Why Earth may someday look like Mars | Anjali Tripathi

Translator: Joseph Geni Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Translator: Monsicha Suajorn Reviewer: Dollaya Piumsuwan

So when you look out at the stars at night,

เวลาที่คุณเงยหน้ามองดาวในยามค่ำคืน

it's amazing what you can see.

สิ่งที่คุณเห็นมันสุดยอดมาก

It's beautiful.

มันสวยงามมาก

But what's more amazing is what you can't see,

แต่สิ่งที่สุดยอดกว่านั้นคือ สิ่งที่คุณมองไม่เห็น

because what we know now

เพราะตอนนี้เรารู้แล้วว่า

is that around every star or almost every star,

สิ่งที่รายล้อมดาวทุกดวง หรือเกือบจะทุกดวงนั้น

there's a planet,

คือดาวเคราะห์ 1 ดวง

or probably a few.

หรืออาจจะ 2-3 ดวง

So what this picture isn't showing you

สิ่งที่ภาพนี้ไม่ได้แสดงให้คุณเห็น

are all the planets that we know about

คือดาวเคราะห์ทุกดวงที่เรารู้จัก

out there in space.

ที่อยู่ในอวกาศ

But when we think about planets, we tend to think of faraway things

เมื่อเราคิดถึงดาวเคราะห์ เรามักจะคิดถึงสิ่งที่อยู่ไกลออกไป

that are very different from our own.

ดาวที่มีความแตกต่างกับเราอย่างมาก

But here we are on a planet,

แต่ว่าตอนนี้เราก็อยู่บนดาวเคราะห์

and there are so many things that are amazing about Earth

แล้วโลกเราก็มีเรื่องที่น่าทึ่ง อยู่หลายเรื่องเลยค่ะ

that we're searching far and wide to find things that are like that.

เราพยายามค้นหาทั่วทุกทิศ เพื่อหาดาวเคราะห์ที่คล้ายคลึงกับโลก

And when we're searching, we're finding amazing things.

และยิ่งเราค้นหา เราก็ยิ่งค้นพบความน่าทึ่ง

But I want to tell you about an amazing thing here on Earth.

แต่ฉันอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับ เรื่องน่าทึ่งอย่างหนึ่งบนโลกของเรา

And that is that every minute,

นั่นคือในทุก ๆ หนึ่งนาที

400 pounds of hydrogen

ไฮโดรเจน 400 ปอนด์

and almost seven pounds of helium

กับฮีเลียมเกือบ 7 ปอนด์

escape from Earth into space.

หลุดจากโลกไปยังอวกาศ

And this is gas that is going off and never coming back.

ก๊าซเหล่านี้ หลุดออกไป และจะไม่กลับมา

So hydrogen, helium and many other things

ไฮโดรเจน ฮีเลียม และสิ่งอื่น ๆ อีกหลายสิ่ง

make up what's known as the Earth's atmosphere.

สร้างสิ่งที่เราเรียกว่าชั้นบรรยากาศ

The atmosphere is just these gases that form a thin blue line

ชั้นบรรยากาศมีแต่ก๊าซพวกนี้ ที่เป็นเส้นสีฟ้าบาง ๆ

that's seen here from the International Space Station,

มองเห็นได้จากสถานีอวกาศนานาชาติ

a photograph that some astronauts took.

นี่คือภาพที่นักบินอวกาศบางคนถ่ายมา

And this tenuous veneer around our planet

และเส้นบาง ๆ ที่อยู่รอบโลกเรานี้เอง

is what allows life to flourish.

ที่ทำให้โลกอุดมไปด้วยสิ่งมีชีวิต

It protects our planet from too many impacts,

มันปกป้องโลกของเรา จากการปะทะของอุกกาบาต

from meteorites and the like.

และสิ่งต่าง ๆ มาอย่างมากมาย

And it's such an amazing phenomenon

มันเป็นปรากฏการณ์ที่น่าอัศจรรย์มาก

that the fact that it's disappearing

และความจริงที่ว่ามันกำลังค่อย ๆ หายไป

should frighten you, at least a little bit.

อย่างน้อยก็ควรสร้างความหวาดกลัวให้กับคุณ

So this process is something that I study

ดังนั้น ฉันจึงศึกษา เกี่ยวกับกระบวนการนี้

and it's called atmospheric escape.

และเรียกมันว่าการหลุดของชั้นบรรยากาศ

So atmospheric escape is not specific to planet Earth.

การหลุดของชั้นบรรยากาศ ไม่ได้เกิดขึ้นกับโลกของเราเพียงอย่างเดียว

It's part of what it means to be a planet, if you ask me,

มันเป็นสิ่งที่ทำให้ดาวดวงนั้น ถูกเรียกว่าดาวเคราะห์เลยค่ะ

because planets, not just here on Earth but throughout the universe,

เพราะว่าดาวเคราะห์ ไม่เพียงแต่โลก แต่รวมถึงทุกดวงในจักรวาล

can undergo atmospheric escape.

สามารถเกิดการหลุดของชั้นบรรยากาศขึ้นได้

และสิ่งที่เกิดขึ้นก็ได้บอกเรา เกี่ยวกับดาวดวงนั้น ๆ เอง

And the way it happens actually tells us about planets themselves.

Because when you think about the solar system,

เพราะว่าหากคุณนึกถึงระบบสุริยะ

you might think about this picture here.

คุณอาจจะคิดถึงรูปนี้

And you would say, well, there are eight planets, maybe nine.

คุณอาจจะบอกว่า มีดาวเคราะห์แปดดวง หรืออาจจะเก้า

So for those of you who are stressed by this picture,

ถ้าหากพวกคุณบางคน จะคิดมากกับภาพนี้นะคะ

I will add somebody for you.

ฉันจะเพิ่มบางคนเข้าไปให้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Courtesy of New Horizons, we're including Pluto.

เพื่อให้เกียรติยานนิวฮอไรซอน เราจะนับดาวพลูโตด้วยแล้วกัน

And the thing here is,

สิ่งที่คุณกำลังเห็น

for the purposes of this talk and atmospheric escape,

คือเป้าหมายของการบรรยายนี้ และการหลุดของชั้นบรรยากาศ

Pluto is a planet in my mind,

สำหรับฉัน พลูโตเป็นดาวเคราะห์นะคะ

in the same way that planets around other stars that we can't see

ในทางเดียวกัน ดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวฤกษ์ แม้เราจะมองไม่เห็น

are also planets.

ก็นับเป็นดาวเคราะห์

So fundamental characteristics of planets

ซึ่งลักษณะพื้นฐานของดาวเคราะห์

include the fact that they are bodies

ประกอบด้วย ความจริงที่ว่ามันมีรูปทรง

that are bound together by gravity.

ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยแรงโน้มถ่วง

So it's a lot of material just stuck together

วัตถุมากมายถูกดึงเข้ามารวมกัน

with this attractive force.

ด้วยแรงดึงดูดนี้เอง

And these bodies are so big and have so much gravity.

หากรูปทรงนี้ใหญ่มาก ก็แปลว่ามีแรงโน้มถ่วงมาก

That's why they're round.

นี่คือสาเหตุที่มันกลม

So when you look at all of these,

ดังนั้น เมื่อคุณดูภาพนี้

including Pluto,

รวมถึงดาวพลูโตด้วย

they're round.

พวกมันกลม

So you can see that gravity is really at play here.

ดังนั้น คุณจะเห็นบทบาท ของแรงโน้มถ่วงในภาพนี้ด้วย

But another fundamental characteristic about planets

แต่ลักษณะพื้นฐานของ ดาวเคราะห์อีกอย่างหนึ่ง

is what you don't see here,

คือสิ่งที่คุณไม่เห็นในภาพนี้

and that's the star, the Sun,

และนี่คือดาวฤกษ์ค่ะ คือดวงอาทิตย์

that all of the planets in the solar system are orbiting around.

ซึ่งดาวเคราะห์ทุกดวงในระบบสุริยะ กำลังโคจรอยู่รอบ ๆ

And that's fundamentally driving atmospheric escape.

และยังเป็นปัจจัยหลัก ที่ทำให้เกิดการหลุดของชั้นบรรยากาศ

The reason that fundamentally stars drive atmospheric escape from planets

เหตุผลที่ดาวฤกษ์ทำให้ชั้นบรรยากาศ หลุดออกไปจากดาวเคราะห์

is because stars offer planets particles and light and heat

ก็เพราะดาวฤกษ์ให้อนุภาค และแสง และความร้อนแก่ดาวเคราะห์

that can cause the atmospheres to go away.

ซึ่งเป็นสาเหตุให้ชั้นบรรยากาศ หลุดหายออกไปด้วย

So if you think of a hot-air balloon,

คุณลองนึกถึงบอลลูนลมร้อน

or you look at this picture of lanterns in Thailand at a festival,

หรือไม่ก็ดูภาพนี้ค่ะ นี่คือเทศกาลลอยโคมในประเทศไทย

you can see that hot air can propel gasses upward.

คุณจะเห็นว่าอากาศร้อน จะขับเคลื่อนให้ก๊าซลอยขึ้นด้านบน

And if you have enough energy and heating,

หากคุณมีพลังงาน และความร้อนมากเพียงพอ

which our Sun does,

ซึ่งดวงอาทิตย์ของเรามี

that gas, which is so light and only bound by gravity,

ก๊าซเหล่านี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เบา และถูกดึงเข้าไว้ด้วยแรงโน้มถ่วง

it can escape into space.

ก็จะสามารถหลุดลอยออกไปได้

And so this is what's actually causing atmospheric escape

นี่คือสาเหตุที่ทำให้เกิด การหลุดของชั้นบรรยากาศ

here on Earth and also on other planets --

ทั้งบนโลกของเรา และบนดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ

that interplay between heating from the star

มันคืออิทธิพลระหว่าง ความร้อนจากดาวฤกษ์

กับพลังในการยื้อยุด ของแรงโน้มถ่วงบนดาวเคราะห์

and overcoming the force of gravity on the planet.

So I've told you that it happens

ตามที่ฉันบอกว่ามันเกิดขึ้นแล้ว

at the rate of 400 pounds a minute for hydrogen

ในอัตราของไฮโดรเจน 400 ปอนด์ต่อนาที

and almost seven pounds for helium.

และฮีเลียมเกือบ 7 ปอนด์ต่อนาที

But what does that look like?

แล้วมันเป็นอย่างไรล่ะ

Well, even in the '80s,

ย้อนกลับไปในยุค '80

we took pictures of the Earth

พวกเราได้ถ่ายภาพโลก

in the ultraviolet

ในรังสีอัลตร้าไวโอเล็ต

using NASA's Dynamic Explorer spacecraft.

ด้วยยานไดนามิคเอ็กพลอเรอร์ของนาซ่า

So these two images of the Earth

และภาพของโลกสองภาพนี้

show you what that glow of escaping hydrogen looks like,

แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้น ของการหลุดหายไปของไฮโดรเจน

shown in red.

ด้วยสีแดง

And you can also see other features like oxygen and nitrogen

และเรายังเห็นสิ่งอื่น ๆ อย่างเช่น ออกซิเจน หรือ ไนโตรเจน

in that white glimmer

ตรงรัศมีสีขาว

in the circle showing you the auroras

ในวงกลมนี้แสดงให้เห็นถึงแสงออโรร่า

and also some wisps around the tropics.

และเห็นเป็นปอย ๆ แถว ๆ เขตร้อน

สรุปแล้ว ภาพนี้ได้แสดงให้เราเห็นว่า

So these are pictures that conclusively show us

that our atmosphere isn't just tightly bound to us here on Earth

ชั้นบรรยากาศของเรา ไม่ได้ถูกดึงเอาไว้เพียงอย่างเดียว

but it's actually reaching out far into space,

แต่จริง ๆ แล้ว มันกระจายออกไปยังอวกาศด้วย

and at an alarming rate, I might add.

ฉันจะเพิ่มให้ว่า ในระดับที่ควรกังวล

But the Earth is not alone in undergoing atmospheric escape.

แต่โลกไม่ได้เป็นดาวเคราะห์ดวงเดียว ที่ชั้นบรรยากาศหลุดลอยออไป

Mars, our nearest neighbor, is much smaller than Earth,

ดาวอังคาร เพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุด มีขนาดเล็กกว่าโลกมาก

so it has much less gravity with which to hold on to its atmosphere.

จึงมีแรงโน้มถ่วง ที่จะดึงชั้นบรรยากาศเอาไว้ได้น้อยกว่า

And so even though Mars has an atmosphere,

ถึงอย่างนั้น ดาวอังคารก็มีชั้นบรรยากาศ

we can see it's much thinner than the Earth's.

เราจะเห็นเส้นที่บางกว่าของโลกมาก

Just look at the surface.

ลองดูที่พื้นผิวสิคะ

You see craters indicating that it didn't have an atmosphere

เราจะเห็นหลุมบ่อ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ชั้นบรรยากาศของมัน

that could stop those impacts.

บางเกินกว่าจะหยุดยั้งการปะทะ

Also, we see that it's the "red planet,"

เราจะเห็นว่านี่คือ "ดาวแดง"

and atmospheric escape plays a role

ซึ่งก็เป็นผลมาจาก การหลุดของชั้นบรรยากาศ

in Mars being red.

ทำให้ดาวอังคารมีสีแดง

That's because we think Mars used to have a wetter past,

เพราะคิดว่าในอดีต ดาวอังคารเคยมีน้ำมาก่อน

and when water had enough energy, it broke up into hydrogen and oxygen,

และเมื่อน้ำมีพลังงานมากพอ มันจะกลายเป็นไฮโดรเจนและออกซิเจน

and hydrogen being so light, it escaped into space,

ไฮโดรเจนเบาจนสามารถลอยขึ้นสู่อวกาศ

and the oxygen that was left

ทิ้งไว้แต่เพียงออกซิเจน

oxidized or rusted the ground,

เผาผลาญตัวเองและตกลงสู่พื้นดิน

making that familiar rusty red color that we see.

ทำให้เกิดสีแดงคล้าย ๆ สนิม แบบที่เราเห็นกัน

So it's fine to look at pictures of Mars

เราสามารถมองภาพของดาวอังคาร

and say that atmospheric escape probably happened,

และบอกว่าอาจมีการหลุดของชั้นบรรยากาศ

but NASA has a probe that's currently at Mars called the MAVEN satellite,

แต่นาซ่ากำลังค้นคว้า และขณะนี้ ได้ส่งดาวเทียมมาเวนไปยังดาวอังคาร

and its actual job is to study atmospheric escape.

งานของมันคือการศึกษา เกี่ยวกับการหลุดของชั้นบรรยากาศ

It's the Mars Atmosphere and Volatile Evolution spacecraft.

และยานโวลาไทล์อีโวลูชั่น เพื่อศึกษาชั้นบรรยากาศ

And results from it have already shown pictures very similar

มันได้ส่งผลมาเป็นภาพ ซึ่งดูแล้วคล้ายคลึงกับ

to what you've seen here on Earth.

สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นบนโลกของเรา

We've long known that Mars was losing its atmosphere,

เรารู้มานานแล้วว่าดาวอังคาร สูญเสียชั้นบรรยากาศ

but we have some stunning pictures.

แต่เรามีภาพที่น่าประหลาดใจกว่า

Here, for example, you can see in the red circle

นี่คือตัวอย่างค่ะ คุณจะเห็นในวงกลมสีแดง

is the size of Mars,

มันคือขนาดของดาวอังคาร

and in blue you can see the hydrogen escaping away from the planet.

ส่วนสีน้ำเงินคือไฮโดรเจน ที่หลุดลอยออกไปยังอวกาศ

So it's reaching out more than 10 times the size of the planet,

มันมีขนาดมากกว่าสิบเท่าของดาวเคราะห์

far enough away that it's no longer bound to that planet.

หลุดออกไปไกลจนไม่สามารถ ดึงกลับมายังดาวเคราะห์ได้อีก

It's escaping off into space.

มันหลุดออกในอวกาศ

And this helps us confirm ideas,

ภาพนี้ช่วยยืนยันความคิดของเรา

ที่ว่าดาวอังคารเป็นสีแดง เพราะสูญเสียไฮโดรเจน

like why Mars is red, from that lost hydrogen.

But hydrogen isn't the only gas that's lost.

แต่ไฮโดรเจน ไม่ได้เป็นก๊าซชนิดเดียวที่เสียไป

I mentioned helium on Earth and some oxygen and nitrogen,

ฉันกำลังพูดถึงฮีเลียมบนโลก ออกซิเจน และไนโตรเจน

and from MAVEN we can also look at the oxygen being lost from Mars.

และภาพจากมาเวน เราจะเห็นว่าออกซิเจน ก็กำลังหลุดออกไปจากดาวอังคาร

And you can see that because oxygen is heavier,

อย่างที่คุณเห็น เพราะว่าออกซิเจนมีน้ำหนักมากกว่า

it can't get as far as the hydrogen,

มันจึงหลุดออกไปได้ไม่ไกลเท่าไฮโดรเจน

but it's still escaping away from the planet.

แต่ก็ยังหลุดออกไปจากดาวเคราะห์อยู่ดี

You don't see it all confined into that red circle.

คุณจะไม่เห็นมันรวมตัวกัน อยู่เพียงในวงกลมสีแดง

So the fact that we not only see atmospheric escape on our own planet

ความจริงที่ว่าเราไม่ได้เห็นเพียง การหลุดของชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์

but we can study it elsewhere and send spacecraft

แต่เรายังเห็นสิ่งอื่น ๆ และส่งยานสำรวจออกไป

allows us to learn about the past of planets

เพื่อให้เราเรียนรู้เกี่ยวกับ อดีตของดาวเคราะห์

but also about planets in general

ลักษณะทั่วไปของดาวเคราะห์

and Earth's future.

และอนาคตของโลก

So one way we actually can learn about the future

ดังนั้น ทางเดียวที่จะทำให้เราเห็นอนาคต

is by planets so far away that we can't see.

คือการเรียนรู้จากดาวเคราะห์ ที่อยู่ห่างไกลและมองไม่เห็น

And I should just note though, before I go on to that,

ก่อนจะไปถึงตรงนั้น ฉันควรอธิบายเพิ่มสักเล็กน้อย

I'm not going to show you photos like this of Pluto,

ฉันไม่ได้กำลังให้คุณดูภาพแบบนี้ของพลูโต

อาจจะผิดหวังกันนิดหน่อย

which might be disappointing,

but that's because we don't have them yet.

เพราะเรายังไม่มีรูปแบบนี้ของมัน

But the New Horizons mission is currently studying atmospheric escape

แต่ตอนนี้ ภารกิจของนิวฮอไรซอน ก็กำลังศึกษาการหลุดของชั้นบรรยากาศ

being lost from the planet.

ที่หายไปจากดาวพลูโต

So stay tuned and look out for that.

รอติดตามความคืบหน้ากันนะคะ

But the planets that I did want to talk about

แต่ดาวเคราะห์ที่ฉันอยากจะพูดถึง

are known as transiting exoplanets.

คือดาวเคราะห์นอกระบบที่โคจรผ่านหน้าดาวฤกษ์

So any planet orbiting a star that's not our Sun

ดาวเคราะห์ทุกดวงที่โคจรรอบดาวฤกษ์ ซึ่งไม่ใช่ดวงอาทิตย์ของเรา

is called an exoplanet, or extrasolar planet.

เราเรียกมันว่าดาวเคราะห์นอกระบบ

And these planets that we call transiting

และดาวเคราะห์ที่เรียกว่า ดาวเคราะโคจรผ่านหน้าดาวฤกษ์

have the special feature

มีคุณสมบัติพิเศษ

that if you look at that star in the middle,

คือถ้ามองดวงดาวที่อยู่ตรงกลางนี้

you'll see that actually it's blinking.

คุณจะเห็นว่ามันกำลังกะพริบ

And the reason that it's blinking

และเหตุผลที่มันกะพริบ

is because there are planets that are going past it all the time,

ก็เพราะว่ามันมีดาวเคราะห์ ที่โคจรผ่านในตอนนั้นพอดี

และมันสอดคล้องกับการบอกว่า

and it's that special orientation

where the planets are blocking the light from the star

ดาวเคราะห์เหล่านี้ไปบดบังแสงจากดาวฤกษ์

that allows us to see that light blinking.

ซึ่งทำให้เราเห็นแสงกะพริบ

And by surveying the stars in the night sky

และด้วยการสำรวจดาวฤกษ์บนท้องฟ้า ตอนกลางคืน

for this blinking motion,

ด้วยจังหวะการกะพริบ

we are able to find planets.

มันก็เลยทำให้เราค้นพบดาวเคราะห์

This is how we've now been able to detect over 5,000 planets

นี่คือวิธีที่เราใช้ตรวจจับดาวเคราะห์ มากกว่า 5,000 ดวง

in our own Milky Way,

ในกาแลกซี่ทางช้างเผือก

and we know there are many more out there, like I mentioned.

และเรารู้ว่ามันยังมีมากกว่านั้น อย่างที่ฉันบอก

So when we look at the light from these stars,

ดังนั้น เมื่อเรามองไปยังแสงของ ดาวฤกษ์เหล่านี้

what we see, like I said, is not the planet itself,

อย่างที่ฉันบอก เราไม่ได้เห็นเพียงแค่ดาวเคราะห์เท่านั้น

but you actually see a dimming of the light

จริง ๆ เรายังเห็นความสลัวของแสง

that we can record in time.

ซึ่งเราได้ทำการบันทึกไว้

So the light drops as the planet decreases in front of the star,

ดังนั้น แสงของมันลดลงเมื่อมีดาวเคราะห์ โคจรผ่านหน้าดาวฤกษ์

and that's that blinking that you saw before.

และการกะพริบที่คุณได้เห็นก่อนหน้านี้

So not only do we detect the planets

เราไม่ได้ตรวจจับได้เพียงดาวเคราะห์

but we can look at this light in different wavelengths.

แต่เรายังเห็นแสงในความยาวคลื่น ที่แตกต่างกัน

So I mentioned looking at the Earth and Mars in ultraviolet light.

ฉันเคยบอกว่าเรามองโลกและดาวอังคาร ผ่านแสงอัลตร้าไวโอเล็ต

If we look at transiting exoplanets with the Hubble Space Telescope,

หากเรามองดาวเคราะห์โคจรผ่านดาวฤกษ์ ผ่านกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล

we find that in the ultraviolet,

เราเห็นมันในแสงอัลตร้าไวโอเล็ต

you see much bigger blinking, much less light from the star,

เราจะเห็นการกะพริบที่แรงกว่า ซึ่งบดบังแสงจากดาวฤกษ์มากกว่า

when the planet is passing in front.

เมื่อดาวเคราะห์โคจรผ่านหน้า

And we think this is because you have an extended atmosphere of hydrogen

เราจึงคิดว่า เพราะมันมีชั้นบรรยากาศ ของก๊าซไฮโดรเจนที่แผ่ออกไปไกล

all around the planet

ปกคลุมดาวเคราะห์นั้น

that's making it look puffier

ซึ่งทำให้มันดูพองกว่า

and thus blocking more of the light that you see.

ทำให้มันบดบังแสงของดาวฤกษ์ มากกว่าที่คุณเห็น

So using this technique, we've actually been able to discover

ด้วยวิธีการนี้ เราสามารถที่จะค้นพบ

a few transiting exoplanets that are undergoing atmospheric escape.

ดาวเคราะห์นอกระบบที่โคจรผ่าน และกำลังสูญเสียชั้นบรรยากาศของตัวเอง

And these planets can be called hot Jupiters,

เราเรียกดาวเคราะห์พวกนี้ "ดาวพฤหัสบดีร้อน"

for some of the ones we've found.

สำหรับบางอย่างที่เราค้นพบ

And that's because they're gas planets like Jupiter,

พวกมันเป็นดาวเคราะห์ก๊าซ เหมือนดาวพฤหัสบดี

but they're so close to their star,

แต่มันอยู่ใกล้ดาวฤกษ์มาก ๆ

about a hundred times closer than Jupiter.

ใกล้กว่าดาวพฤหัสบดีประมาณร้อยเท่า

And because there's all this lightweight gas that's ready to escape,

และพวกมันยังมีก๊าซที่มีน้ำหนักเบา ซึ่งพร้อมจะหลุดออกไป

and all this heating from the star,

และด้วยความร้อนจากดาวฤกษ์

you have completely catastrophic rates of atmospheric escape.

คุณก็จะได้อัตราความรุนแรง ของการหลุดของชั้นบรรยากาศ

So unlike our 400 pounds per minute of hydrogen being lost on Earth,

ไม่เหมือนกับที่เราสูญเสีย ไฮโดรเจน 400 ปอนด์ไปจากโลก

for these planets,

ดาวเคราะห์เหล่านี้

you're losing 1.3 billion pounds of hydrogen every minute.

สูญเสียไฮโดรเจน 1.3 พันล้านปอนด์ต่อนาที

So you might think, well, does this make the planet cease to exist?

คุณอาจจะคิดว่า มันทำให้ดาวเคราะห์นั้น ใกล้จะดับหรือเปล่า

And this is a question that people wondered

นี่คือคำถามที่หลายคนสงสัย

when they looked at our solar system,

เมื่อพวกเรามองมายังระบบสุริยะ

because planets closer to the Sun are rocky,

ดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์ เป็นดาวเคราะห์หิน

and planets further away are bigger and more gaseous.

ส่วนดาวเคราะห์ที่อยู่ไกลออกไป และใหญ่กว่า เป็นดาวเคราะห์ก๊าซ

Could you have started with something like Jupiter

เรามาเริ่มกันที่ดาวพฤหัสบดี

that was actually close to the Sun,

ซึ่งอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์

และก๊าซกำลังหลุดหายไปหรือเปล่า

and get rid of all the gas in it?

We now think that if you start with something like a hot Jupiter,

ทีนี้ เรากลับไปคิดถึงดาวพฤหัสบดีร้อน

you actually can't end up with Mercury or the Earth.

ซึ่งมันจะไม่จบด้วยการเป็นโลก หรือดาวพุธ

But if you started with something smaller,

แต่ถ้าคุณเริ่มต้นด้วยอะไรที่เล็กกว่า

it's possible that enough gas would have gotten away

มันก็เป็นไปได้ว่าก๊าซจำนวนหนึ่ง จะหลุดหายออกไป

that it would have significantly impacted it

ซึ่งมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ

and left you with something very different than what you started with.

และก็จะเหลือเพียงสิ่งที่แตกต่างกันมาก ๆ กับจุดเริ่มต้น

So all of this sounds sort of general,

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องปกติค่ะ

แล้วเราก็กลับมาคิดถึงระบบสุริยะของเรา

and we might think about the solar system,

but what does this have to do with us here on Earth?

เราจะทำอย่างไรกับโลกของเราดี

Well, in the far future,

ในอนาคตอันไกลโพ้น

the Sun is going to get brighter.

ดวงอาทิตย์จะเริ่มสว่างขึ้น

And as that happens,

และการเกิดสิ่งนั้น

the heating that we find from the Sun is going to become very intense.

ความร้อนที่ออกมาจากดวงอาทิตย์ ก็จะเข้มข้นขึ้นมาก

In the same way that you see gas streaming off from a hot Jupiter,

ในทางเดียวกับที่คุณเห็น ก๊าซหลุดออกจากดาวพฤหัสบดีร้อน

gas is going to stream off from the Earth.

มันก็จะหลุดออกจากโลกแบบเดียวกัน

And so what we can look forward to,

ดังนั้น เมื่อเราต้องรอดู

or at least prepare for,

หรืออย่างน้อยเตรียมตัวตั้งรับ

is the fact that in the far future,

คือความจริงที่ว่าในอนาคตอันไกล

the Earth is going to look more like Mars.

โลกจะมีหน้าตาคล้ายกับดาวอังคาร

Our hydrogen, from water that is broken down,

ไฮโดรเจนที่แตกตัวออกจากน้ำ

จะลอยหายไปในอวกาศอย่างรวดเร็ว

is going to escape into space more rapidly,

and we're going to be left with this dry, reddish planet.

เราจะเหลือแต่ดาวเคราะห์สีแดงที่แห้งแล้ง

So don't fear, it's not for a few billion years,

แต่ไม่ต้องกลัวนะคะ ไม่ใช่ 2-3 พันล้านปีนี้หรอก

so there's some time to prepare.

ยังมีเวลาให้เตรียมตัว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But I wanted you to be aware of what's going on,

แต่ฉันอยากให้พวกคุณ ตื่นตัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น

ไม่ใช่เฉพาะในอนาคต

not just in the future,

but atmospheric escape is happening as we speak.

ตอนที่เราพูดกันนี้ ก็มีชั้นบรรยากาศหลุดหายออกไป

So there's a lot of amazing science that you hear about happening in space

คุณได้ยินเรื่องเรื่องวิทยาศาสตร์น่าทึ่ง ที่เกิดขึ้นในอวกาศมามาก

and planets that are far away,

มันมีดาวเคราะห์ที่อยู่ไกลออกไป

และเรากำลังศึกษาดาวเคราะห์เหล่านั้น เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับโลก

and we are studying these planets to learn about these worlds.

But as we learn about Mars or exoplanets like hot Jupiters,

เหมือนกับที่เราศึกษาดาวอังคาร หรือดาวเคราะห์นอกระบบอย่างดาวพฤหัสบดีร้อน

we find things like atmospheric escape

เราค้นพบการหลุดของชั้นบรรยากาศ

และมันก็บอกเราหลาย ๆ อย่าง เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก

that tell us a lot more about our planet here on Earth.

So consider that the next time you think that space is far away.

หากยังคิดว่าอวกาศเป็นเรื่องไกลตัว อยากให้ลองคิดใหม่นะคะ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)