Angelo Vermeulen: How to go to space, without having to go to space

Translator: Pootip Jongpiputvanich Reviewer: Rawee Ma

I am multidisciplinary.

ผมเป็นคนทำงานได้หลายอย่าง

As a scientist, I've been a crew commander for a NASA Mars simulation last year,

ในฐานะเป็นนักวิทยาศาสตร์ ผมเป็นหัวหน้าทีม แบบจำลองดาวอังคารของนาซ่าเมื่อปีที่แล้ว

and as an artist, I create multicultural community art all over the planet.

ในฐานะเป็นนักศิลปิน ผมสร้างศิลปะที่รวบรวม วัฒนธรรมที่หลากหลายไว้ทั่วโลก

And recently, I've actually been combining both.

และเมื่อเร็วๆนี้ ผมได้ลงมือรวมทั้งสองอย่าง เข้าไว้ด้วยกัน

But let me first talk a little more about that NASA mission.

แต่ก่อนอื่นผมขอพูดสักนิดเกี่ยวกับ เรื่องพันธกิจของนาซ่า

This is the HI-SEAS program.

โปรแกรมนี้ชื่อ ไฮซีส์ HI-SEAS

HI-SEAS is a NASA-funded planetary surface analogue

ไฮซีส์ได้รับการเงินทุนสนับสนุนจากนาซ่า สร้างแบบการจำลองพื้นผิวของดาว

on the Mauna Loa volcano in Hawaii,

บนภูเขาไฟมอน่าลัว ที่ฮาวาย

and it's a research program that is specifically designed

และเป็นโปรแกรมงานวิจัยที่ออกแบบโดยเฉพาะ

to study the effects of long-term isolation of small crews.

ให้ศึกษาผลของการปลีกตัวของคนกลุ่มเล็กๆ

I lived in this dome for four months with a crew of six,

ผมอาศัยในโดมนี้เป็นเวลานานถึงสี่เดือน พร้อมกับลูกทีมทั้งหกคน

a very interesting experience, of course.

แน่นอน เป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจมากเลย

We did all kinds of research.

พวกเราทำวิจัยทุกรูปแบบ

Our main research was actually a food study,

งานวิจัยหลักของเราคือการศึกษาเรื่องอาหาร

but apart from that food study --

แต่นอกเหนือจากการศึกษาเรื่องอาหาร --

developing a new food system for astronauts living in deep space --

การพัฒนาระบบอาหารแบบใหม่ให้กับ นักอวกาศบนอวกาศ --

we also did all kinds of other research.

เราได้ทำงานวิจัยเรื่องอื่น ๆ ด้วย

We did extra-vehicular activities, as you can see here,

เราทำกิจกรรมภายนอกที่พิเศษยิ่งด้วย อย่างที่คุณเห็นตรงนี้

wearing mock-up space suits,

เราใส่ชุดนักบินอวกาศจำลอง

but we also had our chores and lots of other stuff to do,

แต่ เราก็มีงานของเรา และ เรื่องอื่นๆที่ต้องทำด้วย

like questionnaires at the end of every day.

เช่น ทำแบบสอบถาม ทุกๆ สิ้นวันทำการ

Busy, busy work.

งานยุ่งมาก ๆ เลยทีเดียว

Now, as you can imagine,

ตอนนี้ คุณอาจจินตนาการว่า

it's quite challenging to live with just a small group of people

มันค่อนข้างท้าทายเดียวในการอยู่ ร่วมกับกลุ่มคนจำนวนไม่มาก

in a small space for a long time.

ในพื้นที่เล็กเป็นระยะเวลานาน

There's all kinds of psychological challenges:

มีความท้าทายหลายอย่างทีเดียวทางด้านจิตใจ

how to keep a team together in these circumstances;

ทำอย่างไรให้ทีมอยู่ด้วยกันได้ในสภาวะแบบนี้

how to deal with the warping of time you start to sense

จะจัดการอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องของเวลา ที่คุณเริ่มรู้สึกได้

when you're living in these circumstances;

เมื่อคุณต้องอยู่ในสภาวะแบบนี้

sleep problems that arise; etc.

ปัญหาเรื่องการนอนที่เกิดขึ้น เป็นต้น

But also we learned a lot.

แต่เราก็ได้เรียนรู้มากมายเช่นกัน

I learned a lot about how individual crew members

ผมได้เรียนรู้อย่างมากเกี่ยวกับ วิธีการที่ลูกทีมแต่ละคน

actually cope with a situation like this;

แก้ปัญหาในสถานการณ์แบบนี้

how you can keep a crew productive and happy,

ทำอย่างไรคุณจึงสามารถทำให้ลูกทีม มีผลผลิตและมีความสุข

for example, giving them a good deal of autonomy

ตัวอย่างเช่น ให้อำนาจพวกเขาตัดสินใจได้เอง

is a good trick to do that;

ก็เป็นเทคนิคที่ดีอันนึงด้วย

and honestly, I learned a lot about leadership,

และโดยสัตย์จริงๆแล้ว ผมได้เรียนรู้มาก เกี่ยวกับการเป็นผู้นำ

because I was a crew commander.

เพราะผมเป็นหัวหน้าของทีม

So doing this mission,

เพราะฉะนั้นการทำพันธกิจนี้

I really started thinking more deeply about our future in outer space.

ผมจึงเริ่มคิดลึกถึงเรื่องใน อนาคตของพวกเราบนอวกาศ

We will venture into outer space, and we will start inhabiting outer space.

พวกเราจะเดินทางไปยังอวกาศ และ เราจะเริ่มอยู่อาศัยบนนั้น

I have no doubt about it.

ผมไม่สงสัยเลยถ้ามันจะเกิดขึ้น

It might take 50 years or it might take 500 years,

มันอาจใช้เวลาถึง 50 ปี หรือ อาจใช้เวลาถึง 500 ปี

but it's going to happen nevertheless.

แต่ มันจะต้องเกิดขึ้นแน่นอนไม่ต้องสงสัยเลย

So I came up with a new art project called Seeker.

เพราะฉะนั้นผมจึงคิดโครงการศิลปะใหม่ ตั้งชื่อว่า ซีกเกอร์ (Seeker)

And the Seeker project is actually challenging communities all over the world

และ โครงการ ซีกเกอร์ นี่จริงๆแล้วคือการ ท้าทายชุมชนต่างๆรอบโลก

to come up with starship prototypes

ให้สร้างต้นแบบของยานอวกาศขึ้นมา

that re-envision human habitation and survival.

ที่จะเปลี่ยนการพักอาศัยและ การเอาตัวรอดของมนุษย์

That's the core of the project.

นั่นคือมันเป็นแก่นแท้ของโครงการ

Now, one important thing:

มีสิ่งที่สำคัญอีกอย่างนึง

This is not a dystopian project.

นั่นคือ มันไม่ใช่โครงการในจินตนาการ

This is not about, "Oh my God, the world is going wrong

มันไม่ใช่เกี่ยวกับ "พระเจ้าช่วย โลกเรากำลังจะเลวร้าย

and we have to escape because we need another future somewhere else."

และ เราต้องหนีไป เพราะอนาคตข้างหน้า พวกเราอยู่ที่อื่น"

No, no.

ไม่ ไม่ใช่นะครับ

The project is basically inviting people

เบื้องต้นแล้วโครงการนี้ต้องการเขิญชวน ผู้คนเข้ามา

to take a step away from earthbound constraints

เพื่อหาทางออกห่างจากขีดจำกัดบนโลกของเรา

and, as such, reimagine our future.

และแล้ว ให้เราทบทวนจินตนาการ ของเราเกี่ยวกับอนาคต

And it's really helpful, and it works really well,

และ มันมีประโยชน์จริงๆ มันได้ผลดีจริงๆ

so that's really the important part of what we're doing.

นั่นเป็นเรื่องสำคัญของสิ่งที่เรากำลังทำอะไรอยู่

Now, in this project, I'm using a cocreation approach,

ในตอนนี้ โครงการนี้ ผมกำลังใช้เป้าหมายร่วมกัน

which is a slightly different approach

ซึ่งเป็นเป้าหมายที่แตกต่างจากเดิมเล็กน้อย

from what you would expect from many artists.

จากเดิมที่คุณมักจะคาดหวังจากศิลปินทั่วไป

I'm essentially dropping a basic idea into a group, into a community,

ผมเสนอความคิดพื้นฐานที่ขาดเสียไม่ได้ กับกลุ่มคน และชุมชน

people start gravitating to the idea,

แล้วผู้คนก็เริ่มมาระดมความคิดกัน

and together, we shape and build the artwork.

และร่วมมือกัน เราทำให้เป็นรูปร่าง และสร้างงานศิลปะ

It's a little bit like termites, really.

จริงๆ มันดูเหมือนคล้ายปลวกเล็กน้อย

We just work together,

เราเพียงแค่มาทำงานร่วมกัน

and even, for example, when architects visit what we're doing,

และ ถึงแม้ ตัวอย่างเช่น เมื่อสถาปนิก มาชมว่าเรากำลังทำอะไรอยู่

sometimes they have a bit of a hard time understanding

บางครั้งพวกเขาก็มีช่วงเวลาที่ยุ่งยากใจ กับการทำความเข้าใจ

how we build without a master plan.

พวกเราทำมันได้อย่างไรโดยไม่มีแม่แบบ

We always come up with these fantastic large-scale scupltures

พวกเรามักจะทำสิ่งเหล่านี้ออกมาด้วย โครงสร้างขนาดใหญ่โตและมหัศจรรย์

that actually we can also inhabit.

ที่คนเราสามารถเข้าไปอยู่ได้จริงๆ

The first version was done in Belgium and Holland.

เวอร์ชั่นแรกสำเร็จที่ เบลเยียมและฮอลแลนด์

It was built with a team of almost 50 people.

มันถูกสร้างขึ้นด้วยทีมงานกว่า 50 คน

This is the second iteration of that same project,

ส่วนนี่เป็นการทำซ้ำแบบโครงการเดียวกัน

but in Slovenia, in a different country,

แต่ทำที่สโลวีเนีย ในประเทศที่แตกต่างกัน

and the new group was like, we're going to do the architecture differently.

และในกลุ่มใหม่ที่คล้ายกัน เรากำลังสร้าง สถาปัตยกรรมที่แตกต่างกันออกไป

So they took away the architecture, they kept the base of the artwork,

ดังนั้นพวกเขารื้อสถาปัตยกรรมออก พวกเขาเหลือแค่ฐานรากงานศิลป์

and they built an entirely new,

และสร้างมันขึ้นมาใหม่ทั้งหมด

much more biomorphic architecture on top of that.

ด้วยความเป็นสถาปัตยกรรมชีวรูปมากยิ่งขึ้น บนที่ด้านบนนั้น

And that's another crucial part of the project.

และนั่นคืออีกส่วนที่ดีเยี่ยมของโครงการ

It's an evolving artwork, evolving architecture.

คือ การพัฒนาศิลปะ การพัฒนาสถาปัตยกรรม

This was the last version that was just presented a few weeks ago in Holland,

นี่เป็นเวอร์ชั่นล่าสุดที่แสดง เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อนที่ฮอลแลนด์

which was using caravans as modules to build a starship.

ที่ใช้รถพ่วงหลายคันใช้เป็นแบบสร้างยานอวกาศ

We bought some second-hand caravans,

เราได้ซื้อรถพ่วงมือสองหลายคัน

cut them open,

และชำแหละมันออกมา

and reassembled them into a starship.

แล้วประกอบพวกมันให้เป็นยานอวกาศ

Now, when we're thinking about starships,

ตอนนี้เมื่อเราคิดถึงเกี่ยวกับยานอวกาศ

we're not just approaching it as a technological challenge.

เราไม่ได้จัดการกับมันให้เพียงแค่ เรื่องความท้าทายทางเทคโนโลยี

We're really looking at it as a combination of three systems:

เรามองมันอย่างจริงจังว่า มีส่วนประกอบ 3 ระบบด้วยกัน:

ecology, people and technology.

ระบบนิเวศ มนุษย์ และ เทคโนโลยี

So there's always a strong ecological component in the project.

มันจะมีส่วนประกอบที่เกี่ยวกับ ระบบนิเวศที่ก้าวหน้าอยู่ด้วยเสมอ

Here you can see aquaponic systems

อย่างที่คุณเห็นระบบเกษตรผสมผสานพึ่งพากัน

that are actually surrounding the astronauts,

ที่ทำอยู่รอบๆนักบินอวกาศ

so they're constantly in contact with part of the food that they're eating.

พวกมันเป็นส่วนที่เกี่ยวข้องอย่างแน่นอน กับอาหารที่พวกเขากิน

Now, a very typical thing for this project

ตอนนี้สิ่งที่เป็นรูปแบบของโครงการนี้คือ

is that we run our own isolation missions inside these art and design projects.

เรามีภาระกิจที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยวภายใต้ งานศิลปะและออกแบบโครงการนี้

We actually lock ourselves up for multiple days on end,

เราขังตัวเองไว้ในนั้นเป็นเวลาหลายวัน จนงานสำเร็จ

and test what we build.

และทดสอบสิ่งที่พวกเราสร้าง

And this is, for example,

และนี่คือตัวอย่างเช่น

on the right hand side you can see an isolation mission

ทางด้านขวาคุณจะเห็นภาระกิจการอยู่อย่างโดดเดี่ยว

in the Museum of Modern Art in Ljubljana in Slovenia,

ใน พิพิธภัณฑ์สมัยใหม่ที่เมือง ลูบลิยานา ประเทศสโลวีเนีย

where six artists and designers locked themselves up --

สถานที่ศิลปินและนักออกแบบหกคน ขังตัวเองไว้ข้างใน --

I was part of that --

ผมก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้น --

for four days inside the museum.

เป็นเวลา 4 วันในพิพิธภัณฑ์

And, of course, obviously, this is a very performative

แน่นอนว่ามันให้ความรู้สึกที่ แตกต่างจากชีวิตทั่วไป

and very strong experience for all of us.

และ เป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับเรา

Now, the next version of the project is currently being developed

โครงการเวอร์ชั่นถัดไปกำลังอยู่ในช่วงพัฒนา

together with Camilo Rodriguez-Beltran, who is also a TED Fellow,

ร่วมกับ คามิโล่ โรดริเกซ เบลรัน ซึ่งเป็น TED Fellow เช่นกัน

in the Atacama Desert in Chile, a magical place.

ที่ทะเลสาปอาตากามาประเทศชิลี สถานที่มหัศจรรย์

First of all, it's really considered a Mars analogue.

ก่อนอื่นเลย สถานที่นี่ถูกเปรียบเทียบ เสมือนดาวอังคาร

It really does look like Mars in certain locations

มันดูเหมือนดาวอังคารมากในบางพื้นที่

and has been used by NASA to test equipment.

และ นาซ่าใช้สถานที่นี้ไว้ทดสอบเครื่องมือ

And it has a long history of being connected to space

และมันมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน เกี่ยวกับอวกาศ

through observations of the stars.

ผ่านการสำรวจดวงดาวต่างๆ

It's now home to ALMA,

ตอนนี้มันเป็นบ้านของอัลมา

the large telescope that's being developed there.

กล้องโทรทัศน์ขนาดใหญ่ที่ถูกพัฒนาขึ้นที่นี่

But also, it's the driest location on the planet,

แต่ก็ยังเป็นสถานที่แห้งแล้งที่สุดในโลก

and that makes it extremely interesting to build our project,

และนี่เป็นเหตุผลว่ามันถึงน่าสนใจมากเลย ที่เราจะไปทำโครงการที่นี่

because suddenly, sustainability is something we have to explore fully.

เพราะทันทีทันใด การพัฒนาที่ยั่งยืน คือสิ่งที่เราต้องการค้นหาอย่างเต็มที่

We have no other option,

เราไม่มีทางเลือกอื่น

so I'm very curious to see what's going to happen.

ดังนั้นผมอยากรู้จริงๆว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

Now, a specific thing for this particular version of the project

ตอนนี้สิ่งที่พิเศษสำหรับเวอร์ชั่น เฉพาะเจาะจงของโครงการนี้

is that I'm very interested to see

คือสิ่งที่ผมสนใจจะเห็นมาก

how we can connect with the local population,

เราสามารถติดต่อกับคนท้องถิ่นได้อย่างไร

the native population.

คนพื้นเมือง

These people have been living there for a very long time

คนเหล่านี้อยู่อาศัยที่นี่มายาวนานมาก

and can be considered experts in sustainability,

และอาจถูกเรียกว่า เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ยั่งยืน

and so I'm very interested to see what we can learn from them,

ดังนั้นผมเลยสนใจมากที่จะได้รู้ว่า เราสามารถเรียนรู้อะไรจากพวกเขา

and have an input of indigenous knowledge into space exploration.

และรวบรวมภูมิปัญญาชาวบ้าน มาใช้กับการสำรวจอวกาศ

So we're trying to redefine how we look at our future in outer space

เรากำลังเปลี่ยนนิยามใหม่ของ อนาคตที่เราเห็นบนอวกาศ

by exploring integration, biology, technology and people;

โดยสำรวจการผสมผสาน ระหว่าง ชีววิทยา เทคโนโลยี และ มนุษย์

by using a cocreation approach;

โดยให้ทุกคนมีส่วนร่วม

and by using and exploring local traditions

และ ใช้ และ สำรวจประเพณีท้องถิ่น

and to see how we can learn from the past and integrate that into our deep future.

และ ดูว่าเราสามารถเรียนรู้จากอดีตอย่างไร โดยรวมมันเป็นอนาคตของพวกเรา

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)