Sheikha Al Mayassa: Globalizing the local, localizing the global

Sheikha Al Mayassa: Yereli küreselleştirme, küreseli yerelleştirme

Çeviri: Oguz Tanridag Gözden geçirme: osman oguz ahsen

Both myself and my brother

Ben ve erkek kardeşim

belong to the under 30 demographic,

demografik olarak 30 yaş altı demografiye aitiz,

which Pat said makes 70 percent,

Pat'in söylediğine göre bu yüzde yetmiş ediyormuş,

but according to our statistics

ama istatistiklere göre bu,

it makes 60 percent of the region's population.

bu bölgenin popülasyonunun yüzde 60'ını oluşturuyor.

Qatar is no exception to the region.

Katar da bölge gerçeklerinin dışında bir yer değil.

It's a very young nation led by young people.

Gençler tarafından yönetilen çok genç bir ülke.

We have been reminiscing about the latest technologies

Genç olmak insana en yeni teknolojileri

and the iPods,

ve iPod'ları hatırlattığı kadar

and for me the abaya,

bana aynı zamanda bu gün giydiğim geleneksel

my traditional dress that I'm wearing today.

bir giysi olan abaya' yı da hatırlatıyor.

Now this is not a religious garment,

Bu ne dini bir giysi

nor is it a religious statement.

ne de bunu söylemek dinle alakalı.

Instead, it's a diverse cultural statement

Buna karşın, o, bizim onu giymeyi

that we choose to wear.

seçmemizle ilgili kültürel bir olgu.

Now I remember a few years ago,

Şimdi bir kaç yıl önce,

a journalist asked Dr. Sheikha, who's sitting here,

bir gazetecinin burada oturan

president of Qatar University --

Katar Üniversitesi başkanı Dr. Sheikha'ya

who, by the way, is a woman --

sorduğu soruyu hatırlıyorum--o da (benim gibi) kadındı.--

he asked her whether she thought

Gazeteci ona abaya' nın onun

the abaya hindered or infringed her freedom in any way.

özgürlüğünü herhangi bir biçimde ihlal edip etmediğini sordu.

Her answer was quite the contrary.

Onun cevabı ise çok farklıydı.

Instead, she felt more free,

O kendisini daha özgür hissettiğini,

more free because she could wear whatever she wanted

çünkü abaya'nın altına

under the abaya.

ne isterse giyebildiğini söyledi.İşe pijamalarıyla

She could come to work in her pajamas and nobody would care.

gelebileceğini ve bununla kimsenin ilgilenmeyeceğini söyledi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Not that you do; I'm just saying.

Sizin anladığınız anlamda söylemiyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

My point is here, people have a choice --

Benim burada kastettiğim, insanlar tercihlere sahiptir--

just like the Indian lady could wear her sari

Hintli bir kadının sari giymeyi ya da Japon bir kadının

or the Japanese woman could wear her kimono.

kimono giymeyi tercih etmesinde olduğu gibi.

We are changing our culture from within,

Biz kültürümüzü bunlar arasında değerlendirirken

but at the same time

aynı zamanda

we are reconnecting with our traditions.

geleneklerimizle de bağlantı kuruyoruz.

We know that modernization is happening.

Modernleşmenin süregeldiğini biliyoruz.

And yes, Qatar wants to be a modern nation.

Ve evet, Katar modern bir ulus olmak istiyor.

But at the same time

Fakat aynı zamanda

we are reconnecting and reasserting our Arab heritage.

biz Arab mirasıyla da yeniden bağlantı kuruyoruz.

It's important for us to grow organically.

Bizim için doğal bir sentez önemli.

And we continuously make the conscious decision

Ve biz dengeyi tutturmak için

to reach that balance.

sürekli anlamda bilinçli karar süreçleri içindeyiz.

In fact, research has shown

Hakikaten de araştırmaların gösterdiği üzere,

that the more the world is flat,

burada Tom Friedman'ın analojisini kullanırsam,

if I use Tom Friedman's analogy,

dünya ne kadar düz ya da globalse

or global,

gitgide daha fazla sayıda

the more and more people are wanting to be different.

insan daha farklı olmayı istiyor.

And for us young people,

Ve bize göre genç insanlar

they're looking to become individuals

birey haline gelmeye ve

and find their differences amongst themselves.

başkaları arasında kendilerini bulmaya bakıyorlar.

Which is why I prefer the Richard Wilk analogy

Bu nedenle ben de Richard Wilk'in analojisini tercih ediyorum

of globalizing the local

ki o yereli küresel

and localizing the global.

ve küresel olanı yerel yapma şeklindedir.

We don't want to be all the same,

Hepimiz aynı olsun istemiyoruz,

but we want to respect each other and understand each other.

ama birbirimize saygı duyalım ve anlayalım diyoruz.

And therefore tradition becomes more important,

Ve bundan dolayı gelenek daha önemli hale geliyor,

not less important.

daha az değil.

Life necessitates a universal world,

Yaşam üniversal bir dünyayı gerekli kılıyor,

however, we believe in the security

ama aynı zamanda biz yerel kimliğin

of having a local identity.

güvence altında olmasına da inanıyoruz.

And this is what the leaders of this region

Ve bu da bu bölgenin liderlerinin

are trying to do.

yapmaya çalıştığı şeydir.

We're trying to be part of this global village,

Küresel bir köyün parçası olmaya çalışıyoruz,

but at the same time we're revising ourselves

fakat aynı zamanda kültürel kurumlarımız ve

through our cultural institutions and cultural development.

gelişimimiz yoluyla kendimizi yeniliyoruz.

I'm a representation of that phenomenon.

Ben bu fenomenin bir temsilcisiyim.

And I think a lot of people in this room,

Ve bu odadaki bir çok insanın, benimle aynı konumu

I can see a lot of you are in the same position as myself.

paylaşan bir çok insanın varlığını görebiliyorum.

And I'm sure, although we can't see the people in Washington,

Ve eminim ki, Washington'daki insanları görmesek bile

they are in the same position.

onlar da aynı konumdadır.

We're continuously trying to straddle

Biz sürekli olarak farklı dünyalar,

different worlds, different cultures

farklı kültürler arasında denge kurmak için çalışıyoruz

and trying to meet the challenges

ve kendimizden ve başkalarından

of a different expectation

kaynaklanan farklı beklentilerin

from ourselves and from others.

karşılaşmasına gayret ediyoruz.

So I want to ask a question:

Bir soru sormak isterim;

What should culture in the 21st century look like?

21. yüzyıldaki kültür neye benzemek zorundadır?

In a time where the world is becoming personalized,

Zamanla dünya kişiselleştiğinde,

when the mobile phone, the burger, the telephone,

cep telefonu, burger, telefon,

everything has its own personal identity,

her şey kendi kişisel kimliğine sahip olduğunda,

how should we perceive ourselves

kendi kendimizi

and how should we perceive others?

ve başkalarını nasıl algılayacağız?

How does that impact our desert culture?

Bu bizim çöl kültürümüz üzerinde nasıl etkiye sahip olacak?

I'm not sure of how many of you in Washington

Pek emin değilim Washington'daki sizlerden kaçı

are aware of the cultural developments happening in the region

bu bölgede cereyan eden kültürel gelişmelerden

and, the more recent, Museum of Islamic Art

ve daha da yakın zaman içinde Katar'da 2008'de

opened in Qatar in 2008.

İslam Sanatı Müzesinin açıldığından haberli.

I myself am personalizing these cultural developments,

Ben şahsen bu kültürel gelişmeleri kendime uyguluyorum,

but I also understand

ama aynı zamanda anliyorum ki

that this has to be done organically.

bu organik biçimde olmalı.

Yes, we do have all the resources that we need

Evet, biz yeni kültürel kurumlar oluşturmak

in order to develop new cultural institutions,

için her kaynağa sahibiz,

but what I think is more important

fakat benim daha da önemli olarak bulduğum,

is that we are very fortunate

biz ileri görüşlü liderlere sahip olduğumuz

to have visionary leaders

için çok şanslıyız

who understand that this can't happen from outside,

onlar ki bu gelişmenin dışardan olamayacağına,

it has to come from within.

onun içerden gelmesi gerektiğine inanıyorlar.

And guess what?

Ve tahmin edin bakalım

You might be surprised to know that most people in the Gulf

Size sürpriz gelebilir ama körfezde

who are leading these cultural initiatives

bu kültürel girişimlerin liderliğini

happen to be women.

yapanların bir çoğu kadın.

I want to ask you, why do you think this is?

Size sormak istiyorum, sizce bu neden böyle?

Is it because it's a soft option;

Yapacak başka işimiz olmamasından

we have nothing else to do?

kaynaklanan öylesine bir iş mi?

No, I don't think so.

Hayır, bunun böyle olduğunu düşünmüyorum.

I think that women in this part of the world

Bence dünyanın bu bölümündeki kadınlar

realize that culture is an important component

insanların yerel ve bölgesel olarak

to connect people

birbirine bağlanması için

both locally and regionally.

kültürü önemli bir etken olarak görüyorlar.

It's a natural component

Bu doğal bir olgu,

for bringing people together, discussing ideas --

aynen burada TED'de yaptığımız gibi,

in the same way we're doing here at TED.

insanları biraraya getirerek fikirleri tartışmak.

We're here, we're part of a community,

Biz de düşüncelerimizi paylaşmak ve tartışmak için

sharing out ideas and discussing them.

toplumun bir parçası olarak buradayız.

Art becomes a very important part

Sanat bizim ulusal kimliğimiz için

of our national identity.

önemli hale geliyor.

The existential and social and political impact

Bir sanatçının varoluşsal,sosyal ve politik etkisi

an artist has

onun bağlı olduğu ulusun

on his nation's development of cultural identity

kültürel kimliğinin gelişimi için

is very important.

çok önemli.

You know, art and culture is big business.

Bildiğiniz gibi, sanat ve kültür büyük bir endüstri.

Ask me.

Bunu bana sorun.

Ask the chairpersons and CEOs

Sotherby ve Christie'nin

of Sotheby's and Christie's.

başkan ve yöneticilerine sorun.

Ask Charles Saatchi about great art.

Charles Saatchi'ye sanatı sorun.

They make a lot of money.

Bu yoldan bir yığın para kazanıyorlar.

So I think women in our society

Şİmdi de bizim toplumumuzda

are becoming leaders,

kadınların

because they realize

onların ilerdeki izleyicilerini düşündükleri için

that for their future generations,

lider olmaya başladığını düşünüyorum.

it's very important

Bu bizim kültürel kimliğimizi

to maintain our cultural identities.

korumamız adına çok önemli.

Why else do Greeks demand the return

Yunanlılar neden Elgin Heykellerinin

of the Elgin Marbles?

geri verilmesini istiyorlar?

And why is there an uproar

Ve neden özel bir koleksiyoncu

when a private collector tries to sell his collection

elindekileri yabancı

to a foreign museum?

bir müzeye satmaya kalktığında hengame çıkıyor?

Why does it take me months on end

Neden memleketime Londra ya da New York'tan

to get an export license from London or New York

bazı parçaları getirtebilmek amacıyla

in order to get pieces into my country?

lisans almam aylarca sürüyor?

In few hours, Shirin Neshat, my friend from Iran

Bir kaç saat içinde, bizim için çok önemli olan

who's a very important artist for us

İran'dan arkadaşım Shirin Neshat

will be talking to you.

sizlere konuşuyor olacak.

She lives in New York City, but she doesn't try to be a Western artist.

New York'ta yaşıyor ama o batılı bir sanatçı olmaya çalışmıyor.

Instead, she tries to engage

Bunun yerine,

in a very important dialogue

kendi kültürü, ulusu ve mirası

about her culture, nation and heritage.

üzerine çok önemli bir diyalog kurmaya çalışıyor.

She does that through important visual forms

Bunu fotoğraf ve film gibi

of photography and film.

görsel formlar üzerinden yapıyor.

In the same way, Qatar is trying to grow its national museums

Aynı biçimde, Katar da kendi içindeki süreçlerle ilgili

through an organic process from within.

milli müzeler geliştirmeyi amaçlıyor.

Our mission is of cultural integration and independence.

Misyonumuz kültürel bağımsızlık ve entegrasyon.

We don't want to have what there is in the West.

Batıda olanı istemiyoruz.

We don't want their collections.

Onların koleksiyonlarını istemiyoruz.

We want to build our own identities, our own fabric,

İçinde fikirlerimizin sizinkilerle,

create an open dialogue

sizinkilerin de bizimkilerle paylaşıldığı

so that we share our ideas

açık bir diyalog ortamı kurma yoluyla kendimize

and share yours with us.

ait kimliği, kendimize ait üretimi inşa etmek istiyoruz.

In a few days,

Bir kaç gün içinde,

we will be opening the Arab Museum of Modern Art.

Modern Sanatlar Arab Müzesini açmış olacağız.

We have done extensive research

Bu yeni kuruluşta Arab ve müslüman artistlerin

to ensure that Arab and Muslim artists,

ve müslüman olmayan arabların--

and Arabs who are not Muslims --

bütün arablar müslüman değildir bu arada--

not all Arabs are Muslims, by the way --

temsil edilebilmesinden

but we make sure that they are represented

emin olmak adına

in this new institution.

çok yaygın bir araştırma yaptık.

This institution is government-backed

Bu kurum devlet desteklidir

and it has been the case

ve bu proje

for the past three decades.

son otuz yıldan beri vardır.

We will open the museum in a few days,

Bu müzeyi bir kaç gün içinde açacağız,

and I welcome all of you to get on Qatar Airways

ve ben sizleri bizimle birlikte olmanız için

and come and join us.

Katar Havayollarına atlayıp gelmeniz için davet ediyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Now this museum is just as important to us as the West.

Bu müze bizim için batıdakiler ne kadar önemliyse o kadar önemli.

Some of you might have heard

Bazılarınız Cezayirli sanatçı

of the Algerian artist Baya Mahieddine,

Baya Mahieddin'in adını duymuş olabilirsiniz,

but I doubt a lot of people know

ama insanların çoğunun

that this artist worked in Picasso's studio

onun 1930'larda Paris'te Picasso'nun

in Paris in the 1930s.

stüdyosunda çalışmış olduğunu bildiğinden şüpheliyim.

For me it was a new discovery.

Benim için bu yeni bir keşifti.

And I think with time, in the years to come

Ve düşünüyorum ki zaman geçtikçe, gelen zaman içinde

we'll be learning a lot about our Picassos,

kendi Picassolarımızı, Legerlerimizi

our Legers and our Cezannes.

ve kendi Cezannelarımızı öğreneceğiz.

We do have artists,

Sanatçılara sahibiz,

but unfortunately we have not discovered them yet.

ancak ne yazık ki onları henüz keşfedemedik.

Now visual expression is just one form

Görsel dışavurumculuk

of culture integration.

kültürel entegrasyonun sadece bir formu.

We have realized that recently

Yakın zaman içinde gördük ki,

more and more people

gitgide daha fazla sayıda insan

are using the means of YouTube and social networking

hikayelerini,fotoğraflarını

to express their stories, share their photos

kendi hayat öykülerini kendi sesleri yoluyla

and tell their own stories through their own voices.

YouTube ve sosyal medya yoluyla paylaşıyorlar.

In a similar way,

Buna benzer şekilde,

we have created the Doha Film Institute.

biz de Doha Film Enstitüsünü yarattık.

Now the Doha Film Institute is an organization

Şimdi Doha Film Enstitüsü insanlara

to teach people about film and filmmaking.

filmleri ve film yapmayı öğreten bir kuruluş.

Last year we didn't have one Qatari woman filmmaker.

Geçen yıl bir Katar'lı film yapımcısı kadına sahip değildik.

Today I am proud to say

Bugün gururla söyleyebilirim ki

we have trained and educated

kendi sesleriyle kendi öykülerini

over 66 Qatari women filmmakers

yansıtabilen 66 Katar'lı

to edit, tell their own stories

film yapımcısı

in their own voices.

kadın eğittik.

(Applause)

(Alkışlar)

Now if you'll allow me, I would love to share a one-minute film

Şimdi eğer izniniz olursa sizlerle bir dakikalık bir film

that has proven to show

paylaşmak istiyorum ki bu

that a 60-sec film can be as powerful as a haiku

60 saniyelik film büyük fotoğrafı bize anlatacak

in telling a big picture.

kadar güçlü.

And this is one of our filmmakers' products.

Ve işte bizim film yapımıcılarımızın ürünlerinden biri.

(Video) Boy: Hey listen! Did you know that the stocks are up?

(Video) Çocuk: Borsanın yükseldiğini biliyor musun?

Who are you playing?

Kimin rolünü yapıyorsun?

Girl: Uncle Khaled. Here, put on the headscarf.

Kız: Halit Amca :" başörtünü bağla."

Khaled: Why would I want to put it on?

Halit: Neden onu bağlayacak mışım?

Girl: Do as you're told, young girl.

Kız: Sana söyleneni yap genç bayan.

Boy: No, you play mom and I play dad. (Girl: But it's my game.)

Çocuk: Hayır, sen anneyi oyna ben de babayı.

Play by yourself then.

( Kız: Ama bu benim oyunum) Kendi kendine oyna o zaman.

Girl: Women! One word and they get upset.

Kız: Kadınlar! Tek bir kelime ve onlar bozuluyor.

Useless.

İşe yaramaz.

Thank you. Thank you!

Teşekkür ederim. Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)

SM: Going back to straddling between East and West,

SM : Batıyla doğu arasındaki gezintiye geri dönersek,

last month we had our second Doha Tribeca Film Festival

geçen ay burada Doha'da İkinci Tribeca

here in Doha.

Film Festivalimiz yapıldı.

The Doha Tribeca Film Festival

Doha Tribeca Film Festivali

was held at our new cultural hub, Katara.

yeni kültürel merkezimiz Katara'da yapıldı.

It attracted 42,000 people,

42000 kişiyi cezbetti,

and we showcased 51 films.

ve 51 film gösterildi.

Now the Doha Tribeca Film Festival

Şimdi, Doha Tribeca Film Festival

is not an imported festival,

ithal bir festival olmaktan çok

but rather an important festival

New York ve Doha şehirleri arasında

between the cities of New York and Doha.

yapılan önemli bir festivaldir.

It's important for two things.

İki açıdan önemlidir.

First, it allows us to showcase

Birincisi, dünyanın en kozmopolitan

our Arab filmmakers and voices

şehirlerinden biri olan New York' ta

to one of the most cosmopolitan cities in the world,

Arab film yapımcılarının

New York City.

sesleri duyuluyor.

At the same time, we are inviting them

Aynı zamanda, biz onları bizim dünyamızı

to come and explore our part of the world.

görmeleri ve keşfetmeleri için davet ediyoruz.

They're learning our culture, our language, our heritage

Onlar bu yolla bizim kültürümüzü, dilimizi, geleneklerimizi

and realizing we're just as different

öğrenerek bizim farklılığımızı

and just the same as each other.

ve benzerliklerimizi keşfediyorlar.

Now over and over again,

Şimdi tekrar tekrar

people have said, "Let's build bridges,"

insanlar "Aramızda köprüler kuralım" dediler,

and frankly, I want to do more than that.

ve samimi olarak, ben bundan daha fazlasını yapmak istiyorum.

I would like break the walls of ignorance

Doğuyla batı arasındaki

between East and West --

ihmal duvarlarını yıkmak istiyorum.--

no, not the soft option that we have discussed before,

hayır, bunu daha önceden yaptığımız şekilde görüş

but rather the soft power

belirterek değil Joseph Nye'nin önceden söylediği tarzda

that Joseph Nye has spoken about before.

yumuşak bir güçle yapmak istiyorum.

Culture's a very important tool to bring people together.

Kültür insanları biraraya getirmede çok önemli bir araç.

We should not underestimate it.

Bunun gücünü ihmal etmemeliyiz.

"Know thyself,"

" Kendini Bil"

that is the journey of self-expression and self-realization

bu kendi kendini ifade etme ve kendini tanıma

that we are traveling.

yolculuğudur.

Now I don't pretend to have all the answers,

Şimdi bütün yanıtları biliyor gibi davranamam,

but I know that me as an individual

ama kişi olarak ben ve

and we as a nation

ulus olarak biz

welcome this community

yayılmaya değer düşünceler adına

of ideas worth spreading.

bu topluluğa kucak açıyoruz.

This is a very interesting journey.

Bu çok ilginç bir macera.

I welcome you on board

Kültürel girişimler ve tartışmalar

for us to engage and discuss new ideas

yoluyla insanların biraraya gelmesine

of how to bring people together

yardımcı olacak yeni düşünceleri

through cultural initiatives and discussions.

tartışmak adına sizlere hoşgeldiniz diyorum.

Familiarity destroys and trumps fear. Try it.

Yakınlaşma korkuyu ortadan kaldırır. Bunu deneyelim.

Ladies and gentlemen, thank you very much. Shokran.

Bayanlar ve baylar, çok teşekkür ederim. Şükran.

(Applause)

(Alkışlar)