you an update on Agnes.

ama Agnes hakkında son gelişmeleri aktarmak istiyorum.

I met Agnes three years ago in the Rift Valley.

Agnes'le üç yıl önce Rift Vadisinde tanıştım.

When she was a young girl, she had been mutilated against her will.

Daha küçük bir kızken zorla sünnet edilmişti.

That mutilation of her clitoris

Klitorisinin kesilmesi

had actually obviously impacted her life

tabii ki hayatını etkilemiş,

and changed it in a way that was devastating.

adeta mahvetmişti.

She made a decision not to go and get a razor or a glass shard,

O da bir karar verdi. Gidip eline jilet veya cam parçası almak yerine

but to devote her life to stopping that happening to other girls.

hayatını aynı şeyin başka kızların başına gelmesini önlemeye adadı.

For eight years, she walked through the Rift Valley.

Sekiz yıl boyunca Rift Vadisinde gezdi.

She had this amazing box that she carried and it had a

Elinde inanılmaz bir kutu taşıyordu, içinde

torso of a woman's body in it, a half a torso,

bir kadın gövdesi, yarım bir gövde.

and she would teach people, everywhere she went,

Gittiği her yerde insanlara

what a healthy vagina looked like and what a mutilated vagina looked like.

sağlıklı bir vajinanın neye benzediğini ve parçalanmış bir vajinanın neye benzediğini öğretiyordu.

In the years that she walked, she educated parents, mothers, fathers.

Yürüdüğü yıllar boyunca, velileri, anneleri, babaları eğitti

She saved 1,500 girls from being cut.

ve 1.500 kızı kesilmekten kurtardı.

When V-Day met her, we asked her how we could support her

V-Day olarak bu kadınla tanıştığımızda onu nasıl destekleyebileceğimizi sorduk.

and she said, "Well, if you got me a Jeep,

O da "Bana bir Jeep alırsanız

I could get around a lot faster." So, we bought her a Jeep.

çok daha hızlı gezebilirim" dedi. Biz de ona bir Jeep aldık.

In the year she had the Jeep, she saved 4,500 girls from being cut.

Jeep'le dolaştığı sene 4.500 kızı zorla kesilmekten kurtardı.

So, we said, what else could we do?

Biz de sorduk, başka ne yapabiliriz?

She said, "If you help me get money, I could open a house."

"Para bulmama yardım ederseniz bir ev açabilirim" dedi.

Three years ago, Agnes opened a safe house in Africa to stop mutilation.

Üç yıl önce Agnes Afrika'da kızların genital organlarının kesilmesini önlemek için bir sığınma evi açtı.

When she began her mission eight years ago, she was reviled,

Sekiz yıl önce bu görevi üstlendiğinde yerden yere vuruluyordu,

she was detested, she was completely slandered in her community.

nefret ediliyordu, kendi toplumunda karalanıyordu.

I am proud to tell you that six months ago,

Büyük bir gururla söyleyebilirim ki altı ay önce

she was elected the deputy mayor of Narok.

Narok belediye başkan yardımcısı seçildi.

(Applause)

(Alkışlar)

I think what I'm trying to say here

Benim burada söylemeye çalıştığım şu ki,

is that if your end goal is security,

nihai hedefiniz güvenlikse

and if that's all you're focusing on, what ends up happening

yalnızca buna odaklanırsanız, sonunda olacak şudur:

is that you create not only more insecurity in other people,

sadece diğer insanlarda daha fazla güvensizlik duygusu yaratmakla kalmazsınız,

but you make yourself far more insecure.

kendinizi de daha güvensiz kılarsınız.

Real security is contemplating death, not pretending it doesn't exist.

Gerçek güvenlik ölümü temaşa etmektir, ölümün varlığını inkar etmek değil.

Not running from loss, but entering grief, surrendering to sorrow.

Kaybedişten kaçmak değil, yasa girmek, kendini acıya teslim etmektir.

Real security is not knowing something, when you don't know it.

Gerçek güvenlik birşeyi bilmediğinizde bilmediğinizi kabul etmektir.

Real security is hungering for connection rather than power.

Gerçek güvenlik iktidarı değil, kaynaşmayı aramaktır.

It cannot be bought or arranged or made with bombs.

Güvenlik satın alınamaz, bombalarla sağlanamaz.

It is deeper, it is a process, it is acute awareness

Daha derindir, bir süreçtir, hepimizin en temelden

that we are all utterly inter-bended,

birbirimize bağlı olduğumuzun bilincine varıştır

and one action by one being in one tiny town

ve ufacık bir kasabada bir kişinin eyleminin

has consequences everywhere.

heryerde sonuçlar doğuracağını görmektir.

Real security is not only being able

Gerçek güvenlik sadece gizemi, karmaşıklığı, muğlaklığı

to tolerate mystery, complexity, ambiguity, but hungering for them

kabullenebilmek değil, onları aramaktır.

and only trusting a situation when they are present.

ve sadece bunların mevcut olduğu durumlara güvenmektir.

Something happened when I began traveling in V-Day, eight years ago. I got lost.

Sekiz yıl önce V-Day çerçevesinde seyahat etmeye başladığımda birşey oldu. Kayboldum.

I remember being on a plane going from Kenya to South Africa,

Kenya'dan Güney Afrika'ya giden bir uçaktaydım

and I had no idea where I was.

ve nerede olduğumu bilmiyordum.

I didn't know where I was going, where I'd come from,

Nereye gittiğimi, nereden geldiğimi.

and I panicked. I had a total anxiety attack.

Paniğe kapıldım, aşırı derecede tedirgin oldum.

And then I suddenly realized that it absolutely didn't matter

Ve birden bire farkettim ki nereye gittiğim

where I was going, or where I had come from

ve nereden geldiğim hiç önemli değildi

because we are all essentially permanently displaced people.

çünkü temelde hepimiz daimi olarak yerlerinden edilmiş kişileriz.

All of us are refugees.

Hepimiz mülteciyiz.

We come from somewhere and we are hopefully traveling all the time,

Biryerlerden geliyoruz ve umut dolu geziyoruz her zaman

moving towards a new place.

bir yerden bir yere.

Freedom means I may not be identified as any one group,

Özgürlük, herhangi bir gruba bağlı olarak görülmeden

but that I can visit and find myself in every group.

her türlü grubu ziyaret edebilmem ve her birinde kendimi bulabilmemdir.

It does not mean that I don't have values or beliefs,

Bu benim değerlere veya inançlara sahip olmadığım anlamına gelmez

but it does mean I am not hardened around them.

ancak bu değerlerin ve inançların çevresinde katılaşmadığım anlamına gelir.

I do not use them as weapons.

Bunları birer silah olarak kullanmıyorum.

In the shared future, it will be just that, shared.

Ortak geleceğimiz gerçekten ortak olacak.

The end goal will [be] becoming vulnerable,

Nihai hedef, kırılgan hale gelmek olacak.

realizing the place of our connection to one another,

birbirimize bağlı olduğumuz noktayı farketmek

rather than becoming secure, in control and alone.

güvende, kontrol sahibi ve yalnız olmaktansa.

Thank you very much.

Çok teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)

Chris Anderson: And how are you doing? Are you exhausted?

Nasılsınız? Çok mu yoruldunuz?

On a typical day, do you wake up with hope or gloom?

Normal bir gününüzde sabah umutla mı uyanıyorsunuz, sıkıntıyla mı?

Eve Ensler: You know, I think Carl Jung once said

Biliyor musunuz, sanırım Carl Jung demişti ki

that in order to survive the twentieth century,

20. yüzyılda hayatta kalabilmek için

we have to live with two existing thoughts, opposite thoughts, at the same time.

iki zıt düşünceyle birarada yaşayabilmeliyiz.

And I think part of what I'm learning in this process

Ve sanırım bu süreçte öğrendiklerimin bir kısmı şu ki

is that one must allow oneself to feel grief.

insan kendisine, acıyı hissetme iznini vermeli.

And I think as long as I keep grieving, and weeping,

Ve sanırım üzülmeye, ağlamaya devam ettikçe,

and then moving on, I'm fine.

ve sonra bunu aşınca, iyi olacağım.

When I start to pretend that what I'm seeing isn't impacting me,

Gördüklerimin beni etkilemediğini, fikirlerimi değiştirmediğini öne sürmeye başladığımda

and isn't changing my heart, then I get in trouble.

o zaman başım belaya giriyor

Because when you spend a lot of time going from place to place,

çünkü birçok yerde gezmekle çok vakit geçiriyorsanız

country to country, and city to city,

ülkeden ülkeye, şehirden şehre,

the degree to which women, for example, are violated,

mesela kadınların maruz kaldıkları şiddetin boyutu

and the epidemic of it, and the kind of ordinariness of it,

ve bunun yaygınlığı, ve bayağılaşması

is so devastating to one's soul that you have to take the time,

insanın ruhunu o kadar parçalıyor ki, bunu hazmetmek için vakit ayırmanız lazım

or I have to take the time now, to process that.

yani benim durumumda böyle oluyor.

CA: There are a lot of causes out there in the world that have been talked about,

Dünyada mücadele gerektiren pek çok sorun gündeme geliyor,

you know, poverty, sickness and so on. You spent eight years on this one.

mesela yoksulluk, hastalıklar, vs. Bu sorunun üzerinde sekiz çalışmışsınız.

Why this one?

Neden bunu seçtiniz?

EE: I think that if you think about women,

Bence, eğer kadınları düşünürseniz,

women are the primary resource of the planet. They give birth,

kadınlar gezegenimizin birincil kaynağıdır, doğururlar,

we come from them, they are mothers, they are visionaries,

biz onlardan geliriz, onlar annelerdir, vizyonerler.

they are the future. If you think that the U.N. now says

gelecek onlardadır. Düşünsenize, BM diyor ki

that one out of three women on the planet

dünyadaki üç kadından biri

will be raped or beaten in their lifetime,

ömrü boyunca tecavüze uğrayacak veya dövülecek

we're talking about the desecration of the primary resource of the planet,

bu aslında dünyamızın birincil kaynağının yerle bir edilmesidir.

we're talking about the place where we come from, we're talking about parenting.

geldiğimiz yerden bahsediyoruz, annelikten.

Imagine that you've been raped and you're bringing up a boy child.

Düşünün, tecavüze uğramışsınız ve bir erkek çocuğu yetiştiriyorsunuz.

How does it impact your ability to work, or envision a future,

Bu sizin, yalnızca hayatta kalmaktan öte, çalışma,

or thrive, as opposed to just survive? What I believe is

geleceği tasarlama kabiliyetinizi nasıl etkiler? Ben inanıyorum ki,

if we could figure out how to make women safe and honor women,

kadınların güvenliğini sağlamanın ve onları şereflendirmenin yolunu bulabilsek

it would be parallel or equal to honoring life itself.

bu hayatın ta kendisini onurlandırmaktır.