Color blind or color brave? | Mellody Hobson

Mellody Hobson: Renk körlüğü veya renk cesurluğu?

Çeviri: ilker gül Gözden geçirme: Ali Maralcan

So it's 2006.

Pekala 2006'dayız.

My friend Harold Ford calls me.

Arkadaşım Harold Ford beni aradı.

He's running for U.S. Senate in Tennessee,

Tennessee'de Amerikan senatosu için yarışıyordu

and he says, "Mellody, I desperately need some national press. Do you have any ideas?"

ve dedi ki, "Mellody, ulusal basından birilerine ihtiyacım var. Herhangi bir fikrin var mı?"

So I had an idea. I called a friend

Düşündüğüm biri vardı.

who was in New York

New York'ta dünyanın en başarılı medya

at one of the most successful media companies in the world,

şirketlerinden birinde olan bir arkadaşımı aradım

and she said, "Why don't we host

ve dedi ki, "Neden Harold

an editorial board lunch for Harold?

için yayın kurulu yemeği düzenlemiyoruz ki?

You come with him."

Onunla birlikte gelirsin."

Harold and I arrive in New York.

Harold ve ben New York'a vardık.

We are in our best suits.

En iyi takım elbiseleri giydik.

We look like shiny new pennies.

Parlak yeni bir para gibiydik.

And we get to the receptionist, and we say,

Ve resepsiyona gidip dedik ki,

"We're here for the lunch."

"Öğle yemeği için buradayız"

She motions for us to follow her.

Onu takip etmemizi işaret etti.

We walk through a series of corridors,

Bir dizi koridor yürüdük

and all of a sudden we find ourselves

ve hepimiz birden kendimizi

in a stark room,

sade bir odada bulduk.

at which point she looks at us and she says,

bu noktada bize baktı ve dedi ki

"Where are your uniforms?"

"Üniformalarınız nerede?"

Just as this happens,

tam bu olurken

my friend rushes in.

arkadaşım içeri daldı.

The blood drains from her face.

Yüzünden kan çekildi.

There are literally no words, right?

Diyecek bir şey yok, değil mi?

And I look at her, and I say,

Ona baktım ve dedim ki.

"Now, don't you think we need

"Şimdi, Amerikan senatosunda

more than one black person in the U.S. Senate?"

birden fazla siyahi insan olması gerektiğini düşünmüyor musun?"

Now Harold and I --

Şimdi Harold ve ben --

(Applause) —

(Alkışlar)--

we still laugh about that story,

Hala bu hikayeye güleriz

and in many ways, the moment caught me off guard,

ve bir çok açıdan, bu an beni hazırlıksız yakaladı

but deep, deep down inside,

ama derinden

I actually wasn't surprised.

aslında şaşırmamıştım.

And I wasn't surprised because of something

Ve 30 sene önce annemin bana

my mother taught me about 30 years before.

öğrettiği bir şeyden dolayı şaşırmamıştım.

You see, my mother was ruthlessly realistic.

Bakın, annem acımasız bir gerçekçidir.

I remember one day coming home from a birthday party

Tek siyah çocuk olduğum bir doğum günü partisinden

where I was the only black kid invited,

geldiğimi hatırlıyorum

and instead of asking me the normal motherly questions

ve annem, normal olarak sorması gereken

like, "Did you have fun?" or "How was the cake?"

"Eğlendin mi?" veya "Kek nasıldı?" soruları yerine

my mother looked at me and she said,

annem bana baktı ve dedi ki,

"How did they treat you?"

"Sana nasıl davrandılar?"

I was seven. I did not understand.

Yedi yaşında idim. Anlamamıştım.

I mean, why would anyone treat me differently?

Demek istediğim bana neden değişik davransınlar ki?

But she knew.

Ama o biliyordu.

And she looked me right in the eye and she said,

Gözlerimin içine baktı ve dedi ki,

"They will not always treat you well."

" Sana her zaman iyi davranmayacaklar"

Now, race is one of those topics in America

Şimdi, "ırk", Amerikalıları olağanüstü

that makes people extraordinarily uncomfortable.

rahatsız yapan konulardan biri.

You bring it up at a dinner party

Sen bu konuyu bir akşam yemeği partisinde başlattığında

or in a workplace environment,

veya bir çalışma ortamında,

it is literally the conversational equivalent

bu tam olarak hiç bir şekilde dokunulmaması gereken bir konunun

of touching the third rail.

dildeki karşılığı oluyor.

There is shock,

Uzun sessizliğin takip ettiği

followed by a long silence.

bir şok vardı.

And even coming here today,

Ve bugün buraya gelirken bile

I told some friends and colleagues

Bazı arkadaşlarıma ve meslektaşlarıma

that I planned to talk about race,

dedim ki, ırk hakkında konuşmayı planlıyorum

and they warned me, they told me, don't do it,

onlar da beni uyararak yapmamamı söylediler.

that there'd be huge risks

Çünkü bu konu hakkında konuşmanın büyük

in me talking about this topic,

bir riski olduğunu,

that people might think I'm a militant black woman

insanları belki beni siyah militan bir kadın olarak düşünebileceğini

and I would ruin my career.

ve kariyerimi mahvedebileceğimi söylediler.

And I have to tell you,

Ve size söylemem lazım,

I actually for a moment was a bit afraid.

bir an için korktum.

Then I realized,

Sonra fark ettim ki

the first step to solving any problem

herhangi bir sorunu çözmedeki ilk adım,

is to not hide from it,

ondan saklanmamak

and the first step to any form of action

ve bir hareket için gereken ilk adım da

is awareness.

farkındalıktır.

And so I decided to actually talk about race.

Ve bu tam da bu yüzden gerçekten ırk hakkında konuşuyorum.

And I decided that if I came here and shared with you

Ve buraya gelmeye karar verirsem ve bazı deneyimlerimi

some of my experiences,

sizinle paylaşmaya karar verirsem,

that maybe we could all be a little less anxious

bunun, "ırk"la ilgili konuşmalarımızda

and a little more bold

bizi biraz daha az gergin

in our conversations about race.

ve biraz daha cesur hale getirebileceğini düşündüm.

Now I know there are people out there who will say

Şimdi Barack Obama'nın başkan seçilmesinin

that the election of Barack Obama meant

ırk ayrımcılığının sonsuza kadar bitirdiği

that it was the end of racial discrimination

anlamına geliyor diyecek olan

for all eternity, right?

insanların olduğunu biliyorum, doğru mu?

But I work in the investment business,

Ama ben yatırım işinde çalışıyorum,

and we have a saying:

ve bizde bir söz vardır:

The numbers do not lie.

Rakamlar yalan söylemez.

And here, there are significant,

İşte burada önemli olan,

quantifiable racial disparities

görmezden gelemeyeceğimiz

that cannot be ignored,

zenginlik dağılımında, gelir dağılımında

in household wealth, household income,

iş fırsatlarında ve sağlık hizmetlerinde

job opportunities, healthcare.

ölçülebilir ırksal eşitsizliklerdir.

One example from corporate America:

Amerika ticari ilişkilerinden bir örnek:

Even though white men

Beyazlar nüfüsun

make up just 30 percent of the U.S. population,

sadece yüzde 30'unu oluşturmalarına rağmen,

they hold 70 percent of all corporate board seats.

şirket yönetimlerinin yüzde 70'ini ellerinde tutuyorlar.

Of the Fortune 250,

Fortune'nun 250'nin

there are only seven CEOs that are minorities,

sadece 7 CEO'su azınlıklardan

and of the thousands of publicly traded companies today, thousands,

ve bugün binlerce ama binlerce ticari şirketten sadece iki tanesi

only two are chaired by black women,

siyah kadınlar tarafından yönetiliyor

and you're looking at one of them,

ve siz şu an onlardan birine bakıyorsunuz.

the same one who, not too long ago,

çok değil kısa zaman önce

was nearly mistaken for kitchen help.

mutfakta yardım ettiği için yanlış anlaşılan biri.

So that is a fact.

Bu bir gerçektir.

Now I have this thought experiment

Şimdi kendi kendime oynadığım

that I play with myself, when I say,

bir düşünce deneyi var, diyorum ki

imagine if I walked you into a room

büyük bir odaya yürüdüğünüzü hayal edin

and it was of a major corporation, like ExxonMobil,

ExxonMobil gibi büyük bir şirket olsun,

and every single person around the boardroom were black,

ve masanın etrafındaki her bir adamın siyah olduğunu,

you would think that were weird.

bunun garip olduğunu düşüneceksiniz.

But if I walked you into a Fortune 500 company,

Ama ya eğer bir Fortune 500 şirketine götürseydim sizi,

and everyone around the table is a white male,

ve masanın etrafındaki herkes beyaz bir erkek olsaydı,

when will it be that we think that's weird too?

bunun da garip olduğu ne zaman aklımıza gelecek?

And I know how we got here.

Ve bu duruma nasıl geldiğimizi biliyorum.

(Applause)

(Alkışlar)

I know how we got here.

Bu duruma nasıl geldiğimizi biliyorum.

You know, there was institutionalized,

Biliyorsunuz bir zamanlar ülkemizde

at one time legalized, discrimination in our country.

kurumsallaşmış yasal bir ayrımcılık vardı.

There's no question about it.

Bu kuşkusuz.

But still, as I grapple with this issue,

Ama yine de, ben bu sorunla boğuşurken,

my mother's question hangs in the air for me:

annemin sorusu benim için hala havada kaldı:

How did they treat you?

Sana nasıl davrandılar?

Now, I do not raise this issue to complain

Şimdi, bu konuya şikayet etmek için

or in any way to elicit any kind of sympathy.

veya sempati kazanmak için geri dönmedim.

I have succeeded in my life

En büyük beklentilerimin ötesinde

beyond my wildest expectations,

hayatta başarılı oldum,

and I have been treated well by people of all races

ve her ırktan insan tarafından kötüden ziyade

more often than I have not.

iyi muamele gördüm.

I tell the uniform story because it happened.

Bu tekdüze hikayeyi anlatıyorum çünkü gerçekten oldu.

I cite those statistics around corporate board diversity

İş hayatındaki çeşitlilikten bahsettim

because they are real,

çünkü bunlar gerçek,

and I stand here today

ve bugün burada

talking about this issue of racial discrimination

ırksal ayrım konusundan bahsediyorum

because I believe it threatens to rob

çünkü inanıyorum ki bu diğer bir

another generation of all the opportunities

jenerasyonun fırsatlarını tehdit etmekte.

that all of us want for all of our children,

Bu, hangi renk olursa olsunlar,

no matter what their color

veya nereden gelirse gelsinler,

or where they come from.

hepimizin çocuklarımız için istediğimiz şeydir.

And I think it also threatens to hold back businesses.

Ve ayrıca bence bu aynı zamanda iş dünyamızın da geri kalmasına sebep oluyor.

You see, researchers have coined this term

Bakın, araştırmacılar

"color blindness"

"renk körlüğü" adını koydukları terimi

to describe a learned behavior where we pretend

ırkları fark etmiyormuş gibi yaptığımız

that we don't notice race.

öğrenilmiş davranışı anlatmak için kullanıyorlar.

If you happen to be surrounded by a bunch of people

Eğer size benzeyen insanlar tarafından etrafınız sarıldıysa,

who look like you, that's purely accidental.

bu tamamen bir rastlantıdır.

Now, color blindness, in my view,

Şimdi benim açımdan renk körlüğü

doesn't mean that there's no racial discrimination,

ırksal ayrımların olmaması ve

and there's fairness.

eşitlik anlamına gelmiyor.

It doesn't mean that at all. It doesn't ensure it.

Hiç de bu anlama gelmiyor. Bunu ifade etmiyor.

In my view, color blindness is very dangerous

Bana göre, renk körlüğü çok tehlikelidir

because it means we're ignoring the problem.

çünkü sorunların görmezden gelinmesi manasına geliyor.

There was a corporate study that said that,

Bir şirket araştırması vardı ve şunu diyordu

instead of avoiding race,

ırklardan uzak durmak yerine

the really smart corporations actually deal with it head on.

akıllı şirketler tam olarak sorunun üzerine gidiyorlar.

They actually recognize that embracing diversity

Onlar aslında çeşitliliği benimsemenin

means recognizing all races,

çoğunlukta olan ile beraber

including the majority one.

bütün ırkları tanımak anlamına geldiğini görüyorlar.

But I'll be the first one to tell you,

Ama şunu size söyleyen ilk kişi ben olayım,

this subject matter can be hard,

bu konu zor olabilir.

awkward, uncomfortable -- but that's kind of the point.

Garip, rahatsız edici -- ama aslında amaç bu.

In the spirit of debunking racial stereotypes,

Irksal klişelerden sıyrılmak adına,

the one that black people don't like to swim,

mesela siyah insanlar yüzmeyi sevmez,

I'm going to tell you how much I love to swim.

ama size yüzmeyi ne kadar sevdiğimi anlatacağım.

I love to swim so much

Bir yetişkin olarak yüzmeyi çok seviyorum.

that as an adult, I swim with a coach.

Bir hoca ile yüzüyorum.

And one day my coach had me do a drill

Ve bir gün hocam bana

where I had to swim to one end of a 25-meter pool

25 metrelik bir havuzun diğer ucuna nefes almadan yüzmem gereken

without taking a breath.

bir alıştırma verdi.

And every single time I failed,

Ve her hata yaptığımda,

I had to start over.

baştan başlamak zorundaydım.

And I failed a lot.

Ve çok hata yaptım.

By the end, I got it, but when I got out of the pool,

Sonunda başarmıştım ama havuzdan çıktığım zaman

I was exasperated and tired and annoyed,

kızgın, yorgun ve rahatsızdım

and I said, "Why are we doing breath-holding exercises?"

ve dedim ki "Neden bu nefes tutma alıştırmalarını yapıyoruz?"

And my coach looked me at me, and he said, "Mellody,

Hocam bana baktı ve dedi ki "Mellody,

that was not a breath-holding exercise.

bu bir nefes tutma alıştırması değil.

That drill was to make you comfortable

Bu seni rahatsız durumlarda

being uncomfortable,

rahat hissettirecek bir alıştırma.

because that's how most of us spend our days."

çünkü çoğumuz günlerimizi böyle geçiriyoruz."

If we can learn to deal with our discomfort,

Eğer rahatsızlıklarla baş etmeyi öğrenirsek

and just relax into it,

ve olaya girdiğimizde rahatlarsak,

we'll have a better life.

daha iyi bir hayatımız olur.

So I think it's time for us to be comfortable

Öyle ise şöyle düşünüyorum, bizim için

with the uncomfortable conversation about race:

ırk üzerine rahatsız edici konuşmalarla rahatlama vakti:

black, white, Asian, Hispanic,

siyah, beyaz, Asyalı, Latin veya İspanyol kökenli

male, female, all of us,

erkek, kadın, hepimiz,

if we truly believe in equal rights

Eğer eşit haklara ve

and equal opportunity in America,

Amerika'da fırsat eşitliğine inanıyorsak

I think we have to have real conversations

sanırım bu konu hakkında

about this issue.

gerçek konuşmalar yapmalıyız.

We cannot afford to be color blind.

Renk körlüğünü devam ettiremeyiz.

We have to be color brave.

Renk cesuru olmak zorundayız.

We have to be willing, as teachers and parents

Öğretmenler ve veliler olarak

and entrepreneurs and scientists,

girişimciler ve bilimadamları olarak

we have to be willing to have

ırk hakkında proaktif konuşmaları

proactive conversations about race

anlayış, dürüstlük ve cesaretle

with honesty and understanding and courage,

can-ı gönülden yapmalıyız.

not because it's the right thing to do,

Doğru şey olduğu için değil,

but because it's the smart thing to do,

akıllıca olduğu için.

because our businesses and our products

Çünkü işlerimiz, ürünlerimiz,

and our science, our research,

bilimimiz ve araştırmalarımız

all of that will be better with greater diversity.

daha çok çeşitlilikle daha iyi olacaktır.

Now, my favorite example of color bravery

Şimdi, renk cesurluğu hakkındaki en sevdiğim örneğim...

is a guy named John Skipper.

John Skipper adındaki bir adam.

He runs ESPN.

ESPN'i yönetiyor.

He's a North Carolina native,

Kuzey Kaliforniya yerlisi

quintessential Southern gentleman, white.

güneyli tam bir beyefendi, beyaz.

He joined ESPN, which already had a culture

Halihazırda kültürel çeşitliliğin olduğu

of inclusion and diversity, but he took it up a notch.

ESPN'e katıldı. Ama bunu bir üst sınıfa çıkardı.

He demanded that every open position

Her açık pozisyona farklı

have a diverse slate of candidates.

adaylar talep etti.

Now he says the senior people

Başta yüksek kademedeki

in the beginning bristled,

insnaların ona sinirlendiğini söylüyor,

and they would come to him and say,

ve ona gelip şunu demişler,

"Do you want me to hire the minority,

"Azınlığı mı işe almamı istiyorsun

or do you want me to hire the best person for the job?"

yoksa bu iş için en iyi insanı mı?"

And Skipper says his answers were always the same:

Ve Skipper'ın cevabı her zaman aynıydı.

"Yes."

"Evet"

And by saying yes to diversity,

Ve çeşitliliğe evet diyerek,

I honestly believe that ESPN

-tüm kalbimle inanıyorum ki-

is the most valuable cable franchise in the world.

ESPN dünyadaki en değerli kablolu televizyon oldu.

I think that's a part of the secret sauce.

Bence bu gizli sosun sadece bir parçasıydı.

Now I can tell you, in my own industry,

Şimdi kendi sektörümden örnek vereceğim.

at Ariel Investments, we actually view our diversity

biz Ariel Yatırım'da, aslında çeşitliliğimizi

as a competitive advantage,

bir rekabet avantajı olarak görüyourüz

and that advantage can extend way beyond business.

ve bu avantajın iş dünyasının ötesine de uzanabileceğini düşünüyoruz.

There's a guy named Scott Page at the University of Michigan.

Michigan Üniversitesinde Scott Page adında biri var.

He is the first person to develop

Farklılıklar için bir matematik

a mathematical calculation for diversity.

formülü geliştiren ilk kişi.

He says, if you're trying to solve a really hard problem,

Diyor ki, zor bir problemi çözmeye çalışıyorsanız,

really hard,

gerçekten zor,

that you should have a diverse group of people,

farklı türlerde insanlara sahip olmanız gerekir ki

including those with diverse intellects.

farklı akıllara sahip olabilesiniz.

The example that he gives is the smallpox epidemic.

Çiçek aşısını örnek veriyor.

When it was ravaging Europe,

Hastalık Avrupa'yı alt üst ederken,

they brought together all these scientists,

tüm bilimadamlarını bir araya getirdiler

and they were stumped.

ve donup kaldılar.

And the beginnings of the cure to the disease

Ve bu hastalığın tedavisinin başlangıcı

came from the most unlikely source,

en beklenmeyen yerden geldi,

a dairy farmer who noticed that the milkmaids

süt sağan kızların çiçek hastalığına

were not getting smallpox.

yakalanmadığını fark eden bir mandıra çiftçisi.

And the smallpox vaccination is bovine-based

Mandıra çiftçisi sebebiyle

because of that dairy farmer.

çiçek aşısı hayvan temelli olmuştur.

Now I'm sure you're sitting here and you're saying,

Şimdi eminim ki burada otururken diyorsunuz ki

I don't run a cable company,

bir kablolu televizyon şirketini yönetmiyorum,

I don't run an investment firm,

bir yatırım şirketini yönetmiyorum,

I am not a dairy farmer.

Ben bir mandıra çiftçisi değilim.

What can I do?

Ne yapabilirim?

And I'm telling you, you can be color brave.

Ve ben de size diyorum ki, renk cesuru olabilirsiniz.

If you're part of a hiring process

İşe alma sürecinde veya

or an admissions process,

kabul sürecinde yer alıyorsanız,

you can be color brave.

renk cesuru olabilirsiniz.

If you are trying to solve a really hard problem,

Gerçekten zor bir sorunu çözmeye çalışıyorsanız,

you can speak up and be color brave.

sesinizi yükseltip renk cesuru olabilirsiniz.

Now I know people will say,

Şimdi biliyorum insanlar diyecek ki,

but that doesn't add up to a lot,

ama bu toplamda çok bir fark yaratmaz,

but I'm actually asking you to do something really simple:

aslında sizden çok basit bir şey istiyorum:

observe your environment,

çevrenizi gözlemleyin,

at work, at school, at home.

işte, okulda, evde.

I'm asking you to look at the people around you

Ben sizden çevrenizdeki insanlara bilinçli ve

purposefully and intentionally.

maksatlı olarak bakmanızı istiyorum.

Invite people into your life

Sizin gibi düşünmeyen insanları,

who don't look like you, don't think like you,

sizin gibi görünmeyen insanları,

don't act like you,

sizin gibi hareket etmeyen insanları,

don't come from where you come from,

sizin geldiğiniz yerden gelmeyen insanları hayatınıza davet edin

and you might find that they will challenge your assumptions

ve onların varsayımlarınıza karşı geldiklerini ve dolayısıyla...

and make you grow as a person.

sizi bir insan olarak olgunlaştırdıklarını fark edeceksiniz.

You might get powerful new insights

Bu bireylerden

from these individuals,

yeni bir anlayış elde edebilir,

or, like my husband, who happens to be white,

veya benim beyaz kocam gibi,

you might learn that black people,

siz de siyah insanların

men, women, children,

erkek, kadın, çocuk

we use body lotion every single day.

her gün vucüt losyonu kullandığını öğrnebilirsiniz.

Now, I also think that this is very important

Ve aynı zamanda şunun da

so that the next generation really understands

çok önemli olduğunu düşünüyorum, gelecek nesil

that this progress will help them,

bunun gerçekten onlara yardımı olacağını biliyor,

because they're expecting us to be great role models.

çünkü onlar bizden mükemmel rol modeller olmamızı bekliyorlar.

Now, I told you, my mother,

Pekala size annemin

she was ruthlessly realistic.

acımasız bir gerçekçi olduğunu söylemiştim.

She was an unbelievable role model.

O inanılmaz bir rol modeldi.

She was the kind of person

Olduğu gibi olması gereken

who got to be the way she was

biriydi,

because she was a single mom

çünkü altı çocukla Chicago'da

with six kids in Chicago.

tek başına bir anne idi.

She was in the real estate business,

Çok zor şartlar altında çalıştığı

where she worked extraordinarily hard

emlak işindeydi

but oftentimes had a hard time making ends meet.

ve sık sık iki yakamızı bir araya getirmekte zorluk çekiyorduk.

And that meant sometimes we got

Bu bazen

our phone disconnected,

telefonlarımızın kesilmesi,

or our lights turned off,

elektriklerin gitmesi,

or we got evicted.

veya evimizden atılmamız anlamına geliyordu.

When we got evicted, sometimes we lived

Evden atıldığımız zaman

in these small apartments that she owned,

bazen onun küçük dairelerinden birinde yaşardık,

sometimes in only one or two rooms,

bazen sadece bir veya iki odada,

because they weren't completed,

çünkü tam olarak bitmemişti,

and we would heat our bathwater on hot plates.

ve banyo suyumuzu da elektrikli ocakta ısıtırdık.

But she never gave up hope, ever,

Ama umudundan asla ama asla vazgeçmedi

and she never allowed us to give up hope either.

ve bizim de umutlarımızdan vazgeçmemize izin vermedi.

This brutal pragmatism that she had,

Sahip olduğu bu ölümcül yararcılık,

I mean, I was four and she told me,

demek istediğim, bunu bana dediğinde dört yaşımdaydım,

"Mommy is Santa." (Laughter)

"Anneniz, Noel Baba" (Gülüşmeler)

She was this brutal pragmatism.

O, böylesi ölümcül yararcı bakış açışıydı.

She taught me so many lessons,

Bana çok ders verdi,

but the most important lesson

ama en önemli ders

was that every single day she told me,

bana her gün dediği,

"Mellody, you can be anything."

"Mellody, herşey olabilirsin." cümlesiydi.

And because of those words,

Bu kelimeler sayesinde

I would wake up at the crack of dawn,

sabahın köründe kalkardım

and because of those words,

ve bu kelimeler sayesinde

I would love school more than anything,

okulu herşeyden çok severdim

and because of those words, when I was on a bus

bu kelimeler sebebiyle otobüsle

going to school, I dreamed the biggest dreams.

okula giderken en büyük şeyleri hayal ederdim.

And it's because of those words that I stand here right now

Ve bu kelimeler sebebiyle şu anda burada duruyorum

full of passion,

tutku dolu olarak,

asking you to be brave for the kids

sizden bugün bu düşleri kuran çocuklarınız için

who are dreaming those dreams today.

cesur olmanızı istiyorum.

(Applause)

(Alkışlar)

You see, I want them to look at a CEO on television

Anlıyorsunuzdur, ben onların televizyonda CEO'lara bakıp

and say, "I can be like her,"

"Ben onun gibi olabilirim"

or, "He looks like me."

veya "O bana benziyor"demelerini istiyorum.

And I want them to know

Ve şunu bilmelerini istiyorum:

that anything is possible,

herşey mümkün,

that they can achieve the highest level

hayal ettikleri en yüksek seviyelere gelebilirler,

that they ever imagined,

that they will be welcome in any corporate boardroom,

herhangi yönetim kurulunda yer alabilirler

or they can lead any company.

veya her şirketi yönetebilirler.

You see this idea of being the land

Görüyorsunuz özgürlükler ülkesi ve

of the free and the home of the brave,

cesurların anavatanı olmak fikri

it's woven into the fabric of America.

Amerika'nın kumaşını örüyor.

America, when we have a challenge,

Amerika, biz bir zorluk gördüğümüzde

we take it head on, we don't shrink away from it.

üstüne gideriz, büzülüp kaçmayız.

We take a stand. We show courage.

Karşısında dururuz. Cesaretimizi gösteririz.

So right now, what I'm asking you to do,

Öyleyse sizden istediğim şey,

I'm asking you to show courage.

cesaretinizi göstermeniz.

I'm asking you to be bold.

Sizden cesur olmanızı istiyorum.

As business leaders, I'm asking you

Bir iş yöneticisi olarak sizden

not to leave anything on the table.

hiç bir şeyin masada kalmamasını istiyorum.

As citizens, I'm asking you not to leave any child behind.

Vatandaşlar olarak, hiç bir çocuğun geride kalmamasını istiyorum.

I'm asking you not to be color blind,

Sizden renk körü değil,

but to be color brave,

renk cesuru olmanızı istiyorum

so that every child knows that their future matters

böylece her çocuk geleceğinin önemli olduğunu

and their dreams are possible.

ve rüyalarının gerçekleşebileceğini bilir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)

Thank you. Thanks. Thanks. (Applause)

Teşekkürler. Teşekkür. Teşekkür. (Alkışlar)