Noy Thrupkaew: Human trafficking is all around you. This is how it works

Çeviri: Burcu Uluçay Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

About 10 years ago, I went through a little bit of a hard time.

On yıl önce zor zamanlar geçiriyordum.

Bu yüzden bir terapistle görüşmek istedim.

So I decided to go see a therapist.

I had been seeing her for a few months, when she looked at me one day and said,

Bir süre sonra terapistim bana dedi ki

"Who actually raised you until you were three?"

"Üç yaşına gelene kadar sana kim baktı?"

Seemed like a weird question. I said, "My parents."

Garip bir soruydu. ''Ailem'' dedim.

And she said, "I don't think that's actually the case;

''Böyle olduğunu sanmıyorum,

because if it were,

aksi hâlde...

we'd be dealing with things that are far more complicated than just this."

şimdi çok daha karmaşık durumlarla uğraşıyor olurduk."

It sounded like the setup to a joke, but I knew she was serious.

Şaka yapmıyordu ve ciddi olduğunu biliyordum.

Because when I first started seeing her,

Çünkü ona ilk gittiğim zamanlarda

I was trying to be the funniest person in the room.

sürekli espri yapmaya çalışıyordum.

And I would try and crack these jokes, but she caught on to me really quickly,

Ama o bunu asla kaçırmıyor,

and whenever I tried to make a joke, she would look at me and say,

ne zaman espri yapmaya çalışsam bana bakarak

"That is actually really sad."

''Aslında ne kadar üzücü,'' diyordu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It's terrible.

Korkunç bir durum.

So I knew I had to be serious, and I asked my parents

Durum ciddiydi ve aileme sormaya karar verdim.

who had actually raised me until I was three?

Üç yaşına kadar beni kim büyütmüştü?

And to my surprise, they said

Beklemediğim bir cevap geldi.

my primary caregiver had been a distant relative of the family.

"Uzaktan bir akrabamız."

I had called her my auntie.

Ona teyzecik diyordum.

I remember my auntie so clearly,

Teyzeciğimi çok net hatırlıyorum,

it felt like she had been part of my life when I was much older.

sanki büyüdüğümde de hayatımın bir parçasıydı.

I remember the thick, straight hair,

Kalın, dümdüz saçları vardı,

and how it would come around me like a curtain

öyle ki beni kucağına alırken

when she bent to pick me up;

sanki bir tül gibi üzerime inerdi.

her soft, southern Thai accent;

Güneye özgü yumuşak bir aksan.

the way I would cling to her,

Ondan kopmak istemez,

even if she just wanted to go to the bathroom

banyoya gittiğinde ya da yemek yerken bile

or get something to eat.

bırakmak istemezdim.

I loved her, but [with] the ferocity that a child has sometimes

Sevginin aynı zamanda bırakmayı gerektirdiğini anlayana kadar,

before she understands that love also requires letting go.

onu taparcasına seviyordum.

But my clearest and sharpest memory of my auntie,

Ama teyzeciğime dair en açık, en keskin anım

is also one of my first memories of life at all.

aynı zamanda hayatımın unutulmaz anlarından ilki olacaktı.

I remember her being beaten and slapped by another member of my family.

Ailemdeki birinin onu dövdüğünü, tokatladığını hatırlıyorum.

I remember screaming hysterically and wanting it to stop,

Deli gibi bağırır, durmasını isterdim.

as I did every single time it happened,

Ama yeniden yeniden olurdu.

for things as minor as wanting to go out with her friends,

Hem de ufak tefek nedenlerden; arkadaşlarıyla çıkmak istediğinde

or being a little late.

ya da eve geç kaldığında.

I became so hysterical over her treatment,

Bu muamele karşısında aklımı kaybedecek gibi olurdum.

that eventually, she was just beaten behind closed doors.

Öyle ki onu sonunda kapalı kapılar ardında dövmeye başladılar.

Things got so bad for her that eventually she ran away.

İşler çığırından çıktı ve kaçmaktan başka çaresi kalmadı.

As an adult, I learned later

Sonradan öğrendiğime göre,

that she had been just 19 when she was brought over from Thailand

Tayland'dan ABD'ye getirildiğinde 19'una yeni girmişti

to the States to care for me, on a tourist visa.

ve turist vizesiyle geldiği bu yerde bana bakacaktı.

She wound up working in Illinois for a time,

Tayland'a dönmeden önce bir süre için Illinois'de çalıştı

before eventually returning to Thailand,

which is where I ran into her again, at a political rally in Bangkok.

ve onunla tekrar karşılaşmam da Bangkok'taki siyasi bir gösteride oldu.

I clung to her again, as I had when I was a child,

Çocukken yaptığım gibi ona sıkıca sarıldım,

and I let go, and then I promised that I would call.

sonra arayacağıma söz vererek ondan ayrıldım.

I never did, though.

Ama aramadım.

Because I was afraid if I said everything that she meant to me --

Çünkü korktum; benim için taşıdığı önemi anlatırsam,

that I owed perhaps the best parts of who I became to her care,

benliğimin en iyi yönlerini belki de onun bakımıyla kazandığımı söylersem,

and that the words "I'm sorry" were like a thimble

"Üzgünüm" kelimesinin hissettiğim tüm suçluluğu,

to bail out all the guilt and shame and rage I felt

utancı ve öfkeyi serbest bırakmasından korktum.

over everything she had endured to care for me for as long as she had --

Bana bakmak için öyle çok şeye katlanmıştı ki...

I thought if I said those words to her, I would never stop crying again.

Ona bunları söylersem, gözyaşlarımı asla durduramayacaktım.

Because she had saved me.

Çünkü o beni kurtarmıştı.

And I had not saved her.

Bense onu kurtarmamıştım.

I'm a journalist, and I've been writing and researching human trafficking

Gazeteciyim ve sekiz yıldan uzun süredir

insan kaçakçılığını araştırıyor, yazılar yazıyorum.

for the past eight years or so,

and even so, I never put together this personal story

Ama bu kişisel hikâyemi yakın bir zamana kadar

with my professional life until pretty recently.

profesyonel yaşamıma hiç dâhil etmedim.

I think this profound disconnect actually symbolizes

Bu derin kopukluğun aslında insan kaçakçılığına bakış açımızı

most of our understanding about human trafficking.

büyük ölçüde tanımladığını düşünüyorum.

Because human trafficking is far more prevalent, complex and close to home

Çünkü insan kaçakçılığı, çoğumuzun düşündüğünden daha yaygın,

than most of us realize.

çok daha karmaşık ve bize yakın.

I spent time in jails and brothels,

Hapishanelere ve genelevlere gittim,

interviewed hundreds of survivors and law enforcement, NGO workers.

yüzlerce mağdurla, emniyet yetkilileriyle ve STK çalışanlarıyla görüştüm.

And when I think about what we've done about human trafficking,

İnsan kaçakçılığı hakkında neler yaptığımıza bakınca

I am hugely disappointed.

büyük bir umutsuzluğa kapılıyorum.

Partly because we don't even talk about the problem right at all.

Bu sorunu doğru düzgün konuşmuyoruz bile.

When I say "human trafficking,"

''İnsan kaçakçılığı'' dediğimde

most of you probably don't think about someone like my auntie.

teyzeciğiminki gibi bir hikâye muhtemelen çoğunuzun aklına gelmez.

You probably think about a young girl or woman,

Daha çok acımasız bir tüccarın fuhuşa zorladığı bir kadın

who's been brutally forced into prostitution by a violent pimp.

ya da bir genç kız düşünürsünüz.

That is real suffering, and that is a real story.

Gerçek bir acı ve gerçek bir öykü.

That story makes me angry

Ama buna yönelik öfkemin nedeni,

for far more than just the reality of that situation, though.

kesinlikle durumun gerçekliğinden daha fazlası.

As a journalist, I really care about how we relate to each other through language,

Gazeteci olarak birbirimize karşı dili nasıl kullandığımızı, bu hikâyeyi

and the way we tell that story, with all the gory, violent detail,

bütün dehşeti, şiddeti, tahrik ediciliğiyle

the salacious aspects -- I call that "look at her scars" journalism.

nasıl anlattığımızı önemsiyorum ve buna "yaralarına bak" gazeteciliği diyorum.

We use that story to convince ourselves

Bu öyküyü bir kandırmaca gibi kullanıyoruz;

that human trafficking is a bad man doing a bad thing to an innocent girl.

insan kaçakçılığı, masum bir kıza kötülük yapan kötü bir adamdır.

That story lets us off the hook.

Bu şekilde sorundan kurtuluyoruz.

It takes away all the societal context that we might be indicted for,

Bu öykü, suçlu olabileceğimiz yapısal eşitsizliği veya fakirliği,

yani tüm toplumsal bağlamı siliyor.

for the structural inequality, or the poverty,

or the barriers to migration.

Göç önündeki engeller de buna dâhil.

We let ourselves think

İnsan kaçakçılığının,

that human trafficking is only about forced prostitution,

zorla fuhuştan ibaret olmadığını kabul etmiyoruz.

when in reality,

Gerçekte ise,

human trafficking is embedded in our everyday lives.

insan kaçakçılığı gündelik hayatın tam içinde yer alıyor.

Let me show you what I mean.

Daha iyi açıklamaya çalışayım.

Forced prostitution accounts for 22 percent of human trafficking.

Zorla fuhuş, insan kaçakçılığının yüzde 22'sini oluşturuyor.

Ten percent is in state- imposed forced labor.

Zorla çalıştırma oranı resmi olarak yüzde 10.

but a whopping 68 percent is for the purpose of creating the goods

Ama yüzde 68 gibi büyük bir oran, eşya üretmek ve çoğumuzun

and delivering the services that most of us rely on every day,

her gün beklediği hizmetleri sunmak amaçlarından kaynaklanıyor.

in sectors like agricultural work, domestic work and construction.

Tarım, ev işi ve inşaat gibi sektörler buna örnek.

That is food and care and shelter.

Yani gıda, bakım ve barınma ihtiyaçları.

And somehow, these most essential workers

İşe bakın ki hayati önemdeki bu işçiler

are also among the world's most underpaid and exploited today.

bugün dünyanın en düşük ücretli ve en fazla sömürülenleri arasında.

Human trafficking is the use of force, fraud or coercion

İnsan kaçakçılığı, bir insanı zorla çalıştırmak için kullanılan

to compel another person's labor.

kaba kuvvet, sahtekarlık veya baskıdır.

And it's found in cotton fields, and coltan mines,

Bunu Norveç ve İngiltere'deki pamuk tarlalarında, koltan madenlerinde

and even car washes in Norway and England.

hatta oto yıkama yerlerinde görebiliriz.

It's found in U.S. military bases in Iraq and Afghanistan.

Irak ve ABD'deki askeri üslerde.

It's found in Thailand's fishing industry.

Tayland'ın balıkçılık sektöründe.

That country has become the largest exporter of shrimp in the world.

Bu ülke, bugün dünyanın en büyük karides ihracatçısıdır.

But what are the circumstances

Ama nasıl oluyor da

behind all that cheap and plentiful shrimp?

bu kadar ucuz, bol karides elde ediliyor?

Thai military were caught selling Burmese and Cambodian migrants

Tayland ordusu, Burmalı ve Kamboçyalı göçmenleri

onto fishing boats.

balıkçı teknelerine satarken yakalandı.

Those fishing boats were taken out, the men put to work,

Bu tekneler suya açıldı, insanlar çalıştırıldı

and they were thrown overboard if they made the mistake of falling sick,

ve kaçakçılara karşı çıkmak ya da hasta olmak gibi

or trying to resist their treatment.

bir hata yaptıklarında denize atıldı.

Those fish were then used to feed shrimp,

Yakalanan balıklar karidesleri beslemek için kullanıldı.

The shrimp were then sold to four major global retailers:

Karidesler dünyanın en büyük dört toptancısına satıldı:

Costco, Tesco, Walmart and Carrefour.

Costco, Tesco, Walmart ve Carrefour.

Human trafficking is found on a smaller scale than just that,

İnsan kaçakçılığı, bundan daha küçük bir ölçekte

and in places you would never even imagine.

ve tahmininizin ötesindeki yerlerde görülüyor.

Traffickers have forced young people to drive ice cream trucks,

Kaçakçılar, gençleri dondurma kamyonları sürdürmeye

ya da gezici korolarda şarkı söylemeye zorlamakta.

or to sing in touring boys' choirs.

Trafficking has even been found in a hair braiding salon in New Jersey.

Kaçakçılığa New Jersey'deki kuaförlerde bile rastlanıyor.

The scheme in that case was incredible.

Ve inanılmaz bir plan işliyor.

The traffickers found young families who were from Ghana and Togo,

Kaçakçılar, Gana ve Togo'dan genç aileler buldular ve sonra

and they told these families that "your daughters are going to get

"kızlarınıza ABD'de güzel bir eğitim vereceğiz," dediler.

a fine education in the United States."

They then located winners of the green card lottery,

Yeşil kart çekilişini kazananları buldular

ve onlara, "Size yardım edelim.

and they told them, "We'll help you out.

We'll get you a plane ticket. We'll pay your fees.

Uçak biletinizi alırız. Masrafları da karşılarız.

All you have to do is take this young girl with you,

Sizden tek istediğimiz, bu genç kızı yanınıza alıp

say that she's your sister or your spouse.

kardeşiniz ya da karınız olduğunu söylemeniz," dediler.

Once everyone arrived in New Jersey, the young girls were taken away,

New Jersey'ye varır varmaz genç kızları aldılar

and put to work for 14-hour days,

ve beş yıl boyunca haftada yedi gün

seven days a week, for five years.

günde 14 saat çalıştırdılar.

They made their traffickers nearly four million dollars.

Kaçakçılara hemen hemen dört milyon dolar kazandırdılar.

This is a huge problem.

Bu çok büyük bir sorun.

So what have we done about it?

Peki, bu konuda ne yaptık?

We've mostly turned to the criminal justice system.

Çözümü ceza yargılama sistemine bıraktık.

But keep in mind, most victims of human trafficking are poor and marginalized.

Ama kaçakçılar çoğunlukla fakir ve dışlanmış kurbanlar seçer.

They're migrants, people of color.

Göçmenleri ya da Avrupalı olmayanları.

Sometimes they're in the sex trade.

Bazen seks ticaretinde karşımıza çıkarlar.

And for populations like these,

Ve bu insanlar için,

the criminal justice system is too often part of the problem,

ceza yargılama sistemi genelde çözümden çok

rather than the solution.

sorunun bir parçasıdır.

In study after study, in countries ranging from Bangladesh to the United States,

Bangladeş'ten ABD'ye kadar birçok ülkede yapılan sayısız çalışmada

between 20 and 60 percent of the people in the sex trade who were surveyed

seks ticareti araştırıldı ve görüşülen insanların yüzde 20 ila 60'ı

said that they had been raped or assaulted by the police in the past year alone.

sadece geçen sene polisin tecavüzüne ya da saldırısına uğradığını bildirdi.

People in prostitution, including people who have been trafficked into it,

Fuhuş sektöründeki insanlar, ki buna zorlananlar da dâhil,

regularly receive multiple convictions for prostitution.

fuhuş nedeniyle sürekli ceza alıyorlar.

Having that criminal record makes it so much more difficult

Böyle bir sabıka kaydı ise, kişi çok istese bile

to leave poverty, leave abuse, or leave prostitution,

fakirlikten, suistimalden ya da fuhuştan kurtulmayı

if that person so desires.

çok daha zorlaştırıyor.

Workers outside of the sex sector --

Seks sektörü dışındaki işçiler,

if they try and resist their treatment, they risk deportation.

kaçakçılara direnmeye kalkarsa sınır dışı edilme riskiyle karşılaşıyor.

In case after case I've studied, employers have no problem

İncelediğim pek çok hadisede işverenlerin kendilerine direnenleri

calling on law enforcement to try and threaten or deport

tehdit etmek ya da ülkeden göndermek için

their striking trafficked workers.

polise başvurmada hiçbir zorluk yaşamadıklarını gördüm.

If those workers run away,

Bu işçiler kaçarsa,

they risk becoming part of the great mass of undocumented workers

kayıt dışı işçi yığınının bir parçası olma riskiyle karşılaşıyor

ve yakalandıklarında diğerleri gibi yargının keyfiyetine takılıp kalıyorlar.

who are also subject to the whims of law enforcement if they're caught.

Law enforcement is supposed to identify victims and prosecute traffickers.

Güvenlik güçlerinin görevi, kurbanları tespit edip kaçakçıları yargılamaktır.

But out of an estimated 21 million victims of human trafficking in the world,

Fakat insan kaçakçılığı mağduru olan dünyadaki tahmini 21 milyon kişi arasında,

they have helped and identified fewer than 50,000 people.

50.000'den daha az insana ulaştılar ve yardım ettiler.

That's like comparing

Bu durum, oransal olarak

the population of the world to the population of Los Angeles,

dünya nüfusunun Los Angeles nüfusuyla karşılaştırılması gibi bir şey.

proportionally speaking.

As for convictions, out of an estimated 5,700 convictions in 2013,

Mahkumlara gelince, 2013'teki 5700 mahkumiyette insan kaçakçıları

fewer than 500 were for labor trafficking.

sayıca 500'ü bile geçmiyor.

Keep in mind that labor trafficking

Durum şu:

accounts for 68 percent of all trafficking,

İnsan kaçakçılığı, tüm kaçakçılığın %68'ini oluştururken

but fewer than 10 percent of the convictions.

mahkumiyet oranı %10'dan daha az.

I've heard one expert say that trafficking happens where need meets greed.

Bir uzman şöyle demişti: "Kaçakçılık, ihtiyaç hırsla karşılaştığında yaşanır."

I'd like to add one more element to that.

Buna ben de bir şey eklemek istiyorum.

Trafficking happens in sectors where workers are excluded from protections,

Kaçakçılık, işçilere korunma ve örgütlenme hakkı verilmeyen

and denied the right to organize.

sektörlerde yaşanır.

Trafficking doesn't happen in a vacuum.

Kaçakçılık, mevcut koşullardan kopuk değildir.

It happens in systematically degraded work environments.

Sistematik olarak değeri düşürülen çalışma ortamlarında olur.

You might be thinking,

Belki de şöyle düşünüyorsunuz:

oh, she's talking about failed states, or war-torn states, or --

Ah, başarısız ya da savaş mağlubu ülkelerden bahsediyor.

I'm actually talking about the United States.

Aslında ABD'den bahsediyorum.

Let me tell you what that looks like.

Nasıl olduğunu açıklayayım.

I spent many months researching a trafficking case called Global Horizons,

yüzlerce Taylandlı tarım işçisinin dâhil olduğu

involving hundreds of Thai farm workers.

''Global Horizons'' adındaki bir vakada aylarca çalıştım.

They were sent all over the States, to work in Hawaii pineapple plantations,

ABD'de nerede işe ihtiyaç varsa gönderildiler.

and Washington apple orchards, and anywhere the work was needed.

Hawaii'deki ananas tarlaları ve Washington'daki elma bahçeleri gibi.

They were promised three years of solid agricultural work.

Üç yıllık tarım işi olacağına dair söz aldılar.

So they made a calculated risk.

Böylece, hesaplanmış bir risk aldılar.

They sold their land, they sold their wives' jewelry,

Topraklarını sattılar, eşlerinin mücevherlerini sattılar.

to make thousands in recruitment fees for this company, Global Horizons.

Ve Global Horizons denen şirkete devasa istihdam ücretleri ödediler.

But once they were brought over,

ABD'ye getirilmeleriyle

their passports were confiscated.

pasaportlarına el konulması bir oldu.

Some of the men were beaten and held at gunpoint.

Bazı erkekleri dövdüler ve silah doğrulttular.

They worked so hard they fainted in the fields.

O kadar fazla çalıştılar ki tarlalarda düşüp bayıldılar.

This case hit me so hard.

Tüm bunlar bana çok ağır geldi.

After I came back home,

Evime döndükten sonra

I was wandering through the grocery store, and I froze in the produce department.

bir gün markette dolaşırken rafların önünde donakaldım.

I was remembering the over-the-top meals the Global Horizons survivors

Global Horizons mağdurlarının, onlarla her görüşmeye gittiğimde

would make for me every time I showed up to interview them.

benim için hazırladıkları yemekleri hatırlamıştım.

They finished one meal with this plate of perfect, long-stemmed strawberries,

Bir keresinde tatlı olarak kocaman, leziz bir çilek tabağını uzatıp

and as they handed them to me, they said,

bana şöyle dediler:

"Aren't these the kind of strawberries you eat with somebody special

"Bunlar ABD'de sevdiğiniz birileriyle birlikte yediğiniz çileklerden değil mi?

in the States?

And don't they taste so much better

Bunları sizin için toplayan

when you know the people whose hands picked them for you?"

elleri bildiğinizde daha leziz olmuyorlar mı?"

As I stood in that grocery store weeks later, I realized I had no idea

Haftalar sonra o markette dikilirken

of who to thank for this plenty,

tüm bunlar için kime teşekkür etmem gerektiğini

and no idea of how they were being treated.

ve işçilerin maruz kaldığı muameleyi hiç bilmediğimi fark ettim.

So, like the journalist I am, I started digging into the agricultural sector.

Ben de bir gazeteci olarak tarım sektörüne iyice daldım

And I found there are too many fields, and too few labor inspectors.

ve bulduğum tarla sayısı çok fazla, buna göre işçi denetçileri çok azdı.

I found multiple layers of plausible deniability

Sorumluluğun reddi bir zincir hâlinde uzanıyordu:

between grower and distributor and processor, and God knows who else.

yetiştiriciden dağıtımcıya, üretenden -Tanrı bilir- daha kimlere.

The Global Horizons survivors had been brought to the States

Global Horizons mağdurları geçici bir misafir işçi programıyla

on a temporary guest worker program.

ABD'ye getirilmişlerdi.

That guest worker program ties a person's legal status

Misafir işçi programı birinin yasal statüsünü

to his or her employer,

işverenine bağlar

and denies that worker the right to organize.

ve işçiyi örgütlenme hakkından mahrum kılar.

Mind you, none of what I am describing about this agricultural sector

Gördüğünüz gibi, tarım sektörü ya da misafir işçi programıyla ilgili

or the guest worker program is actually human trafficking.

anlattıklarım aslında insan kaçakçılığı değil;

It is merely what we find legally tolerable.

hepsi yasal açıdan kabul edilen şeyler.

And I would argue this is fertile ground for exploitation.

Ve ben bunun sömürüye açıkça zemin hazırladığını düşünüyorum.

And all of this had been hidden to me, before I had tried to understand it.

Olup biteni anlamaya çalışmadan önce hiçbir şeyden haberim yoktu.

I wasn't the only person grappling with these issues.

Bu sorunları dert edinen tek kişi değildim.

Pierre Omidyar, founder of eBay,

eBay'in kurucusu Pierre Omidyar,

is one of the biggest anti-trafficking philanthropists in the world.

dünyada insan kaçakçılığı mücadelesine destek veren en önemli kişilerdendir.

And even he wound up accidentally investing nearly 10 million dollars

Ama o bile farkında olmadan Global Horizons olayındaki

en kötü çalışma şartlarına sahip olduğu bildirilen

in the pineapple plantation cited as having the worst working conditions

in that Global Horizons case.

ananas tarlalarına neredeyse 10 milyon dolar yatırdı.

When he found out, he and his wife were shocked and horrified,

Durumu fark ettiğinde karısıyla birlikte dehşete düştüler

and they wound up writing an op-ed for a newspaper,

ve gazetede yayımlanmak üzere bir yazı yazdılar.

saying that it was up to all of us to learn everything we can

Sundukları ürünlerin iş gücü ve tedarik zinciri hakkında

about the labor and supply chains of the products that we support.

olabildiğince bilgi sahibi olmanın sorumluluğunu kabul ediyorlardı.

I totally agree.

Kesinlikle aynı fikirdeyim.

What would happen if each one of us decided

İş gücü ve tedarik zincirlerinde

that we are no longer going to support companies

sömürüye göz yuman şirketleri her birimiz ayrı ayrı

if they don't eliminate exploitation from their labor and supply chains?

desteklememeye karar versek ne olurdu?

If we demanded laws calling for the same?

Hukukun da aynı şeyi yapmasını talep etsek?

If all the CEOs out there decided

Şirket CEO'ları şöyle dese ne olurdu:

that they were going to go through their businesses and say, "no more"?

İş süreçlerimizi araştıracağız ve daha fazla sessiz kalmayacağız.

If we ended recruitment fees for migrant workers?

Göçmen işçilerden alınan istihdam ücretlerine son versek?

If we decided that guest workers should have the right to organize

Misafir işçilere her türlü tehdidi ortadan kaldırarak

without fear of retaliation?

örgütlenme hakkı tanısak?

These would be decisions heard around the world.

Dünyanın alması gereken kararlar bunlar olmalı.

This isn't a matter of buying a fair-trade peach

Adil ticaretle şeftali alıp "bugünlük yeter," demek

and calling it a day, buying a guilt-free zone with your money.

ve paranızla suçsuz bir bölge satın almak sorunu çözmez.

That's not how it works.

İşler böyle yürümüyor.

This is the decision to change a system that is broken,

Yapılması gereken; bilerek ya da bilmeyerek

bunca zamandır göz yumduğumuz ve faydalandığımız

and that we have unwittingly but willingly

allowed ourselves to profit from and benefit from for too long.

yoz bir sistemi değiştirmeye kararlı olmaktır.

We often dwell on human trafficking survivors' victimization.

Kaçakçılığa maruz kalanların mağduriyeti üzerinde fazlaca dururuz.

But that is not my experience of them.

Ama benim onlarla ilgili tecrübem bu değil.

Over all the years that I've been talking to them,

Onlarla görüştüğüm tüm o yıllarda,

they have taught me that we are more than our worst days.

bana en beter günlerimizden daha fazlası olduğumuzu öğrettiler.

Each one of us is more than what we have lived through.

Bizler yaşadığımız güçlüklerden çok daha fazlasıyız.

Especially trafficking survivors.

Özellikle insan kaçakçılığına rağmen hayatta kalanlar.

These people were the most resourceful and resilient and responsible

Bu insanlar, toplulukları içindeki en becerikli, dayanıklı

ve sorumlu insanlar.

in their communities.

They were the people that you would take a gamble on.

Birlikte risk almaktan çekinmeyeceğiniz insanlar.

You'd say, I'm gong to sell my rings, because I have the chance

Rahatça şunu dersiniz: "Yüzüklerimi satacağım;

böylece sizi daha iyi bir geleceğe gönderme fırsatım olur."

to send you off to a better future.

They were the emissaries of hope.

Onlar umudun elçileriydi.

These survivors don't need saving.

Hayatta kaldılar ama kurtarılmaya ihtiyaçları yok.

They need solidarity, because they're behind

Dayanışmaya ihtiyaçları var çünkü günümüzdeki

some of the most exciting social justice movements out there today.

en heyecan verici sosyal adalet hareketlerinin arkasındalar.

The nannies and housekeepers who marched with their families

Aileleri ve işverenleriyle birlikte yürüyen

and their employers' families --

dadılar ve ev temizlikçileri...

their activism got us an international treaty

Bu aktivizm, bizi ev hizmeti sunan işçi hakları hakkında

on domestic workers' rights.

uluslararası bir anlaşmaya götürdü.

The Nepali women who were trafficked into the sex trade --

Seks sektöründe çalışmaya zorlanan Nepalli kadınlar...

they came together, and they decided

birleştiler ve bir karar verdiler:

that they were going to make the world's first anti-trafficking organization

kaçakçılık mağdurlarının öncülüğünde yönetilecek olan,

actually headed and run by trafficking survivors themselves.

dünyanın ilk insan kaçakçılığı karşıtı örgütünü kuracaklardı.

These Indian shipyard workers were trafficked

Hindistanlı tersane işçileri, kasırganın vurduğu Katrina'da

to do post-Hurricane Katrina reconstruction.

çalıştırılmak üzere götürüldüler.

They were threatened with deportation, but they broke out of their work compound

Sınır dışı edilmekle tehdit edildiler; yine de iş anlaşmalarını bozdular

and they marched from New Orleans to Washington, D.C.,

ve emek sömürüsünü protesto etmek için New Orleans'tan

to protest labor exploitation.

Washington, D.C.,'ye yürüdüler.

They cofounded an organization called the National Guest Worker Alliance,

''National Guest Worker Alliance'' adında bir örgüt kurdular

and through this organization, they have wound up helping other workers

ve bununla diğer işçilere yardım etmeye, Walmart ve Hershey fabrikalarının

tedarik zincirlerindeki sömürü ve suistimalleri

bring to light exploitation and abuses in supply chains

in Walmart and Hershey's factories.

gün yüzüne çıkarmaya başladılar.

And although the Department of Justice declined to take their case,

Adalet Bakanlığı, davalarına bakmayı reddettiyse de

a team of civil rights lawyers won the first of a dozen civil suits

bir grup insan hakları avukatı bu şubattaki davalardan ilkini kazandı

this February, and got their clients 14 million dollars.

ve müvekkillerine 14 milyon dolar kazandırdı.

These survivors are fighting for people they don't even know yet,

Hayata tutunan bu insanlar, tanımadıkları başka insanlar

other workers, and for the possibility of a just world for all of us.

ve diğer işçiler için, adil bir dünya umudu için mücadele ediyor.

This is our chance to do the same.

Aynı şeyi yapmak için biz de bu fırsata sarılabiliriz.

This is our chance to make the decision

Bu bir fırsat ve vereceğimiz kararla

that tells us who we are, as a people and as a society;

insan ve toplum olarak kim olduğumuzu,

that our prosperity is no longer prosperity,

refahımızın başka insanların acılarına bağlı oldukça

as long as it is pinned to other people's pain;

refah olamayacağını,

that our lives are inextricably woven together;

hayatlarımızın sıkı sıkı birbirine sarılı olduğunu

and that we have the power to make a different choice.

ve farklı bir tercih yapmaya gücümüzün yettiğini söylemiş olacağız.

I was so reluctant to share my story of my auntie with you.

Sizlere teyzeciğimi anlatmayı pek istemiyordum.

Before I started this TED process and climbed up on this stage,

TED konuşması için hazırlanmaya ve bu sahneye çıkmadan önce,

I had told literally a handful of people about it,

teyzeciğimi birkaç insana gerçek anlamıyla anlatmıştım

because, like many a journalist,

çünkü birçok gazeteci gibi

I am far more interested in learning about your stories

kendimle ilgili konuşmaktansa, sizin hikâyelerinizi öğrenmek

than sharing much, if anything, about my own.

daha fazla ilgimi çekiyor.

I also haven't done my journalistic due diligence on this.

Bu konuda gazeteciliğimin gerektirdiklerini de yapmadım.

I haven't issued my mountains of document requests,

Talep ettiğim bir yığın belgeyi yayımlamadım,

and interviewed everyone and their mother,

annesi gibi görüşmediğim insanlar var

and I haven't found my auntie yet.

ve teyzeciğimi hâlâ bulmadım.

I don't know her story of what happened, and of her life now.

Hikâyesinin nasıl geliştiğini, şimdi ne yaptığını bilmiyorum.

The story as I've told it to you is messy and unfinished.

Onunla ilgili anlattıklarım dağınık ve henüz tamamlanmamış.

But I think it mirrors the messy and unfinished situation we're all in,

Ama bunun, insan kaçakçılığı açısından içinde bulunduğumuz

when it comes to human trafficking.

dağınık ve bitmemiş durumu yansıttığını düşünüyorum.

We are all implicated in this problem.

Hepimiz bu soruna bulaştık.

But that means we are all also part of its solution.

Ama bu demektir ki aynı zamanda çözümün parçasıyız.

Figuring out how to build a more just world is our work to do,

Önümüzde, nasıl daha adil bir dünya kuracağımızı anlamak var.

and our story to tell.

Anlatacağımız hikâye bu olmalı.

So let us tell it the way we should have done,

Yani, baştan beri yapmış olmamız gereken

from the very beginning.

ne varsa yapmalıyız.

Let us tell this story together.

Bu hikâyeyi birlikte anlatalım.

Thank you so much.

Çok teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)