Pamela Ronald: The case for engineering our food

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: SUPANUT JAISOM

I am a plant geneticist.

ฉันเป็นนักพันธุศาสตร์พืช

I study genes that make plants resistant to disease

ฉันศึกษายีนที่ทำให้พืชทนต่อโรค

and tolerant of stress.

และทนต่อความเครียดได้

In recent years,

ไม่กี่ปีมานี้

millions of people around the world have come to believe

คนหลายล้านทั่วโลกเชื่อว่า

that there's something sinister about genetic modification.

มันมีลางร้ายอะไรบางอย่าง เกี่ยวกับการดัดแปลงพันธุกรรม

Today, I am going to provide a different perspective.

วันนี้ ฉันกำลังจะแสดงให้คุณเห็นในอีกมุมหนึ่ง

First, let me introduce my husband, Raoul.

อย่างแรก ให้ฉันได้แนะนำคุณให้รู้จัก กับสามีของฉัน ราอูล

He's an organic farmer.

เขาเป็นเกษตรกรอินทรีย์

On his farm, he plants a variety of different crops.

ในไร่แห่งนี้ เขาปลูกพืชหลากหลายพันธุ์

This is one of the many ecological farming practices

ในเป็นวิธีการทำไร่เชิงนิเวศแบบหนึ่ง

he uses to keep his farm healthy.

ที่เขาใช้เพื่อทำให้ไร่อยู่ในสภาพสมบูรณ์

Imagine some of the reactions we get:

ลองนึกถึงการตอบสนองบางอย่างที่เราได้

"Really? An organic farmer and a plant geneticist?

"จริงหรือ เกษตรกรอินทรีย์ และนักพันธุศาสตร์พืชเนี่ยนะ

Can you agree on anything?"

พวกคุณเคยเห็นพ้องต้องกันบ้างไหม"

Well, we can, and it's not difficult, because we have the same goal.

อืม มันก็เป็นไปได้นะคะ และก็ไม่ได้ยากเย็นเลย เพราะว่าเรามีเป้าหมายเดียวกัน

We want to help nourish the growing population

พวกเราต้องการช่วยบำรุงการเติบโต ของประชากร

without further destroying the environment.

โดยไม่ต้องทำลายสิ่งแวดล้อมอีกต่อไป

I believe this is the greatest challenge of our time.

ฉันเชื่อว่านี่เป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ในชั่วชีวิตของเรา

Now, genetic modification is not new;

เอาล่ะ การดัดแปลงพันธุกรรมไม่ใช่เรื่องใหม่

virtually everything we eat has been genetically modified

แท้จริงแล้ว ทุกอย่างที่เรารับประทาน ถูกดัดแปลงพันธุกรรมมาแล้ว

in some manner.

ทางใดทางหนึ่ง

Let me give you a few examples.

ให้ฉันได้แสดงตัวอย่างให้ดู

On the left is an image

ทางซ้ายเป็นภาพ

of the ancient ancestor of modern corn.

ของบรรพบุรุษโบราณของข้าวโพดสมัยใหม่

You see a single roll of grain that's covered in a hard case.

คุณเห็นว่ามันมีเมล็ดแถวเดียว ที่ถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกแข็งๆ

Unless you have a hammer,

เว้นเสียแต่ว่าคุณจะมีค้อน

teosinte isn't good for making tortillas.

ทีโอซินเต้ (teosinte) ไม่เหมาะ จะเอาไปทำ ตอทิล่า เลย

Now, take a look at the ancient ancestor of banana.

ทีนี้ ลองดูบรรพบุรุษโบราณของกล้วยบ้าง

You can see the large seeds.

คุณจะเห็นว่ามันมีเมล็ดขนาดใหญ่

And unappetizing brussel sprouts,

และบรัสเซล สเปราส์ ที่ไม่น่ากินเลย

and eggplant, so beautiful.

และมะเขือม่วงที่สวยงาม

Now, to create these varieties,

ทีนี้ เพื่อที่จะสร้างสายพันธุ์ต่างๆ เหล่านี้

breeders have used many different genetic techniques over the years.

นักผสมพันธุ์พืชได้ใช้เทคนิคทางพันธุศาสตร์ต่างๆ ตลอดเวลาหลายปี

Some of them are quite creative,

บ้างก็ค่อนข้างสร้างสรรค์

like mixing two different species together

เช่นการผสมสองสายพันธ์ุเข้าด้วยกัน

using a process called grafting

โดยใช้กระบวนการที่เรียกว่าการต่อกิ่ง

to create this variety that's half tomato and half potato.

เพื่อที่จะสร้างสายพันธุ์นี้ ที่มีครึ่งหนึ่งเป็นมะเขือเทศและอีกครึ่งเป็นมันฝรั่ง

Breeders have also used other types of genetic techniques,

นักผสมพันธุ์พืชยังใช้เทคนิคทางพันธุศาสตร์อื่นๆ

such as random mutagenesis,

เช่น การก่อการกลายพันธุ์อย่างสุ่ม (random mutagenesis)

which induces uncharacterized mutations

ซึ่งเหนี่ยวนำการกลายพันธุ์ที่ไม่ได้ระบุรูปลักษณ์

into the plants.

ในพืช

The rice in the cereal that many of us fed our babies

ข้าวในอาหารธัญพืช ที่พวกเราหลายคนกินกันตอนเป็นทารก

was developed using this approach.

ถูกพัฒนาขึ้นโดยวิธีการนี้

Now, today, breeders have even more options to choose from.

เอาล่ะ วันนี้ นักผสมพันธ์ุพืช ก็ยิ่งมีวิธีการให้เลือกอีกมากมาย

Some of them are extraordinarily precise.

บางอย่างนั้นแม่นยำมาก

I want to give you a couple examples from my own work.

ฉันอยากจะยกสักสองสามตัวอย่าง จากงานของฉันเอง

I work on rice, which is a staple food for more than half the world's people.

ฉันทำการศึกษาข้าว ซึ่งเป็นอาหารหลัก สำหรับคนกว่าครึ่งโลก

Each year, 40 percent of the potential harvest

แต่ละปี 40 เปอร์เซ็นต์ ของข้าวที่เก็บเกี่ยวได้

is lost to pest and disease.

จะถูกทำลายด้วยศัตรูพืชและโรค

For this reason, farmers plant rice varieties

ด้วยเหตุนี้ เกษตรกรปลูกข้าวหลากหลายสายพันธุ์

that carry genes for resistance.

ที่มียีนสำหรับการต้านโรคและแมลง

This approach has been used for nearly 100 years.

วิธีการนี้ถูกใช้มาเกือบ 100 ปี

Yet, when I started graduate school,

แต่กระนั้น เมื่อฉันเข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย

no one knew what these genes were.

ไม่มีใครรู้เลยว่ายีนเหล่านี้คืออะไร

It wasn't until the 1990s that scientists finally uncovered

จนกระทั่งยุค 1990 เมื่อในที่สุดนักวิทยาศาสตร์ค้นพบ

the genetic basis of resistance.

หลักพันธุศาสตร์ของความต้านทาน

In my laboratory, we isolated a gene for immunity to a very serious

ในห้องทดลองของฉัน เราแยกยีนภูมิคุ้มกัน

bacterial disease in Asia and Africa.

ต่อโรคแบคทีเรียที่ร้ายแรง ในเอเชียและแอฟริกา

We found we could engineer the gene into a conventional rice variety

เราพบว่าเราสามารถพันธุวิศวกรรมยีน เข้าไปในข้าวพันธุ์ดั้งเดิม

that's normally susceptible,

ที่ปกติแล้วอ่อนแอต่อโรค

and you can see the two leaves on the bottom here

และคุณจะเห็นว่าใบสองใบที่ด้านล่าง

are highly resistant to infection.

ต้านการติดเชื้อได้อย่างดี

Now, the same month that my laboratory published

ทีนี้ ในเดือนเดียวกับที่ห้องทดลองของฉัน

our discovery on the rice immunity gene,

ได้ตีพิมพ์ผลงานการค้นพบเกี่ยวกับ ยีนภูมิต้านทานของข้าว

my friend and colleague Dave Mackill stopped by my office.

เพื่อนของฉันและเพื่อนร่วมงาน เดฟ แมคคิล มาเยี่ยมที่ออฟฟิต

He said, "Seventy million rice farmers are having trouble growing rice."

เขาบอกว่า "ชาวนาเจ็ดสิบล้านราย มีปัญหาในการปลูกข้าว"

That's because their fields are flooded,

นั่นเป็นเพราะว่านาของพวกเขาถูกน้ำท่วม

and these rice farmers are living on less than two dollars a day.

และชาวนาเหล่านี้ มีชีวิตอยู่ด้วยเงินน้อยกว่าสองดอลลาร์ต่อวัน

Although rice grows well in standing water,

แม้ว่าข้าวจะเติบโตได้ดีในน้ำนิ่ง

most rice varieties will die if they're submerged

พันธุ์ข้าวส่วนใหญ่จะตาย ถ้ามันจมน้ำ

for more than three days.

เป็นเวลามากกว่าสามวัน

Flooding is expected to be increasingly problematic

ปัญหาน้ำท่วมถูกคาดว่า จะทวีความรุนแรงขึ้น

as the climate changes.

เมื่อสภาวะอากาศเปลี่ยนแปลง

He told me that his graduate student Kenong Xu and himself

เขาบอกฉันว่า นักเรียนของเขา คีนอง ซู และตัวเขาเอง

were studying an ancient variety of rice that had an amazing property.

กำลังศึกษาพันธุ์ข้าวโบราณ ที่มีคุณสมบัติน่าทึ่ง

It could withstand two weeks of complete submergence.

มันสามารถทนน้ำท่วม ได้นานสองสัปดาห์

He asked if I would be willing to help them isolate this gene.

เขาถามว่าฉันจะยอมช่วยเขาแยกยีนไหม

I said yes -- I was very excited, because I knew if we were successful,

ฉันบอกว่าช่วยสิ -- ฉันตื่นเต้น เพราะฉันรู้ว่าถ้าเราทำสำเร็จ

we could potentially help millions of farmers grow rice

เราก็จะสามารถช่วย ชาวนาหลายล้านรายในการปลูกข้าว

even when their fields were flooded.

แม้ว่านาของพวกเขาจะถูกน้ำท่วม

Kenong spent 10 years looking for this gene.

คึนองใช้เวลา 10 ปี ตามหายีนนั่น

Then one day, he said,

และวันหนึ่ง เขาก็บอกว่า

"Come look at this experiment. You've got to see it."

"มาดูการทดลองนี้สิ คุณจะต้องมาดูนะ"

I went to the greenhouse and I saw

ฉันไปที่เรือนกระจกและได้เห็นว่า

that the conventional variety that was flooded for 18 days had died,

สายพันธุ์ดั้งเดิม ที่ถูกน้ำท่วมเป็นเวลา 18 วันนั้นตาย

but the rice variety that we had genetically engineered

แต่ข้าวสายพันธุ์ที่เราทำการพันธุวิศวกรรม

with a new gene we had discovered, called Sub1, was alive.

ด้วยยีนใหม่ที่ถูกค้นพบ ซึ่งเรียกว่า Sub1 มีชีวิตอยู่

Kenong and I were amazed and excited

คีนองและฉันทั้งทึ่งและตื่นเต้น

that a single gene could have this dramatic effect.

ที่ยีนเพียงยีนเดียวจะมีผลอย่างมาก

But this is just a greenhouse experiment.

แต่นี่เป็นแค่การทดลองในเรือนกระจก

Would this work in the field?

มันจะได้ผลในที่ปลูกจริงหรือ ?

Now, I'm going to show you a four-month time lapse video

เอาล่ะ ฉันกำลังจะให้คุณได้ดู วีดีโอที่บันทึกตลอดเวลา 4 เดือน

taken at the International Rice Research Institute.

จากสถาบันวิจัยข้าวนานาชาติ

Breeders there developed a rice variety carrying the Sub1 gene

นักผสมพันธุ์พืชได้พัฒนาพันธุ์ข้าว ที่มียีน Sub1

using another genetic technique called precision breeding.

โดยใช้เทคนิคทางพันธุศาสตร์ ที่เรียกว่า การผสมอย่างแม่นยำ

On the left, you can see the Sub1 variety,

ทางซ้าย คุณจะเห็นพันธุ์ Sub1

and on the right is the conventional variety.

และทางขวาคือพันธุ์ดั้งเดิม

Both varieties do very well at first,

ทั้งสองสายพันธุ์ไปได้สวยในตอนแรก

but then the field is flooded for 17 days.

แต่เมื่อนาถูกน้ำท่วมเป็นเวลา 17 วัน

You can see the Sub1 variety does great.

คุณจะเห็นว่าสายพันธุ์ Sub1 ทำได้ดี

In fact, it produces three and a half times more grain

ที่จริง มันผลิตเมล็ดมากกว่าสามเท่าครึ่ง

than the conventional variety.

เทียบกับพันธุ์ดั้งเดิม

I love this video

ฉันชอบวีดีโอนี้ค่ะ

because it shows the power of plant genetics to help farmers.

เพราะว่ามันแสดงถึงพลังของพันธุศาสตร์พืช ที่จะช่วยเกษตรกร

Last year, with the help of the Bill and Melinda Gates Foundation,

ปีที่แล้ว ด้วยความช่วยเหลือจาก มูลนิธิ บิล และเมลินดา เกตส์

three and a half million farmers grew Sub1 rice.

เกษตรกรสามล้านห้าแสนราย ปลูกข้าว Sub1 นี้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

Now, many people don't mind genetic modification

เอาล่ะ หลายคนไม่เกี่ยง กับการดัดแปลงทางพันธุกรรม

when it comes to moving rice genes around,

เมื่อมันเกี่ยวข้องกับการย้ายยีนของข้าว

rice genes in rice plants,

ยีนข้าวในต้นข้าว

or even when it comes to mixing species together

หรือแม้แต่เมื่อมันเกี่ยวกับ การผสมสปีชีส์เข้าด้วยกัน

through grafting or random mutagenesis.

ผ่านการต่อกิ่ง หรือการก่อการกลายพันธุ์อย่างสุ่ม

But when it comes to taking genes from viruses and bacteria

แต่เมื่อมันเกี่ยวกับการนำยีนจากไวรัส และแบคทีเรีย

and putting them into plants,

และนำมันเข้าไปในพืช

a lot of people say, "Yuck."

หลายคนบอกว่า "ยี้"

Why would you do that?

ทำไมต้องทำอย่างนั้นด้วยล่ะ ?

The reason is that sometimes it's the cheapest, safest,

เหตุผลคือบางครั้งมันเป็นเทคนิคที่ ถูกกว่า ปลอดภัยกว่า

and most effective technology

และมีประสิทธิภาพมากกว่า

for enhancing food security and advancing sustainable agriculture.

สำหรับการเพิ่มความปลอดภัยให้อาหาร และเพิ่มความก้าวหน้าให้กับการเกษตรแบบยั่งยืน

I'm going to give you three examples.

ฉันกำลังให้คุณสักสามตัวอย่าง

First, take a look at papaya. It's delicious, right?

อย่างแรก ลองมาดูมะละกอ มันอร่อยใช่ไหมคะ ?

But now, look at this papaya.

แต่ดูมะละกอนี้สิ

This papaya is infected with papaya ringspot virus.

มะละกอนี้ติดเชื้อไวรัสวงแหวนมะละกอ (papaya ringspot virus)

In the 1950s, this virus nearly wiped out the entire production

ในยุค 1950 ไวรัสเกือบจะทำลายผลผลิตทั้งหมด

of papaya on the island of Oahu in Hawaii.

ของมะละกอบนเกาะโอเอฮูในฮาวาย

Many people thought that the Hawaiian papaya was doomed,

หลายคนคิดว่า มะละกอฮาวาย ถึงกาลล่มสลายแล้ว

but then, a local Hawaiian,

แต่เมื่อ นักพยาธิวิทยาพืชชาวฮาวาย

a plant pathologist named Dennis Gonsalves,

ชื่อว่า เดนนิส กอนซาลเวส

decided to try to fight this disease using genetic engineering.

ตัดสินใจที่จะลองสู้กับโรค โดยใช้พันธุวิศวกรรม

He took a snippet of viral DNA and he inserted it

เขานำดีเอ็นเอไวรัสชิ้นเล็กชิ้นน้อย และสอดมันเข้าไป

into the papaya genome.

ในจีโนมของมะละกอ

This is kind of like a human getting a vaccination.

นี่มันเหมือนกับการให้วัคซีนในคน

Now, take a look at his field trial.

ทีนี้ ลองมาดูการทดลองภาคสนาม

You can see the genetically engineered papaya in the center.

คุณจะเห็นว่ามะละกอที่ถูกพันธุวิศวกรรม อยู่ตรงกลาง

It's immune to infection.

มันมีภูมิต้านการติดต่อ

The conventional papaya around the outside is severely infected with the virus.

มะละกอทั่วไปข้างนอกนั่นติดเชื้อไวรัสนี้อย่างรุนแรง

Dennis' pioneering work is credited with rescuing the papaya industry.

งานบุกเบิกของเดนนิสได้รับการยอมรับ ว่ามันช่วยอุตสาหกรรมมะละกอ

Today, 20 years later, there's still no other method to control this disease.

วันนี้ 20 ปีผ่านไป มันไม่มีวิธีอื่น ที่จะควบคุมโรคนี้

There's no organic method. There's no conventional method.

ไม่มีวิธีอินทรีย์ ไม่มีวิธีดั้งเดิม

Eighty percent of Hawaiian papaya is genetically engineered.

แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของมะละกอฮาวาย ถูกพันธุวิศวกรรม

Now, some of you may still feel a little queasy about viral genes in your food,

ตอนนี้ พวกคุณนอาจยังรู้สึกงงๆ กับยีนไวรัส ที่อยู่ในอาหารของคุณ

but consider this:

แต่ลองมาคิดดู

The genetically engineered papaya carries just a trace amount of the virus.

มะละกอพันธุวิศวกรรที่มีปริมาณเพียงเศษเสี้ยว ของไวรัส

If you bite into an organic or conventional papaya

ถ้าคุณกัดลงไป ในมะละกอธรรมชาติหรือแบบดั้งเดิม

that is infected with the virus,

ที่ติดเชื้อไวรัส

you will be chewing on tenfold more viral protein.

คุณจะเคี้ยวโปรตีนของไวรัสมากกว่าสิบเท่า

Now, take a look at this pest feasting on an eggplant.

ทีนี้ ดูศัตรูพืชพวกนี้รุมกินมะเขือยาว

The brown you see is frass,

สีน้ำตาลที่คุณเห็นคือของเสีย

what comes out the back end of the insect.

ที่ออกมาจากตัวแมลงทางด้านหลัง

To control this serious pest,

เพื่อที่จะควบคุมศัตรูพืชที่รุนแรง

which can devastate the entire eggplant crop in Bangladesh,

ซึ่งสามารถก่อกวนไร่มะเขือยาวทั้งบังกลาเทศ

Bangladeshi farmers spray insecticides

เกษตรกรชาวบังกลาเทศจึงพ่นยาฆ่าแมลง

two to three times a week,

สองถึงสามครั้งต่อสัปดาห์

sometimes twice a day, when pest pressure is high.

บางครั้งวันละสองครั้ง เมื่อมีศัตรูพืชมาก

But we know that some insecticides are very harmful to human health,

แต่เรารู้ว่า ยาฆ่าแมลงบางชนิด เป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์มาก

especially when farmers and their families

โดยเฉพาะเมื่อเกษตรกรและครอบครัว

cannot afford proper protection, like these children.

ไม่มีเงินซื้อเครื่องป้องกัน ให้กับเด็กๆ ของพวกเขาได้อย่างเหมาะสม

In less developed countries, it's estimated that 300,000 people

ในประเทศที่กำลังพัฒนา คาดว่าคน 300,000 คน

die every year because of insecticide misuse and exposure.

เสียชีวิตทุกปีเพราะการใช้ที่ผิดวิธีและการสัมผัส กับยาฆ่าแมลง

Cornell and Bangladeshi scientists decided to fight this disease

นักวิทยาศาสตร์คอร์เนลและบังกลาเทศ ตัดสินใจที่จะสู้กับโรคนี้

using a genetic technique that builds on an organic farming approach.

โดยใช้เทคนิคพันธุกรรมที่สร้างขึ้นบนพื้นฐาน ของการเกษตรอินทรีย์

Organic farmers like my husband Raoul spray an insecticide called B.T.,

เกษตรกรอินทรีย์อย่างราอูลสามีของฉัน พ่นยาฆ่าแมลงที่เรียกว่า บี.ที.

which is based on a bacteria.

ซึ่งทำขึ้นจากแบคทีเรีย

This pesticide is very specific to caterpillar pests,

ยากำจัดศัตรูพืชนี้จำเพาะมากต่อหนอนศัตรูพืช

and in fact, it's nontoxic to humans, fish and birds.

และอันที่จริง มันไม่มีพิษต่อมนุษย์ ปลา และนก

It's less toxic than table salt.

มันมีพิษน้อยกว่าเกลือแกงเสียอีก

But this approach does not work well in Bangladesh.

แต่วิธีการนี้ไม่ได้ผลเท่าที่ควรในบังกลาเทศ

That's because these insecticide sprays

นั่นเป็นเพราะการฉีดยาฆ่าแมลงแบบนี้

are difficult to find, they're expensive,

หาได้ยาก พวกมันมีราคาแพง

and they don't prevent the insect from getting inside the plants.

และไม่สามารถป้องกัน การเจาะของแมลงเข้าไปในพืช

In the genetic approach, scientists cut the gene out of the bacteria

ด้วยวิธีการทางพันธุศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ตัดยีนออกจากแบคทีเรีย

and insert it directly into the eggplant genome.

และใส่มันเข้าไปโดยตรงในจีโนมของมะเขือยาว

Will this work to reduce insecticide sprays in Bangladesh?

วิธีนี้จะลดการฉีดยาฆ่าแมลงในบังกลาเทศหรือไม่ ?

Definitely.

แน่นอน

Last season, farmers reported they were able to reduce their insecticide use

ฤดูที่แล้ว เกษตรกรรายงานว่า พวกเขาสามารถลดการใช้ยาฆ่าแมลง

by a huge amount, almost down to zero.

ได้เป็นปริมาณมาก จนเกือบจะเหลือศูนย์

They're able to harvest and replant for the next season.

พวกเขาสามารถที่จะเก็บเกี่ยว และปลูกในฤดูถัดไปได้

Now, I've given you a couple examples of how genetic engineering can be used

ทีนี้ ฉันได้ยกตัวอย่างแล้วว่าพันธุวิศวกรรม

to fight pests and disease

สามารถใช้สู้กับศัตรุพืชและโรค

and to reduce the amount of insecticides.

และลดปริมาณของยาฆ่าแมลงได้อย่างไร

My final example is an example

ตัวอย่างสุดท้ายคือ

where genetic engineering can be used to reduce malnutrition.

ตัวอย่างที่พันธุวิศวกรรมสามารถถูกใช้ เพื่อลดภาวะทุพโภชนาการ

In less developed countries,

ในประเทศที่กำลังพัฒนา

500,000 children go blind every year because of lack of Vitamin A.

เด็ก 500,000 คน ตาบอดทุกปี เพราะว่าขาดวิตามินเอ

More than half will die.

กว่าครึ่งต้องเสียชีวิต

For this reason, scientists supported by the Rockefeller Foundation

ด้วยเหตุนี้ นักวิทยาศาสตร์ ที่ได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิร๊อคกี้เฟลเลอร์

genetically engineered a golden rice

ทำพันธุวิศวกรรมข้าวสีทอง

to produce beta-carotene, which is the precursor of Vitamin A.

เพื่อผลิต บีต้า-คาโรทีน ซึ่งเป็นสารตั้งต้นของวิตามินเอ

This is the same pigment that we find in carrots.

นี่เป็นเม็ดสีเดียวกับที่เราพบในแครอท

Researchers estimate that just one cup of golden rice per day

นักวิจัยคาดว่าแค่หนึ่งถ้วยของข้าวสีทองต่อวัน

will save the lives of thousands of children.

จะช่วยชีวิตของเด็กได้หลายพัน

But golden rice is virulently opposed

แต่ข้าวสีทองถูกต่อต้านอย่างรุนแรง

by activists who are against genetic modification.

โดยกลุ่มผู้ต่อต้านการดัดแปลงทางพันธุกรรม

Just last year,

แค่ปีที่แล้ว

activists invaded and destroyed a field trial in the Philippines.

กลุ่มผู้ต่อต้านเข้าบุกและทำลายแปลงทดลอง ในประเทศฟิลิปินส์

When I heard about the destruction,

เมื่อฉันได้ยินเรื่องการทำลาย

I wondered if they knew that they were destroying much more

ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะรู้ไหมว่า พวกเขากำลังทำลายมากไปกว่า

than a scientific research project,

โครงการวิจัยทางวิทยาศาสตร์

that they were destroying medicines that children desperately needed

ว่าพวกเขากำลังทำลายยา ที่เด็กๆ ต้องการเหลือเกิน

to save their sight and their lives.

เพื่อจะรักษาการมองเห็นและชีวิตของพวกเขา

Some of my friends and family still worry:

เพื่อนและครอบครัวของฉันบางคนยังคงกังวล

How do you know genes in the food are safe to eat?

ว่าคุณจะรู้ได้อย่างไรว่ายีนในอาหาร ปลอดภัยสำหรับการรับประทาน

I explained the genetic engineering,

ฉันอธิบายว่าพันธุวิศวกรรม

the process of moving genes between species,

ซึ่งเป็นกระบวนของการเคลื่อนยีนระหว่างสปีชีส์

has been used for more than 40 years

ได้ถูกใช้มากว่า 40 ปี

in wines, in medicine, in plants, in cheeses.

ในไวน์, ยา, พืช, ชีส

In all that time, there hasn't been a single case of harm

ตลอดเวลานั้น มันก็ไม่เห็นจะมีเรื่องร้ายแรง

to human health or the environment.

ต่อสุขภาพของมนุษย์ หรือสิ่งแวดล้อมเลย

But I say, look, I'm not asking you to believe me.

แต่ฉันบอกว่า นี่ ฉันไม่ได้จะบอกให้คุณมาเชื่อฉันนะ

Science is not a belief system.

วิทยาศาสตร์ไม่ใช่ระบบความเชื่อ

My opinion doesn't matter.

ความเห็นของฉันไม่ใช่สาระสำคัญ

Let's look at the evidence.

ลองมาดูหลักฐานกันดีกว่า

After 20 years of careful study and rigorous peer review

หลังจาก 20 ปีของการศึกษาอย่างระมัดระวัง และการตรวจสอบอย่างเข้มข้น

by thousands of independent scientists,

โดยนักวิทยาศาสตร์เป็นพันๆ ท่าน ที่เป็นอิสระจากงานนี้

every major scientific organization in the world has concluded

ทุกองค์กรหลักทางวิทยาศาสตร์ในโลก ได้สรุปว่า

that the crops currently on the market are safe to eat

พืชผักที่ตอนนี้วางจำหน่ายในตลาด สามารถนำไปรับประทานได้อย่างปลอดภัย

and that the process of genetic engineering

และกระบวนการของการพันธุวิศวกรรม

is no more risky than older methods of genetic modification.

ไม่ได้มีความเสี่ยงไปมากกว่าวิธีการเก่าๆ อย่างการดัดแปลงพันธุกรรม

These are precisely the same organizations that most of us trust

องค์กรเหล่านี้เป็นองค์กรเดียวกัน กับที่พวกเราส่วนใหญ่เชื่อถือ

when it comes to other important scientific issues

เมื่อมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับปัญหาสำคัญอื่นๆ ทางวิทยาศาสตร์

such as global climate change or the safety of vaccines.

เช่น ปัญหาสภาวะอากาศโลกเปลี่ยนแปลง หรือความปลอดภัยของวัคซีน

Raoul and I believe that, instead of worrying about the genes in our food,

ราอูลและฉันเชื่อว่า แทนที่จะต้องมากังวล กับเรื่องยีนในอาหารของเรา

we must focus on how we can help children grow up healthy.

เราต้องมุ่งความสนใจว่า เราจะช่วยให้เด็กๆ เติบโตอย่างแข็งแรงได้อย่างไร

We must ask if farmers in rural communities can thrive,

เราต้องถามว่า ชาวนาในชุมชนห่างไกล สามารถจะประสบความสำเร็จได้หรือไม่

and if everyone can afford the food.

และทุกคนจะสามารถซื้ออาหารได้หรือไม่

We must try to minimize environmental degradation.

เราต้องพยายามลดการเสื่อมถอยของธรรมชาติ

What scares me most about the loud arguments and misinformation

ที่ฉันกลัวที่สุดเกี่ยวกับการโต้เถียงอย่างหนาหู และข้อมูลที่ผิดพลาด

about plant genetics

เกี่ยวกับพันธุศาสตร์พืช

is that the poorest people who most need the technology

ก็คือคนที่จนที่สุด ที่ต้องการเทคโนโลยีมากที่สุด

may be denied access because of the vague fears and prejudices

อาจปฏิเสธการเข้าถึง เพราะว่าความกลัวและอคติที่กำกวม

of those who have enough to eat.

ของผู้ที่มีอาหารพอกินแล้ว

We have a huge challenge in front of us.

เรามีอุปสรรคใหญ่ขวางอยู่ตรงหน้า

Let's celebrate scientific innovation and use it.

เรามาฉลองนวัตกรรมวิทยาศาสตร์ และใช้มันกันเถอะค่ะ

It's our responsibility

มันเป็นความรับผิดชอบของเรา

to do everything we can to help alleviate human suffering

ที่จะทำทุกอย่างที่เราสามารถทำได้ เพื่อช่วยบรรเทาความทุกข์ของมนุษย์

and safeguard the environment.

และปกป้องธรรมชาติ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

Chris Anderson: Powerfully argued.

คริส แอนเดอร์สัน: โต้ตอบได้อย่างทรงพลังครับ

The people who argue against GMOs,

คนที่ต่อต้านจีเอ็มโอ

as I understand it, the core piece comes from two things.

เท่าที่ผมเข้าใจคือ แก่นของเรื่องมาจากสองสิ่ง

One, complexity and unintended consequence.

หนึ่ง ความซับซ้อนและ ผลที่ตามมาที่ไม่ได้ตั้งใจ

Nature is this incredibly complex machine.

ธรรมชาติเป็นเครื่องจักรที่ซับซ้อนยิ่งนัก

If we put out these brand new genes that we've created,

ถ้าเราเอายีนใหม่เอี่ยมที่เราสร้างเหล่านี้เข้าไป

that haven't been challenged by years of evolution,

ซึ่งพวกมันไม่ได้ผ่านกระบวนการวิวัฒนาการ อันยาวนาน

and they started mixing up with the rest of what's going on,

และพวกมันก็เริ่มจะปะปนกับสิ่งที่กำลังเป็นไป

couldn't that trigger some kind of cataclysm or problem,

นั่นจะไม่ไปกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง หรือปัญหาหรือครับ

especially when you add in the commercial incentive

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อคุณเพิ่มการกระตุ้นทางพานิชย์

that some companies have to put them out there?

ที่บางบริษัทได้ใส่มันเข้าไป

The fear is that those incentives

ความกลัวก็คือสิ่งชวนเชื่อเหล่านั้น

mean that the decision is not made on purely scientific grounds,

หมายถึงว่าการตัดสินใจ ไม่ได้เกิดขึ้นบนพื้นฐานวิทยาศาสตร์

and even if it was, that there would be unintended consequences.

และแม้ว่ามันจะเป็นเช่นนั้น มันก็ยังจะมีผลที่ตามมาที่ไม่ได้เจตนา

How do we know that there isn't a big risk of some unintended consequence?

เราจะรู้ได้อย่างไรว่ามันจะไม่มีความเสี่ยง สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้เจตนา

Often our tinkerings with nature do lead to big, unintended consequences

บ่อยครั้งที่เราทำอะไรกับธรรมชาติ มันนำไปสู่ผลที่ไม่ได้เจตนา

and chain reactions.

และปฏิกิริยาลูกโซ่

Pamela Ronald: Okay, so on the commercial aspects,

พาเมลา โรนัล: ค่ะ ในมุมมองเชิงพานิชย์

one thing that's really important to understand is that,

สิ่งหนึ่งที่สำคัญจริงๆ ที่จะต้องทำความเข้าใจ ก็คือ

in the developed world, farmers in the United States,

ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ชาวนาในสหรัฐอเมริกา

almost all farmers, whether they're organic or conventional,

เกือบจะทั้งหมดไม่ว่าพวกเขาจะเป็นชาวนาอินทรีย์ หรือแบบดั้งเดิม

they buy seed produced by seed companies.

พวกเขาซื้อเมล็ดที่ถูกผลิตจากบริษัทเมล็ดพันธุ์

So there's definitely a commercial interest to sell a lot of seed,

ดังนั้นมันมีความต้องการเชิงพานิชย์อยู่แล้ว ที่จะขายเมล็ดให้ได้มากๆ

but hopefully they're selling seed that the farmers want to buy.

แต่หวังว่า พวกเขาขายจะเมล็ด ที่ชาวนาต้องการซื้อ

It's different in the less developed world.

มันต่างกันในประเทศที่พัฒนาน้อยกว่า

Farmers there cannot afford the seed.

ชาวนาไม่มีกำลังซื้อเมล็ดพืช

These seeds are not being sold.

เมล็ดเหล่านี้ไม่ได้ถูกขาย

These seeds are being distributed freely

เมล็ดเหล่านี้ถูกแจกจ่ายออกไปอย่างอิสระ

through traditional kinds of certification groups,

ผ่านแบบดั้งเดิมของกลุ่มที่ได้รับการรับรอง

so it is very important in less developed countries

ฉะนั้น มันสำคัญมาก ในประเทศที่พัฒนาน้อยกว่า

that the seed be freely available.

ที่เมล็ดพันธุ์เหล่านี้จะมีให้ใช้ได้อย่างอิสระค่ะ

CA: Wouldn't some activists say that this is actually part of the conspiracy?

คริส: นักต่อต้านจะบอกไหมครับว่า อันที่จริงแล้ว นี่คือส่วนหนึ่งของแผนการลับ

This is the heroin strategy.

นี่เป็นแผนการเฮโรอิน

You seed the stuff, and people have no choice

คุณเพาะมันไว้ และคนก็ไม่มีทางเลือก

but to be hooked on these seeds forever?

นอกจากจะต้องเกี่ยวข้องกับเมล็ดพันธุ์เหล่านี้ ไปตลอดกาล

PR: There are a lot of conspiracy theories for sure, but it doesn't work that way.

พาเมลา: แน่นอนค่ะ มันมีทฤษฎีสมคบคิดมากมาย แต่มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น

For example, the seed that's being distributed, the flood-tolerant rice,

ตัวอย่างเช่น เมล็ดที่ถูกแจกจ่ายออกไป ข้าวที่ทนต่อน้ำท่วม

this is distributed freely

มันถูกแจกจ่ายออกไปอย่างอิสระ

through Indian and Bangladeshi seed certification agencies,

ผ่านตัวแทนที่ได้รับการรับรอง ในประเทศอินเดียและบังกลาเทศ

so there's no commercial interest at all.

ฉะนั้น มันไม่มีความต้องการเชิงพานิชย์ตรงนี้เลย

The golden rice was developed through support of the Rockefeller Foundation.

ข้าวสีทองถูกพัฒนาผ่านการสนับสนุน โดยมูลนิธิร๊อคกี้เฟลเลอร์

Again, it's being freely distributed.

อีกครั้ง ที่มันถูกแจกจ่ายออกไปอย่างอิสระ

There are no commercial profits

ไม่มีผลกำไรเชิงพานิชย์ใดๆ

in this situation.

ในกรณีนี้

And now to address your other question about, well, mixing genes,

และทีนี้ เพื่อตอบคำถามอีกข้อของคุณ เกี่ยวกับยีนที่ผสมกัน

aren't there some unintended consequences?

ว่ามันไม่มีผลที่ตามมาที่ไม่ได้เจตนาหรือ ?

Absolutely -- every time we do something different,

แน่นอน -- ทุกครั้งที่เราทำอะไรแตกต่าง

there's an unintended consequence,

มันจะมีสิ่งที่ตามมาที่เราไม่ได้เจตนา

but one of the points I was trying to make

แต่หนึ่งในประเด็นที่ฉันพยายามจะบอก

is that we've been doing kind of crazy things to our plants,

ก็คือว่า เราได้ทำสิ่งแปลกๆ มากมายในโลกของเรา

mutagenesis using radiation or chemical mutagenesis.

การทำให้เกิดการกลายพันธุ์โดยใช้รังสี หรือการทำให้กลายพันธุ์โดยสารเคมี

This induces thousands of uncharacterized mutations,

มันเหนี่ยวนำการกลายพันธุ์ที่กำหนดไม่ได้ เป็นพันๆ

and this is even a higher risk of unintended consequence

และนั่นก็มีความเสี่ยงมากจาก ผลที่ตามมาที่ไม่ได้เจตนา

than many of the modern methods.

มากไปกว่าวิธีการที่ทันสมัย

And so it's really important not to use the term GMO

และมันก็สำคัญที่จะไม่ใช้คำว่า จีเอ็มโอ

because it's scientifically meaningless.

เพราะว่ามันไม่มีความหมายในเชิงวิทยาศาสตร์เลย

I feel it's very important to talk about a specific crop

ฉันรู้สึกว่ามันสำคัญมากที่จะต้องพูดถึงพืชจำเพาะ

and a specific product, and think about the needs of the consumer.

และสินค้าจำเพาะ และคิดถึงความต้องการของผู้บริโภค

CA: So part of what's happening here is that there's a mental model

คริส: ฉะนั้น ที่เกิดขึ้นตรงนี้ ส่วนหนึ่งก็คือ มันมีรูปแบบทางความคิด

in a lot of people that nature is nature, and it's pure and pristine,

ในคนมากมาย ที่คิดว่า ธรรมชาติคือธรรมชาติ และมันก็บริสุทธิ์ผุดผ่อง

and to tinker with it is Frankensteinian.

และการไปทำอะไรกับมัน ก็เป็นการสร้างตัวประหลาด

It's making something that's pure dangerous in some way,

มันทำให้อะไรบางอย่างที่บริสุทธิ์ เป็นอันตรายในบางแง่มุม

and I think you're saying that that whole model

และผมคิดว่า คุณกำลังพูดว่า รูปแบบทั้งหมดนั้น

just misunderstands how nature is.

เป็นแค่ความเข้าใจผิดว่าธรรมชาติเป็นอย่างไร

Nature is a much more chaotic interplay of genetic changes

ธรรมชาติมีปฏิสัมพันธ์ทางพันธุกรรม ที่อลหม่านกว่านั้นมาก

that have been happening all the time anyway.

ที่ยังคงเกิดขึ้นตลอดเวลา ไม่ว่าอย่างไรก็ดี

PR: That's absolutely true, and there's no such thing as pure food.

พาเมลา: นั่นมันถูกต้องที่สุดเลยค่ะ มันไม่มีอะไรที่เป็นอาหารบริสุทธิ์จริงๆ หรอก

I mean, you could not spray eggplant with insecticides

ฉันหมายถึง คุณอาจจะไม่พ่นยาฆ่าแมลงใส่มะเขือ

or not genetically engineer it, but then you'd be stuck eating frass.

หรือไม่ทำพันธุวิศวกรรมมัน แต่ว่าคุณก็จะต้องมากินของเสียจากแมลง

So there's no purity there.

ฉะนั้น มันไม่มีอะไรบริสุทธิ์เลย

CA: Pam Ronald, thank you. That was powerfully argued.

คริส: แพมโรนัล ขอบคุณครับ เป็นการตอบโต้ที่ทรงพลังจริงๆ ครับ

PR: Thank you very much. I appreciate it.

พาเมลา: ขอบคุณมากๆ ค่ะ ยินดีจริงๆ ค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)