What if 3D printing was 100x faster? | Joseph DeSimone

Translator: Dussadee Suebsangin Reviewer: Rawee Ma

I'm thrilled to be here tonight

ผมตื่นเต้นมากกับที่นี่ในคืนนี้

to share with you something we've been working on

เพื่อที่จะแชร์งานที่พวกผมตั้งใจทำกันมา

for over two years,

กินเวลากว่า 2 ปี

and it's in the area of additive manufacturing,

และในงานขึ้นรูปแบบเติมวัสดุ (Additive Manufacturing)

also known as 3D printing.

หรือที่รู้จักกันในชื่อการพิมพ์ 3 มิติ

You see this object here.

คุณเห็นเจ้านี่ไหมครับ

It looks fairly simple, but it's quite complex at the same time.

มันดูธรรมดาแต่ในขณะเดียวกันก็ซับซ้อน

It's a set of concentric geodesic structures

มันเกิดจากโครงสร้างแบบจุดศูนย์กลางร่วม หลาย ๆ อัน

with linkages between each one.

มีก้านเชื่อมต่อถึงกันหมด

In its context, it is not manufacturable by traditional manufacturing techniques.

ลักษณะแบบนี้ เราจึงใช้เทคนิคทางอุตสาหกรรมแบบเดิมไม่ได้

It has a symmetry such that you can't injection mold it.

มันมีสัดส่วนที่ไม่สามารถทำเบ้าหล่อได้

You can't even manufacture it through milling.

การกัดก็ใช้ไม่ได้เช่นกัน

This is a job for a 3D printer,

ต้องยกงานนี้ให้เครื่องพิมพ์ 3 มิติครับ

but most 3D printers would take between three and 10 hours to fabricate it,

เครื่องพิมพ์ 3 มิติปัจจุบัน ใช้เวลาถึง 3-10 ชั่วโมง

and we're going to take the risk tonight to try to fabricate it onstage

แต่คืนนี้เราจะลองเสี่ยงทำบนเวที

during this 10-minute talk.

ระหว่าง 10 นาทีที่ผมบรรยายนี้กัน

Wish us luck.

หวังว่าโชคจะเข้าข้างนะครับ

Now, 3D printing is actually a misnomer.

จริง ๆ เครื่องพิมพ์ 3 มิติไม่ใช่ชื่อที่ถูก

It's actually 2D printing over and over again,

มันเป็นการพิมพ์ 2 มิติซ้อนกันไปเรื่อย ๆ

and it in fact uses the technologies associated with 2D printing.

และจริง ๆ ก็ใช้เทคโนโลยี การพิมพ์ 2 มิติปกติแหละครับ

Think about inkjet printing where you lay down ink on a page to make letters,

นึกถึงเครื่องอิงค์เจ็ทที่ พิมพ์หมึกลงบนกระดาษให้เป็นตัวอักษร

and then do that over and over again to build up a three-dimensional object.

แล้วทำเช่นนั้นซ้ำ ๆ เพื่อให้ยกตัวขึ้นเป็นรูปทรง 3 มิติ

In microelectronics, they use something

ในด้านไมโครอิเล็กทรอนิกส์ มีเทคนิคนี้อยู่

called lithography to do the same sort of thing,

เรียกว่าการพิมพ์หิน ซึ่งใช้วิธีเดียวกัน

to make the transistors and integrated circuits

เพื่อสร้างทรานซิสเตอร์และแผงวงจรขึ้นมา

and build up a structure several times.

โดยวางโครงสร้างซ้อนกันขึ้นไป

These are all 2D printing technologies.

ทั้งหมดคือเทคโนโลยีการพิมพ์ 2 มิติครับ

Now, I'm a chemist, a material scientist too,

ตอนนี้ผมเป็นทั้งนักเคมีและนักวัสดุ

and my co-inventors are also material scientists,

และผู้ร่วมลงทุนก็เป็นนักวัสดุด้วย

one a chemist, one a physicist,

คนหนึ่งเป็นนักเคมี อีกคนเป็นนักฟิสิกส์

and we began to be interested in 3D printing.

และเราเริ่มมาสนใจเครื่องพิมพ์ 3 มิติ

And very often, as you know, new ideas are often simple connections

อย่างที่เราพบบ่อยว่า ไอเดียใหม่ ๆ เกิดจากการร่วมมือกัน

between people with different experiences in different communities,

ระหว่างผู้คนที่มีประสบการณ์ที่แตกต่าง ในสิ่งแวดล้อมที่ต่างกัน

and that's our story.

นั่นคือเรื่องราวของเราครับ

Now, we were inspired

เราได้รับแรงบันดาลใจ

by the "Terminator 2" scene for T-1000,

จากหนัง "เทอมิเนเตอร์ 2" ในฉากนี้ ของ ที-1000

and we thought, why couldn't a 3D printer operate in this fashion,

เราเลยคิดได้ว่า ทำไมเครื่องพิมพ์ 3 มิติ จึงไม่ขึ้นรูปในรูปแบบนี้บ้างนะ

where you have an object arise out of a puddle

แบบที่วัตถุเกิดขึ้นด้วยการยกตัวขึ้น จากของเหลว

in essentially real time

โดยทำงานแบบเรียลไทม์

with essentially no waste

สร้างวัตถุใหญ่ ๆ ได้

to make a great object?

โดยสิ้นเปลืองน้อยที่สุด ได้หรือเปล่า

Okay, just like the movies.

โอเค เอาแบบในหนังเลย

And could we be inspired by Hollywood

ดูกันว่าเราจะเอาจินตนาการจากฮอลลีวูด

and come up with ways to actually try to get this to work?

เอามาทำให้ใช้งานได้จริง ได้หรือไม่

And that was our challenge.

นั่นคือความท้าทายสำหรับเรา

And our approach would be, if we could do this,

และด้วยวิธีประมาณนี้ ถ้าเราทำได้

then we could fundamentally address the three issues holding back 3D printing

เราจะสามารถกำจัด 3 ต้นเหตุ ที่ถ่วงไม่ให้การพิมพ์ 3 มิติ

from being a manufacturing process.

พัฒนาไปสู่ระดับอุตสาหกรรมได้เสียที

One, 3D printing takes forever.

ปัจจัยแรก การพิมพ์ 3 มิติใช้เวลาทั้งชาติ

There are mushrooms that grow faster than 3D printed parts. (Laughter)

เห็ดบางชนิดยังโตไวกว่า ชิ้นงานพิมพ์ 3 มิติด้วยซ้ำ (เสียงหัวเราะ)

The layer by layer process

การพิมพ์กลับไปกลับมาทีละชั้นนั้น

leads to defects in mechanical properties,

สร้างความเสียหายของคุณสมบัติเชิงกล (mechanical properties)

and if we could grow continuously, we could eliminate those defects.

แต่ถ้าเราขึ้นชิ้นงานได้อย่างต่อเนื่อง เราจะสามารถลดความเสียหายได้

And in fact, if we could grow really fast, we could also start using materials

และอันที่จริง ถ้าขึ้นชิ้นงานได้เร็ว เราก็จะเลือกวัสดุแบบ

that are self-curing, and we could have amazing properties.

ที่ซ่อมแซมตัวเองได้ (self-curing) ซึ่งจะให้ชิ้นงานที่ยอดเยี่ยมกว่า

So if we could pull this off, imitate Hollywood,

ดังนั้นถ้ากำจัดจุดอ่อนพวกนี้ได้ แล้วเลียนแบบฮอลลีวูด

we could in fact address 3D manufacturing.

เราจะสร้างอุตสาหกรรม 3 มิติของจริงได้

Our approach is to use some standard knowledge

วิธีการของเราใช้ความรู้มาตรฐานทั่วไป

in polymer chemistry

ทางด้านเคมีพอลิเมอร์

to harness light and oxygen to grow parts continuously.

นั่นคือพลังงานแสง และออกซิเจน เพื่อขึ้นชิ้นงานได้เร็วและต่อเนื่อง

Light and oxygen work in different ways.

แสงและออกซิเจนทำหน้าที่ต่างกัน

Light can take a resin and convert it to a solid,

แสงเข้าจับตัวกับเรซิน และเปลี่ยนมันให้เป็นของแข็ง

can convert a liquid to a solid.

มันเปลี่ยนของเหลวเป็นของแข็ง

Oxygen inhibits that process.

แต่ออกซิเจนเป็นตัวขวางกระบวนการเปลี่ยนนั้น

So light and oxygen are polar opposites from one another

ดังนั้น แสง กับ ออกซิเจน ทำงานตรงข้ามกัน คนละขั้ว

from a chemical point of view,

ถ้าเรามองจากทฤษฎีทางเคมี

and if we can control spatially the light and oxygen,

ดังนั้น ถ้าเราควบคุมการให้ แสงและออกซิเจนได้ถูกระยะ

we could control this process.

เราก็จะสามารถควบคุมกระบวนการได้นั่นเอง

And we refer to this as CLIP. [Continuous Liquid Interface Production.]

และเราให้ชื่อระบบนี้ว่า CLIP (Continuous Liquid Interface Production)

It has three functional components.

มันมีส่วนประกอบสำคัญ 3 ตัวคือ

One, it has a reservoir that holds the puddle,

หนึ่ง อ่างสำหรับเก็บของเหลว

just like the T-1000.

เหมือนกับ ที-1000 เลย

At the bottom of the reservoir is a special window.

ข้างใต้อ่าง เป็นช่องพิเศษ

I'll come back to that.

เดี๋ยวผมค่อยกลับมาอธิบายนะครับ

In addition, it has a stage that will lower into the puddle

ส่วนต่อไปคือแท่นที่จะจุ่มลงไปในของเหลว

and pull the object out of the liquid.

และดึงชิ้นงานขึ้นมาจากของเหลว

The third component is a digital light projection system

ส่วนที่สาม คือ ระบบฉายแสงแบบดิจิตัล

underneath the reservoir,

ซึ่งอยู่ข้างใต้อ่างของเหลว

illuminating with light in the ultraviolet region.

ทำหน้าที่ฉายแสงอัลตร้าไวโอเลต

Now, the key is that this window in the bottom of this reservoir,

กุญแจหลักอยู่ตรงช่อง ใต้อ่างของเหลวนี่แหละครับ

it's a composite, it's a very special window.

มันเกิดจากหลายส่วนประกอบ เป็นช่องพิเศษ

It's not only transparent to light but it's permeable to oxygen.

ที่ไม่ใช่เฉพาะแสงที่ผ่านได้ แต่ออกซิเจนก็ซึมผ่านได้

It's got characteristics like a contact lens.

คุณสมบัติคล้ายกับคอนแทคเลนส์

So we can see how the process works.

ตอนนี้เราเห็นภาพกระบวนการทั้งหมดแล้ว

You can start to see that as you lower a stage in there,

คุณจะเห็นว่า เมื่อคุณเอาแท่นจุ่มลงไป

in a traditional process, with an oxygen-impermeable window,

ด้วยกระบวนการเคมีแบบเดิม ๆ นี้ เมื่อออกซิเจนซึมผ่านช่องที่เปิดให้ผ่านได้

you make a two-dimensional pattern

คุณก็จะสร้างแพทเทิร์นแบบ 2 มิติขึ้น

and you end up gluing that onto the window with a traditional window,

เมื่อหน้าต่างปิด มันก็จะติดอยู่บนแท่น

and so in order to introduce the next layer, you have to separate it,

และถ้าเราต้องการสร้างชั้นต่อไป คุณต้องแยกมันออกก่อน

introduce new resin, reposition it,

เติมเรซินใหม่ เลื่อนแท่นลง

and do this process over and over again.

แล้วทำกระบวนการเดิมซ้ำไปซ้ำมา

But with our very special window,

แต่ด้วยหน้าต่างแบบพิเศษนี้

what we're able to do is, with oxygen coming through the bottom

ซิ่งที่เราทำคือ เมื่อออกซิเจนซึมผ่านจากข้างล่าง

as light hits it,

และแสงมากระทบ

that oxygen inhibits the reaction,

ออกซิเจนจะยับยั้งปฎิกิริยา

and we form a dead zone.

ซึ่งสร้าง dead zone ขึ้น

This dead zone is on the order of tens of microns thick,

ซึ่ง dead zone นี้ ถูกทำให้มีขนาด หนาเพียง 10 ไมครอน

so that's two or three diameters of a red blood cell,

เทียบได้กับเส้นผ่าศูนย์กลางของ เม็ดเลือดแดง 2-3 เซลเท่านั้น

right at the window interface that remains a liquid,

โดยตรงหน้าต่างคงรูปของเหลวไว้

and we pull this object up,

และเราดึงส่วนที่แข็งตัวขึ้น

and as we talked about in a Science paper,

อย่างที่เราทราบจากงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์

as we change the oxygen content, we can change the dead zone thickness.

เมื่อเราปรับปริมาณออกซิเจน เราก็จะปรับความหนาของ dead zone ได้

And so we have a number of key variables that we control: oxygen content,

ดังนั้น เราจึงมีตัวแปลหลัก ที่เราต้องควบคุม คือ ปริมาณออกซิเจน

the light, the light intensity, the dose to cure,

แสง ความเข้มของแสง ปริมาณสารที่ต้องขึ้นรูป

the viscosity, the geometry,

ความหนืด หลักเรขาคณิต

and we use very sophisticated software to control this process.

เราจึงมีซอร์ฟแวร์ที่ซับซ้อนมาก เพื่อควบคุมกระบวนการนี้

The result is pretty staggering.

ผลลัพธ์ยังค่อนข้างแกว่ง

It's 25 to 100 times faster than traditional 3D printers,

มันเร็วกว่าปริ้นเตอร์ 3 มิติแบบเดิม 25 ถึง 100 เท่าตัว

which is game-changing.

ซึ่งนี่แหละที่พลิกโลก

In addition, as our ability to deliver liquid to that interface,

อีกอย่าง ประสิทธิภาพของเราที่ สร้างชั้นพื้นผิวด้วยของเหลวนี้

we can go 1,000 times faster I believe,

ทำให้ผมเชื่อว่า 1000 เท่า เราก็ทำได้ครับ

and that in fact opens up the opportunity for generating a lot of heat,

ซึ่งนั่นจะทำให้มีโอกาสในการสร้าง ความร้อนได้มาก

and as a chemical engineer, I get very excited at heat transfer

ในฐานะวิศวกรเคมี ผมตื่นเต้นเกี่ยวกับการถ่ายเทความร้อนมาก ๆ

and the idea that we might one day have water-cooled 3D printers,

และคิดว่าในวันหนึ่งเราจะมี เครื่องพิมพ์สามมิติที่คุมความเย็นด้วยน้ำ

because they're going so fast.

เพราะมันจะพัฒนาไปเร็วมาก

In addition, because we're growing things, we eliminate the layers,

และเพราะเราสร้างชิ้นงาน โดยไม่ใช้วิธีซ้อนกันเป็นชั้น

and the parts are monolithic.

และวัตถุดิบเป็นแบบพื้นผิวผลึก

You don't see the surface structure.

คุณจะไม่เห็นพื้นผิวเป็นโครงขรุขระ

You have molecularly smooth surfaces.

คุณจะได้พื้นผิวเรียบเนียนระดับโมเลกุล

And the mechanical properties of most parts made in a 3D printer

และด้วยโครงสร้างของชิ้นงานที่สร้างจาก เครื่องพิมพ์ 3 มิติ

are notorious for having properties that depend on the orientation

เป็นที่รู้กันว่าคุณสมบัติของงาน ขึ้นอยู่กับวิธีตั้งว่าพิมพ์แนวตั้งหรือนอน

with which how you printed it, because of the layer-like structure.

ซึ่งก็มาจากวิธีการพิมพ์ เพราะโครงสร้างของมันเป็นชั้น

But when you grow objects like this,

แต่เมื่อคุณสร้างวัตถุด้วยวิธีนี้

the properties are invariant with the print direction.

ชิ้นงานจะไม่บิดเบี้ยว จากทิศทางของการพิมพ์

These look like injection-molded parts,

งานจะเหมือนกับวิธีฉีดเข้าแม่พิมพ์

which is very different than traditional 3D manufacturing.

ซึ่งต่างจากเครื่องพิมพ์ 3 มิติ แบบเดิมอย่างมาก

In addition, we're able to throw

อีกอย่างนึงครับ เราแทบจะโยน

the entire polymer chemistry textbook at this,

ตำราเคมีโพลิเมอร์ทั้งเล่มใส่เครื่องนี่

and we're able to design chemistries that can give rise to the properties

เพื่อออกแบบ องค์ประกอบทางเคมี ที่จะสร้างชิ้นงานให้ออกมา

you really want in a 3D-printed object.

แบบที่คุณอยากได้จากพิมพ์ 3 มิติจริง ๆ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

There it is. That's great.

นี่แหละครับ เยี่ยมเลยใช่ไหม

You always take the risk that something like this won't work onstage, right?

คุณต้องเสี่ยงหน่อย เพราะทำอะไรแบบนี้ บนเวทีอาจไม่รอด ใช่ไหมครับ

But we can have materials with great mechanical properties.

แต่เรามีอุปกรณ์ ที่มีคุณสมบัติทางวิศกรรมที่ยอดเยี่ยม

For the first time, we can have elastomers

เป็นครั้งแรก ที่ชิ้นงานมีความยืดหยุ่นด้วย

that are high elasticity or high dampening.

มีทั้ง ยืดหยุ่นสูงก็ได้ หรือ มีความถ่วงสูงก็ได้

Think about vibration control or great sneakers, for example.

ลองคิดถึงการกันกระเทือน หรือรองเท้าผ้าใบที่สุดยอด เป็นต้น

We can make materials that have incredible strength,

เราสามารถสร้างวัสดุที่แข็งแรง อย่างไม่น่าเชื่อ

high strength-to-weight ratio, really strong materials,

ที่มีความแข็งแรงสูงเทียบกับน้ำหนักที่เบา ชิ้นงานที่แข็งแรงมาก

really great elastomers,

หรือที่มีความยืดหยุ่นสูง

so throw that in the audience there.

ที่โยนให้ผู้ชมได้แบบนี้

So great material properties.

คุณสมบัติเหล่านั้นมันเยี่ยมมากครับ

And so the opportunity now, if you actually make a part

เราเอามาต่อยอดได้ ถ้าคุณเอาไปสร้างชิ้นส่วน

that has the properties to be a final part,

ที่นำไปใช้งานได้จริง

and you do it in game-changing speeds,

แถมยังผลิตได้เร็วแบบไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน

you can actually transform manufacturing.

เท่ากับคุณพลิกโฉมอุตสาหกรรมการผลิดไปเลย

Right now, in manufacturing, what happens is,

ปัจจุบัน สิ่งที่เกิดขึ้นในกระบวนการผลิตคือ

the so-called digital thread in digital manufacturing.

ส่วนการผลิตดิจิทัล(digital thread) ซึ่งอยู่ในกระบวนการผลิดแบบดิจิทัล

We go from a CAD drawing, a design, to a prototype to manufacturing.

เราเริ่มที่วาดแบบในโปรแกรม CAD เพื่อนำไปสร้างตัวต้นแบบก่อนผลิต

Often, the digital thread is broken right at prototype,

ซึ่งส่วนการผลิตดิจิทัลจะไปตายที่ การทำตัวต้นแบบนี่แหละ

because you can't go all the way to manufacturing

เพราะคุณไม่สามารถเชื่อมไปถึง งานการผลิตได้

because most parts don't have the properties to be a final part.

เพราะชิ้นส่วนหลาย ๆ ตัว ไม่สามารถสร้างเป็นผลิตภัณฑ์จริง ๆ ได้

We now can connect the digital thread

สิ่งที่เราทำจะเชื่อมกับส่วนการผลิตดิจิทัล

all the way from design to prototyping to manufacturing,

ตั้งแต่ออกแบบ ไปถึงตัวต้นแบบ ไปจนถึงสายการผลิต

and that opportunity really opens up all sorts of things,

ซึ่งสร้างโอกาสในการผลิตชิ้นงาน ทุกประเภท ตั้งแต่

from better fuel-efficient cars dealing with great lattice properties

รถยนต์ประหยัดพลังงาน ที่ชิ้นส่วนสร้างแบบโครงตาข่าย

with high strength-to-weight ratio,

ที่แข็งแรงมากแต่มีน้ำหนักที่เบาขึ้น

new turbine blades, all sorts of wonderful things.

หรือใบพัดแบบใหม่ และผลิตภัณฑ์ที่ยอดเยี่ยมทุกรูปแบบ

Think about if you need a stent in an emergency situation,

หรือคิดถึงขดลวดที่ใช้ขยายหลอดเลือด (stent) ที่ต้องใช้แบบฉุกเฉินล่ะ

instead of the doctor pulling off a stent out of the shelf

แทนที่คุณหมอจะหยิบขดลวด ที่ตุนไว้ในชั้น

that was just standard sizes,

ซึ่งมีขนาดเท่ากันหมด

having a stent that's designed for you, for your own anatomy

เปลี่ยนเป็นขดลวดที่ออกแบบ เฉพาะสำหรับร่างกายของคุณ

ด้วยลักษณะเส้นเลือดของคุณเอง

with your own tributaries,

printed in an emergency situation in real time out of the properties

โดยพิมพ์ออกมาใช้ได้ทันท่วงที ในช่วงเวลาที่ฉุกเฉินนั้น

such that the stent could go away after 18 months: really-game changing.

โดยขดลวดจะหายไปเมื่อเลย 18 เดือน นี่เปลี่ยนเกมเลยนะครับ

Or digital dentistry, and making these kinds of structures

หรือระบบดิจิทัลสำหรับการทันตกรรม โดยพิมพ์โครงสร้างฟันแบบนี้

even while you're in the dentist chair.

โดยที่คุณไม่ต้องลุกจากเตียงทำฟันด้วยซ้ำ

And look at the structures that my students are making

และดูที่โครงสร้างเหล่านี้ ที่ลูกศิษย์ผมทำอยู่

at the University of North Carolina.

ที่มหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนา

These are amazing microscale structures.

นี่เป็นโครงสร้างขนาดเล็กที่สุดยอดมาก

You know, the world is really good at nano-fabrication.

อย่างที่รู้ การผลิตแบบนาโนแพร่หลายทั่วโลก

Moore's Law has driven things from 10 microns and below.

กฎของมัวร์ (Moore's law) ทำให้เกิดสิ่งที่ ขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอนมากมาย

We're really good at that,

เราเองก็เชี่ยวชาญครับ

but it's actually very hard to make things from 10 microns to 1,000 microns,

แต่ความยากอยู่ที่การผลิตที่ก้ำกึ่ง ระหว่าง 10 ไมครอน จนถึง 1000 ไมครอน

the mesoscale.

หรือ ขนาดระดับกลาง (mesoscale)

And subtractive techniques from the silicon industry

และจากเทคนิคการหักออก (subtractive) ในอุตสาหกรรมซิลิคอน

can't do that very well.

ก็ยังทำไม่ได้

They can't etch wafers that well.

ยังแกะแบบที่เป็นเวเฟอร์ได้ไม่ดี

But this process is so gentle,

แต่กระบวนการของเราทำได้ละเอียดมาก

we can grow these objects up from the bottom

เราสามารถสร้างวัตถุจากล่างขึ้นบน

using additive manufacturing

โดยใช้การผลิตแบบเติมวัสดุ

and make amazing things in tens of seconds,

และสร้างสิ่งที่ยอดเยี่ยมได้ในไม่กี่วินาที

opening up new sensor technologies,

ซึ่งทำให้เกิดเทคโนโลยีเซนเซอร์แบบใหม่

new drug delivery techniques,

เทคนิคการฉีดยาแบบใหม่

new lab-on-a-chip applications, really game-changing stuff.

ห้องปฎิบัติการบนชิพ (lap on a chip) แบบใหม่ ๆ

So the opportunity of making a part in real time

นั่นคือโอกาสที่จะสร้างชิ้นส่วนแบบเรียลไทม์

that has the properties to be a final part

และมีคุณสมบัติพอที่จะเป็นผลิตภัณฑ์ได้จริงๆ

really opens up 3D manufacturing,

ซึ่งเป็นโอกาสของอุตสาหกรรมการพิมพ์ 3 มิติ

and for us, this is very exciting, because this really is owning

และสำหรับเรา มันน่าตื่นเต้นมาก เพราะเราสร้างสิ่งที่

the intersection between hardware, software and molecular science,

ผสมผสาน ฮาร์ดแวร์ ซอฟต์แวร์ และวิทยาศาสตร์โมเลกุลเข้าด้วยกัน

and I can't wait to see what designers and engineers around the world

ผมแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นว่า นักออกแบบและวิศวกรทั่วโลก

are going to be able to do with this great tool.

สามารถสร้างสรรค์อะไรได้บ้าง ด้วยอุปกรณ์นี้

Thanks for listening.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)