Ben Cameron: The true power of the performing arts

Ben Cameron: Sahne sanatlarının gerçek gücü

Çeviri: Burak Serin Gözden geçirme: Sancak Gülgen

I am a cultural omnivore,

Ben kültürle beslenen,

one whose daily commute is made possible by attachment to an iPod --

günlük yaşantısını

yanında taşıdığı iPod la sağlayan,

an iPod that contains Wagner and Mozart,

öyle bir iPod ki, içinde Wagner'in ve Mozart'ın

pop diva Christina Aguilera,

pop divası Christina Aguilera'nın

country singer Josh Turner,

"country" şarkıcısı Josh Turner'ın

gangsta rap artist Kirk Franklin,

"gangsta rap" sanatçısı Kirk Franklin'in

concerti, symphonies and more and more.

konçertoların, senfonilerin ve daha birçoğunun olduğu bir iPod.

I'm a voracious reader,

Gözü doymayan bir okurum,

a reader who deals with Ian McEwan down to Stephanie Meyer.

Ian McEwan'dan Stephanie Meyer'e kadar okuyan.

I have read the Twilight tetralogy.

"Twilight" dörtlemesini okudum.

And one who lives for my home theater,

Ve evimdeki sinema sistemi için yaşıyorum,

a home theater where I devour DVDs, video on demand

öyle bir sistem ki DVD'leri, videoları

ve televizyonu yiyip yuttuğum.

and a lot of television.

For me, "Law & Order: SVU," Tina Fey and "30 Rock"

Benim için "Law and Order: SVU,"

Tine Fey ve "30 Rock"

and "Judge Judy" --

ve "Judge Judy"'deki insanlar gerçek, davalar gerçek,

"The people are real, the cases are real, the rulings are final."

ve hükümler kesin.

(Laughter)

Now, I'm convinced a lot of you probably share my passions,

Şimdi eminim ki, çoğunuz

benimle bu tutkuları paylaşıyorsunuz,

especially my passion for "Judge Judy,"

özellikle de "Judge Judy" tutkumu,

and you'd fight anybody who attempted to take her away from us,

ve onu bizden ayırmak isteyecek

herkesle kavga edersiniz,

but I'm a little less convinced that you share the central passion of my life,

ama hayatımın temel tutkusunu paylaştığınızdan o kadar da emin değilim,

a passion for the live professional performing arts,

canlı profesyonel sahne sanatları için hissettiğim tutku,

performing arts that represent the orchestral repertoire, yes,

evet, orkestra repertuvarını ifade eden ama aynı zamanda

but jazz as well, modern dance, opera,

caz, modern dans, opera, tiyatro

theater and more and more and more.

ve daha da fazlasını ifade eden.

Dürüst olmak gerekirse,

Frankly, it's a sector that many of us who work in the field

bu öyle bir alan ki, bu alanda çalışan çoğumuz

worry is being endangered and possibly dismantled by technology.

onun gelişen teknoloji yüzünden yok olma ve büyük ihtimalle parçalanma tehlikesiyle

yüz yüze olduğuna inanıyoruz.

While we initially heralded the Internet as the fantastic new marketing device

İlk başlarda İnternet'i,

her problemimizi çözecek olan

that was going to solve all our problems,

harika bir pazarlama aracı olarak selamlamış olmamıza rağmen

we now realize that the Internet is, if anything,

şimdi fark ediyoruz ki İnternet

bu anlamda gereğinden fazla etkili oldu.

too effective in that regard.

Depending on who you read, an arts organization

Kimi okuduğunuza bağlı olarak,

or an artist, who tries to attract the attention

insanların ilgisini çekmeye çalışan

of a potential single ticket buyer,

bir sanat organizasyonu ya da bir sanatçı,

now competes with between three and 5,000 different marketing messages

artık normal bir vatandaşın her gün gördüğü

3 ila 5000

farklı pazarlama mesajıyla

a typical citizen sees every single day.

rekabet etmekte.

We now know, in fact,

Artık biliyoruz ki aslında

that technology is our biggest competitor for leisure time.

teknoloji boş zamanımızın en büyük rakibi haline geldi.

5 yıl önce,

Five years ago,

Gen Xers spent 20.7 hours online and TV, the majority on TV.

X jenerasyonu mensupları 20.7 saati İnternet'te çevrim içi olarak ve

çoğunlukla da televizyon izleyerek geçiriyorlardı.

Gen Yers spent even more --

Y jenerasyonu mensupları daha da fazla--

23.8 hours, the majority online.

23.8 saati, çoğunluk İnternet'te geçiriyordu.

And now, a typical university-entering student arrives at college

Ve şimdi, normal

bir üniversite öğrencisi

üniversiteye başladığında

already having spent 20,000 hours online

20,000 saatini İnternet'te,

ve 10,000 saatini de

and an additional 10,000 hours playing video games --

bilgisayar oyunlarıyla

çoktan geçirmiş oluyor,

a stark reminder that we operate in a cultural context

ki bu da bize

bilgisayar oyunlarının satışının

where video games now outsell music and movie recordings combined.

müzik ve film satışlarının toplamını

geçtiği bir kültürel bağlamda çalıştığımızın sade bir göstergesidir.

Moreover, we're afraid that technology

Dahası, teknolojinin bizim kültürel tüketim ile

has altered our very assumptions of cultural consumption.

ilgili varsayımlarımızı değiştirmiş olmasından endişe duymaktayız.

İnternet sayesinde zannediyoruz ki,

Thanks to the Internet,

we believe we can get anything we want whenever we want it,

istediğimiz her şey, ne zaman istersek

delivered to our own doorstep.

kapımıza gelecek.

We can shop at three in the morning or eight at night,

Sabahın 3'ünde ya da akşam 8'de

ordering jeans tailor-made for our unique body types.

üzerimize göre yapılmış kotların siparişini verebiliriz.

Expectations of personalization and customization

Başlama saati, yeri belli olan

park veya ulaşım sıkıntıları yaşanan

that the live performing arts --

sahne sanatlarıyla

which have set curtain times, set venues,

kişiselleştirme

attendant inconveniences of travel, parking and the like --

ve özelleştirme beklentileri

simply cannot meet.

bir arada olamaz.

And we're all acutely aware:

Ve ciddi bir şekilde farkındayız ki:

what's it going to mean in the future

İnternet'ten günün 24 saati,

when we ask someone to pay a hundred dollars

99 sente ya da bedavaya

for a symphony, opera or ballet ticket,

şarkı indirmeye alışmış kültürel tüketiciden

when that cultural consumer is used to downloading on the internet

bir senfoni, opera ya da bale bileti için

24 hours a day for 99 cents a song or for free?

100 dolar ödemesini istediğimizde

bu ne anlam ifade edecek?

These are enormous questions for those of us that work in this terrain.

Bunlar, bu alanda çalışan bizler için

çok önemli sorular.

But as particular as they feel to us, we know we're not alone.

Ama ne kadar bize özgü görünürlerse görünsün,

biliyoruz ki yalnız değiliz.

All of us are engaged

Hepimiz, iletişim ve kültürün

in a seismic, fundamental realignment of culture and communications,

şiddetli ve derin, yeniden

düzenlemesiyle meşgulüz,

a realignment that is shaking and decimating the newspaper industry,

bu yeni düzenleme gazete, dergi, kitap

ve basım endüstrilerini derinden

the magazine industry, the book and publishing industry and more.

sarsmakta ve yok etmekte.

Saddled in the performing arts as we are, by antiquated union agreements

Sahne sanatlarıyla uğraşan herkes, tıpkı bizim gibi,

that inhibit and often prohibit mechanical reproduction and streaming,

mekanik üretimleri ve yayınları kısıtlayan

ve çoğunlukla yasaklayan,

locked into large facilities that were designed to ossify

demode sendika sözleşmeleri ile

ancak 19. yüzyıla uygun,

the ideal relationship between artist and audience

fahiş fiyatlar talep edilen,

yüksek bilet gelirleri üzerine kurulmuş,

most appropriate to the 19th century

sanatçı ve seyirci arasındaki ideal ilişkiyi kalıplaştırmak için

and locked into a business model dependent on high ticket revenues,

tasarlanmış ticaret modelleri tarafından büyük tesislere tıkılmış durumda

where we charge exorbitant prices.

ve bir çoğumuz,

Many of us shudder in the wake of the collapse of Tower Records

Tower Records'un çökmesi üzerine ürpererek kendimize soruyoruz:

and ask ourselves, "Are we next?"

" Sırada biz mi varız?"

Everyone I talk to in performing arts resonates to the words of Adrienne Rich,

Sahne sanatlarında konuştuğum insanların hepsinin kulaklarında

Adrienne Rich'in, "Dreams of a Common Language"da

who, in "Dreams of a Common Language," wrote,

yazdığı şu sözler yankılanıyor:

"We are out in a country that has no language, no laws.

"Hiçbir dili ve kuralı olmayan

bir ülkede yaşıyorz.

Whatever we do together is pure invention.

Yaptığımız her şey saf bir keşif.

The maps they gave us are out of date by years."

Bize verdikleri haritalar

geçerliliğini yitirdi."

And for those of you who love the arts,

Ve sanata aşık sizler

aren't you glad you invited me here to brighten your day?

beni gününüzü aydınlatmam için buraya davet ettiğinize memnun değil misiniz?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Applause)

(Alkış)

Now, rather than saying that we're on the brink of our own annihilation,

Şimdi, kendi yıkımımızın kenarındayız demek yerine,

I prefer to believe that we are engaged in a fundamental reformation,

tıpkı 16.yy'daki dini Reformda olduğu gibi

a reformation like the religious Reformation of the 16th century.

şu anda da önemli bir reformun içinde olduğumuza

inanmayı tercih ediyorum.

The arts reformation, like the religious Reformation,

Sanat reformu, dini Reform'da olduğu gibi,

is spurred in part by technology,

kısmen teknolojiyle birlikte

with indeed, the printing press really leading the charge

ama daha çok, dini Reform'da başı çeken

on the religious Reformation.

matbaa tarafından şekillenmiştir.

Both reformations were predicated on fractious discussion,

İki reform da, kavgacı tartışmalara

internal self-doubt

içsel şüphelere

and massive realignment of antiquated business models.

ve demode iş modellerinin yeniden düzenlemelerine dayanıyordu.

Ve bana kalırsa, en derinde, iki reform da

And at heart, both reformations, I think, were asking the questions:

aynı soruyu soruyordu:

who's entitled to practice?

Uygulamadan kimler sorumlu?

How are they entitled to practice?

Uygulamadan nasıl sorumlu oldular?

And indeed, do we need anyone to intermediate for us

Ve aslında, ruhani bir güçle

bir tecrübe yaşamak için

in order to have an experience with a spiritual divine?

bir aracıya ihtiyacımız var mı?

Chris Anderson, someone I trust you all know,

Hepinizin bildiğini umduğum, Chris Anderson,

editor in chief of Wired magazine and author of The Long Tail,

Wired dergisinin müdürü ve editörü, "The Long Tail"in yazarı,

really was the first, for me, to nail a lot of this.

bana kalırsa, bunun çoğunu kavrayan ilk kişiydi.

He wrote a long time ago, you know,

Bildiğiniz gibi, çok uzun zaman önce yazdığı üzere:

thanks to the invention of the Internet, web technology, minicams and more,

internetin,

web teknolojisinin

mini kameraların ve dahasının

the means of artistic production have been democratized

icadı sayesinde, sanatsal üretim yöntemleri

insanlık tarihinde

for the first time in all of human history.

ilk kez demokratikleştirildi.

In the 1930s, if any of you wanted to make a movie,

1930'larda, aranızdan biri film yapmak istese,

you had to work for Warner Brothers or RKO,

ya Warner Bros. ya da RKO için çalışması gerekirdi,

because who could afford a movie set

çünkü kim film setinin

and lighting equipment and editing equipment

ve ışık ekipmanlarının ve kurgu ekipmanlarının

and scoring, and more?

ve orkestranın ve dahasının parasını karşılayabilirdi ki?

And now who in this room doesn't know a 14 year-old

Peki ya şimdi, aranızdan kim, 14 yaşında birinin

hard at work on her second, third, or fourth movie?

ikinci, üçüncü veya dördüncü filmi üzerinde çalıştığını bilmiyor?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Similarly, the means of artistic distribution

Benzer şekilde, sanatsal dağıtım yöntemleri de

have been democratized for the first time in human history.

insanlık tarihinde ilk kez demokratikleştirildi.

Again, in the '30s, Warner Brothers, RKO did that for you.

Yine '30'larda, Warner Bros, RKO bunu sizin için yaptı.

Now, go to YouTube, Facebook;

Şimdi, Youtube'a, Facebook'a girerseniz

you have worldwide distribution

odanızın kapısından dahi çıkmadan

without leaving the privacy of your own bedroom.

dünya çapında dağıtım yapma imkanına sahipsiniz.

This double impact is occasioning

Herkesin potansiyel bir yaratıcı olduğu bu zamanlarda,

a massive redefinition of the cultural market,

bu çifte darbe, kültürel pazarın geniş, yeniden bir tanımına

a time when anyone is a potential author.

sebep oluyordu.

Frankly, what we're seeing now in this environment

Açıkçası, şu an çevremizde önemli bir zamana

is a massive time, when the entire world is changing

tanıklık ediyoruz,

bütün dünya değişirken,

as we move from a time when audience numbers are plummeting.

seyirci sayısının azaldığı bir zamandan geçiyoruz.

But the number of arts participants,

Ama sanatla uğraşanların sayısı,

people who write poetry, who sing songs, who perform in church choirs,

şiir yazan insanlar, şarkı söyleyenler,

kilise korolarında çalanlar

is exploding beyond our wildest imaginations.

hayal edebileceğimizin bile ötesinde bir hızla artıyorlar.

This group, others have called the pro-ams,

Bu grup, başkalarının deyimiyle "pro ams",

amateur artists doing work at a professional level.

profesyonel düzeyde iş yapan amatör sanatçılar.

Onları Youtube'da, dans yarışmalarında,

You see them on YouTube, in dance competitions,

film festivallerinde ve dahasında görüyorsunuz.

film festivals and more.

They are radically expanding

Geleneksel kurumlarımızın

our notions of the potential of an aesthetic vocabulary,

kültürel otonomlarını zorlarken ve kuyusunu kazarken,

potansiyel estetik dağarcığın kavramlarını

while they are challenging and undermining

the cultural autonomy of our traditional institutions.

temelinden genişletiyorlar.

Ultimately, we now live in a world defined not by consumption,

Sonuçta, şu anda, tüketimle değil

katılımla tanımlanmış

but by participation.

bir dünyada yaşıyoruz.

But I want to be clear,

Açıkça söylemem gerekirse,

just as the religious Reformation did not spell the end

tıpkı dini Reform'un, resmi Kilise'nin ve

papazlığın sonunu getirmediği gibi

to the formal Church or to the priesthood;

I believe that our artistic institutions will continue to have importance.

inanıyorum ki; sanatsal kurumlarımız da

belli bir öneme sahip olmaya devam edecekler.

They currently are the best opportunities

Bu kurumlar, ekonomik saygınlık, bolluk değil saygınlık,

for artists to have lives of economic dignity --

içerisinde yaşamak isteyen sanatçılar için,

not opulence, of dignity.

en iyi fırsat konumundalar.

And they are the places where artists

Ve bu kurumlar, belirli bir derecede kaynağa

who deserve and want to work at a certain scale of resources

sahip olarak çalışmak isteyen ve bunu hakeden sanatçılar için

will find a home.

ev olacaktır.

But to view them as synonymous with the entirety of the arts community

Ama bu kurumları,

tüm sanat camiasıyla eşdeğer tutmak

is, by far, too shortsighted.

tabii ki, çok dar görüşlü bir düşünce olur.

And indeed, while we've tended to polarize the amateur from the professional,

Ve aslinda, biz amatörle profesyoneli

kutuplaştırma eğilimindeyken,

the single most exciting development in the last five to 10 years

son 5-10 yilda gerçekleşen

en heyecan verici gelişme

has been the rise of the professional hybrid artist,

öncelikli olarak

konser salonlarında veya sahnede değil de

the professional artist who works,

daha çok kadın hakları

not primarily in the concert hall or on the stage;

veya insan hakları

but most frequently around women's rights, or human rights,

veya küresel ısınma konuları

veya AIDS yardımlari etrafinda

or on global warming issues or AIDS relief for more --

ekonomik nedenlerden ötürü değil de

not out of economic necessity,

sıkı bir sanat ortamında

but out of a deep, organic conviction

gerçekleştirmesi mümkün olmayan

that the work that she or he is called to do

içsel ve derinden bir inançla iş yapmak isteyen

cannot be accomplished in the traditional hermetic arts environment.

iyi eğitimli profesyonel veya profesyonel sanatçı tipinin

yükselişi oldu.

Today's dance world is not defined solely

Bugünün dans dünyası

by the Royal Winnipeg Ballet or the National Ballet of Canada,

sadece Royal Winnipeg Ballet veya National Ballet of Canada ile değil de,

but by Liz Lerman's Dance Exchange --

dansçilarinin yaşlari 18 ile 82 arasında değişen,

a multi-generational, professional dance company,

ve DNA sarmalını şekillendirmeye çalışan gen mühendisleri

whose dancers range in age from 18 to 82,

ve CERN'deki nükleer fizikçilerle çalışan,

and who work with genomic scientists to embody the DNA strand

geniş yaş aralığına sahip,

profesyonel dans şirketi

and with nuclear physicists at CERN.

Liz Lerman's Dance Exchange ile tanımlanıyor.

Today's professional theater community

Bugünün profesyonel tiyatro topluluğu

is defined, not only the Shaw and Stratford Festivals,

sadece the Shaw and Stratford Festival ile değil de,

but by the Cornerstone Theater of Los Angeles --

11 Eylül' den sonra,

a collective of artists that after 9/11,

10 farklı dini topluluğu

brought together 10 different religious communities --

biraraya getiren --

the Baha'i, the Catholic,

Bahialara, Katoliklere,

the Muslim, the Jewish,

Müslümanlara, Yahudilere

even the Native American

ve hatta Amerikan Yerlilerine

and the gay and lesbian communities of faith,

ve gay ve lezbiyen topluluklara,

helping them create their own individual plays

topluluklar arası iyileşme için önemli bir ilk adım oluşturacak;

and one massive play,

inançlarındaki farklılıkları keşfettikleri

where they explored the differences in their faith

ve benzerlikleri buldukları, kendi bireysel oyunlarını

and found commonality

ve bir büyük oyun yaratmalarına yardım eden,

as an important first step toward cross-community healing.

sanatçılar kolektifi,

Cornerstone Theater of Los Angeles ile tanımlanıyor.

Today's performers, like Rhodessa Jones, work in women's prisons,

Rhodessa Jones gibi, bugünün sanatçıları

kadın mahkumların hapsedilme acısını

helping women prisoners articulate the pain of incarceration,

ifade edebilmeleri için kadın mahkumlarla çalışırken,

while today's playwrights and directors work with youth gangs

bugünün oyun yazarları ve yönetmenleri, şiddete alternatif kanallar aramak için

genç çetelerle çalışıyor ve bunun gibi

to find alternate channels to violence and more and more and more.

bir sürü bir sürü bir sürü örnek daha.

And indeed, I think, rather than being annihilated,

Ve aslında, bence, yok olmaktan ziyade

the performing arts are poised on the brink of a time

sahne sanatları, şimdiye kadar olduğumuzdan

when we will be more important than we have ever been.

çok daha önemli olacağımız bir zamanın

eşiğine geldi.

You know, we've said for a long time,

Biliyorsunuz, çok uzun zamandır söylüyoruz,

we are critical to the health of the economic communities in your town.

şehrinizdeki ekonomik toplumların sağlığı konusunda hassasız.

And absolutely --

Ve kesinlikle.

I hope you know that every dollar spent on a performing arts ticket in a community

Umarım biliyorsunuzdur ki, bir toplumda, bir sahne sanatları bileti için harcanan her dolar

yerel ekonomi için 5 ila 7 arası ek dolar oluşturuyor;

generates five to seven additional dollars for the local economy,

restoranlarda veya park yapmada,

dollars spent in restaurants or on parking,

kostümler için kumaş aldığımız kumaş mağazalarında,

at the fabric stores where we buy fabric for costumes,

the piano tuner who tunes the instruments, and more.

piyanonun akordunu yapan akordçu için ve daha birçoğu için harcanan dolarlar.

Ama sanatlar, biz ilerledikçe ekonomiler için

But the arts are going to be more important to economies as we go forward,

çok daha önemli hale gelecek,

especially in industries we can't even imagine yet,

özellikle de henüz tahmin edemediğimiz endüstrilerde,

just as they have been central to the iPod and the computer game industries,

tıpkı iPod'un ve bilgisayar oyunlarının

merkezini oluşturdukları gibi,

which few, if any of us, could have foreseen 10 to 15 years ago.

ki bunu bazılarımız,

10 - 15 sene önce görmüşlerdi.

Business leadership will depend more and more on emotional intelligence,

İş yönetimi; duygusal anlayışa,

içten dinleme yeteneğine,

the ability to listen deeply,

empati kurmaya,

to have empathy,

değişimi ifade etmeye,

to articulate change, to motivate others --

diğerlerini motive etmeye çok daha fazla

the very capacities that the arts cultivate with every encounter.

bağımlı hale gelecek --

her karşılaşmada sanatların kapasiteleri daha da geliştirdiği.

Especially now,

Özellikle şu an,

as we all must confront the fallacy of a market-only orientation,

toplumsal bilinç tarafindan

bilgilendirilmemiş, pazar-bazlı yönelimin

uninformed by social conscience;

yanlışlığıyla yüzleşmek zorunda olduğumuz gibi,

we must seize and celebrate the power of the arts

bireysel ve ulusal karakterlerimizi,

to shape our individual and national characters,

özellikle de sıklıkla; sindirilmiş bir tecrübeden ziyade,

and especially characters of the young people,

duyum bombardımanına maruz kalan

who all too often are subjected to bombardment of sensation,

genç insanların karakterlerini şekillendirecek sanatların

rather than digested experience.

gücünü anlamalı ve onları yüceltmeliyiz.

Ultimately, especially now in this world,

Sonuçta, özellikle şu anda,

where we live in a context of regressive and onerous immigration laws,

reality TV programlarında

göçmenleri aşağılamayı meşrulaştıran

in reality TV that thrives on humiliation,

geriye yönelik ve ağır göçmen yasalarıyla dolu,

and in a context of analysis,

ve United States'te gün aşırı,

where the thing we hear most repeatedly, day in, day out in the United States,

her tren istasyonunda

her otobüs durağında, her havaalanında

in every train station, every bus station, every plane station is,

tekrar tekrar duyduğumuz

"Bayanlar ve baylar,

"Ladies and gentlemen,

please report any suspicious behavior or suspicious individuals

lütfen şüpheli hareketlerde bulunan

veya şüpheli gördüğünüz kişileri

to the authorities nearest to you,"

en yakınınızdaki ilgili kişiye bildirin."

when all of these ways we are encouraged

anonslarıyla yaşadığımız bu dünyada,

to view our fellow human being with hostility and fear

bizi hemcinsimiz insanoğluna düşmanca ve korkuyla ve nefretle

ve şüpheyle bakmaya teşvik ediyorlar.

and contempt and suspicion.

The arts, whatever they do, whenever they call us together,

Sanatlar, ne yaparlarsa, ne zaman bizi bir araya getirirlerse;

invite us to look at our fellow human being with generosity and curiosity.

bizi, hemcinsimiz insanoğluna

cömertle ve merakla bakmaya davet ediyor.

God knows, if we ever needed that capacity in human history,

Tanrı biliyor ki, insanlık tarihi boyunca

böyle bir güce ihtiyacımız olmadıysa bile,

we need it now.

şu anda var.

You know, we're bound together,

Biliyorsunuz, birbirimize kenetlendik,

not, I think by technology, entertainment and design,

bana kalırsa; teknoloji, eğlence ve tasarımla değil de

but by common cause.

ortak bir neden için.

We work to promote healthy vibrant societies,

İnsanların acı çekmesini önleyecek,

daha düşünceli, anlamlı ve duyarlı bir dünya düzeni oluşturacak

to ameliorate human suffering,

to promote a more thoughtful, substantive, empathic world order.

sağlıklı ve enerji dolu toplumlar

oluşturmak için çalışıyoruz.

Amacınız ne olursa olsun,

I salute all of you as activists in that quest

and urge you to embrace and hold dear the arts in your work,

hepinizi bu maceradaki birer aktivist olarak selamlıyorum

whatever your purpose may be.

ve işlerinizdeki sanatı kucaklamaya ve ona değer vermeye çağırıyorum.

I promise you the hand of the Doris Duke Charitable Foundation

Size temin ederim ki; Doris Duke Charitable Foundation'ın eli

is stretched out in friendship for now and years to come.

bugünden itibaren hepinize dostlukla uzanıyor.

And I thank you for your kindness and your patience

Ve bugün beni dinlemekte gösterdiğiniz incelik ve sabrınız için hepinize teşekkür ederim.

in listening to me this afternoon.

Teşekkürler, yolunuz açık olsun.

Thank you, and Godspeed.