How to inspire every child to be a lifelong reader | Alvin Irby

Translator: Dollaya Piumsuwan Reviewer: Rawee Ma

As an elementary school teacher,

ในฐานะครูประถม

my mom did everything she could to ensure I had good reading skills.

แม่ของผมทำทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่า ผมมีทักษะการอ่านที่ดี

This usually consisted of weekend reading lessons at our kitchen table

ซึ่งมักจะรวมถึงการอ่านที่โต๊ะในครัว ในวันหยุดสุดสัปดาห์

while my friends played outside.

ในขณะที่เพื่อนของผมเล่นอยู่ข้างนอก

My reading ability improved,

ความสามารถในการอ่านของผมพัฒนาขึ้น

but these forced reading lessons didn't exactly inspire a love of reading.

แต่ชั่วโมงการอ่านที่ถูกบังคับแบบนี้ ไม่ได้สร้างแรงบรรดาลใจที่จะรักการอ่าน

High school changed everything.

มัธยมปลายเปลี่ยนทุกอย่าง

In 10th grade, my regular English class read short stories and did spelling tests.

ตอนเกรดสิบ ในวิชาภาษาอังกฤษธรรมดาของผม ครูให้อ่านเรื่องสั้นและสอบการสะกดคำ

Out of sheer boredom, I asked to be switched into another class.

ผมขอที่จะสลับไปอีกวิชาหนึ่ง เพียงเพราะความเบื่อ

The next semester, I joined advanced English.

เทอมต่อมา ผมลงเรียนวิชาภาษาอังกฤษขั้นสูง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We read two novels and wrote two book reports that semester.

เราอ่านนิยายสองเรื่องและเขียนรายงานสองชิ้น เกี่ยวกับหนังสือในเทอมนั้น

The drastic difference and rigor between these two English classes

ความแตกต่างและความเข้มงวดอย่างมาก ของชั้นเรียนภาษาอังกฤษทั้งสอง

angered me and spurred questions like,

ทำให้ผมโกรธและตั้งคำถามอย่าง

"Where did all these white people come from?"

"คนขาวพวกนี้มาจากไหน"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

My high school was over 70 percent black and Latino,

มัธยมปลายของผมมีคนผิวสีและคนละติน กว่าร้อยละ 70

but this advanced English class had white students everywhere.

แต่ในชั้นเรียนภาษาอังกฤษขั้นสูง กลับมีแต่คนขาว

This personal encounter with institutionalized racism

ประสบการณ์ส่วนตัวต่อการเหยียดเชื้อชาตินี้

altered my relationship with reading forever.

เปลี่ยนความสัมพันธ์ของผม กับการอ่านไปตลอดกาล

I learned that I couldn't depend on a school, a teacher or curriculum

ผมเรียนรู้ว่าผมไม่สามารถพึ่งโรงเรียน ครู หรือหลักสูตร

to teach me what I needed to know.

เพื่อสอนให้ผมรู้ในสิ่งที่ต้องรู้

And more out of like, rebellion, than being intellectual,

และด้วยความเป็นพวกต่อต้าน มากกว่าเป็นผู้ใช้สติปัญญา

I decided I would no longer allow other people to dictate

ผมตัดสินใจที่จะไม่ยอมให้คนอื่นมาควบคุม

when and what I read.

เวลาและสิ่งที่ผมอ่าน

And without realizing it, I had stumbled upon a key

และโดยไม่รู้ตัว ผมได้พบกับกุญแจสำคัญ

to helping children read.

ที่จะช่วยให้เด็ก ๆ อ่านหนังสือ

Identity.

อัตลักษณ์ครับ

Instead of fixating on skills

แทนที่จะมุ่งไปที่ทักษะ

and moving students from one reading level to another,

และพัฒนาเด็กจากการอ่านระดับหนึ่ง ไปอีกระดับหนึ่ง

or forcing struggling readers to memorize lists of unfamiliar words,

หรือบังคับให้นักอ่านที่ประสบปัญหา จดจำรายการคำศัพท์ที่ไม่คุ้นเคย

we should be asking ourselves this question:

เราควรจะตั้งคำถามถามตัวเองว่า

How can we inspire children to identify as readers?

เราจะสร้างแรงบันดาลให้กับเด็ก ๆ เพื่อให้เขาเป็นนักอ่านได้อย่างไร

DeSean, a brilliant first-grader I taught in the Bronx,

เดอณอณ เด็กเกรดหนึ่งผู้ปราดเปรื่อง ที่ผมสอนในบล็องซ์

he helped me understand how identity shapes learning.

เขาช่วยให้ผมเข้าใจว่า อัตลักษณ์ทำให้เกิดการเรียนรู้ได้อย่างไร

One day during math, I walk up to DeSean, and I say,

วันหนึ่งในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ ผมเดินไปหาเดอฌอณ และพูดว่า

"DeSean, you're a great mathematician."

"เดอฌอณ เธอเป็นนักคณิตศาสตร์ที่ยอดมาก"

He looks at me and responds,

เขามองผมและตอบว่า

"I'm not a mathematician, I'm a math genius!"

"ผมไม่ใช่นักคณิตศาสตร์ ผมเป็นอัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์!"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

OK DeSean, right?

โอเค เดอฌอณ

Reading?

การอ่านล่ะ

Completely different story.

เป็นอีกเรื่องหนึ่งเลยครับ

"Mr. Irby, I can't read.

"คุณเออร์บีครับ ผมอ่านไม่ออก

I'm never going to learn to read," he would say.

ผมไม่มีวันที่จะอ่านออก" เขาจะพูดแบบนั้น

I taught DeSean to read,

ผมสอนเดอฌอณให้อ่าน

but there are countless black boys who remain trapped in illiteracy.

แต่ยังมีเด็กผิวสีอีกมาก ที่ติดอยู่กับการอ่านหนังสือไม่ออก

According to the US Department of Education,

จากข้อมูลของกระทรวงศึกษาธิการของสหรัฐ

more than 85 percent of black male fourth graders

มากกว่าร้อยละ 85 ของเด็กชายผิวสีเกรดสี่

are not proficient in reading.

อ่านหนังสือไม่คล่อง

85 percent!

ร้อยละ 85!

The more challenges to reading children face,

ยิ่งเด็กเจอความยากในการอ่านมากเท่าไหร่

the more culturally competent educators need to be.

คุณครูจะต้องมีความสามารถ ทางวัฒนธรรมมากขึ้นเท่านั้น

Moonlighting as a stand-up comedian for the past eight years,

ในฐานะนักพูดเดี่ยวไมค์โครโฟน เป็นอาชีพเสริมแปดปีที่ผ่านมา

I understand the importance of cultural competency,

ผมเข้าใจความสำคัญของ ความสามารถทางวัฒนธรรม

which I define as the ability to translate

ซึ่งผมให้นิยามว่าเป็นความสามารถในการแปลง

what you want someone else to know or be able to do

สิ่งที่คุณอยากให้คนอื่นรู้หรือทำได้

into communication or experiences that they find relevant and engaging.

เป็นการสื่อสารหรือประสบการณ์ ที่พวกเขาคุ้นเคยและน่าสนใจ

Before going on stage, I assess an audience.

ก่อนขึ้นบนเวที ผมจะประเมินผู้ชม

Are they white, are they Latino?

ว่าพวกเขาเป็นคนขาวหรือเป็นคนละติน

Are they old, young, professional, conservative?

พวกเขาแก่หรือยังเด็ก เป็นคนทำงาน หรือเป็นคนหัวโบราณ

Then I curate and modify my jokes

จากนั้นผมจะดูและปรับมุกตลกของผม

based on what I think would generate the most laughter.

จากสิ่งที่ผมคิดว่าจะทำให้ คนหัวเราะมากที่สุด

While performing in a church, I could tell bar jokes.

ขณะที่ผมแสดงที่โบสถ์ ผมสามารถเล่นมุกบาร์ได้

But that might not result in laughter.

แต่อาจจะไม่ทำให้คนหัวเราะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

As a society, we're creating reading experiences for children

เราในฐานะของสังคม กำลังสร้างประสบการณ์การอ่านสำหรับเด็ก

that are the equivalent of telling bar jokes in a church.

ที่เทียบเท่ากับการเล่ามุกบาร์ในโบสถ์

And then we wonder why so many children don't read.

แล้วเราก็สงสัยว่า ทำไมเด็กหลายคนถึงไม่อ่าน

Educator and philosopher Paulo Freire

เปาโล เฟรรี นักการศึกษาและนักปรัชญา

believed that teaching and learning should be two-way.

เชื่อว่าการเรียนการสอน ควรเป็นไปแบบสองทาง

Students shouldn't be viewed as empty buckets to be filled with facts

นักเรียนไม่ควรถูกมองเป็นถังเปล่า เพื่อรอการใส่ข้อมูลลงไป

but as cocreators of knowledge.

แต่เป็นผู้ร่วมสร้างความรู้

Cookie-cutter curriculums and school policies

หลักสูตรที่ออกแบบเหมือนเสื้อโหล และนโยบายของโรงเรียน

that require students to sit statue-still

ที่บังคับให้นักเรียนนั่งนิ่งตัวตรง

or to work in complete silence --

หรือทำงานไปเงียบ ๆ --

these environments often exclude the individual learning needs,

สภาพแวดล้อมเหล่านี้มักเมินเฉยต่อ ความต้องการในการเรียนรู้

the interest and expertise of children.

ความสนใจ และความเชี่ยวชาญ ของเด็กแต่ละคน

Especially black boys.

โดยเฉพาะเด็กผิวสี

Many of the children's books promoted to black boys

หนังสือเด็กหลายเล่มที่ให้เด็กชายผิวสีอ่าน

focus on serious topics, like slavery, civil rights and biographies.

มุ่งไปที่หัวข้อที่เคร่งเครียดอย่าง ทาส สิทธิพลเมือง อัตชีวประวัติ

Less than two percent of teachers in the United States are black males.

น้อยกว่าร้อยละ 2 ของครู ในสหรัฐอเมริกา เป็นชายผิวดำ

And a majority of black boys are raised by single mothers.

และเด็กชายผิวสีส่วนใหญ่ เติบโตมากับแม่เลี้ยงเดี่ยว

There are literally young black boys who have never seen a black man reading.

มีเด็กชายผิวสีที่ไม่เคยเห็น ชายผิวสีอ่านหนังสือ

Or never had a black man encourage him to read.

หรือไม่เคยได้รับการกระตุ้นจากชายผิวสี ให้อ่านหนังสือ

What cultural factors, what social cues are present

มีปัจจัยทางวัฒนธรรมอะไร มีบริบททางสังคมอะไร

that would lead a young black boy to conclude

ที่จะชี้นำให้เด็กผิวสีสรุปได้ว่า

that reading is even something he should do?

การอ่านคือสิ่งที่พวกเขาต้องทำ

This is why I created Barbershop Books.

นี้คือเหตุผลที่ผมตั้งห้องสมุดร้านตัดผม Barbershop Books ขึ้นมา

It's a literacy nonprofit

เป็นองค์กรไม่แสวงหากำไร

that creates child-friendly reading spaces in barber shops.

ที่สร้างพื้นที่สำหรับการอ่าน ที่เหมาะสำหรับเด็กขึ้นในร้านตัดผม

The mission is simple:

พันธกิจของเราง่ายมาก

to help young black boys identify as readers.

คือการช่วยให้เด็กชายผิวสี ระบุว่าตนเองคือนักอ่าน

Lots of black boys go to the barber shop once or twice a month.

เด็กชายผิวสีหลายคนไปที่ร้านตัดผม หนึ่งหรือสองครั้งต่อเดือน

Some see their barbers more than they see their fathers.

บางคนเจอช่างตัดผมบ่อยกว่า ที่พวกเขาจะเจอพ่อของตัวเอง

Barbershop Books connects reading to a male-centered space

Barbershop Book เชื่อมโยงหนังสือ เข้ากับพื้นที่ของผู้ชาย

and involves black men and boys' early reading experiences.

และเชื่อมโยงชายผิวสีกับประสบการณ์ การอ่านแรก ๆ ของเด็กชายเข้าด้วยกัน

This identity-based reading program

โครงการการอ่านบนอัตลักษณ์นี้

uses a curated list of children's books recommended by black boys.

อาศัยรายการหนังสือสำหรับเด็ก แนะนำโดยเด็กชายผิวสีและตรวจสอบแล้ว

These are the books that they actually want to read.

นี่คือหนังสือที่พวกเขาอยากจะอ่าน

Scholastic's 2016 Kids and Family Report

รายงานเด็กและครอบครัว ปี ค.ศ. 2016 ของสคอลาสติก

found that the number one thing children look for when choosing a book

พบว่า สิ่งที่เด็กมองหาเป็นอย่างแรก เวลาเลือกหนังสือ

is a book that will make them laugh.

คือหนังสือที่จะทำให้พวกเขาหัวเราะ

So if we're serious about helping black boys and other children to read

ดังนั้นหากเราจริงจังที่จะช่วยเด็กชายผิวสี และเด็กคนอื่น ๆ ได้อ่าน

when it's not required,

ในเวลาที่ไม่จำเป็นต้องอ่าน

we need to incorporate relevant male reading models

เราจะต้องอาศัยแบบอย่างของชายที่อ่านหนังสือ

into early literacy

ในช่วงต้นของการรู้หนังสือ

and exchange some of the children's books that adults love so much

ในทางกลับกัน หนังสือสำหรับเด็กบางเล่ม ที่ผู้ใหญ่ชอบกันมาก

for funny, silly or even gross books, like "Gross Greg".

เพราะความตลกและงี่เง่า หรือแม้กระทั่งน่าขยะแขยงอย่าง "Gross Greg"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

"You call them boogers. Greg calls them delicious little sugars."

"เธอเรียกมันว่าขี้มูก เกรกเรียกมันว่านำตาลก้อนเล็กแสนอร่อย"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

That laugh, that positive reaction

เสียงหัวเราะนั่น ปฏิกิริยาเชิงบวกนั่น

or gross reaction some of you just had,

หรือปฏิกิริยาขยะแขยงที่คุณบางคนมี

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

black boys deserve and desperately need more of that.

เด็กชายผิวสีสมควรได้รับ หรือต้องการมากกว่านั้น

Dismantling the savage inequalities that plague American education

การทำลายความไม่เท่าเทียม ที่ระบาดในการศึกษาของอเมริกัน

requires us to create reading experiences

ต้องอาศัยพวกเราในการสร้างประสบการณ์การอ่าน

that inspire all children to say three words:

ที่สร้างแรงบันดาลให้กับเด็ก ๆ ที่จะพูดคำสามคำ :

I'm a reader.

ฉันเป็นนักอ่าน

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)