What we're missing in the debate about immigration | Duarte Geraldino

Çeviri: Ozge Demirci-Richardson Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

So, Ma was trying to explain something to me

Annem bana bir şeyi açıklamaya çalışıyordu,

about Grandma and when they grew up,

büyükannem ve büyüdükleri dönem hakkında

but I couldn't pay attention to her

ama ona dikkatimi verememiştim

because I was five years old, and I was petrified.

çünkü beş yaşındaydım ve çok korkmuştum.

I had just seen The Green Lady.

"Yeşil Kadın"ı daha az önce görmüştüm.

Now, about a week earlier, I'd watched that movie "Godzilla,"

Bir hafta kadar önce, "Godzilla" filmini izlemiştim,

the one about that huge lizard-like beast storming a major city,

koca bir şehre saldıran, kertenkelemsi dev bir canavar hakkında olan

and the thought of a green monster coming for me was stuck in my mind.

ve yeşil bir canavarın beni almaya geleceğini düşünüp duruyordum.

And yet there I was, at the tip of Lower Manhattan with my mom,

Ama işte oradaydım; annemle, Aşağı Manhattan'ın ucundan

just staring at her:

ona bakıyordum:

her horns,

tacının sivri uçlarına,

her muscles --

kaslarına --

all of it just frightened me.

hepsi beni korkutuyordu.

And I didn't know whether she was a monster or a hero.

Ve onun bir canavar mı yoksa bir kahraman mı olduğunu bilmiyordum.

So I decided to consult the Google of the day --

O zamanın Google'ına danışmaya karar verdim --

"Ma! Ma!"

"Anne! Anne!"

(Laughter)

(Kahkaha)

My mother explained that The Green Lady is actually the Statue of Liberty

Annem, Yeşil Kadın'ın aslında Özgürlük Heykeli olduğunu

ve eliyle göçmeleri ülkeye davet ettiğini açıkladı.

and that she was waving immigrants in.

Now, the part of her explanation that really messed with my young head

Şimdi, bu açıklamanın benim çocuk kafamı karıştıran kısmı,

was the fact that, according to Ma,

anneme göre,

long before us,

bizden çok uzun zaman önce,

The Green Lady was actually brown,

Yeşil Kadın'ın aslında kahverengi olmasıydı,

brown like me,

benim gibi kahverengi

and that she changed colors over the years,

ve yıllar içinde renk değiştirmiş olması,

much like America.

tıpkı Amerika gibi.

Now, the part that really is intriguing about this

Bunun en şaşırtıcı kısmı da

is that when she changed colors,

onun renk değiştirmesi

she made me think about myself.

bana kendimi düşündürttü.

It all made sense to me,

Her şey mantıklı geliyordu,

because as a first-generation American,

çünkü birinci nesil Amerikalı olarak

I was surrounded by immigrants.

etrafım göçmenlerle çevriliydi.

In fact, within my immediate social circle of the people who support me,

Aslında, yakın sosyal çevremde bana destek olan,

who enrich my life,

hayatımı zenginleştirenlerin

at least two are foreign-born.

en az ikisi başka bir ülkede doğmuş.

My life as a US citizen is in many ways shaped by newcomers,

Bir ABD vatandaşı olarak birçok açıdan hayatımı, buraya

and chances are,

yeni gelenler şekillendiriyor

so is yours.

ve muhtemelen sizinki de öyle.

There are more than 40 million immigrants in the USA.

ABD'de 40 milyondan fazla göçmen var.

According to census data,

Nüfus sayım verilerine göre, ülkedeki çocukların

a quarter of the nation's children have at least one foreign-born parent.

çeyreğinin en az bir ebeveyni başka bir ülkede doğmuş.

I know all these statistics because I study global migration patterns.

Bu istatistikleri biliyorum çünkü küresel göç kalıpları üzerinde çalışıyorum.

I'm a journalist, and for the last few years,

Ben bir gazeteciyim ve son birkaç yıldır,

I've been documenting the lives of US citizens

yakınları sınır dışı edilmiş ABD vatandaşlarının

who've lost people to deportation.

hayatlarını belgeliyorum.

And the numbers are enormous.

Rakamlar inanılmaz yüksek.

From 2008 to 2016,

2008'den 2016'ya,

more than three million people were "ordered removed" --

üç milyondan fazla insana "ülkeden çıkmaları" emredilmiş --

that's the technical term for being deported.

bu, sınır dışı edilmenin teknik adı.

There is an economic, a political, a psychological and an emotional cost

Bu sınır dışı edilmelerin ekonomik, politik, psikolojik

to those deportations --

ve duygusal bedelleri var --

the moments when these circles are broken.

bu halkaların koptuğu anlar.

I once asked a US soldier,

Bir keresinde, bir ABD askerine sordum,

"Why did you volunteer to fight this war?"

"Neden bu savaşta savaşmak için gönüllü oldun?"

And she told me,

Bana dedi ki,

"Because I'm proud to defend my country."

"Çünkü ülkemi savunmaktan gurur duyuyorum."

But I pressed to know --

Ama öğrenmek için zorluyordum --

"Really, when you're on base,

"Gerçekten, üsdeyken

and you hear bombs exploding in the distance,

ve uzaklarda bombaların patladığını duyduğunda

and you see soldiers coming back who are gravely injured,

ve askerlerin ağır bir şekilde yaralanmış geri geldiğini gördüğünde,

in that moment, when you know you could be next,

o anda, sırada senin olabileceğini bildiğinde,

what does 'my country' mean?"

'ülkem' ne demek oluyor senin için?"

She looked at me.

Bana baktı.

"My country is my wife,

"Ülkem, benim karım,

my family,

ailem,

my friends, my soldiers."

arkadaşlarım, askerlerim."

What she was telling me

Bana diyordu ki

is that "my country" is a collection of these strong relationships;

"ülkem" bu güçlü ilişkilerin bir arada olması;

these social circles.

bu sosyal çevreler demekti.

When the social circles are weakened,

Bu sosyal çevreler zayıfladığında,

a country itself is weaker.

ülkenin kendisi daha zayıf hale gelir.

We're missing a crucial aspect in the debate about immigration policy.

Göçmenlik politikası hakkında tartışırken, çok önemli bir noktayı kaçırıyoruz.

Rather than focusing on individuals,

Bireylere odaklanmak yerine,

we should focus on the circles around them,

onların etrafındaki çevrelere odaklanmalıyız,

because these are the people who are left behind:

çünkü geride kalanlar onlar:

the voters, the taxpayers,

seçmenler, vergi ödeyenler,

the ones who are suffering that loss.

bu kayıptan zarar görenler.

And it's not just the children of the deported

Ve bundan etkilenenler yalnızca,

sınır dışı edilenlerin çocukları değil.

who are impacted.

You have brothers and sisters who are separated by borders.

Ülke sınırlarıyla sizden ayrılmış kardeşleriniz var.

You have classmates, teachers, law enforcement officers,

Sınıf arkadaşları, öğretmenler, polisler,

technologists, scientists, doctors,

teknologlar, bilim insanları, doktorlar var,

who are all scrambling to make sense of new realities

sosyal çevreleri dağıtıldığında

when their social circles are broken.

yeni gerçeklikleri anlamlandırmak için uğraşıp duran...

These are the real lives behind all these statistics

Bunlar, göçmenlik politikası tartışmalarında öne çıkan

that dominate discussions about immigration policy.

tüm istatistiklerin ardındaki gerçek hayatlar.

But we don't often think about them.

Ama genelde bunları hiç düşünmüyoruz.

And I'm trying to change that.

Ve ben bunu değiştirmeye çalışıyorum.

Here's just one of the real-life stories that I've collected.

Bu, biriktirdiğim gerçek hayat hikaylelerinden yalnızca biri.

And it still haunts me.

Ve hiç aklımdan çıkmaz.

I met Ramon and his son in 2016,

Ramon ve oğluyla 2016'da tanıştım,

the same year both of them were being ordered out of the country.

ikisinin de ülkeden çıkması için bildirinin geldiği yıl.

Ramon was being deported to Latin America,

Ramon, Latin Amerika'ya sınır dışı ediliyordu.

while his son, who was a sergeant in the US military,

ABD ordusunda çavuş olan oğlu ise,

was being deployed.

başka bir yere sevk ediliyordu.

Deported ...

Sınır dışı edilmek...

deployed.

başka bir yere sevk edilmek.

If you just look at Ramon's case,

Sadece Ramon'un durumuna bakarsanız,

it wouldn't be clear how deeply connected to the country he is.

ülkeye ne kadar derinden bağlı olduğunu pek de net göremezsiniz.

But consider his son:

Ama oğlunu düşünün:

a US citizen defending a country that's banished his father.

babasını sürgün eden ülkeyi savunan bir ABD vatandaşı.

The social circle is what's key here.

Buradaki anahtar nokta sosyal çevre.

Here's another example that illustrates those critical bonds.

Bu kritik bağları gösteren başka bir örnek vereyim.

A group of citizens in Philadelphia were concerned about their jobs,

Philadelphia'daki bir grup vatandaş, işleri için endişeliydi

because the legal owner of the restaurant where they worked

çünkü çalıştıkları restoranın yasal sahibi

was an undocumented immigrant,

belgesiz bir göçmendi

and immigration officials had picked him up.

ve göçmenlik memurları onu gözaltına almıştı.

They rallied behind him.

Çalışanlar, peşlerinden gitti.

An immigration lawyer argued

Bir göçmenlik avukatı,

onun, yerel halk için sınır dışı edilemeyecek kadar

he was too important to the local community

to be deported.

önemli olduğunu ileri sürdü.

At the hearing, they even submitted restaurant reviews --

Duruşmada restoran değerlendirmelerini bile teslim ettiler --

restaurant reviews!

restoran değerlendirmeleri!

In the end, a judge exercised what's called "judicial discretion"

Sonunda, hakim "takdir yetkisini" kullandı ve restoran sahibinin

and allowed him to stay in the country,

ülkede kalmasına izin verdi,

but only because they considered the social circle.

yalnızca sosyal çevreyi göz önüne aldıkları için.

There are 23 million noncitizens in the USA,

ABD'de 23 milyon ABD vatandaşı olmayan insan var,

according to verifiable federal data.

kanıtlanabilir federal verilere göre.

And that doesn't include the undocumented,

Ve bu rakam belgesizleri kapsamıyor,

because numbers for that population are at best complex estimates.

çünkü o nüfus için rakamlar en iyi ihtimalde bile karışık tahminler.

Let's just work with what we have.

Yalnızca elimizde olanlarla ilerleyelim hadi.

That's 23 million social circles --

Bu 23 milyon sosyal çevre demek --

about 100 million individuals

sınır dışı uygulamasından hayatı etkilenebilecek

whose lives could be impacted by deportation.

yaklaşık 100 milyon birey demek.

And the stress of it all is trickling down through the population.

Ve beraberinde gelen stres, tüm nüfusta yavaşça ilerliyor.

A 2017 poll by UCLA of LA County residents

UCLA tarafında 2017'de yapılan LA bölge sakinleri anketi,

found that 30 percent of citizens in LA County

LA bölgesindeki vatandaşların %30'unun sınır dışı uygulaması nedeniyle

are stressed about deportation,

stres altında olduğunu,

not because they themselves could be removed,

kendileri ülkeden çıkarılabilir diye değil,

but rather, because members of their social circle were at risk.

daha çok, kendi çevrelerindeki insanlar tehlikede olduğu için.

I am not suggesting that no one should ever be deported;

Hiç kimse kesinlikle sınır dışı edilmesin demiyorum;

don't confuse me with that.

beni yanlış anlamayın.

But what I am saying is that we need to look at the bigger picture.

Demek istediğim, daha büyük resme bakmamız gerek.

If you are within the sound of my voice,

Eğer beni duyabiliyorsanız,

I want you to close your eyes for a moment

kısa bir süreliğine gözlerinizi kapatmanızı

and examine your own social circle.

ve kendi sosyal çevrenizi irdelemenizi istiyorum.

Who are your foreign-born?

Kim başka ülkede doğmuş?

What would it feel like if the circle were broken?

Bu çevrenin dağılması nasıl bir his olurdu?

Share your story.

Hikâyenizi paylaşın.

I'm building a global archive of first-person accounts

Birinci ağızdan hikâyelerin küresel bir arşivini oluşturuyorum

ve haritalama teknolojisiyle aralarında bağ kuruyorum

and linking them with mapping technology,

so that we can see exactly where these circles break,

böylece çevrelerin tam olarak nerede dağıldığını görebiliyoruz,

because this is not just an American issue.

çünkü bu yalnızca Amerikalıların yaşadığı bir sorun değil.

There are a quarter-billion migrants around the world;

Dünyada çeyrek milyar göçmen var;

people living, loving and learning in countries where they were not born.

doğmadıkları ülkelerde yaşayan, orayı seven ve orada öğrenen insanlar.

And in my career, in my life, I've been one of them:

Ve kariyerimde, kendi hayatımda ben de onlardan biriyim:

in China, in Africa, in Europe.

Çin'de, Afrika'da, Avrupa'da.

And each time I become one of these foreigners --

Ve ne zaman bu yabancılardan biri olsam --

one of these strange-looking guys in a new land --

yeni bir yerde, garip görünümlü kişilerden biri --

I can't help but think back to that day

o günü düşünmeden edemiyorum:

when I was in Lower Manhattan with my mom

yıllar önce annemle,

all those decades ago,

Aşağı Manhattan'da

when I was scared,

korktuğum günü,

and I had just spotted that green lady.

o yeşil kadını gördüğüm günü...

And I guess the question that I keep on thinking about

Sanırım, üzerinde düşünüp durduğum soru,

when I see her

onu gördüğümde

and all the younger replicas of her that are so obviously brown,

ve açıkça kahverengi olan daha eski kopyalarını,

and even the paintings that showcase her in the beginning

hatta ilk halinin o kadar da yeşil olmadığını gösteren

as not quite green --

resimlerde bile --

when I look at all of that,

bütün bunlara baktığımda,

the question that my research seeks to answer

araştırmamın yanıt aradığı soru, benim için,

becomes, to me, the same one that confounded me all those years ago:

tüm bu yıllar boyunca kafamı karıştıran sorunun aynısı haline geliyor:

Is she a monster

Bu kadın bir canavar mı,

or a hero?

yoksa bir kahraman mı?

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)