Chris Gerdes: The future race car -- 150mph, and no driver

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Translator: Kanawat Senanan Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

So, how many of you have ever

มีใครในที่นี้บ้าง

gotten behind the wheel of a car

ที่เคยนั่งหลังพวงมาลัย

when you really shouldn't have been driving?

ในขณะที่จริงๆ แล้วคุณไม่ควรเป็นคนขับ?

Maybe you're out on the road for a long day,

บางทีคุณอาจขับรถมาทั้งวัน

and you just wanted to get home.

และคุณอยากจะกลับบ้าน

You were tired, but you felt you could drive a few more miles.

คุณเหนื่อย แต่ก็คิดว่าคุณอาจขับต่อได้อีกสองสามไมล์

Maybe you thought,

หรือบางทีคุณอาจคิดว่า

I've had less to drink than everybody else,

คุณดื่มน้อยกว่าคนอื่นๆ

I should be the one to go home.

คุณควรเป็นคนขับรถกลับบ้าน

Or maybe your mind was just entirely elsewhere.

หรือบางทีคุณอาจใจลอยคิดเรื่องอื่นๆ อยู่

Does this sound familiar to you?

ฟังดูคุ้นๆ บ้างไหมครับ?

Now, in those situations, wouldn't it be great

ในสถานการณ์เหล่านั้น จะดีหรือไม่

if there was a button on your dashboard

หากมีปุ่มปุ่มหนึ่งบนหน้าปัดรถของคุณ

that you could push, and the car would get you home safely?

ที่เมื่อคุณกด รถของคุณจะพาคุณกลับบ้านอย่างปลอดภัย?

Now, that's been the promise of the self-driving car,

นั่นเป็นความหวังของรถขับเคลื่อนด้วยตัวเอง

the autonomous vehicle, and it's been the dream

พาหนะอัตโนมัติ และมันคือความฝันมาโดยตลอด

since at least 1939, when General Motors showcased

ตั้งแต่ปีค.ศ. 1939 เมื่อ เจเนอรัล มอเตอร์ จัดแสดง

this idea at their Futurama booth at the World's Fair.

แนวคิดนี้ ที่บูธแห่งอนาคต ในงานเวิลด์ แฟร์

Now, it's been one of those dreams

มันเคยเป็นหนึ่งในความฝัน

that's always seemed about 20 years in the future.

ซึ่งไม่ว่าเมื่อไหร่ ก็ดูจะห่างไกลออกไปอีกสัก 20 ปี

Now, two weeks ago, that dream took a step forward,

แต่ตอนนี้ เมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว ความฝันนั้นใกล้เข้ามาอีกก้าวหนึ่ง

when the state of Nevada granted Google's self-driving car

เมื่อรัฐเนวาดา อนุญาติให้รถยนต์ขับเคลื่อนด้วยตัวเองของกูเกิล

the very first license for an autonomous vehicle,

ได้รับใบอนุญาติขับขี่สำหรับพาหนะอัตโนมัติ

clearly establishing that it's legal for them

เป็นที่ชัดเจนว่าสิ่งที่ถูกกฎหมายที่พวกเขา

to test it on the roads in Nevada.

จะทดสอบมันในถนนของรัฐเนวาดา

Now, California's considering similar legislation,

ตอนนี้ รัฐแคลิฟอเนียก็กำลังพิจารณากฎหมายที่คล้ายๆ กันอยู่

and this would make sure that the autonomous car

และนี่จะเป็นหลักประกันว่ารถอัตโนมัติ

is not one of those things that has to stay in Vegas.

จะไม่ใช่สิ่งที่ต้องอยู่แต่ใน ลาส เวกัส เท่านั้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Now, in my lab at Stanford, we've been working on

ตอนนี้ ในห้องทดลองของผมที่แสตนฟอร์ด เรากำลัง

autonomous cars too, but with a slightly different spin

สร้างรถอัตโนมัติอยู่เหมือนกัน แต่ในแนวทางที่แตกต่างออกไป

on things. You see, we've been developing robotic race cars,

เราได้พัฒนาหุ่นยนต์รถแข่ง

cars that can actually push themselves to the very limits

รถที่สามารถผลักดันตัวมันให้ถึงขีดสุด

of physical performance.

ของสมรรถนะในทางกายภาพ

Now, why would we want to do such a thing?

เอาหล่ะ ทำไมเราถึงอยากทำอะไรแบบนั้น?

Well, there's two really good reasons for this.

ก็เพราะมีเหตุผลสำคัญอยู่สองประการ

First, we believe that before people turn over control

ข้อแรก เราเชื่อว่าก่อนที่คนจะยอมยกการควบคุม

to an autonomous car, that autonomous car should be

ให้แก่รถอัตโนมัติ รถอัตโนมัติคันนั้นควรต้อง

at least as good as the very best human drivers.

อย่างน้อยที่สุดทำได้ดีเท่าๆ กับคนขับที่เก่งที่สุด

Now, if you're like me, and the other 70 percent of the population

ทีนี้ ถ้าคุณเป็นเหมือนผม และอีก 70% ของประชากรทั้งหมด

who know that we are above-average drivers,

ที่รู้ตัวว่า เราเป็นคนขับที่เหนือกว่าคนอื่นๆ

you understand that's a very high bar.

คุณคงรู้ว่านั่นเป็นมาตรฐานที่สูงมาก

There's another reason as well.

ยังมีอีกเหตุผลหนึ่งด้วย

Just like race car drivers can use all of the friction

เช่นเดียวกับที่นักขับรถแข่งสามารถใช้แรงเสียดทานทั้งหมด

between the tire and the road,

ระหว่างล้อรถกับถนน

all of the car's capabilities to go as fast as possible,

และความสามารถทั้งหมดของรถเพื่อวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

we want to use all of those capabilities to avoid

เราต้องการใช้สมรรถนะทั้งหมดเหล่านั้น

any accident we can.

เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุที่เราจะทำได้

Now, you may push the car to the limits

คุณอาจใช้ความสามารถของรถจนถึงขีดสุด

not because you're driving too fast,

ไม่ใช่เพราะคุณขับเร็วเกินไป

but because you've hit an icy patch of road,

แต่เป็นเพราะคุณอาจขับบนพื้นถนนที่ลื่นเป็นน้ำแข็ง

conditions have changed.

สภาวการณ์เปลี่ยนไป

In those situations, we want a car

ในสถานการณ์เหล่านั้น เราต้องการ

that is capable enough to avoid any accident

รถที่มีความสามารถพอจะหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุใดๆ

that can physically be avoided.

ก็ตามที่สามารถจะเลี่ยงได้

I must confess, there's kind of a third motivation as well.

ผมต้องขอสารภาพว่า ยังมีแรงจูงใจข้อที่สามอีก

You see, I have a passion for racing.

คือว่า ผมมีใจรักการแข่งรถ

In the past, I've been a race car owner,

ในอดีตผมเคยเป็นเจ้าของรถแข่ง

a crew chief and a driving coach,

เป็นหัวหน้าทีม และเป็นโค้ชสอนขับรถแข่ง

although maybe not at the level that you're currently expecting.

ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ในแบบที่คุณคิด

One of the things that we've developed in the lab --

อีกสิ่งหนึ่งที่เราพัฒนาขึ้นในห้องวิจัย

we've developed several vehicles --

นั่นคือ เราพัฒนาพาหนะหลายคัน

is what we believe is the world's first

ซึ่งเราเชื่อว่าเป็นรถคันแรกของโลก

autonomously drifting car.

ที่เป็นรถดริฟต์อัตโนมัติ

It's another one of those categories

มันถูกจัดอยู่ในประเภท

where maybe there's not a lot of competition.

ที่คงไม่ค่อยมีการแข่งขันมากนัก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But this is P1. It's an entirely student-built electric vehicle,

และนี่คือรถ P1 เป็นรถไฟฟ้าที่สร้างโดยทีมนักเรียนทั้งคัน

which through using its rear-wheel drive

ซึ่งด้วยการขับเคลื่อนล้อหลัง

and front-wheel steer-by-wire

และควบคุมล้อหน้าด้วยอิเล็คทรอนิคส์

can drift around corners.

รถสามารถดริฟต์ผ่านทางโค้งได้

It can get sideways like a rally car driver,

มันสามารถไถลไปด้านข้างได้เหมือนกับนักขับรถแรลลี่

always able to take the tightest curve,

สามารถเข้าโค้งที่แคบที่สุดได้ในทุกครั้ง

even on slippery, changing surfaces,

แม้บนถนนที่ลื่น สภาพผิวถนนที่เปลี่ยนไป

never spinning out.

โดยไม่เคยหลุดโค้ง

We've also worked with Volkswagen Oracle,

เรายังได้ทำงานร่วมกับ โฟล์คสวาเกน โอราเคิล

on Shelley, an autonomous race car that has raced

กับรถที่ชื่อ เชลลี่ รถแข่งอัตโนมัติ

at 150 miles an hour through the Bonneville Salt Flats,

ที่แข่งด้วยความเร็ว 150 ไมล์ต่อชั่วโมง ผ่าน โบเนวิลล์ ซอลท์ แฟลต (Bonneville Salt Flats)

gone around Thunderhill Raceway Park in the sun,

วิ่งรอบสนามแข่ง ธันเดอร์ฮิลล์ เรซเวย์ พาร์ค (Thunderhill Raceway Park) ท่ามกลางแสงแดด

the wind and the rain,

ท่ามกลางสายลม และสายฝน

and navigated the 153 turns and 12.4 miles

และวิ่งผ่าน 153 โค้ง เป็นระยะทาง 12.4 ไมล์

of the Pikes Peak Hill Climb route

บนเส้นทาง ไพค์ พีค ฮิลล์ ไคลมบ์ (Pikes Peak Hill Climb)

in Colorado with nobody at the wheel.

ในโคโลราโด โดยไม่มีคนขับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

I guess it goes without saying that we've had a lot of fun

ผมคงไม่ต้องบอกว่าเราสนุกกันมาก

doing this.

ที่ได้ทำสิ่งนี้

But in fact, there's something else that we've developed

อันที่จริงแล้ว ยังมีสิ่งอื่นที่เราได้พัฒนาขึ้นมา

in the process of developing these autonomous cars.

ในระหว่างที่เรากำลังพัฒนารถยนต์อัตโนมัติเหล่านี้

We have developed a tremendous appreciation

เราได้พัฒนาความซาบซึ้งอย่างมหาศาล

for the capabilities of human race car drivers.

ต่อความสามารถของนักขับรถแข่งที่เป็นมนุษย์

As we've looked at the question of how well do these cars perform,

ในขณะที่เราพยายามหาว่ารถเหล่านี้ทำได้ดีแค่ไหน

we wanted to compare them to our human counterparts.

เราต้องการเทียบมันกับคู่แข่งที่เป็นมนุษย์

And we discovered their human counterparts are amazing.

และเราพบว่า คู่แข่งที่เป็นมนุษย์นั้นน่าอัศจรรย์มาก

Now, we can take a map of a race track,

ทีนี้ เราสามารถเอาแผนที่ของสนามแข่ง

we can take a mathematical model of a car,

เราสามารถเอาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของรถ

and with some iteration, we can actually find

และด้วยการคำนวณซ้ำๆ เราจะสามารถหา

the fastest way around that track.

เส้นทางวิ่งที่เร็วที่สุดรอบสนามได้

We line that up with data that we record

เราเอามันมาทาบทับเทียบกับข้อมูลที่เราบันทึก

from a professional driver,

ได้จากนักแข่งมืออาชีพ

and the resemblance is absolutely remarkable.

และผลที่ได้คือความคล้ายคลึงกันอย่างไม่น่าเชื่อ

Yes, there are subtle differences here,

ใช่ครับ มันมีความแตกกันกันเล็กๆ น้อยๆ

but the human race car driver is able to go out

แต่นักแข่งที่เป็นมนุษย์สามารถที่จะ

and drive an amazingly fast line,

ขับบนเส้นทางที่เร็วอย่างน่าอัศจรรย์

without the benefit of an algorithm that compares

โดยไม่ใช้ตัวช่วยด้วยระเบียบวิธีคิดที่เปรียบเทียบ

the trade-off between going as fast as possible

ระหว่างการวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ในโค้งนี้

in this corner, and shaving a little bit of time

แลกกับการลดเวลาลงเล็กน้อย

off of the straight over here.

จากทางตรงที่อยู่ถัดไป

Not only that, they're able to do it lap

ไม่เพียงเท่านั้น พวกเขายังสามารถทำซ้ำๆ ได้

after lap after lap.

รอบแล้วรอบเล่า

They're able to go out and consistently do this,

พวกเขาสามารถออกไปขับ แล้วทำแบบนี้ได้อย่างสม่ำเสมอ

pushing the car to the limits every single time.

ผลักดันรถให้ถึงขีดสูงสุดได้ทุกครั้ง

It's extraordinary to watch.

มันเป็นสิ่งน่ามหัสจรรย์ที่ได้เฝ้ามอง

You put them in a new car,

คุณให้พวกเขาเปลี่ยนรถคันใหม่

and after a few laps, they've found the fastest line in that car,

หลังจากขับไม่กี่รอบ พวกเขาก็จะสามารถหาเส้นทางที่เร็วที่สุดด้วยรถคันใหม่ได้

and they're off to the races.

และพวกเขาก็พร้อมจะออกไปแข่ง

It really makes you think,

มันทำให้พวกเราต้องครุ่นคิด

we'd love to know what's going on inside their brain.

อยากรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในสมองพวกเขา

So as researchers, that's what we decided to find out.

ดังนั้น ในฐานะของนักวิจัย นั่นคือสิ่งที่เราตัดสินใจจะหาคำตอบ

We decided to instrument not only the car,

เราตัดสินใจที่จะไม่เพียงแต่ติดตั้งเครื่องมือวัดไว้ที่รถ

but also the race car driver,

แต่ยังติดตั้งไว้กับนักแข่งด้วย

to try to get a glimpse into what was going on

เพื่อพยายามจะมองให้เห็นถึงสิ่งที่

in their head as they were doing this.

กำลังเกิดขึ้นในหัวของนักแข่งในขณะที่เขาแข่ง

Now, this is Dr. Lene Harbott applying electrodes

นี่คือ ดร.ลีน ฮาร์บอทท์ กำลังติดตั้งขั้วไฟฟ้า

to the head of John Morton.

ลงบนหัวของ จอห์น มอร์ตัน

John Morton is a former Can-Am and IMSA driver,

จอห์น มอร์ตัน เคยเป็นนักแข่งรายการ Can-AM และ เป็นนักแข่งทีม IMSA

who's also a class champion at Le Mans.

ผู้ซึ่งครองดำแหน่งแชมป์ที่ เลอมอง (Le Mans)

Fantastic driver, and very willing to put up with graduate students

เป็นนักแข่งที่เยี่ยมยอด และเต็มใจที่จะทนกับเหล่านักศึกษา

and this sort of research.

และการทำวิจัยลักษณะนี้

She's putting electrodes on his head

เธอติดขั้วไฟฟ้าลงบนหัวของเขา

so that we can monitor the electrical activity

เพื่อที่เราจะได้บันทึกสัญญาณทางไฟฟ้า

in John's brain as he races around the track.

จากสมองของจอห์นในระหว่างที่เขาขับไปรอบๆ สนาม

Now, clearly we're not going to put a couple of electrodes on his head

แน่นอนอยู่แล้วว่าเราคงไม่ติดขั้วไฟฟ้า แค่ 2-3 ขั้วบนหัวของเขา

and understand exactly what all of his thoughts are on the track.

แล้วจะสามารถเข้าใจทุกความคิดของเขาที่เกิดขึ้นในสนาม

However, neuroscientists have identified certain patterns

อย่างไรก็ตาม นักประสาทวิทยาได้บ่งชี้รูปแบบบางอย่าง

that let us tease out some very important aspects of this.

ที่ทำให้เราพอจะมองออกถึงแง่มุมสำคัญๆ

For instance, the resting brain

ยกตัวอย่างเช่น สมองในขณะพัก

tends to generate a lot of alpha waves.

มีแนวโน้มจะสร้างคลื่นความถี่อัลฟาออกมามาก

In contrast, theta waves are associated with

ในทางกลับกัน คลื่นธีต้าก็มักจะเกี่ยวข้องกับ

a lot of cognitive activity, like visual processing,

กิจกรรมที่ต้องกับการรับรู้มากๆ เช่นการประมวลภาพ

things where the driver is thinking quite a bit.

หรือสิ่งที่นักแข่งต้องใช้ความคิดพอสมควร

Now, we can measure this,

ทีนี้ เราสามารถวัดมันได้

and we can look at the relative power

แล้วเราก็สามารถวัดพลังงานเปรียบเทียบ

between the theta waves and the alpha waves.

ระหว่างคลื่นธีต้า และคลื่นอัลฟาได้

This gives us a measure of mental workload,

นี่ทำให้เราสามารถวัดภาระงานของจิตใจ

how much the driver is actually challenged cognitively

ว่านักแข่งนั้นถูกท้าทายมากแค่ไหนในเชิงของการรับรู้

at any point along the track.

ณ จุดใดๆ ในสนามแข่ง

Now, we wanted to see if we could actually record this

เราต้องการลองว่าเราจะสามารถบันทึก สิ่งเหล่านี้ได้จริงหรือไม่ในสนามแข่ง

on the track, so we headed down south to Laguna Seca.

เราจึงมุ่งหน้าลงใต้ไปยัง ลากูนา เซกา (Laguna Seca)

Laguna Seca is a legendary raceway

ลากูนา เซกา เป็นสนามแข่งระดับตำนาน

about halfway between Salinas and Monterey.

อยู่กึ่งกลางระหว่าง ซาลินาส และมอนทาเรย์

It has a curve there called the Corkscrew.

มันมีทางโค้งอยู่โค้งหนึ่งที่เรียกว่า เกลียวจุกคอร์ค

Now, the Corkscrew is a chicane, followed by a quick

ทีนี้ เกลียวจุกคอร์ค คือ เริ่มจากสิ่งกีดขวาง

right-handed turn as the road drops three stories.

ตามด้วยโค้งไปทางขวาอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ถนนลดระดับลงเท่ากับตึก 3 ชั้น

Now, the strategy for driving this as explained to me was,

กลยุทธการขับขี่ที่ผมได้รับการถ่ายทอดมาคือ

you aim for the bush in the distance,

คุณต้องเล็งไปยังพุ่มไม้ในระยะไกล

and as the road falls away, you realize it was actually the top of a tree.

และพอถนนลดระดับลง กว่าจะรู้ตัวคุณก็จะอยู่บนยอดไม้พอดี

All right, so thanks to the Revs Program at Stanford,

ต้องขอบคุณโครงการ Revs ของแสตนฟอร์ด

we were able to take John there

เราจึงพาจอห์นไปที่นั่นได้

and put him behind the wheel

และให้เขานั่งหลังพวงมาลัย

of a 1960 Porsche Abarth Carrera.

รถพอร์ช อาบาร์ธ แคเรรา ปี 1960

Life is way too short for boring cars.

คือ ชีวิตมันสั้นเกินกว่าที่จะขับรถธรรมดาๆ น่ะครับ

So, here you see John on the track,

คุณจะเห็นจอห์นอยู่ในสนาม

he's going up the hill -- Oh! Somebody liked that --

เขากำลังวิ่งขึ้นเนิน โอ้บางคนชอบครับ

and you can see, actually, his mental workload

และคุณจะเห็นว่า จริงๆ แล้วภาระของจิตใจเขา

-- measuring here in the red bar --

ถูกวัดออกมาเป็นแถบสีแดงนี้

you can see his actions as he approaches.

คุณจะเห็นการตอบสนองของเขาเมื่อเขาเข้าใกล้โค้ง

Now watch, he has to downshift.

ทีนี้ ดูครับ เขาต้องลดเกียร์

And then he has to turn left.

แล้วเขาต้องเลี้ยวซ้าย

Look for the tree, and down.

มองหาต้นไม้ และขับลงเนิน

Not surprisingly, you can see this is a pretty challenging task.

ไม่น่าแปลกใจ คุณจะเห็นว่านี่เป็นงานที่ท้าทายไม่น้อย

You can see his mental workload spike as he goes through this,

และคุณจะเห็นว่าภาระงานทางจิตใจของเขาพุ่งสูงขึ้น ในขณะที่เขากำลังประสบมัน

as you would expect with something that requires

เช่นเดียวกับที่คุณจะคาดหวังกับบางสิ่งที่

this level of complexity.

ต้องใช้ความซับซ้อนระดับนี้

But what's really interesting is to look at areas of the track

แต่ที่น่าสนใจคือ ลองดูที่บริเวณนี้ของสนามแข่ง

where his mental workload doesn't increase.

ที่ซึ่งภาระงานทางจิตใจของเขาไม่ได้เพิ่มขึ้น

I'm going to take you around now

ผมจะพาคุณอ้อม

to the other side of the track.

ไปอีกด้านหนึ่งของสนาม

Turn three. And John's going to go into that corner

รอบที่ 3 และจอห์นกำลังจะขับเข้าสู่โค้งหนึ่ง

and the rear end of the car is going to begin to slide out.

แล้วด้านท้ายของรถกำลังก็จะไถลออกด้านนอก

He's going to have to correct for that with steering.

เขาจะต้องแก้ไขมันด้วยการคุมพวงมาลัย

So watch as John does this here.

ลองดูในขณะที่จอห์นกำลังทำมัน

Watch the mental workload, and watch the steering.

ดูภาระงานทางจิตใจ และดูการควบคุมพวงมาลับ

The car begins to slide out, dramatic maneuver to correct it,

รถเริ่มที่จะไถลออก การควบคุมอย่างฉับพลันเพื่อแก้ไข

and no change whatsoever in the mental workload.

และไม่มีความเปลี่ยนแปลงใดๆ กับภาระงานทางจิตใจ

Not a challenging task.

ไม่ใช่งานที่ท้าทายสักเท่าไหร่

In fact, entirely reflexive.

อันที่จริงแล้ว มันเป็นการตอบสนองโดยอัตโนมัติ

Now, our data processing on this is still preliminary,

ตอนนี้ การประมวลข้อมูลของเรายังอยู่ในขั้นพื้นฐาน

but it really seems that these phenomenal feats

แต่มันดูเหมือนว่า การแสดงอันน่าทึ่ง

that the race car drivers are performing

ที่นักขับรถแข่งเหล่านี้กำลังทำอยู่

are instinctive.

เป็นไปโดยสัญชาติญาณ

They are things that they have simply learned to do.

มีบางสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะทำได้โดยง่าย

It requires very little mental workload

มันต้องใช้ภาระงานทางจิตใจน้อยมาก

for them to perform these amazing feats.

สำหรับพวกเขาที่จะแสดงสิ่งที่น่าทึ่งนี้

And their actions are fantastic.

และการแสดงของพวกเขาก็ยอดเยี่ยมมาก

This is exactly what you want to do on the steering wheel

นี่คือสิ่งที่คุณต้องการในการควบคุมพวงมาลัย

to catch the car in this situation.

เพื่อคุมรถในสถานการณ์แบบนี้

Now, this has given us tremendous insight

สิ่งนี้ได้ให้ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งแก่เรา

and inspiration for our own autonomous vehicles.

และเป็นแรงบันดาลใจสำหรับรถยนต์อัตโนมัติของเรา

We've started to ask the question:

เราได้เริ่มถามคำถามว่า

Can we make them a little less algorithmic

เราจะทำให้พวกมันใช้ระเบียบวิธีคิดให้น้อยลง

and a little more intuitive?

และใช้สัญชาตญาณให้มากขึ้น ได้หรือไม่

Can we take this reflexive action

เราจะสามารถนำเอาการตอบสนองแบบอัตโนมัติ

that we see from the very best race car drivers,

ที่เราเห็นจากเหล่าสุดยอดนักแข่ง

introduce it to our cars,

แล้วใส่มันลงไปในรถของเรา

and maybe even into a system that could

และบางทีอาจจะใส่ลงไปในระบบ

get onto your car in the future?

ที่จะเข้าไปอยู่ในรถของคุณในอนาคต

That would take us a long step

นี่คงจะเป็นงานที่ยาวไกล

along the road to autonomous vehicles

บนเส้นทางของรถยนต์อัตโนมัติ

that drive as well as the best humans.

ที่จะขับได้ดีเท่ากับมนุษย์ที่เก่งที่สุด

But it's made us think a little bit more deeply as well.

แต่มันทำให้เราต้องคิดลึกซึ้งขึ้นเช่นกัน

Do we want something more from our car

ว่าเราต้องการบางสิ่งที่มากขึ้นจากรถของเรา

than to simply be a chauffeur?

มากกว่าที่จะเป็นแค่เพียงโชเฟอร์หรือไม่?

Do we want our car to perhaps be a partner, a coach,

เราต้องการให้รถของเรา เป็นเพื่อน เป็นโค้ช

someone that can use their understanding of the situation

เป็นผู้ที่ใช้ความเข้าใจสถานการณ์

to help us reach our potential?

เพื่อช่วยให้เราใช้ศักยภาพได้เต็มที่หรือเปล่า?

Can, in fact, the technology not simply replace humans,

เทคโนโลยีนี้ จะสามารถ ไม่เพียงแต่ทดแทนมนุษย์

but allow us to reach the level of reflex and intuition

แต่ชวยให้เราเข้าถึงระดับของการตอบสนองแบบอัตโนมัติ และใช้สัญชาตญาณ

that we're all capable of?

ซึ่งเราทั้งหลายสามารถทำได้

So, as we move forward into this technological future,

เมื่อเราเดินหน้าไปในอนาคตของเทคโนโลยีนี้

I want you to just pause and think of that for a moment.

ผมอยากให้คุณลองหยุดและคิดสักครู่ว่า

What is the ideal balance of human and machine?

ความสมดุลย์ที่เหมาะสม ระหว่างมนุษย์กับจักรกล ควรอยู่ตรงไหน

And as we think about that,

และเมื่อเราคิดอยู่นั้น

let's take inspiration

เรามาสร้างบันดาลใจ

from the absolutely amazing capabilities

จากความสามารถอันน่าทึ่ง

of the human body and the human mind.

ของร่างกายและจิตใจของมนุษย์ กันเถอะครับ

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)