Paper towns and why learning is awesome | John Green

Çeviri: Ramazan Şen Gözden geçirme: Melda Yildiz

This is a map of New York State

Bu New York eyaletinin 1937'de

that was made in 1937 by the General Drafting Company.

General Drafting Company tarafından yapılmış bir haritası.

It's an extremely famous map among cartography nerds,

Harita tutkunları arasında ünlü bir haritadır,

because down here at the bottom of the Catskill Mountains,

çünkü aşağıda, Catskill Dağları'nın hemen altında

there is a little town called Roscoe --

Roscoe adında ufak bir kasaba var--

actually, this will go easier if I just put it up here --

aslında bunu şuraya yansıtsam daha kolay olacak--

There's Roscoe, and then right above Roscoe is Rockland, New York,

Roscoe işte burada, ve Roscoe'nun hemen üstünde Rockland, New York var;

and then right above that is the tiny town of Agloe, New York.

ve onun hemen üstünde Agloe, New York adındaki minicik kasaba var.

Agloe, New York, is very famous to cartographers,

Agloe, New York, haritacılar arasında çok ünlüdür,

because it's a paper town.

çünkü kağıttan bir kenttir.

It's also known as a copyright trap.

Bir telif hakkı tuzağı olarak da bilinir.

Mapmakers -- because my map of New York and your map of New York

Haritacılar-- benim New York haritamla sizin New York haritanız

are going to look very similar, on account of the shape of New York --

New York'un şeklinden dolayı birbirine çok benzeyeceklerinden

often, mapmakers will insert fake places onto their maps,

haritacılar, telif haklarını korumak için genelde haritalarına

sahte yerler eklerler.

in order to protect their copyright.

Because then, if my fake place shows up on your map,

Çünkü böylece, eğer benim sahte yerim sizin haritanızda

I can be well and truly sure that you have robbed me.

çıkarsa, kesin ve emin olarak haritayı benden çaldığınızdan emin olabilirim.

Agloe is a scrabblization of the initials of the two guys who made this map,

Agloe, bu haritayı yapan iki adamın isimlerinin baş harflerinden oluşturulmuş-

Ernest Alpers and Otto [G.] Lindberg,

Ernest Alpers ve Otto (G.)Lindberg

and they released this map in 1937.

ve bu haritayı 1937 yılında yayımladılar.

Decades later, Rand McNally releases a map

Yıllar sonra, Rand MacNally bir harita yayımlıyor;

with Agloe, New York, on it, at the same exact intersection

üzerinde, hiçliğin ortasındaki iki toprak yolun tam olarak aynı

of two dirt roads in the middle of nowhere.

kesişiminde Agloe, New York var.

Well, you can imagine the delight over at General Drafting.

General Drafting'deki hazzı hayal edebiliyorsunuzdur.

They immediately call Rand McNally, and they say,

Hemen Rand McNally'i arıyorlar ve diyorlar ki

"We've caught you! We made Agloe, New York, up.

"Seni yakaladık! Biz Agloe, New York'ı uydurmuştuk.

It is a fake place. It's a paper town.

Orası sahte bir yer. Bir kağıttan kent.

We're going to sue your pants off!"

Seni dava edeceğiz!"

And Rand McNally says, "No, no, no, no, Agloe is real."

Ve Rand McNally şöyle diyor: "Hayır, hayır, hayır, Agloe gerçek!"

Because people kept going to that intersection of two dirt roads --

Çünkü insanlar sürekli o iki toprak yolun kesişimine gidip

(Laughter)

(Gülüşmeler)

in the middle of nowhere, expecting there to be a place called Agloe --

hiçliğin ortasında Agloe diye bir yer olmasını bekledikleri için

someone built a place called Agloe, New York.

birisi Agloe, New York adlı bir yer inşa etmiş.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It had a gas station, a general store, two houses at its peak.

Bir benzin istasyonu, bir market ve en fazla iki ev var.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And this is of course a completely irresistible metaphor to a novelist,

Ve tabii ki, bu bir romancı için karşı koyulamaz bir metafor

because we would all like to believe that the stuff that we write down on paper

çünkü hepimiz kağıda yazdığımız şeylerin, içinde yaşadığımız

can change the actual world in which we're actually living,

gerçek dünyayı değiştirebileceğine inanmak isteriz;

which is why my third book is called "Paper Towns".

bu yüzden üçüncü kitabımın ismi "Kağıttan Kentler".

But what interests me ultimately more than the medium in which this happened,

Ama en nihayetinde beni ilgilendiren şey bunun gerçekleştiği biçimden çok

is the phenomenon itself.

bu fenomenin kendisi.

It's easy enough to say that the world shapes our maps of the world, right?

Dünyanın, dünya haritalarımızı şekillendirdiğini söylemek kolay, değil mi?

Like the overall shape of the world is obviously going to affect our maps.

Yani dünyanın genel şekli tabii ki bizim haritalarımızı etkileyecek.

But what I find a lot more interesting is the way

Ama daha ilginç bulduğum şey, bizim haritaları yaptığımız

that the manner in which we map the world changes the world.

biçimin, dünyayı değiştiriyor olması.

Because the world would truly be a different place if North were down.

Çünkü eğer Kuzey aşağıda olsaydı, dünya çok farklı bir yer olurdu.

And the world would be a truly different place

Ve dünya, Alaska ve Rusya haritaların

if Alaska and Russia weren't on opposite sides of the map.

karşılıklı yerlerinde olmasaydı bambaşka bir yer olurdu.

And the world would be a different place

Ve eğer Avrupa'yı gerçek boyutunu

if we projected Europe to show it in its actual size.

gösterecek şekilde yansıtsaydık, dünya çok başka bir yer olurdu.

The world is changed by our maps of the world.

Dünya, bizim yaptığımız dünya haritalarıyla değişiyor.

The way that we choose -- sort of, our personal cartographic enterprise,

Bizim kendi haritamızı seçme biçimimiz de hayatımızın haritasını,

also shapes the map of our lives,

o da karşılığında

and that in turn shapes our lives.

hayatımızı şekillendiriyor.

I believe that what we map changes the life we lead.

Ben yaptığımız haritaların yaşadığımız hayatı değiştirdiğine inanıyorum.

And I don't mean that in some, like, secret-y Oprah's Angels network, like,

Ve bunu gizli bir Oprah'ın Melekleri ağı gibi

"kanseri düşünerek yenebilirsiniz" gibi bir şey ima ederek söylemiyorum.

you-can-think-your-way- out-of-cancer sense.

But I do believe that while maps don't show you where you will go in your life,

Ama haritaların size hayatta nereye gideceğinizi göstermeseler de,

they show you where you might go.

nereye gidebileceğinizi gösterdiğine inanıyorum.

You very rarely go to a place that isn't on your personal map.

Kişisel haritanızda olmayan bir yere çok nadir gidersiniz.

So I was a really terrible student when I was a kid.

My GPA was consistently in the low 2s.

Not ortalamam tutarlı olarak 2'nin altındaydı.

And I think the reason that I was such a terrible student

Ve bence bu kadar kötü bir öğrenci olmamın nedeni

is that I felt like education was just a series of hurdles

eğitimi önümde yükseltilmiş ve yetişkinliğe

that had been erected before me,

erişebilmek için üzerlerinden atlamam

and I had to jump over in order to achieve adulthood.

gereken engeller olarak görüyor olmamdı.

And I didn't really want to jump over these hurdles,

Ve ben o engellerin üstünden atlamak istemezdim,

because they seemed completely arbitrary, so I often wouldn't,

çünkü bana göre tamamen rastgeleydiler, bu yüzden

genelde atlamazdım, sonra insanlar beni tehdit ederlerdi,

and then people would threaten me, you know,

they'd threaten me with this "going on [my] permanent record,"

bilirsiniz, beni bu "kalıcı sicilime yazılacak" veya

or "You'll never get a good job."

"Asla iyi bir işin olmayacak"la tehdit ederlerdi.

I didn't want a good job!

Ben iyi bir iş istemiyordum ki!

As far as I could tell at eleven or twelve years old,

11 veya 12 yaşında anladığım kadarıyla,

like, people with good jobs woke up very early in the morning,

iyi bir işi olan insanlar sabahları çok erken kalkıyorlardı,

(Laughter)

(Gülüşmeler)

and the men who had good jobs, one of the first things they did

ve iyi işleri olan erkeklerin yaptığı ilk şey,

was tie a strangulation item of clothing around their necks.

boyunlarına boğucu bir öğe bağlamaktı.

They literally put nooses on themselves,

Gerçek anlamda kendilerine bir kement geçiriyorlardı

and then they went off to their jobs, whatever they were.

ve işleri her neydiyse, kalkıp oraya gidiyorlardı.

That's not a recipe for a happy life.

Mutlu bir hayatın tarifi bu değil.

These people -- in my, symbol-obsessed, twelve year-old imagination --

Bu insanların -benim sembollere takık,

these people who are strangling themselves

12 yaş hayal gücümde- her sabah ilk olarak

as one of the first things they do each morning,

kendilerini boğan bu insanların

they can't possibly be happy.

mutlu olması mümkün değildi.

Why would I want to jump over all of these hurdles

Neden tüm o engellerin üstünden atlayıp,

and have that be the end?

sonunun bu olmasını isteyeyim ki?

That's a terrible end!

Bu çok kötü bir son!

And then, when I was in tenth grade, I went to this school,

Sonra 10. sınıftayken

Birmingham, Alabama'nın dışında, Indian Springs School

Indian Springs School, a small boarding school,

outside of Birmingham, Alabama.

adında ufak bir yatılı okula gittim.

And all at once I became a learner.

Ve bir anda öğrenen biri oldum.

And I became a learner, because I found myself

Ve öğrenen biri oldum, çünkü kendimi öğrenen insanlar

in a community of learners.

topluluğu arasında bulmuştum.

I found myself surrounded by people

Kendimi, entellektüellik ve ilgililği

who celebrated intellectualism and engagement,

öven, ve benim ironik, çok-havalı

and who thought that my ironic oh-so-cool disengagement

ilgisizliğimin komik ya da zekice olmadığını düşünen,

wasn't clever, or funny,

bunu zorlu ve karışık problemlere

but, like, it was a simple and unspectacular response

verilen basit ve önemsiz bir karşılık

to very complicated and compelling problems.

olarak gören insanlar tarafından çevrelenmiş olarak buldum.

And so I started to learn, because learning was cool.

Ve öğrenmeye başladım, çünkü öğrenmek havalıydı.

I learned that some infinite sets are bigger than other infinite sets,

Bazı sonsuz setlerin diğer sonsuz setlerden daha büyük olduğunu,

and I learned that iambic pentameter is and why it sounds so good to human ears.

beşli ölçünün insan kulağına çok güzel geldiğini ve bunun sebebini öğrendim.

I learned that the Civil War was a nationalizing conflict,

İç Savaş'ın milli bir kargaşa olduğunu öğrendim,

I learned some physics,

biraz fizik öğrendim.

I learned that correlation shouldn't be confused with causation --

Korelasyonun, nedensellikle karıştırılmaması

gerektiğini öğrendim ve bu arada tüm bunlar, günlük olarak

all of these things, by the way,

enriched my life on a literally daily basis.

hayatımı zenginleştirdi.

And it's true that I don't use most of them for my "job,"

Ve bir çoğunu "işim" için kullanmadığım doğru,

but that's not what it's about for me.

ama benim için hepsi bundan ibaret değil.

It's about cartography.

Bu haritacılıkla ilgili.

What is the process of cartography?

Haritacılık süreci nasıldır?

It's, you know, sailing upon some land, and thinking,

Bilirsiniz, bir kara parçasında yolculuk yapmak

"I think I'll draw that bit of land,"

ve "Sanırım bu kara parçasını çizeceğim"

and then wondering, "Maybe there's some more land to draw."

diye düşünmek ve "Belki çizilecek biraz daha kara vardır" diye düşünmektir.

And that's when learning really began for me.

Benim için öğrenmek o zaman başladı.

It's true that I had teachers that didn't give up on me,

Benden vazgeçmeyen öğretmenlerimin olduğu doğru

and I was very fortunate to have those teachers,

ve onlara sahip olduğum için çok şanslıydım,

because I often gave them cause to think there was no reason to invest in me.

çünkü çoğu zaman onlara, bana yatırım yapmak için hiçbir sebep olmadığını

But a lot of the learning that I did in high school

düşündürürdüm. Ama lisede öğrendiğim birçok şey,

wasn't about what happened inside the classroom,

sınıfın içinde olanlarla ilgili değildi,

it was about what happened outside of the classroom.

hepsi sınıfın dışında olanlardan ibaretti.

For instance, I can tell you

Örneğin size şunu ezberden

that "There's a certain Slant of light, Winter Afternoons --

okuyabilmem: "Kış akşamlarının garip ışığı, Tunes

That oppresses, like the Heft Of Cathedral Tunes --"

Katedralinin ağırlığı gibi içi daraltıcıdır--",

not because I memorized Emily Dickinson in school

Emily Dickinson'u lisedeyken ezberlediğim- den

when I was in high school,

değil, lisedeyken

but because there was a girl when I was in high school,

Amanda adlı bir kıza

and her name was Amanda, and I had a crush on her,

yazıyor olmam, ve onun Emily Dickinson

and she liked Emily Dickinson poetry.

şiirlerini çok seviyor olmasıydı.

The reason I can tell you what opportunity cost is,

Size fırsat maliyetinin ne demek olduğunu

is because one day when I was playing Super Mario Kart on my couch,

söyleyebiliyor olmamın sebebi, bir gün kol tukta Süper Mario Kart oynarken

my friend Emmet walked in, and he said,

içeri arkadaşım Emmet girdi ve

"How long have you been playing Super Mario Kart?"

"Ne zamandır Süper Mario oynuyorsun?" dedi.

And I said, "I don't know, like, six hours?" and he said,

"Bilmem, 6 saat falan?" dedim, o da dedi ki

"Do you realize that if you'd worked at Baskin-Robbins those six hours,

"Eğer o 6 saat boyunca Baskin-Robbins'de çalışsaydın

you could have made 30 dollars, so in some ways,

30 dolar kazanmış olabileceğinin, yani bir

you just paid thirty dollars to play Super Mario Kart."

açıdan, Süper M. oynamak için 30 $ ödediğinin farkında mısın?"

And I was, like, "I'll take that deal."

Ben de "Buna anlaşırım." demiştim.

(Laughter)

(Kahkaha)

But I learned what opportunity cost is.

Ama fırsat maliyetinin ne olduğunu öğrendim.

And along the way, the map of my life got better.

Ve yolculuk sırasında, hayatımın haritası iyileşti.

It got bigger; it contained more places.

Büyüdü; üzerinde daha çok yer vardı.

There were more things that might happen,

Olabilecek başka şeyler vardı,

more futures I might have.

sahip olabileceğim başka gelecekler.

It wasn't a formal, organized learning process,

Resmi, organize edilmiş bir öğrenme süreci değildi

and I'm happy to admit that.

ve bunu kabul etmekten mutluyum.

It was spotty, it was inconsistent, there was a lot I didn't know.

Spontaneydi, tutarsızdı, bilmediğim

I might know, you know, Cantor's idea

çok şey vardı. Cantor'un bazı sonsuz

that some infinite sets are larger than other infinite sets,

setlerin diğelerinden büyük olduğu fikrini biliyor

but I didn't really understand the calculus behind that idea.

olabilirdim, ama bu fikrin ardında ki matematiği anlamamıştım

I might know the idea of opportunity cost,

Fırsat maliyeti kavramını biliyordum,

but I didn't know the law of diminishing returns.

ama azalan verimler yasasını bilmiyordum.

But the great thing about imagining learning as cartography,

Ama öğrenmeyi, üzerinden atlanması gereken rastgele engeller

instead of imagining it as arbitrary hurdles

yerine haritacılık olarak düşünmenin iyi

that you have to jump over,

yanı, azıcık sahil yolu

is that you see a bit of coastline, and that makes you want to see more.

görüp, bunun seni daha çok görmeye istekli yapması.

And so now I do know at least some of the calculus

Böylece şu an, bütün o şeylerin altında yatan

that underlies all of that stuff.

matematiğin birazını biliyorum.

So, I had one learning community

Yani lisede bir öğrenme ortamım oldu

in high school, then I went to another for college,

sonra üniversite için bir başkasına gittim sonra asistan

and then I went to another,

olarak çalıştığım ve çok

when I started working at a magazine called "Booklist,"

okumuş insanlarla çevrelendiğim, Booklist adında bir

where I was an assistant, surrounded by astonishingly well-read people.

dergide çalışmaya başlayınca bir başkasına.

And then I wrote a book.

Sonra bir kitap yazdım.

And like all authors dream of doing,

Ve tüm yazarların hayalini

I promptly quit my job.

kurduğu gibi, çabucak işimi bıraktım.

(Laughter)

(Kahkaha)

And for the first time since high school,

Ve liseden beri ilk defa,

I found myself without a learning community, and it was miserable.

bir öğrenme ortamında değildim, ve bu çok

I hated it.

kötüydü. Bundan nefret ettim.

I read many, many books during this two-year period.

Bu iki yılda bir sürü kitap

I read books about Stalin,

okudum. Stalin'le ilgili,

and books about how the Uzbek people came to identify as Muslims,

Özbeklerin nasıl Müslüman oldukları ile ilgili ve nasıl

and I read books about how to make atomic bombs,

atom bombası yapılaca ğıyla ilgili kitaplar,

but it just felt like I was creating my own hurdles,

okudum, ama bu, öğrenen bir ortamın, etraflarındaki

and then jumping over them myself, instead of feeling the excitement

dünyayı daha iyi anlamaya çalışan insanlar topluluğunun bir parçası

of being part of a community of learners, a community of people

olup öğrenmenin heyecanını yaşamak yerine,

who are engaged together in the cartographic enterprise

kendi engellerimi yaratıp

of trying to better understand and map the world around us.

onların üstünden atlamak gibiydi.

And then, in 2006, I met that guy.

Sonra 2006'da o adamla tanıştım.

His name is Ze Frank.

İsmi Ze Frank.

I didn't actually meet him, just on the Internet.

İnternette tanıştık.

Ze Frank was running, at the time, a show called "The Show with Ze Frank,"

Ze Frank o zamanlar "Ze Frank'le Show" adlı bir şov yapıyordu

and I discovered the show,

ve ben şovu keşfettim,

and that was my way back into being a community learner again.

ve tekrar bir öğrenme ortamına dahil oldum.

Here's Ze talking about Las Vegas:

Ze burada Las Vegas'tan bahsediyor:

(Video) Ze Frank: Las Vegas was built in the middle of a huge, hot desert.

(Video) Ze Frank: Las Vegas kocaman, sıcak bir

Almost everything here was brought from somewhere else --

çöl üzerine kurulmuş. Neredeyse buradaki her şey, başka bir yerden

the sort of rocks, the trees, the waterfalls.

getirilmiş--taşlar, ağaçlar, şelaleler.

These fish are almost as out of place as my pig that flew.

Bu balıklar neredeyse benim uçan domuzum kadar

Contrasted to the scorching desert that surrounds this place,

yersizler. Burayı çevreleyen kavurucu çöl ile karşılaştırırsak,

so are these people.

bu insanlar da öyle.

Things from all over the world have been rebuilt here, away from their histories,

Dünyanın her yerinden şeyler burada tekrar inşa edilmiş; tarihlerinden

and away from the people that experience them differently.

ve onları daha farklı deneyimleyen insan lardan uzakta.

Sometimes improvements were made -- even the Sphinx got a nose job.

Bazen düzeltmeler yapıldı--Sfenks bile burun ameliyatı oldu.

Here, there's no reason to feel like you're missing anything.

Burada, bir şeyin eksikliğini hissetmek için hiçbir sebep yok.

This New York means the same to me as it does to everyone else.

Bu New York, bana da herkese ifade ettiği şeyi ifade ediyor.

Everything is out of context, and that means context allows for everything:

Her şey içeriğinden ayrı, ve bu da içerik her şeye müsaade ediyor demek.

Self Parking, Events Center, Shark Reef.

Self Park, Etklinlik Merkezi...

This fabrication of place could be one of the world's greatest achievements,

Bu fabrikasyon mekan, dünyanın en büyük başarılarından biri olabilir çünkü

because no one belongs here; everyone does.

kimse buraya ait değil; herkes ait.

As I walked around this morning, I noticed most of the buildings

Bu sabah etrafta yürürken, binaların çoğu nun güneşi

were huge mirrors reflecting the sun back into the desert.

çöle geri yansıtan dev aynalar olduğunu fark ettim.

But unlike most mirrors,

Ama size dışardaki bir

which present you with an outside view of yourself embedded in a place,

görüntüyü, içine kendinizi yerleşiterek sunan birçok aynanın aksine,

these mirrors come back empty.

bu aynalar boş dönüyorlardı.

John Green: Makes me nostalgic for the days

John Green: Online videoların piksellerini

when you could see the pixels in online video.

görebildiğim günleri özledim şimdi!

(Laughter)

(Kahkaha)

Ze isn't just a great public intellectual, he's also a brilliant community builder,

Ze yalnızca müthiş bir halk entellektüeli değil, aynı zamanda mükemmel bir toplum

and the community of people that built up around these videos

kurucu, ve bu videoların etrafında kurulan insan topluluğu,

was in many ways a community of learners.

birçok yönden bir öğrenme topluluğu.

So we played Ze Frank at chess collaboratively, and we beat him.

Sonra Ze Frank'e karşı birlik olup satranç oynadık, ve onu yendik.

We organized ourselves to take a young man on a road trip across the United States.

Genç bir adamı Amerika boyunca araba yolcu luğuna çıkarmak için organize olduk.

We turned the Earth into a sandwich,

Dünyanın bir noktasında birine bir dilim

by having one person hold a piece of bread at one point on the Earth,

ekmek tutturup, tam zıt noktasında da

and on the exact opposite point of the Earth,

başka birine bir dilim ekmek tutturarak

have another person holding a piece of bread.

Dünya'yı bir sandviçe çevirdik.

I realize that these are silly ideas, but they are also "learny" ideas,

Bunların aptalca fikirler olduğunun farkın dayım, ama aynı zamanda öğretici fikirler,

and that was what was so exciting to me,

ve benim için çok heyecan verici olan

and if you go online, you can find communities like this all over the place.

buydu, ve internete girerseniz, bunun gibi birçok topluluk bulabilirsiniz.

Follow the calculus tag on Tumblr,

Tumblr'da kalkülüs etiketini takip edin

and yes, you will see people complaining about calculus,

ve evet, kalkülüsten şikayet eden insanlar göreceksiniz,

but you'll also see people re-blogging those complaints,

ama aynı zamanda, o şikayetleri sayfalarında paylaşıp

making the argument that calculus is interesting and beautiful,

kalkülüsün güzel ve ilginç olduğunu savunan ve çözmesi imkansız

and here's a way in to thinking about the problem that you find unsolvable.

sandığınız o problemi düşünmek için bir yol gösteren insanlar da göreceksiniz.

You can go to places like Reddit, and find sub-Reddits,

Reddit gibi yerlere gidip "Bir Tarihçiye Sor" veya

like "Ask a Historian" or "Ask Science,"

"Bilime Sor" gibi, bu alanlardaki

where you can ask people who are in these fields

insanlara geniş yelpazede, en aptalından en ciddisine

a wide range of questions,

sorular sorabileceğiniz

from very serious ones to very silly ones.

alt-Redditlere girebilirsiniz.

But to me, the most interesting communities of learners

Ama bana göre, şu anda interette büyüyen en ilginç öğrenme

that are growing up on the Internet right now are on YouTube,

topluluğu YouTube'dakiler

and admittedly, I am biased.

ve ben açıkca taraflıyım.

But I think in a lot of ways, the YouTube page resembles a classroom.

Ama bence YouTube sayfası birçok yönden bir sınıfı andırıyor.

Look for instance at "Minute Physics,"

Örneğin "Anlık Fizik"e bakalım

a guy who's teaching the world about physics:

dünyaya fizik öğreten bir adam:

(Video) Let's cut to the chase.

(Video) Sadede gelelim.

As of July 4, 2012, the Higgs boson is the last fundamental piece

4 Temmuz 2012'den itibaren, Higgs boson, parçacık fiziğinin deneysel

of the standard model of particle physics to be discovered experimentally.

olarak keşfedilecek son temel parçası.

But, you might ask, why was the Higgs boson

Ama şunu sorabilirsiniz, eğer 1970lerde

included in the standard model,

keşfedilmediyse, Higgs boson

alongside well-known particles like electrons and photons and quarks,

neden elektron, proton ve kuarklar gibi ün lü parçacıkların yanında

if it hadn't been discovered back then in the 1970s?

standart modele dahil edilmişti?

Good question. There are two main reasons.

Güzel soru. İki ana neden var.

First, just like the electron is an excitation in the electron field,

İlk olarak, nasıl elektronlar, uyarılmış elektron alanındalarsa

the Higgs boson is simply a particle which is an excitation

Higgs boson da yalnızca her yere yayılan Higgs alanının

of the everywhere-permeating Higgs field.

uyarılmış bir parçacığı.

The Higgs field in turn plays an integral role

Karşılığında Higgs alanı nükleer kuvvet

in our model for the weak nuclear force.

modelimizde önemli bir rol oynuyor.

In particular, the Higgs field helps explain why it's so weak.

Higgs alanı, neden çok zayıf olduğunu açıklamaya yardımcı oluyor.

We'll talk more about this in a later video,

Başka bir videoda bundan daha çok

but even though weak nuclear theory was confirmed in the 1980s, in the equations,

bahsedeceğiz, ama nükleer teori 1980lerde kabul edilmiş olsa da, denklemlerde

the Higgs field is so inextricably jumbled with the weak force, that until now

Higgs alanı bu zayıf kuvvetle o kadar çok karışmış ki, şu ana kadar

we've been unable to confirm its actual and independent existence.

onun gerçek ve bağımsız varlığını kanıtla yamıyorduk.

JG: Or here's a video that I made

JG:Veya işte benim "Hızlı Kurs"

as part of my show "Crash Course," talking about World War I:

şovumun bir parçası olarak yaptığım, 1.Dünya Savaşı'yla ilgili video

(Video) The immediate cause was of course the assassination in Sarajevo

(Video) Anlık sebep tabii ki Avusturya Dükü Franz Ferdinand'ın

of the Austrian Archduke Franz Ferdinand,

28 Haziran 1914'te Bosna-Sırp milliyetçisi

on June 28, 1914, by a Bosnian-Serb nationalist named Gavrilo Princip.

Gavrilo Pricip tarafından yapılan suikas tıydı.

Quick aside: It's worth noting

Ek: 20. yüzyılın ilk büyük

that the first big war of the twentieth century began

savaşının bir terörist eylemiyle başladığını

with an act of terrorism.

fark etmek kayda değer.

So Franz Ferdinand wasn't particularly well-liked

Neyse, Franz Ferdinand amcası imparator Franz

by his uncle, the emperor Franz Joseph -- now that is a mustache!

Joseph tarafıdan-şu bıyığa bakın!-çok da sevilmezdi.

But even so, the assassination led Austria to issue an ultimatum to Serbia,

Yine de onun suikastı Avusturya'nın Sırbis tan'a bir ültimatom yollamasına

whereupon Serbia accepted some, but not all, of Austria's demands,

neden oldu, Sırplar Avusturya'nın istek- lerinin hepsini değil

leading Austria to declare war against Serbia.

yalnızca bazılarını kabul edince, Avustur ya Sırplara

And then Russia, due to its alliance with the Serbs, mobilized its army.

savaş açtı. Sonra Rusya, Sırplarla olan ittifak sebebiyle ordusunu

Germany, because it had an alliance with Austria,

seferber etti. Almanya, Avusturya ile ittifakı

told Russia to stop mobilizing,

sebebiyle, Rusya'ya ordusunu

which Russia failed to do, so then Germany mobilized its own army,

durdurmasını söyledi, Rusya bunu yapmadı, sonra Almanya kendi ordusu

declared war on Russia, cemented an alliance with the Ottomans,

nu seferber etti, Ruslara savaş açtı, Osmanlılarla ittifak kurdu

and then declared war on France, because, you know, France.

sonra Fransa'ya savaş açtı, çünkü, eh Fransa'yı bilirsiniz.

(Laughter)

(Kahkaha)

And it's not just physics and world history

Ve insanların YouTube'dan öğrenmeyi seçtikleri

that people are choosing to learn through YouTube.

şeyler yalnızca dünya tarihi ve fizik değil.

Here's a video about abstract mathematics.

İşte soyut matematik hakkında bir video.

(Video) So you're me, and you're in math class yet again,

(Video) Siz bensiniz ve yine bir matematik dersindesiniz

because they make you go every single day.

çünkü sizi her gün gitmeye zorluyorlar.

And you're learning about, I don't know, the sums of infinite series.

Ve, diyelim ki sonsuz seriler toplamını öğreniyorsunuz.

That's a high school topic, right?

Bu bir lise konusu değil mi?

Which is odd, because it's a cool topic, but they somehow manage to ruin it anyway.

Bu garip, çünkü bu güzel bir konu, ama na sıl oluyorsa yine de mahvedebiliyorlar.

So I guess that's why they allow infinite series in the curriculum.

Yani sanırım sonsuz serilere müfredatta bu yüzden yer veriyorlar.

So, in a quite understandable need for distraction, you're doodling

Anlaşılabilir bir oyalanma ihtiyacıyla bir şeyler karalamaya

and thinking more about what the plural of "series" should be

başlıyorsunuz, ve eldeki konu yerine, "seri"nin çoğulunun

than about the topic at hand: "serieses," "seriese," "seriesen," and "serii?"

ne olması gerektiğini düşünüyorsunuz: "seriler", "serilerler", "serii" ?

Or is it that the singular should be changed: one "serie," or "serum,"

Yoksa değiştirilmesi gereken tekil olan mı: "serie" veya "serum"? aynı

just like the singular of "sheep" should be "shoop."

"koyun"un tekil halinin "koy" olması gerektiği gibi.

But the whole concept of things

Ama 1/2 + 1/4 + 1/8 + 1/16...

like 1/2 + 1/4 + 1/8 + 1/16 and so on approaches one, is useful if, say,

nın 1e ulaşması, eğer her biri yanındaki nin kuyruğunu tutan

you want to draw a line of elephants,

bir dizi fil çizmek isterseniz

each holding the tail of the next one:

yararlı olacaktır:

normal elephant, young elephant, baby elephant, dog-sized elephant,

normal fil, genç fil, bebek fil, köpek-boyu fil,

puppy-sized elephant, all the way down to Mr. Tusks and beyond.

yavru köpek boyu fil, Mr Tusks'a kadar ve hatta daha öteye.

Which is at least a tiny bit awesome,

Bu azıcık olsun müthiş,

because you can get an infinite number of elephants in a line,

çünkü sonsuz sayıda fil elde edip, sürüyü yine de bir

and still have it fit across a single notebook page.

defter kağıdına boydan boya sığdırabiliyorsunuz.

JG: And lastly, here's Destin, from "Smarter Every Day,"

JG: Ve son olarak, işte "Her Gün Daha Akıllı"dan Destin,

talking about the conservation of angular momentum,

açısal momentumun korunumu, ve tabii YouTube olduğu

and, since it's YouTube, cats:

için kedilerden bahsediyor:

(Video) Hey, it's me, Destin. Welcome back to "Smarter Every Day."

(Video) Selam, benim, Destin! "Her Gün Daha Akıllı"ya hoşgeldiniz.

So you've probably observed that cats almost always land on their feet.

Muhtemelen kedilerin hep 4 ayak üstüne düştüğünü gözlemlemişsinizdir.

Today's question is: why?

Bugünün sorusu şu: Neden?

Like most simple questions, there's a very complex answer.

Çoğu basit soru gibi, bunun da karmaşık bir cevabı var.

For instance, let me reword this question:

Mesela bu soruyu başka sözcüklere dökeyim:

How does a cat go from feet-up to feet-down in a falling reference frame,

Bir kedi, açısal momentumun korunumunu ihlal etmeden, bir referans sistem içinde

without violating the conservation of angular momentum?

ayaklar yukarı pozisyondan ayaklar aşağı pozisyona geçer?

(Laughter)

(Kahkaha)

JG: So, here's something all four of these videos have in common:

JG: Bu dört videonun ortak noktası şu:

They all have more than half a million views on YouTube.

Hepsi YouTube'da yarım milyondan fazla kere izlenmiş.

And those are people watching not in classrooms,

Ve bunları izleyen insanlar sınıfta değiller,

but because they are part of the communities of learning

Onlar, bu kanallar tarafından oluşturu lan bir öğrenme

that are being set up by these channels.

kitlesinin bir parçasılar.

And I said earlier that YouTube is like a classroom to me,

Ve daha önce söylediğim gibi, bence YouTube bir sınıf gibi

and in many ways it is, because here is the instructor --

ve birçok yönden öyle, çünkü burada öğretmen var--

it's like the old-fashioned classroom: here's the instructor,

eski moda bir sınıf gibi: burada öğretmen var,

and then beneath the instructor are the students,

ve öğretmenin altında öğrenciler var,

and they're all having a conversation.

bir şeyden bahsediyorlar.

And I know that YouTube comments have a very bad reputation

Ve biliyorum, YouTube'daki yorumların Internet dünyasında

in the world of the Internet,

çok kötü bir ünü var,

but in fact, if you go on comments for these channels,

ama aslında bu kanallardaki yorumlara girerseniz

what you'll find is people engaging the subject matter,

göreceğiniz şey, konuyla ilgilenen,

asking difficult, complicated questions that are about the subject matter,

konuyla ilgili zor ve karmaşık sorular soran insanlar,

and then other people answering those questions.

ve bu soruları cevaplayan başkaları.

And because the YouTube page is set up so that the page in which I'm talking to you

Ve YouTube sayfası benim sizinle konuştuğum sayfanın

is on the exact -- the place where I'm talking to you is on the exact same page

tamamen aynı--benim sizinle konuştuğum yer sizin yorumlarınızla

as your comments,

tamamen aynı sayfada

you are participating in a live and real and active way in the conversation.

olduğu için, siz konuşmaya canlı ve gerçek ve aktif biçimde katılıyorsunuz.

And because I'm in comments usually, I get to participate with you.

Ve ben de genellikle yorumlarda olduğum için, sizinle birlikte

And you find this whether it's world history,

katılabiliyorum.Ve bunu dünya tarihi de olsa,

or mathematics, or science, or whatever it is.

matematik, fen ya da her ne olursa olsun, onda da buluyorsunuz.

You also see young people using the tools and the sort of genres of the Internet

Gençleri de Internet araçlarını ve türleri ni,

in order to create places for intellectual engagement,

"Sıkıldım. Kalkülüsü icat ettim" veya Honey Boo Boo'nun

instead of the ironic detachment

endüstriyel kapitalizmi eleştrisi

that maybe most of us associate with memes and other Internet conventions --

"Liberal kapitalizmde insanlığın iyiliğini bulamazsınız.

you know, "Got bored. Invented calculus."

Tam aksine; o vahşi ve yok edici nihiliz- min bir

Or, here's Honey Boo Boo criticizing industrial capitalism:

aracı." (Ne dedğini anlamıyorsanız..evet) gibi

["Liberal capitalism is not at all the Good of humanity.

çoğumuzun memlerle ve diğer Internet konuşmalarıyla

Quite the contrary; it is the vehicle of savage, destructive nihilism."]

özdeşleştirdiğimiz ironik kopukluk yerine entellektüel bir katılım

In case you can't see what she says ... yeah.

ortamı yaratmak için kullandığını görebilirsiniz.

I really believe that these spaces,

Bu alanların ve bu toplulukların

these communities, have become for a new generation of learners,

yeni bir öğrenenler nesli için, benim lisede

the kind of communities, the kind of cartographic communities

ve daha sonra da üniversitedeyken sahip olduğum haritasal öğrenme

that I had when I was in high school, and then again when I was in college.

ortamını oluşturduğuna inanıyorum.

And as an adult, re-finding these communities

Ve bir yetişkin olarak bu toplulukları tekrar bulmak

has re-introduced me to a community of learners,

beni öğrenenlerle dolu bir topluma yeniden tanıştırdı

and has encouraged me to continue to be a learner even in my adulthood,

ve öğrenmenin gençler için ayrılmış bir şey olduğunu düşünmeyip

so that I no longer feel like learning is something reserved for the young.

yetişkinliğimde bile öğrenmeye devam etmem için teşvik etti.

Vi Hart and "Minute Physics" introduced me

Vi Hart ve "Anlık Fizik" beni

to all kinds of things that I didn't know before.

daha önceden bilmediğim birçok şeyle tanıştırdı.

And I know that we all hearken back

Ve biliyorum ki hepimiz Aydınlanma

to the days of the Parisian salon in the Enlightenment,

Çağı'nda Paris salonuna veya

or to the Algonquin Round Table, and wish,

Algonquin Yuvarlak Masası'na bakıp,

"Oh, I wish I could have been a part of that,

"Ah, keşke bunun bir parçası olabilseydim,

I wish I could have laughed at Dorothy Parker's jokes."

keşke Dorothy Parker'ın esprilerine gülebilseydim." diyoruz.

But I'm here to tell you that these places exist, they still exist.

Ama ben size bu tür yerlerin var olduğunu söylemek için buradayım, hala varlar.

They exist in corners of the Internet, where old men fear to tread.

Internet'in, yaşlı adamların girmeye kork tuğu kuytu köşelerindeler.

(Laughter)

(Kahkaha)

And I truly, truly believe that when we invented Agloe, New York, in the 1960s,

Ve ben gerçekten, gerçekten inanıyorum ki 1960larda Agloe, New York'u icat edip,

when we made Agloe real, we were just getting started.

Agloe'yu gerçeğe dönüştürdüğümüzde daha yeni başlıyorduk.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)