Jacqueline Novogratz: Tackling poverty with "patient capita

Translator: Araya Poomsaringkarn Reviewer: Peeraya Maetasatidsuk

I really am honored to be here, and as Chris said,

ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้มาที่นี่ และอย่างที่คริสได้กล่าวไว้

it's been over 20 years since I started working in Africa.

เป็นเวลากว่ายี่สิบปีแล้วที่ฉันได้เริ่มทำงานที่แอฟริกา

My first introduction was at the Abidjan airport on a sweaty, Ivory Coast morning.

ฉันเริ่มต้นที่สนามบินอาบิดจัน ในเช้าวันที่อบอ้าวของไอวอรี่โคสต์

I had just left Wall Street, cut my hair to look like Margaret Mead,

ฉันเพิ่งลาออกจากงานที่วอลสตรีท ตัดผมสั้นให้ดูเหมือนมากาเร็ต มีท

given away most everything that I owned,

บริจาคของส่วนใหญ่ที่ฉันมี

and arrived with all the essentials --

และไปถึงที่นั่นพร้อมของที่จำเป็น

some poetry, a few clothes, and, of course, a guitar --

บทกวี เสื้อผ้าบางส่วน และแน่นอน กีตาร์

because I was going to save the world,

เพราะว่าฉันกำลังจะไปช่วยโลก

and I thought I would just start with the African continent.

และฉันคิดว่าฉันจะเริ่มที่ทวีปแอฟริกา

But literally within days of arriving I was told, in no uncertain terms,

แต่วันแรกๆที่ไปถึง ฉันกลับถูกบอกแบบซึ่งหน้า

by a number of West African women, that Africans didn't want saving,

โดยผู้หญิงแอฟริกันตะวันตกจำนวนหนึ่งว่า คนแอฟริกันไม่ต้องการความช่วยเหลือ

thank you very much, least of all not by me.

ขอบคุณมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากฉัน

I was too young, unmarried, I had no children,

ฉันยังอายุน้อย ยังไม่ได้แต่งงาน ยังไม่มีบุตร

didn't really know Africa, and besides, my French was pitiful.

ยังไม่รู้จักแอฟริกาแบบลึกซี้ง ภาษาฝรั่งเศสฉันก็ไม่ค่อยดี

And so, it was an incredibly painful time in my life,

เพราะฉะนั้น ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เจ็บปวดมากในชีวิตฉัน

and yet it really started to give me the humility to start listening.

แต่มันก็มอบความถ่อมตนให้ฉัน ให้เริ่มที่จะฟัง

I think that failure can be an incredibly motivating force as well,

ฉันคิดว่าความล้มเหลวสามารถเป็นแรงผลักดันอย่างเหลือเชื่อได้เช่นกัน

so I moved to Kenya and worked in Uganda,

ดังนั้นฉันเลยย้ายไปเคนยาและทำงานในยูกันดา

and I met a group of Rwandan women, who asked me, in 1986,

และในปี ค.ศ. 1986 ฉันได้เจอผู้หญิงรวันดากลุ่มหนึ่งซึ่งขอให้ฉัน

to move to Kigali to help them start the first microfinance institution there.

ย้ายไปคิกาลีเพื่อไปช่วยพวกเขาเริ่มสร้างสถาบันการเงินรากหญ้าแห่งแรก

And I did, and we ended up naming it Duterimbere,

ซึ่งฉันก็ยินดี และพวกเราตั้งชื่อมันว่า ดูเทอริมเบเร

meaning "to go forward with enthusiasm." And while we were doing it,

ซึ่งหมายความว่า "การไปข้างหน้าด้วยความกระตือรือร้น" และระหว่างที่เรากำลังสร้างมัน

I realized that there weren't a lot of businesses that were viable

ฉันได้สังเกตว่าในบริเวณนั้นไม่ค่อยมีธุรกิจที่มั่นคง

and started by women, and so maybe I should try to run a business, too.

และเริ่มต้นโดยผู้หญิง เพราะฉะนั้นบางทีฉันน่าจะลองทำธุรกิจดูบ้าง

And so I started looking around, and I heard about a bakery

เพราะฉะนั้นฉันเลยเริ่มมองไปรอบๆ และฉันได้ยินเกี่ยวกับร้านเบเกอรี่

that was run by 20 prostitutes.

ที่ดำเนินงานโดยหญิงขายบริการยี่สิบคน

And, being a little intrigued, I went to go meet this group,

ด้วยความสนใจ ฉันเลยไปหาผู้หญิงกลุ่มนี้

and what I found was 20 unwed mothers who were trying to survive.

และที่ฉันเจอคือ แม่ยี่สิบคนที่ไม่ได้แต่งงาน และพยายามจะเอาตัวรอด

And it was really the beginning of my understanding the power of language,

และนั่นคือช่วงเวลาที่ฉันเริ่มที่จะเข้าใจจริงๆถึงพลังของภาษา

and how what we call people so often distances us from them,

และคำที่เราใช้เรียกคนอื่นทำให้เราห่างเหินจากพวกเขาอย่างไร

and makes them little.

และทำให้พวกเขาต่ำต้อย

I also found out that the bakery was nothing like a business,

ฉันได้พบด้วยว่าเบเกอรี่นั้นไม่เหมือนธุรกิจเลย

that, in fact, it was a classic charity run by a well-intentioned person,

แท้จริงแล้วมันคือองค์กรการกุศลซึ่งดำเนินงานโดยบุคคลที่มีเจตนาดี

who essentially spent 600 dollars a month

ซึ่งบริจาคเงิน 600 ดอลลาร์ต่อเดือน

to keep these 20 women busy making little crafts and baked goods,

เพื่อที่จะให้ผู้หญิงยี่สิบคนนี้มีงานโดยการทำงานฝีมือเล็กน้อยและขนมอบ

and living on 50 cents a day, still in poverty.

ได้เงินวันละ 50 เซนต์ และยังอยู่แบบขัดสน

So, I made a deal with the women. I said, "Look, we get rid of the charity side,

ดังนั้น ฉันได้ตกลงกับผู้หญิงเหล่านั้น ฉันพูด "เรามาเลิกวิธีการแบบการกุศลกันเถอะ

and we run this as a business and I'll help you."

แล้วมาช่วยกันสร้างธุรกิจ ฉันจะช่วยพวกคุณเอง"

They nervously agreed. I nervously started, and, of course,

พวกเขาตอบตกลงแบบกังวลใจ ฉันก็เริ่มแบบกังวลใจ และแน่นอน

things are always harder than you think they're going to be.

ทุกสิ่งย่อมดำเนินไปอย่างยากลำบากกว่าที่คุณคิดว่ามันจะเป็น

First of all, I thought, well, we need a sales team,

อันดับแรก ฉันคิดว่า เราต้องการพนักงานขาย

and we clearly aren't the A-Team here,

และแน่นอนว่าพวกเราไม่ใช่กลุ่มที่เก่งที่สุด

so let's -- I did all this training.

เพราะฉะนั้น ฉันเลยจัดการอบรม

And the epitome was when I literally marched into the streets

และตัวอย่างที่ดีที่สุด คือตอนที่ฉันเดินไปบนถนน

of Nyamirambo, which is the popular quarter of Kigali, with a bucket,

ในไนอามิแรมโบ ซึ่งเป็นย่านชื่อดังของคิกาลี พร้อมกับถังในหนึ่ง

and I sold all these little doughnuts to people,

และฉันก็ขายโดนัทอันเล็กๆเหล่านี้ให้คนอื่น

and I came back, and I was like, "You see?"

และเมื่อฉันกลับไป ฉันก็พูดกับคนอื่นว่า "เห็นไหม?"

And the women said, "You know, Jacqueline, who in Nyamirambo is not going to buy

และผู้หญิงพวกนั้นบอกกับฉันว่า "รู้ไหม แจ็กเกอลีน ใครในไนอามิแรมโบจะไม่ซื้อ

doughnuts out of an orange bucket from a tall American woman?" And like --

โดนัทในถังสีส้มจากผู้หญิงอเมริกันตัวสูง" และแบบ--

(Laughter) -- it's a good point.

(หัวเราะ) นั่นเป็นความเห็นที่ดี

So then I went the whole American way,

หลังจากนั้นฉันก็ดำเนินการแบบวิธีอเมริกันล้วนๆ

with competitions, team and individual. Completely failed,

ด้วยการแข่งขัน ทีม และรายบุคคล ซึ่งล้มเหลวสุดๆ

but over time, the women learnt to sell on their own way.

แต่พอเวลาผ่านไป ผู้หญิงพวกนั้นก็เรียนรู้ที่จะขายในวิธีของพวกเขาเอง

And they started listening to the marketplace,

และเขาเริ่มฟังตลาด

and they came back with ideas for cassava chips, and banana chips,

และเขากลับมาพร้อมความคิดที่จะทำมันสำปะหลังทอดและกล้วยทอด

and sorghum bread, and before you knew it,

และขนมปังข้าวฟ่าง และก่อนจะรู้ตัว

we had cornered the Kigali market,

เราก็ได้ครองตลาดคิกาลี

and the women were earning three to four times the national average.

และผู้หญิงพวกนี้มีรายได้สามถึงสี่เท่าของรายได้เฉลี่ยระดับชาติ

And with that confidence surge, I thought, "Well, it's time to create a real bakery,

และด้วยความมั่นใจนี้ ฉันคิดว่านี่คือเวลาที่จะสร้างเบเกอรี่จริงๆ

so let's paint it." And the women said, "That's a really great idea."

เพราะฉะนั้นเรามาทาสีร้านกันเถอะ และผู้หญิงพวกนั้นก็เห็นว่า "นั่นเป็นความคิดที่ดีจริงๆ"

And I said, "Well, what color do you want to paint it?" And they said,

และฉันถาม "พวกเธออยากจะทาสีอะไร" และพวกเขาตอบว่า

"Well, you choose." And I said, "No, no, I'm learning to listen.

"เธอเลือกเถอะ" และฉันก็พูดว่า "ไม่ ไม่ ฉันกำลังเรียนรู้ที่จะฟัง

You choose. It's your bakery, your street, your country -- not mine."

พวกเธอเป็นคนเลือก นี่เป็นเบเกอรี่ของเธอ ถนนของเธอ ประเทศของเธอ ไม่ใช่ของฉัน"

But they wouldn't give me an answer.

แต่พวกเขาก็ไม่ยอมให้คำตอบกับฉัน

So, one week, two weeks, three weeks went by,

หนึ่งอาทิตย์ สองอาทิตย์ สามอาทิตย์ผ่านไป

and finally I said, "Well, how about blue?"

และในที่สุดฉันก็พูด "อย่างนั้นสีฟ้าดีไหม?"

And they said, "Blue, blue, we love blue. Let's do it blue."

และเขาพูด "สีฟ้า สีฟ้า เราชอบสีฟ้า เรามาทาสีฟ้ากันเถอะ"

So, I went to the store, I brought Gaudence, the recalcitrant one of all,

เพราะฉะนั้นฉันเลยไปที่ร้าน ฉันพากอว์เดนซ์คนที่ดื้อรั้นที่สุดในกลุ่มไปด้วย

and we brought all this paint and fabric to make curtains,

และพวกเราซื้อสี และซื้อผ้ามาทำผ้าม่าน

and on painting day, we all gathered in Nyamirambo,

และในวันที่จะทาสี พวกเรามารวมกลุ่มกันในไนอามิแรมโบ

and the idea was we would paint it white with blue as trim,

และเรามีความคิดที่จะทาสีขาวพร้อมขอบสีฟ้า

like a little French bakery. But that was clearly not as satisfying

เหมือนกับเบเกอรี่ฝรั่งเศสเล็กๆ แต่ดูเหมือนมันจะไม่น่าพอใจ

as painting a wall of blue like a morning sky.

เท่ากับทาสีผนังเป็นสีฟ้าเหมือนท้องฟ้ายามเช้า

So, blue, blue, everything became blue.

เพราะฉะนั้น สีฟ้า สีฟ้า ทุกอย่างกลายเป็นสีฟ้า

The walls were blue, the windows were blue,

ผนังเป็นสีฟ้า หน้าต่างเป็นสีฟ้า

the sidewalk out front was painted blue.

ทางเดินข้างหน้าก็ถูกทาสีฟ้า

And Aretha Franklin was shouting "R-E-S-P-E-C-T,"

และเพลงของอารีธา แฟรงคลิน ก็ถูกเปิด "อาร์ อี เอส พี อี ซี ที"

the women's hips were swaying

สะโพกของพวกผู้หญิงก็ส่ายไปส่ายมา

and little kids were trying to grab the paintbrushes, but it was their day.

และเด็กเล็กๆก็พยายามจะจับแปรงทาสี แต่วันนี้เป็นวันของพวกเขา

And at the end of it, we stood across the street

และท้ายที่สุด เรายืนฝั่งตรงข้ามของถนน

and we looked at what we had done, and I said, "It is so beautiful."

และมองสิ่งที่เราได้ทำ และฉันพูดว่า "มันช่างสวยงาม"

And the women said, "It really is."

และพวกผู้หญิงก็พูดว่า "มันสวยจริงๆ"

And I said, "And I think the color is perfect,"

และฉันพูด "และฉันคิดว่าสีนี้เหมาะจริงๆ"

and they all nodded their head, except for Gaudence,

และพวกเราก็พยักหน้า ยกเว้นกอว์เดนซ์

and I said, "What?"

และฉันก็ถาม "อะไรหรือ?"

And she said, "Nothing." And I said, "What?"

และเธอพูด "ไม่มีอะไร" และฉันก็ถาม "อะไร?"

And she said, "Well, it is pretty, but, you know, our color, really, it is green." And --

และเธอพูด "มันก็น่ารักดีนะ แต่เธอรู้ไหมว่าสีของเรา จริงๆแล้วคือสีเขียว" และ --

(Laughter)

(หัวเราะ)

-- I learned then that listening isn't just about patience,

และฉันได้เรียนรู้ว่า การฟังไม่ใช่แค่ต้องอดทน

but that when you've lived on charity and dependent your whole life long,

แต่เมื่อคุณใช้ชีวิตที่ขึ้นอยู่กับการกุศลมาตลอดชีวิต

it's really hard to say what you mean.

มันก็ยากที่จะพูดสื่งที่คุณคิด

And, mostly because people never really ask you,

และ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพราะคนอื่นไม่เคยที่จะถามคุณ

and when they do, you don't really think they want to know the truth.

และเมื่อเขาถาม คุณไม่คิดว่าเค้าอยากจะรู้ความจริงเท่าไร

And so then I learned that listening is not only about waiting,

เพราะฉะนั้น ฉันได้เรียนรู้ว่าการฟังไม่ใช่แค่จะต้องรอ

but it's also learning how better to ask questions.

แต่มันรวมถึงการเรียนรู้ที่จะถามคำถามที่ดีกว่า

And so, I lived in Kigali for about two and a half years, doing these two things,

และหลังจากนั้น ฉันอยู่ที่คิกาลีสองปีครึ่ง ทำสิ่งสองสิ่งนี้

and it was an extraordinary time in my life.

และมันเป็นช่วงเวลาที่พิเศษมากในชีวิตของฉัน

And it taught me three lessons

และมันสอนบทเรียนให้ฉันสามบทเรียน

that I think are so important for us today,

ที่ฉันคิดว่าสำคัญมากสำหรับพวกเราในวันนี้

and certainly in the work that I do.

และแน่นอนในสายอาชีพของฉัน

The first is that dignity is more important to the human spirit than wealth.

บทเรียนแรกคือ ความภาคภูมิใจสำคัญต่อจิตใจของมนุษย์มากกว่าความมั่งคั่ง

As Eleni has said, when people gain income, they gain choice,

ดังที่เอลีนีได้เกล่าไว้ เมื่อคนเรามีรายได้มากขึ้น พวกเขาก็จะมีทางเลือกมากขึ้น

and that is fundamental to dignity.

และนั่นเป็นพื้นฐานของความภาคภูมิใจ

But as human beings, we also want to see each other,

แต่เพราะว่าเราเป็นมนุษย์ เราก็ต้องการที่จะพบปะผู้อื่นด้วยเช่นกัน

and we want to be heard by each other, and we should never forget that.

และเราต้องการให้ผู้อื่นรับฟังเรา และเราไม่ควรลืมมัน

The second is that traditional charity and aid

บทเรียนที่สองคือ องค์กรการกุศลแบบดั้งเดิมและเงินช่วยเหลือ

are never going to solve the problems of poverty.

ไม่มีวันที่จะช่วยแก้ไขปัญหาความยากจน

I think Andrew pretty well covered that, so I will move to the third point,

ฉันคิดว่าแอนดรูว์ได้พูดครอบคลุมเรื่องนี้ไว้อย่างดีแล้ว เพราะฉะนั้นฉันจะข้ามไปยังบทเรียนที่สาม

which is that markets alone also

ซึ่งก็คือ ตลาดเพียงลำพัง

are not going to solve the problems of poverty.

ก็ไม่มีวันที่จะช่วยแก้ไขปัญหาความยากจน

Yes, we ran this as a business,

ใช่ เราทำมันเป็นธุรกิจ

but someone needed to pay the philanthropic support

แต่ก็ต้องมีบางคนที่คอยให้การสนับสนุนด้านการกุศล

that came into the training, and the management support, the strategic advice

ที่จะมาใช้สำหรับการอบรมและการสนับสนุนด้านการบริหารงาน คำแนะนำเชิงกลยุทธ์

and, maybe most important of all,

และบางที สิ่งที่ลำคัญที่สุด

the access to new contacts, networks and new markets.

การเข้าถึงผู้ติดต่อใหม่ๆ เครือข่าย และตลาดใหม่ๆ

And so, on a micro level, there's a real role for this combination

และเพราะฉะนั้น ในระดับจุลภาค มีบทบาทที่แท้จริงสำหรับการผสมผสานนี้

of investment and philanthropy.

ระหว่างการลงทุนและการกุศล

And on a macro level -- some of the speakers have inferred that

ในระดับมหภาค ผู้บรรยายบางท่านได้อนุมาณว่า

even health should be privatized.

แม้กระทั่ง การดูแลสุขภาพควรจะถูกแปรรูปเป็นหน่วยงานเอกชน

But, having had a father with heart disease,

แต่หลังจากที่คุณพ่อของฉันเป็นโรคหัวใจ

and realizing that what our family could afford

และตระหนักว่าสิ่งที่ครอบครัวของเราสามารถจ่ายได้

was not what he should have gotten,

ไม่ใช่สิ่งที่คุณพ่อฉันควรได้รับ

and having a good friend step in to help,

และการมีเพื่อนที่ดีที่เข้ามาช่วยเหลือ

I really believe that all people deserve access to health

ฉันเชื่อว่าผู้คนทุกคนควรเข้าถึงบริการด้านสุขภาพ

at prices they can afford.

ในราคาที่พวกเขาสามารถจ่ายได้

I think the market can help us figure that out,

ฉันคิดว่าตลาดสามารถช่วยพวกเราหาทางออกได้

but there's got to be a charitable component,

แต่มันจะต้องมีส่วนประกอบด้านการกุศล

or I don't think we're going to create the kind of societies we want to live in.

ไม่เช่นนั้น ฉันไม่คิดว่าเราจะสร้างสังคมที่เราอยากจะอยู่

And so, it was really those lessons that made me decide to

ฉะนั้น บทเรียนเหล่านี้เป็นบทเรียนที่ทำให้ฉันตัดสินใจที่จะ

build Acumen Fund about six years ago.

สร้าง อคูเมน ฟันด์ เมื่อหกปีที่แล้ว

It's a nonprofit, venture capital fund for the poor,

มันคือ กองทุนร่วมลงทุนที่ไม่สร้างกำไร สำหรับบุคคลยากไร้

a few oxymorons in one sentence.

มีคำที่ขัดกันหลายคำในประโยคเดียว

It essentially raises charitable funds from individuals, foundations and corporations,

โดยหลักองค์กรนำเงินการกุศลจากบุคคล องค์กรอื่นๆ หรือบริษัท

and then we turn around and we invest equity and loans

และนำมาลงทุนในรูปของเงินทุนและเงินกู้

in both for-profit and nonprofit entities

ในทั้งองค์กรแบบแสวงกำไรและไม่แสวงกำไร

that deliver affordable health, housing, energy, clean water

ที่ให้บริการด้านสุขภาพ ที่พักอาศัย พลังงาน และน้ำสะอาด ที่ราคาไม่แพง

to low income people in South Asia and Africa,

เพื่อบุคคลรายได้น้อยในเอเชียใต้และแอฟริกา

so that they can make their own choices.

เพื่อที่พวกเขาจะได้มีทางเลือก

We've invested about 20 million dollars in 20 different enterprises,

เราได้ลงทุนประมาณ 20 ล้านดอลลาร์ ใน 20 องค์กรต่างๆกัน

and have, in so doing, created nearly 20,000 jobs,

และด้วยเหตุนี้เราได้สร้างงานเกือบ 20,000 งาน

and delivered tens of millions of services to people

และได้มอบบริการกว่าสิบล้านอย่างให้กับผู้คน

who otherwise would not be able to afford them.

ซึ่งมิฉะนั้นอาจจะไม่สามารถที่จะจ่ายได้

I want to tell you two stories. Both of them are in Africa.

ฉันอยากจะเล่าเรื่องสองเรื่องให้ทุกคนฟัง ทั้งสองเรื่องเกิดขึ้นที่แอฟริกา

Both of them are about investing in entrepreneurs

ทั้งสองเรื่องเกี่ยวกับการลงทุนในผู้ประกอบการ

who are committed to service, and who really know the markets.

ผู้มุ่งมั่นที่จะให้บริการ และมีความรู้เรื่องการตลาดเป็นอย่างดี

Both of them live at the confluence of public health and enterprise,

ทั้งสองเป็นการบรรจบกันของการสาธารณสุขและการประกอบการ

and both of them, because they're manufacturers,

และเนื่องจากพวกเขาทั้งสองเป็นผู้ผลิต

create jobs directly, and create incomes indirectly,

จึงได้สร้างงานโดยตรง และสร้างรายได้โดยทางอ้อม

because they're in the malaria sector,

เพราะพวกเขาทำงานเกี่ยวกับโรคมาลาเรีย

and Africa loses about 13 billion dollars a year because of malaria.

และแอฟริกาเสียเงินประมาณ 13 พันล้านดอลลาร์ต่อปีเพราะมาลาเรีย

And so as people get healthier, they also get wealthier.

เพราะฉะนั้น เมื่อผู้คนมีสุขภาพดีขึ้น พวกเขาก็มีความมั่งคั่งมากขึ้น

The first one is called Advanced Bio-Extracts Limited.

บริษัทแรกมีชื่อว่า แอดวานซ์ ไบโอเอคซ์แทรค จำกัด

It's a company built in Kenya about seven years ago

มันเป็นบริษัทที่ถูกสร้างขึ้นที่เคนยาเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว

by an incredible entrepreneur named Patrick Henfrey and his three colleagues.

โดยผู้ประกอบการที่น่าเลื่อมใสชื่อ แพททริค เฮนเฟรย์ และเพื่อนรวมงานของเขาสามคน

These are old-hand farmers

คนเหล่านี้คือเกษตรกรที่มีความชำนาญ

who've gone through all the agricultural ups and downs

และได้ผ่านมาทั้งขาขึ้นและขาลงทางการเกษตร

in Kenya over the last 30 years.

ในเคนยาช่วงเวลาสามสิบปีที่ผ่านมา

Now, this plant is an Artemisia plant;

นี่คือพืชสมุนไพรอาร์เทมิเซีย

it's the basic component for artemisinin,

มันเป็นส่วนผสมหลักของอาร์เทมิซินิน

which is the best-known treatment for malaria.

ซึ่งรู้จักเป็นอย่างดีสำหรับการรักษามาลาเรีย

It's indigenous to China and the Far East,

มันมีต้นกำเนิดมาจากประเทศจีนและฅะวันออกไกล

but given that the prevalence of malaria is here in Africa,

แต่ในเมื่อมีความแพร่หลายของมาลาเรียในแอฟริกา

Patrick and his colleagues said, "Let's bring it here,

แพททริคและเพื่อนร่วมงานของเขาจึงพูดว่า "เราพามันมาที่นี่กันเถอะ

because it's a high value-add product."

เพราะว่ามันเป็นผลิตภัณฑ์ที่เพิ่มมูลค่ามาก"

The farmers get three to four times the yields that they would with maize.

เกษตรกรได้รับผลผลิตสามถึงสี่เท่าของที่จะได้รับจากการปลูกข้าวโพด

And so, using patient capital -- money that they could raise early on,

และเพราะฉะนั้น ด้วยทุนอดทนที่เป็นเงินที่พวกเค้าได้มาในตอนแรก

that actually got below market returns

ซึ่งได้ผลตอบแทนต่ำกว่าตลาด

and was willing to go the long haul and be combined

และยอมผ่านทางที่ยาวกว่า และได้รวมกับ

with management assistance, strategic assistance --

ความช่วยเหลือด้านการจัดการ และความช่วยเหลือด้านยุทธศาสตร์

they've now created a company where they purchase from 7,500 farmers.

ทำให้ในตอนนี้พวกเขาได้สร้างบริษัทซึ่งซื้อสินค้าจากเกษตรกร 7,500 คน

So that's about 50,000 people affected.

ซึ่งนั่นมีผลกระทบต่อคนประมาณ 50,000 คน

And I think some of you may have visited --

และฉันคิดว่าบางท่านอาจจะมีโอกาสได้ไปเยี่ยม

these farmers are helped by KickStart and TechnoServe,

เกษตรกรเหล่านี้ได้ความช่วยเหลือจาก คิคสตาร์ท และ เทคโนเซิร์ฟ

who help them become more self-sufficient.

ซึ่งได้ช่วยให้พวกเขาพึ่งพิงตนเองได้

They buy it, they dry it and they bring it to this factory,

พวกเขาซื้อมัน ตากให้แห้ง และนำมันมาที่โรงงานแห่งนี้

which was purchased in part by, again, patient capital from Novartis,

ซึ่งบางส่วนได้ถูกซื้อโดยทุนอดทนของโนวาร์ทิส

who has a real interest in getting the powder

ซึ่งมีความสนใจในการนำผงแป้งนี้

so that they can make Coartem.

มาผลิตยาโคอาร์เทม

Acumen's been working with ABE for the past year, year and a half,

อคูเมนได้ทำงานร่วมกับเอบีอีมาเป็นเวลาหนึ่งปีถึงหนึ่งปีครึ่ง

both on looking at a new business plan,

ในการดูแลแผนธุรกิจ

and what does expansion look like, helping with management support

และดูแลการขยายกิจการ ช่วยเหลือในด้านการบริหารงาน

and helping to do term sheets and raise capital.

และช่วยเหลือในการทำเอกสารจุดประสงค์และเรี่ยไรเงินลงทุน

And I really understood what patient capital meant emotionally

และฉันได้เรียนรู้ว่าทุนอดทนหมายความว่าอย่างไรทางอารมณ์

in the last month or so. Because the company was literally

ในประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เพราะว่าบริษัทอยู่ในช่วง

10 days away from proving that the product they produced

10 วันก่อนจะพิสูจน์ว่าผลิตภัณฑ์ของพวกเขา

was at the world-quality level needed to make Coartem,

มีคุณภาพระดับโลกที่ต้องใช้ในการผลิตโคอาร์เทม

when they were in the biggest cash crisis of their history.

ในช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ระหว่างวิกฤติการเงินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของพวกเขา

And we called all of the social investors we know.

และพวกเราได้เรียกนักลงทุนทางสังคมทุกคนที่เรารู้จัก

Now, some of these same social investors are really interested in Africa

ในปัจจุบัน นักลงทุนที่กล่าวมาบางท่านได้มีความสนใจในทวีปแอฟริกาเป็นอย่างยิ่ง

and understand the importance of agriculture,

และเข้าใจถึงความสำคัญของเกษตรกรรม

and they even helped the farmers.

และได้ช่วยเหลือเกษตรกรอีกด้วย

And even when we explained that if ABE goes away,

และถึงแม้ว่าเราอธิบายว่า ถ้าเอบีอีไม่ประสบความสำเร็จ

all those 7,500 jobs go away too,

งานทั้งหมดจำนวน 7,500 งานจะต้องหายไปด้วย

we sometimes have this bifurcation between business and the social.

บางทีเราก็ต้องเผชิญการแยกไปสองทางระหว่างธุรกิจและสังคม

And it's really time we start thinking more creatively about how they can be fused.

และมันเป็นเวลาที่เราต้องเริ่มคิดอย่างสร้างสรรค์เกี่ยวกับการที่ทั้งสองความคิดจะรวมกันได้อย่างไร

So Acumen made not one, but two bridge loans,

ฉะนั้นอคูเมนได้ให้ ไม่ใช่หนึ่ง แต่เป็นเงินกู้จำนวนสองครั้ง

and the good news is they did indeed meet world-quality classification and are now

และข่าวดีคือพวกเขาได้รับการยอมรับว่ามีการผลิตที่มีคุณภาพระดับโลกอย่างแท้จริง และตอนนี้

in the final stages of closing a 20-million-dollar round, to move it to the next level,

กำลังอยู่ในช่วงสุดท้ายของการสิ้นสุดการลงทุนรอบ 20 ล้านดอลลาร์ เพื่อที่จะข้ามไปสู่รอบต่อไป

and I think that this will be one of the more important companies in East Africa.

และฉันคิดว่านี่จะเป็นหนึ่งในบริษัทที่สำคัญที่สุดในแอฟริกาตะวันออก

This is Samuel. He's a farmer.

นี่คือซามูเอล เขาเป็นเกษตรกร

He was actually living in the Kibera slums

จริงๆแล้วเขาเคยอาศัยอยู่ในสลัมที่คิเบรา

when his father called him and told him about Artemisia and the value-add potential.

เมื่อพ่อของเขาโทรศัพท์หาเขาและเล่าเรื่องอาทีมิเซียและความเป็นไปได้ที่จะเพิ่มมูลค่าการผลิต

So he moved back to the farm, and, long story short,

เค้าได้กลับมาที่ไร่ และ ใจความสำคัญคือ

they now have seven acres under cultivation.

ในตอนนี้พวกเขามีไร่เพาะปลูกจำนวนเจ็ดเอเคอร์

Samuel's kids are in private school,

ลูกๆของซามูเอลได้เรียนในโรงเรียนเอกชน

and he's starting to help other farmers in the area also go into Artemisia production --

และเขาได้เริ่มช่วยเกษตรกรคนอื่นในชุมชนให้หันมาผลิตอาทีมิเซีย

dignity being more important than wealth.

ความภาคภูมิใจมีความสำคัญมากกว่าความมั่งคั่ง

The next one, many of you know.

เรื่องต่อมา หลายท่านอาจเคยได้ยิน

I talked about it a little at Oxford two years ago,

ฉันได้พูดเรื่องนี้คร่าวๆที่ออกซ์ฟอร์ดสองปีที่แล้ว

and some of you visited A to Z manufacturing,

และบางท่านเคยได้ไปเยี่ยม เอ ทู ซี มานูแฟคเจอร์ริ่ง

which is one of the great, real companies in East Africa.

ซึ่งเป็นหนึ่งในบริษัทใหญ่ในแอฟริกาตะวันออก

It's another one that lives at the confluence of health and enterprise.

มันเป็นอีกตัวอย่างของการบรรจบกันของการสาธารณสุขและการประกอบการ

And this is really a story about a public-private solution

และนี่เป็นเรื่องของทางออกของปัญหาระหว่างภาครัฐและภาคเอกชน

that has really worked.

ซึ่งได้ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง

It started in Japan. Sumitomo had developed a technology

มันเริ่มต้นที่ประเทศญี่ปุ่น คุณซุมิโทโมะได้พัฒนาเทคโนโลยี

essentially to impregnate a polyethylene-based fiber with organic insecticide,

ที่สามารถทำให้ยากันยุงแบบชีวภาพซึมซาบอยู่ในไฟเบอร์แบบโพลีเอทลีน

so you could create a bed net,

ซึ่งเราสามารถเอามาใช้ทำมุ้ง

a malaria bed net, that would last five years and not need to be re-dipped.

สำหรับโรคมาลาเรียซึ่งมีอายุการใช้งานห้าปีและไม่จำเป็นที่จะต้องนำมาชุบสารใหม่

It could alter the vector, but like Artemisia,

มันอาจจะเป็นทางเลือกใหม่ แต่เหมือนอาทีมิเซีย

it had been produced only in East Asia. And as part of its social responsibility,

มันถูกผลิตแค่ในเอเชียตะวันออก และด้วยความรับผิดชอบทางสังคม

Sumitomo said, "Why don't we experiment

ซุมิโทโมะได้พูดว่า "ทำไมพวกเราไม่ทำการทดลอง

with whether we can produce it in Africa, for Africans?"

ว่าพวกเราสามารถผลิตมันที่แอฟริกา สำหรับคนแอฟริกัน ได้หรือไม่"

UNICEF came forward and said, "We'll buy most of the nets,

ยูนิเซฟได้เสนอว่า "เราจะซื้อมุ้งส่วนใหญ่

and then we'll give them away, as part of the global fund's

และหลังจากนั้นเราจะบริจาคมัน เป็นส่วนหนึ่งของกองทุนของโลก

and the U.N.'s commitment to pregnant women and children, for free."

และความมุ่งมั่นของสหประชาชาติที่มีต่อสตรีมีครรภ์และเด็ก"

Acumen came in with the patient capital,

อคูเมนได้เสนอความคิดเรื่องทุนอดทน

and we also helped to identify the entrepreneur

และเราได้ช่วยเหลือในการหาผู้ประกอบการ

that we would all partner with here in Africa,

ที่พวกเราสามารถร่วมงานด้วยในแอฟริกา

and Exxon provided the initial resin.

และเอกซอนได้จัดหายางให้ใช้ตอนเริ่มต้น

Well, in looking around for entrepreneurs,

ในการมองหาผู้ประกอบการ

there was none better that we could find on earth than Anuj Shah,

ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะดีไปกว่า อนุจ ชาช์

in A to Z manufacturing company.

ที่บริษัท เอ ทู ซี มานูแฟคเจอริ่ง

It's a 40-year-old company, it understands manufacturing.

มันเป็นบริษัทที่มีอายุถึง 40 ปี และมีความเข้าใจเรื่องการผลิต

It's gone from socialist Tanzania into capitalist Tanzania,

มันได้ผ่านช่วงเวลาที่แทนซาเนียอยู่ในระบอบสังคมนิยมจนมาถึงระบอบทุนนิยม

and continued to flourish. It had about 1,000 employees when we first found it.

และได้ดำรงความเฟื่องฟู บริษัทนี้มีพนักงานกว่า 1,000 คนเมื่อเราเพิ่งได้ค้นพบ

And so, Anuj took the entrepreneurial risk here in Africa

และเพราะฉะนั้น ในฐานะผู้ประกอบการอนุจได้เลือกที่จะเสี่ยงในแอฟริกา

to produce a public good that was purchased by the aid establishment

เพื่อที่จะผลิตสินค้าสาธารณะ ซึ่งได้ถูกซื้อโดยกองทุนช่วยเหลือ

to work with malaria.

ที่จะนำไปป้องกันโรคมาลาเรีย

And, long story short, again, they've been so successful.

และ เรื่องย่อก็คือ พวกเขาได้ประสบความสำเร็จอย่างยิ่ง

In our first year, the first net went off the line in October of 2003.

ในปีแรกของพวกเรา มุ้งอันแรกได้ถูกผลิตขึ้นในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2003

We thought the hitting-it-out-of-the-box number was 150,000 nets a year.

เราคิดว่าเราจะผลิตมุ้งได้ 150,000 อัน ต่อปี

This year, they are now producing eight million nets a year,

ในปีนี้ พวกเขากำลังผลิตมุ้งจำนวนแปดล้านอัน

and they employ 5,000 people, 90 percent of whom are women, mostly unskilled.

และพวกเขามีคนงาน 5,000 คน ซึ่ง 90 เปอร์เซนต์เป็นผู้หญิง ส่วนมากเป็นแรงงานไร้ฝีมือ

They're in a joint venture with Sumitomo.

ตอนนี้พวกเขาได้ทำกิจการร่วมค้ากับซุมิโทโมะ

And so, from an enterprise perspective for Africa,

และเพราะฉะนั้น จากมุมมองด้านธุรกิจของแอฟริาก

and from a public health perspective, these are real successes.

และจากมุมมองด้านสาธารณสุข สิ่งเหล้านี้คือความสำเร็จอย่างแท้จริง

But it's only half the story if we're really looking at solving problems of poverty,

แต่มันเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของเรื่องราวถ้าเรากำลังจะมองหาทางแก้ไขปัญหาความยากจน

because it's not long-term sustainable.

เพราะว่ามันไม่ยั่งยืนในระยะยาว

It's a company with one big customer.

มันเป็นบริษัทที่มีแค่ลูกค้ารายใหญ่หนึ่งราย

And if avian flu hits, or for any other reason

และถ้าเกิดการระบาดของไข้หวัดนก หรือด้วยเหตุผลอื่นๆ

the world decides that malaria is no longer as much of a priority, everybody loses.

แล้วทุกคนคิดว่ามาลาเรียมีความสำคัญน้อยลง ทุกคนจะมีแต่เสีย

And so, Anuj and Acumen

และเพราะฉะนั้น อนุจและอคูเมน

have been talking about testing the private sector,

ได้คุยกันเรื่องการทดลองในภาคเอกชน

because the assumption that the aid establishment has made is that,

เพราะว่าข้อสมมติที่องค์กรที่ให้เงินช่วยเหลือกล่าวไว้ก็คือ

look, in a country like Tanzania,

ดูจากประเทศอย่างแทนซาเนีย

80 percent of the population makes less than two dollars a day.

80 เปอร์เซนต์ของประชากรมีรายได้น้อยกว่าสองดอลลาร์ต่อวัน

It costs, at manufacturing point, six dollars to produce these,

ราคาต้นทุนการผลิตของพวกนี้เท่ากับหกดอลลาร์

and it costs the establishment another six dollars to distribute it,

และองค์กรยังต้องเสียเงินอีกหกดอลลาร์เพื่อที่จะแจกจ่ายมัน

so the market price in a free market would be about 12 dollars per net.

เพราะฉะนั้นราคาตลาดในตลาดเสรีควรจะเป็นประมาณ 12 ดอลลาร์ต่อมุ้ง

Most people can't afford that, so let's give it away free.

คนส่วนใหญ่ซื้อมันไม่ไหว เพราะฉะนั้นเรามาให้มันฟรีๆกันเถอะ

And we said, "Well, there's another option.

และเราก็พูดว่า "เรายังมีอีกทางเลือก

Let's use the market as the best listening device we have, and

เรามาใช้ตลาดเป็นอุปกรณ์การฟังที่ดีที่สุดเท่าที่เรามี และ

understand at what price people would pay for this, so they get the dignity of choice.

ทำความเข้าใจว่าที่ราคาเท่าไหร่ที่ผู้คนจะยอมจ่าย เพื่อที่พวกเขาจะได้ความภาคภูมิใจที่ได้เลือกด้วยตนเอง

We can start building local distribution,

พวกเราสามารถเริ่มสร้างการแจกจำหน่ายในท้องถิ่น

and actually, it can cost the public sector much less."

และจริงๆแล้ว มันช่วยให้ภาครัฐเสียเงินน้อยลง"

And so we came in with a second round of patient capital to A to Z,

เพราะฉะนั้นเราลงทุนในรอบที่สองของทุนอดทนให้กับ เอ ทู ซี

a loan as well as a grant, so that A to Z could play with pricing

ทั้งเงินกู้และเงินช่วยเหลือ เพื่อที่ เอ ทู ซี จะได้ตั้งราคาเองได้

and listen to the marketplace, and found a number of things.

และฟังตลาด และค้นพบกับหลายๆสิ่ง

One, that people will pay different prices,

สิ่งแรก ผู้คนยินยอมจ่ายราคาต่างๆกันไป

but the overwhelming number of people will come forth at one dollar per net

แต่คนจำนวนมากยอมที่จะเสียเงินหนึ่งดอลลาร์ต่อมุ้ง

and make a decision to buy it.

และตัดสินใจที่จะซื้อมัน

And when you listen to them, they'll also have a lot to say

และเมื่อคุณเริ่มฟังพวกเขา เขาก็มีอะไรหลายอย่างที่จะพูดกับคุณ

about what they like and what they don't like.

เกี่ยวกับสิ่งที่เขาชอบ และสิ่งที่เขาไม่ชอบ

And that some of the channels we thought would work didn't work.

และบางช่องทางที่เราคิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้

But because of this experimentation and iteration that was allowed

แต่ด้วยการทดลองนี้และการทบทวน

because of the patient capital,

เพราะว่าเรามีทุนอดทน

we've now found that it costs about a dollar in the private sector

ตอนนี้เราได้ค้นพบว่าภาคเอกชนต้องเสียประมาณหนึ่งดอลลาร์

to distribute, and a dollar to buy the net.

ในการแจกจำหน่าย และอีกหนึ่งดอลลาร์ในการซื้อมุ้ง

So then, from a policy perspective, when you start with the market,

เพราะฉะนั้น จากมุมมองด้านนโยบาย เมื่อคุณเริ่มต้นที่ตลาด

we have a choice.

พวกเรามีทางเลือก

We can continue going along at 12 dollars a net, and the customer pays zero,

เราสามารถทำอย่างเดิม ที่มุ้งละ 12 ดอลลาร์ และผู้ซื้อไม่จ่ายอะไรเลย

or we could at least experiment with some of it, to charge one dollar a net,

หรืออย่างน้อยเราก็ทดลองกับส่วนหนึ่ง คิดราคามันที่มุ้งละหนึ่งดอลลาร์

costing the public sector another six dollars a net,

ภาครัฐเสียอีกหกดอลลาร์ต่อมุ้ง

give the people the dignity of choice, and have a distribution system

ให้ความภาคภูมิใจที่ได้เลือกแก่ผู้คน และสร้างระบบการแจกจ่าย

that might, over time, start sustaining itself.

ที่ เมื่อเวลาผ่านไป จะเริ่มประคับประคองตนเอง

We've got to start having conversations like this,

เราต้องเริ่มที่จะการสนทนาแบบนี้

and I don't think there's any better way to start than using the market,

และฉันไม่คิดว่าจะมีวิธีใดที่จะเริ่ม ดีไปกว่าการใช้ตลาด

but also to bring other people to the table around it.

แต่เราต้องนำผู้อื่นเข้ามาร่วมการสนทนาด้วย

Whenever I go to visit A to Z, I think of my grandmother, Stella.

ทุกครั้งที่ฉันไปเยี่ยม เอ ทู ซี ฉันคิดถึงคุณยายของฉัน สเตลลา

She was very much like those women sitting behind the sewing machines.

เธอเหมือนผู้หญิงเหล่านั้นที่นั่งกับจักรเย็บผ้า

She grew up on a farm in Austria, very poor,

เธอเติบโตอย่างยากจนมากที่ฟาร์มในออสเตรีย

didn't have very much education.

ไม่มีความรู้มากนัก

She moved to the United States, where she met my grandfather,

เธอย้ายมาที่สหรัฐอเมริกา ที่ๆเธอเจอคุณตาของฉัน

who was a cement hauler,

ซึ่งเป็นคนขนซีเมนต์

and they had nine children. Three of them died as babies.

พวกเขามีบุตรเก้าคน สามคนเสียชีวิตตั้งแต่ยังเล็ก

My grandmother had tuberculosis, and she worked in a sewing machine shop,

คุณยายของฉันเป็นวัณโรค และเธอทำงานในโรงเย็บผ้า

making shirts for about 10 cents an hour.

เย็บเสื้อแลกเงินประมาณ 10 เซนต์ต่อชั่วโมง

She, like so many of the women I see at A to Z,

เธอเหมือนกับผู้หญิงที่ฉันเจอที่ เอ ทู ซี

worked hard every day, understood what suffering was,

ทำงานหนักทุกวัน เข้าใจความหมายของความลำบาก

had a deep faith in God, loved her children

มีความศรัทธาอย่างยิ่งในพระเจ้า รักลูกๆของเธอ

and would never have accepted a handout.

และจะไม่ยอมรับสิ่งที่ให้เปล่า

But because she had the opportunity of the marketplace,

แต่เพราะว่าเธอได้มีโอกาสของตลาด

and she lived in a society that provided the safety

และเธออยู่ในสังคมที่ให้ความปลอดภัย

of having access to affordable health and education,

ว่าเธอจะเข้าถึงสาธารณสุขและการศึกษาที่ราคาไม่แพง

her children and their children were able to live

ลูกและหลานของเธอสามารถที่จะมีชีวิตอยู่

lives of real purpose and follow real dreams.

ใช้ชีวิตที่มีจุดประสงค์จริง และตามความฝันที่แท้จริง

I look around at my siblings and my cousins -- and as I said,

ฉันมองดูรอบๆเห็นพี่น้องและลูกพี่ลูกน้องของฉัน และอย่างที่ฉันได้กล่าวไว้

there are a lot of us --

พวกเรามีกันหลายคน

and I see teachers and musicians, hedge fund managers, designers.

และฉันเห็นคุณครูและนักดนตรี ผู้บริหารกองทุนเฮดจ์ฟันด์ ดีไซน์เนอร์

One sister who makes other people's wishes come true.

น้องสาวคนหนึ่งที่ทำให้ความหวังของคนอื่นเป็นจริง

And my wish, when I see those women, I meet those farmers,

และความหวังของฉัน เมื่อฉันเห็นผู้หญิงเหล่านั้น เมื่อฉันเจอชาวนาเห่านั้น

and I think about all the people across this continent

และฉันคิดถึงทุกคนในทวีปนี้

who are working hard every day,

ที่ทำงานหนักทุกๆวัน

is that they have that sense of opportunity and possibility,

ฉันหวังว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกของโอกาสและความเป็นไปได้

and that they also can believe and get access to services,

และเขาสามารถที่จะเชื่อและเข้าถึงบริการต่างๆ

so that their children, too, can live those lives of great purpose.

เพื่อให้บุตรหลานของเขาสามารถใช้ชีวิตที่มีจุดประสงค์ดีเช่นกัน

It shouldn't be that difficult.

มันไม่น่าจะยากเกินไป

But what it takes is a commitment from all of us

แต่สิ่งที่ต้องการคือความมุ่งมั่นจากพวกเราทุกคน

to essentially refuse trite assumptions,

ที่จะปฏิเสธสมมติฐานซ้ำซาก

get out of our ideological boxes.

ออกจากกล่องทางอุดมการณ์ของพวกเรา

It takes investing in those entrepreneurs that are committed

มันต้องการการลงทุนในผู้ประกอบการเหล่านั้น ผู้ซึ่งมุ่งมั่น

to service as well as to success.

ที่จะให้บริการและประสบความสำเร็จ

It takes opening your arms, both, wide,

มันต้องการให้คุณอ้าแขนทั้งสองข้างเปิดกว้าง

and expecting very little love in return,

และหวังความรักน้อยนิดเป็นการตอบแทน

but demanding accountability,

แต่เรียกร้องความรับผิดชอบ

and bringing the accountability to the table as well.

และนำความรับผิดชอบมาด้วยเช่นกัน

And most of all, most of all,

และที่สำคัญที่สุด ที่สำคัญที่สุด

it requires that all of us have the courage and the patience,

มันต้องการให้พวกเราทุกคนมีความกล้าและความอดทน

whether we are rich or poor, African or non-African,

ไม่ว่าเราจะรวยหรือจน เป็นคนแอฟริกาหรือไม่

local or diaspora, left or right,

เป็นคนท้องถื่นหรือต่างด้าว มีความคิดเป็นซ้ายหรือขวา

to really start listening to each other.

ที่จะเริ่มฟังซึ่งกันและกัน

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)