Peter Eigen: How to expose the corrupt

Peter Eigen: "Yozlaşmış" nasıl ifşa edilir?

Çeviri: Some Anon Gözden geçirme: Cagla Taskin

I am going to speak about corruption,

Yozlaşmayla ilgili konuşacağım

but I would like to juxtapose

fakat iki farklı şeyi

two different things.

yan yana getirmek istiyorum.

One is the large global economy,

Biri, büyük küresel ekonomi,

the large globalized economy,

büyük küreselleşmiş ekonomi

and the other one is the small, and very limited,

ve diğeri de geleneksel hükümetlerimizin

capacity of our traditional governments

ve onların uluslararası kurumlarının

and their international institutions

bu ekonomiyi yönetmekteki, şekillendirmekteki

to govern, to shape, this economy.

küçük ve çok sınırlı kapasitesi.

Because there is this asymmetry,

Çünkü, temelde, aksayan yönetimi

which creates, basically,

yaratan

failing governance.

bu asimetri var.

Failing governance in many areas:

Birçok alanda aksayan yönetim;

in the area of corruption and the area of destruction of the environment,

yozlaşma alanında ve çevrenin yok edilmesi alanında,

in the area of exploitation of women and children,

çocukların ve kadınların sömürülmesi alanında,

in the area of climate change,

iklim değişikliği alanında.

in all the areas in which we really need

Dünya çapında bir arenada faaliyet

a capacity to reintroduce

gösteren ekonomiye, siyasetin üstünlüğünü

the primacy of politics

tekrar sokabilme kapasitesine

into the economy,

gerçekten

which is operating in a worldwide arena.

ihtiyacımız olan tüm alanlarda.

And I think corruption,

Ve bence yozlaşma

and the fight against corruption,

ve yozlaşmaya karşı savaş

and the impact of corruption,

ve yozlaşmanın etkisi,

is probably one of the most interesting ways

benim, bu "yönetim aksaklığı"yla

to illustrate what I mean

ne düşündüğümü göstermenin

with this failure of governance.

muhtemelen en ilginç yollarından biridir.

Let me talk about my own experience.

Size kendi tecrübemden bahsedeyim.

I used to work as the director

Dünya Bankası'nın Nairobi'deki

of the World Bank office in Nairobi

Doğu Afrika ofisinde

for East Africa.

müdür olarak çalışıyordum.

At that time, I noticed

O zaman fark ettim ki,

that corruption, that grand corruption,

yozlaşma, büyük yozlaşma,

that systematic corruption,

sistematik yozlaşma

was undermining everything we were trying to do.

yapmaya çalıştığımız her şeyi baltalıyordu.

And therefore, I began

Ve bu yüzden,

to not only try to protect

ben de

the work of the World Bank,

Dünya Bankası'nın işlerini,

our own projects, our own programs

kendi projelerimizi, kendi programlarımızı

against corruption,

yozlaşmaya karşı

but in general, I thought, "We need a system

korumaya çalışmaya başladım fakat bunun dışında da

to protect the people

genel olarak, dünyanın bu kısmındaki insanları

in this part of the world

yozlaşmanın tahribatından korumak için

from the ravages of corruption."

bir sisteme ihtiyacımız olduğunu düşündüm.

And as soon as I started this work,

Ve bu çalışmaya başladığım gibi

I received a memorandum from the World Bank,

Dünya Bankası'ndan bir memorandum aldım,

from the legal department first,

önce hukuk bölümünden;

in which they said, "You are not allowed to do this.

şöyle söylüyorlardı: "Bunu yapmaya izniniz yoktur.

You are meddling in the internal affairs of our partner countries.

Ortağımız olan ülkelerin iç işlerine karışıyorsunuz.

This is forbidden by the charter of the World Bank,

Dünya Bankası tüzüğünce bu yasaklanmıştır.

so I want you to stop your doings."

Bunlara bağlı olarak faaliyetlerinizi durdurmanızı istiyoruz."

In the meantime, I was chairing

Bu arada ben meselâ bağışçı

donor meetings, for instance,

toplantılarına başkanlık ediyordum,

in which the various donors,

bu toplantılarda çeşitli bağışçılar

and many of them like to be in Nairobi --

- ve çoğu Nairobi'de olmaktan hoşlanıyordu;

it is true, it is one of the

doğru, Nairobi dünyanın

unsafest cities of the world,

en emniyetsiz şehirlerinden biri

but they like to be there because the other cities

fakat orada olmaktan hoşlanıyorlardı çünkü

are even less comfortable.

diğer şehirler daha da rahatsızdı.

And in these donor meetings, I noticed

Ve bu bağışçı toplantılarında fark ettim ki

that many of the worst projects --

müşterilerimiz,

which were put forward

hükümetler, girişimciler tarafından

by our clients, by the governments,

sunulan

by promoters,

en kötü projelerin çoğu

many of them representing

-ki bunların çoğu

suppliers from the North --

kuzeydeki firmaları temsil ediyordu-

that the worst projects

en kötü projeler

were realized first.

ilk uygulanan projelerdi.

Let me give you an example:

Size bir örnek vereyim.

a huge power project,

Dev bir enerji projesi,

300 million dollars,

-300 milyon dolar değerinde-

to be built smack into

batı Kenya'nın tam da en hassas

one of the most vulnerable, and one of the most beautiful,

ve en güzel yerlerinden birine

areas of western Kenya.

yapılacaktı.

And we all noticed immediately

Ve hepimiz, bu projenin ekonomik

that this project had no economic benefits:

bir faydası olmayacağını hemen fark ettik.

It had no clients, nobody would buy the electricity there,

Müşterisi yoktu. Orada kimse elektrik satın almazdı.

nobody was interested in irrigation projects.

Kimse sulama projeleriyle ilgilenmiyordu.

To the contrary, we knew that this project

Diğer taraftan, bu projenin,

would destroy the environment:

çevreyi yok edeceğini,

It would destroy riparian forests,

Samburu ve Tokana adındaki bölgenin

which were the basis for

göçebe gruplarının hayatta kalmalarının

the survival of nomadic groups,

temeli olan nehir kıyısı ormanlarını

the Samburu and the Turkana in this area.

yok edeceğini biliyorduk.

So everybody knew this is a, not a useless project,

Yani bu projenin sadece gereksiz bir proje olmadığını,

this is an absolute damaging, a terrible project --

ayrıca kesin zarar verecek, korkunç bir proje olduğunu hepimiz biliyorduk;

not to speak about the future indebtedness of the country

ve tabii, bu yüzlerce milyon dolar için

for these hundreds of millions of dollars,

ülkenin gelecekteki borçlanmasından

and the siphoning off

ve kıt olan ekonomik kaynakların

of the scarce resources of the economy

daha önemli olan okullar, hastaneler vb.

from much more important activities

alanlardan çekilmesinden

like schools, like hospitals and so on.

bahsetmeye gerek bile yok.

And yet, we all rejected this project,

Ve hepimiz projeyi reddettik.

none of the donors was willing

Bağışçıların hiçbiri adlarının

to have their name connected with it,

bu projeyle anılmasını istemedi

and it was the first project to be implemented.

ve bu uygulanan ilk projeydi.

The good projects, which we as a donor community

Bağışçılar topluluğu olarak sahipleneceğimiz

would take under our wings,

iyi projeler

they took years, you know,

yıllar aldı;

you had too many studies,

birçok çalışma yapmanız gerekiyordu

and very often they didn't succeed.

ve çoğunlukla bunlar başarıya ulaşmıyordu.

But these bad projects,

Fakat bu kötü projeler,

which were absolutely damaging -- for the economy

ekonomi için kesinlikle zararlı olan,

for many generations, for the environment,

nesiller boyunca çevre için zararlı olan,

for thousands of families who had to be resettled --

binlerce ailenin başka yerlere göç etmesine neden olan

they were suddenly put together

bu kötü projeler, birden,

by consortia of banks,

bankaların, tedarikçi aracılarının,

of supplier agencies,

sigorta acentalarının

of insurance agencies --

-Almanya'daki Hermes ve benzerleri gibi- oluşturduğu

like in Germany, Hermes, and so on --

konsorsiyumlar tarafından biraraya getirildi.

and they came back very, very quickly,

Ve oranın güçlü seçkinleriyle kuzeyin

driven by an unholy alliance

tedarikçileri arasındaki

between the powerful elites

bir şer ittifakının önderliğinde

in the countries there

çok çok hızlı

and the suppliers from the North.

bir şekilde geri geldiler.

Now, these suppliers

Şimdi, bu büyük tedarikçiler

were our big companies.

bizim büyük şirketlerimizdi.

They were the actors of this global market,

Onlar, başlangıçta değindiğim

which I mentioned in the beginning.

bu küresel pazarın oyuncularıydı.

They were the Siemenses of this world,

Onlar bu dünyanın Siemens'leriydi,

coming from France, from the UK, from Japan,

Fransa'dan, Birleşik Krallık'tan, Japonya'dan,

from Canada, from Germany,

Kanada'dan, Almanya'dan geliyorlardı

and they were systematically driven

ve sistematik olarak büyük ölçekli,

by systematic, large-scale corruption.

sistematik yozlaşmayla yönleniyorlardı.

We are not talking about

Burada

50,000 dollars here,

50.000 dolardan

or 100,000 dollars there, or one million dollars there.

ya da 10.000 dolardan ya da bir milyon dolardan bahsetmiyoruz.

No, we are talking about 10 million, 20 million dollars

Hayır, 10 milyon, 20 milyon dolardan bahsediyoruz,

on the Swiss bank accounts,

İsviçre bankalarındaki,

on the bank accounts of Liechtenstein,

Liechtenstein bankalarındaki hesaplarda bulunan

of the president's ministers,

başkanın bakanlarına, devletle ilgili sektörlerdeki üst düzey yetkililere

the high officials in the para-statal sectors.

ait olan paradan bahsediyoruz.

This was the reality which I saw,

Gördüğüm gerçek buydu

and not only one project like that:

ve bu sadece bu proje değildi.

I saw, I would say,

Sanıyorum, Afrika'da çalıştığım

over the years I worked in Africa,

yıllar boyunca bunun gibi

I saw hundreds of projects like this.

yüzlerce proje gördüm.

And so, I became convinced

Ve böylece,

that it is this systematic corruption

bu ülkelerdeki ekonomi politikalarının oluşturulmasını bozan

which is perverting economic policy-making in these countries,

bu sistematik yozlaşmanın,

which is the main reason

buralardaki

for the misery, for the poverty,

acının, yoksulluğun,

for the conflicts, for the violence,

çatışmaların, şiddetin,

for the desperation

umutsuzluğun

in many of these countries.

temel nedeni olduğuna ikna oldum.

That we have today

Bugün hâlâ,

more than a billion people below the absolute poverty line,

bir milyardan fazla insanın mutlak yoksulluk sınırının altında olması,

that we have more than a billion people

içme suyu olmayan

without proper drinking water in the world,

bir milyardan fazla insanın olması,

twice that number,

bunun iki katı,

more than two billion people

iki milyardan fazla insanın

without sanitation and so on,

temel temizlik şartlarından yoksun olması

and the consequent illnesses

ve bunlara bağlı olan

of mothers and children,

anne ve çocuk hastalıkları,

still, child mortality of more than

hâlâ çocuk ölümlerinin -beş yaşına gelmeden

10 million people every year,

ölen çocukların- her sene

children dying before they are five years old:

10 milyondan fazla olması...

The cause of this is, to a large extent,

Bunların nedeni, büyük ölçüde

grand corruption.

büyük yozlaşmadır.

Now, why did the World Bank

Şimdi, Dünya Bankası

not let me do this work?

benim bu işi yapmama neden izin vermedi?

I found out afterwards,

Daha sonra bunu buldum;

after I left, under a big fight, the World Bank.

büyük bir kavgayla Dünya Bankası'ndan ayrıldıktan sonra.

The reason was that the members of the World Bank

Nedeni, Dünya Bankası'nın üyelerinin -Almanya dahil-

thought that foreign bribery was okay,

dış ülkelerde rüşvet vermenin

including Germany.

normal olduğunu düşünmeleriydi.

In Germany, foreign bribery was allowed.

Almanya'da, dış ülkelerde verilen rüşvete izin verilmişti.

It was even tax-deductible.

Hatta vergiden düşürülebiliyordu.

No wonder that most of the most important

Almanya'daki en önemli işletmelerin çoğunun,

international operators in Germany,

aynı zamanda Fransa ve Birleşik Krallık'takilerin

but also in France and the UK

ve İskandinavya'dakilerin her yerde, sistematik olarak

and Scandinavia, everywhere, systematically bribed.

rüşvet vermelerinde şaşırılacak bir şey yoktu.

Not all of them, but most of them.

Hepsi değil ama çoğu.

And this is the phenomenon

Ve bu, benim "aksayan yönetim" olarak

which I call failing governance,

adlandırdığım fenomendir

because when I then came to Germany

çünkü o zamanlarda Almanya'ya geldiğimde

and started this little NGO

ve burada Berlin'de, Villa Borsig'de

here in Berlin, at the Villa Borsig,

bu küçük STK'yı kurduğumda

we were told, "You cannot stop

bize şöyle dediler: "Alman ihracatçılarımızın

our German exporters from bribing,

rüşvet vermelerini engelleyemezsiniz

because we will lose our contracts.

çünkü kontratlarımızı kaybederiz.

We will lose to the French,

Fransızlar'a geçiliriz,

we will lose to the Swedes, we'll lose to the Japanese."

İsveçliler'e geçiliriz, Japonlar'a geçiliriz."

And therefore, there was a indeed a prisoner's dilemma,

Ve bundan dolayı, tekil bir şirket,

which made it very difficult

tekil bir ihracat ülkesi için

for an individual company,

"Biz, büyük şirketlerin bu

an individual exporting country

ölümcül ve feci rüşvet verme alışkanlığını

to say, "We are not going to

devam ettirmeyeceğiz." demeyi zorlaştıran

continue this deadly, disastrous

gerçekten bir

habit of large companies to bribe."

"mahkûm ikilemi" oluşmuştu.

So this is what I mean

İşte "aksayan yönetim"le

with a failing governance structure,

kastettiğim şey buydu;

because even the powerful government,

çünkü Almanya'da sahip olduğumuz gibi

which we have in Germany, comparatively,

nispeten güçlü bir hükümet bile

was not able to say,

"Şirketlerin, yurtdışında rüşvet vermelerine

"We will not allow our companies to bribe abroad."

izin vermeyeceğiz." diyemiyordu.

They needed help,

Yardıma ihtiyaçları vardı

and the large companies themselves

ve büyük şirketlerin kendileri de

have this dilemma.

bu ikilemin içindeydiler.

Many of them didn't want to bribe.

Birçoğu rüşvet vermek istemiyordu.

Many of the German companies, for instance,

Alman şirketlerinin çoğu, meselâ,

believe that they are really

gerçekten iyi bir fiyata

producing a high-quality product

yüksel kaliteli bir ürün ürettiklerine

at a good price, so they are very competitive.

yani çok rekabetçi olduklarına inanıyorlardı.

They are not as good at bribing

Rüşvet vermekte, uluslararası rakiplerinin

as many of their international competitors are,

çoğu kadar iyi değillerdi

but they were not allowed

fakat güçlerini

to show their strengths,

gösteremiyorlardı çünkü

because the world was eaten up

dünya, bu büyük yozlaşmayla

by grand corruption.

yiyip bitiriliyordu.

And this is why I'm telling you this:

Ve size bunu anlatmamın nedeni de bu;

Civil society rose to the occasion.

sivil toplum kendini gösterdi.

We had this small NGO,

Küçük bir STK'mız vardı,

Transparency International.

Transparency International [Uluslararası Şeffaflık].

They began to think of

Bu "mahkûm ikilemi"nden

an escape route from this prisoner's dilemma,

nasıl kurtulunabileceğini düşünmeye başladık

and we developed concepts

ve ortak eylemlerle

of collective action,

ilgili fikirler geliştirdik;

basically trying to bring various competitors

temelde, çeşitli rakipleri

together around the table,

aynı masa etrafına getirmeye çalışıp

explaining to all of them

hepsine birden

how much it would be in their interests

aynı anda rüşvetten vazgeçmelerinin

if they simultaneously would stop bribing,

ne kadar kendi çıkarlarına olacağını anlattık

and to make a long story short,

ve özetlemek gerekirse,

we managed to eventually

neticede Almanya'yı diğer

get Germany to sign

OECD ülkeleriyle beraber ve bazı başka

together with the other OECD countries

ihracatçılarla birlikte

and a few other exporters.

1997'de, OECD himayesinde,

In 1997, a convention,

herkesi kanunlarını değiştirmeye

under the auspices of the OECD,

ve dış ülke rüşvetlerini suç kabul etmeye

which obliged everybody

zorlayan bir sözleşmeyi

to change their laws

imzalamaya

and criminalize foreign bribery.

ikna ettik.

(Applause)

(Alkış)

Well, thank you. I mean, it's interesting,

Evet, teşekkür ederim, bence şu ilginçti;

in doing this,

bunu yaparken

we had to sit together with the companies.

şirketlerle birlikte oturmamız gerekti.

We had here in Berlin, at the Aspen Institute on the Wannsee,

Burada, Berlin'de Wannsee'deki Aspen Enstitüsü'nde

we had sessions with about

endüstrinin önde gelen

20 captains of industry,

20 kişisiyle toplantılar yaptık

and we discussed with them

ve onlarla uluslararası rüşvetle

what to do about international bribery.

ilgili neler yapılması gerektiğini tartıştık

In the first session -- we had three sessions

ilk toplantıda; iki yıllık süre boyunca

over the course of two years.

üç toplantımız oldu.

And President von Weizsäcker, by the way,

Ve başkan von Weizsäcker, bu arada,

chaired one of the sessions, the first one,

toplantılardan birine, ilkine,

to take the fear away

STK'larla uğraşmaya alışık olmayan

from the entrepreneurs,

girişimcilerin korkularını

who were not used to deal

azaltmak için

with non-governmental organizations.

başkanlık etti.

And in the first session, they all said,

Ve ilk toplantıda, hepsi,

"This is not bribery, what we are doing." This is customary there.

"Bu yaptığımız rüşvet vermek değil. Bunlar oradaki adetler gereğincedir.

This is what these other cultures demand.

Bunlar, diğer kültürlerin talep ettiği şeyler.

They even applaud it.

Alkışlıyorlar hatta."

In fact, [unclear]

Aslında, Martin Walser

still says this today.

bunu bugün hâlâ söylüyor.

And so there are still a lot of people

Ve böylece rüşvetten vazgeçmeye

who are not convinced that you have to stop bribing.

ikna olmayan hâlâ birçok insan bulunuyor.

But in the second session,

Fakat ikinci toplantıda,

they admitted already that they would never do this,

bu ülkelerde yaptıklarını burada, Almanya'da

what they are doing in these other countries,

ya da Birleşik Krallık'ta ya da benzerlerinde

here in Germany, or in the U.K., and so on.

asla yapmayacaklarını itiraf ettiler.

Cabinet ministers would admit this.

Kabine bakanları bunu itiraf etti.

And in the final session, at the Aspen Institute,

Ve Aspen Enstitüsü'ndeki son toplantıda,

we had them all sign an open letter

OECD sözleşmesine katılımlarını

to the Kohl government, at the time,

rica eden, Kohl hükümetine

requesting that they

bir açık mektuba

participate in the OECD convention.

imza atmalarını sağladık.

And this is, in my opinion,

Ve bu, benim düşünceme göre

an example of soft power,

yumuşak gücün bir örneğidir

because we were able to convince them

çünkü onları bize uymaya

that they had to go with us.

ikna edebildik.

We had a longer-term time perspective.

Daha uzun vadeli bir zaman perspektifimiz vardı.

We had a broader,

Daha yaygın,

geographically much wider,

coğrafi olarak daha geniş

constituency we were trying to defend.

bir sorumluluk alanımız vardı savunmaya çalıştığımız.

And that's why the law has changed.

Ve kanun da bu yüzden değişti.

That's why Siemens is now in the trouble they are in

Siemens'in şu anda içinde bulunduğu sıkıntının nedeni bu.

and that's why MIN is in the trouble they are in.

MIN'in içinde bulunduğu sıkıntının nedeni bu.

In some other countries, the OECD convention

Bazı başka ülkelerde OECD sözleşmesi

is not yet properly enforced.

henüz doğru düzgün uygulanmıyor.

And, again, civil societies

Ve gene, sivil toplumlar

breathing down the neck of the establishment.

kurumların ensesindeler.

In London, for instance,

Londra'da meselâ,

where the BAE got away

BAE'nin büyük bir yolsuzluk yaparak

with a huge corruption case,

yakasını kurtardığı, Ciddi Dolandırıcılıklar Ofisi'nin

which the Serious Fraud Office tried to prosecute,

dava açmak istediği bir olay vardı.

100 million British pounds,

100 milyon İngiliz Sterlini,

every year for ten years,

on yıl boyunca her yıl

to one particular official of one particular friendly country,

belli bir dost ülkedeki belli bir yetkiliye verildi.

who then bought for

Daha sonra bu ülke de

44 billion pounds of military equipment.

44 milyar sterlinlik askeri teçhizat satın aldı.

This case, they are not prosecuting in the UK.

Bu dava Birleşik Krallık'ta açılmadı.

Why? Because they consider this

Neden? Çünkü bunun, Büyük Britanya halkının

as contrary to the security interest

güvenlik çıkarlarıyla ters düştüğünü

of the people of Great Britain.

düşünüyorlar.

Civil society is pushing, civil society

Sivil toplum baskı yapıyor; sivil toplum

is trying to get a solution to this problem,

bu soruna bir çözüm bulmaya çalışıyor

also in the U.K.,

Birleşik Krallık'ta ve aynı zamanda yeterli

and also in Japan, which is not properly enforcing,

uygulamaları göstermeyen Japonya'da

and so on.

ve benzeri ülkelerde.

In Germany, we are pushing

Almanya'da biz, müteakip

the ratification of the UN convention,

BM sözleşmesinin onaylanması

which is a subsequent convention.

için baskı yapıyoruz.

We are, Germany, is not ratifying.

Biz, Almanya, onaylamıyoruz.

Why? Because it would make it necessary

Neden? Çünkü bu,

to criminalize the corruption

vekillerin yolsuzluklarının

of deputies.

suş teşkil etmesi anlamına gelecek.

In Germany, we have a system where

Almanya'da, devlet memurlarına

you are not allowed to bribe a civil servant,

rüşvet vermenin yasak olduğu

but you are allowed to bribe a deputy.

fakat vekillere verilebildiği bir sisteme sahibiz.

This is, under German law, allowed,

Bu, Alman hukukuna göre yasal.

and the members of our parliament don't want to change this,

Ve parlamento üyeleri bunu değiştirmek istemiyor

and this is why they can't sign

ve bu, yabancı ülkelerde rüşvet karşıtı BM sözleşmesini

the U.N. convention against foreign bribery --

imzalamamalarının nedeni.

one of they very, very few countries

Dünyada her yerde dürüstlük

which is preaching honesty and good governance everywhere in the world,

ve iyi yönetim vaazları veren çok çok az ülkeden biri

but not able to ratify the convention,

fakat 160 ülkede kitaplara sokmayı

which we managed to get on the books

başardığımız bir sözleşmeyi

with about 160 countries all over the world.

onaylamaktan aciz.

I see my time is ticking.

Zamanımın dolduğunu görüyorum.

Let me just try to

İzin verin

draw some conclusions from what has happened.

olanlardan bazı sonuçlarlar çıkartayım.

I believe that what we managed to achieve

İnanıyorum ki bizim yozlaşmayla mücadelede

in fighting corruption,

başardıklarımız

one can also achieve

"aksayan yönetimin"in başka

in other areas of failing governance.

yönleriyle mücadelede de başarılabilir.

By now, the United Nations

Şu anda Birleşmiş Milletler

is totally on our side.

tamamen bizim yanımızda.

The World Bank has turned from Saulus to Paulus; under Wolfensohn,

Dünya Bankası, Wolfensohn ile birlikte 180 derece yön değiştirdi

they became, I would say, the strongest

ve bence dünyanın en güçlü

anti-corruption agency in the world.

yozlaşma karşıtı organı oldular.

Most of the large companies

Büyük şirketlerin çoğu, şimdi,

are now totally convinced

rüşvete karşı

that they have to put in place

çok güçlü politikalar

very strong policies

uygulamaya koymaları gerektiğine

against bribery and so on.

tamamen ikna oldular.

And this is possible because civil society

Ve bu mümkün oldu çünkü sivil toplum,

joined the companies

şirketlere

and joined the government

ve hükümetlere

in the analysis of the problem,

problemin analizinde,

in the development of remedies,

çözümlerin geliştirilmesinde,

in the implementation of reforms,

reformların uygulanmasında

and then later, in the monitoring of reforms.

ve daha sonra da reformların izlenmesinde katıldı.

Of course, if civil society organizations

Tabii ki, eğer sivil toplum örgütleri

want to play that role,

bu rolü oynamak istiyorsa

they have to grow into this responsibility.

bu sorumluluğa alışmaları gerekiyor.

Not all civil society organizations are good.

Bütün sivil toplum örgütleri iyi değildir.

The Ku Klux Klan is an NGO.

Ku Klux Klan, bir STK'dır.

So, we must be aware

Yani, sivil toplumun

that civil society

kendini geliştirmesi gerektiğinin

has to shape up itself.

farkında olmalıyız.

They have to have a much more

Çok daha şeffaf bir

transparent financial governance.

finansal yönetime sahip olmalılar.

They have to have a much more participatory governance

Birçok sivil toplum örgütünün çok daha katılımcı

in many civil society organizations.

bir yönetime sahip olması gerekli.

We also need much more competence of civil society leaders.

Sivil toplum liderlerinin çok daha yetkin olmalarına da ihtiyacımız var.

This is why we have set up the governance school

Bu nedenle, burada Berlin'de, yönetim okulunu

and the Center for Civil Society here in Berlin,

ve Sivil Toplum Merkezi'ni kurduk.

because we believe most of our educational

Çünkü inanıyoruz ki, Almanya'daki

and research institutions in Germany

ve Kıta Avrupası'ndaki eğitim ve araştırma

and continental Europe in general,

enstitülerimizin çoğu, genelde, henüz

do not focus enough, yet,

sivil toplumun güçlendirilmesine ve

on empowering civil society

sivil toplum liderlerinin yetiştirilmesine

and training the leadership of civil society.

yeteri kadar odaklanmıyor.

But what I'm saying from my very practical experience:

Fakat benim kendi pratik tecrübemden yola çıkarak söylediğim şudur:

If civil society does it right

Eğer sivil toplum doğru yapar

and joins the other actors --

ve diğer aktörleri de katarsa,

in particular, governments,

özellikle hükümetleri,

governments and their international institutions,

hükümetleri ve uluslararası kurumlarını

but also large international actors,

ama aynı zamanda büyük uluslararası aktörleri,

in particular those which have committed themselves

özellikle, kendilerini kurumsal sosyal sorumluluğa

to corporate social responsibility --

adamış olanları;

then in this magical triangle

sonra, sivil toplum

between civil society,

hükümet ve özel sektör

government and private sector,

arasındaki bu sihirli üçgende

there is a tremendous chance

daha iyi bir dünya yaratmak için

for all of us to create a better world.

hepimiz için muazzam bir şans bulunmaktadır.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)