How America Fails New Parents — and Their Babies | Jessica Shortall | TED Talks

Çeviri: Ramazan Şen Gözden geçirme: kutay dimitoka

What does a working mother look like?

Çalışan bir anne nasıl görünür?

If you ask the Internet, this is what you'll be told.

Eğer internete sorarsanız, size gösterilen bu olacaktır.

Never mind that this is what you'll actually produce

Kucağınızda bir bebek ile çalışmayı denerseniz

if you attempt to work at a computer with a baby on your lap.

aslında böyle bir şey üreteceğinize aldırmayın.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But no, this isn't a working mother.

Fakat hayır, çalışan bir anne bu değildir.

You'll notice a theme in these photos. We'll look at a lot of them.

Fotoğraflarda bir tema fark edeceksiniz. Bir çoğuna bakacağız.

That theme is amazing natural lighting,

Tema harika doğal aydınlatmadır.

which, as we all know,

Hepimiz biliyoruz ki bu

is the hallmark of every American workplace.

her Amerikan iş yerinin bir özelliğidir.

There are thousands of images like these.

Bunlara benzeyen binlerce fotoğraf var.

Just put the term "working mother" into any Google image search engine,

Google fotoğraf arama motorunun mevcut fotoğraf sitesinde

stock photo site.

"çalışan anne" diye arayın.

They're all over the Internet,

Bunlar internetin her yerinde,

they're topping blog posts and news pieces,

blog ve haberlerin başlarındalar.

and I've become kind of obsessed with them and the lie that they tell us

Bize anlattıkları yalan ve bize verdikleri avuntu konusunda

and the comfort that they give us,

onlara kafayı taktım.

that when it comes to new working motherhood in America,

Konu çalışan Amerikalı annelere gelince

everything's fine.

her şey iyi.

But it's not fine.

Fakat durum iyi değil.

As a country, we are sending millions of women back to work

Bir ülke olarak, her yıl milyonlarca kadını doğumlarından

every year, incredibly and kind of horrifically soon

inanılmaz ve korkunç derecede hemen sonra

after they give birth.

işe geri döndürüyoruz.

That's a moral problem

Bu ahlaki bir problem

but today I'm also going to tell you why it's an economic problem.

ama bugün bunun ayrıca neden ekonomik bir problem olduğunu anlatacağım.

I got so annoyed and obsessed with the unreality of these images,

Bu resimlerin gerçek dışı olmasından oldukça rahatsızım ve buna kafayı taktım

which look nothing like my life,

ki bunlar benim hayatıma hiç benzemiyor.

that I recently decided to shoot and star in a parody series of stock photos

Geçenlerde dünyanın kullanmaya başlayacağı umuduyla mevcut fotoğraflarla

that I hoped the world would start to use

just showing the really awkward reality of going back to work

garip gerçekliğinin başrol oynadığı parodi serisi

when your baby's food source is attached to your body.

I'm just going to show you two of them.

Bunlardan ikisini size göstereceğim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Nothing says "Give that girl a promotion" like leaking breast milk

Sunum sırasında elbisesinden anne sütü sızan birisine

through your dress during a presentation.

"Bu kıza terfi verin." denmez de ne denir?

You'll notice that there's no baby in this photo,

Bu resimde bebek olmadığına dikkat edin.

because that's not how this works,

Çünkü bu iş böyle olmaz,

not for most working mothers.

çoğu çalışan anne için durum böyle.

Did you know, and this will ruin your day,

Biliyor musunuz, belki bilmeseniz daha iyi ama,

that every time a toilet is flushed, its contents are aerosolized

her bir sifon çekildiğinde, içeriğindekiler

and they'll stay airborne for hours?

havaya karışır ve saatlerce havada kalır?

And yet, for many new working mothers,

Ve çoğu yeni çalışan anne için,

this is the only place during the day that they can find to make food

burası gün boyunca yeni doğan bebekleri için

for their newborn babies.

besin hazırlayabilecekleri tek mekan.

I put these things, a whole dozen of them, into the world.

Bunlardan düzenlelercesini internet dünyasına koydum.

I wanted to make a point.

Bir şeye dikkat çekmek istedim.

I didn't know what I was also doing was opening a door,

Yaptığım şeyin bir kapı açtığını da bilmiyordum,

because now, total strangers from all walks of life

çünkü bugün, her kesimden hiç tanımadığım kadınlar bana

write to me all the time

bebek sahibi olduktan günler veya

just to tell me what it's like for them to go back to work

haftalar sonra tekrar işe dönmenin

within days or weeks of having a baby.

nasıl olduğuyla ilgili sürekli yazıyorlar.

I'm going to share 10 of their stories with you today.

Bugün sizinle bu hikayelerin 10 tanesini paylaşacağım.

They are totally real, some of them are very raw,

Tamamen gerçekler, bazılarıysa oldukça ham

and not one of them looks anything like this.

ve hiçbiri bile buna benzemiyor.

Here's the first.

İlki şöyle.

"I was an active duty service member at a federal prison.

"Bir federal hapishanede aktif hizmet görevlisiydim.

I returned to work after the maximum allowed eight weeks for my C-section.

Sezaryen doğum sonrası, maksimum süre olan sekiz hafta sonra işe döndüm.

A male coworker was annoyed that I had been out on 'vacation,'

"Tatile" gitmiş olmama kızan olan bir erkek iş arkadaşım

so he intentionally opened the door on me while I was pumping breast milk

süt sağarken kasti olarak kapıyı açtı ve

and stood in the doorway with inmates in the hallway."

koridordaki mahkumlarla beraber kapıda dikildi."

Most of the stories that these women, total strangers, send to me now,

Hiç tanımadığım bu kadınların çoğunun bana gönderdiği hikayeler

are not actually even about breastfeeding.

aslında emzirme ile alakalı bile değil.

A woman wrote to me to say,

Bir kadın bana şunları yazdı:

"I gave birth to twins and went back to work after seven unpaid weeks.

"İkiz dünyaya getirdim ve ücretsiz yedi haftadan sonra işe döndüm.

Emotionally, I was a wreck.

Duygusal olarak tam bir enkazdım.

Physically, I had a severe hemorrhage during labor, and major tearing,

Fiziksel olarak, doğum sırasında aşırı kanama ve aşırı yırtılma oldu,

so I could barely get up, sit or walk.

o yüzden zorla kalkıyor, oturuyor ve yürüyebiliyordum.

My employer told me I wasn't allowed to use my available vacation days

İş verenim bana bütçe sezonu olduğu için

because it was budget season."

kalan izinlerimi kullanamayacağı söyledi."

I've come to believe that we can't look situations like these in the eye

Dehşete kapılacağımızdan durumlara bu gözle

because then we'd be horrified,

bakamayacağımıza inanmaya başladım.

and if we get horrified then we have to do something about it.

Dehşete kapılırsak bununla ilgili de bir şey yapmamız gerekir.

So we choose to look at, and believe, this image.

Bu nedenle bu resme bakıp inanmayı seçiyoruz.

I don't really know what's going on in this picture,

Bu resimde neler olduğunu aslında bilmiyorum

because I find it weird and slightly creepy.

çünkü bunu garip ve biraz ürpertici buluyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Like, what is she doing?

Ne yapıyor acaba?

But I know what it tells us.

Ama bize ne anlattığını biliyorum.

It tells us that everything's fine.

Bize her şeyin yolunda olduğunu anlatıyor.

This working mother, all working mothers and all of their babies, are fine.

Bu çalışan anne, tüm çalışan anneler ve onların bebekleri gayet iyiler.

There's nothing to see here.

Burada görülecek bir şey yok.

And anyway, women have made a choice,

Her halükarda, kadın bir seçim yaptı,

so none of it's even our problem.

yani bu bizim problemimiz değil.

I want to break this choice thing down into two parts.

Bu seçim olayını iki kısıma ayırmak istiyorum.

The first choice says that women have chosen to work.

İlk seçim diyor ki, kadın çalışmayı seçti.

So, that's not true.

Aslında bu doğru değil.

Today in America, women make up 47 percent of the workforce,

Günümüzde Amerika'da, kadınlar iş gücünün yüzde 47'sini oluşturuyor

and in 40 percent of American households

ve Amerikan hanelerinin yüzde 40'ında

a woman is the sole or primary breadwinner.

evin geçimini kadın tek başına sağlıyor.

Our paid work is a part, a huge part, of the engine of this economy,

Bizim maaşlı işlerimiz bu ekonomik sürdürülebilirliliğin büyük bir parçasıdır

and it is essential for the engines of our families.

ve ailelerimizin idamesi için vazgeçilmezdir.

On a national level, our paid work is not optional.

Ulusal seviyede, maaşlı iş isteğe bağlı değildir.

Choice number two says that women are choosing to have babies,

İki numaralı seçim diyor ki, kadınlar bebek sahibi olmayı seçiyor,

so women alone should bear the consequences of those choices.

yani kadınlar bu seçimlerin sonuçlarına tek başlarına katlanmalılar.

You know, that's one of those things

Hani bazı şeyler vardır

that when you hear it in passing, can sound correct.

ve ilk duyduğunuzda kulağa mantıklı gelir.

I didn't make you have a baby.

Sana zorla bebek yaptırmadım.

I certainly wasn't there when that happened.

Bu olurken kesinlikle orada değildim.

But that stance ignores a fundamental truth,

Fakat bu duruş ulusal ölçekte ürememizin isteğe bağlı olmadığı temel

which is that our procreation on a national scale is not optional.

gerçeğini görmezden geliyor.

The babies that women, many of them working women, are having today,

Günümüzde bir çoğu çalışan kadınların sahip olduğu bebekler

will one day fill our workforce, protect our shores,

bir gün iş gücümüzü dolduracak, hudutlarımızı koruyacak,

make up our tax base.

vergi sistemimizi tamamlayacak.

Our procreation on a national scale is not optional.

Ulusal ölçekte ürememiz isteğe bağlı değildir.

These aren't choices.

Bunlar seçim değiller.

We need women to work. We need working women to have babies.

Kadınlara özellikle de bebek sahibi olmak için çalışan kadınlara ihtiyacımız var.

So we should make doing those things at the same time

Öyleyse, bu şeyleri aynı anda ve en azından hoş bir şekilde

at least palatable, right?

yapmalıyız değil mi?

OK, this is pop quiz time:

Peki, şimdi anlık sınav zamanı:

what percentage of working women in America do you think

Sizce Amerika'da ücretli doğum izni hakkı olmayan

have no access to paid maternity leave?

çalışan kadınların yüzdesi nedir?

88 percent.

Yüzde 88.

88 percent of working mothers will not get one minute of paid leave

Çalışan annelerin yüzde 88'i doğumdan sonra bir dakika bile

after they have a baby.

ücretli izin alamıyor.

So now you're thinking about unpaid leave.

Şimdi ücretsiz izini düşünüyorsunuzdur.

It exists in America. It's called FMLA. It does not work.

Amerika'da bu var. Adına da FMLA deniyor ama o çalışmıyor.

Because of the way it's structured, all kinds of exceptions,

Yapısından kaynaklanıyor, istisnalardan dolayı

half of new mothers are ineligible for it.

yeni annelerin yarısı bundan faydalanamıyor.

Here's what that looks like.

Bu şöyle bir şey.

"We adopted our son.

"Oğlumuzu evlat edindik.

When I got the call, the day he was born, I had to take off work.

Doğduğu gün çağrı geldiğinde izne ayrılmak zorunda kaldım.

I had not been there long enough to qualify for FMLA,

FMLA'ya hak kazanmak için uzun süre çalışmadım,

so I wasn't eligible for unpaid leave.

yani ücretsiz izin hakkım yoktu.

When I took time off to meet my newborn son,

Yeni doğan oğlumu görmek için izin aldığımda da

I lost my job."

işimi kaybettim."

These corporate stock photos hide another reality, another layer.

Bu kurumsal mevcut fotoğraflar başka bir gerçeği de gizliyor.

Of those who do have access to just that unpaid leave,

Ücretsiz izin hakkına sahip olan çoğu kadın,

most women can't afford to take much of it at all.

bu kadar süreyi mali olarak kaldıramıyor.

A nurse told me, "I didn't qualify for short-term disability

Bir hemşire anlatıyor: "Kısa süre iş görmezlik halinden faydalanamadım

because my pregnancy was considered a preexisting condition.

çünkü hamileliğim var olan durum olarak görüldü.

We used up all of our tax returns and half of our savings

Altı haftalık ücretsiz izin sırasında tüm vergi iadelerimizi ve

during my six unpaid weeks.

birikimimizin yarısını kullandık.

We just couldn't manage any longer.

Fakat artık daha fazla yapamadık.

Physically it was hard, but emotionally it was worse.

Fiziksel olarak bu zordu, fakat duygusal olarak daha da kötüydü.

I struggled for months being away from my son."

Oğlumdan uzak olmak beni mahvetti.

So this decision to go back to work so early,

Bu kadar erken işe gitme kararı,

it's a rational economic decision driven by family finances,

aile ekonomisi nedeniyle verilmiş mantıklı ekonomik bir karar

but it's often physically horrific

fakat bu fiziksel olarak korkunç

because putting a human into the world is messy.

çünkü dünyaya bir insan getirmek karışık bir şey.

A waitress told me,

Bir bayan garson anlatıyor:

"With my first baby, I was back at work five weeks postpartum.

"İlk bebeğimde, doğumdan beş hafta sonra işe döndüm.

With my second, I had to have major surgery after giving birth,

İkincisinde, doğumdan sonra büyük bir ameliyat geçirmek zorunda kaldım,

so I waited until six weeks to go back.

bu yüzden geri dönmek için altı hafta bekledim.

I had third degree tears."

Üçüncü derece yırtığım vardı."

23 percent of new working mothers in America

Amerika'da yeni çalışan annelerin yüzde 23'ü

will be back on the job within two weeks of giving birth.

doğumdan iki hafta sonra işe dönüyor.

"I worked as a bartender and cook, average of 75 hours a week while pregnant.

"Hamile iken haftada ortalama 75 saat barmen ve aşçı olarak çalıştım.

I had to return to work before my baby was a month old,

Bebeğim bir aylık olmadan işe geri dönmek zorunda kaldım

working 60 hours a week.

ve haftada 60 saat çalıştım.

One of my coworkers was only able to afford 10 days off with her baby."

İş arkadaşlarımdan biri bebeğiyle sadece 10 gün kalmayı karşılayabildi."

Of course, this isn't just a scenario with economic and physical implications.

Tabii ki, sonuçlar sadece ekonomik ve fiziksel değil.

Childbirth is, and always will be, an enormous psychological event.

Doğum büyük bir psikolojik olaydır ve daima öyle olacaktır.

A teacher told me,

Bir öğretmen anlatıyor:

"I returned to work eight weeks after my son was born.

"Oğlum doğduktan sekiz hafta sonra işe dönmek zorunda kaldım.

I already suffer from anxiety,

Zaten anksiyete bozukluğu yaşıyordum

but the panic attacks I had prior to returning to work were unbearable."

fakat işe dönmeden önce yaşadığım panik ataklar katlanılmazdı."

Statistically speaking,

İstatistiksel olarak konuşursak,

the shorter a woman's leave after having a baby,

anne bebeğinden ne kadar erken ayrılırsa,

the more likely she will be to suffer from postpartum mood disorders

depresyon ve anksiyete gibi doğum sonrası duygudurum bozukluğu yaşama ihtimali

like depression and anxiety,

o kadar yüksek olur.

and among many potential consequences of those disorders,

Ve bu bozuklukların birçok potansiyel sonuçları arasında

suicide is the second most common cause of death

intihar doğum sonrası ilk yıl içinde

in a woman's first year postpartum.

ikinci en yaygın ölüm nedenidir.

Heads up that this next story --

Diğer hikayeye geçelim.

I've never met this woman, but I find it hard to get through.

Bu kadınla hiç tanışmadım, ama okuması bile zor geliyor.

"I feel tremendous grief and rage that I lost an essential,

"Oğlumla yeri doldurulamaz, önemli bir zamanı kaybettiğim için

irreplaceable and formative time with my son.

keder ve öfkeyle doluyum.

Labor and delivery left me feeling absolutely broken.

Doğum sancısı ve doğum beni tam olarak çökertti.

For months, all I remember is the screaming: colic, they said.

Aylarca, tek hatırladığım şey çığlıklar: kolikmiş, öyle dediler.

On the inside, I was drowning.

İçten içe boğuluyordum.

Every morning, I asked myself how much longer I could do it.

Her sabah, kendime bunu daha ne kadar yapabileceğimi soruyordum.

I was allowed to bring my baby to work.

Bebeğimi işe getirmeme izin verildi.

I closed my office door while I rocked and shushed

Başımın belaya girmemesi için onu sallarken ve

and begged him to stop screaming so I wouldn't get in trouble.

çığlık atmaması için yalvarırken ofis kapımı kapattım.

I hid behind that office door every damn day

Her kahrolası gün o çığlık atarken ofis kapısının arkasına

and cried while he screamed.

saklandım ve ağladım.

I cried in the bathroom while I washed out the pump equipment.

Sağma makinesini yıkarken tuvalette ağladım.

Every day, I cried all the way to work and all the way home again.

Her gün, işe giderken ve eve dönerken yolda ağladım.

I promised my boss that the work I didn't get done during the day,

Gün içerisinde bitiremediğim işleri evde gece yetiştireceğimi

I'd make up at night from home.

patronuma söz verdim.

I thought, there's just something wrong with me that I can't swing this."

Bende üstesinden gelemediğim bir eksiklik olduğunu düşündüm.

So those are the mothers.

Bunlar annelerdi.

What of the babies?

Peki ya bebekler?

As a country, do we care about the millions of babies

Ülke olarak, çalışan annelerin dünyaya getirdiği milyonlarca bebeği

born every year to working mothers?

umursuyor muyuz?

I say we don't,

Bence umursamıyoruz,

not until they're of working and tax-paying and military-serving age.

ta ki çalışana, vergi ödeyene ve askerlik çağına gelene kadar.

We tell them we'll see them in 18 years,

Onları 18 yaşında göreceğimizi söylüyoruz

and getting there is kind of on them.

ve oraya varmaları da garanti değil.

One of the reasons I know this is that babies whose mothers

Bunun nedenlerinden birisi, bebekleriyle

have 12 or more weeks at home with them

12 haftadan fazla birlikte olan anneler

are more likely to get their vaccinations and their well checks in their first year,

ilk yıllarında aşıya ve kontrollere daha sık gidebiliyor,

so those babies are more protected from deadly and disabling diseases.

yani bebekler ölümcül ve sakat bırakacak hastalıklara karşı daha korunmuş oluyor.

But those things are hidden behind images like this.

Fakat bunlar bu gibi resimlerin arkasına saklanıyor.

America has a message for new mothers who work and for their babies.

Amerika'nın çalışan yeni annelere ve bebeklerine bir mesajı var.

Whatever time you get together, you should be grateful for it,

Bir araya geldiğiniz zaman, bunun için minnettar olmalısın

and you're an inconvenience

çünkü ekonomi

to the economy and to your employers.

ve iş vereniniz için bir külfetsiniz.

That narrative of gratitude runs through a lot of the stories I hear.

Bu minnettarlık hikayesi duyduğum birçok hikayede var.

A woman told me,

Bir kadın anlatıyor:

"I went back at eight weeks after my C-section

"Sezeryandan sekiz hafta sonra geri döndüm

because my husband was out of work.

çünkü kocam çalışmıyordu.

Without me, my daughter had failure to thrive.

Ben olmayınca kızım gelişemedi.

She wouldn't take a bottle.

Biberon tutamadı.

She started losing weight.

Kilo kaybetmeye başladı.

Thankfully, my manager was very understanding.

Neyse ki, yöneticim anlayışlı biriydi.

He let my mom bring my baby,

Annemin oksijen ve monitöre bağlı bebeğimi

who was on oxygen and a monitor,

mesai sırasında dört kez emzirmem

four times a shift so I could nurse her."

There's a little club of countries in the world

Dünyada yeni annelere ücretli izin vermeyen

that offer no national paid leave to new mothers.

çok az sayıda ülke var.

Care to guess who they are?

Onların kim olduğunu tahmin edin bakalım?

The first eight make up eight million in total population.

İlk sekiz tanesinin toplamda sekiz milyon nüfusu var.

They are Papua New Guinea, Suriname and the tiny island nations

Bunlar; Papua Yeni Gine, Surinam ve küçük ada ülkeleri

of Micronesia, Marshall Islands, Nauru, Niue, Palau and Tonga.

Mikronezya, Marşal adaları, Nauru, Niue, Palau ve Tonga.

Number nine is the United States of America,

Dokuz numarada ise 320 milyon kişiyle

with 320 million people.

Amerika Birleşik Devletleri var.

Oh, that's it.

Bu kadar.

That's the end of the list.

Listenin sonu.

Every other economy on the planet

Gezegendeki diğer ülkeler

has found a way to make some level of national paid leave work

bir şekilde, gelecek nesilleri yetiştirenlere

for the people doing the work of the future of those countries,

ücretli izin vermenin bir yolunu bulmuş.

but we say, "We couldn't possibly do that."

Fakat biz diyoruz ki: "Biz bunu yapamayız."

We say that the market will solve this problem,

Biz piyasanın bu problemi çözeceğini söylüyoruz,

and then we cheer when corporations offer even more paid leave to the women

ve şirketler zaten yüksek eğitimli ve yüksek maaşlı kadınlara

who are already the highest-educated and highest-paid among us.

daha fazla ücretli izin verince seviniyoruz.

Remember that 88 percent?

Yüzde 88'i hatırladınız mı?

Those middle- and low-income women are not going to participate in that.

Bu orta ve düşük gelir grubundaki kadınlar buna dahil olamayacak.

We know that there are staggering economic, financial, physical

Bu yaklaşımın ekonomik, mali, fiziksel ve

and emotional costs to this approach.

duygusal olarak sarsıcı bedelleri olduğunu biliyoruz.

We have decided -- decided, not an accident,

Ve bizler karar vererek, -tesadüfen değil-

to pass these costs directly on to working mothers and their babies.

faturayı direkt olarak çalışan annelere ve bebeklerine kestik.

We know the price tag is higher for low-income women,

Düşük gelirli kadınlar için bedelin daha yüksek olduğunu biliyoruz,

therefore disproportionately for women of color.

haliyle de beyaz olmayan kadınlar için durum daha da kötü.

We pass them on anyway.

Her şekilde görmezden geliyoruz.

All of this is to America's shame.

Bunların hepsi Amerika'nın utancıdır.

But it's also to America's risk.

Ayrıca bu Amerika için bir risk.

Because what would happen

Çünkü bireyler

if all of these individual so-called choices to have babies

bu sözde çocuk sahibi olma seçimlerini

started to turn into individual choices not to have babies.

çocuk sahibi olmama seçimine dönüştürürse ne olur?

One woman told me,

Bir bayan anlatıyor:

"New motherhood is hard. It shouldn't be traumatic.

"Yeni anne olmak zor. Bu travma olmamalı.

When we talk about expanding our family now,

Ailemizi genişletmeyi konuştuğumuzda,

we focus on how much time I would have to care for myself and a new baby.

kendim ve yeni bebek için ne kadar zaman ayırmam gerektiğine odaklanıyoruz.

If we were to have to do it again the same way as with our first,

Eğer ilkinde yaptığımız gibi yapacak isek,

we might stick with one kid."

bir çocukla yetinsek daha iyi.

The birthrate needed in America to keep the population stable

Amerika'da nüfusu sabit tutmak için ihtiyaç duyulan doğurma oranı

is 2.1 live births per woman.

kadın başına 2.1 doğumdur.

In America today, we are at 1.86.

Bugün Amerika'da, 1.86'dayız.

We need women to have babies,

Kadınların doğurmasına ihtiyacımız var

and we are actively disincentivizing working women from doing that.

fakat çalışan kadınların bunu yapmalarına aktif bir şekilde köstek oluyoruz.

What would happen to work force, to innovation, to GDP,

Eğer bu ülkenin çalışan kadınları birer birer

if one by one, the working mothers of this country were to decide

bir çocuktan fazlasına katlanamayacağına karar verirse

that they can't bear to do this thing more than once?

iş gücü, yenilikler, gayrısafi yurt içi hasıla nasıl bir hal alır?

I'm here today with only one idea worth spreading,

Bugün buraya paylaşmaya değer sadece bir fikirle geldim

and you've guessed what it is.

ve onun ne olduğunu biliyorsunuz.

It is long since time for the most powerful country on Earth

Dünyadaki en güçlü ülkelerin çoğu

to offer national paid leave

ülkelerinin geleceği için çalışan insanlara

to the people doing the work of the future of this country

ücretli izin sunalı uzun zaman oldu

and to the babies who represent that future.

ve geleceği temsil eden bebeklere.

Childbirth is a public good.

Çocuk doğumu kamu yararıdır.

This leave should be state-subsidized.

Bu izine devlet desteği sağlanmalıdır.

It should have no exceptions for small businesses,

Küçük işletmeler, çalışma süresi veya

length of employment or entrepreneurs.

girişimciler için istisnalar olmamalı.

It should be able to be shared between partners.

Ortaklar arasında paylaşılabilir olmalı.

I've talked today a lot about mothers,

Bugün anneler hakkında çok konuştum,

but co-parents matter on so many levels.

fakat ayrı çiftlerin de önemli rolleri var.

Not one more woman should have to go back to work

Bir kadın bile topallıyorken ve kanaması varken

while she is hobbling and bleeding.

işe gitmek zorunda olmamalı.

Not one more family should have to drain their savings account

Bir aile bile birkaç gün dinlenmek, toparlanmak ve çocuğuyla ilgilenmek için

to buy a few days of rest and recovery and bonding.

birikim hesabını kurutmak zorunda kalmamalı.

Not one more fragile infant

Yenidoğan bir bebek bile

should have to go directly from the incubator to day care

ailesi kısıtlı zamanlarını yoğun bakımda kullandığından dolayı

because his parents have used up all of their meager time

kuvözden direkt olarak kreşe gitmek

sitting in the NICU.

zorunda kalmamalı.

Not one more working family should be told that the collision

Çalışan ailelerin bir tanesine bile

of their work, their needed work and their needed parenthood,

çakışan görevlerinin, yani meslekleri ve ebeveynliklerinin sadece

is their problem alone.

onların problemi olduğu söylenmemeli.

The catch is that when this is happening to a new family, it is consuming,

Bityeniği şu ki, bu yeni bir ailenin başına geldiğinde tüketici oluyor

and a family with a new baby is more financially vulnerable

ve yeni bebeği olan bir aile mali olarak

than they've ever been before,

öncesine göre daha savunmasızdır.

so that new mother cannot afford to speak up on her own behalf.

Bu nedenle yeni anne kendi adına sesini yükseltemez.

But all of us have voices.

Fakat bizlerin sesi var.

I am done, done having babies,

Ben tamamım, bebek yapmayacağım

and you might be pre-baby,

ve siz bebek istiyor olabilirsiniz,

you might be post-baby,

veya bebekleriniz olabilir,

you might be no baby.

hiç bebeğiniz olmayabilir de.

It should not matter.

Bunun önemi olmamalı.

We have to stop framing this as a mother's issue,

Bunun annenin derdi veya kadınların derdi

or even a women's issue.

olduğunu söylemeyi bırakalım.

This is an American issue.

Bu Amerika'nın derdi.

We need to stop buying the lie that these images tell us.

Bu resimlerin anlattığı yalana inanmayı bırakalım.

We need to stop being comforted by them.

Onların bizi avutmasını bırakalım.

We need to question why we're told that this can't work

Tüm dünyada bunun işlediğini görüyorken

when we see it work everywhere all over the world.

bizde neden olmayacağını sorgulamamız gerek.

We need to recognize that this American reality

Bu Amerikan gerçeğini bizim için bir utanç kaynağı ve

is to our dishonor and to our peril.

tehlike olarak görmemiz gerekiyor.

Because this is not,

Çünkü gerçek bu değil,

this is not,

bu değil,

and this is not what a working mother looks like.

çalışan anne böyle gözükmüyor.

(Applause)

(Alkışlar)