Tim Jackson: An economic reality check

Tim Jackson'ın ekonomik gerçekleri yansıtan değerlendirmesi

Çeviri: Neslihan Atas Gözden geçirme: osman oguz ahsen

I want to talk to you today about prosperity,

Bugün sizinle refah hakkında,

about our hopes

umutlarımız hakkında konuşacağım,

for a shared and lasting prosperity.

paylaşılan ve devam eden.

And not just us,

Ve sadece biz değil,

but the two billion people worldwide

dünyada iki milyar insan

who are still chronically undernourished.

halen kronik olarak yetersiz beslenmekte.

And hope actually is at the heart of this.

Ve umut tam da bunun temelinde.

In fact, the Latin word for hope

Aslında, latince umut kelimesi

is at the heart of the word prosperity.

refahı kelimesinin tam karşılığı.

"Pro-speras," "speras," hope --

"Pro-speras", "speras", umut--

in accordance with our hopes and expectations.

umutlarımız ve beklentilerimiz doğrultusunda.

The irony is, though,

Buradaki ironi, gerçi,

that we have cashed-out prosperity

refahımızı kelimenin tam anlamıyla

almost literally in terms of money and economic growth.

para ve ekonomik büyüme karşılığı sattık.

And we've grown our economies so much

Ve ekonomilerimizi öyle büyüttük ki,

that we now stand

şimdi

in a real danger

umudu boşverme, yok etme

of undermining hope --

tehlikesiyle karşı karşıyayız --

running down resources, cutting down rainforests,

kaynakları tüketerek, yağmur ormanlarını yok ederek,

spilling oil into the Gulf of Mexico,

Meksika Körfezine petrol dökerek,

changing the climate --

iklimi değiştirerek --

and the only thing that has actually

ve aslında son yirmi yıldır

remotely slowed down the relentless rise

karbon emisyonundaki aralıksız artışı

of carbon emissions over the last two to three decades

bir miktar azaltan tek şey

is recession.

ekonomik gerileme.

And recession, of course,

Ve gerileme de, elbette ki,

isn't exactly a recipe for hope either,

umut için bir çözüm değildir,

as we're busy finding out.

öğrenmek için çok meşgulüz ama.

So we're caught in a kind of trap.

Bir çeşit tuzağa yakalanmış durumdayız.

It's a dilemma, a dilemma of growth.

Bu bir ikilem, bir büyüme ikilemi.

We can't live with it; we can't live without it.

Ne onunla yaşabiliriz, ne de onsuz.

Trash the system or crash the planet --

Ya sistemi çökert, ya gezegene çarp.

it's a tough choice; it isn't much of a choice.

Zor bir seçim.

And our best avenue of escape from this actually

Ve aslında bundan kaçmamızın tek yolu

is a kind of blind faith

kendi zekamıza ve teknolojimize ve yeterliğimize

in our own cleverness and technology and efficiency

ve herşeyi daha iyi yaptığımıza

and doing things more efficiently.

duyduğumuz kör bir inanç.

Now I haven't got anything against efficiency.

Benim verimliliğe(yetkinliğe) karşı hiçbir itirazım yok.

And I think we are a clever species sometimes.

Ve bence bazen akıllı türleriz.

But I think we should also just check the numbers,

Fakat bence bazen rakamları da gözden geçirmeliyiz,

take a reality check here.

burada gerçeği yansıtan rakamlara bakalım.

So I want you to imagine a world,

Şimdi, bir dünya hayal etmenizi istiyorum,

in 2050, of around nine billion people,

2050 yılında, tümü Batı gelirlerini,

all aspiring to Western incomes,

Batı yaşam tarzını arzulayan

Western lifestyles.

dokuz milyar nüfuslu bir dünya.

And I want to ask the question --

Ve şimdi size şu soruyu sormak istiyorum --

and we'll give them that two percent hike in income, in salary each year as well,

ve onlara gelirlerinde, maaşlarında her yıl için %2'lik artışı vereceğiz,

because we believe in growth.

çünkü büyümeye inanıyoruz.

And I want to ask the question:

Ve şu soruyu sormak istiyorum:

how far and how fast would be have to move?

ne kadar öteye ve ne kadar hızlı gidebilirdik?

How clever would we have to be?

Ne kadar akıllı olmak zorunda olurduk?

How much technology would we need in this world

Karbon hedeflerimizi gerçekleştirmek için

to deliver our carbon targets?

ne kadar teknolojiye ihtiyaç duyardık?

And here in my chart --

İşte benim tablom.

on the left-hand side is where we are now.

Solda şu anda bulunduğumuz noktayı görüyorsunuz.

This is the carbon intensity of economic growth

Bu şu anda ekonomideki

in the economy at the moment.

ekonomik gelişmenin neden olduğu karbon yoğunluğu.

It's around about 770 grams of carbon.

Yaklaşık 770 gram karbon.

In the world I describe to you,

Size tasvir ettiğim dünyada,

we have to be right over here at the right-hand side

bulunmamız gereken nokta sağda gördüğünüz

at six grams of carbon.

altı gram karbonluk sütun.

It's a 130-fold improvement,

Bu 130 kat daha fazla bir gelişme,

and that is 10 times further and faster

ve endüstriyel tarihte şimdiye kadar ulaşılan herhangi bir başarıdan

than anything we've ever achieved in industrial history.

10 kat daha ileride ve hızlı.

Maybe we can do it, maybe it's possible -- who knows?

Belki yapabiliriz, belki olasıdır -- kim bilir?

Maybe we can even go further

Belki daha da ileri gidebilir

and get an economy that pulls carbon out of the atmosphere,

karbonu atmosferin dışına çıkaracak bir ekonomiye sahip olabiliriz,

which is what we're going to need to be doing

ki bu gidişle bu yüzyılın sonunda

by the end of the century.

bunu yapıyor olmamız gerekecek.

But shouldn't we just check first

Fakat öncelikle

that the economic system that we have

sahip olduğumuz ekonominin

is remotely capable of delivering

bu tazr bir gelişmeyi karşılayabilecek durumda

this kind of improvement?

olup olmadığını kontrol etmemiz gerekmez mi?

So I want to just spend a couple of minutes on system dynamics.

Şimdi sadece birkaç dakika sistem dinamiklerinden bahsedeceğim.

It's a bit complex, and I apologize for that.

Biraz karmaşık, bu nedenle özür diliyorum.

What I'll try and do, is I'll try and paraphrase it

Yapmaya çalışacağım şey, bir nevi insan döngülerini

is sort of human terms.

yorumlamaya çalışmak.

So it looks a little bit like this.

Biraz buna benziyor.

Firms produce goods for households -- that's us --

Firmalar tüketiciler için ürünler üretiyor -- bu biziz --

and provide us with incomes,

ve bize gelir sağlıyor,

and that's even better, because we can spend those incomes

ve daha da iyisi, biz gelirleri

on more goods and services.

ürün ve hizmet satın almada kullanabiliyoruz.

That's called the circular flow of the economy.

Buna ekonominin akış döngüsü deniyor.

It looks harmless enough.

Oldukça zararsız görünüyor.

I just want to highlight one key feature of this system,

Bu sistemin kilit noktasının altını çizmek istiyorum,

which is the role of investment.

yatırım rolü.

Now investment constitutes

Yani yatırım

only about a fifth of the national income

en modern toplumlarda

in most modern economies,

ulusal gelirin sadece beşte birini oluşturuyor,

but it plays an absolutely vital role.

fakat çok önemli bir rol oynuyor.

And what it does essentially

Esasen yapmakta olduğu şey

is to stimulate further consumption growth.

daha fazla tüketim büyümesini teşvik etmek.

It does this in a couple of ways --

Bunu iki yolla yapar --

chasing productivity,

verimlilik takibi,

which drives down prices and encourages us to buy more stuff.

fiyatları düşürüp daha fazla ürün almayı teşvik ederk.

But I want to concentrate

Fakat yenilik arayışı,

on the role of investment

üretim ve tüketimdeki yenilik arayışı için

in seeking out novelty,

yapılan yatırımın önemine

the production and consumption of novelty.

dikkat çekmek istiyorum.

Joseph Schumpeter called this

Joseph Schumpeter bunu

"the process of creative destruction."

"yaratıcı yıkım(tahrip) işlemi" olarak adlandırıyor.

It's a process of the production and reproduction of novelty,

Bu yeniliğin üretimi ve yeniden üretimi,

continually chasing expanding consumer markets,

genişleyen tüketici pazarlarının,

consumer goods, new consumer goods.

tüketici ürünlerinin ve yeni ürünlerin takip edilmesi işlemidir.

And this, this is where it gets interesting,

Ve bu, işin ilginç hale geldiği noktadır,

because it turns out that human beings

çünkü bu insanoğlunun yeniliğe karşı

have something of an appetite for novelty.

doyumsuzluğuna(açlığına) dönüşür.

We love new stuff --

Yeni şeyleri seviyoruz --

new material stuff for sure --

yeni maddesel şeyleri tabi ki --

but also new ideas, new adventures,

fakat aynı zamanda yeni fikirleri, yeni maceraları,

new experiences.

yeni deneyimleri.

But the materiality matters too,

Fakat maddiyat da önem taşıyor.

because in every society

Çünkü, her toplumda

that anthropologists have looked at,

antopologlar

material stuff

maddesel malzemelere bakmışlardır,

operates as a kind of language --

bir çeşit dil olarak,

a language of goods,

ürünlerin dili,

a symbolic language

birbirimize hikayeler anlatırken kullandığımız

that we use to tell each other stories --

sembolik bir dil--

stories, for example,

hikayeler, örneğin,

about how important we are.

ne kadar önemli olduğumuz konusunda.

Status-driven, conspicuous consumption

Yenilik dili ile zenginleşen

thrives from the language

prestij odaklı,

of novelty.

gösterişçi tüketim.

And here, all of a sudden,

Şimdi, birdenbire

we have a system

ekonomik yapıyı sosyal mantıkla kilitleyen

that is locking economic structure with social logic --

bir sistemimiz var --

the economic institutions, and who we are as people, locked together

ekonomik enstitüler, ve biz insanlar olarak, büyüme motorunu çalıştırmakiçin

to drive an engine of growth.

birlikte sistemi kilitledik.

And this engine is not just economic value;

Ve bu motor sadece ekonomik değer değil,

it is pulling material resources

sistemi

relentlessly through the system,

kendi arzularımızdan ve kaygılarımızdan doğan

driven by our own insatiable appetites,

maddesel kaynaklardan

driven in fact by a sense of anxiety.

kurtarmak.

Adam Smith, 200 years ago,

Adam Smith, 200 yıl önce,

spoke about our desire

utançsız bir hayat için

for a life without shame.

duyulan özlemden bahsetti.

A life without shame:

Utançsız bir hayat:

in his day, what that meant was a linen shirt,

onun zamanında, keten gömlekler demekti,

and today, well, you still need the shirt,

ve bugün, şey,sizlerin de hala keten gömleğe ihtiyacınız var,

but you need the hybrid car,

fakat, sizin hibrid arabaya,

the HDTV, two holidays a year in the sun,

HDTV'ye, güneşli bir yerde yılda iki kez tatile,

the netbook and iPad, the list goes on --

netbook ve iPad'e, liste devam eder -- ihtiyacınız var

an almost inexhaustible supply of goods,

bu kaygıdan doğan,

driven by this anxiety.

hemen hemen hiç bitmeyen bir ürün tedariki.

And even if we don't want them,

Ve hatta onları istemesek de,

we need to buy them,

almamız gerek,

because, if we don't buy them, the system crashes.

çünkü, eğer almazsak, sistem çöker.

And to stop it crashing

Çöküşü durdurmak için

over the last two to three decades,

20 yıldan fazla zamandır,

we've expanded the money supply,

para tedariğini,

expanded credit and debt,

kredi ve boru genişletmekteyiz,

so that people can keep buying stuff.

insanların satın alabilme gücünü devam ettirmek için.

And of course, that expansion was deeply implicated in the crisis.

Ve elbette, bu genişleme krizi içten içe tetikledi.

But this -- I just want to show you some data here.

Fakat bu -- Sadece bir veri göstermek istiyorum sizlere burada.

This is what it looks like, essentially,

Bu göründüğü gibi, aslında,

this credit and debt system, just for the U.K.

bu kredi ve borç sistemi, sadece İngiltere için.

This was the last 15 years before the crash,

Bu ekonomik çökmeden önceki son 15 yıl.

and you can see there, consumer debt rose dramatically.

Burada sizin de gördüğünüz gidi, tüketici borcu önemli ölçüde artmıştır.

It was above the GDP for three years in a row

Krizden hemen önceki üç yıllık dönemde

just before the crisis.

gayri safi yurtiçi hasılanın üzerindeydi.

And in the mean time, personal savings absolutely plummeted.

Bu arada, bireysel tasarruf aniden düştü.

The savings ratio, net savings,

Tasarruf oranı, net tasarruf,

were below zero in the middle of 2008,

çöküşden hemen önce, 2008'in ortalarında,

just before the crash.

sıfırın altındaydı.

This is people expanding debt, drawing down their savings,

Bu, insanların sadece oyunda kalabilmek için,

just to stay in the game.

borcu artırması, birikimlerini tüketmesidir.

This is a strange, rather perverse, story,

Bu tuhaf, oldukça çarpık bir hikayedir,

just to put it in very simple terms.

sadece basit koşullara dahil etmek için.

It's a story about us, people,

Bu bizim, insanların hikayesidir,

being persuaded

bu

to spend money we don't have

gerçekte önemsediğimiz insanlarda

on things we don't need

çok da uzun sürmeyecek etkiler yaratmak için

to create impressions that won't last

sahip olmadığımız bir parayı

on people we don't care about.

ihtiyacımız olmayan şeylere harcamaya ikna edilmektir.

(Laughter)

(Kahkaha)

(Applause)

(Alkış)

But before we consign ourselves to despair,

Fakat umutsuzluğa kapılmadan önce,

maybe we should just go back and say, "Did we get this right?

belki sadece geri gitmeli ve şöyle demeliyiz, "Bu hakka sahip miydik?

Is this really how people are?

Gerçekten insanlar böyle mi?

Is this really how economies behave?"

Ekonomistler gerçekten bu şekilde mi davranıyor?"

And almost straightaway

Ve hemen hemen

we actually run up against a couple of anomalies.

bir çift anomaliyle karşı karşıya geliriz.

The first one is in the crisis itself.

Birincisi krizin kendisidir.

In the crisis, in the recession, what do people want to do?

Krizde, resesyonda, insanlar ne yapmak ister?

They want to hunker down, they want to look to the future.

Çömelmek isterler. Geleceğe bakmak isterler.

They want to spend less and save more.

Daha az harcayıp daha fazla biriktirmek isterler.

But saving is exactly the wrong thing to do

Fakat tasarruf sistem açısından

from the system point of view.

yapılacak en yanlış şeydir.

Keynes called this the "paradox of thrift" --

Keynes bunu "tasarruf paradoksu" olarak adlandırır --

saving slows down recovery.

tasarruf kalkınmayı yavaşlatır.

And politicians call on us continually

Ve politikacılar bizi

to draw down more debt,

daha fazla borç tüketmeye,

to draw down our own savings even further,

birikimlerimizi daha hızlı harcamaya çağırırlar,

just so that we can get the show back on the road,

sadece şeytanın bacağını kırabilelim diye,

so we can keep this growth-based economy going.

büyüme odaklı ekonomiyi devam ettirelim diye.

It's an anomaly,

Bu bir anomalidir,

it's a place where the system actually is at odds

bu sistemin aslında biz insanlarla

with who we are as people.

çatıştığı, anlaşmazlığa düştüğü yerdir.

Here's another one -- completely different one:

İşte bir diğeri -- tamamen farklı birşey:

Why is it

Neden biz

that we don't do the blindingly obvious things we should do

iklim değişikliğiyle mücadele için

to combat climate change,

gün gibi ortada olan şeyleri yapmıyoruz?

very, very simple things

çok, çok basit şeyler,

like buying energy-efficient appliances,

enerji tasarruflu ürünleri almak,

putting in efficient lights, turning the lights off occasionally,

tasarruflu ışıkları kullanmak, duruma bağlı olarak ışıkları kapatmak,

insulating our homes?

evlerimizi izole etmek gibi?

These things save carbon, they save energy,

Bu gibi şeyler karbon tasarrufudur, enerji tasarrufudur,

they save us money.

para tasarrufudur.

So is it that, though they make perfect economic sense,

Yani bu mudur, bize mükemmel bir ekonomik tasarruf anlamına gelmesine rağmen,

we don't do them?

bunları yapmıyor muyuz?

Well, I had my own personal insight into this

Şey, bunu birkaç yıl önce

a few years ago.

kendim kavradım.

It was a Sunday evening, Sunday afternoon,

Bir pazar akşamıydı, pazar öğleden sonra,

and it was just after --

yeni bir eve taşındıktan hemen sonra --

actually, to be honest, too long after --

aslında, dürüst olmak gerekirse çok uzun bir zaman sonra --

we had moved into a new house.

idi.

And I had finally got around to doing some draft stripping,

Ve sonunda cereyanı önlemek için işe koyuldum,

installing insulation around the windows and doors

pencere ve kapılara izolasyon malzemesi ekledim

to keep out the drafts.

rüzgarı önlemek için.

And my, then, five year-old daughter

Ve beş yaşındaki kızım

was helping me in the way that five year-olds do.

bana yardım ediyordu beş yaşındakilerin yapacağı şekilde.

And we'd been doing this for a while,

Bunu yapmaya devam ediyorduk ki,

when she turned to me very solemnly and said,

yavaşça bana döndü ve dedi ki,

"Will this really keep out the giraffes?"

"Bu gerçekten zürafaları dışarıda tutacak mı?"

(Laughter)

(Kahkaha)

"Here they are, the giraffes."

"İşte onlar, zürafalar."

You can hear the five-year-old mind working.

Beş yaşındaki bir zekanın çalıştığını duyabilirsiniz.

These ones, interestingly, are 400 miles north of here

Bunlar, ilginç bir şekilde, buranın kuzeyinden 400 mil uzaktalar,

outside Barrow-in-Furness in Cumbria.

Cumbria'da Barrow-in-Furness'in dışında.

Goodness knows what they make of the Lake District weather.

Allah bilir Göller bölgesi havası diyince ne anlıyorlar.

But actually that childish misrepresentation

Fakat aslında bu çocukça yanlış anlayış

stuck with me,

bana yapıştı kaldı,

because it suddenly became clear to me

çünkü birdenbire farkettim ki

why we don't do the blindingly obvious things.

gün gibi ortada olan şeyleri neden yapmıyoruz.

We're too busy keeping out the giraffes --

Zürafaları dışarda tutmakla uğraşmak için fazlasıyla meşgulüz --

putting the kids on the bus in the morning,

çocuklarımızı sabahları servise bindirmekle,

getting ourselves to work on time,

işe zamanında yetişmekle,

surviving email overload

aşırı e-mail yüklemesiyle

and shop floor politics,

ve işçi siyasetiyle,

foraging for groceries, throwing together meals,

market aramakla, öğünleri birleştirmekle,

escaping for a couple of precious hours in the evening

akşamları 1-2 değerli saatimizi

into prime-time TV

prime time TV izlemekle

or TED online,

ya da TED'i online olarak,

getting from one end of the day to the other,

bir günün sonundan diğerine,

keeping out the giraffes.

zürafaları dışarda tutmak.

(Laughter)

(Kahkaha)

What is the objective?

Hedef nedir?

"What is the objective of the consumer?"

"Tüketicinin hedefi nedir?"

Mary Douglas asked in an essay on poverty

diye sordu Mary Douglas yoksulluk üzerine bir makalesinde

written 35 years ago.

35 yıl önce.

"It is," she said,

"Hedef," dedi,

"to help create the social world

"sosyal bir dünya yaratmaya

and find a credible place in it."

ve o dünyada güvenilir bir yer bulmaya yardımcı olmak."

That is a deeply humanizing

Bu bakış açılarımızın derinlemesine

vision of our lives,

insancıllaştırılması,

and it's a completely different vision

ve bu ekonomik modelin tam ortasındaki

than the one that lies at the heart

yalan söyleyen kişininkinden

of this economic model.

tamamen farklı bir vizyon

So who are we?

O halde biz kimiz?

Who are these people?

Bu insanlar kim?

Are we these novelty-seeking, hedonistic,

Biz yenilik peşindeki, çıkarcı,

selfish individuals?

bencil bireyler miyiz?

Or might we actually occasionally be

Yoksa gerçekte Rembrandt'ın bu oyununda

something like the selfless altruist

tarif edilen özgecil fedakar

depicted in Rembrandt's lovely, lovely sketch here?

hoş, sevimli karakterler olabilir miyiz?

Well psychology actually says

Şey aslında psikoloji

there is a tension --

bir gerilim olduğunu söyler,

a tension between self-regarding behaviors

kendini önemseme ile

and other regarding behaviors.

başkalarını önemseme davranışları arasında.

And these tensions have deep evolutionary roots,

Ve bu gerilimler evrimsel derin köklere sahiptir.

so selfish behavior

Yani bencil davranış

is adaptive in certain circumstances --

belli durumlarda kabul edilebilirdir --

fight or flight.

dövüş ya da uçuşta.

But other regarding behaviors

Fakat başkalarını önemseme davranışları

are essential to our evolution

sosyal varlıklar olarak

as social beings.

kendi evrimimiz için gereklidir.

And perhaps even more interesting from our point of view,

Ve belki de kendi bakış açımızdan daha da ilginç olanı,

another tension between novelty-seeking behaviors

yenilik arayışı davranışları ile

and tradition or conservation.

gelenek ve muhafazacılık arasındaki bir diğer gerilimdir.

Novelty is adaptive when things are changing

Yenilik herşey değişirken uyumsaldır

and you need to adapt yourself.

ve kendinizi adapte etmeniz gerekir.

Tradition is essential to lay down the stability

Gelenek aileleri genişletmek ve bağlı sosyal gruplar oluşturmak için

to raise families and form cohesive social groups.

stabiliteyi sağlamak için gerekllidir.

So here, all of a sudden,

Yani burada, birdenbire

we're looking at a map of the human heart.

insan kalbinin haritasına bakarız.

And it reveals to us, suddenly,

Birden, meselenin özünü

the crux of the matter.

fark ederiz.

What we've done is we've created economies.

Yaptığımız şey ekonomileri yaratmaktı.

We've created systems,

Sistemleri yarattık,

which systematically privilege, encourage,

sistematik olarak insan ruhunun

one narrow quadrant

sadece dörtte birini önemli kılan,

of the human soul

destekleyen ve

and left the others unregarded.

diğerlerini değersiz kılan bir sistem.

And in the same token, the solution becomes clear,

Ve aynı sebepten dolayı, çözüm açıktır,

because this isn't, therefore,

çünkü bu,

about changing human nature.

insan doğasını değiştirmekle alakalı değildir.

It isn't, in fact, about curtailing possibilities.

Bu, aslında, olanakları kısmakla ilgili de değildir.

It is about opening up.

Bu açılmakla ilgilidir.

It is about allowing ourselves the freedom

Bu tam anlamıyla insan olabilmek için

to become fully human,

kendimizi özgürleştirmekle alakalıdır,

recognizing the depth and the breadth

insan aklının hesap ve genişliğini

of the human psyche

tanımak

and building institutions

ve Rembrandt'ın narin, kırılgan özgeciliğini korumak için

to protect Rembrandt's fragile altruist within.

enstitüler inşa etmekle.

What does all this mean for economics?

Tüm bunlar ekonomi için ne anlama geliyor?

What would economies look like

Eğer biz onların kalbindeki

if we took that vision of human nature

bu vizyonu alıp

at their heart

insan ruhunun ortogonal hacmine

and stretched them

sararsak

along these orthogonal dimensions

ekonomi

of the human psyche?

nasıl olurdu acaba?

Well, it might look a little bit

Belki, bir parça

like the 4,000 community-interest companies

İngiltere beş yıldan fazla süredir yayılan

that have sprung up in the U.K. over the last five years

ortak ilgi şirketlerine benzerdi,

and a similar rise in B corporations in the United States,

ve Amerika'da da B türü şirketlerde benzer bir artış var,

enterprises

yasalarında yazılı olarak

that have ecological and social goals

ekolojik ve sosyal amaçlar

written into their constitution

taşıyan şirketler,

at their heart --

bunun gibi şirketler,

companies, in fact, like this one, Ecosia.

Ecosia.

And I just want to, very quickly, show you this.

Ve size sadece, çok hızlı bir şekilde göstermek istiyorum.

Ecosia is an Internet search engine.

Ecosia bir internet arama motoru.

Internet search engines work

Internet arama motorları

by drawing revenues from sponsored links

arama yaptığınızda beliren

that appear when you do a search.

sponsor linklerden gelir elde ederek çalışır.

And Ecosia works in pretty much the same way.

Ecosia da çok benzer bir şekilde çalışıyor.

So we can do that here --

Buradan işlemi yapabiliriz.

we can just put in a little search term.

Sadece küçük bir araştırma ekibi ekleyebiliriz.

There you go, Oxford, that's where we are. See what comes up.

Oxford'a giderseniz, bizim bulunduğumuz yer. Bakın şimdi ne diyeceğim.

The difference with Ecosia though

Ecosia ile,

is that, in Ecosia's case,

diğerlerinin farkı,

it draws the revenues in the same way,

gelirleri benzer şekilde elde ediliyor,

but it allocates

fakat

80 percent of those revenues

bu gelirlerin %80'ini

to a rainforest protection project in the Amazon.

Amazon'daki yağmur ormanlarını koruma projesine aktarıyor.

And we're going to do it.

Ve bunu yapacağız.

We're just going to click on Naturejobs.uk.

Sadece Naturejobs.uk.'ya tıklayacağız.

In case anyone out there is looking for a job in a recession,

Resesyonda iş arayan her hangi biri varsa,

that's the page to go to.

gidilecek sayfa burasıdır.

And what happened then was

Sonra olan şey

the sponsor gave revenues to Ecosia,

sponsor geliri Ecosia'ya verir,

and Ecosia is giving 80 percent of those revenues

ve Ecosia bu gelirlerin %80'ini

to a rainforest protection project.

bir yağmur ormanı koruma projesine aktarır.

It's taking profits from one place

Bu bir yerden sağlanan karı

and allocating them

ekolojik kaynakları korumak için

into the protection of ecological resources.

bir başka yere aktarmaktır.

It's a different kind of enterprise

Bu yeni bir ekonomi için

for a new economy.

yeni bir girişim modelidir.

It's a form, if you like,

Bu bir ekolojik özgecilik modelidir,

of ecological altruism --

eğer isterseniz tabi --

perhaps something along those lines. Maybe it's that.

belki o doğrultuda birşey. Belki ta kendisi.

Whatever it is,

Her ne olursa olsun,

whatever this new economy is,

bu yeni ekonomi ne olursa olsun,

what we need the economy to do, in fact,

ekonominin yapması gerek şey, aslında,

is to put investment

modelin kalbine

back into the heart of the model,

yatırım yapmak,

to re-conceive investment.

yatırımmı yeniden yaratmak.

Only now, investment

Sadece şimdilik, yatırım

isn't going to be

tüketim büyümesinin

about the relentless and mindless

aralıksız ve düşüncesiz

pursuit of consumption growth.

takibi olmayacak.

Investment has to be a different beast.

Yatırım farklı bir şey olmalı.

Investment has to be,

Yatırım,

in the new economy,

yeni ekonominin içinde olmalı,

protecting and nurturing

geleceğimizin bağlı olduğu

the ecological assets on which our future depends.

ekolojik değerleri koruyarak ve besleyerek.

It has to be about transition.

Bu değişimle alakalı olmalıdır.

It has to be investing in low-carbon technologies

Bu düşük karbon teknolojilerine ve altyapılarına

and infrastructures.

yatırım yapmak olmalıdır.

We have to invest, in fact,

Aslında, manalı bir refah

in the idea of a meaningful prosperity,

fikrine yatırım yapmalıyız,

providing capabilities

insanların gelişmesi için

for people to flourish.

kapasite sağlayarak.

And of course, this task has material dimensions.

Ve tabii ki, bu konunun maddesel boyutları var.

It would be nonsense to talk about people flourishing

Eğer insanların gıda, giyinme ve barınma problemleri varsa

if they didn't have food, clothing and shelter.

gelişmeden bahsetmek saçma olur.

But it's also clear that prosperity goes beyond this.

Fakat aynı zamanda refahın bunun ötesin de olduğu da açıktır.

It has social and psychological aims --

Sosyal ve psikolojik görevleri vardır --

family, friendship,

aile, dostluk,

commitments, society,

sorumluluk, toplum,

participating in the life of that society.

o toplum hayatına dahil olan herşey.

And this too

Ve bu da,

requires investment,

yatırım gerektirir,

investment -- for example, in places --

örneğin,

places where we can connect,

bağlantı kurabileceğimiz mekanlara,

places where we can participate,

ortak olabileceğimiz yerlere,

shared spaces,

ortak alanlara,

concert halls, gardens,

konser salonlarına, bahçelere,

public parks,

parklara,

libraries, museums, quiet centers,

kütüphanelere, müzelere, sessiz merkezlere,

places of joy and celebration,

eğlence ve kutlama mekanlarına,

places of tranquility and contemplation,

sukünet ve düşünmek için gerekli mekanlara,

sites for the "cultivation

Michael Sandel!in güzel dizesinde belirttiği

of a common citizenship,"

"ortak bir vatandaşlık yetiştirme" alanlarına

in Michael Sandel's lovely phrase.

yaılan yatırım.

An investment -- investment, after all, is just such a basic economic concept --

Bir yatırım --yatırım, alt tarafı, sadece basit bir ekonomik konsept --

is nothing more nor less

gelecek ve geçmiş arasındaki,

than a relationship

bugün ve gelecek arasındaki

between the present and the future,

ilişkiden,

a shared present and a common future.

ne eksik ne de fazla bir yatırım.

And we need that relationship to reflect,

Ve bizim bu ilişkiye umudu geri kazanmak

to reclaim hope.

ve yansıtmak için ihtiyacımız var.

So let me come back, with this sense of hope,

Şimdi, bu ümitle,

to the two billion people

her günü

still trying to live each day

yandaki kafede satılan ucuz lattenin

on less than the price of a skinny latte

fiyatından daha az bir parayla yaşamaya çalışan

from the cafe next door.

iki milyar insana geri dönmek istiyorum.

What can we offer those people?

Bu insanlara ne önerebiliriz?

It's clear that we have a responsibility

Onları yoksulluktan çekip çıkarmak

to help lift them out of poverty.

gibi bir sorumluluğumuz olduğu açık.

It's clear that we have a responsibility

Gelişmenin gerçekten önemli olduğu o yoksul uluslarda,

to make room for growth

gelişme için yer açmak gibi bir sorumluluğumuz olduğu açık.

where growth really matters in those poorest nations.

gibi bir sorumluluğumuz olduğu açık.

And it's also clear that we will never achieve that

Ve aynı zamanda

unless we're capable of redefining

manalı bir refahı yeniden tanımlamadıkça

a meaningful sense of prosperity in the richer nations,

bunu asla başaramayacağımız da açıktır,

a prosperity that is more meaningful

büyüne odaklı modelden

and less materialistic

daha manalı

than the growth-based model.

ve daha az maddeci bir refah.

So this is not just

Yani bu sadece

a Western post-materialist fantasy.

Batının post materyalist bir fantazisi değil.

In fact, an African philosopher wrote to me,

Aslında, "Büyümesiz Refah" yayınlanmadan önce,

when "Prosperity Without Growth" was published,

Afrikalı bir filozof

pointing out the similarities

bu refah görüşü ile

between this view of prosperity

geleneksel Afrika ubuntu konsepti arasındaki

and the traditional African concept of ubuntu.

benzerlikleri de belirterek bana görüşlerini yazmıştı.

Ubuntu says, "I am

Ubuntu şöyle der " Ben varım

because we are."

çünkü biz varız."

Prosperity is a shared endeavor.

Refah ortak bir çabadır.

Its roots are long and deep --

Kökleri uzun ve derindir.

its foundations, I've tried to show,

Temelleri, göstermeye çalıştığım gibi,

exist already, inside each of us.

zaten vardır, her birimizin içinde.

So this is not about

Yani bu

standing in the way of development.

gelişmenin önünde durmak değildir.

It's not about

Kapitalizmi yıkmakla

overthrowing capitalism.

alakalı da değildir.

It's not about

İnsan doğasını

trying to change human nature.

değiştirmeye çalışmakla alakalı değildir.

What we're doing here

Burada yaptığımız

is we're taking a few simple steps

amaca uygun bir ekonomiye doğru

towards an economics fit for purpose.

bir kaç basit adım atmaktır.

And at the heart of that economics,

Ve ekonominin kalbine,

we're placing a more credible,

daha güvenilir,

more robust,

daha güçlü,

and more realistic vision

insan olmanın anlamına ilişkin

of what it means to be human.

daha gerçekçi bakış açısı yerleştiriyoruz.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)

Chris Anderson: While they're taking the podium away, just a quick question.

Chris Anderson:Onlar kürsüyü götürürken, sadece kısa bir soru.

First of all, economists aren't supposed to be inspiring,

Herşeyden önce, ekonomistlerin ilham verici olmaması gerekir,

so you may need to work on the tone a little.

belki ses tonunuzu biraz değiştirmeniz gerek.

(Laughter)

(Kahkaha)

Can you picture the politicians ever buying into this?

Politikacıların bu fikre rağbet edeceğini hayal edebiliyor musunuz?

I mean, can you picture

Aslında, edebilirim,

a politician standing up in Britain and saying,

İngiltere'de bir politikacı ayakta duruyor ve diyor ki,

"GDP fell two percent this year. Good news!

"GDP bu yıl %2 düştü. Müjde!

We're actually all happier, and a country's more beautiful,

Esasında hepimiz daha mutluyuz, ve ülkemiz daha güzel,

and our lives are better."

yaşamlarımız daha iyi."

Tim Jackson: Well that's clearly not what you're doing.

Tim Jackson: Şey yaptığınız şeyin bu olmadığı ortada.

You're not making news out of things falling down.

Düşen şeyleri haber yapmıyorsunuz.

You're making news out of the things that tell you that we're flourishing.

Geliştiğimizi gösteren şeyleri haber yapıyorsunuz.

Can I picture politicians doing it?

Politikacıların bunu yaptığını düşünebilir miyim?

Actually, I already am seeing a little bit of it.

Aslında, bu yönde biraz gelişme görüyorum zaten.

When we first started this kind of work,

Bu tarz bir işe ilk başladığımızda,

politicians would stand up, treasury spokesmen would stand up,

politikacılar ayaklanırdı, hazine sözcüsü ayaklanırdı,

and accuse us of wanting to go back and live in caves.

bizi gerilemeyi ve mağaralarda yaşamayı istemekle suçlardı.

And actually in the period

Ve aslında

through which we've been working over the last 18 years --

çalışmakta olduğumuz son 18 yıllık dönemde --

partly because of the financial crisis

kısmen ekonomik krizden

and a little bit of humility in the profession of economics --

ve biraz da ekonomi uzmanlığındaki düşüşten dolayı --

actually people are engaging in this issue

dünyanın tüm ülkelerinde insanlar

in all sorts of countries around the world.

bu konuyla uğraşıyorlar.

CA: But is it mainly politicians who are going to have to get their act together,

CA: Fakat öncelikle politikacıların mı bir araya gelip bişeyler yapması gerekecek,

or is it going to be more just civil society and companies?

yoksa daha çok sivil toplum ve şirketler mi olacak?

TJ: It has to be companies. It has to be civil society.

TJ: Şirketler olmalı. Sivil toplum olmalı.

But it has to have political leadership.

Fakat siyasi liderlikle beraber.

This is a kind of agenda,

Bu bir çeşit gündem,

which actually politicians themselves

politikacıların bir çeşit ikileme

are kind of caught in that dilemma,

yakalandıkları bir gündem,

because they're hooked on the growth model themselves.

çünkü büyüme modeline kendilerini kancalamış durumdalar.

But actually opening up the space

Fakat aslında

to think about different ways of governing,

farklı yönetim şekilleri,

different kinds of politics,

farklı siyeset modelleri,

and creating the space

ve sivil toplum ve ticarwetin farklı işlemesi için

for civil society and businesses to operate differently --

gerekli alanı yaratmak hakkında gündem yaratmak

absolutely vital.

çok önemli.

CA: And if someone could convince you

CA: Ve eğer biri sizi

that we actually can make the -- what was it? --

şeyi -- neydi?--

the 130-fold improvement in efficiency,

karbon ayakizini azaltarak

of reduction of carbon footprint,

verşmde 130 katlık bir gelişme yapabileceğimize ikna etse,

would you then actually like that picture of economic growth

bilgi odaklı ürünlere dayalı ekonomik gelişme fikrine

into more knowledge-based goods?

sıcak bakar mıydınız?

TJ: I would still want to know that you could do that

TJ: Yine de bunu yapıp yapamayacağınızı ve

and get below zero by the end of the century,

şu değerle bakımından sıfırın altına düşüp düşemeyeceğinizi bilmek isterdim;

in terms of taking carbon out of the atmosphere,

karbonu atmosferin dışına atmak,

and solve the problem of biodiversity

bio çeşitlilik problemini çözümlemrek

and reduce the impact on land use

ve arazi kullanım etkisini azaltmak ve

and do something about the erosion of topsoils and the quality of water.

yüzey toprağı erozyonu ve su kalitesiyle ilgili çalışmalar yapmak bakımından.

If you can convince me we can do all that,

Eğer beni ikna edebilirseniz hepsini yapabileceğinize,

then, yes, I would take the two percent.

o halde, evet, yüzde ikisini alırdım.

CA: Tim, thank you for a very important talk. Thank you.

CA: Tim, bu çok önemli konuşma için teşekkür ederim. Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)