Patrick Awuah: Educating a new generation of African leaders

Translator: Sangsan Warakkagun Reviewer: Chana Chananukul

Like many of you here, I am trying to contribute

เหมือนกับหลายๆคนในที่นี้ครับ ผมพยายามที่จะทำให้

towards a renaissance in Africa.

เกิดยุคของความฟื้นฟูและความรุ่งเรืองในแอฟริกา

The question of transformation in Africa

ปัญหาของการเปลี่ยนแปลงในแอฟริกา

really is a question of leadership.

จริงๆแล้วคือคำถามของความเป็นผู้นำ

Africa can only be transformed by enlightened leaders.

แอฟริกาสามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยผู้นำ ที่รู้รอบด้านเท่านั้น

And it is my contention that the manner in which

และความคิดของผมก็คือ วิธีการ

we educate our leaders is fundamental

ที่เราบ่มเพาะผู้นำ ถือเป็นรากฐาน

to progress on this continent.

ในการพัฒนาทวีปนี้

I want to tell you some stories that explain my view.

ผมจะเล่าเรื่องนี้ซึ่งจะอธิบายความคิดของผม

We all heard about the importance of stories yesterday.

พวกเราทุกคนรู้ถึงความสำคัญของการเล่าเรื่องกันมาแล้ว

An American friend of mine this year volunteered as a nurse in Ghana,

เพื่อนอเมริกันคนหนึ่งของผม ได้ไปเป็นพยาบาลอาสาสมัครที่กานา

and in a period of three months she came to a conclusion

ในช่วงเวลาสามเดือน เธอได้ข้อสรุป

about the state of leadership in Africa

เกี่ยวกับสถานะของภาวะผู้นำในแอฟริกา

that had taken me over a decade to reach.

ที่ผมใช้เวลากว่าสิบปีในการสร้าง

Twice she was involved in surgeries

เธอช่วยในการผ่าตัดอยู่สองครั้ง

where they lost power at the hospital.

ตอนที่โรงพยาบาลไฟดับ

The emergency generators did not start.

เครื่องกำเนิดไฟก็ไม่ทำงาน

There was not a flashlight, not a lantern, not a candle --

ไม่มีไฟฉาย ตะเกียง หรือแม้แต่เทียน--

pitch black.

มืดสนิท

The patient's cut open, twice.

มีผู้ได้รับการผ่าตัดถึงสองหน

The first time it was a C-section.

ทีแรกเป็นการผ่าท้องทำคลอด

Thankfully, baby was out -- mother and child survived.

โชคดีที่เด็กออกมา รอดทั้งแม่ทั้งลูก

The second time was a procedure that involved local anesthesia.

หนที่สองได้รวมการวางยาแบบพื้นบ้านไว้ด้วย

Anesthetic wears off. The patient feels pain.

พอยานั้นหมดฤทธิ์ ผู้ป่วยก็เริ่มรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด

He's crying. He's screaming. He's praying.

เขาก็ร้องไห้ กรีดร้อง เริ่มภาวนา

Pitch black. Not a candle, not a flashlight.

มืดสนิท ไม่มีแม้แต่เทียน หรือไฟฉาย

And that hospital could have afforded flashlights.

และที่จริงแล้ว โรงพยาบาลนั้นสามารถซื้อไฟฉาย

They could have afforded to purchase these things, but they didn't.

โรงพยาบาลสามารถซื้อครุภัณฑ์เหล่านี้ได้ แต่เลือกที่จะไม่ทำ

And it happened twice.

แล้วเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นถึงสองครั้ง

Another time, she watched in horror as nurses watched a patient die

ครั้งหนึ่ง เพื่อนผมคนเดิมต้องมองด้วยความผวา ที่เห็นพยาบาลปล่อยให้ผู้ป่วยตาย

because they refused to give her oxygen that they had.

เพราะว่าพยาบาลไม่ยอมต่อออกซิเจน ที่ทางโรงพยาบาลมี ให้กับผู้ป่วย

And so three months later,

สามเดือนหลังจากนั้น

just before she returned to the United States,

ก่อนที่เพื่อนของผมจะเดินทางกลับมายังอเมริกา

nurses in Accra go on strike.

พยาบาลในกรุงอักกรา ของกานา รวมตัวกันหยุดงาน

And her recommendation is

เธอเลยบอกว่า

take this opportunity to fire everyone, start all over again.

ใช้โอกาสนี้แหละ ปลดทุกคนออก แล้วเริ่มต้นใหม่ให้หมด

Start all over again.

ปฏิรูปกันใหม่

Now what does this have to do with leadership?

ตอนนี้ เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับภาวะผู้นำ

You see, the folks at the ministry of health,

คุณเห็นนะครับว่า คนที่กระทรวงสาธารณสุข

the hospital administrators, the doctors, the nurses --

ผู้บริหารโรงพยาบาล แพทย์ และพยาบาล

they are among just five percent of their peers

ล้วนอยู่ในกลุ่ม 5 เปอร์เซ็นต์ของชาวกานา

who get an education after secondary school.

ที่ได้รับการศึกษาระดับอุดมศึกษา

They are the elite. They are our leaders.

พวกเขาเป็นอภิสิทธิ์ชน เป็นผู้นำของพวกเรา

Their decisions, their actions matter.

การตัดสินใจของเขา สิ่งที่เขาทำเป็นเรื่องสำคัญ

And when they fail, a nation literally suffers.

เมื่อพวกเขาเหล่านั้นล้มเหลว ประเทศชาติก็จะได้รับผลกระทบ

So when I speak of leadership,

ดังนั้น เวลาผมพูดเกี่ยวกับผู้นำ

I'm not talking about just political leaders.

ผมไม่ได้จำกัดอยู่แค่ผู้นำทางการเมืองเท่านั้น

We've heard a lot about that.

เราได้ยินมามากแล้วเกี่ยวกับพวกเขา

I'm talking about the elite.

แต่ผมพูดถึงเหล่าอภิสิทธิ์ชน

Those who've been trained,

กลุ่มคนที่ได้รับการฝึกฝน

whose job it is to be the guardians of their society.

เพื่อที่จะมารักษาผลประโยชน์ของสังคม

The lawyers, the judges, the policemen, the doctors,

ไม่ว่าจะเป็นทนายความ ผู้พิพากษา ตำรวจ หมอ

the engineers, the civil servants --

วิศวกร ข้าราชการ

those are the leaders.

เขาเหล่านี้คืออภิสิทธิ์ชน

And we need to train them right.

และเราต้องอบรมพวกเขาให้ดี

Now, my first pointed and memorable experience with leadership in Ghana

ประสบการณ์แรกของผมที่เกี่ยวกับภาวะผู้นำในกานา

occurred when I was 16 years old.

คือตอนผมอายุ 16 ปี

We had just had a military coup,

กานาเพิ่งมีการปฏิวัติโดยทหาร

and soldiers were pervasive in our society.

และทหารก็กระจายอยู่ทั่วในเมือง

They were a pervasive presence.

พวกเขาปรากฎตัวทุกที่เลยครับ

And one day I go to the airport to meet my father,

วันหนึ่งผมไปสนามบินพบกับคุณพ่อของผม

and as I walk up this grassy slope from the car park

เมื่อผมเดินขึ้นเนินจากที่จอดรถ

to the terminal building,

ถึงอาคารผู้โดยสาร

I'm stopped by two soldiers wielding AK-47 assault weapons.

ทหารสองคนถือปื่น AK-47 เรียกพวกเราให้หยุด

And they asked me to join a crowd of people

ขอให้ผมเข้ารวมกลุ่มเข้ากับฝูงชน

that were running up and down this embankment.

ซึ่งกำลังวิ่งขึ้นลงเนินนี้

Why? Because the path I had taken was considered out of bounds.

ทำไมน่ะหรือครับ เพราะว่าทางที่ผมได้เดินมาเป็นเขตห้ามเข้า

No sign to this effect.

ไม่มีสัญญาณที่บ่งบอก

Now, I was 16. I was very worried about

ผมอายุสิบหก แล้วผมเป็นกังวลว่า

what my peers at school might think

เพื่อนของผมเขาจะคิดอย่างไร

if they saw me running up and down this hill.

ถ้าพวกเขาเห็นผมวิ่งขึ้นลงเนินนี้

I was especially concerned of what the girls might think.

โดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิงของผมเขาจะคิดกันอย่างไร

And so I started to argue with these men.

ผมเลยเริ่มต่อรองกับเจ้าหน้าที่เหล่านั้น

It was a little reckless, but you know, I was 16.

มันเป็นอะไรที่ไม่ทันคิด แต่ตอนนั้นผมก็อายุแต่สิบหกน่ะครับ

I got lucky.

ผมโชคดีครับ

A Ghana Airways pilot falls into the same predicament.

นักบินของสายการบินกานาแอร์เวย์ ก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับผม

Because of his uniform they speak to him differently,

ด้วยชุดเครื่องแบบของนักบิน เจ้าหน้าที่ก็พูดกับเขาอย่างไม่เหมือนกัน

and they explain to him that they're just following orders.

พวกเขาอธิบายว่า พวกเขาทำตามคำสั่ง

So he takes their radio, talks to their boss,

นักบินคนนั้นเลยเอาวิทยุสื่อสารมา เพื่อพูดกับหัวหน้าของพวกเขา

and gets us all released.

พวกเราทั้งหมดก็ได้รับการปล่อยตัว

What lessons would you take from an experience like this?

บทเรียนอะไรที่คุณได้จากประสบการณ์แบบนี้ครับ

Several, for me.

สำหรับผม หลายเรื่องเลยทีเดียว

Leadership matters. Those men are following

ผู้นำเป็นเรื่องสำคัญ พวกเจ้าหน้าที่ได้รับ

the orders of a superior officer.

คำสั่งมาจากผู้บังคับบัญชา

I learned something about courage.

ผมรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับความกล้าหาญ

It was important not to look at those guns.

เป็นเรื่องสำคัญครับที่เราจะไม่มองที่กระบอกปืน

And I also learned that it can be helpful to think about girls.

และผมก็ยังรู้ว่า คิดเรื่องผู้หญิงนี่ก็ช่วยได้เหมือนกัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So a few years after this event, I leave Ghana on a scholarship

ไม่กี่ปีหลังจากนั้น ผมออกเดินทางจากกานาเพราะได้รับทุน

to go to Swarthmore College for my education.

ให้ไปศึกษาที่วิทยาลัยสวาธมอร์

It was a breath of fresh air.

เป็นอะไรที่แปลกใหม่ครับ

You know, the faculty there didn't want us to memorize information

คณาจารย์ไม่ได้อยากให้เราแค่จดจำเนื้อหา

and repeat back to them as I was used to back in Ghana.

แล้วท่องซ้ำไปมา เหมือนกับตอนที่ผมอยู่ที่กานา

They wanted us to think critically.

ท่านอยากให้เราคิดเป็น

They wanted us to be analytical.

อยากให้เราเป็นคนที่วิเคราะห์ได้

They wanted us to be concerned about social issues.

อยากให้เรามีความตระหนักในความเป็นไปของสังคม

In my economics classes I got high marks

ในวิชาเศรษฐศาสตร์ ผมได้คะแนนสูง

for my understanding of basic economics.

เพราะผมเข้าใจพื้นฐานของเศรษฐกิจ

But I learned something more profound than that,

แต่ผมได้รู้อะไรที่ลึกซึ้งกว่านั้น

which is that the leaders -- the managers of Ghana's economy --

นั้นก็คือ ผู้นำซึ่งกุมบังเหียนเศรษฐกิจของกานานั้น

were making breathtakingly bad decisions

ได้ตัดสินใจอะไรที่ผิด

that had brought our economy to the brink of collapse.

ซึ่งนำพาไปสู้การล่มสลายของเศรษฐกิจของเรา

And so here was this lesson again -- leadership matters.

อีกครั้งครับ ที่ภาวะผู้นำมีความสำคัญ

It matters a great deal.

มันมีผลมากๆครับ

But I didn't really fully understand what had happened to me at Swarthmore.

แต่ผมก็ยังไม่ได้เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า สวาธมอร์เปลี่ยนอะไรในผม

I had an inkling,

ผมเพียงเฉลียวใจเท่านั้น

but I didn't fully realize it until I went out into the workplace

แล้วผมก้ไม่ได้คิดถึงตรงนั้น จนกระทั่งผมเริ่มทำงาน

and I went to work at Microsoft Corporation.

ผมทำงานที่บริษัทไมโครซอฟท์ครับ

And I was part of this team -- this thinking, learning team

ผมเป็นส่วนหนึ่งของทีมที่คิดและเรียนรู้

whose job it was to design and implement new software

ซึ่งหน้าที่ก็คือออกแบบและพัฒนาซอฟต์แวร์

that created value in the world.

ที่มีคุณค่า (และขายได้)

And it was brilliant to be part of this team.

เป็นอะไรที่คุ้มค่ามากๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของทีม

It was brilliant.

คุ้มค่าครับ

And I realized just what had happened to me at Swarthmore,

แล้วผมก้ได้รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับผมที่สวาธมอร์

this transformation --

การเปลี่ยนแปลงนี้

the ability to confront problems, complex problems,

ความสามารถที่จะเผชิญปัญหาที่ซับซ้อน

and to design solutions to those problems.

และสร้างกลวิธีแก้ไขปัญหา

The ability to create is the most empowering thing

ศักยภาพในการสร้างสรรค์ เป็นสิ่งที่มีพลังที่สุด

that can happen to an individual.

ที่จะมีได้ในมนุษย์

And I was part of that.

และผมเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งนั้น

Now, while I was at Microsoft, the annual revenues of that company

ระหว่างที่ผมทำงานที่ไมโครซอฟท์นั้น ผลประกอบการรายปีของบริษัท

grew larger than the GDP of the Republic of Ghana.

โตเร็วกว่าจีดีพี (ผลิตภัณฑ์มวลรวม) ของกานาด้วยซ้ำ

And by the way, it's continued to.

แล้วก็ยังเป็นอย่างนั้นครับ

The gap has widened since I left.

ความแตกต่างนั้นเหมือนจะขยายตัวขึ้น หลังจากที่ผมออกจากบริษัท

Now, I've already spoken about one of the reasons why this has occurred.

ถึงตอนนี้ ผมได้พูดถึงปัจจัยอย่างหนึ่งที่ทุกอย่างเกิดขึ้น

I mean, it's the people there who are so hardworking,

นั่นก็คือ ผู้คนที่นั่นทำงานอย่างขยันขันแข็ง

persistent, creative, empowered.

ไม่ย่อท้อ มีความคิดสร้างสรรค์ และมีพลัง

But there were also some external factors:

แต่ว่ามีปัจจัยภายนอกหลายตัว เช่น

free markets, the rule of law, infrastructure.

ตลาดเสรี กฎหมาย และโครงสร้างพิ้นฐาน

These things were provided by institutions

สิ่งเหล่านี้อยู่ในน้ำมือขององค์กรสำคัญต่างๆ

run by the people that I call leaders.

ที่นำโดยกลุ่มคนที่ผมเรียกว่าผู้นำ

And those leaders did not emerge spontaneously.

และผู้นำเหล่านั้นไม่ได้โผล่มาจากไหนก้ไม่รู้

Somebody trained them to do the work that they do.

แต่ว่ามีคนอบรมพวกเขาให้ทำสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่

Now, while I was at Microsoft, this funny thing happened.

ตอนที่ผมอยู่ที่ไมโครซอฟท์ มีเรื่องหนึ่งเกิดขึ้นครับ

I became a parent.

ผมกลายเป็นพ่อ

And for the first time, Africa mattered more to me than ever before.

เป็นครั้งแรกที่ผมนึกถึงแอฟริกาขึ้นมา

Because I realized that the state of the African continent

เพราะผมคิดว่าสถานะของทวีปแอฟริกา

would matter to my children and their children.

จะมีความสำคัญต่อลูกของผม ต่อหลานของผม

That the state of the world -- the state of the world

คิดว่า สถานะของโลก โลกเรา

depends on what's happening to Africa,

ซึ่งขึ้นอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นในแอฟริกา

as far as my kids would be concerned.

ตราบเท่าที่ลูกหลานผมจะทำได้

And at this time, when I was going through

ครั้งนี้แหละครับ ที่ผมกำลังเผชิญ

what I call my "pre-mid-life crisis,"

สิ่งที่ผมเรียกว่า วิกฤติก่อนวัยทอง

Africa was a mess.

แอฟริกาตอนนั้นยุ่งเหยิงไปหมด

Somalia had disintegrated into anarchy.

เพิ่งมีการแยกดินแดนในโซมาเลีย

Rwanda was in the throes of this genocidal war.

รวันดาบอบช้ำกับสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

And it seemed to me that that was the wrong direction,

ซึ่งสำหรับผม นั่นคือทางเดินที่ผิดของแอฟริกา

and I needed to be back helping.

และผมจะต้องกลับไปที่นั่น เพื่อช่วยพวกเขา

I couldn't just stay in Seattle and raise my kids

ผมไม่สามารถอยู่ในซีแอทเทิล เลี้ยงดูลูกของผมที่นี่

in an upper-middle class neighborhood and feel good about it.

ในชีวิตของชนชั้นกลาง และรู้สึกดีไปกับมัน

This was not the world that I'd want my children to grow up in.

นี่ไม่ใช่โลกที่ผมอยากให้ลูกของผมเติบโตขึ้น

So I decided to get engaged, and the first thing that I did

ผมจึงตัดสินใจมาอาสา และสิ่งแรกที่ผมทำ

was to come back to Ghana and talk with a lot of people

ก็คือ กลับไปกานา และพูดกับคนหลายๆคน

and really try to understand what the real issues were.

และพยายามทำความเข้าใจว่า ปัญหาที่แท้จริงคืออะไรกันแน่

And three things kept coming up for every problem:

และมีสามสิ่งที่ผมมักจะเจอเสมอกับทุกปัญหา ก็คือ

corruption, weak institutions

การคอรัปชั่น ความอ่อนแอขององค์กร

and the people who run them -- the leaders.

และผู้นำองค์กรเหล่านั้น -- เหล่าผู้นำ

Now, I was a little scared

ตอนนั้น ผมก็เริ่มหวั่นๆ

because when you see those three problems,

เพราะว่า เวลาคุณมองเห็นปัญหาทั้งสามนี้

they seem really hard to deal with.

เป็นอะไรที่ยากไปเข้าไปแก้

And they might say, "Look, don't even try."

และคนอาจจะพูดว่า อย่าไปลองดีเลย

But, for me, I asked the question,

แต่สำหรับผม ผมตั้งคำถามว่า

"Well, where are these leaders coming from?

สรุปแล้ว พวกผู้นำเหล่านี้มาจากไหน

What is it about Ghana that produces leaders

อะไรที่ผลิดให้ผู้นำของกานา

that are unethical or unable to solve problems?"

เป็นคนไม่มีคุณธรรม และไม่สามารถแก้ปัญหาได้

So I went to look at what was happening in our educational system.

ผมเลยดูว่ามีอะไรที่เกิดขี้นในระบบการศึกษาของเรา

And it was the same -- learning by rote --

ปัญหาเดิมครับ เรียนด้วยการท่องจำ

from primary school through graduate school.

ตัั้งแต่ระดับประถม จนถึงปริญญาเอก

Very little emphasis on ethics,

คุณธรรมเป็นเรื่องที่เขาไม่สนใจเลย

and the typical graduate

และบัณฑิต

from a university in Ghana has a stronger sense

ซึ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยในกานา มีความปรารถนา

of entitlement than a sense of responsibility.

ยศถาบรรดาศักดิ์ มากกว่ามีสำนึกของความรับผิดชอบ

This is wrong.

ผิดครับ

So I decided to engage this particular problem.

ผมเลยตัดสินใจที่จะเข้าไปสะสางปัญหานี้

Because it seems to me that every society, every society,

เพราะว่าผมมองว่าในทุกสังคม ทุกชุมชน

must be very intentional about how it trains its leaders.

มีความตั้งใจว่าจะอบรมผู้นำกันอย่างไร

And Ghana was not paying enough attention.

และกานาไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควร

And this is true across sub-Saharan Africa, actually.

ไม่ต่างกับประเทศในทะเลทรายซะฮาราอื่นๆ

So this is what I'm doing now.

นี่เป็นสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่ในขณะนี้

I'm trying to bring the experience that I had at Swarthmore to Africa.

ผมพยายามที่่จะเอาประสบการณ์ที่ผมได้ที่สวาธมอร์ มาที่แอฟริกา

I wish there was a liberal arts college in every African country.

ผมอยากจะเห็นวิทยาลัยศิลปศาสตร์ (liberal arts college) ในทุกประเทศของแอฟริกา

I think it would make a huge difference.

นั่นจะสร้างความเปลี่ยนแปลงมากทีเดียว

And what Ashesi University is trying to do

และนั่นก็เป็นสิ่งที่มหาวิทยาลัยอะเชซีกำลังจะทำ--

is to train a new generation of ethical, entrepreneurial leaders.

ประคับประคองให้ผู้นำรุ่นใหม่ มีคุณธรรม มองรอบด้าน และกล้าที่จะริเริ่ม

We're trying to train leaders of exceptional integrity,

เราพยายามสร้างผู้นำที่สมบูรณ์

who have the ability to confront the complex problems,

ที่มีศักยภาพในการเผชิญปัญหาที่ซับซ้อน

ask the right questions, and come up with workable solutions.

ตั้งคำถามให้ถูกกับปัญหา และหาทางแก้ไขปัญหาได้

I'll admit that there are times when it seems like "Mission: Impossible,"

ผมต้องยอมรับครับว่า มีหลายครั้งที่มันเหมือนกับว่า ภารกิจนี้ไม่มีทางเป็นไปได้

but we must believe that these kids are smart.

แต่พวกเราต้องเชื่อว่า คนรุ่นใหม่เหล่านี้มีศักยภาพ

That if we involve them in their education,

ว่า ถ้าเรามอบการศึกษาให้กับพวกเขา

if we have them discuss the real issues that they confront --

ถ้าเราให้เขาอภิปรายปัญหาที่พวกเขาเผชิญ

that our whole society confronts --

ที่สังคมเราประสบ

and if we give them skills that enable them to engage the real world,

และถ้าเราให้ทักษะที่จะทำให้เขามีส่วนร่วมในสังคม

that magic will happen.

ฝันของเราอาจจะเป็นจริงก็ได้

Now, a month into this project, we'd just started classes.

โครงการนี้เพิ่งผ่านไปได้หนึ่งเดือน และเราเพื่งเริ่มการเรียนการสอน

And a month into it, I come to the office,

หนึ่งเดือนที่ผ่านไป ผมก็เข้าทำงานในสำนักงานของผม

and I have this email from one of our students.

และผมได้รับอีเมล์จากนักเรียนคนหนึ่ง

And it said, very simply, "I am thinking now."

อีเมล์นั้นเขียนว่า "ผมคิดเป็นแล้วครับ"

And he signs off, "Thank you."

และจบด้วย "ขอบคุณครับ"

It's such a simple statement.

เป็นอะไรที่เรียบง่ายครับ

But I was moved almost to tears

น้ำตาของผมล้นขึ้นมาทีเดียว

because I understood what was happening to this young man.

เพราะว่า ผมเข้าใจว่าอะไรที่เปลี่ยนแปลงนักเรียนผู้นี้

And it is an awesome thing to be a part

และเป็นอะไรที่วิเศษมากๆ ที่ผมมีส่วนร่วม

of empowering someone in this way.

ในการเสริมสร้างพลังให้กับคนๆ หนึ่งในแบบนี้

I am thinking now.

ผมคิดเป็นแล้วครับ

This year we challenged our students

ในปีนี้เราทดลองให้นักเรียนของเรา

to craft an honor code themselves.

ร่างกฎมหาวิทยาลัยที่ควบคุมการกระทำของนักศึกษา (Honor Code) ด้วยตัวพวกเขาเอง

There's a very vibrant debate going on on campus now

ตอนนี้มีการโต้วาทีในมหาวิทยาลัยครับว่า

over whether they should have an honor code,

เราควรมีกฏมหาวิทยาลัยนั้นหรือไม่

and if so, what it should look like.

แล้วถ้ามี รูปร่างมันจะออกมาแบบไหน

One of the students asked a question that just warmed my heart.

นักเรียนคนหนึ่งถามคำถามที่ทำให้ผมอุ่นใจครับ

Can we create a perfect society?

ว่า เราสามารถสร้างสรรค์สังคมที่สมบูรณ์แบบได้หรือไม่

Her understanding that a student-crafted honor code

ความคิดของเธอที่ว่า กฎที่ร่างโดยนักศึกษาเอง

constitutes a reach towards perfection is incredible.

จะช่วยนำไปสู่ความสมบูรณ์แบบของสังคมเป็นอะไรที่ .. เกินความคาดหมาย

Now, we cannot achieve perfection,

เราอาจจะยังไม่สามารถสร้างความสมบูรณ์แบบได้ในขณะนี้

but if we reach for it, then we can achieve excellence.

แต่ถ้าเราตั้งเป้าไว้ เราสามารถบรรลุความเป็นเลิศได้

I don't know ultimately what they will do.

ผมไม่รู้ว่าท้ายที่สุดแล้วพวกเขาจะทำอย่างไร

I don't know whether they will decide to have this honor code.

จะมีกฎมหาวิทยาลัยนี้หรือไม่

But the conversation they're having now --

แต่บทสนทนาที่พวกเขากำลังคิดร่วมกันนี้

about what their good society should look like,

ว่า สังคมที่ดีของพวกเขาหน้าตาเป็นอย่างไร

what their excellent society should look like,

สังคมที่สมบูรณ์ควรเป็นแบบไหน

is a really good thing.

เป็นอะไรที่ดีมากครับ

Am I out of time? OK.

เวลาของผมใกล้หมดหรือยังครับ โอเคครับ

Now, I just wanted to leave that slide up

ถ้าอย่างนั้น ผมอยากจะปล่อยภาพสไลด์นี้ไว้

because it's important that we think about it.

เพราะว่า เป็นอะไรที่สำคัญมากที่เราจะคิดเกี่ยวกับภาพนี้

I'm very excited about the fact

ผมตื่นเต้นมากครับกับเรื่องที่ว่า

that every student at Ashesi University does community service before they graduate.

นักเรียนทุกคนที่มหาวิทยาลัยอะเชซี ต้องบำเพ็ญประโยชน์ให้กับสังคม ก่อนจบการศึกษา

That for many of them, it has been a life-altering experience.

ซึ่งสำหรับหลายๆคน นั่นเป็นสิ่งที่หักเหชีวิตของพวกเขา

These young future leaders are beginning to understand

ผู้นำในอนาคตเหล่านี้เรื่มที่จะตระหนักถึง

the real business of leadership,

ความสำคัญของภาวะผู้นำ

the real privilege of leadership,

สิทธิของผู้นำ

which is after all to serve humanity.

ซึ่งท้ายที่สุดแล้วเป็นเพื่อประชาชน

I am even more thrilled by the fact that least year

ผมยิ่งรู้สึกดีใจมากยิ่งขึ้นว่าปีที่แล้ว

our student body elected a woman

นักศึกษาหญิงได้รับเลือก

to be the head of Student Government.

ให้เป็นประธานสภานักศึกษา

It's the first time in the history of Ghana

เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของกานา

that a woman has been elected head of Student Government

ที่ผู้หญิงได้รับเลือกให้เป็นประธานสภานักศึกษา

at any university.

ที่มหาวิทยาลัยไหนก็ตาม

It says a lot about her.

นี่บอกอะไรเราเยอะเกี่ยวกับตัวเธอ

It says a lot about the culture that's forming on campus.

บอกอะไรเกี่ยวกับวัฒนธรรมที่สร้างขึ้นในมหาวิทยาลัย

It says a lot about her peers who elected her.

เกี่ยวกับเพื่อนๆที่เลือกเธอ

She won with 75 percent of the vote.

เธอชนะการเลือกตั้งด้วยคะแนนเสียง 75 เปอร์เซ็นต์

And it gives me a lot of hope.

และให้ความหวังกับผมมากๆ

It turns out that corporate West Africa

ที่บริษัทแอฟริกาตะวันตก

also appreciates what's happening with our students.

ให้ความสนใจกับนักเรียนของเรา

We've graduated two classes of students to date.

เรามีบัณฑิตที่จบไปแล้วสองรุ่น ถึงตอนนี้

And every single one of them has been placed.

ทุกคนมีงานทำ

And we're getting great reports back

และเราก็ได้รับผลตอบรับที่ดี

from corporate Ghana, corporate West Africa,

จากตลาดแรงงานกานา และประเทศแอฟริกาตะวันตก

and the things that they're most impressed about is work ethic.

สิ่งที่พวกเขาประทับใจก็คือ จิตวิญญาณในการทำงานของศิษย์เก่าของเรา

You know, that passion for what they're doing.

ความชื่นชอบในสิ่งที่พวกเขาทำอยุ่

The persistence, their ability to deal with ambiguity,

ความไม่ย่อท้อ ศักยภาพที่ต้องเผชิญกับความไม่แจ่มชัดของสถานการณ์

their ability to tackle problems that they haven't seen before.

ความสามารถที่จะรับมือปัญหาที่เขาไม่เคยเจอ

This is good because

เป็นสิ่งดีครับ เพราะว่า

over the past five years, there have been times

ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา มีหลายครั้ง

when I've felt this is "Mission: Impossible."

ที่ผมคิดว่า งานที่ผมทำอยู่ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้

And it's just wonderful to see these glimmers

และตอนนี้เป็นอะไรที่วิเศษมากที่เห็นแสง

of the promise of what can happen if we train our kids right.

ของโอกาสของสิ่งเราคาดหวัง เมื่อเราปลูกฝังผู้นำของเราอย่างถูกต้อง

I think that the current and future leaders of Africa

ผมคิดว่าผู้นำปัจจุบัน และผู้นำในอนาคตของแอฟริกา

have an incredible opportunity

มีโอกาสที่ดีมากๆ

to drive a major renaissance on the continent.

ในการนำยุคฟื้นฟูของแอฟริกากลับมาอีกครั้ง

It's an incredible opportunity.

เป็นจังหวะดีมากครับ

There aren't very many more opportunities like this in the world.

มีไม่กี่ครั้งที่มีโอกาสแบบนี้ในโลก

I believe that Africa has reached an inflection point

ผมเชื่อว่าแอฟริกาได้อยู่ที่จุดเปลี่ยนแล้ว

with a march of democracy and free markets across the continent.

ด้วยขบวนการเรียกร้องประชาธิปไตย และตลาดเสรีทั่วทั้งทวีป

We have reached a moment from which can emerge

เรามาถึงเวลาที่

a great society within one generation.

สังคมเราจะเปลี่ยนเป็นยิ่งใหญ้ได้ภายในรุ่นเดียว

It will depend on inspired leadership.

ทั้งหมดนี้แขวนอยู่บนภาวะผู้นำที่ได้แรงบันดาลใจ

And it is my contention that the manner in which we train our leaders

เป็นความเชื่อของผมครับว่า วิถึทางที่พวกเราได้ปลูกฝังอบรมผู้นำของเรา

will make all the difference.

จะทำให้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น

Thank you, and God bless.

ขอบคุณครับ และขอพระเจ้าคุ้มครอง

(Applause)

(เสียงปรบมือ)