This tiny particle could roam your body to find tumors | Sangeeta Bhatia

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

In the space that used to house one transistor,

ที่ว่างที่เราเคยใช้สำหรับบรรจุ ทรานซิสเตอร์ 1 ตัว

we can now fit one billion.

ตอนนี้สามารถบรรจุมันได้ เป็นพันล้านเครื่อง

That made it so that a computer the size of an entire room

นั่นทำให้เครื่องคอมพิวเตอร์ ซึ่งแต่ก่อนมีขนาดเท่ากับห้อง

now fits in your pocket.

ตอนนี้มีขนาดพอดีกับกระเป๋าของคุณ

You might say the future is small.

อาจจะบอกได้ว่า อนาคตนั้นจะมีขนาดเล็ก

As an engineer,

ในฐานะที่เป็นวิศวกร

I'm inspired by this miniaturization revolution in computers.

ฉันได้แรงดลใจจากเรื่อง การปฏิวัติขนาดคอมพิวเตอร์ให้เล็กลง

As a physician,

ในฐานะที่เป็นแพทย์

I wonder whether we could use it to reduce the number of lives lost

ฉันสงสัยว่า เราจะสามารถใช้มัน เพื่อลดจำนวนการเสียชีวิต

due to one of the fastest-growing diseases on Earth:

อันเนื่องมาจากโรคหนึ่ง ที่เพิ่มขึ้น อย่างรวดเร็วบนโลกนี้ได้หรือไม่

cancer.

มันคือ โรคมะเร็ง

Now when I say that,

ค่ะ เมื่อฉันพูดอย่างนั้น

what most people hear me say is that we're working on curing cancer.

สิ่งที่คนส่วนมากได้ยิน คือ เรากำลังพยายามหาทางรักษาโรคมะเร็ง

And we are.

และเราก็กำลังทำอยู่จริง ๆ

But it turns out

แต่มันกลายเป็นว่า

that there's an incredible opportunity to save lives

มีโอกาสมากมายเหลือเกิน ที่จะรักษาชีวิตไว้ได้

through the early detection and prevention of cancer.

โดยการตรวจพบ และการป้องกันมะเร็งแต่เนิ่น ๆ

Worldwide, over two-thirds of deaths due to cancer are fully preventable

กว่าสองในสามของการตายทั่วโลก จากโรคมะเร็งนั้นป้องกันได้อย่างเต็มที่

using methods that we already have in hand today.

โดยใช้วิธีการ ที่เรามีอยู่แล้วในปัจจุบัน

Things like vaccination, timely screening

อย่างเช่น วัคซีน การตรวจพบให้ทันเวลา

and of course, stopping smoking.

และแน่นอนค่ะ การเลิกสูบบุหรี่

But even with the best tools and technologies that we have today,

แต่แม้จะมีเครื่องมือและเทคโนโลยี ที่ดีที่สุด ที่เรามีอยู่ในปัจจุบัน

some tumors can't be detected

เนื้องอกบางอย่าง ก็ไม่สามารถถูกตรวจพบได้

until 10 years after they've started growing,

จนล่วงเลยไป 10 ปีแล้ว หลังจากที่มันเริ่มโตขึ้นมา

when they are 50 million cancer cells strong.

จนกลายเป็นเซลล์มะเร็ง จำนวนมากถึง 50 ล้านเซลล์

What if we had better technologies

ถ้าหากว่าเรามีเทคโนโลยีที่ดีกว่า

to detect some of these more deadly cancers sooner,

เพื่อตรวจพบมะเร็งร้ายแรง บางชนิดเหล่านี้ ได้เร็วกว่านี้

when they could be removed,

ตอนที่เราสามารถกำจัดมันได้

when they were just getting started?

ตอนที่มันกำลังเพิ่งจะเริ่มต้นล่ะ จะเป็นอย่างไร

Let me tell you about how miniaturization might get us there.

ฉันขอเล่าถึงว่า การทำให้ขนาดเล็กลง อาจพาเราไปยังจุดนั้นได้อย่างไร

This is a microscope in a typical lab

นี่คือกล้องจุลทรรศน์ ในห้องทดลองทั่ว ๆ ไป

that a pathologist would use for looking at a tissue specimen,

ที่นักพยาธิวิทยาใช้กัน เพื่อดูตัวอย่างเนื้อเยื่อ

like a biopsy or a pap smear.

อย่างเช่น การตรวจชิ้นเนื้อ หรือ การตรวจแปปสเมียร์

This $7,000 microscope

กล้องจุลทรรศน์ ราคา 7,000 ดอลลาร์ นี้

would be used by somebody with years of specialized training

ถูกใช้โดยผู้ชำนาญการ ที่ถูกฝึกฝนเฉพาะทางมานานหลายปี

to spot cancer cells.

เพื่อจะมองหาเซลล์มะเร็ง

This is an image from a colleague of mine at Rice University,

นี่เป็นภาพจากเพื่อนร่วมงานของฉัน ที่มหาวิทยาลัยไรซ์ (Rice University)

Rebecca Richards-Kortum.

ชื่อ รีเบคกา ริชาร์ดส์-คอร์ทูม

What she and her team have done is miniaturize that whole microscope

สิ่งที่เธอและทีมงานได้ทำ คือ ทำให้กล้องจุลทรรศน์มีขนาดเล็กลง

into this $10 part,

เป็นชิ้นส่วนนี้ที่มีราคา 10 ดอลลาร์

and it fits on the end of an optical fiber.

และมันมีขนาดพอดี กับปลายของเส้นใยนำแสง

Now what that means is instead of taking a sample from a patient

นั่นหมายความว่า แทนที่จะเอาตัวอย่างมาจากผู้ป่วย

and sending it to the microscope,

และส่งมันไปยังกล้องจุลทรรศน์นั่น

you can bring the microscope to the patient.

คุณสามารถนำกล้องจุลทรรศน์ ไปยังผู้ป่วยได้

And then, instead of requiring a specialist to look at the images,

จากนั้น แทนที่จะต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญ เพื่อดูภาพทั้งหลาย

you can train the computer to score normal versus cancerous cells.

คุณสามารถฝึกคอมพิวเตอร์ ให้เปรียบเทียบเซลล์ปกติกับเซลล์มะเร็ง

Now this is important,

เอาล่ะ นี่สำคัญค่ะ

because what they found working in rural communities,

เพราะว่า สิ่งที่พวกเขาพบ ขณะที่ทำงานในชุมชนชนบทนั้น

is that even when they have a mobile screening van

คือ แม้ว่าเมื่อพวกเขามีรถตรวจเคลื่อนที่

that can go out into the community and perform exams

ที่สามารถเข้าไปในชุมชนนั้น และทำการตรวจได้

and collect samples

และรวบรวมตัวอย่าง

and send them to the central hospital for analysis,

และส่งมันไปยังโรงพยาบาลศูนย์กลาง เพื่อทำการวิเคราะห์

that days later,

ที่หลายวันต่อมา

women get a call with an abnormal test result

ผู้หญิงที่ได้รับโทรศัพท์ แจ้งผลการตรวจที่ผิดปกติ

and they're asked to come in.

และถูกขอให้เข้ามาพบ

Fully half of them don't turn up because they can't afford the trip.

ครึ่งหนึ่งของจำนวนนั้นมาไม่ได้ เพราะไม่มีเงินสำหรับการเดินทาง

With the integrated microscope and computer analysis,

เมื่อมีกล้องจุลทรรศ์และการวิเคราะห์ ด้วยคอมพิวเตอร์รวมอยู่ด้วยกัน

Rebecca and her colleagues have been able to create a van

รีเบคกาและเพื่อนร่วมงานของเธอ ก็สร้างรถบรรทุก

that has both a diagnostic setup and a treatment setup.

ที่มีทั้งอุปกรณ์เพื่อการวินิจฉัย และการรักษา

And what that means is that they can do a diagnosis

และนั่นก็หมายความว่า พวกเขาสามารถวินิจฉัย

and perform therapy on the spot,

และทำการรักษาได้ ณ จุดนั้น

so no one is lost to follow up.

ดังนั้น จึงไม่มีใครที่ไม่ได้ถูกติดตามผล

That's just one example of how miniaturization can save lives.

นั่นเป็นแค่ตัวอย่างหนึ่งว่า การทำให้ ขนาดเล็กลงสามารถรักษาชีวิตไว้ได้อย่างไร

Now as engineers,

ค่ะ ในฐานะที่เป็นวิศวกร

we think of this as straight-up miniaturization.

เรามีแนวคิดว่านี่เป็นการทำขนาดให้ เล็กลง แบบตรงไปตรงมา

You took a big thing and you made it little.

คุณเอาของใหญ่ๆมา และก็ทำให้มันเล็ก

But what I told you before about computers

แต่สิ่งที่ฉันบอกคุณไป เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์

was that they transformed our lives

ก็คือมันได้เปลี่ยนชีวิตเรา

when they became small enough for us to take them everywhere.

เมื่อมันเล็กลงจนให้เรา เอามันไปได้ในทุก ๆ ที่

So what is the transformational equivalent like that in medicine?

แล้วอะไรที่เป็นการเปลี่ยนที่ทัดเทียมกัน ในทางการแพทย์

Well, what if you had a detector

ค่ะ ถ้าหากเรามีเครื่องตรวจจับ

that was so small that it could circulate in your body,

ที่เล็กมากจนสามารถหมุนเวียน อยู่ในร่างกายของคุณได้

find the tumor all by itself

ค้นหาเนื้องอกได้ด้วยตัวของมันเอง

and send a signal to the outside world?

และส่งสัญญาณออกไปยังโลกภายนอก

It sounds a little bit like science fiction.

มันฟังดูคล้าย ๆ กับนิยายวิทยาศาสตร์

But actually, nanotechnology allows us to do just that.

แต่แท้จริงแล้ว นาโนเทคโนโลยี ทำให้เราทำอย่างนั้นได้จริง

Nanotechnology allows us to shrink the parts that make up the detector

นาโนเทคโนโลยีทำให้เราลดขนาด ส่วนที่ประกอบกันเป็นเครื่องตรวจจับ

from the width of a human hair,

จากความขนาดกว้างของเส้นผม

which is 100 microns,

คือ 100 ไมครอน

to a thousand times smaller,

ให้เล็กลงไปได้อีกถึงหนึ่งพันเท่า

which is 100 nanometers.

ซึ่งก็คือ 100 นาโนเมตร

And that has profound implications.

และนั่นก็มีความสำคัญยิ่ง

It turns out that materials actually change their properties

กลายเป็นว่าวัสดุมี คุณสมบัติที่เปลี่ยนแปลงไป

at the nanoscale.

ที่ระดับนาโน

You take a common material like gold,

คุณเอาวัสดุธรรมดา ๆ อย่างเช่น ทองคำ

and you grind it into dust, into gold nanoparticles,

และคุณบดมันให้เป็นผง จนเป็นอนุภาคนาโนทองคำ

and it changes from looking gold to looking red.

และมันก็จะเปลี่ยนจากที่ดูเป็นสีทอง กลับดูเป็นสีแดง

If you take a more exotic material like cadmium selenide --

ถ้าคุณเอาวัตถุที่แปลกกว่านั้น อย่างเช่น แคดเมี่ยม ซีลีไนด์ --

forms a big, black crystal --

ตกผลึกใหญ่สีดำ --

if you make nanocrystals out of this material

ถ้าคุณทำผลึกนาโนจากวัตถุนี้

and you put it in a liquid,

และเอาไปใส่ในของเหลว

and you shine light on it,

และเอาไฟส่องไปที่มัน

they glow.

มันก็จะเรืองแสงออกมา

And they glow blue, green, yellow, orange, red,

และพวกมันเรืองแสงออกมาเป็นสีนำ้เงิน เขียว เหลือง ส้ม แดง

depending only on their size.

ขึ้นอยู่กับขนาดของมัน

It's wild! Can you imagine an object like that in the macro world?

มันแปลกมาก ๆ ลองนึกถึงวัตถุแบบนั้น ในโลกขนาดจิ๋วสิคะ

It would be like all the denim jeans in your closet are all made of cotton,

มันคงจะเหมือนกับกางเกงยีนส์ทุกตัว ในตู้เสื้อผ้าคุณ ทำมาจากผ้าฝ้าย

but they are different colors depending only on their size.

แต่มันมีสีต่าง ๆ กันออกไป ขึ้นอยู่กับขนาดของมัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So as a physician,

ดังนั้น ในฐานะที่เป็นแพทย์

what's just as interesting to me

สำหรับฉันแล้วสิ่งที่น่าสนใจพอ ๆ กัน

is that it's not just the color of materials

คือ ไม่เฉพาะแค่สีของวัตถุ

that changes at the nanoscale;

ที่เปลี่ยนไปในระดับนาโน

the way they travel in your body also changes.

แต่เป็นวิธีการเดินทางของมัน ในร่างกายของคุณ ก็เปลี่ยนไปด้วย

And this is the kind of observation that we're going to use

และนี่เป็นผลจากการสังเกต ที่เรากำลังจะใช้

to make a better cancer detector.

เพื่อสร้างเครื่องตรวจจับมะเร็งที่ดีขึ้น

So let me show you what I mean.

ให้ฉันแสดงให้คุณเห็นว่า มันหมายความว่าอย่างไร

This is a blood vessel in the body.

นี่เป็นหลอดเลือดในร่างกาย

Surrounding the blood vessel is a tumor.

ที่อยู่รอบหลอดเลือดเป็นเนื้องอก

We're going to inject nanoparticles into the blood vessel

เราจะฉีดอนุภาคนาโน เข้าไปในหลอดเลือด

and watch how they travel from the bloodstream into the tumor.

และดูว่าพวกมันจะเดินทางจาก หลอดเลือดเข้าไปในเนื้องอกได้อย่างไร

Now it turns out that the blood vessels of many tumors are leaky,

ปรากฎว่า หลอดเลือดของ เนื้องอกหลายชนิดมีจุดที่รั่วซึม

and so nanoparticles can leak out from the bloodstream into the tumor.

ดังนั้น อนุภาคนาโนจึงสามารถซึม ออกจากกระแสเลือดไปยังเนื้องอกได้

Whether they leak out depends on their size.

ซึ่งมันจะซึมออกไปหรือไม่นั้น อยู่กับขนาดของมัน

So in this image,

ดังนั้น ในภาพนี้

the smaller, hundred-nanometer, blue nanoparticles are leaking out,

อนุภาคนาโนสีนํ้าเงินหนึ่งร้อยนาโนมิเตอร์ ที่มีขนาดเล็กกว่า กำลังซึมออกมา

and the larger, 500-nanometer, red nanoparticles

และ อนุภาคนาโนสีแดง ห้าร้อยนาโนมิเตอร์ ที่มีขนาดใหญ่กว่า

are stuck in the bloodstream.

ติดอยู่ในกระแสเลือด

So that means as an engineer,

ในฐานะที่เป็นวิศวกรนั่นจึงหมายความว่า

depending on how big or small I make a material,

มันขึ้นอยู่กับว่า ฉันจะทำวัตถุ ให้มีขนาดใหญ่หรือเล็กแค่ไหน

I can change where it goes in your body.

ฉันก็จะสามารถเปลี่ยนว่า จะให้มันไปยังส่วนไหนในร่างกายคุณ

In my lab, we recently made a cancer nanodetector

ในห้องทดลองของฉัน เมื่อไม่นานมานี้ เราได้ทำเครื่องตรวจจับมะเร็งนาโน

that is so small that it could travel into the body and look for tumors.

ที่มีขนาดเล็กมาก จนมันสามารถเดินทาง เข้าไปอยู่ในร่างกายและค้นหาเนื้องอกได้

We designed it to listen for tumor invasion:

เราออกแบบให้มันฟังสัญญาณ การลุกลามของเนื้องอก กล่าวคือ

the orchestra of chemical signals that tumors need to make to spread.

กลุ่มสัญญาณทางเคมี ที่เนื้องอก จำเป็นต้องสร้างเพื่อการแพร่กระจาย

For a tumor to break out of the tissue that it's born in,

การที่เนื้องอกจะกระจายออกจากเนื้อเยื่อ ที่เป็นต้นกำเนิดมันนั้น

it has to make chemicals called enzymes

มันต้องสร้างสารเคมีที่เรียกว่า เอนไซม์

to chew through the scaffolding of tissues.

เพื่อกัดแทะให้ทะลุผ่าน โครงสร้างของเนื้อเยื่อ

We designed these nanoparticles to be activated by these enzymes.

เราได้ออกแบบอนุภาคนาโนเหล่านี้ ให้ถูกกระตุ้นได้ด้วยเอ็นไซม์

One enzyme can activate a thousand of these chemical reactions in an hour.

เอ็นไซม์ตัวหนึ่ง สามารถกระตุ้น ปฏิกริยาเคมีเป็นพัน ๆ ครั้งใน 1 ชั่วโมง

Now in engineering, we call that one-to-a-thousand ratio

ในเชิงวิศวกรรม เราเรียกมันว่า อัตราส่วนหนึ่งต่อพัน

a form of amplification,

ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของการขยาย

and it makes something ultrasensitive.

และมันทำให้บางสิ่งมีความไวสูง

So we've made an ultrasensitive cancer detector.

เราจึงได้ทำเครื่องตรวจจับมะเร็ง ที่มีความไวสูงขึ้นมา

OK, but how do I get this activated signal to the outside world,

แต่ฉันจะส่งสัญญาณนี้ ออกไปนอกร่างกาย

where I can act on it?

ซึ่งเป็นที่ที่ฉันจะจัดการกับมัน ได้อย่างไร

For this, we're going to use one more piece of nanoscale biology,

เพื่อที่จะทำสิ่งนั้น เรากำลังจะใช้ ชีววิทยาระดับนาโนกันอีกชิ้นหนึ่ง

and that has to do with the kidney.

และนั่นเกี่ยวข้องกับไต

The kidney is a filter.

ไตเป็นตัวกรอง

Its job is to filter out the blood and put waste into the urine.

หน้าที่ของมันคือ กรองของเสีย ออกจากเลือดลงไปในปัสสาวะ

It turns out that what the kidney filters

ปรากฎว่าสิ่งที่ไตกรองออกมา

is also dependent on size.

ก็ขึ้นอยู่กับขนาดเช่นกัน

So in this image, what you can see

ดังนั้นในภาพนี้ สิ่งที่คุณเห็น

is that everything smaller than five nanometers

ทั้งหมดมีขนาดเล็กกว่า 5 นาโนเมตร

is going from the blood, through the kidney, into the urine,

เดินทางออกจากเลือด ผ่านไต เข้าไปในปัสสาวะ

and everything else that's bigger is retained.

และทุกอย่างนอกเหนือจากนั้น ที่ใหญ่กว่านั้นยังคงถูกเก็บกักไว้

OK, so if I make a 100-nanometer cancer detector,

เอาล่ะ ถ้าฉันสร้างเครื่องตรวจจับมะเร็ง 100 นาโนมิเตอร์ขึ้นมา

I inject it in the bloodstream,

ฉีดมันเข้าไปในกระแสเลือด

it can leak into the tumor where it's activated by tumor enzymes

มันจะซึมเข้าไปในเนื้องอก และถูกกระตุ้น ได้ด้วยเอนไซม์ของเนื้องอก

to release a small signal

เพื่อปล่อยสัญญาณเล็ก ๆ ออกมา

that is small enough to be filtered out of the kidney

ซึ่งเล็กพอที่จะถูกกรองออกไปจากไต

and put into the urine,

และเข้าไปในปัสสาวะ

I have a signal in the outside world that I can detect.

ฉันก็จะมีสัญญาณในโลกข้างนอก ที่ฉันสามารถตรวจจับได้

OK, but there's one more problem.

แต่ก็ยังมีอยู่อีกหนึ่งปัญหา

This is a tiny little signal,

นี่เป็นเพียงสัญญาณเล็ก ๆ

so how do I detect it?

แล้วฉันจะตรวจจับมันได้อย่างไร

Well, the signal is just a molecule.

ค่ะ สัญญาณนั้นเป็นเพียงแค่โมเลกุล

They're molecules that we designed as engineers.

พวกมันเป็นโมเลกุลที่เราออกแบบมัน ในฐานะที่เราเป็นวิศวกร

They're completely synthetic, and we can design them

มันเป็นสารสังเคราะห์ล้วน ๆ และเราสามารถออกแบบมันได้

so they are compatible with our tool of choice.

มันจึงเหมาะสมกับเครื่องมือที่เราเลือก

If we want to use a really sensitive, fancy instrument

หากเราต้องการใช้เครื่องมือที่ไว ซึ่งเป็นเครื่องมือที่ซับซ้อน

called a mass spectrometer,

ที่เรียกว่า แมส สเปกโทรมีเตอร์

then we make a molecule with a unique mass.

เราก็สร้างโมเลกุลที่มีมวลจำเพาะ

Or maybe we want make something that's more inexpensive and portable.

หรือเราอาจต้องการสร้างบางสิ่ง ที่ราคาไม่แพงและพกพาได้

Then we make molecules that we can trap on paper,

เราก็สร้างโมเลกุล ที่เราสามารถกักไว้บนกระดาษได้

like a pregnancy test.

ดังเช่น การทดสอบการตั้งครรภ์

In fact, there's a whole world of paper tests

จริง ๆ แล้ว มีการทดสอบบนกระดาษอยู่มากมาย

that are becoming available in a field called paper diagnostics.

ที่นำมาใช้ได้ ในสาขาวิชาที่เรียกว่า การวินิจฉัยโดยกระดาษ

Alright, where are we going with this?

เอาล่ะค่ะ สิ่งนี้ จะนำเราไปทางไหนหรือ

What I'm going to tell you next,

สิ่งที่ฉันกำลังจะบอกคุณต่อจากนี้

as a lifelong researcher,

ในฐานะที่เป็นนักวิจัยมาตลอดชีวิต

represents a dream of mine.

เป็นตัวแทนความฝันของฉัน

I can't say that's it's a promise;

ฉันบอกไม่ได้ว่ามันเป็นคำมั่นสัญญา

it's a dream.

มันเป็นความฝัน

But I think we all have to have dreams to keep us pushing forward,

แต่ฉันก็คิดว่า เราต้องมีความฝันกันทุกคน เพื่อผลักดันให้เราไปข้างหน้า

even -- and maybe especially -- cancer researchers.

แม้ว่า -- และบางที โดยเฉพาะอย่างยิ่ง -- นักวิจัยมะเร็ง

I'm going to tell you what I hope will happen with my technology,

ฉันจะบอกว่าถึงสิ่งที่ฉันหวังไว้ ว่าจะเกิดขึ้นกับเทคโนโลยีของฉัน

that my team and I will put our hearts and souls

ก็คือฉันและทีมงานจะทุ่มเททั้งกายใจ

into making a reality.

เพื่อทำให้มันเป็นจริง

OK, here goes.

เอาล่ะค่ะ

I dream that one day,

ฉันฝันว่าวันหนึ่ง

instead of going into an expensive screening facility

แทนที่จะต้องใช้ เครื่องมือตรวจราคาแพง

to get a colonoscopy,

เพื่อการส่องตรวจลำไส้ใหญ่

or a mammogram,

หรือตรวจเต้านม

or a pap smear,

หรือตรวจภายในแปปสเมียร์

that you could get a shot,

ซึ่งคุณอาจต้องถูกฉีดยา

wait an hour,

คอยเป็นชั่วโมง

and do a urine test on a paper strip.

และทดสอบปัสสาวะบนแถบกระดาษ

I imagine that this could even happen

ฉันจินตนาการไว้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้

without the need for steady electricity,

โดยไม่ต้องพึ่งพาไฟฟ้าที่คงที่

or a medical professional in the room.

หรือผู้มีความชำนาญทางด้านการแพทย์ ประจำอยู่ในห้อง

Maybe they could be far away

พวกเขาอาจอยู่ห่างไกลออกไปก็ได้

and connected only by the image on a smartphone.

และติดต่อถึงกันได้ โดยใช้แค่ ภาพบนสมาร์ทโฟน

Now I know this sounds like a dream,

ค่ะ ฉันรู้ว่าฟังดูราวกับเป็นความฝัน

but in the lab we already have this working in mice,

แต่ในห้องทดลอง เราทำสิ่งนี้สำเร็จแล้วในหนู

where it works better than existing methods

ซึ่งมันได้ผลดีกว่าวิธีการที่มีอยู่ในขณะนี้

for the detection of lung, colon and ovarian cancer.

สำหรับการตรวจมะเร็งปอด มะเร็งลำไส้ใหญ่ และมะเร็งรังไข่

And I hope that what this means

ฉันหวังว่าสิ่งนี้จะหมายถึงว่า

is that one day we can detect tumors in patients

ในวันหนึ่ง เราจะสามารถ ตรวจพบเนื้องอกในผู้ป่วย

sooner than 10 years after they've started growing,

ได้เร็วขึ้น 10 ปี หลังจากที่มันเริ่มเกิดขึ้นมา

in all walks of life,

ในคนทุกเพศ ทุกวัย ทุกชนชั้น

all around the globe,

ทั่วโลก

and that this would lead to earlier treatments,

และหวังว่า สิ่งนี้ จะนำไปสู่การรักษาแต่เนิ่น ๆ

and that we could save more lives than we can today,

และเราอาจช่วยรักษาชีวิตคนได้ มากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

with early detection.

ด้วยการตรวจพบเสียแต่เนิ่น ๆ

Thank you.

ของคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)